แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-27 09:02 % J) A' F$ ^9 m' H, a
9 m$ U& u+ ^/ A
7 p) } W2 G$ Kสายฟ้า สายฟ้าตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของตกลงบนพื้น ลุกขึ้นมานั่งขยี้ตาแล้วมองก็เห็นว่าเฟยกำลังเตรียมตัวไปทำงาน เมื่อคืนนี้สายฟ้ามานอนค้างที่ห้องของเฟย ''เอ้า ตื่นเลยหรอ ขอโทษ เมื่อกี๊พี่ทำกระเป๋าตก'' สายฟ้าพยักหน้า ตายังไม่เปิด เฟยเดินมานั่งลงบนเตียงแล้วหอมแก้มสายฟ้าเบาๆ สายฟ้ายิ้มพอใจ ''พี่ไปทำงานแล้วหรอ'' ''อืม จะไปแล้ว'' ''วันนี้วันอะไรอะพี่'' ''วันจันทร์ไง'' ''ใช่หรอ'' ''ใช่สิ ดูวันเวลาบ้าง เปิดเทอมแล้ว'' เฟยหัวเราะแล้วเอามือยีผมของสายฟ้าจนยุ่ง ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเดินไปที่ประตู ''งั้นพี่ไปก่อนนะ'' ''โอเค'' เฟยเดินออกไปจากห้องแล้วเปิดประตู หยิบโทรศัพท์ของตัวเองมาเปิดดูปฏิทิน เฟยลืมวันเกิดของตัวเองซะงั้น สายฟ้าลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้าเพื่อให้ตัวเองตื่น แต่ก็ดีที่เฟยลืม สายฟ้าจะได้ทำเซอไพร้ส์ได้ แต่เอาเข้าจริงสายฟ้าก็ยังไม่รู้ว่าเฟยอยากได้อะไรในวันเกิด พยายามคิดถึงเวลาที่ไปเที่ยวห้างกันว่าเฟยเคยบอกอยากได้อะไรบ้างมั้ย หรืออยากจะไปไหนหรือเปล่า สายฟ้าคิดไม่ตก ออกมาจากห้องของเฟยแล้วขับรถไปที่ยิมเพื่อออกกำลังกายในตอนเช้า เผื่อว่าจะคิดอะไรออกระหว่างที่ำลังออกกำลังกาย สายฟ้าเปลี่ยนชุดแล้วก็เดินเข้ามาในยิม เปมือนเคยที่คนในยิมจะต้องมองมาที่หุ่นล่ำๆของสายฟ้าแล้วส่งยิ้มมาให้ แต่สายฟ้าตอนนี้นั้นหัวยังไม่ว่างจะคิดเรื่องอื่น คิดยังไงก็คิดไม่ออกสักที จะให้เสื้อผ้าเฟยก็ไม่สนใจเรื่องพวกนี้นัก ให้เครื่องทำกาแฟก็ดูสิ้นคิดไปหน่อย สายฟ้าออกกำลังกายเสร็จก็ยังนึกไม่ออก เดินมาเปลี่ยนชุดเตรียมตัวกลับ รู้สึกหิวข้าวขึ้นมาเลยคิดว่าจะกลับไปหาอะไรกินสักหน่อย อยู่พอคิดถึงเรื่องอาหารแล้วก็นึถึงคำบ่นเฟยขึ้้นมาได้ 'อยากให้สายทำให้พี่กินบ้าง พี่ทำทุกวันเลย' สายฟ้ายิ้มออกมา ถ้าคิดไม่ออกก็นี่แหละ ทำอาหารรอเฟยกลับมากิน 
' b2 `- \1 X0 [/ Jเก้า สายฟ้ากลับมาที่คอนโด แวะเข้าไปในซูเปอร์ใต้คอนโดเพื่อซื้อวัตถุดิบ แต่ปัญหาหลักก็คือ สายฟ้านั้นทำอาหารไม่เป็นเลย ทำได้แค่สปาเกตตี้ที่เฟยสอน ของสดใสห้องก็ไม่มีเพราะสายฟ้าไม่ทำอาหาร เมนูสายฟ้าก็ยังคิดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะต้องซื้ออะไรบ้าง สายฟ้าเดินเข็นรถไปเรื่อยๆดูของสดตามล็อคต่างๆ ''สายฟ้า'' สายฟ้าหันไปตามเสียงเรียก ''เอ้า พี่เก้า หวัดดีครับ'' เก้าที่เข็นรถเข็นอยู่ส่งยิ้มมาให้ ''พี่อยู่ที่นี่ด้วยหรอครับ'' เก้าพยักหน้า ''นี่คอนโดของบ้านพี่เอง'' สายฟ้าทำหน้าตกใจ ''ที่นี่ของบ้านพี่'' ''ใช่'' สายฟ้ารู้ว่าเก้ารวยแต่ก็จะรวยเกินไปแล้ว ''แต่แปลก อยู่ที่นี่ด้วยกันแต่ไม่เคยเจอกันเลย'' ''นั่นสิครับ'' สายฟ้าหัวเราะ มองไปที่รถเข็นของเก้า ''มาซื้ออะไรหรอครับ'' ''มาซื้อของเข้าห้องน่ะ'' สายฟ้าพยักหน้า ''แล้วกับพี่เฟยเป็นยังไงบ้าง'' ''ก็ดีครับ'' ''วันนี้เป็นวันเกิดพี่เฟยหนิ'' ''ใช่ครับ แต่เจ้าตัวยังลืมเลย'' เก้าขำ ''เป็นคนบ้างานก็งี้แหละ'' เก้าบอก สายฟ้าหัวเราขำ ''แล้วสายล่ะ มาซื้ออะไร'' ''ก็ผมไม่รู้จะซื้ออะไรให้พี่เฟย แต่เห็นพี่เค้าบอกอยากกินฝีมือผมบ้าง ผมเลยมาซื้อของทำอาหารน่ะครับ'' ''ดีจัง จะทำอะไรล่ะ'' ''ไม่รู้ครับผมทำอาหารไม่เป็น'' เก้าทำหน้างง ''ห้ะ'' ''เดี๋ยวไปเปิดยูทูปทำเอาไงพี่'' เก้าขำ แต่เห็นความตั้งใจที่จะทำให้แฟนแล้วเก้าก็รู้สึกประทับใจและอยากช่วย ''ให้พี่สอนมั้ย'' ''เออ พี่เรียนคหกรรมนี่'' ''จบแล้วๆ'' เก้าบอก ''งั้นเทำสเต๊กมั้ย ง่ายๆ ดูหรู แล้วเดี๋ยวซื้อไวน์ไป'' ''ดีเลยพี่ เอางั้นก็ได้'' แล้วเก้าก็พาสายฟ้าเดินซื้อวัตถุดิบทีต้องใช้ทำอาหาร หลังจากที่ซื้อเสร็จแล้วก้าก็ขึ้นมาที่ห้องของสายฟ้าเพื่อช่วยสอนทำอาหาร สายฟ้าเอาของที่ซื้อมาวางลงบนเค้าท์เตอร์ ''พี่ไม่ช่วยทำนะ แต่จะสอน แค่ทำตามที่พี่บอกก็พอ'' สายฟ้าพยักหน้า เก้าต้องสอนสายฟ้าตั้งแต่เรื่องความร้อนที่ใช้ การหั่นเนื้อ การย่างสเต๊ก แต่เก้าก็เต็มใจเพราะสายฟ้านั้นดูตั้งใจจริงๆ ในที่สุดสายฟ้าก็ทำได้ ''ไหน ลองชิมเองดูก่อน'' สายฟ้าตัดเนื้อแล้วเอาเข้าปาก ตาโตไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะทำอาหารอร่อยขนาดนี้ได้ ''โคตรอร่อยเลยพี่'' เก้าตัดมาชิมบ้าง ยิ้มแล้วพยักหน้า ''สุกไปหน่อย แต่ใช้ได้ อร่อยเลยแหละ'' ''ขอบคุณมากนะครับพี่เก้า'' ''ไม่เป็นไรๆ ขอให้ผ่านไปไดด้วยดีล่ะ'' สายฟ้าพยักหน้า เก้าเดินออกไปจากห้องสายฟ้า สายฟ้าเดินเอาสเต๊กชิ้นนั้นมานั่งกินต่อจนหมด รออีกสักพักค่อยเริ่มทำของจริงที่จะเซอไพร้ส์  ' T2 Y. W% G* z! C
เฟย เฟยที่เพิ่งเลิกงานก็เก็บร้านตามปกติโดยมีพวกพนักงานช่วยเก็บด้วย เฟยนั้นทำงานทุกวันโดยไม่ได้คิดอะไรจนลืมวันเกิดตัวเองไป ทุกวันก็เหมือนๆกันไปหมด ''พี่ไปแล้วนะ'' ''ค่ะ พี่เฟย'' เฟยเดินออกมาจากร้านแล้วเดินมาที่รถ หยิบโทรศัพท์ออกมา วันนี้สายฟ้านั้นหายไปทั้งวัน ไม่มาที่ร้านและไม่ส่งข้อความมาหาตามปกติ เฟยกดโทรออกไปหาสายฟ้า สักพักสายฟ้าก็รับ ''ฮัลโหลครับ'' ''พี่เลิกงานแล้วนะ ทำอะไรอยู่'' ''ผมไปออกกำลังกายมาแล้วก็นอนทั้งวันเลย เพิ่งตื่นเลยเนี่ย'' ''แล้วกินข้าวรึยังเนี่ย'' ''ยังเลยครับ'' เฟยส่ายหัว ''พี่บอกแล้วไงว่าอย่านอนทั้งวันบ่อย'' ''ไม่ได้ตั้งใจนี่นา หิวจัง'' ''อยู่ไหนอะ'' ''ห้องผม มาทำกับข้าวให้กินนหน่อย'' ''เห็นพี่เป็นเชฟส่วนตัวรึไง'' ''ใช่'' ''จะด่าว่าอะไรดี'' สายฟ้าหัวเราะ ''โอเค เดี๋ยวพี่ไปหาละกัน'' ''ไม่ต้องซื้อของมานะครับ ที่ห้องมีของ'' ''โอเค'' เฟยวางสายแล้วขับรถไปที่คอนโดของสายฟ้า สักพักเฟย็ขับมาถึง เฟยจอดรถแล้วขึ้นลิฟท์มา เดินไปที่หน้าห้องสายฟ้า กดออดสักแปปสายฟ้าก็เดินออกมาเปิด ยืนยิ้มอยู่ ''ไม่ต้องมายิ้มเลย'' เฟยเอามือดันหัวของสายฟ้า สายฟ้ากอดเฟยไว้แน่น ''คิดถึงจัง'' เฟยยิ้มแล้วกอดตอบ สายฟ้าเอาเน็คไทด์ขึ้นมา เฟยงง ''เอามาทำไมอะ'' ''ปิดตา'' ''ปิดทำไม'' ''เอาน่า ปิดก่อน'' ''ไม่เอานะ ให้พี่พักก่อน พี่ยังไม่พร้อม'' ''ไม่ใช่ยังงั้น ใส่ก่อน'' เฟยยืนให้สายฟ้าปิดตาตัวเองแล้วจับมือพาเฟยเดินเข้ามา ''นั่งตรงนี้นะ'' สายฟ้าให้เฟยนั่งลงบนเก้าอี้ ''เปิดได้ยัง'' ''เปิดดิ'' เฟยเปิดตาออก บนโต๊ะมีที่ครอบจานครอบอาหารอยู่ มีแก้วไวน์สองใบและไวน์แดงหนึ่งขวด กลางโต๊ะมีเทียนสวยงามจุดอยู่ เฟยงงไปหมดเงยหน้ามามองสายฟ้า ''อะไรอะ'' ''อะไรเล่า วันนี้วันอะไร'' เฟยคิด เอาโทรศัพท์ออกมาดูวันที่แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง ''ลืมไปเลยอะ'' เฟยหัวเราะ ''ดู วันเกิดตัวเองแท้ๆยังจำไม่ได้ ผมยังจำได้เลยนะ'' เฟยขำแล้วลุกขึ้นมา สายฟ้าลุกขึ้นแล้วเดินมากอดเฟย ''ขอบคุณที่จำได้นะ'' สายฟ้ายิ้มเอามือลูบหัวเฟยไปมาเบาๆ ''ผมหิวแล้วพี่'' 'โอเค'' เฟยเดินมานั่งแล้วเปิดออก สเต๊กชิ้นใหญ่ดูน่ากินเสิร์ฟคู่กับมันบดที่กำลังอุ่นๆ ''โห น่ากินมาก สั่งร้านไหนอะ'' ''ผมทำเอง'' เฟยทำหน้าไม่อยากเชื่อ ''ไม่เชื่อ'' ''ไม่เชื่อได้ไงเล่า ผมทำเองจริงๆนะ'' ''เอาเบอร์ร้านมา พี่จะโทรไปสั่งเพิ่ม'' ''ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ'' สายฟ้าทำหน้างอนแล้วหันหน้าหนี เฟยขำแล้วลุกขึ้นมานั่งตักของสายฟ้า ก้มลงมาหอมแก้มสายฟ้าเบาๆ ''พี่ล้อเล่นเฉยๆ ไหนขอพี่ชิมหน่อย'' สายฟ้ายิ้มแล้วนั่งดีๆเอามีดตัดเนื้อแล้วยื่นให้เฟยกิน เฟยกินแล้วก็ทำตาโต ''หืม อร่อยอะ ทำเองได้ขนาดนี้เลยหรอ'' สายฟ้าที่เห็นรีแอคของเฟยแบบนั้นก็ยิ้มพอใจ ''ผมเพิ่งเรียนมาวันนี้เลยแหละ'' ''อร่อยมาก'' เฟยกลับไปนั่งที่ตัวเองแล้วตัดกิน สายฟ้ารินไวน์แล้วส่งให้เฟย ทั้งคู่ยิ้มแล้วชนแก้วกัน กระดกไวน์ดื่ม เฟยยื่นตัวข้ามโต๊ะมาจูบสายฟ้าเบาๆ ''ขอบคุณนะครับ'' สายฟ้ายิ้ม ''รักพี่นะครับ'' เฟยเขินนิดหน่อย ''อืม รักเหมือนกัน'' ทั้งคู่นั่งกินอาหารกันไปคุยกันไป ''ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้วนะพี่'' ''ถามทำไมเล่า'' ''เอ้า ก็อยากรู้'' ''ก็รู้อยู่แล้วนี่'' ''29อะหรอ'' ''ไม่ต้องพูดได้มะ'' ''ปีหน้าก็เลข3แล้วดิ'' สายฟ้าทำหน้าตกใจกวนเฟย ''ทำไม แก่เกินไปรึไง'' ''โอ๋ๆ ไม่แก่ครับ อายุไม่เกี่ยวสักหน่อย'' ''ยิ่งแก่พี่ก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้พวกหนุ่มๆที่มาจีบสาย'' สายฟ้าหัวเราะ ''พี่จะไปสู้ทำไม ยังไงพี่ก็ชนะทุกคนอยู่แล้ว'' เฟยแอบยิ้ม ''จะอ้วก'' ''ไม่อร่อยหรอ'' ''เลี่ยนคำพูด'' ทั้งคู่หัวเราะ หลังจากที่กินเสร็จสายฟ้าก็ลุกเอาจานไปล้าง เดินกลับไปหาเฟย เฟยลุกขึ้นมาเอามือกอดคอสายฟ้าไว้ สายฟ้าโน้มตัวลงมาจูบเฟยเบาๆ ''ขอบคุณนะ'' ''ไม่เป็นไรครับ แต่ผผมไม่ได้เตรียมของขวัญอะไรให้พี่เลยอะ ผมคิดไม่ออกจริงๆว่าจะซื้ออะไร'' เฟยยิ้ม ยื่นหน้าขึ้นมาจูบสายฟ้า ''แค่นี้ก็พอแล้ว'' สายฟ้ายิ้ม กอดเอวเฟยเข้ามาแน่น เอามือลูบหลังของเฟยไปมา ''ทำได้มั้ย'' ''เพิ่งกินข้าวมาจะจุกเอานะ'' ''ยังไงพี่ก็ต้องจุอยู่แล้วไม่ต้องกลัวหรอก'' ''ไอหื่นกาม'' สายฟ้าหัวเราะชอบใจ สายฟ้าเอามือจับแก้มของเฟยแล้วลูบไปมาเบาๆ ยื่นหน้ามาประกบปากจูบเฟยเบาๆ เฟยเอามือโอบคอสายฟ้าไว้แล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน "อืออ" เฟยครางในลำคอ สอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับสายฟ้า แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ สายฟ้าปลดกระดุมของเฟยออกทีละเม็ด เผยให้เห็นหุ่นลีนๆของเฟยที่มีกล้ามเนื้อพอเหมาะ กล้ามหน้าท้องเรียงกันสวยเอามือลูบไปมาบนตัวเฟย สายฟ้าจูบไปที่ใบหู ลากลิ้นเลียลงมาตามลำคอของเฟย "อ๊ะ อืออ" ดูดคอของเฟยจนเป็นรอยแดง เลื่อนลงมาดูดหัวนมของเฟยเน้น "ซี้ดด อาา" เฟยคราง สายฟ้าตวัดลิ้นเลียหัวนมของเฟยไปมา ลากลิ้นเลียลงมาตามหน้าท้องของเฟย ถอดกางเกงของเฟยออก ควยใหญ่ยาว10นิ้วโด่ชี้หน้าสายฟ้าอยู่ สายฟ้าจับควยเฟยเข้าปากแล้วดูดอย่างไม่ค่อยคุ้นชินนัก "อาาา" เฟยคราง เอามือขยำผมของสายฟ้าไปมา สายฟ้าถึงจะอมไม่เป็นแต่ก็อยากทำให้เฟยบ้าง เฟยดึงตัวสายฟ้าขึ้นมาจูบต่อ ถอดเสื้อของสายฟ้าออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของสายฟ้า กล้ามอกหนา กล้ามแขนเป็นมัดๆ ซิกแพคเรียงกันสวยดูเซ็กซี่ เฟยเอามือลูบไล้ไปตามกล้ามของสายฟ้า สายฟ้ายิ้มพอใจ "ผมออกกำลังกายให้พี่เลยนะรู้เปล่า" สายฟ้าเบ่งกล้ามแขน เฟยยิ้มแล้วจูบกล้ามแขนของเฟยเบาๆ "พี่ชอบมาก" เฟยเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น ถอดกางเกงของสายฟ้าออก ควยสายฟ้าแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน เฟยขบกัดเบาๆไปที่เป้าของสายฟ้า ดึงกางเกงมนของสายฟ้าลง ควยใหญ่ยาว12นิ้วเด้งออกมา เฟยจับควยสายฟ้าเข้าปากแล้วดูดอย่างเมาทันส์ "ซี้ดดด" เฟยเลียไปตามแง่งควยของสายฟ้า ถอกควยสายฟ้าลงตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนสายฟ้าเสียวตัวงอ เฟยลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆเลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของสายฟ้าจนชุ่ม สายฟ้าจับควยยัดปากเฟยแล้วเย็ดปากเฟยอย่างเมามันส์ "อ๊อก ออก ออก" สายฟ้ามองหน้าเฟยที่มีควยตัวเองเข้าออกปากอยู่แล้วก็เงี่ยนไปหมด สายฟ้ากระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง เข้ามาลึกจนเฟยสำลัก สายฟ้าถอนควยออกจากปากเฟย น้ำลายเฟยไหลเยิ้มติดควยของสายฟ้ามา สายฟ้าเอาควยตีหน้าเฟยเบาๆรัวๆ ดึงตัวเฟยขึ้นมาจูบอย่างดูดดื่ม ดันเฟยเข้าไปติดกับผนัง จับเฟยหันหลังมาเอามือยันผนังเอาไว้ ลงมานั่งแหกตูดของเฟยออก เผยให้เห็นรูหีสีชมพูที่ขมิบไปมา สายฟ้ายื่นหน้าเข้าไปเลียหีเฟยอย่างเมามันส์ "อ๊ะ อือออ" เฟยคราง สายฟ้าตวัดลิ้นเลียหีของเฟยไปมา ลิ้นอุ่นๆของสายฟ้าทำเอาเฟยเสียวไปหมด สายฟ้าเลียหีของเฟยอย่างมูมมามจนแฉะไปหมด สายฟ้ายืนขึ้นเอาควยถูไปมาตรงรูหีของเฟย ค่อยๆดันควยเข้ามาในหีของเฟยจนสุดลำ "อ๊ะ อูยยย" ควยสายฟ้าเข้ามาลึกจนเฟยทั้งจุกทั้งเสียว สายฟ้าเย็ดหีเฟยอย่างเมามันส์ "อ๊ะ อาา" "ซี้ดดด" หีเฟยนั้รทั้งแน่นทั้งอุ่น ขมิบตอดควยของสายฟ้าตนเสียวไปหมด สายฟ้ากระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง จับเอวของเฟยไว้แล้วซอยหีเฟยอย่างเมามันส์ เอามือตีตูดของเฟยไปมาจนแดง ก้มลงมาจูบแผ่นหลังของเฟยเอวก็ยังเด้าหีเฟยไม่หยุด ควยสายฟ้าเข้ามาลึกกระแทกจุดเสียวของเฟยไปมา ควยเฟยแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว สายฟ้าซอยเร็วและแรงขึ้นอีก เอามือชักควยของเฟยขึ้นลง "อึก อ๊ะ" เฟยควยกระตุกน้ำแตกออกมา สายฟ้าเด้งเอวกระแทกเร็วขึ้นอีก "อาาาาา" สายฟ้ากระแทกเข้ามาสุดลำ ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีเฟยจนอุ่นไปหมด สายฟ้าหันหน้าเฟยมาแล้วดึงเข้ามาจูบ อุ้มเฟยขึ้นเอาขาเกี่ยวเอวตัวเองไว้ โก้งค้งลงแล้วเย็ดหีเฟยอีกรอบทันที "อูยยย สาย อาาา" "ซี้ดดด โคตรเสียวเลยครับพี่" สายฟ้าเด้งเอวเย็ดหีเฟนไม่ยั้ง กระแทกควยเข้ามาอย่างเมามันส์ น้ำควยในหีเฟยยิ่งทำให้สายฟ้าเสียวขึ้นไปอีก สายฟ้าเด้งเอวตอกควยเข้ามาในหีเฟยไม่ยั้ง สายฟ้าก้มลงมาจูบเฟย เย็ดหีเฟยเร็วและแรงขึ้นอีก "อื๊ออ อืออ" เฟยควยกระตุกน้ำแตกออกมาอีกรอบ สายฟ้าซอยอย่างเร็วและแรง "ซี้ดด เย็ดแม่ อาา" น้ำแตกเข้ามาในหีเฟยอีกรอบ เฟยยิ้มหอบด้วยความเหนื่อย ยื่นหน้ามาจูบสายฟ้าเบาๆ "ขอบคุณนะ" สายฟ้ายิ้มพอใจ อุ้มเฟยไปนอนกอดกันบนเตียงหลับไปอย่างมีความสุข
! H" S7 W2 a- ~ L
( J- R' G4 C$ ?
ฮาร์ท ตอนนี้ฮาร์ทนั้นเลิกเป็นพนักงานในร้านขนมของพี่สาวแล้ว หรือเรียกอีกอย่างว่าโดนพี่สาวไล่ออกนั่นเอง นั่นก็เพราะว่าพี่สาวอยากจะให้ฮาร์ทไปโฟกัสกับเรื่องการเรียนซะมากกว่า ฮาร์ทนั้นจริงๆแล้วไม่ได้อยากเรียนมหาลัยเลยแต่พ่อแม่อยาให้เรียน ฮาร์ทเป็นคนที่ไม่ชอบการเข้าสังคมหรือเจอผู้คนแปลกหน้าเยอะๆ เพราะตอนสมัยเรียนฮาร์ทมักจะโดนแกล้งอยู่เสมอตั้งแต่เบาจนไปถึงหนักเพราะว่าเป็นคนที่ตัวเล็ก แม้แต่ครูก็ทำเป็นไม่สนใจเรื่องพวกนี้จนฮาร์ทต้องทนเรียนจนจบ พอไปมหาลัยฮาร์ทจึงกลัวจะโดนแบบนั้นอีก แต่ตั้งแต่เปิดเทอมมาฮาร์ทก็พบว่าเพื่อนๆนั้นทำดีกับฮาร์ทมาก ต่างจากที่ฮษร์ทคิดไว้ลิบลับ แล้วยังมีปอนด์ที่บังเอิญเป็นรุ่นพี่ในคณะอีก ยิ่งทำให้ฮาร์ทอุ่นใจขึ้นไปใหญ ฮาร์ทรู้สึกถูกชะตากับปอนด์ตั้งแต่แรกเห็น เพราะปอนด์นั้นดูใจดีและอบอุ่น ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ วันนี้ฮาร์ทมาที่ร้านของพี่สาวเพราะเบื่อที่ต้องอยู่บ้านเฉยๆแต่พี่สาวก็ไม่ให้ทำอะไร ให้มานั่งเล่นเฉยๆกินขนม พนักงานผู้หญิงเดินเข้ามาหาพี่สาว ''เหมือนเดิมค่ะ ของโต๊ะ4'' ''มาทุกวันเลยน้า สั่งแต่แบบเดิมตลอดเลยด้วย'' ''ใครหรอครับ'' ''ผู่ชายโต๊ะ4นั่นไง'' ฮาร์ทมองออกไปก็เห็นว่าเป็นปอนด์นั่นเอง ฮาร์ทยิ้มแล้วลุกขึ้นเดินออกไปหาปอนด์ที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
% X" n+ {( O+ T
3 @, y2 a- s' u+ w8 Kปอนด์ ปอนด์มานั่งที่ร้านนี้บ่อยมาก นอกจากขนมและน้ำจะอร่อยแล้วปอนด์ยังมาเพื่อรอเจอฮาร์ทอีกด้วย แต่ช่วงที่ผ่านมานี้ปอนด์มาก็ไม่เจอฮาร์ทเลยสักครั้ง เลยคิดว่าคงจะโชคร้ายมาวันที่ฮาร์ทไม่มาทำงานก็ได้ ''พี่ปอนด์'' ปอนด์เงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าเป็นฮาร์ท ดีใจมากจนยิ้มออกมาอย่างปิดไม่ได้ ''อ้าว ฮาร์ท'' ฮาร์ทนั่งลงที่โต๊ะด้วย ''มาบ่อยหรอหรอครับ เห็นพนักงานแซว'' ปอนด์เขินนิดหน่อย ''น้ำอร่อยน่ะ'' ''อันนี้ผมคิดเองเลยนะ'' ฮาร์ทยิ้มดีใจที่ปอนด์ชอบ ปอนด์ที่เห็นรอยยิ้มของฮาร์ทก็ใจเต้นเพราะความเขิน ''แล้วช่วงนี้ไม่เห็นมาทำงานเลย หยุดหรอ'' ''อ๋อ โดนไล่ออกแล้วครับ'' ปอนด์เกือบสำลักน้ำ ''เป็นอะไรมั้ยครับ'' ''ไม่เป็นไรๆ แต่ทำไมโดนไล่ออกล่ะ'' ''พี่สาวผมอยากให้ตั้งใจเรียนน่ะครับ ไม่อยากให้โฟกัสหลายอย่าง'' ''แต่มันเกี่ยวกับโดนไล่ออกหรอ'' ''พี่เป็นเจ้าของร้านน่ะครับ'' ''อ๋อ'' ปอนด์พยักหน้าเข้าใจ ''งั้นก็จะไม่ได้เจอฮาร์ทที่นี่แล้วหรอ'' เสียงปอนด์ดูอ่อนลง ''อยากเจอก็ทักผมมาสิครับ ไม่เห็นยากเลย'' ''หรอ'' ''เอ้า ทำไมล่ะครับ เราก็รู้จักกันแล้ว จะคุยกันหรือชวนออกไปไหนก็ไม่แปลกนี่ครับ'' ''ก็จริงนะ'' ฮาร์ทยิ้มหวานาให้ ''อ้อ ผมเอานี่มาด้วย'' ฮาร์ทหยิบสมุดจดของปอนด์ที่ยืมไปลอกออกมาจากกระเป๋า ''ผมลอกเสร็จแล้วครับ ขอบคุณพี่ปอนดมากเลย'' ''ไม่เป็นไร อย่าหลับในคลาสอีกละกัน'' ฮาร์ทขำเขินๆ ''็วนนั้นมันง่วงนี่ครับ แต่คราวหน้าจะไม่หลับแล้ว'' ''จะคอยดูละกัน'' ''นี่ด้วยครับ'' ฮาร์ทส่งลูอมมาให้ ''อะไรหรอ'' ''คำขอบคุณครับ'' ปอนด์เอามาดูก็เห็นว่าข้างหลังนั้นมีข้อความเขียนว่าขอบคุณนะอยู่ด้วย ''นี่พกลูกอมี่เม็ดเนี่ย'' ''ผมติดของหวานนี่นา'' ฮาร์ทบอก ปอนด์ยิ้มขำ เลอเอามือไปลูบหัวฮาร์ทด้วยคามเอ็นดูโดยไม่รู้ตัว ฮาร์ทรู้สึกเขินมาก ใจเต้นแรงไปหมดที่อยู่ๆปอนด์ก็ยื่นมือมาลูบหัวตัวเอง แถมยังจ้องมาด้วยสายตาและรอยยิ้มแบบนั้นอีก ฮาร์ทหน้าแดงไปหมด ปอนด์ที่รู้สึกตัวก็เอามือออก ''พี่ขอโทษๆ พี่ลืมตัว'' ''ไม่เป็นไรครับ'' ฮาร์ทบอกยิ้มๆ หน้าแดงไปหมด ยิ่งดูน่ารักเข้าไปอีกจนปอนด์อยากจะอุ้มกลับบ้าน ''งั้นผมขอกลับก่อนนะครับ'' ''จะไปแล้วหรอ'' ''ผมมีการบ้านน่ะครับ'' ''งั้นไว้คราวหน้าออกไปหาอะไรกินกันมั้ย'' ฮาร์ทยิ้ม พยักหนารัวๆ ''ได้สิครับ'' ปอนด์ดีใจ ฮาร์ทโบกมือให้แล้วเดินออกไปจากร้าน ปอนด์นั่งดูดน้ำยิ้มอยู่คนเดียวจนคนหันมามองกัน | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-9-4 02:51:15
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-9-4 03:10:46
โพสต์ 2021-9-4 03:09:01