แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-27 09:09 5 i# u- q) W5 r8 H e; ^1 ]0 o. a
* W( I/ X8 z' S- x' A# v
# i: d+ |/ s. f+ S& H9 Jปอนด์ ปอนด์นั้นมาเรียนวิชาที่ไม่เหมือนเพื่อนอีกตามเคย ปอนด์แวะเซเว่นเพื่อซื้อขนมปังและนมสตรอเบอร์รี่เหมือนทุกเช้า แต่ที่เปลี่ยนไปก็คือปอนด์นั้นซื้อสองชุด ปอนด์ซื้อเสร็จก็เดินไปที่หอประชุมซึ่งเป็นที่เรียน คนยังมาไม่เยอะมาก ปอนด์เดินไปยังแถวตรงกลางซึ่งเป็นที่นั่งประจำ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่น สักพักก็มีคนมานั่งข้างๆ ปอนด์เงยหน้าขึ้นไปก็เจอกับฮาร์ทที่ส่งยิ้มสดใสมาให้ ''สวสดีครับพี่ปอนด์'' ''สวัสดีครับ'' ปอนด์ตอบยิ้มๆ ฮาร์ทนั่งลงวางกระเป๋าไว้ข้างตัว ''พี่ปอนด์มาเร็วจังครับ'' ''พี่ชินแล้วน่ะ ไม่ได้ขยันอะไรหรอกแค่มาเร็วเฉยๆ'' ฮาร์ทหัวเราะ ล้วงกระเป๋าเข้าไปแล้วหยิบนมสตรอเบอร์รี่ออกมาส่งให้ปอนด์ ''ให้ตอบแทนที่พี่ให้นมผมวันนั้นไงครับ'' ปอนด์ดีใจมากแต่ก็พยายามหุบยิ้มเอาไว้เพื่อคีพลุค ''ไม่เห็นต้องซื้อมาคืนเลย'' ''เรียกว่าเลี้ยงกลับดีกว่าครับ'' ปอนด์หัวเราะเบาๆแล้วรับมาถือไว้ มองลงไปในกระเป๋าตัวเองที่มีนมถึงสองกล่อง ปอนด์หยิบขนมปังขึ้นมาแล้วส่งให้ฮาร์ท ''พี่ซื้อมาฝาก'' ''โห ขอบคุณครับ'' ฮาร์ทรับไป เปิดกระเป๋าแล้วหยิบของตัวเองขึ้นมาบ้าง ''งั้นแลกกับของผมนะครับ'' ปอนด์พยัหน้าแล้วรับขนมปังจากฮารทมา ฮาร์ทแกะขนมปังที่ปอนด์ให้กินอย่างเอร็ดอร่อย ปอนด์มองแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ฮาร์ทคงจะกินเร็วไปหน่อยเลยมีแยมติดอยู่ที่มุมปาก ปอนด์ยื่นมือไปเอานิ้วปาดออกให้ ''กินเลอะหมดแล้ว'' ฮาร์ทนั้นใจเต้นแรงเมื่อมือปอนด์มาสัมผัสหน้าของตัวเองโดยไม่ทันตั้งตัว เขินจนหน้าแดงไปหมด ''ขอบคุณครับ'' ฮาร์ทบอกด้วยท่าทางที่เขินอาย ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก ปอนด์เอาขึ้นมากินบ้างก่อนที่ครูจะมา ''แล้วเลคเชอร์ที่เอาของพี่ไปอ่านรู้เรื่องมั้ย'' ''รู้เรื่องครับ พี่ปอนด์จดอ่านง่ายมากเลย ยังกับติวตอร์แน่ะ'' ปอนด์ขำ ''ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก'' ''จริงๆนะครับ เข้าใจง่ายกว่าที่ครูสอนอีก'' ''รู้หรอว่าครูเค้าสอนอะไร คาบที่แล้วเรายังหลับซบพี่อยู่เลย'' ปอนด์แซว ฮาร์ททำหน้ายู่ใส่ ''ก็ครูสอนน่าเบื่ออะ ผมนั่งฟังพระคุยกันยังสนุกกว่าอีก'' ปอนด์หัวเราะขำ ''เดี๋ยวครูได้ยิน Fไม่รู้ด้วยนะ'' ฮาร์ททำหน้าตกใจมองไปรอบๆว่าครูมาหรือยัง ปอนด์มองแล้วก็ขำท่าทางของฮาร์ท วิทยากรเดินเข้ามาในห้อง ฮาร์ทรีบยัดขนมปังที่เหลือเข้าปากจนแก้มบวมเหมือนหนูแฮมสเตอร์ ปอนด์ที่หันไปเห็นก็ขำออกมา ฮาร์ทเคี้ยวแก้มตุ้ยอย่างอย่างลำบาก ''ทำไมยัดเข้าไปแบบนั้นล่ะ'' ''อ้อเอี๋ยวอูเอ็นอะโอนอ้าไอ (ก็เดี๋ยวครูเห็นจะโดนว่าไง)'' ปอนด์ขำ ยิ้มมองฮาร์ทอย่างเอ็นดู เอามือหยิกแก้มของฮาร์ทเบาๆ ''แก้มป่องหมดแล้ว ค่อยๆเคี้ยว ไม่ต้องรีบ'' ฮาร์ทเคี้ยวไปเปิดหนังสือไปจนหมด ''วันนี้จะหลับมั้ย'' ปอนด์แซว ''โธ่ พี่ปอนด์อะ ผมหลับแค่ครั้งเดียวเองนะ ล้อจังเลย'' ฮาร์ททำเสียงไม่พอใจ ปอนด์ขำแล้วหยิบหนังสือกับสมุดจดกลับออกมาบ้าง จากนั้นก็ตั้งใจฟังครูสอน
( ]& L* F5 _! p6 N+ p 1 I8 [; D9 g* M+ o% I1 R$ Q
ฮาร์ท ''ฮาร์ท'' ฮาร์ทตื่นขึ้นมาเพราะโดนปอนด์เขย่าตัว ปอนด์เอาสมุดจดตีหัวฮาร์ทเบาๆ ''อันนี้ของวันนี้นะ'' ฮาร์ทงง ''จบแล้วหรอพี่'' ''อืม จบแล้ว'' ''โอ๊ยย อะไรเนี่ย'' ฮาร์ทเผลอหลับไประหว่างคลาสอีกแล้ว ปอนด์หัวเราะขำฮาร์ทที่เอาหัวโขกกับเก้าอี้ ''ผมหลับไปตอนไหนอะ'' ''ก็จำอะไรได้บ้างล่ะ'' ''วนนี้เราจะมาเรียนเรื่อง...ประมาณนั้นมั้ง'' ''งั้นก็ตั้งแต่ต้นคลาสเลย'' ฮาร์ทถึงกับกุมขมับ ''เมื่อคืนไปทำอะไรมา'' ''ดูซีรี่ส์ครับ'' ปอนด์ส่ายหน้า ''เลยนอนดึกอะนะ'' ''นอนเช้า'' ''มันไม่ดีนะรู้มั้ย'' ''ก็มันดูค้างเอาไว้ไม่ได้นี่นา'' ''ได้สิ ็ค่อยดูต่อวันต่อไปก็ได้นี่'' ''ดูซีรี่ส์เราต้องดูให้จบรอบเดียวสิพี่ปอนด์ ไม่งั้นมันไม่ได้อารมณ์ มันค้าง'' ''เกี่ยวหรอ'' ''เกี่ยวสิ'' ''งั้นวันหลังชวนพี่ไปดูด้วยสิ'' ''ได้ แล้วจะรู้ว่าดูจนจบแล้วมันอิ่มเอมแค่ไหน'' ฮาร์ทตอบแบบไม่คิดอะไรแต่ปอนด์นั้นยิ้มกว้าง ''แล้วฮาร์ทจะไปไหนต่อหรอ'' ''ผมคงจะไปหาอะไรกินอะครับ พี่ปอนด์ล่ะ'' ''วันนี้พี่ไม่มีคลาสต่อแล้วเหมือนกัน งั้นพี่ไปด้วยได้มั้ย'' ''ได้สิครับ'' ฮาร์ทยิ้ม ''ไปกินไหนล่ะ'' ''โรงอาหารมั้ยครับ'' ''โอเคครับ'' ทั้งสองเก็บของแล้วลุกขึ้นเดินออกจากหอประชุมไป ระหว่างทางที่กำลังเดินไปโรงอาหารก็มีเสียงเรียกจากด้านหลัง ''ฮาร์ท!'' ฮาร์ทหันไปหาแล้วก็ยิ้มออกมา ''อ้าว เอ็ม''
7 b9 w# [) W( R( d2 \' a/ S+ i
/ C/ {% o" l* l- ^# O* }' _4 a& Q- F2 t
เอ็ม ผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งเดินเข้ามา หันเหลือบมามองปอนด์แวบหนึ่งแล้วกลับไปมองฮาร์ทต่อ ''เพิ่งเลิกหรอ'' ''อืม เอ็มล่ะ วันนี้มีเรียนหรอ'' เอ็มพยักหน้า ''เพิ่งเลิกเหมือนกัน แต่เราไม่ค่อยเจอกันเลยนะ'' ''อืม ตารางเรียนเราไม่ตรงกันไง'' ''รู้งี้ตอนลงทะเบียนน่าจะลงด้วยกัน'' ''็ตอนนั้นเอ็มไม่ยอมนัดเราลงเองนี่'' ''เสียดาย'' เอ็มทำหน้าเศร้าแล้วลงไปเอาคางเกยไหลฮาร์ทไว้ ฮาร์ทหัวเราะแล้วเอามือลูบหลังเอ็มไปมา ปอนด์มองแล้วก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาจนต้องหันหน้าหนี สงสัยว่าเอ็มเป็นอะไรกับฮาร์ท แฟนหรือเปล่า ปอนด์ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ดูสนิทสนมกันเหลือเกิน เอ็มยืดตัวขึ้นมายืนตามปกติ ''แล้วนี่จะไปไหนหรอ'' ''จะไปกินข้าวที่โรงอาหารน่ะ ไปด้วยกันมั้ย'' ปอนด์ที่เห็นฮาร์ทชวนคนอื่นก็ไม่พอใจ ยิ่งหงุดหงิดขึ้นไปอีก คิดว่าจะได้ไปกินข้าวกันสองคนแล้วแท้ๆ เอ็มหันมามองปอนด์ ''นี่พี่ปอนด์ รุ่นพี่ในคณะเรานี่แหละ'' ฮาร์ทแนะนำ เอ็มยิ้มให้แล้วสวัสดี ''สวัสดีครับพี่ปอนด์'' ''สวัสดีครับ'' ปอนด์ทักกลับยิ้มๆ ''งั้นไปกันเถอะ เราหิวแล้ว'' ''อื้มไปสิ ปะ'' เอ็มเอามือควงแขนของฮาร์ทแล้วเดินไป ฮาร์ทหันกลับมามองปอนด์แล้วพยักหน้าให้รีบตามมา ปอนด์ถอนหายใจแล้วก็เดินตามหลังทั้งคู่ไป ปอนด์มองทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน เดินหัวร้อนตาทั้งคู่ไป ''มึง'' มีคนมาจับที่ไหล่ของปอนด์ ปอนด์หันไปหา7 A g [# v. [3 i$ s- Z9 T
, j! S! x4 m, E2 D5 D" i- {หนึ่ง ''เอ้า มาไงอะ'' ปอนด์ถามหนึ่ง ''วันนี้กูมีส่งงานอะดิ เมื่อวานเมามาส่งไม่ไหว แล้วตัวเล็กที่เดินมากับมึงอะใคร'' หนึ่งถามด้วยความอยากรู้ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ''ฮาร์ท รุ่นน้องอะ'' ''ใช่คนที่บอกปะ'' ''อืม แต่เค้าไม่ได้เดินกับกู เค้าไปเดินกับคนอื่นแล้ว'' ปอนด์บอกอย่างหงุดหงิด หนึ่งเดินมากับปอนด์ ตามหลังฮาร์ทกับเอ็ม เอ็มชวนฮาร์ทคุยอยู่ตลอดทาง ฮาร์ทหันกลับมาดูว่าปอนด์ยังอยู่มั้ยก็เห็นว่ากำลังเดินคุยอย่างสนิทสนมอยู่กับผู้ชายหุ่นล่ำที่ฮาร์ทเห็นมาหาเพื่อนของฮาร์ทบ่อยๆ เอ็มเห็นว่าสีหน้าฮาร์ทดูเคร่งเครียดเลยถาม ''เป็นอะไร เราพูดมากไปหรอ'' ''เปล่าๆ เราแค่คิดถึงการบ้านน่ะ'' ฮาร์ทรีบกลับมายิ้ม ''โห อย่าไปเครียด เดี๋ยวเราช่วยสอนเอามั้ย'' ทั้งคู่เดินคุยกันต่อไป ''แล้วนั่นใคร'' หนึ่งถาม ชี้ไปที่เอ็ม ''กูก็ไม่รู้'' ''แต่เค้าดูสนิทกันดีนะ ผัวน้องเค้ามั้ย'' ''กูจะไปรู้มั้ยล่ะ'' ปอนด์ตอบด้วยน้ำเสียงโมโห หนึ่งหัวเราะ ''โห่ กูล้อเล่น อย่าหงุดหงิดสิ เดี๋ยวกูเช็คให้'' ''ยังไงวะ'' ''เออ เดี๋ยวกูเช็คให้เองแหละ'' ทั้ง4เดินมาถึงโรงอาหารของมอ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีคนมากินที่นี่กันนอกจากปี1พวกปีที่สูงๆก็ออกไปกินข้างนอกกันหมด ปอนด์กับหนึ่งนั้นเป็นที่สนใจของหลายโต๊ะในโรงอาหารเพราะทั้งคู่นั้นทั้งสูงทั้งหล่อเลยดูโดดเด่นจากคนอื่น ทั้ง4หาโต๊ะได้แล้วก็นั่งลง ''นี่พี่หนึ่งนะ'' ''สวัสดีครับพี่หนึ่ง'' ฮาร์ททักทาย หนึ่งยิ้มแล้วยื่นมือมาหยิกแก้มฮาร์ท ''ตัวเล็กน่ารักจริงๆเลย ชื่ออะไรอะเรา'' ''ฮาร์ทครับ'' ฮาร์ทเขินนิดหน่อยที่โดนจับแก้มอีกแล้ว แถมยังต่อหน้าปอนด์อีก ''เพื่อนพี่มันเป็นงี้แหละฮาร์ท ไม่ต้องไปสนใจหรอก'' ฮาร์ทที่ได้ยินคำว่าเพื่อนก็แอบโล่งใจแล้วยิ้มออกมา ''ส่วนนี่เอ็ม'' หนึ่งมองเอ็มแล้วก็ยิ้มส่งสายตาไปให้ ''สวัสดีครับน้องเอ็ม'' ''สวัสดีครับพี่หนึ่ง'' เอ็มส่งสายตากลับให้หนึ่ง ''ที่เค้าบอกว่าปี1ปีนี้ดีๆทั้งนั้นนี่จริงด้วยแฮะ'' หนึ่งพูดยิ้มๆ เอ็มหัวเราะเบาๆ ''ผมก็เพิ่งรู้ครับว่ารุ่นพี่พวกเราหน้าตาดีกันขนาดนี้'' เอ็มบอก ''เสียดาย เอ็มมีแฟนแล้ว ตัวเล็กน่ารักแบบนี้อีก อิจฉาจัง'' ฮาร์ททำหน้างง ''ไม่ใช่ครับพี่หนึ่ง เอ็มกับฮาร์ทแค่เพื่อนกันครับ'' เอ็มบอก ฮาร์ทพยักหน้ารัวๆหันมามองปอนด์ ปอนด์แอบยิ้มออกมาอย่างพอใจ ''งั้นไปซื้อข้าวกันเลยมั้ย'' ปอนด์ถาม ''งั้นไปทีละนิดก็พอ ที่เหลือก็เฝ้าโต๊ะ ผลัดกันไปละกัน เดี๋ยวมึงไปกับฮาร์ทก่อนก็ได้ เดี๋ยวพวกกูเฝ้าโต๊ะให้'' เอ็มพยักหน้า ฮาร์ทขยิบตาให้ปอนด์ ปอนด์พยักหน้ายิ้มเอามือตบบ่าหนึ่งแล้วเดินออกมากับฮาร์ท ทั้งคู่เดินดูอาหารกันไปเรื่อย ปอนด์กับฮาร์ทนั้นขนาดตัวต่างกันมาก ปอนด์นั้นสามารถยืนบังฮาร์ทได้มิดหายไปเลย รวมไปถึงส่วนสูงที่ต้องเงยหน้าคุยกันตลอด ''กินอะไรดีอะครับพี่ปอนด์'' ปอนด์นั้นอยากจะตอบว่ากินฮาร์ทแต่ก็ห้ามตัวเองเอาไว้ ''ไม่รู้สิ พี่ไม่ค่อยได้กินข้าวโรงอาหารด้วย'' ''งั้นเดี๋ยวฮาร์ทแนะนำพี่เองละกัน ก๋วยเตี๋ยวที่นี่อร่อยมาก'' ฮาร์ทบอกแล้วคว้ามือปอนด์ไปจับพาปอนด์เดินไป ปอนด์นั้นใจเต้นแรง เขินนิดหน่อย ดีใจจนแทบหุบยิ้มไว้ไม่ได้ ฮาร์ทพาปอนด์มาหยุดอยู่ที่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยว เดินไปสั่งอาหาร ''เอาเส้นเล็กแห้ง ไม่เอาผักครับ'' ฮาร์ทสั่ง ''กินแบบอนุบาลอีกแล้วนะวันนี้'' ''ก็ผักมันไม่อร่อย'' ปอนด์หัวเราะ ''แล้วข้างหลังล่ะ'' ''เอาเหมือนกันครับ แต่แบบมหาลัยนะ เอาผักเยอะๆ'' ปอนด์แซว ฮาร์ทหันไปตีปอนด์เบาๆ ป้าคนขายก็หัวเราะด้วยแล้วเดินไปทำ ''ทำไมชอบล้อผม'' ''ไม่ได้ล้อซะหน่อย แค่เห็นว่าน่ารักเฉยๆ'' ฮาร์ทที่อยู่ๆก็โดนชมก็เขินนิดหน่อยแล้วหันหน้าหนี ปอนด์มองฮาร์ทแล้วก็ยิ้มออกมา ทั้งคู่ได้อาหารแล้วก็เดินถือเดินกลับมาที่โต๊ะ ''แล้วเอ็มนี่ไปรู้จักกันได้ยังไงหรอ ทำไมเรียนไม่เหมือนกัน'' ''ก็รู้จักกันในคาบนึงนี่แหละครับ ไม่ตรงกันเพราะเอ็มลงเรียนกับเพื่อนเค้านั่นแหละครับ แค่มีบางวิชาที่ตรงกันแค่นั้น'' ปอนด์พยักหน้าเข้าใจ ทั้งคู่เดินกลับมาก็เห็นว่าหนึ่งกับเอ็มนั้นนั่งคุยกันอยู่ หนึ่งที่เห็นปอนด์เดินกลับมาก็เอาเท้าออกจากเป้าของเอ็มใต้โต๊ะ ''ซื้อเสร็จแล้วหรอ'' ''อืม มึงไปดิ'' ''โอเค ปะ'' หนึ่งกับเอ็มยิ้มให้กันแล้วลุกขึ้นยืน เดินออกไป เหลือแค่ปอนด์กับฮาร์ทที่โต๊ะ ปอนด์คนเครื่องปรุงเสร็จก็ตักขึ้นมากิน ''อืม อ่รอยดีนะ'' ''ที่ผมกินมาร้านนี้แหละครับปร่อยสุดแล้ว แถมให้เยอะด้วย'' ฮาร์ทยิ้มกว้าง ไม่แปลกหรอกที่เค้าจะให้เยอะ ก็ฮาร์ทน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้ ปอนด์คิด ฮาร์ทตักของตัวเองขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย ''แล้วตอนนี้เป็นไงบ้าง มีเพื่อนเพิ่มบ้างหรือยัง'' ปอนด์ถาม ''ก็มีเพิ่มบ้างแล้วครับ แต่เวลาเรียนดันไปตรงกันเลย เจอกันแค่ไม่กี่คาบเอง'' ''แล้วเพื่อนที่เรียนด้วยกันบ่อยๆล่ะ'' ฮาร์ทส่ายหัว ''ไม่มีหรอกครับ ส่วนใหญ่เค้าก็มีกลุ่มกันหมดแล้ว ผมไม่อยากไปแทรก'' ''ถ้าเค้าเป็นเพื่อนเราจริงเค้าจะไม่คิดว่าเราแทรกเข้าไปหรอก เค้าจะคิดว่าเพิ่มเราเข้าไปต่างหาก'' ปอนด์บอก ''หรอครับ'' ''อืม ยังไงก็ลองทำความรู้จักเค้าก่อน ถ้าไม่ใช่เราก็ออกมา ไม่เห็นยากเลย'' ''นั่นสิครับ จะลองดูนะครับ แต่เวลาคุยกับคนที่ไม่สนิทแล้วผมอึดอัดนี่'' ''กับพี่ยังคุยได้ปกติเลย'' ''มันไม่เหมือนกันนี่ครับ'' ''ไม่เหมือนกันยังไงหรอ'' ''ก็กับพี่ปอนด์ผมอยากคุยด้วยไง เลยไม่อึดอัด'' ปอนด์เขินกับคำตอบของฮาร์ทนิดหน่อย พยายามทำหน้าให้นิ่ง ''ทำไมล่ะ'' ''ไม่เห็นต้องมีเหตุลเลยครับ เพราะผมอยากคุยด้วยเฉยๆ'' ฮาร์ทยิ้มแล้วกินก๋วยเตี๋ยวต่อ ปอนด์ยิ้มดีใจในใจแล้วตักกินบ้าง หนึ่งเดินออกมากับเอ็ม ''เมื่อกี๊เกือบโดนเห็นแล้วน่ะครับ'' เอ็มว่า หนึ่งหัวเราะ ''มันไม่ก้มใต้โต๊ะไปดูหรอกน่า'' ''แล้วยังงี้ไอพงษ์มันไม่ว่าเอาหรอครับ'' ''จะมาว่าอะไรล่ะ พี่กับมันก็แค่สนุกๆกันนั่นแหละ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย'' หนึ่งนั้นได้กินเด็กปี1ไปหลายคนแล้ว โดยก็มีหลายคนเหมือนกันที่มาติดพันกับหนึ่งแต่หนึ่งก็บอกไปชัดเจนว่าแค่สนุกๆเท่านั้นไม่จริงจังอะไร ถึงจะมีบางคนที่ไม่เข้าใจกันเถอะ ''แต่ผมเห็นมันโทรหาพี่ตลอดเลยนะ'' ''พี่เด็ดไง ใครๆก็อยากซ้ำ'' ''จริงหรอครับ'' ''ไปลองดูมั้ยล่ะ รับรองว่าเอ็มต้องอยากซ้ำแน่นอน แต่ก็อย่าบ่อยละกัน พี่เบื่อง่าย'' ''ได้สิครับ แต่เรื่องข้าวล่ะ'' ''ไปกินอย่างอื่นที่อิ่มกว่าหลังโรงอาหารดีกว่า'' หนึ่งบอกแล้วคว้ามือเอ็มเดินไปที่ประตูหลัง เปิดประตูออกไปหลังโรงอาหารซึ่งมีแท้งก์น้ำหลายอันขนาดใหญ่ที่สามารถบังได้จนมิด ตรงนี้มักจะเป็นที่ที่มีคนมาสูบบุหรี่หรือที่ที่หนึ่งนัดรุ่นน้องมาเย็ดบ่อยๆ ''มีตรงนี้ด้วยหรอครับเนี่ย ผมไม่เห็นรู้เลย'' ''เรายังไม่มีประสบการณ์ไงเลยไม่รู้'' ''งั้นพี่ต้องสอนผมแล้วล่ะครับ'' หนึ่งยิ้ม เดินเข้ามาใกล้เอ็ม ''ได้สิ'' หนึ่งเดินเข้ามาหาเอ็ม คว้าเน็คไทด์ของเอ็มม้วนแล้วดึงเอ็มเข้ามาจูบ เอ็มเอามือบีบตูดของหนึ่งอย่างมันส์มือ ตูดหนึ่งนั้นทั้งใหญ่ทั้งแน่น ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน หนึ่งเอามือขยำเป้าของเอ็ม ควยเอ็มเริ่มแข็ง หนึ่งสแดลอ้นเข้ามาพัวพันกับเอ็ม แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ หนึ่งปลดกระดุมเสื้อของเอ็มออก เผยให้เห็นหุ่นของเอ็มที่มีกล้ามเนื้อสวย กล้ามท้องเรียงกันเป็นแพ หนึ่งก้มลงไปดูดหัวนมของเอ็ม "ซี้ดด" หนึ่ลากลิ้นเลียลงไปตามร่องกล้ามของเอ็ม ถอดกางเกงของเอ็มออก ควยของเอ็มนั้นแข็งเป็นลำ หนึ่งดึงกางเกงในของเอ็มลง ควยใหญ่ยาว10นิ้วเด้งออกมา หนึ่งจับควยเอ็มเข้าปากแล้วอมอย่างเมามันส์ "อูยยย" เอ็มคราง หนึ่งอมควยเอ็มอย่างช่ำชอง เลียไปตามแง่งควย ถอกควยของเอ็มลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนเอ็มเสียวตัวงอ ลากลิ้นเลียลงมาตามลำควยเลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของเอ็มจนชุ่ม หนึ่งยืนขึ้นมาถอดเสื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆ อกกว้าง กล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคเรียงกันสวย ผิวสีแทนดูเซ็กซี่ เอ็มดันหนึ่งเข้าไปติดกับกำแพง เอามือบีบนมหนึ่งแล้วก้มลงไปดูดหัวนมอย่างเมามันส์ "อ๊ะ อาาา" หนึ่งคราง เอ็มตวัดลิ้นเลียหัวนมของหนึ่งสลับข้างไปมา จูบไปทั่วตัวของหนึ่ง จับหนึ่งหันหลังมาเอามือเกาะกำแพงไว้ นั่งลงไปถอดกางเกงของหนึ่งออก หนึ่งนั้นไม่ได้ใส่กางเกงใน ตูดหนึ่งนั้นดูแน่นและกลมได้รูป เอ็มเอามือตีตูดของหนึ่งเสียงดัง แหกตูดของหนึ่งออก ยื่นหน้าไปเลียรูหีสีแทนข งหนึ่ง เอ็มตวัดลิ้นเลียหีหนึ่งไปมา "อาาา" ลิ้นอุ่นๆของเอ็มทำเอาหนึ่งเสียวไปหมด เอ็มเลียหีของหนึ่งอย่างมูมมามจนแฉะ เอ็มยืนขึ้น เอาควยถูไปมาตรงรูหีของหนึ่ง ดันควยเข้ามาจนสุดลำ "อ๊ะ อือออ" ควยเอ็มเข้ามาลึกจนหนึ่งทั้งจุกทั้งเสียว เอ็มเย็ดหีหนึ่งอย่างเมามันส์ทันที "อ๊ะ อ๊ะ อาาา ซี้ดดด" "อูยยย ตอดควยชิบหาย" หีหนึ่งนั้นทั้งอุ่นทั้งแน่น ขมิบตอดควยของเอ็มจนเสียวไปหมด เอ็มกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง เอามือขับเอวของหนึ่งไว้แล้วเด้งเอวซอยหีหนึ่งเป็นจังหวะ เอามือตีตูดหนึ่งไปมาเอวก็ยังไม่หยุดเด้าจนตูดหนึ่งกระเพื่อม ควยเอ็มกระแทกเข้ามาลึกโดนจุเสียวของหนึ่งไปมา ควยหนึ่งแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเงี่ยน เอ็มบีบคอของหนึ่งไว้แล้วแทงเข้ามาอย่างเร็วและแรงขึ้นอีก หนึ่งสั่นไปทั้งตัวเพราะรแงกระแทกของเอ็ม "ซี้ดดด แรงๆเลย" หนึ่งครางเสียงสั่น เอ็มเร่งจังหวะกระแทกขึ้นเรื่อยๆ หนึ่งเอามือชักควยของตัวเองขึ้นลง "อ๊ะ อาาา" หนึ่งควยกระตุกน้ำแตกออกมาเลอะกำแพง "ซี้ดดด อูยยย" เอ็มกระแทกเข้ามาสุดลำ ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของหนึ่ง หนึ่งพลิกตัวดันเอ็มเข้าไปติดกำแพงแทน ยกขาข้างหนึ่งพาดไหล่ของเอ็มไว้ จับควยของเอ็มสอดเข้าไปในหีตัวเอง "อูยย พี่หนึ่ง" เอ็มคราง น้ำควยในหีของหนึ่งทำให้เอ็มอุ่นควยไปหมด หนึ่งขยับตัวใช้หีเย็ดควยเอ็มอย่างเมามันส์ "ซี้ดดด เสียวหีชิบหาย" เอ็มจับหนึ่งไว้แล้วเด้งเอวตอกควยเข้ามาในหีหนึ่งอย่างเร็วและแรง "อ๊ะ อ๊ะ อาาา เย็ดแม่ อูยยย" หนึ่งครางเสียงสั่น เอ็มตอกควยเข้ามาไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่ว "ซี้ดดด อาาา" "แรงๆเลยเอ็ม อูยยย เสียวหีไปหมดแล้ว" น้ำควยในหีหนึ่งทะลักออกมาตามแรงกระแทกของเอ็ม เอ็มเด้าเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ "ซี้ดด จะแตก อูยยย" "แตกเลย แตกเข้ามาในหีพี่เลย" "อ้าาา" เอ็มตอกควยเข้ามาสุดแรง น้ำแตกเข้ามาในหีหนึ่งอีกรอบจนอุ่นไปหมด เอ็มถอนควยออก หีหนึ่งขมิบหุบอ้า น้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มลงมาตามขา หนึ่งยิ้มพอใจ เอาทิชชู่มาเช็ดขาตัวเอง "อิ่มมั้ยครับ" "อิ่มสิ" หนึ่งตอบ ทั้งคู่แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วกลับไปที่โต๊ะ หนึ่งกับเอ็มกลับมาที่โต๊ะ ปอนด์กับฮาร์ทนั้นกินเสร็จแล้ว ''หายไปไหนกันมาวะ'' ปอนด์ถาม ''ก็กินข้าวนั่นแหละ พอดีหิวเลยกินเลยแล้วค่อยกลับมา'' หนึ่งตอบ ปอนด์มองตาหนึ่งแล้วก็รู้ทันทีว่าไปทำอะไรมา ปอนด์ยิ้มแล้วพยักให้หนึ่งเป็นเชิงว่ารู้กัน ''งั้นไปกันเถอะ ไปเลยมั้ย'' ฮาร์ทพยักหน้า ทั้ง4เก็บของแล้วก็เดินออกมาจากโรงอาหาร เอ็มขอแยกไปอีกทางเพราะนัดเพื่อนไว้ หนึ่งเองก็ขอแยไปเหมือนกัน ''งั้นกูไปก่อนนะ'' ''ไม่กลับด้วยกันหรอ'' ''ไม่อะ กูนัดน้องไว้'' โทรศัพท์ของหนึ่งดังขึ้น ''นั่น พูดถึงแม่งก็โทรมาเลย ตายยากจริงๆเลยไอฝรั่งเนี่ย'' หนึ่งบ่นแล้วรับโทรศัพท์เดินแยกออกไป ปอนด์หันมาหาฮาร์ท ''แล้วฮาร์ทกลับยังไงหรอ'' ''ก็คงจะไปร้านพี่สาวก่อนน่ะครับ เดี๋ยวนั่งมอเตอร์ไซค์ไป'' ''งั้นไปกับพี่มั้ย พี่ต้องผ่านทางนั้นพอดี'' ''จะไม่รบกวนพี่ปอนด์หรอครับ'' ''ไม่หรอก ปะ'' ปอนด์จับมือฮาร์ทแล้วพาเดินไปที่รถ ฮาร์ทใจเต้นแรง เขินที่ถูกปอนด์จับมือ ทั้งคู่ขึ้นมาบนรถปอนด์ ปอนด์ขับรถออกมาจากมอ ''ทำไมไปจอดรถที่ร้านของพี่ล่ะ'' ''ก็จะได้มีเหตุผลให้ผมไปร้านไงครับ ตั้งแต่ขึ้นมหาลัยพี่ก็ไม่ยอมให้ผมช่วยงานอีกเลย'' ฮาร์ททำหน้าโมโห ปอนด์ขำ ''เค้าอยากให้เราโฟกัสเรื่อเรียนหรือเปล่า'' ''ก็เรียนไปทำงานไปก็ได้นี่'' ''แต่หลับมาสองคาบติดแล้วนะ'' ''พี่ปอนด์อะ ลืมๆมันไปเถอะ'' ฮาร์ทเขิน ปอนด์หัวเราะขำฮาร์ท สักพักทั้งคู่ก็มาถึงร้านของพี่สาวฮาร์ท ฮาร์ทลงมาจากรถ ''พี่ปอนด์เข้าไปหาพี่ทิพย์กับฮาร์ทมั้ยครับ'' ฮาร์ทงงนิดหน่อยที่โดนชวนแต่ก็พยักหน้าแล้วลงจากรถมาเดินไปกับฮาร์ท ฮาร์ทเปิดประตูเข้ามาในร้าน ทิพย์ที่อยู่หน้าเค้าท์เตอร์เห็นน้องเดินมากับลูกค้าประจำก็เงยหน้ามามอง ''กลับมาแล้วครับ'' ฮาร์ทวิ่งเข้าไปกอดทิพย์ ''มาได้ทุกวันเลยนะ ไปเที่ยวเล่นบ้างไป'' ''ไม่รู้จะไปไหนอะ'' ทิพย์หันมามองปอนด์ ''แล้วทำไมากับเค้าได้ล่ะ'' ''นี่พี่ปอนด์ครับ เค้าเป็นรุ่นพี่ที่คณะ เค้ามาส่งฮาร์ท'' ทิพย์ยิ้ม ''ขอบคุณนะปอนด์ พี่ชื่อทิพย์นะ'' ''ไม่เป็นไรเลยครับพี่ทิพย์'' ปอนด์ยิ้ม ''ไปนั่งกันก่อนไป เดี๋ยวพี่ทำน้ำไปให้'' ฮาร์ทพยักหน้าแล้วพาปอนด์มานั่งที่โต๊ะ ทิพย์นั้นก็ดูใจดีเหมือนกับฮาร์ทไม่มีผิด เหมือนฮาร์ทเวอร์ชั่นที่โตกว่า ทิพย์เดินเอาน้ำมาวางที่โต๊ะ ''ขอบคุณครับพี่ทิพย์'' ทิพย์นั่งลง ''บังเอิญจัง พี่เห็นปอนด์มากินน้ำทุกวันเลย ไม่รู้ว่าเรียนที่เดียวกันด้วย'' ''ผมก็ตกใจเหมือนกันที่เจอพี่ปอนด์'' ''ฝากมันด้วยนะปอนด์ ลากมันไปเที่ยวบ้างก็ได้'' ปอนด์หัวเราะ ''เดี๋ยวผมจัดการชวนบ่อยๆเองครับ'' ปอนด์บอก ''แล้วผู้ชายตัวเล็กที่มาด้วยกันบ่อยๆล่ะ ช่วงนี้พี่ไม่เห็นเลย'' ปอนด์สีหน้าเปลี่ยนเพราะกลัวฮาร์ทจะเข้าใจผิด ''แฟนเก่าน่ะครับ เลิกไปแล้ว'' ''อ้าวหรอ พี่ขอโทษนะ'' ''พี่ทิพย์อะ ถามไรก็ไม่รู้'' ฮาร์ทบ่น ''ก็พี่ไม่รู้นี่ อย่ามาได้ทีนะ'' ปอนด์หัวเราะขำ ทิพย์ลุกไปรับลูกค้า ประตูร้านเปิดออก ''ผมไปเข้าห้องน้ำนะครับ'' ฮาร์ทบอก ปอนด์พยักหน้า ฮาร์ทลุกเดินไป ประตูร้านเปิดออก
d1 s+ y% a U
, j0 N0 D( s8 u1 ?# hแกงส้ม ''พี่ปอนด์'' ปอนด์หันหน้าไปก็เห็นว่าเป็นแกงส้ม ''เอ้าแกง'' แกงส้มยิ้มแล้วนั่งลงที่โต๊ะ ''ยังชอบมากินร้านนี้เหมือนเดิมเลยนะครับ'' ''อืม แกงด้วยหรอ'' ''ครับ ก็ขนมที่นี่อร่อยนี่นา'' แกงส้มยิ้ม ''แล้วพี่ปอนด์เป็นไงบ้างครับ สบายดีมั้ย'' ''สบายดีครับ แกงล่ะ'' ''็สบายดีครับ แต่ก็มีเหงาบ้าง'' แกงส้มส่งสายตามาให้ แกงส้มนั้นคิดถึงปอนด์ก็จริงแต่หมายถึงควย14นิ้วของปอนด์ต่างหากที่แกงส้มคิดถึง ปอนด์หัวเราะเบาๆ ''พี่ไม่คิดถึงแกงบ้างหรอครับ'' แกงส้มยื่นมือมาจับมือของปอนด์ ปอนดยิ้มแล้วค่อยๆดึงมือออก ''มาคนเดียวหรอครับ'' ''ใช่ครับ ก็จะให้มากับใครล่ะ ปกติก็มากับพี่ปอนด์นี่นา'' ฮาร์ทเดินกลับมาจากห้องน้ำ มองไปที่แกงส้มแล้วทำหน้างงหันมามองปอนด์ ''นี่แกงส้ม น้องพี่'' แกงส้มยิ้มให้ฮาร์ท ยื่นมือไปจับมือของปอนด์ ''สนิทมากด้วยครับ'' ''หรอครับ ผมฮาร์ทนะครับ'' ''ฮาร์ทโตกว่าแกงนะ'' ''งั้นก็ต้องเรียกพี่ฮาร์ทสินะครับ'' ''ไม่เป็นไรครับ ไม่ถือๆ'' ฮาร์ทยิ้มแล้วเดินไปลากเก้าอี้อีกตัวไปนั่งเบียดข้างปอนด์ ทำให้ปอนด์เขินนิดหน่อย แกงส้มทำหน้าไม่พอใจ ''มาด้วยกันหรอครับ'' แกงส้มถาม ปอนด์พยักหน้า ''พี่ปอนด์เค้ามาส่งน่ะครับ'' ฮาร์ทบอก แกงส้มพยักหน้าส่งยิ้มหวานให้ฮาร์ท ''หาได้แค่นี้เองหรอครับ'' แกงส้มบอกแล้วลุกขึ้นเดินออกไปจากร้าน ยื่นหน้าลงมากระซิบข้างหูปอนด์ ''ไปหาแกงได้ตลอดลเยนะครับ พี่เพราไม่อยู่บ้าน'' แล้วแกงส้มก็เดินออกจากร้านไป ปอนด์หันมาหาฮาร์ทก็เห็นว่าฮาร์ทนั้นกินขนมอย่างเป็นปกติ ''ไม่โมโหหรอ'' ฮาร์ททำหน้างง ''โมโหอะไรหรอครับ'' ''ที่โดนหาเรื่อง'' ''ตอนไหนอะครับ'' ปอนด์เองก็งง ''ก็เค้าบอกเค้าเป็นน้องที่สนิทพี่ไง'' ''ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ครับ อีกอย่างพี่ปอนด์ก็ไม่ดูสนิทกับเค้าแบบที่เค้าบอกสักหน่อย'' ฮาร์ทตอบแล้วตักขนมยื่นมาให้ปอนด์ ปอนด์ย้มแล้วก้มลงไปงับกิน ''อีกอย่างถ้าสนิทกันจริงผมจะโมโหไปทำไม'' ''นั่นสิเนอะ'' ปอนด์ยิ้ม เอามือลูบหัวฮาร์ทเบาๆอย่างเอ็นดู ทิพย์ที่ยืนดูอยู่ก็หันไปพูดกับพนักงาน ''คราวหน้าดูลูกค้าคนเมื่อกี๊ไว้นะเวลาที่ฮาร์ทมา'' ''ได้ค่ะพี่'' | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-9-6 02:29:57
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-9-6 05:03:17
โพสต์ 2021-9-6 03:37:55
โพสต์ 2021-9-6 02:54:50
โพสต์ 2021-9-6 04:50:29