[นิยายประหลาด] ตอน 5 ไอ้เจ๋งกางเกงในกูหาย!

-ken-

"ไม่มี ไอ้เจ๋งๆ มึงมานี่หน่อย" โอ้ตเงยหน้าจากตะกร้าผ้าแล้วร้องเรียกเจ๋ง
"ไหนดูดิ๊" โอ้ตดึงกางเกงบอลของเจ๋งลง กางเกงในแดงสดสะท้อนแสงใส่ตา

"ไอ้โอ้ตมึงจะทำไรกรู " เจ๋งโวยวาย
"มึงอยากลองหรอเพื่อน ก็ได้ อย่าอมให้โดนฟันนะ"
ไอ้เจ๋งเข้าใจผิดไปไหนแล้วว่าโอ้ตจะอมควยให้มัน

"ไม่ได้อยู่ที่มึงแล้วอยู่ไหนวะ" โอ้ตไม่สนใจเจ๋งมโนแล้วหากางเกงในของตัวเองต่อ

"มึงหากางเกงในหรอ?"
"เออ มึงเอาของกูไปไหม ตัวสีดำ เอาไปซักรวมกับของมึงรึเปล่า?"

"ไม่เลย อย่างมากกูก็ยืมบอกเซอร์มึง แต่ไม่เคยยุ่งกับกางเกงในมึง" ไอ้เจ๋งยังไม่ดึงกางเกงบอลตัวเองขึ้น
"มึงแอบเอาไปดมแล้วชักว่าวใส่หรอ สารภาพมา" โอ้ตดีดควยเจ๋งนอกกางเกงในดังแป๊ะ

"โอ๊ยไอ้เชี่ย กูไม่ได้ทำ ใครก็ได้ช่วยกูด้วย ไอ้โอ้ตเป็นบ้าไปแล้ววว" เจ๋งเอามือกุมควยตัวเอง

"โวยวายอะไรกันวะพวกมึง" รามโผล่หน้าเข้ามาในห้อง

"พี่รามเจ๋งขโมยกางเกงในผมไปชักว่าว" โอ้ตฟ้อง
"กูไม่ได้ทำไอ้สัส เผลอๆมึงเองนั่นแหละลืมไว้ไหน เพียะ" นานๆเจ๋งจะตบกบาลโอ้ต

"สรุปกางเกงในโอ้ตหายหรอ?"
"กระเป๋าพี่ก็โดนค้น" รามเดินเข้ามาในห้อง

"จริงหรอพี่?"

"เออสิวะ วิลล่ากูปลอดภัยมาตลอด นี่เหมือนมีขโมย กูโกรธนิดๆนะ ไม่ว่าใครทำก็ตาม"
"ที่กูมาจะมาถามว่าพวกมึงไปค้นของหาจิ๋มกระป๋องกูหรอ"

"เปล่าพี่" ทั้งสองคนตอบพร้อมกัน
"เรียกผู้ชายทุกคนมารวมกัน เอ้ยโก๋ ไปตามพวกผู้ชายมาให้หมดเร็ว" รามหันไปเห็นโก๋พอดี

"...."โก๋หน้าซีดเผือด ตัวสั่น

"น้อง เป็นอะไรหรือเปล่า?" รามถามโก๋
"หรือว่าโก๋รู้อะไร" โอ้ตสงสัยขึ้นมา
"!??" โก๋มีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด

"เจ๋งมึงไปตามคนอื่นๆมา น้องโก๋มากับพี่หน่อย" รามจับแขนโก๋ชวนเข้าห้อง
"ครับพี่ราม เดี๋ยวผมมา โอ้ตมึงอยู่กับพี่รามก่อนนะ" เจ๋งวิ่งไป

"พี่อยู่ข้างน้องนะ ใจเย็นๆ มานี่ นั่งลงบนเตียง" รามเกลี้ยกล่อมโก๋ โอ้ตยืนกอดอกมอง

"ฮือๆๆ" อยู่ดีๆโก๋ก็ร้องไห้ออกมา
"นี่มันไม่ปกติแล้ว น้องทำจริงๆ พอโดนจับได้ก็เลยร้องไห้"
"น้องมายุ่งกับข้าวของพี่ทำไม" โอ้ตเดินเข้ามาผลักโก๋

"เดี๋ยวโอ้ตใจเย็น กูรู้สึกว่าอะไรสักอย่างมันไม่ปกติ ขอกูคุยกับน้องก่อน มึงไปนั่งอีกเตียงโน่น"
"ได้พี่ราม" โอ้ตดูจะโกรธมากแต่ก็เดินไปนั่ง แค่คิดว่าโก๋เอากางเกงในตัวเองไปทำอะไรต่ออะไรก็ไม่สบายใจอย่างมาก

"น้องโก๋ฟังพี่ ใครก็ทำอะไรน้องไม่ได้ ไม่ต้องกลัวใครทั้งนั้น พี่ไม่ยอมให้ไอ้โอ้ตทำน้อง แต่ต้องบอกความจริงมา"

"ฮือๆ พี่ ผม.." สภาพโก๋น่าสงสารมาก
"คือผมเห็น..." โก๋กำลังจะพูดถึงครูเบิร์ดแล้วก็นึกถึงคำขู่ขึ้นมา

"ผมเห็นพี่โอ้ตหล่อมากผมเลยอยากได้กางเกงในพี่โอ้ต ผมขอโทษครับ"
"โหน้อง" โอ้ตเลือดขึ้นหน้า

"กูว่าไม่ใช่ว่ะ โอ้ตมึงใจเย็น โก๋เป็นชายแท้นะ"
"พี่รามรู้ได้ไง?"
"พี่มีเซนส์ดูคน"

"ครับผมเป็นชายแท้ ฮือๆ" โก๋ร้องไห้ไม่หยุดยิ่งพอนึกถึงว่าตัวเองเสียตูดไปแล้ว

"เกิดอะไรขึ้นครับคุณราม" ครูเบิร์ดโผล่หน้ามา โก๋ตกใจมาก
"คือน้องโก๋บอกว่าเขาขโมยกางเกงในของโอ้ตอะครับ" รามเล่า

"ที่แท้เธอเป็นชายรักชายหรอเนี่ย สมัยนี้ก็เรื่องปกตินะ แต่เล่นขโมยกางเกงในกันเลยหรอ"
ครูเบิร์ดนั่งลง สายตาจ้องโก๋
"...." โก๋เงียบกริบ

"โอ้ตคงจะโกรธมากและขวัญเสียน่าดูเลยครับ" ครูเบิร์ดหันไปหาโอ้ต
"ก็นิดนึงครับครู แต่ผมว่าจะให้อภัยน้องมันหละ.."

"พี่ราม" ชินกับคนอื่นๆตามเจ๋งมา
"โก๋รับสารภาพหมดแล้ว มีกางเกงในใครหายบ้าง" รามบอก
"ของผม" กันต์ ชิน เอก พูดพร้อมกัน
"ของผมไม่หาย" บอยกับเจ๋งรอด

"โก๋เอากางเกงในผมไปทำอะไรอะ" กันต์ท่าทางกลัวๆ
"บอกเค้าไปสิโก๋โทษหนักจะได้เป็นเบา พี่ๆจะได้ให้อภัย" ครูเบิร์ดดูอ่อนโยนมาก

"ผะ..ผมเอามาชักว่าว พอน้ำแตกใส่ก็เลยทิ้งไป"
"ว่าไงนะ" เอกตรงเข้ามาจะต่อยโก๋แต่โดนห้าม

"เอ๊ะ..." รามรู้สึกแปลกๆแวบเข้ามา
'ในห้องนี้มีเกย์ ใคร?' สัมผัสของรามทำงาน

"เอางี้ทุกคนหยุด ครูเบิร์ดครับ ผมขอบคุณที่มาช่วย แต่ฝากดูน้องๆผู้หญิงทีนะครับ"
รามดันครูเบิร์ดออกจากห้องแล้วปิดประตูขังพวกหนุ่มๆ

"ในหมู่พวกเราเมื่อกี้มีเกย์แฝงตัวอยู่"
"ก็โก๋ไม่ใช่หรอครับ"
"ไม่โก๋เป็นชายแท้" รามยืนยัน
"ครูเบิร์ดหรอครับ แต่เขามีเมียและไม่เคยมีประวัติเกย์"
"มึงหรอ"
"มึงรึเปล่า"

"เรื่องนั้นช่างเถอะพี่ราม พี่จะเอายังไงกับโก๋?" โอ้ตแทรกขึ้น

"ทุกคนฟังพี่"

ทุกคนเงียบตั้งใจฟัง

"เราควรฟังโก๋ว่าจริงๆแล้วเขาคิดยังไง แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะให้อภัยไหม"

"..... ขอบคุณครับพี่ราม" โก๋ตั้งสติได้
"ผมเป็นผู้ชาย... ครับ ผมถูกพี่โอ้ตดึงดูดเลยเผลอใจไป ตอนที่มาเอานาฬิกา ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ"

"แล้วทำไมต้องเอาของพวกกูด้วย" เอกตรงเข้ามาถาม
"กะ...คนจะได้ไม่สงสัยเพราะกูเข้ามาเอานาฬิกาห้องพี่โอ้ต"

"กูไม่เชื่อมึงหรอก แอบแฝงเป็นเพื่อนกูตั้งนาน ไอ้เกย์"เอกถุยน้ำลาย

"เอกมึงเงียบ"รามดุแบบเอาจริง
"มึงจะไม่คบกันต่อก็เรื่องของมึง แต่อย่าดูถูกมิตรภาพ ถ้าพวกมึงเคยทำอะไรดีๆให้กัน"
"มันอยากเอาตูดผมเลยเข้ามาตีสนิทน่ะพี่ราม" เอกเถียง

"ไม่ใช่ มึงเป็นเพื่อนกูจริงๆกูสาบานได้ เอก"
ทุกคนในห้องนิ่งเงียบ
"ผมให้อภัยอะ คนเรามันก็มีอยากลอง ต่อให้ผู้ชายแท้ๆก็เถอะ ผมอ่านมา" ชินยกมือขึ้น
"อืมพวกผมก็ให้อภัย" คนอื่นๆก็เช่นกัน

"ผม.. ให้อภัย แต่ผมไม่คบมันแล้วนะ" เอกเดินออกจากห้องไป

"กูว่าไม่ใช่ๆ ทุกอย่างมันผิดหมดเลย" รามเกาหัว
"พี่รามดูแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว" เจ๋งพูดขึ้น

"โก๋ไม่ได้เอากางเกงในไป ถ้ากูพูดไม่จริงพวกมึงเลิกเป็นน้องกูได้เลย"
"พี่ราม" ทุกคนตกใจ

"โก๋ตอนที่เอานาฬิกามาให้โอ้ตแล้วไปไหนต่อ?"
"อึก.."
"ตอบมาตามตรงทุกอย่างจะได้แก้ทัน เร็วเข้า"

"พี่รามเชื่อผมขนาดนั้นเลย แต่ผมไม่เหลืออะไรแล้ว..."
โก่ตัดสินใจบอกความจริง
"ผมมาเอานาฬิกาให้พี่โอ้ต แล้วเจอโจรขโมยกางเกงใน มันข่มขืนและขู่ผมว่าห้ามบอกใคร"

"เฮ้ยยย" ทุกคนตกใจมาก
"เจ๋งไปหาแคทเธอรีน บอกพี่สั่งให้ปิดวิลล่าห้ามคนเข้าออกและให้ผู้หญิงไปรวมกันในห้องประชุม"
"ครับพี่"

"น้องโดนข่มขืนจริงๆหรอ..มันให้เอาควยเสียบตูดมันหรอ" โอ้ตตกใจมาก
"ไม่พี่มันอัดตูดผม" โก๋ลุกขึ้น กางเกงบอลสีขาวมีรอยเลือดแดงๆ

"ใคร"รามคาดคั้นถาม
"บอกไม่ได้พี่มันจะฆ่าผม ผมกลัว" โก๋ตัวสั่น
"เดี๋ยวเราจะจับคนร้ายมา ช่วยชี้ตัวด้วยนะ " รามตบบ่าเด็กหนุ่ม

"ตอนแรกมันจะข่มขืนพี่โอ้ต..."
"!?"
"ว่าไงนะ"โอ้ตตกใจ
"ถ้าพี่โอ้ตมาหยิบนาฬิกาเองก็จะโดนข่มขืนไปแล้ว มันแข็งแรงมาก ผมสู้มันไม่ได้ พี่โอ้ตก็คงสู้ไม่ได้.."

"แล้วพี่ล่ะ สู้มันได้มั้ย"รามถาม
"พี่ราม.."
"ไม่ไหวครับมันดูเก่งกว่าพี่รามแข็งแรงกว่า"
"ขอบคุณมากที่บอกออกมา" รามตบบ่าเด็กหนุ่มอีกครั้ง

"ทุกคนไปรวมกันที่หอประชุม ซ่อนตัวกับพวกเจ้าหน้าที่ซะ ส่วนโอ้ตตามพี่มา"

............................................................................................................
.........................................................

"พี่รามจะเอาปืนไปไหนครับ"
"เพื่อไม่ทุกคนต้องเสี่ยง โอ้ตต้องเป็นตัวล่อมัน เต็มใจไหม?"
"เต็มใจครับ"
"พี่รามจะให้โอ้ตเสี่ยงหรอ" เจ๋งโวยวาย

"พี่จะดูแลโอ้ตอย่างดี เรื่องนี้จะได้จบ แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพี่ให้โอ้ตรีบหนีเลย"
"ผมไปด้วย"
"เจ๋งมึงอย่างอแง"โอ้ตผลักเจ๋งออก
"กูจะไปมึงอย่าห้าม" เจ๋งเดินตามรามไป โอ้ตขี้เกียจเถียงเลยเดินตามมาเงียบๆ
"เราจะเดินผ่านป่า เส้นเดินทางไกล ตรงนั้นมันทะลุออกตัวเมืองได้" รามอธิบาย
"ครูเบิร์ดนั่นแหละที่ข่มขืนโก๋" รามบอก
"พี่ให้ตำรวจจับครูเบิร์ดเลยไม่ได้หรอครับ"
"ไม่ มันหนีไปตั้งแต่ที่เรายังไม่สรุปตัวคนร้ายเลย โคตรฉลาด" รามมีวิทยุของเจ้าหน้าที่คาดเอวอยู่ พวกพนักงานไม่มีใครพบครูเบิร์ด
"ครูเบิร์ดอยากข่มขืนผมหรอ ทำไมล่ะ"

"กูไม่แปลกใจหรอกนะถ้ามีเกย์อยากข่มขืนมึง" เจ๋งบอก
"ไม่ไม่ใช่เกย์ที่ไหนก็ได้ นั่นครูเรานะ"

ทั้งสามคนไม่ได้คุยอะไรกันต่อแต่เดินขึ้นไปเรื่อย เป้าหมายคือโกดังเก็บเสบียง
ที่ว่าจะให้พวกม.4 ไปนั่งกินข้าวกันที่นั่นตอนเดินทางไกล

"ใกล้ถึงละ... อุ่ก"
รามหันไปมองเด็กสองคน ก่อนจะโดนล็อกคอเข้าจากด้านหลัง

"พาโอ้ตมาส่งให้ถึงที่เลยหรอ" ครูเบิร์ดยิ้ม แขนล็อกคอราม
"ครู! ปล่อยพี่รามนะ"

โอ้ตใช้ก้อนหินขว้างใส่ อีกฝ่ายโยกหลบ
"โอ้ตอย่าทำกับครูแบบนี้นะ ครูรักเธอที่สุดรู้ไหม"
"อ๊อก" ครูเบิร์ดชกท้องรามจนตัวงอ แทบจะสงบ

"ใช่ครูอยากได้เธอมานานแล้ว แต่ไม่เคยสำเร็จเลย ดูนี่!" ครูเบิร์ดปล่อยรามลงไปกอง คว้าโทรศัพท์ตัวเองออกมาให้โอ้ตดู
นั่นคือชาแนลของเขาเอง

"สมาชิกที่โดเนทมากที่สุด ท๊อปแฟนส์.. ครูคือ B_Love หรอ ผมนึกว่าไอดีนั้นเป็นผู้หญิง"
"ใช่ คนที่เธอคอยหยอดคำหวานใส่แต่ไม่เอา เหมือนกับตอนอยู่ที่โรงเรียนเลย"

"ผมไม่ได้ใช้คำหวานอะไรใส่ครูทั้งนั้น ครูคิดไปเอง ผมไม่ใช่เกย์"
"ใช่เพราะงั้นตูดของเธอคงจะบริสุทธิ์มากไงล่ะ"
ครูเบิร์ดเหยียบหน้ารามแล้วเดินเข้าไปหาโอ้ต

"ทนไม่ไหวแล้วโว้ย " เจ๋งพุ่งเข้าใส่ล็อคครูเบิร์ดไว้
"โอ้ต หนีลงเขาไป พี่เรียกตำรวจแล้ว" รามตะโกน

"ว่าไงนะ!?" ครูเบิร์ดตกใจ
"กูไม่พาเด็กๆเดินขึ้นมาเฉยๆหรอกไอ้โง่ ทั้งหมดนี้เพื่อจะจับมึง"
"ตายซะ " ครูหนุ่มสะบัดเจ๋งทิ้งจนปลิวแล้วกระทืบราม

"เจ๋งมึงนั่นแหละหนี กูจะล่ออีตุ๊ดยักษ์นี่เอง"
"ตุ๊ดยักษ์หรอ " ครูเบิร์ดจับพุ่งเข้าจะจับตัวโอ้ตไว้ แต่เจ๋งเข้ามาขวางจนโดนชนปลิวอีก

"พอแล้วไอ้เหี้ยกูบอกให้หนี" โอ้ตเข้าไปประคองเจ๋งไว้

"ปัง!!" รามยิงปืนขึ้นฟ้า
"อยู่เฉยๆเดี๋ยวตำรวจก็มารวบมึงแล้ว แค่ก" ชายหนุ่มเช็ดเลือดจมูก

"กูจะบอกความจริงมึงให้อย่าง อีเบิร์ด"
"มึงยังไม่ตายอีกหรอ" ครูเบิร์ดเตรียมกระทืบรามอีก

"สองคนนั้นน่ะ" รามชี้มือไป
"มึงไม่มีทางได้โอ้ตหรอก เพราะสองคนนั้น... เป็นของกันและกัน"

"เอ๊ะ.." โอ้ตกับเจ๋งตาเป็นจุด
"ว่าไงนะ!?" ครูเบิร์ดหน้าถอดสี

"มีครั้งนึง ไม่สิ บ่อยเลย ที่พวกมันเมามากแล้วมันก็เย็ดกัน โอ้ตเสียตูดให้เจ๋งตั้งนานแล้ว"

"อะ.." เจ๋งกับโอ้ตอ้าปากขากรรไกรหล่น หน้าถอดสี ครูเบิร์ดก็เช่นกัน

"ไม่...จริง"

"ใช่มั้ยโอ้ต วันที่เรากลับจากบีบาร์ ตื่นเช้ามามึงเจ็บตูด"
"นั่นเจ๋งเย็ดมึงเอง 2 น้ำ"

"โครม"

ร่างใหญ่ของครูเบิร์ดเป็นลมล้มลงไปกับพื้น ทุกอย่างเงียบงันไปหมด

"เราชนะแล้ว" รามชูนิ้วโป้ง หัวอาบเลือด
"...." เจ๋งกับโอ้ตยังคงค้าง ตำรวจขึ้นเขามาและจับตัวครูเบิร์ดไปในที่สุด


..........................................................................................................
..........................................................................................................



"........."

โอ้ตกับเจ๋งนั่งลงบนเตียงของโรงแรม ขากลับจากไปส่งรามที่โรงพยาบาลและให้ปากคำกับตำรวจ

"ที่นี่คงเงียบพอแล้วเนอะ..."
"เออมึงจะคุยอะไรว่ามา"

ทั้งสองคนหันหลังให้กันคนละฝั่งของเตียง
"มึงจะยังเป็นเพื่อนกับกูมั้ย" เจ๋งถาม
"ไม่รู้ดิ... กูโดนมึงเย็ดตูด กูไม่รู้จะอธิบายยังไง.."

"แต่นั่นก็ทำให้กูรอดจากอีเบิร์ด บางทีกูอาจจะโดนมันฆ่าหลังข่มขืนเสร็จ"
โอ้ตหันมา
"เจ๋งกูขอดูควยมึงหน่อย"
"อะ อื้อ.." เจ๋งถอดกางเกงยีนส์ บอกเซอร์ กางเกงใน

"ไม่เห็นแข็งเลยว่ะ"
"ไม่รู้ดิกูไม่ใช่เกย์มึงก็รู้" เจ๋งอายๆ
"มึงเข้าไปขวางอีนั่นทำไมวะ สู้ก็ไม่ได้" ตามตัวเจ๋งยังมีผ้าพันแพลผ้าก๊อซ
"ไม่รู้ แค่ไม่อยากให้มันทำมึง"
"มึงโกรธแทนกูหลายเรื่องเลย.." โอ้ตพูด

"มึงชอบกูหรอ" โอ้ตถามตรงๆ
"ไม่โอ้ตกูไม่ได้ชอบมึง แต่ว่า.."
"มึงพิเศษกับกูมาก กูก็ไม่เข้าใจ"
"มึงก็พิเศษสำหรับกูเหมือนกัน"

โอ้ตจับท่อนของเจ๋งก่อนจะอมส่วนหัวเข้าไป

"อูย.. เชี่ยโอ้ต... มึงไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ เรื่องที่มันเกิดเพราะเราเมาไม่ใช่หรอ"
"ไม่รู้ดิ กูแค่อยากทำ มึงไม่อยากหรอ"
"อยาก...."

สองหนุ่มประกบปากกันดูดดื่ม เนิ่นนาน ช่วงเวลาดีๆที่ทำร่วมกันไหลผ่านความทรงจำ
เจ๋งขึ้นคร่อมตัวโอ้ต เลียหัวนมโอ้ตจนแดง อีกฝ่ายบิดตัวดิ้นเร่าๆ
หนุ่มตัวเล็กถอนปากออก หยิบเจลที่หัวเตียงมาชโลมลงบนปากรูสวรรค์

"ตอนนี้เรามีสติทั้งคู่นะ.." เจ๋งจ่อท่อนควยที่ปากรูโอ้ต
"ใช่และกูจะจำมันไว้"

เจ๋งก้มตัวลงบดปากเพื่อนรัก ท่อนควยเสียบเข้าไปในช่องทางอันแสนอุ่น มันตอดรัดจนเจ๋งแทบทนไม่ไหว
"โอ้ตๆ กูเสียว"
"แฮ่ก แฮ่ก" โอ้ตหายใจไม่ทันเพราะความเสียวที่พุ่งทั่วร่าง

"ปั่กๆๆ" เจ๋งใช้กล้ามเนื้อทุกสัดส่วนในการส่งท่อนเอ็นเข้าออกเป็นจังหวะ เด็กหนุ่มเงยหน้าสูดหายใจ สองมือจับสะโพกโอ้ตไว้
"เจ๋งกูเสียวจังเลย กูจะ อ๊า!" น้ำควยพุ่งกระฉูดออกจากท่อนตั้งตรงของโอ้ต หัวแดงกระตุกหงึกๆ

"กูยังไม่แตกหรอก มึงขึ้นนั่งให้กูหน่อย" เจ๋งนอนลง โอ้ตเขยิบไปนั่งควบ

"โอวๆๆๆ" เจ๋งจับตัวโอ้ต เด้งบั้นเอวขึ้นลงเป็นจังหวะ ใบหน้าของคนที่อยู่ตรงหน้ามีสเน่ห์มาก
"ขาว หล่อ ดูสะอาด แต่ก็ขี้โวยวาย อ่อนไหวง่าย นั่นคือมึง" เจ๋งจับคางอีกฝั่ง

"เตี้ย ไม่หล่อ ทำอะไรไม่คิด นั่นก็มึง"
โอ้ตยิ้มก่อนจะควบเจ๋งจนแตกเต็มถุงยาง

"ฮ่า ขอกูพักแปบนึงนะเพื่อน " เจ๋งขยี้หัวโอ้ต
"อื้อ"

"ตรู๊ดๆๆ"

"พี่รามคอลมาว่ะ"
"เปิดกล้องเลย"

"พวกมึงทำอะไรกันวะนั่น" รามถาม เลือดยังออกจากผ้าพันแผลที่หัว ตาเบลอยังมองอะไรไม่ค่อยเห็น
"ไม่มีอะไรหรอกพี่ พวกผมปลอดภัยแล้ว พี่เองพักเยอะๆนะ555"
"ขอบคุณพี่มากจริงๆไว้เราเจอกันครับผม" เจ๋งกดปิดคอล

"โอ้ตกูชาร์จพลังเสร็จแล้ว มานี่มะ"
โอ้ตยิ้ม ดีดหน้าผากเพื่อนก่อนจะโน้มตัวลงนอนให้เจ๋งขึ้นคร่อม

nuangnut1996

สนุกมากครับ

peckza_ha

ขอบคุงมากคร้าบ

muumix

เพื่อนกันอินฟินกันไปหน่อยป่าวเจ๋งโอ๊ต

audiwoods

จากเพื่อนเป็นคู่ขาแล้วนะ

ryug

ขอบคุณ​ครับ​

princo78

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณคับ

4554

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

lekthai

ขอบคุณครับ

ninenut

ขอบคุณครับ

Kantruk

โอ้ย  อยากอ่านต่อเร็วๆ
อยากเห็นรามมาร่วมแจมด้วย

nnont

ขอบคุณ

kkkggg

สนุกคับ

-ken-

Kantruk ตอบกลับเมื่อ 2021-7-26 18:18
โอ้ย  อยากอ่านต่อเร็วๆ
อยากเห็นรามมาร่วมแจมด้วย

ถ้ารามยังไม่ตายนะครับ 555

Kantruk

-ken- ตอบกลับเมื่อ 2021-7-26 19:14
ถ้ารามยังไม่ตายนะครับ 555

ใครนะจะกล้ามาทำร้ายพระเอกของเรา

harryJpottet

เข้มข้นมากครับ
ตอนจบตอนหักมุมเลย

Ativan

ขอบคุณคราบ

ttdddt

ขอบคุณครับ