แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-7-28 18:49
8 z1 i* H- S4 _5 d$ h5 u1 N, e5 B. t* M9 t) K! S0 o
ปอนด์ หลังจากที่ปอนด์ย้ายมาอยู่คอนโดนั้นก็ใช้ชีวิตได้สะดวกขึ้น เพราะบ้านปอนด์นั้นค่อนข้างห่างจากมหาลัยจึงเดินทางไปไหนมาไหนไม่สะดวกเท่ามาอยู่คอนโด โทรศัพท์ของปอนด์ดังขึ้น ปอนด์หยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นกราฟโทรไลน์มา ปอนด์กดรับ ''ว่าไงกราฟ'' ''ว่างมั้ย'' ''ว่าง มีไรหรอ'' ''คือเรามีเรื่องจะปรึกษา แต่ไม่รู้ว่าจะไปคุยกับใครดี'' ''ว่ามาดิ'' ปอนด์บอก ''คือ เราจะไปเที่ยวกับเพื่อนอะ เราควรแต่งตัวยังไงดีให้มันดูแบบ เพื่อนถูกใจอะไรยังงี้'' กราฟถาม ปอนด์ก็ทำหน้างง ''ไปกับเพื่อนทำไมต้องสนใจเรื่องการแต่งตัวขนาดนั้นล่ะ'' ''ไม่รู้'' ''เพื่อนที่ไหน เพื่อนจริงเปล่า'' ''เพื่อนจริงๆ แต่อยู่ๆมันก็อยากให้เค้าถูกใจ เราอธิบายไม่ถูก'' กราฟพูดไม่รู้เรื่อง ''เราว่ากราฟเป็นแบบที่กราฟเป็นแหละดีแล้ว เชื่อเราดิ ถ้าเรายิ่งพยายามเปลี่ยนตัวเองนะ ยิ่งเป็นเพื่อนจะยิ่งดูออกเลย'' ปอนด์บอก ''หรอ'' ''ไปเที่ยวให้สนุกเถอะ ว่าแต่ ตอบก่อน เพื่อนคนไหน'' ''ก็เพื่อนกันนี่แหละ ไม่มีไรหรอก ไปแล้ว ขอให้วันนี้ก้อนเมฆสวยๆ'' แล้วกราฟกวางสายไป ปอนด์ก็งงไปหมด กราฟเป็นคนที่แปลกแต่แปลกในทางที่ดี ปอนด์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดแอปสั่งอาหารเพื่ดูว่าวันนี้จะกินไรดีเพราะปอนด์ขี้เกียจออกไปข้างนอก เลื่อนไปดูก็เจอกับร้านขายอาหารตามสั่งแต่มีเบเกอรี่ด้วย การตกแต่งร้านก็เป็นสีพาสเทลดูน่ารัก นอกจากนั้นหน้าตาอาหารก็ตกแต่งอย่างน่ารักอีกด้วย สิ่งที่หลายคนไม่รู้คือปอนด์นั้นชอบพวกของที่น่ารักมากๆ ตุ๊กตาหรือของตกแต่งบ้านน่ารักๆปอนด์ก็จะซื้อหมดถึงจะไม่รู้จักแบรนด์ก็ตาม ปอนด์เลื่อนดูแล้วก็ไปเจอกับข้าวผัดรูปหมีน่ากินมาก ปอนด์ตัดสินใจว่าจะลองสั่งร้านนี้ดู ปอนด์กดสั่งเสร็จก็รออาหารมาส่ง ปอนด์เดินไปนอนเล่นอยู่บนโซฟาเล่นโทรศัพท์รอ |- o, \; ^; X0 ^# ]5 X3 ^
แกงส้ม * I* \" w" r& k' b, ?. z' Y+ f
เสียงออดห้องของปอนด์ดังขึ้น ปอนด์เดินไปเปิดแล้วก็ต้องชะงัก ผู้ชายที่หน้าตาน่ารักมากกำลังยืนส่งยิ้มมาให้ ''มาส่งอาหารครับ'' ผู้ชายคนนั้นบอกยิ้มๆ ''คุณ..ปอนด์ใช่มั้ยครับ'' ปอนด์ไม่ได้ตอบ มัวแต่มองใบหน้าของพนักงานส่ง ใบหน้าเรียวเล็ก ตากลมโตเป็นระกาย ปากบางได้รูป ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด ''คุณครับ'' ''ห้ะ เอ่อ ครับ ปอนด์ครับ'' ปอนด์ได้สติ ผู้ชายคนนั้นก็ยิ้มขำเล็กน้อย ''ทั้งหมด189บาทครับ'' ปอนด์ยื่นเงินให้ ''เอ่อ เพิ่งเปิดหรอครับ ผมไม่เคยเห็นร้านเลย'' ''อ๋อ ครับ เพิ่งเปิดมาได้2อาทิตย์เอง'' คนนั้นตอบ ''คุณเป็นพนักงานส่งหรอครับ'' ''ผมเป็นทั้งเชฟและคนส่งเลยครับตอนนี้ ที่ร้านมีแค่ผมกับพี่ชายอีกสองคนน่ะครับ เลยต้องช่วยๆกัน'' คนนั้นตอบยิ้ม พนักงานส่งกำลังจะเดินไป ''เดี๋ยวก่อนครับ เอ่อ คือว่า ชื่ออะไรหรอครับ'' พนักงานคนนั้นหันมายิ้มให้ ''แกงส้มครับ'' แกงส้มตอบส่งยิ้มหวานมาให้แล้วก็เดินไป ปอนด์มองตามแกงส้มที่เดินไปจนลับสายตาแล้วกลับเข้ามาในห้อง ผู้ชายอะไรน่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย ปอนด์หยิบข้าวออกมาเปิดดูก็เห็นว่าหน้าตาน่ารักน่ากินมาก ปอนด์กินข้าวไปนึกถึงพนักงานส่งคนนั้นไป , I6 ?; G, z% F a5 ?, Y4 Y' m C
เฟยเปิดร้านตามปกติ ประตูร้านเปิดออก ''สวั...'' ''ยังทำงานทั้งงกๆเหมือนเดิมเลยนะ'' คนที่เดินเข้ามาคือเษมแฟนเก่าของเฟย ''มาทำไม'' เฟยถาม ''ก็ผ่านมาแถวนี้พอดีเลยแวะมาดูไงว่ายังจืดชืดเหมือนเดิมหรือเปล่า'' ''ถ้ามีรสชาติแล้วต้องนอกใจแฟนตัวเองเราขอจืดชืดดีกว่า'' เฟยตอบ ทั้งคู่เลิกกันเพราะเษมนอกใจเฟยไปเย็ดกับคนอื่นแล้วเฟยจับได้จึงขอเลิก ''ก็เพราะมันจืดชืดไงเลยต้องไปกินอย่างอื่น'' เษมบอก ''แอบกินมันอร่อยใช่มั้ยล่ะ'' เฟยพูดยิ้มๆ ''ก็อร่อยอยู่นะ ดีกว่าคนที่ทำแต่งานแบบคนแถวนี้ละกัน'' ''ถามจริงๆนะ การที่เราทำงานบ่อยมันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ'' ''มันก็ดี แต่ไม่เร้าใจบนเตียง กลับมาก็บ่นเหนื่อย'' เษมบอก ''เราก็ให้ตลอดไม่ใช่รึไง เลิกอ้างเถอะ ตัวเองไม่พอเองมากกว่า'' เฟยบอก ''คงงั้น'' เษมพูดยิ้มๆ ''กลับไปเหอะ ไม่อยากเห็นหน้าว่ะ'' เฟยพูด ''จริงๆพาคนมาแนะนำด้วย'' เษมบอกแล้วเรียกให้ผู้ชายน่ารักคนนึงเดินเข้ามา ''แฟนใหม่เรา'' ''สวัสดีครับ'' คนนั้นทักทาย เฟยก็ยิ้มให้ ''ระวังมันไว้ก็ดีนะ มันไม่จริงใจกับเราหรอก'' เฟยบอก ''อย่าเอาตัวเองเป็นตัววัดคนอื่นสิเฟย'' ''ออกไปจากร้านกูได้แล้ว'' เฟยบอกเสียงเรียบ เษมยิ้มแล้วเดินออกไปจากร้าน จริงๆแล้วไม่ใช่เพราะเฟยทำแต่งานแล้วไม่ให้เย็ด แต่เพราะเษมเป็นคนที่เจ้าชู้และไม่จริงใจกับใคร ถึงเพื่อนจะเตือนแล้วแต่เฟยในตอนนั้นก็ไม่ฟัง หลงรักเษมไปหมดใจ สุดท้ายก็ต้องเจ็บเอง ตอนนี้ทั้งคู่ก็เลิกกันมาได้สองปีแล้ว เฟยหมดรักเษมและกลายเป็นเกลียดไปตั้งแต่จับได้ เหตุการณ์นั้นทำให้เฟยเกลียดพวกเจ้าชู้เป็นที่สุด หลังจากที่เษมไปเฟยก็อารมณ์เสียมาก ประตูเปิดออก สายฟ้าเดินเข้ามา ''ว่าไงครับ คิดถึงผมหรือเปล่าเอ่ย'' สายฟ้าถามยิ้มๆ ''วันนี้ขอนะ'' เฟยตอบเสียงเรียบ ''ได้สิครับ จะจัดให้หลายๆดอกเลยถ้าขอมา'' สายฟ้าพูด ''พี่พูดจริงๆสายฟ้า วันนี้ขอ!'' เฟยบอกเสียงจริงจังจนสายฟ้ากลัวนิดหน่อย ''ขอโทษครับพี่'' สายฟ้าบอกเสียงหงอยๆ สายฟ้าไปนั่งที่เก้าอี้แล้วมองมาที่เฟยที่วันนี้ดูจะอารมณ์ไม่ดี เฟยสงบสติลงแล้วก็คิดว่าตัวเองใส่อารมณ์กับสายฟ้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เฟยเดินเอาชากุหลาบมาให้สายฟ้าที่โต๊ะ ''ขอโทษที วันนี้พี่อารมณ์ไม่ดี'' เฟยบอก ''ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ'' สายฟ้าพูดแล้วลุกขึ้นถือชาไว้ ''งั้นวันนี้ผมกลับก่อน วันอื่นจะมากวนใหม่ครับ'' ''ตกลงสำนึกผิดจริงๆมั้ย'' ''สำนึกดิ แต่ไม่จำหรอกนะ'' สายฟ้าบอกแล้วก็เดินออกไปจากร้าน เฟยส่ายหัวแล้วถอนหายใจออกมา กลับไปทำงานต่อด้วยอารมณ์ที่เย็นลง
9 [! n& W; ]8 ] กราฟ หลังจากที่วางสายจากปอนด์ไปกราฟก็มายืนหน้าตู้เสื้อผ้า คิดไม่ออกว่าวันนี้จะใส่อะไรดี ยืนเลือกอยู่นานก็เลือกไมไ่ด้สักที กราฟถอนหายใจออกมา แล้วทำไมกราฟจะต้องมาจริงจังกับการเลือกชุดขนาดนี้ด้วยล่ะ กราฟหยิบเสื้อผ้าที่ใส่ตามปกติออกมาใส่ โทรศัพท์ของกราฟดังขึ้น กราฟเห็นว่าเป็นปุณก็รีบรับ ''ว่าไงปุณ'' ''เราถึงแล้วนะ รออยู่ข้างล่าง'' ''โอเค เดี๋ยวเราลงไปนะ'' กราฟวางสายแล้วหยิบของเดินลงไปข้างล่าง กราฟเดินออกมาหน้าคอนโด ปุณยืนพิงมอเตอร์ไซค์สีดำคันเก่งอยู่ ปุณที่เห็นกราฟก็โบกมือให้ ''ขอโทษที่ให้รอนะ'' กราฟบอก ''ไม่เป็นไร เราเพิ่งมาถึงเลย'' ปุณตอบ ปุณเปิดเบาะล้วหยิบหมวกกันน็อคส่งให้กราฟ เป็นหมวกสีฟ้าอ่อนที่มีรูปก้อนเมฆเต็มไปหมด ''น่ารักจัง'' กราฟบอก ''เราเลือกลายนี้เพราะเห็นแล้วนึกถึงกราฟนั่นแหละ'' ปุณบอก ''ปุณซื้อมาเลยหรอ'' กราฟถาม ''ก็เรามีหมวกใบเดียว เราจะขับไปไกลไม่มีหมวกกันน๊อคได้ไงล่ะ'' ปุณบอก กราฟมองหมวกใบนั้นแล้วก็ยิ้มออกมา ''กราฟเก็บไว้ละกันนะ เอาไว้ใช้เวลาซ้อนรถเราละกัน'' ปุณบอก ''อื้ม'' กราฟพยักหน้าแล้วเอาหมวกมาใส่ ''ปะ กราฟบอกทางเราละกันนะ เออ ว่าแต่ไปดูปลาที่ไหน'' ปุณถาม ''อควอเรียมที่ห้างใกล้ๆนี่แหละ'' ''โอเคเลย ปะ ไปกันดีกว่า'' ปุณขึ้นไปสตาร์ทรถ กราฟก็ขึ้นไปนั่งซ้อน แล้วปุณก็ขับออกไป รถนั้นค่อนข้างติด กราฟนอนเอาหัวพิงหลังปุณไว้แล้วมองขึ้นไปบนฟ้า ''วันนี้เมฆสวยดีจัง'' กราฟบอก ปุณเงยหน้าไปมอง ''อืม สวยจริงด้วย แดดก็ไม่แรง'' ปุณบอก ''แล้วนึกยังไงถึงอยากไปดูปลาล่ะ'' ปุณถาม ''ไม่รู้สิ เราแค่อยากไปน่ะ'' กราฟบอก ''การดูปลาเป็นการผ่อนคลายอย่างนึงนะรู้มั้ย'' ''หรอ'' ''ใช่ นอกจากการมองก้อนเมฆแล้วกางดูปลาก็ช่วยให้ผ่อนคลายด้วยเหมือนกัน เดี๋ยวไปแล้วจะเข้าใจ'' ''โอเคเลย'' ปุณตอบยิ้มๆ สักพักทั้งคู่ก็มาถึงห้างใกล้ๆ กราฟพาปุณเดินไปที่อควาเรียมที่อยู่ในห้าง ''เราต้องไปซื้อบัตรกันก่อนน่ะ'' กราฟบอก ''งั้นกราฟไปซื้อให้ทีได้มั้ย เราไม่รู้เรื่องน่ะ'' ปุณบอก ''โอเค'' กราฟบอกแล้วเดินไปที่จุดซื้อตั๋ว ''สวัสดีค่ะคุณลูกค้า กี่ท่านคะ'' ''สองคนครับผม'' ''เป็นคู่รักกันหรือเปล่าคะ คือทางเรามีโปรโมชั่นคู่รักอยู่ จะลดไป20เปอร์เซ็นต์เลยค่ะ'' กราฟหันไปมองปุณ ''ครับ ใช่ครับ'' กราฟตอบ พนักงานยิ้มแล้วออกตั๋วให้ กราฟจ่ายเงิน ''ขอให้มีความสุขกับช่วงเวลาที่นี่นะคะ'' พนักงานบอกยิ้มๆ กราฟยิ้มให้แล้วเดินกลับมาหาปุณ ''ปะ เสร็จแล้ว'' กราฟบอก ''โอเค ปะ'' ปุณตอบ แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าไป ; k/ o7 U9 m; E: ^7 o# h+ q
ทั้งคู่เดินเข้ามาในอควาเรียม วันนี้คนนั้นไม่เยอะเท่าไหร่ทำให้เดินได้อย่างสบาย รอบตัวเป็นสีฟ้าไปหมด ปลากมากมายแหวกว่ายอยู่รอบข้างและเหนือกัวของทั้งคู่ ปุณมองไปรอบตัวอย่างตื่นตาตื่นใจ ''เราไม่เคยมาอควาเรียมเลย'' ปุณบอก ''จริงหรอ'' กราฟถาม ''อื้ม ตอนเด็กเราก็อ่านแต่หนังสือนั่นแหละ ไม่ค่อยได้ไปไหนหรอก'' ปุณกับกราฟเดินดูปลาไปเรื่อย ทั้งคู่หยุดยืนดูปลาที่ว่ายไปมา ''เป็นปลานี่ก็ดีนะ ไม่ต้องคิดอะไร ก็แค่ว่ายน้ำไปเรื่อยๆ'' ปุณบอก ''จริงๆถึงมันจะดูเป็นอย่างนั้นแต่ปลาเองก็มีชีวตของพวกมันเหมือนกันนะ มันต้องหนีจากอันตรายรอบตัวเหมือนกับเรานั่นแหละ'' ปุณบอก ''แต่ที่น่าอิจฉาคือการได้ล่องลอยอยู่ในทะเลที่กว้างใหญ่นี่แหละ เหมือนได้บินอยู่บนท้องฟ้าเลย'' กราฟบอก ''แต่ใต้น้ำมันจะเป็นฟ้าได้ไง'' ''แค่เปรียบน่ะ ลองมองขึ้นไปสิ ปุณเห็นอะไรที่อยู่เหนือน้ำมั้ย'' กราฟบอก ปุณมองขึ้นไป ''หึ ไม่เห็นอะ'' ''ปลาก็เหมือนกัน วิวของพวกมันก็มีแต่ในน้ำเท่านั้นแหละ'' กราฟบอก ทั้งคู่พากันเดินดูปลาไปเรื่อยๆ กราฟมองไปรอบก็เห็นู้คนมากับครอบครัวและแฟน กราฟเดินเอามือผ่านกับปุณไปมา ลังเลว่าจะจับดีมั้ย ปุณที่เห็นว่ากราฟทำท่าทางแปลกๆก็เอามือมาจับมือกราฟ ''เป็นอะไร'' ปุณถาม ''เปล่าๆ'' กราฟบอก แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไปเรื่อยๆ & c8 @( b2 v2 I- u1 R8 ~+ a
ทั้งคู่เดินมาจนถึงห้องที่เป็นเหมือนถ้ำ ''นี่ๆ เราชอบตรงนี้ที่สุดเลย'' กราฟบอกแล้วพาปุณเดินเข้าไป ข้างในนั้นมืดมาก แต่มีแสงสว่างสีม่วงอ่อนๆจากแมงกะพรุนมากมายที่ว่ายอยู่รอบตัวของทั้งคู่ ปุณมองอย่างตื่นตาตื่นใจ ''สวยจัง'' กราฟยิ้มออกมา ''จริง สวยมากเลย'' กราฟบอก ทั้งคู่ยืนดูแมงกะพรุนอย่างเพลิดเพลิน ''แมงกะพรุนนี่ดีเนอะ วันๆไม่ต้องคิดอะไร ลอยไปเรื่อยแล้วก็โดนกิน'' ปุณบอก กราฟก็หัวเราะ ''เราชอบแมงกะพรุนที่สุดเลย'' กราฟบอก ''ไม่ใช่ว่าชอบก้อนเมฆที่สุดหรอ'' ปุณถาม ''แมงกะพรุนก็เหมือนก้อนเมฆแห่วท้องทะเลนั่นแหละ'' กราฟบอก ปุณคิดตาม ''ก็จริงนะ ล่องลอยไปเรื่อย อิสระดีจัง'' ปุณบอก ทั้งคู่ดูแมงกะพรุนไปเรื่อย กราฟหันไปมองหน้าปุณที่แสงสีม่วงส่องลงมา กราฟไม่ทันรู้ตัวก็ดึงปุณเข้ามาหา กราฟประกบปากจูบปุณเบาๆ ตอนแรกปุณก็ตกใจ แต่ก็หลับตาลงแล้วจูบกราฟกลับ กราฟถอนปากออกจากปุณ ''ขอโทษ'' กราฟรีบบอก ปุณก็เขินนิดหน่อย ''ขอโทษทำไมล่ะ'' ปุณบอก ส่งยิ้มมาให้ กราฟดึงปุณลงมาจูบต่อ กราฟสอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับปุณอย่างดูดดื่ม กราฟโอบกอดเอวปุณเข้ามาแน่น ทั้งคู่ลืมตัว บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ปุณได้ยินเสียงเด็กเดินมาจึงรู้สึกตัวแล้วผลักกราฟออก เด็กเดินเข้ามาดูแมงกะพรุนกัน ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วก็ขำออกมา ''ทีหลังอย่าทำข้างนอกนะ'' ปุณว่า กราฟก็ทำหน้าหงอย ปุณยิ้มแล้วก็ลูบหัวกราฟอย่างเอ็นดู ''ปุณ'' ''ว่าไง'' กราฟมองลงไป ปุณก็มองตามไป ควยของกราฟนั้นแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกง ปุณเอามือต่อยกราฟเบาๆ ''เราอยู่ข้างนอกนะ'' ''ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่นา'' กราฟบอก ''แล้วทำไง ไปนั่งก่อนมั้ย'' ''อื้ม'' ปุณพากราฟมานั่งที่ที่นั่ง กราฟนั่งหดตัวเอาไว้เพราะกางเกงที่กราฟใส่มานั้นมันเห็นชัดมาก ''จริงๆเลยนะ แล้วทำไมมันถึงแข็งขึ้นมาล่ะ'' ปุณถาม ''ก็ปุณนั่นแหละ'' ''เรายังไมไ่ด้ทำอะไรเลย'' ปุณบอก ทั้งคู่นั่งอยู่นาน ''โอเครึยัง'' ปุณถาม ''มันยังไม่ลงเลย'' กราฟบอก ยิ่งปุณนั่งอยู่ใกล้กราฟก็ยิ่งเงี่ยน ตอนนี้เหมือนกราฟจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ''ไปห้องน้ำได้มั้ย'' กราฟบอก ''โอเค ปะ'' แล้วทั้งคู่ก็เดินไปที่ห้องน้ำ ทั้งคู่เดินมาถึงห้องน้ำ ''เดี๋ยวเรารอข้างนอกนะ'' ปุณบอก ''เข้ามด้วยกันสิ'' กราฟดึงปุณเข้ามาในห้องน้ำด้วยแล้วล็อคประตู กราฟถอดกางเกงออก ควยใหญ่ยาว11นิ้วที่แข็งเต็มที่เด้งออกมา ''ช่วยหน่อยได้มั้ย'' ปุณเขินนิดหน่อย กราฟจับมือปุณไปจับควยของตัวเอง กราฟเด้งเอวเย็ดมือของปุณไปมา กราฟดึงปุณเข้ามาจูบ สอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับปุณอย่างเร่าร้อน ทั้งคู่แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ เอวของกราฟก็ยังไม่หยุดเด้ามือของปุณ กราฟจูบไปที่ใบหูและซอกคอขาวๆของปุณ ''อ๊ะ อืออ'' ปุณคราง กราฟเลียหูของปุณจนปุณเสียววาบไปหมด ''ปุณช่วยกราฟหน่อยได้มั้ย'' กราฟกระซิบเสียงกระเส่าข้างหูปุณ กราฟกดปุณให้นั่งคุกเข่าลง ควยของกราฟโด่ชี้หน้าปุณอยู่ ปุณเอาควยกราฟเข้าปากแล้วดูดอมอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด อาาา'' กราฟคราง ปุณดูดควยเน้นๆตรงหัวควยจนกราฟเสียวไปหมด ปุณใช้ลิ้นเลียวนไปมาตรงแง่งควยของกราฟ ลากลิ้นเลียยาวไปตามลำควยลงไปดูดเลียไข่ของกราฟจนชุ่ม สายตาของปุณก็จ้องกับกราฟอยู่ กราฟมองหน้าปุณแล้วก็ยิ่งเงี่ยนเข้าไปอีก ''อือ กราฟเสียว'' กราฟคราง กราฟจับหัวของปุณไว้แล้วเด้าเย็ดปากปุณอย่างเมามันส์ ''อาาา'' ''อ๊อก ออก อ๊อก'' กราฟกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง เอามือขยำผมของปุณเอาไว้ มองหน้าของปุณที่ควยของตัวเองกำลังสอดเข้าออกปากอยู่ ควยของกราฟเข้ามาลึกมากจนปุณสำลักน้ำตาเล็ด กราฟดันเข้ามาสุดลำแล้วแช่ค้างไว้ ''อ๊อก อ๊อก'' ''อ้าาาา'' ปุณสำลัก เอามือดันเอวของกราฟ กราฟขยับเอวเย็ดปากของปุณต่อ เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก มีเด็กและพ่อเดินเข้ามาใช้ห้องน้ำ กราฟยังคงเด้าปากของปุณไม่หยุด กราฟเย็ดปากของปุณเหมือนกำลังเย็ดหีอยู่ ปุณใช้ลิ้นตวัดเลียควยของกราฟที่สอดเข้าออกปากตัวเองอยู่ 'จะแตกแล้วครับ' กราฟกระซิบบอก กราฟเด้าเข้ามาไม่ยั้ง ''อ๊ะ อาา'' กราฟหลุดเสียงครางออกมา ดันเข้ามาสุดลำ ปล่อยน้ำควยไหลลงคอปุณไป ปุณรีบกลืนน้ำควยของกราฟลงคอจนอุ่นไปหมด กราฟถอนควยออกจากปากของปุณ น้ำควยมากมายเต็มปากปุณไปหมด รสชาติคาวๆอบอวลอยู่ในปากของปุณ กราฟก้มลงมาหอมแก้มปุณ ''ขอบคุณนะ'' กราฟพูดยิ้มๆ แล้วพากันออกไปจากห้องน้ำ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินจับมือกันอย่างเขินๆ คนรอบข้างต่างมองมาที่ทั้งคู่แล้วก็ยิ้มออกมา ''ทีหลังห้ามทำข้างนอก'' ปุณบอก ''แปลว่าถ้าไม่อยู่ข้างนอกทำได้หรอ'' กราฟถาม ''ดูก่อน'' ปุณตอบ ทั้งคู่เดินมาเรื่อยก็ใกล้ถึงทางออก ''เข้านั่นก่อนมั้ย'' กราฟชี้ไปที่ร้านขายของที่ระลึก ''อื้ม ได้สิ'' แล้วกราฟก็จูงมือพาปุณเดินเข้าไป ในร้านเต็มไปด้วยตุ๊กตา หมวก ของน่ารักต่างๆในตีมทะเล กราฟหยิบหมวกแมงกะพรุนขึ้นมาใส่ให้ปุณ ''แมงกะพรุนของเรา'' กราฟพูดยิ้มๆ ปุณเดินไปหยิบอีกใบมาใส่ให้กราฟ ''ก็เป็นด้วยกันสิ'' ปุณพูดยิ้มๆ ไม่รู้ทำไมแต่กราฟใจเต้นแรงทุกทีที่ปุณยิ้มให้ กราฟเดินออกมารอข้างนอกเพราะปุณขอดูอีกหน่อย ปุณเดินออกมาจากร้านแล้วยื่นถุงมาให้ ''อะไรหรอ'' กราฟเปิดดูก็เห็นว่าเป็นหมวกแมงกะพรุนที่ใส่เล่นกัน ''ซื้อมาจริงๆหรอ'' กราฟบอกอย่างตื่นเต้น ''ก็เห็นว่าชอบนี่'' ปุณพูดยิ้มๆ ''ปะ กลับกันเถอะ'' ปุณบอก ''อื้ม'' กราฟตอบแล้วก็เดินตามปุณออกไป ปุณขับรถมาส่งกราฟที่คอนโด กราฟลงจากรถแล้วส่งหมวกคืนให้ปุณ ''เอามาให้เราทำไมล่ะ เราให้กราฟ'' ปุณบอกแล้วส่งหมวกคืนให้ กราฟก็รับมา ''เอาไว้ใส่ตอนขึนรถเราละกันนะ'' ปุณบอก ''งั้นเราคงอยากใส่มันทุกวันเลยแหละ'' กราฟบอก ปุณยิ้มเขิน ''ขอบคุณสำหรับวันนี้นะ'' ปุณบอก ''ด้วยความยินดีครับ'' กราฟตอบยิ้มๆ ปุณมองไปรอบๆแล้วดึงกราฟลงมาจูบเบาๆ ''แล้วเจอกันนะ'' ปุณบอกแล้วก็ขึ้นรถขับออกไป กราฟยืนมองปุณจนลับสายตาไปแล้วเดินยิ้มกลับขึ้นห้องไป |