สองใจ...เพราะใครหละ ตอนที่ 5

Maximam

"เป็นไงบ้างครับ ถึงใจคุณไหม"
"สุดยอดเลยอ่ะ อิจฉาคุณพี่จังได้ผัวอย่างคุณ"
"อิจฉาทำไมคุณก็ได้ผมเป็นผัวแล้วนี่ อย่าลืมสัญญาของคุณ"
"ได้ครับ ผมจะไม่ทักกวนคุณพี่"
"ดีครับ ต่างคนต่างอยู่ ผมรักมากสุดก็คือต๊อด"
"หมอก๊อต คุณอยู่กับผมคุณไม่ควรพูดถึงคุณพี่นะครับ นี่แหน่ นี่แหน่"
"โอีย คุณก้องผมเจ็บตีผมทำไม"
"ก็คุณอะ ..."
"โอ๋ ๆ ไม่เอาหน่าไหนคุณบอกว่าคุณรับในฐานะคุณเองได้ไง" ก๊อตพูดพร้อมร่ายคาถาเป่าเบาๆเข้าที่กกหู
ของก้องพร้อมจูบเข้าที่แก้มของก้องไปหนึ่งฟอด ก้องก็เคลิ้มตามอย่างว่าง่าย
"ก็ได้ครับ นั้นก๊อตไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวก้องทำมื้อเช้าให้ทาน"
"ได้ครับที่รักของผม"

ตลอดระยะเวลา 3 เดือนที่ก๊อตไปช่วยงานที่เชียงใหม่หน้าที่การงานก็เป็นไปด้วยความเรียบร้อยราบรื่น

แถมยังได้เมียเพิ่มอีก 1 คนนั้นก็คือหมอก้อง พิชญดล ทันตแพทย์หนุ่นหล่อที่ร้าย แซ่บ ซ่า มาครอบครอง
และแล้ววันที่ก๊อตต้องเดินทางกลับกรุงเทพก็มาถึง แต่ว่าก้องก็ต้องกลับมาดูแลคลินิคที่กรุงเทพด้วยเช่นกัน
งานนี่บ้านจะแตกไหมเนี่ย
"เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่คอนโดนะ"
"ไม่เอา ก้องจะไปบ้านคุณด้วย ก้องอยากไปไหว้คุณพ่อและคุณแม่ของคุณด้วย"
"แต่ ..."
"ทำไมครับ คุณพี่ เอ่อใช่สิคุณพี่อยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่นี่ ไม่เป็นไรครับ ก้องจะไม่ก่อเรื่องน๊าา น๊าครับที่รัก
นะนะ"
"ก็ได้ครับ "

ที่บ้านท่านนายพลวิทยา วันนี้อยู่กันพร้อมหน้าทั้งท่านนายพล คุณหญิงสุปราณี ก้อย น้องสาวของก๊อต
และก็ต๊อด สะใภ้ที่แสนน่ารักและเชิดหน้าของบ้านได้เตรียมตั้งโต๊ะอาหารรอรับก๊อตกลับบ้านในวันนี้ เอาใจลุ้น
กันด้วยนะครับ
"โอ้โห กับข้าวเพียบเลยลูก"
"คุณแม่ คุณพ่อ ลองชิมค่ะอร่อยมาก" ก้อยพูดขึ้น ท่านนายพลจึงถามกับว่า....
"ฝีมือเราเหรอก้อย"
"คุณพ่อคะ เลี้ยงหนูมาจนขนาดน่าจะรู้ฝีมือหนูนะคะ"
"55พ่อหยอก ฝีมือเราทำหมาท้องเสียไปหลายตัวละ"
"คุณพ่ออะ"
"เป็นไงลูกต๊อด สดใสเลยนะเช้านี้"
"ก็...ปกตินี่ครับคุณแม่"
"ปกติอะไรหละ ชวนพวกเรามาช่วยทำกับข้าวด้วย สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"
ต้นกล้า มด และโอปอล์ (ยืมตัวละครมาจากเจ้าสัวน้อย) เพื่อนสนิทของต๊อด ก็มาช่วยกันทำมื้อเช้าด้วย
"เอ้า...หวัดดีเด็กๆ วันนี้เชฟต้นกล้ามาเองเลย"
"55 ครับคุณแม่ เคลียร์คิวกับเฮียน้ำมนต์ว่าวันนี้ขอว่าง 1 วันครับ"
"เเล้วซ้อบอลเป็นไงบ้างสบายดีนะ"
"อาป๊าสบายดีครับ ช่วงนี้ลงมากรุงเทพก็มีคิดถึงอาเตี่ยและวันเก่าๆบ้างครับ"
"ไว้ต้องหาเวลาว่างๆไปคุยด้วยหละเมื่อตอนมางานแต่งคุยได้ไม่เต็มที่"
"ครับคุณแม่ อาป๊าจะดีใจมากมีเพื่อน"
"เดี๋ยวของหวานเสร็จก็ตั้งโต๊ะได้แล้วนะ" โอปอล์พูดขึ้น ทุกคนก็เตรียมพร้อมและรอต้อนรับการกลับมา
และแล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงเมื่อรถของก๊อตเลี้ยวเข้ามาที่บ้านซึ่งทุกคนที่บ้านก็ยังไม่มีใครรู้ว่าก๊อต
ได้เมียเพิ่มมาอีก 1 คน
"คุณพ่อคุณแม่ ต๊อดครับ ก๊อตกลับมาแล้วครับ"
"มาแล้วลูกชาย ไปอยู่เชียงใหม่มา 3 เดือนดูสมบูรณ์ขึ้นนะเรา" คุณหญิงแม่ร้องเอ่ยทักลงมาจากชั้นบน
พร้อมเดินลงมาจนถึงที่พักบันไดพร้อมด้วยท่านนายพล ต๊อด ก้อย และเพื่อนๆของต๊อด แต่แล้วทุกอย่าง
ก็หยุดลง เมื่อมีอีกคนลงมาจากรถ เเละเดินมาพร้อมกับต๊อด
"หยุดอยู่ตรงนั้น อย่าพึ่งขึ้นเรือน ใครตาก๊อต" ก้องคงลืมหรืออยากเปิดตัวเองจึงพูดตัดหน้าขึ้นว่า
"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ ผมก้องครับ เป็นเมียน้อยของพี่หมอก๊อตครับ สวัสดีครับคุณพี่ต๊อด"
"ใจเย็นนะต๊อด แกอย่าเพิ่งวู้วาม" ต้นกล้าพูดพร้อมกับจับไหล่ต๊อดไว้ คุณหญิงจึงออกโรงปกป้องลูกสะใภ้
หมายเลข 1
"ใครแม่หลอนมิทราบ กรุณาเรียกฉันคุณหญองหรือคุณหญิงแม่"
"แหม..คุณแม่ก็ไม่น่าถืออะไรเยอะนะครับ ก็ผมเป็นเมียอีกคนของลูกคุณแม่ทำไมผมจะเรียกคุณแม่ตามที่
สามีผมเรียกไม่ได้หละครับ จริงไหมครับคุณพี่"
"ก้อง เงียบอย่าลามไปที่ต๊อด ขอโทษคุณแม่ซะ"
"ก้องทำไรผิดครับ ก้องทักทายตามมารยาท คุณพี่หละสิที่ไม่มีมารยาททักกันสักคำก็ไม่มี" ต๊อดได้ยินดังนั้น
ก็คงต้องออกโรงเองเเล้วหละ ต๊อดเดินลงมาที่บันไดอีกขั้นก่อนพูดไปว่า...
"ขอโทษนะพอดีเพิ่งเคยเป็นเมียหลวงเลยไม่รู้ว่าเมียตบเมียแต่งต้องลงมาให้เกียรติเมียแอบเมียซ่อน"
"คมดีจังนะครับ คำพูดคุณพี่"
"ทำงานอะไรหรือคุณน้อง"
"ผมเป็นทันตแพทย์"
"อ่อหมอฟัน ถึงว่าสิฟันผัวชาวบ้านเขาไปทั่วโดยไม่เกรงใจว่าเขาโสดหรือมีเจ้าของ"
"คุณพี่"
"ปกติถอนแต่ฟันสินะ ถึงว่าไม่มีเวลาถอนต่อมคันออกจากตัว"
"ต๊อดครับ ผมขอ" ก๊อตพูดพร้อมสบตาหวังใช้มนต์เสน่ห์สยบอารมย์แต่มนต์มันทำอะไรรังสีเมียหลวงได้นี่สิ....
"ได้ขอมาผมก็จะจัดให้ ขึ้นมาสิฉันจะรับขวัญเมียใหม่คุณเอง"
"จริงหรือครับต๊อด"
"จริงสิ ผมเตรียมของไว้ให้ด้วยนะ" ก้องได้ยินก็ขึ้นมาถึงบันได้ขั้นที่ 3
"หยุดตรงนั้น" ต๊อดพูดขึ้นก้องก็หยุดเเล้วพูดกลับว่า..
"ไหนหละครับคุณพี่ของที่จะให้"
"นี่ไง...." ต๊อดยกเท้าขึ้นถึบเข้าที่กลางอกก้องจนก้องเซตกบันได จากระดับการยืนที่เหมาะต๊อดจึงถีบ
เข้าตรงกลางอกพอดี จากนั้นก็ลงมาค่อมตัวก้องและตบก้องไปสองฉาดใหญ่ๆ ก๊อตรีบเข้ามาอุ้มเอาตัว
ต๊อดออก
"หยุด ต๊อด  ต๊อด ต๊อด "
"ปล่อย บอกให้ปล่อย" เพี๊ยะ
"ว๊าย....ต๊อดลูก" ต๊อดพลักตัวออกจากก๊อตแล้วตบหน้าก๊อตอย่างเต็มแรงจนพ่อและแม่พร้อมคนอื่นอื่น
วิ่งลงมาช่วยห้ามต๊อดไว้
"คุณทำกับผมได้เจ็บแสบมาก 3 เดือนผมรอคุณตลอดเวลา แต่ผลการรอมันคือสิ่งนี้เหรอ"
"ต๊อดผมขอโทษ ผมไม่อยากให้เป็นแบบนี้"
"ไม่อยาก นี่หนะหรือขนาดไม่อยากให้เป็น คุณยังพามันมาถึงที่บ้าน ถ้าคุณเต็มใจผมคงไม่ต้องไปหลัง
น้ำสังข์งานแต่งคุณกับอีเมียน้อยนี่หรือ"

"ต๊อดใจเย็นก่อนลูก ยังไงแม่ก็รับลูกสะใภ้จากคนที่แม่แต่งให้เท่านั้น ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นนะลูก"
"ต๊อดไม่ได้กลัวครับคุณแม่ ต๊อดจะหย่าตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลยก็ย่อมทำได้"
"ไม่ ผมไม่หย่า"
"เรื่องของคุณผมขอตัวก่อนนะครับคุณพ่อคุณแม่"
"เดี๋ยวต๊อด จะไปไหน ต๊อด ต๊อด กลับมาต๊อด"
"พี่ก๊อตอยู่นี่แหละครับ เดี๋ยวกล้ากับเพื่อนไปตามเอง"
"พี่ไปเอง"
"ไปให้แย่กว่าเดิมหรือครับ อยู่ที่นี่แหละอย่างน้อยพี่ก็มีอีกคนที่ต้องดูแล ทางนี่ก็เคลียร์ ทางนั้นกล้ากับเพื่อน
จะช่วยคุยให้" โอ้ว..ต้นกล้าเห็นนิ่งเป็นแอฟ ทักษอร แต่กัดทีนี่เจ็บนะเนี่ย

ต้นกล้าเเละเพื่อมาถึงที่รถเห็นต๊อดกำลังจะขับรถออกไป มดเลยเข้าไปห้ามเอาไว้
"ต๊อด หยุด มึงจะไปไหน"
"ไปให้พ้นจากตรงนี้"
"แล้วที่ไหนที่บ้านเหรอ"
"ไม่อะ ยังไม่อยากให้เตี่ยกับม๊ารู้เรื่องนี้"
"ใจเย็นก่อน มานั่งที่ม้าหินนี่มา" ต้นกล้าเข้ามาจับมือต๊อดและพามานั่งที่ม้าหินข้างที่จอดรถ ต๊อดจึงถาม
ขึ้นว่า "พวกแก ฉันบกพร่องเหรอว่ะ ฉันมันไม่ดีเหรอว่ะ ฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ" กล้าเลยตอบไปว่า..
"เกย์รุกเสือไบกับความเจ้าชู้มันของคู่กัน อย่าว่าแต่ต๊อดเลย กล้าเองก็เจอ"
"พี่น้ำมนต์นี่นะ"
"ใช่ ต่างกันแค่เฮียมนต์ไม่เล่นด้วยเท่านั้น"
"แต่อีนี่มันเล่นด้วยหนะสิ" มดพูดขึ้น
"เออ ใช่ จริงอย่างที่มดมันพูดนะ" โอปอล์ช่วยเสริม ต้นกล้าเลยตอบกลับว่า
"แกอยากเป็นใหญ่ในทุกสิ่งไหม"
"ไม่ต้องเป็นใหญ่แค่เข้มแข้งให้ได้ก็พอ"
"แกดูป๊าบอล พ่อสามีฉันสิ เมียน้อยทุกคนยังต้องยอมสยบให้ แกต้องกล้าที่จะเข้าไปเผชิญหน้า"
"ถ้าเป็นกล้า กล้าจะทำไง"
"หย่าอย่างเดียว เพระากล้าไม่ชอบยืดเยื้อ"
"แล้วพ่อกับพ่อของกล้าหละ"
"ท่านให้อิสระ ท่านดีใจซะอีกที่กล้าออกมาจากกองทุกข์ แต่นั้นก็ต้องหมดรักหมดใจต่อกันและกัน ถ้ายังรัก
ก็ต้องทำให้เขาเห็นว่าคุณควรมีได้แค่ 2 เมียเท่านั้น กลับขึ้นเรือนเเล้วทำหน้าที่เมียหลวง"
ต๊อดได้กำลังใจและแนวคิดจากต้นกล้าก็กลับขึ้นเรือนไปทานอาหาร

ที่เรือนใหญ่
"แกทำได้งามหน้ามากนะตาก๊อต ไหนแกบอกว่าแกจะไม่ทำให้ต๊อดเสียใจ"
"ผมผิดไปแล้วครับแม่ พ่อ ผมก็ไม่ได้ให้เป็นแบบนี้"
"แล้วลื้อจะเอายังไงกับเมียคนนี้ ถ้าต๊อดขอหย่าแกจะทำไง"
"ไม่ ผมไม่หย่า"
"คิดให้ดี พ่อเป็นแค่นายพล เทียบเงินกับเจ้าสัวเสรีพ่อต่างกันนะ อย่าลืมว่าเขามีทนายเขาฟ้องหย่ายังไงก็
ต้องหย่า"
"แล้วเป็นไงบ้าง" ก๊อตเอ่ยถามก้องที่นั่งอยู่ข้างๆ
"จุกสิ เมียคุณนี่เท้าหนักจัง"
"คุณแม่จะไปไหนครับ"
"ฉันยังไม่หิว กินกันก่อนเลย"
"คุณ เห็นแกลูกสักหน่อย ผมเข้าใจคุณหญิงนะ"
"ก็ฉันไม่หิว" ทันใดนั้นต๊อดกับเพื่อนก็เดินขึ้นเรือนมาพอดี ต๊อดเลยเอ่ยถามคุณหญิงสุปราณีว่า....
"คุณแม่คุณพ่อทานข้าวอิ่มแล้วหรือครับ" ท่านนายพลจึงพูดขึ้นว่า
"แม่เขาบอกไม่หิวหนะลูกพ่อยังไม่ได้กินเลย มาเราก็มากินข้าวกินปลา ตื่นมาเตรียมกับข้าวแต่เช้า"
"ทานด้วยกันนะครับคุณแม่"
"ก็ได้ลูกแม่หิวพอดี"

ท่านนายพลนั่งหัวโต๊ะตามธรรมเนียม ฝั่งซ้ายคือคุณหญิง ก้อย เเละเพื่อนๆของต๊อด ส่วนฝั่งขวา
ก๊อต ต๊อด และก้อง แต่ทว่าก้องนั่งเก้าอี้ของต๊อดงานนี้นางพญาต้องปราบนางมาร
"ขอโทษคุณนั่งที่ฉันกรุณาขยับ"
"พี่หมอครับ ผมขอนั่งข้างพี่ได้ไหมครับ"
"จะขยับหรือจะให้ถีบอีกรอบ" น้ำเสียงนิ่งๆ เข้มๆ ประหนึ่งคุณป๊อก ในเรื่องเมียหลวง ใครฟังก็กลัว
ก้องขยับแต่โดยดีแต่ก็ไม่วายจะก่อกวน
"กับข้าวที่นี่อร่อยนะครับ" ก้องพูดขึ้น ก๊อตจึงตอบไปว่า
"ฝีมือต๊อดเขาหนะ"
"คุณพี่นี่เก่งจังนะครับ ว่างๆสอนน้องทำบ้างสิครับคุณพี่"
"ไม่ต้องสอนหรอกครับคุณน้องน่าจะเก่งอยู่เเล้ว"
"ใครบอกหละครับว่าน้องทำอาหารเก่ง"
"คุณพี่ไม่ได้หมายถึงการทำอาหาร คุณพี่หมายถึงการลักกินโขมยกินคุณน้องไม่ต้องทำอาหารเป็นก็
กินอิ่มนอนหลับได้ จริงไหมครับ"
"ชนะ อีหหนึ่งดอก" ก้อยพูดขึ้นพร้อมตักกับข้าวให้คุณหญิงแม่ ก๊อตและก้องถึงกับหน้าเสีย
"ผมอยากทานพะแนง ต๊อดช่วยตักให้ผมหน่อยสิครับ"
"นี่ครับพะแนง"
"ขอบคุณนะครับ" ก้องเห็นดังนั้นก็เลยพูดขึ้นบ้าง...
"คุณพี่ครับ ทอดมันกุ้งน้องตักไม่ถึงคุณพี่ช่วยตักให้น้องทีสิครับ"
"คงไม่ได้หรอกครับ คุณพี่ไม่ได้มีหน้าที่บริการอาหารให้ใคร ใช้ทักษะการโฉบสิครับเดี๋ยวก็ได้ทาน"
"คุณพี่"
"อาหารมื้อนี้แซ่บดีจริงๆ เอ่แล้ววันนี้ต๊อดจะนอนที่บ้านนี้กับแม่ไหมลูก อยู่กับพ่อและแม่ที่นี่ก็ได้นะลูก"
"ไม่เป็นไรครับ เมียหลวงอย่างเราก็ต้องอยู่บ้านหลังใหญ่ตามศักดิ์และสิทธิ์สิครับเดี๋ยวจะกลายเป็น
สร้างบ้านให้น้อยอยู่"
"พี่หมอครับก้องอยากไปค้างที่บ้านพี่หมอ"
"ไม่ได้ ก้องต้องไปอยู่คอนโดของก้องห้ามมายุ่งกับเรือนของต๊อดเด็ดขาด"
"พี่หมอ"
"จะอยู่ก็ได้นะ กรงหมาว่างพอดี จะได้เห่าดักกันคุณสามีของพี่ไม่ให้มีเมียที่ 3 4 5 โผล่มาอีก"
"นี่คุณพี่ว่าน้องเป็นหมาเหรอครับ"
"ก็เห็นชอบแย่งของเหลือ ไม่ใช่หมาจะเรียกว่าอะไรหละครับคุณหมอก้อง"

เอาหละสิครับสงครามนี้ดูถ้าจะไม่จบลงอย่างง่าย ๆ ต๊อดจะรับมืออย่างไรต่อไปติดตามในตอนต่อไปนะครับ....

meng2533

พูดยากจริงๆๆ  ใจอยากให้หย่าอีกใจก็แบบอภัยให้เขาก็ได้มั้ง

oamzaa

ตาต่อตา  ฟันต่อฟัน

Manhotman27

เอาให้เข็ด

lekthai

ขอบคุณ

piyapat69

สนุก

lekthai

ขอบคุณ

2936

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณมากครับ

Eakkadoor

สนุก แต่ตะมีความสุขเหรอแบบนี้
เดี๋ยวต๊อดก็คงต้องไป
ชื่อเรื่อง ที่ว่าสองใจ น่าจะหมายถึงต๊อด
ที่แปรเปลี่ยนใจ ไปรักใครอีกคนแน่นอน
แต่ขอแบบสมน้ำสมเนื้อกันหน่อยนะครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ