สิ่งดี ๆ จากนักเดินทาง

mangkhang

เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนานมาแล้ว วันก่อนได้มีโอกาสได้ไปส่งคุณพลทหารกลับกองร้อย ตอนกลับเจอกับคนที่เขาเดินทางกลับบ้านแบบสะพายกระเป๋าเป้ เดินริมทาง (ไม่ได้แวะรับนะครับ) แต่ก็อดสงสารอยู่ในใจ เพราะโรคภัยปัจจุบันมันมีมากจนไม่รู้จะพูดอย่างไรละ
เริ่มละกันครับ สมัยก่อนตอนที่บรรจุเข้าทำงานใหม่ ๆ ภัทรได้มีโอกาสได้ไปอบรมอยู่ที่ กทม. สมัยด่อนถ้าจะเอารถหลวงไปต้องมีคนขับรถไปด้วย แต่ด้วยทางจังหวัดรายทางอีกหลายท่านต้องไปด้วย ผอ.เลยให้ขับไปเองและไปรับเพื่อนร่วมหน่วยงานอีกสองสามจังหวัด เท่าที่จำได้ (สลับกันขับเข้ากรุง) คือต้องแวะ มหาสารคาม ขอนแก่น และโคราชด้วยครับ ภัทรอยู่ต้นทาง จึงต้องเอารถทางราชการไปรับเพื่อน ๆ น้อง ๆ ก่อนมุ่งเข้าสู่กรุงฯ เราอบรม 3 วัน แต่ต้องไปก่อนล่างหน้า 1 วัน เลยกลายเป็น 4 คืน 3 วัน การอบรมก็สนุกสนานตามสไตล์พี่น้องเจอกันเป็นธรรมดาครับ พอวันสุดท้าย โชคดีหน่อยที่ทางผู้อบรมปล่อยเร็วเผื่อคนบ้านไกลจะได้ถึงบ้านเร็ว พวกเราก็รีบกลับกัน แต่น้องจากขอนแก่น ขอกลับเครื่องบิน ส่วนน้องที่สารคาม ก็ต้องอยู่กับแฟนต่ออีก สรุปเหลือภัทรกับพี่อีกคนที่อยู่โคราช ภัทรไม่ได้ชีเรียสอะไรก็ขับกันมาเรื่อย ๆ พอเข้าสระบุรีจะเข้าโคราช พี่ที่อยู่โคราชก็ขอแวะบ้านญาติ แล้วจะกลับเอง ภัทรเลยต้องขับกลับเอง ออกจากโคราชก็ประมาณจะบ่ายสามโมงแล้วจำได้ เพราะหิวข้าวมาก ๆ ตอนนั้น เห็นผู้ชายคนหนึ่งใส่เสื้อผ้าปิดหน้าใส่หมวกปีกใบใหญ่ กางเกงยีสน์ขาดเข่าแบบเก่า ๆ สะพายเป่เดินทางเดินตามริมถนน ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนักหรอกครับ แค่คิดว่าเขาจะเดินไปถึงไหนเชียว อีกอย่างจะมืดค่ำแล้ว ผมทนความหิวไม่ไหวเพราะเลยเวลากินมามากแล้ว เลยแวะร้านส้มตำริมทางหากินไก่ย่างส้มตำสักหน่อย ผมถือว่าอยู่ร้านก็นานพอดูนะครับทานอาหารจนอิ่มแปล้ เมื่อเช็ตบิลเรียบร้อยแล้วกลับมาที่รถก้แจอกับชายที่สะพายเป่เดินทางเดินมาจนจะถึงรถที่จอด ผมเลยยืนรอสักครู่ ชายคนดังกล่าวก็มาถึง
“พี่จะไปไหน” ภัทรเอ่ยถามทันที่ ชายคนนั้นเปิดหมวดแล้วหยุดเดินเช็ดเหงื่อที่ไหลย้อยเต็มใบหน้า
“จะกลับบ้านครับ” ชายคนนั้นตอบ “หยุดพักก่อนไหม ผมเห็นพี่เดินมาตั้งไกล” ภัทรเอ่ยต่อ
“หนทางอีกไกลครับกว่าจะถึงบ้าน” ชายคนนั้นเอ่ยตอบและบอกภัทรว่าจะกลับบ้าน ซึ่งก็เป็นทางผ่านผม ภัทรชั่งใจนิดหนึ่ง มองดูเวลานี้ก็จะค่ำแล้วถ้าถึงบ้านก็พรุ่งนี้เช้าแน่นอน
“เอาอย่างนี้ พี่หยุดเดิน เอาน้ำในรถมีน้ำ” ภัทรบอก พร้อมเปิดประตูรถหยิบขวดน้ำมาให้ ชายคนดังกล่าวยกมือรับไหว้แล้วรีบดื่มอย่างหิวกระหาย “รอผมอยู่ตรงนี้สักครู่นะ” ภัทรบอกแล้วรีบกลับเข้าไปที่ร้านขายไก่ย่างริมทางสั่งไก่ย่างครึ่งตัวพร้อมข้าวเหนียวกลับมาที่รถ
“ไปขึ้นรถ ผมไปส่งกลับบ้านกัน ทางผ่านผมพอดี” ภัทรเอ่ยชวนพร้อมยื่น ไก่ย่างข้าวเหนียวให้ ตอนแรกเขาจะขึ้นนั่งกระบะหลัง “มานั่งด้วยกัน คุยกันไป ผมต้องการเพื่อนคุยเดินทางกลับ” ผมเอ่ยสำเนียงอีสาน เขาเลยวางกระเป๋าเป้ แต่ก็ทำทีลังเลเนื่องจากหิวข้าวด้วย “เอาเข้ามากินข้างในก็ได้” ภัทรเอ่ยอนุญาต เขาเลยรีบเข้ามานั่งคู่ข้างคนขับ พร้อมกับกินไก่อย่างไปอย่างหิวกระหาย ผมสอบถามรายะเอียดตัวเขาแบบคราว ๆ และบอกว่าผมเป็นใคร อย่างน้อยถ้าเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นก็จะได้รู้ว่า เขาทำร้ายคนของราชการ เมื่ออิ่มแล้วผมจึงแวะปั๊มให้เขาล้างหน้าล้างตา ซื้อน้ำน้ำดื่มจากนั้นก็เดินทางต่อ ระหว่างทางผมสอบถาม เขาเป็นคน กมลาไสย มาทำงานที่กรุงเทพฯ ไปเป็นกรรมกรแบกหาม พองานหมดจึงอยากกลับบ้าน แต่ดันขึ้นรถผิดสาย จนมาถึงสระบุรี จึงต้องจำใจเดินเท้า เพราะไม่อยากเสียเงินมาก เขาบอกว่าอายุ 37 ปี (ตอนนั้นภัทรอายุ 26-27 ปี) ภัทรแอบมองตอนที่เขาล้างหน้าล้างตาที่ปั๊มน้ำมันดุเขาเป้นคนแข็งแรงมากเลยทีเดียว เมื่อเขาถอดเสื้อแขนยาวออกเหลือแต่เสื้อยืดแขนสั้นแนบเนื้อดูหน้าอกหน้าใจบึกบึน เส้นเลือดตามแขนดุน่าเกรงขาม แม้ว่าหน้าตาจะเป็นแบบบ้าน ๆ ไม่ถึงกับหล่อนะครับเข้ากับผมรองทรงสั้นเป็นอย่างดี และยิ้มเก่งอย่างถูกใจ ภัทรขับรถออกจากโคราชก็เริ่มจะมิดค่ำแล้ว
“ถ้าเดินกลับจะมาถึงนี้กี่โมงกี่ยามกัน” ภัทรเอ่ยขึ้น เขายิ้มอย่างรู้สึกเกรงใจ “คงหาที่นอนริมข้างทาง ศาลารอรถ” คำตอบแบซื่อ ๆ “แล้วเกิดพวกโจร ปล้นจี้มาทำไงละทีนี้” ภัทรถามต่อ เขาได้แต่หัวเราะเบา ๆ ถึงจะเป็นผู้ชายแข็งแรงถ้าเกิดมีการจี้ปล้นขึ้นมา คงสู้แรงไม่ไหวแน่ “ต้องขอขอบคุณหัวหน้าด้วยครับที่รับผมกลับมาด้วย” ในที่สุดเขาก็เอ่ยออกมา อีก70 กิโลจะเข้าสู่สารคาม “ผมว่าจะพักที่มหาสารคามก่อน จะเป็นอะไรไหม” ภัทรเอ่ย เพราะดูแล้วทั้งผมและเขาก็เพลีย ๆ เหมือนกันครับ (ผมไม่ได้คิดอะไรเลยตอนนั้น ใจจริงอยากกลับบ้านให้เร็วด้วยซ้ำ แต่กลัวขับรถไม่ไหว เพราะขับยาวมาตั้งแต่สระบุรีจนจะเข้ามหาสารคามแล้ว) ดูเขาลังเลนิดหนึ่ง “ผมไม่มีเงินค่าห้อง” เขาเอ่ยขึ้น “ไม่เป็นไรครับนอนห้องเดียวกันนี้ละ”ภัทรตอบ เขาจึงพยักหน้าเมื่อเข้า บรบือ ผมเลยหาห้องเช่ารายวันข้างทาง เหลือแบบเตียงเดียว และมีร้านค้าเล็ก ๆ ด้านหน้า เราเลยเข้าพักด้วยกันตอนแรกดูเขารู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยครับ ผมเองก็เพิ่งมาสังเกตเขาก็ตอนอยู่ในห้องพักที่ละครับ ผมขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะได้ไปทานข้าวด้วยกัน ซึ่งดูเขาก็จะเกรงใจผมมากเช่นกัน เมื่อผมจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วจึงจัดการต่อ ผมแอบบสังเกตตอนเขาถอดเสื้อและกางเกงนุ่งผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ หุ่นอย่างกับนายแบบก็ว่าได้ ถ้าไม่ติดที่ใบหน้า กล้ามน้องแน่นเป็นซิกแพ็ก เมื่ออาบน้ำเสร็จพวกเราลงมาทานข้าวกันด้านหน้า เขาใส่เสื้อยืดสีเขียวแนบเนื้อกางเกงขาสั้น ส่วนผมกางเกงขาสามส่วนแล้วยืดตัวยาว ก็กินกันไปตามปกติละครับ แต่ตอนกลับเข้าห้องผมขอกลับเข้ามาก่อน เขาขอเดินดูของอะไรของเขาไป มาถึงห้องผมนอนหลับเพราะเพลียจริง ๆ มารู้สึกตัวตอนที่เขาเข้ามานอนข้าง ๆ ผม เพราะมีกลิ่นแอลกอฮอล์โชยออกมาจากลมหายใจเขาเบา ๆ ผมไม่ได้ว่าอะไรครับ จึงหันหลังให้แต่ก็มีความรู้สึกว่าเขาจะนอนพลิกไปมายุกยิก อะไรสักอย่างผมเพลียได้สนใจมากนัก สักพักเขาก๋นอนนิ่งผมก็นิ่งมารู้สึกตัวอีกทีมีความรู้สึกว่าโดนกอดจากด้านหลัง ผมลืมตามอง ทบทวนว่าเกิดอะไร ใบหน้าผมร้อนผ่าวเพราะว่าผมเข้าไปนอนซบอกกว้างที่ไม่มีเสื้อกั้นเลยครับเขากอดกระชับผมแน่นขึ้นผมเงยหน้ามองหน้าเขาในความสลัวจากแสงไฟนอกหน้าตา เขาประทับรอบจูบลงมาที่ผมพร้อมพลิกร่างหนาขึ้นทับบนตัว เขาประทับจูบอย่างเร้าร้อน ผมพยายามผลักดันตัวเขาแต่เขาไม่ลืมตา คงพรมจูบ ดูดเอาลมหายใจผมออกจากปากอย่างคนห้วกระหาย
“ช่วยผมด้วยครับผม” เขาครางเสียงกระเซ่าเมื่อผละริมฝีปากออก เขาขับมือเขาให้ไปจับลำท่อนควยเขาที่ตอนนี้แข็งโด่ถายในร่มผ้า จากนั้นเขาก็จู่โจมผมอีกครั้ง ครั้งนี้เขาดึงเสื้อและกางเกลผมหลุดออกจากตัวอย่างง่ายดาย แท่งลำผมก็ไม่ให้ความร่วมมือเลยกลับแข็งโด่ขึ้นมาเช่นเดียวกัน เขายิ้มอย่างดีใจโดดกอดผมอีกครั้งพร้อมปลดกางเกงตัวเองออกแท่งควยโด่เอ่งซ้ายนิด ๆ มาเสียดสีแท่งควยผมไปมา เขาทำกับผมราวกับว่าผมเป็นคนรักเลยก็ว่าได้ เราพรมจูบไปทั่วร่าง เลียไปตามจุดต่าง ๆ จากนั้นเขาก็กลับหัวเล่นท่า 69 กัน ท่อนลำของเขามันโป่งตรวกลาง โคนจะคอดเล็ก หัวโป่งเล็กน้อย ผมเห็นท่อนลำเขาเต็มตาหัวเปิดน้ำเงี่ยนไหลเยิ้ม ผมดูดกินอย่างหวานอร่อย เขาหลั่งน้ำเงี่ยนออกมาไม่ขาดสายจริง ๆ ผมได้ดูดกลื่นราวกับดื่มนมจำขวดเพราะเวลาน้ำเงี่ยนเขาไหลออกมา แท่งลำควยเขาจะกระตุกเบา ๆ  
“ซี๊ด เสียวจังครับ” เขาเอ่ยอย่างสุขภาพมาก พร้อมกับเด้าท่อนลำเข้าลำคอ เขาดูเลยรูผมอย่างไม่รังเกียจนะ จากนั้นเขาพลิกให้อยู่ท่านอนตะแคง 69กันให้ผมดูดดื่มน้ำเงี่ยนอย่างพอใจ แล้วเขาลุกขึ้นมาจับศีรษะไว้แล้วส่งแท่งลำเข้าปากอย่างพอใจ
“ชอบครับ ไม่คิดว่าจะเสียวแบบนี้” เขาเอ่ยออกมาพร้อมเส่งแรงเด้าไปเรื่อย ๆ จนผมเมื้อยมาก “ผมขอสี้หีได้บ่ครับ” คำพูดนี้เขาพูดเบา ๆจากนั้นเขาก็หยิบถุงยางอนามัยที่ทางห้องเข่าเขาเตรียมไว้ให้มาสวมใส่ ดูมันพอดีกับท่อนลำเขาเสียเหลือเกิน แท่นลำแข็งกระดกสะท้อนแสงไฟจากด้านนอก เขาบ้สนน้ำลายลงฝามือแล้วมาลูปตรงรูผมจากนั้นจึงจัดท่าทางเอาหมอนมารองก้นให้สูงขึ้น เขาเอาหัวท่อนมาจ่อรู มันไม่เข้าครับ
“เจ็บ ผมเจ็บ” ผมเอ่ยเบ่า ๆ “อดทนหน่อยนะ” เขาบอกพร้อมเอามือมายึดบ่าผมแล้วออกแรงส่งท่อนลำเข้ามา “กึก” เสียงคล้ายถุงแตกแต่เขาไม่สนใจอะไรแล้วครับส่งแรงดันเข้ามาอีกครั้งจนสุด พร้อมใบหน้าที่ดูเหี้ยมผิดวิสัย ตอนนั้นผมใจไม่ดีเลย เพราะเขาแสดงอาการพอใจแบบเหี้ยม แสยะยิ้มสายตาแข็งกร้าวแว่ววาวจากที่จับบ่าผมเปลี่ยนมาจับที่เอวทั้งสองข้างแล้ว จับเอวผมพร้อมกับซอบถี่ ๆ เน้น ๆ เข้าหาเอวตัวเอง ดูเขายิ้มเหี้ยมอย่างพอใจ กัดริมฝีปาก ครางซี๊ดซาด ความรู้สึกผมตอนนั้นมันบอกไม่ถูกครับ เหมือนกลับแต่ความรู้สึกปริ่มตรงปลายลำควยผมก็มารอแล้ว “อาร์ ๆ สะใจจริง” เขาเอ่ยลอดไรฟัน ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แรงไม่ตกเลยครับ ผมกระเด็นกระด่อนตามแรงดึงแรงเหวี่ยง “มันส์ควย อีหลี สี้แบบนี้ ละผมมัก” เขาเอ่ยออกมาเบา ๆ แววตากระด้างแข็ง จากท่าเบสิกผมถูกลากมาขอบเตียง โดยที่เขาเอาอีกข้างเหยียบที่เตียงนอนอีกข้างยันที่พื้นเขาซอยแทงลำเข้ามาอย่างกับคนบ้าคลั่ง ความรู้สึกร้อนรอบรูเลยที่เดียว จนผมเอาหมอนมากอดอุดปากตัวเองร้องอย่างสุขสม ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาอย่างไม่อายเลยครับ เขาเปลี่ยนมานอนลงมห้ผมนั่งเทียนโดยท่อนควยไม่หลุดออกมาเขานอนห้อยขาริมเตียง ผมจัดท่าได้แล้วเป็นจ๊อกกี้ขี่ม้าดูเขาจะไม่สะใจนักเลยจับเอวผมกำหนดแรงส่งและแรงรับเข้าหากัน ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มันเข้าลึกมากครับ ลำไล้ผมพังแน่ เขาเอาเข้าสุดออกสุด ท่อนลำปล่อยน้ำควยไหลย้อยออกมา เขายิ้มอย่างพอใจแล้วเร่งแรง ตับๆๆๆๆๆๆๆ “มาแล้วครับมาแล้ว” ครั้งสุดท้ายเขาดันเข้าสู้งแรงพร้อมกดเอวผมให้เข้าหาท่อนลำ แล้วดันเสียดสีไปมา ดูเขามีความสุขมากครับ เขายิ้มพอใจดึงผมลงไปกอดจูบ อย่างกับคู่รัก รักใคร่ เอาเขาเกี่ยวขาผมไว้ไม่ไห้กระดูกกระดิก อยู่อย่างนั้นราว ๆ สิบกว่านาทีเขาจึงปล่อยผมออกอจากอ้อมกอด ผมลุกจากตัวเขา เสียงท่อนควยมันหลุดออกมาดังบล็อก แล้วค่อย ๆ รูดออกมา เขาลุกขึ้นนั่งยิ้มอย่างอาย ๆ “ผมขอโทศครับ” เขาเอ่ยกับผม ผมรีบเข้าไปล้างตัวแล้วออกมา ดูเขาจะยิ้มอาย ๆ ผมก็อายมากเลย ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดอย่างไรกับเขา พอเขาเข้าไปอาบน้ำล้างตัวแล้วกลับออกมาอีกครั้ง เขาเปิดไฟฟ้องสว่างขึ้น ท่อนลำของเขาแดงกล่ำ ปลายโป่งหน่อย ๆ กลางลำคล้ายกับเหมือนเขาฉีดอะไรเข้าไปแล้วไปเล็กคอดตรงโคนควย ลำควยตรงเอียงซ้าย เดินส่ายไปมา เขาล้มตัวลงนอนข้างผม แล้วดึงผมไปนอนกอดต่อ “ไม่ไหวครับเจ็บไปทั้งตัว” ผมเอ่ยกับเขา เขายิ้มอาย ๆ “ขอกอดแบบนี้ทั้งคืนก็ได้ ผมกินเหล้าหรือเบียร์แล้วชอบมีอารมณ์แบบนี้ครับ” เขาเอ่ยเบา ๆข้างใบหู สุดท้ายผมก็ต้องยอมใจตัวเอง โดยที่เขานอนกอดผม แถมเอาแท่งควยมาป้วนเปี้ยนตรงรูผม เมื่อผมเผลอเขาจะเด้าเบา ๆ จนแท่งควยผลุดเข้ารู ผ่านหัวเข้าไปจนสุดแท่งลำ ครั้งนั้นเขาทำผมเบา ๆ แบบนุ่มนวล นอนเย็ดเบา ๆ จูบปากดูดลิ้นกันเบา ๆ ไม่รีบเร่ง มีบางครั้งที่อารมณ์หืยเขาขึ้นก็จะจับเอวกระแทกเข้ามาให้ท่อนลำเข้าไปด้านในสุด “อาร์ ๆ อือ อาร์ๆ เสียงจังครับ” เป็นแบบนี้ราว ๆ ชั่วโมงเขาถึงแตกอออกมาใส่ตัวผม ตอนที่เขาแตกเขาจะจับผมอัดเข้าหาตัวเขา แววตาแกร่งกร้าว ราวจะเป็นเนื้อเดียวกัน พอแตกก็ไม่ยอมเอาออกท่อนลำกระดกอยู่ในลำไว้ผม เขากดตัวผมเข้าหาตัวเขาแน่นจนผมหลับคาท่อนควยเขาเลยครับ มารู้สึกตัวตอนสายเขาจับผมเย็ดเบา ๆ ตอนเช้าเขาให้ผมอยู่ท่านั่งเทียน จ้องหน้ากัน ผมส่งแรงขย่มไปเรื่อย ๆ ดูเขาจะพอใจเป็นอย่างยิ่ง ออกปากชมไม่ขาดปาก ท่าไม่เยอะแต่เล่นแรงนี้ซิ อารมณ์ดิบ ๆ  ผมขย่มจนลืมตาย ลืมเวลา เขาก็สู้ไม่ถอยเช่นกัน ครั้งนี้เขาเอาแรงมากครั้ง เอาผมระบมจริง ๆ เขาบอกว่าเจอคนที่ใช่แล้วอยากเจอแบบนี้มานานแล้ว น้ำสุดท้ายผมแทบกรี๊ดกัดที่อกเขาน้ำผมแตกเต็มหน้าท้องเขาเลยครับ จากนั้นเขาอุ้มผมไปล้างตัวในห้องน้ำในท่าอุ้มแตง ตอนเดินลงเตียงไปห้องน้ำเขาจับผมกระแทกใส่ตัวแบบไม่ยั้ง เมื่อถืงห้องล้ำเขาดึงท่อนลำดังพลั๊วออกมา แล้วหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็อาบน้ำให้ผม ราวกับเป็นคนรัก พออกมาเขาบอกว่าอยากอยู่ต่ออยากเอาอีกสักน้ำ เผมเลยบอกว่ามันจะหมดชั่วโมงห้องแล้ว แต่งตัวออกจากห้องพักตอนออกมาที่รถดูเขาอาวรณือย่างไรชอบกล พอขับรถออกมาเขาเลยรูดซิปกางเกง เอาท่อนควยออกมาตั้งลำให้ผมดู บอกว่าให้ดูไว้ เวลาคิดถึงกันก็ให้คิดถึงท่อนควยเขาด้วย ผมได้แต่ยิ้ม ไม่กล้าทำอะไรครับ รีบไปส่งเขาที่ กมลาไสยแล้วกลับบ้าน ก่อนกลับเขาขอที่อยู่ผม ช่วงแรกมีเขียนไปรษณียบัตรหากันแล้วเขาก็กลับลงไป กทม. อีกครั้ง จากนั้นก็ขาดการติดต่อไปเลย หนุ่มกมลาไสย กาฬสินธุ์       

lieber_dich

ขอบคุณครับ

lekthai

เสียวเลย ขอบคุณ

oishi48

ขอบคุณครับ

PT1003

ขอบคุณครับ

brown

แอบน่ากลัวนะครับ

iHNONG

ขอบคุณครับ

iba

สุดยอดไปเลยครับ ของดี

mm2013

ขอบคุณ​มากครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

CoCo_LEE

ขอบคุณมาก

Vivaboy

ความทรงจำครั้งนึงในชีวิตครับ

Oscarbkk

ขอบคุณครับผม

redboy

แบบนี้น่ากลัวหรือน่าหลงไหล

Keyin

ถึงใจจริงๆครับ

Ebaa

สุดยอดมากคราฟ

oamnamonom

ขอบคุณมากครับ

xfone

ฟิสนนนนนเลน

Ken70

ขอบคุณมากครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับ