ตอนที่ 1-4 กดดูที่หน้าโปรไฟล์ผมได้เลยงับบบบ
) p1 ~4 p4 I0 d% o8 ?7 rเรื่องนี้ผมไม่ได้แต่งเองนะคับ แต่ว่าเป็นนิยายที่ผมชอบมากๆ แต่งโดยคุณโทรจิตคุง เมื่อปี 2554 ผมอยากให้ทุกคนได้เสพงานเขาอีกรอบนึง จะลงให้ครบทุกตอนนะงับบ# l5 C# j3 F- K# ]. f
; B* W( ?9 y8 {' b* p“ถ้านี่เป็นฝันร้ายก็ขอให้กูตื่นซะทีโว้ยยยยย!!”
( w3 S- c0 L# R+ b# W" h.
/ [1 K4 l1 u! [4 F4 i5 d.' G& `5 w' P |
เจ้า ของประโยคที่ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บทรมานใจยากเกินประมาณได้ คือ วีรวุฒิ หรือ “วี” อดีตเพื่อนร่วมชั้น หัวหน้าห้อง และขณะนี้เขาคือประธาน ม.3/3 รุ่น40 เวลานี้เขาได้แต่นั่งรับรู้เหตุการณ์ตรงหน้าโดยที่ไม่สามารถยื่นมือเข้ามา แก้ไขอะไรได้เลย
/ L ?+ K+ V, W* U.
+ r Q) h9 Z" K* o6 N. “ไม่ใช่ฝันร้ายหรอกวี มันคือเรื่องจริง เหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับผมไง จงดูให้เต็มสองตา” + ^9 C' p8 k. S$ a4 S+ g g! @( k
ผม นั่งเท้าแขนบนเก้าอี้หมุนตรงโต๊ะตั้งคอมพิวเตอร์ของเขา สองมือสาละวนอยู่กับการถือวิสาสะใช้เฟสบุ๊คของเจ้าตัวที่เปิดค้างไว้ก่อนผม เข้ามา ผมกดเข้าไปดูรายชื่อเพื่อน ๆ ของเขาว่ามีใครบ้างที่เข้าข่าย “ลูกหนี้” ที่ผมจะไปเยี่ยมถึงตัวโดยไม่มีการแจ้งล่วงหน้าเหมือนทุกรายที่ผ่านมา ส่วนบนเตียงมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังสำเร็จความใคร่ โอ้โลมตนเองอย่างไม่สนใจใคร ราวกับคิดว่ากำลังอยู่ตามลำพังในห้องนอนของวีรวุฒิ z3 x \5 [ H6 E# r1 W: c! q
. L* b$ {" V0 l( P3 |! P
.2 \- o! Y5 f6 m. }$ J' }
อดีตหัว หน้าห้องของผมคนนี้แตกต่างจากลูกหนี้รายอื่น เขาไม่เคยทำหน้าที่สมกับเป็นผู้ดูแลความเรียบร้อยในห้องเรียน เขานิ่งดูดายเมื่อเห็นผมถูกเพื่อนคนอื่นเหยียบย่ำ เขาไม่เป็นพยานให้ผมและเข้าข้างสร้างความชอบธรรมให้กับพวกพ้อง พฤติกรรมของเขาฟ้องว่าไม่เคยนับผมเป็นส่วนหนึ่งของห้องเรียน แม้จะไม่เคยลงมือกระทำเองสักครั้งแต่มันก็เลวร้ายสำหรับคนที่ได้ชื่อว่าเป็น “หัวหน้าห้อง” ในภาษาอังกฤษนั้น คำว่า “Discrimination” ไม่ได้หมายความเพียงการทำร้ายผู้ถูกแบ่งแยกทางวาจาหรือทางร่างกายเท่านั้น หากแต่ครอบคลุมไปถึงการทำเป็นแสร้งมองไม่เห็นว่าผู้ถูกแบ่งแยกเป็นอีกชีวิต หนึ่งที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรีเหมือนกับกลุ่มของตน
" [8 ?! A0 Z- o# X: p% w, P.
# v) w2 i5 a3 Q.' U+ k" C& s% R/ p
ดังนั้นผม จึงไม่ยึดครองสติเขาตรง ๆ แบบที่เคยทำกับลูกหนี้รายอื่น แต่จะเอาคืนทางอ้อมซึ่งสมน้ำสมเนื้อกับวิธีที่เขาเคยปฏิบัติกับผม ในเบื้องตนผมสะกดจิตให้น้องชายคนกลางวัยสิบแปด และน้องสาวคนเล็กวัยสิบหกของเขา จับวีรวุฒิมัดมือมัดเท้าพันธนาการ จากนั้นผมสั่งให้น้องร่วมสายเลือดของเขาเปลื้องผ้าล่อนจ้อนแล้วช่วยตัวเอง ต่อหน้า ผมอยากรู้ว่าเขาจะปฏิเสธภาพแสนแปดเปื้อนที่อยู่ตรงหน้าได้เหมือนที่เคยวาง เฉยกับผมหรือไม่หากมันเกิดขึ้นกับสมาชิกครอบครัวของตัวเองบ้าง
# D* W5 L+ m* w.
& M/ p9 u+ b( P, ~./ H$ Z% }; ^6 `4 _
อย่าง ที่บอก นี่เป็นแค่มาตรการเบื้องต้น วีรวุฒิไม่สามารถคาดเดาได้ว่าผมจะทำอะไรต่อไป ทุกอย่างขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของผมซึ่งเป็นผู้คุมเกม
5 n! k" k$ |; |/ }( T; }4 `.+ M! u7 |9 A2 t: I* I) d
.
0 s' i2 V3 a e) s. `( g“น้องสาว ใสกิ๊กใช่เล่นเลยนะ อายุแค่สิบหกหน้าอกหน้าใจก็ไปไหนต่อไหน หัวกระไดบ้านคงไม่แห้ง ส่วนน้องชายก็ดูเข้าท่าเห็นว่าเป็นนักรักบี้ด้วยนิ เครื่องเขาใหญ่น่าดูท่าทางจะสาวติดตรึม อยู่ด้วยกันมาสิบปียี่สิบปีเคยคิดไหมว่าจะมีวันที่พี่น้องพร้อมหน้าเปิดใจ กันทุกซอกทุกมุมแบบนี้” ผมรู้ตัวดีว่ากำลังเยาะเย้ยวีรวุฒิพี่ชายคนโตค่อนข้างแรงไปนิด แต่นั่นแหละเป็นสิ่งที่ผมต้องการ
6 O) ?, b0 s0 o.1 ?; b' i" \" O8 x$ S8 q a
. l6 r5 l4 C6 k2 |+ E' R: |1 P
“อย่าหลับตาสิวี นายควรจะดูเพื่อเป็นกำลังใจให้น้อง ๆ จนกว่าจะเสร็จสมอารมณ์หมายนะ” ผมวางมือให้คอมพิวเตอร์ชั่วคราวแล้วลุกเดินมาหาวีรวุฒิที่กำลังก้มหน้าหลับ ตาทำเป็นไม่รับรู้ทุกสิ่งอย่างตรงมุมห้อง ' p4 v5 d9 Y3 } v& C
“ลืมตาสิวี” ผมโน้มตัวลงลูบปอยผมวีรวุฒิอย่างใจเย็น ภาพที่ออกมาราวกับนักบุญกำลังโปรดคนจรจัดติดเหล้าที่ชอบนั่งหลบผู้คนตามซอกตึก , Y4 J; \0 Y3 p9 M8 k
“ถ้านายไม่ลืมตาดูละก็...ผมจะทำให้บรรยากาศเร่าร้อนกว่านี้นะ นายจะทนได้อีกถึงไหนกัน”
$ o# ?8 C1 |" s( Z7 N7 I! Iวีร วุฒิยังคงเม้มปากหลับตาปี๋ไม่ปริปาก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะช่วยให้อะไรดีขึ้น เพราะอะไรน่ะหรือ? เพราะผมเป็นผู้ควบคุมทุกชีวิตที่อยู่ในห้องนี้ไง
) F3 {$ Z/ m+ M8 \( p) e
“นายจะลองดีกับผมใช่ไหมวี?”
" n* R0 h9 p" J“............”
( k" ^8 o5 c2 |/ g2 v
“อยากได้น้องเพิ่มอีกสักคนไหม?” ' x4 M4 t5 G4 a0 |. b
“............”
' K) y' B, Y- V, R& P; M“ไม่ใช่สิ? ตามลำดับญาติควรจะเรียกว่าหลานมากกว่า”
) g, [# Q1 L6 t( g7 Vผม ดีดนิ้วพร้อมถ่ายทอดคำสั่งผ่านกระแสจิต ทันใดนั้นทั้งน้องชายและน้องสาวคนวีรวุฒิก็หันหน้าเข้าหากัน พวกเขาเริ่มประกบปาก แลกลิ้นนัวเนียกันอย่างเร่าร้อน สองมือลูบไล้ไปตามเรือนร่างกันและกัน วีรวุฒิพ่ายแพ้ให้แก่ความสงสัยที่เกิดขึ้นจากเสียงดังจ๊วบจ๊าบ ในที่สุดก็ต้องลืมจาขึ้นมาเผชิญความเป็นจริง
: z) L2 C% `- E4 d$ O% F.
' a: K8 {2 R m5 Y [.2 t! |) f0 e: C2 P4 J
.
- T- V2 I& f2 B4 G: W.7 ~- w6 V. t; y/ U- T# g
“ไอ้ ! เหี้ย ! เต๋ออออออออออออออออ!!!”# F% X/ _; f, }/ S. Q0 Y9 P
.
3 ^5 e/ `' L$ @* {+ Y( C n. f, F.
1 `) [5 l" Q* F3 L' b/ X$ oนี่ ถ้าผมไม่เล่าว่าเกิดเหตุการณ์อะไรก่อนหน้านี้ คุณคงนึกว่านี่เป็นคำทักทายแรกของเพื่อนรักที่เพิ่งได้เจอหน้ากันหลังจาก ห่างหายกันไปหลายปี ความจริงมันก็มีส่วนถูกอยู่ครึ่งหนึ่งนะ ไม่ได้เจอกันนานจริง ๆ ส่วนเรื่องเพื่อนรักนี่ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ
7 [. P3 I8 t1 A+ p5 j“กล้า สู้กับความจริงแล้วเหรอวี ใช่แล้ว นี่คือความจริงอันน่ารังเกียจ มันก็เคยเกิดขึ้นกับผมแท้ ๆ ทำไมนายไม่เคยตะโกนโกรธเสียงดังแบบนี้ตอนผมถูกทุกคนทารุณต่อหน้านายบ้างละ” ผมเสริมคำพูดให้ทรงอำนาจยิ่งขึ้นด้วยการพายมือไปยังน้อง ๆ ของเขาที่กำลังยืนเล้าโล้มกันอย่างเพลินในอารมณ์ และพากันจูงมือไปขึ้นเตียงเพื่อเตรียมเปลี่ยนเข้าสู่ท่านอนแล้ว
, c( q+ Y& b- i( j
“มึง ต้องการอะไรกันแน่!! มึงไปเล่นของเพื่อกลับมาเอาคืนกูเหรอ มึง...มึง ไอ้นรก!! ไอ้หมอผีระยำ!! กูขอแช่งให้ของที่มึงเล่นกลับเข้าตัวมึงกับโคตรมึงให้หมด!!” ขณะนี้อำนาจโทสะเป็นนายเหนือคำพูดของวีรวุฒิ เขาสบถคำหยาบมากมายชนิดที่ว่าเถียงกับแม่ค้ายังชนะ ผมเตรียมใจมาแล้วว่าต้องได้รับคำสรรเสริญเช่นนี้ จึงไม่ลดตัวลงไปต่อล้อต่อเถียงด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
' F4 Z: F. X- T$ f" F- i' d“ไม่ ใช่ไสยศาสตร์หรอกวี คนอย่างผมจะไปเล่นของได้ยังไง ดูสิทั้งเนื้อตัวเกลี้ยงเกลาไม่มีรอยสักอะไรเลย มีอยู่จุดเดียวก็คือที่พวกนายสักให้ผมนั่นแหละ ลืมไปรึยังละ?” ดูเหมือนวีรวุฒิจะไม่สนใจคำพูดของผมนอกจากเป็นห่วงน้องทั้งสอง
B6 l4 [1 C0 C% X* I/ K7 G
“วิทย์! วิว! หยุดเถอะพี่ขอร้อง อย่าทำแบบนี้เลย” วีรวุฒิเริ่มน้ำตาปริ่ม และไม่ถึงเสี้ยวนาทีก็ทะลักออกมาโฮใหญ่ จนตาแดงก่ำ แต่น้องรักของเขาไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้นนอกจากความซาบซ่านที่กำลังมอบให้กัน และกัน / Q% S( b8 N8 N/ f
“เปล่าประโยชน์...พวกเขาไม่ฟังนายหรอกวี ถ้ามีอะไรอยากพูดก็ควรจะบอกผ่านผมมากกว่า” ?- h& d7 M9 @1 f* |5 K
.- `' B: J+ G7 p( G! L# y
.& c6 P* U: G6 C9 n* v- _$ L- y6 y
. “ไอ้ สัตว์เต๋อ!! ทำไมมึงไม่ตายห่าตั้งแต่วันที่ดิ่งตึกลงมาวะ!! คนอย่างมึงต่อให้ตายไปก็ไม่สมควรได้รับความเห็นใจจากพวกกูหรอก!! ไอ้สวะ!!” คำพูดเมื่อครู่ทำเอาผมถึงกับย่อตัวลงในระดับเดียวกันกับวีรวุฒิ ใช้มือช้อนคางเขาขึ้นมาให้สบตาผมชัด ๆ . . . “แล้วสิ่งที่พูดออกมาเมื่อกี้ มันทำให้นายสมควรได้รับความเห็นใจจากผมหรือไง?” % B) s( J" W8 Q' J* g
เกิดความเงียบที่น่าอึดอัด เราทั้งสองต่างรู้ดีว่าภายใต้ความเงียบนี้แฝงเร้นไปด้วยความเดือดดาลที่กำลังปะทุอยู่ในใจของแต่ละฝ่าย . . “ถุด!!” . . ผมใช้หลังมือปาดของเหลวที่เขาบ้วนใส่แก้มแทนคำบอกความรู้สึก
: D Y- e% U$ h4 N“ผมคิดดอกเบี้ยแพงนะ เตรียมใจไว้หรือยัง?”
6 ?/ R" v9 v4 N1 U* a# j
ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมาจากปากอีกฝ่าย นอกจากดวงตาที่ฉายแววเคียดแค้นเจือด้วยเกรงกลัวอยู่ในที
2 g) ]% s8 G! {4 v. b* R0 Iน้อง ชายน้องสาวของวีรวุฒิหยุดการเล้าโลมปรนปรือความสุขกะทันหัน แน่นอน เป็นเพราะผมป้อนคำสั่งใหม่ให้เขา และคราวนี้ผมจะใช้อำนาจจิตกับวีรุวฒิด้วย
: B1 y8 R. h2 l" M9 E& R& M3 c8 qผมใช้กระแสจิตกดดันประสาทโดยตรงให้เขาเกิดความรู้สึกหนักอึ้งและขยับไม่ได้เหมือนที่เคยใช้กับจีน่า แต่ไม่ครอบงำสติเขา
1 r0 N. M0 c. n. I% Z: g, Mส่งผลให้วีรวุฒิมีสภาพไม่ต่างกับถูกผีอำในท่านั่ง ไม่สามารถควบคุมร่างกายได้แม้แต่กลอกตาหรือปริปากพูด
# g% h+ k0 T/ q$ X7 [& t
ต่อจากนั้นผมสั่งให้วิทย์น้องชายคนกลาง ยืนกางขาจ่อควยตรงหน้าผู้เป็นพี่ โดยที่วิวน้องสาวคนเล็กใช้มือชักว่าวให้
1 n) { f) l O* A' {0 xวีรวุฒิทราบดีว่าจะเกิดอะไรต่อไป ผมอ่านความรู้สึกจึงรู้ว่าเขาอยากจะปิดหูปิดตาไม่รับรู้ภาพที่อยู่ตรงหน้า แต่คราวนี้ก็ทำไม่ได้แล้ว2 e5 _3 g3 y; _5 Z: }' Y
เพราะผมตรึงประสาทเขาเอาไว้แม้แต่การกระพริบตา เพื่อตอบแทนสิ่งที่เขาหลู่เกียรติผมเมื่อครู่ชนิดตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ผู้เป็นน้องสาวใช้มือบำเรอพี่คนกลางได้อย่างรวดเร็วทันใจ ไม่ถึงสามนาที การคิดดอกเบี้ยทบต้นของผมก็บรรลุผล
0 h) Q0 w& j6 ]% g) J( \* ~) ?.' N$ ]! Z" w4 k3 B! `# Z+ A( _
.+ E% H- m! x# K
“อาหหห์” ผู้เป็นน้องชายหลั่งน้ำกามขาวขุ่นรดหน้าพี่ชายแท้ ๆ อย่างปราศจากสำนึกรู้ผิดชอบ, X* O' s+ v1 F( ~: B4 F) J
ทั่ว ใบหน้าวีรวุฒิเคลือบอาบไปด้วยน้ำรักน้องชายร่วมสายเลือด นี่คือผลของการต่อกรอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง ไม่ประเมินตัวเองกับฝ่ายตรงข้ามว่าห่างชั้นกันระดับไหน ผม ปล่อยให้วีรวุฒิหลุดพ้นจากการตรึงประสาท เขาทรุดตัวลงกับพื้น สำลักกลิ่นคาวคลุ้งหัวเชื้อน้องชายนักรักบี้วัยกำลังโต ผมแปลกใจที่เขาไม่อ้าปากก่นด่าสาปแช่งผม7 G6 t& k* Y1 T& ~
เมื่อลองอ่านความคิดดูจึงรู้ ความคิดว่า อย่างน้อยเขาก็โล่งอกที่น้องชายหลั่งน้ำกามออกมาและเครื่องเพศอ่อนตัวลงแล้ว ให้เขาเป็นผู้รับเคราะห์แทนย่อมดีกว่าปล่อยให้เกิดการสังวาสระหว่างพี่น้อง ต่างเพศเกิดขึ้น- t/ }. d& z; H2 [
.
9 s3 o9 p' p k.
5 c& L( f( U2 K" V- M1 z* ?4 W; v0 Q.% W+ ]* a; m8 f9 |" f' t6 t. |4 X, r
แว่วเสียงรถยนต์กำลังเข้ามาภายใต้บริเวณบ้าน พ่อแม่เขาคงกลับมาพอดี1 R: ?$ K( W- X* u1 h
“แค่ ก ๆ พ่อกูเป็น...ผู้พิพากษา...แค่ก...มึง...เค้าเอามึงตายแน่...แค่ก ๆ” วีรวุฒิพยายามรวบรวมแรงพูดสุดกำลังเพื่อขู่ผมทั้งที่ยังสำลักน้ำกาม
1 Y4 v/ z) o) Z! [$ C“คิก.. ฐานันดรมันไม่มีผลกับพลังของผมหรอกนะ” ผมยิ้มให้เขาอย่างเอ็นดูเหมือนได้ยินเด็กอนุบาลพูดอะไรเปิ่น ๆ ด้วยความไม่รู้เดียงสา พร้อมเดินตรงไปแง้มผ้าม่านสำรวจ
8 \) f1 O$ k8 J/ D
“เดี๋ยวพ่อแม่ก็จะเคาะห้องเข้ามาหากู มึงจะเตรียมคำอธิบายยังไง ไม่มีทางให้หนีแล้ว หึ หึ” - e, R3 a, p7 e
“ไม่ เห็นต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น ที่โดนกับตัวเองเมื่อกี้ไม่ทำให้เกิดการเรียนรู้เลยเหรอว่าควรประเมินฝ่าย ตรงข้ามไว้ระดับไหน ต่ำกว่า? สูสี? หรือว่าเหนือกว่า?”
, |" W" U$ b7 P' r1 Jวีรวุฒิหน้าเสีย ที่ไม่เห็นผมเกิดท่าทีร้อนใจเป็นไปตามที่เขาต้องการ และดูเหมือนจะยังลังเลว่าผมแสร้งทำใจดีสู้เสือหรือไม่ ผมจึงบอกใบ้เพิ่มอีกนิดสำหรับคนที่เข้าใจอะไรช้ากว่าปกติ
6 f/ f) j' M4 v' Z) K- \ q# K0 {“คำว่า Incest ความหมายไม่ได้ครอบคลุมแค่เซ็กส์ระหว่างพี่น้องร่วมสายเลือดนะ”
* b4 U+ N: `, Uเพียงผมจบประโยคนี้ก็ดูเหมือนเขาจะฉลาดขึ้นมาในพริบตา
( ?8 E# k! \; ^2 K
“ไอ้เต๋อ...อย่า...กูขอร้อง” ไม่มีคำตอบรับใด ๆ จากผม “กูขอโทษ!! จะให้กูก้มกราบตีนมึงไหม!! กูยอมรับผิด มึงอยากต่อยหน้ากู อยากกระทืบกูก็เอาเลย!! อย่าทำอะไรไปมากกว่านี้ ฮึก ฮืออออ!!”( d* b7 s4 h1 {0 o; w
วีร วุฒิร่ำไห้คร่ำครวญขอความเห็นใจ เขาถูกพันธนาการทั้งมือและเท้าจึงแสดงท่าทียอมจำนนในแบบปกติไม่ได้ ต้องพยายามกระเถิบตัวในท่านอนตรงมายังเท้าผม ขณะที่น้องทั้งสองยังคงยืนตรงอยู่ในสภาพไร้ความรู้สึกใด ๆ
" C G* [0 p8 h& @( Q4 S5 d* G) @แท้ ที่จริง บทลงโทษของวีรวุฒิควรจะหยุดอยู่เพียงให้ดูพี่น้องร่วมสายเลือดสำเร็จความ ใคร่ต่อหน้าจนเสร็จกิจ แต่ที่บานปลายมาจนถึงขนาดนี้เป็นเพราะเจ้าตัวแข็งข้อกับผม ส่วนสิ่งที่ผมเอ่ยขึ้นมาล่าสุดนั้นก็ไม่ได้คิดจะทำจริง ๆ มันเกินขอบเขตน้ำหนักทัณฑ์ที่เขาสมควรชดใช้ เพียงแต่ยกขึ้นมาใช้ขู่ให้เขายอมเดินตามเกมของผมต่อไป ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการสร้างแผนที่นำร่องแห่งการตามล่าผืนใหม่ของผม
! j5 u4 W- D. {3 ^- f7 w& ]( g' C“ฟัง ให้ดีนะวี ผมจะยอมออกไปจากที่นี่โดยไม่ทำให้นายต้องจดจำประสบการณ์เลวร้ายไปมากกว่านี้ แต่นายต้องให้คำตอบตรงตามที่ผมต้องการสองข้อ”
7 D1 E+ j [* T3 k# {
“ข้อ แรก บอกชื่อไอดีและพาสเวิร์ดอีเมล์ เฟสบุ๊ค โซเชี่ยลเน็ตเวิร์คต่าง ๆ รวมทั้งเว็บไซต์ที่ต้องล็อกอินเท่าที่นายจดทะเบียนไว้ให้ผมทั้งหมด แน่นอน ผมคาดหวังทั้งปริมาณและความถูกต้อง” / q5 I3 t% ?5 e
จริง อยู่ ผมจะสะกดจิตให้เขาพูดออกมาเองก็ได้ แต่ข้อมูลเหล่านี้ละเอียดอ่อน เช่น เทคนิคในการสะกดพาสเวิร์ดที่ซับซ้อนและลูกเล่นป้องกันต่าง ๆ การถ่ายทอดจากผู้เป็นเจ้าของในตอนที่ยังมีสติครบถ้วน จึงทำให้มีโอกาสได้ข้อมูลที่เที่ยงตรงกว่า เมื่อผมทดสอบดูกับคอมพิวเตอร์ของเขาก็พบว่าตรงตามคำบอกทุกประการ
/ `" |+ ~- [" R) E“ข้อต่อไปเลยนะวี ตอบผมอีกข้อเดียวผมก็จะไปจากที่นี่และไม่กลับมารบกวนอีก” V9 J: {* K. q* G/ h8 e" z+ D0 t' `
.' S7 J4 a [2 v8 `9 r) g
.
4 ^- x9 ]1 N( W) A/ `./ w: p2 e( r) Y
.: B n2 G) p8 A L
“ผมต้องการทราบที่อยู่ปัจจุบันของจตุรเทพ ตอนนี้พวกมันทำอะไรอยู่ที่ไหน”+ N; u0 a0 r& W
.: Z4 b# L8 }% C7 \: k* ^( }
.. {! Z \( O* u; [; s4 q
.
0 w) v2 J: h7 [/ J% \.
6 {& ?/ i6 f, u. n) |+ ]" [) Rวีรวุฒิถึงกับเบิกตาโพลง
) n# T4 A9 Y+ k. E# M. H" Q" T“จะ...จะไปรู้ได้ไงล่ะ ไม่ได้ติดต่อกันหลายปีแล้ว”
: b0 i, D3 ]7 y$ }5 v) W“นึกให้ออกสิวี นายเป็นประธานรุ่นไม่ใช่หรือ”
0 [4 ?8 |: F0 I" A t0 S3 x
“ไม่รู้จริง ๆ แกก็รู้ว่าพวกมันไม่เหมือนคนอื่น” ( }6 z& j: K: d# N5 L3 f9 W' T
“นายพยายามจะบอกอะไรผม?” ผมเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
; D8 d6 h F' Z, o) `. r“คนอย่างพวกจตุรเทพมันคงจะมาเล่นเฟสบุ๊คหรอกมั้ง ต่อให้เล่นก็คงอยู่กับกลุ่มเพื่อนปัจจุบัน. y- f; n- P2 ~% A/ u: O
กูว่าป่านนี้คงแยกตัวใครตัวมันแล้ว พวกมันกันเองยังไม่กินเส้นเท่าไหร่เลย แล้วเพื่อนเก่าคนอื่นๆ หน้าไหนจะอยากคบหากับพวกมัน”
& S# k. ? h* u- }ผมฟังอย่างระวังทุกรายละเอียดพร้อมกับประเมินไปด้วยว่าคำพูดของวีรวุฒิเชื่อถือได้แค่ไหน ที่อยู่และช่องทางติดต่อของจตุรเทพที่ลงไว้ในระเบียนประวัติก็ไม่ตรงกับที่อยู่ปัจจุบัน ชื่อพวกมันไม่ปรากฏอยู่ในฐานสืบค้นข้อมูลและโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คใด ๆ เลย เป็นลูกหนี้ที่ยากต่อการหาเบาะแสมากที่สุด $ b8 O! x- ~6 i2 U7 D3 R' {
ทันใดนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา
9 `3 b/ e4 v. E; `: W“วี...วีเอ้ย วันนี้ไม่ไปเรียนเหรอลูก”
+ T5 b* g& P0 K' N7 Q0 i
“พ่อ...” วีรวุฒิหน้าซีดเผือดทันที6 M( E1 A* v- \, e
.' j, `! w" P2 f* H6 e! i% p8 A
.9 {% `8 V2 M. C
แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบเสียงลง 2 @. T8 @. M; b w. g
“ตอน นี้ผมทำให้คุณพ่อคุณแม่วียืนเหม่อลอยไปสักพัก ผมใช้เวลากับวีนานพอสมควรแล้วนะ วีควรจะให้คำตอบที่ผมอยากฟังได้แล้ว ไม่อย่างนั้นผมคงให้ตามสัญญาไม่ได้...”" P8 |0 \/ x4 h' U, i6 t
ผมรุกเร้าให้เขารีดเร้นความจำทุกอย่างเกี่ยวกับจตุรเทพออกมาให้หมด 8 c( C& ~& D e" V
“เดี๋ยวก่อน นึกออกอยู่คนนึง...โพแดง” จู่ ๆ วีรวุฒิก็โพล่งขึ้นมา : |# X$ o4 @* w1 w+ v
“ฉายาโพแดง...รู้สึกจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มสินะ” ผมนึกทบทวนความจำ
" m$ y F% W* x4 I# Q) L$ g“ใช่ ๆ อีน้ำหวาน เจนสุดา ตอนนี้มันใช้ชื่อใหม่ในวงการว่า “ไอช่า” เป็นทั้งดารา วีเจ ออกทีวีบ่อย กูลืมนึกไป”
/ Z( z( x) ]$ }' S, a“มีคนอื่นอีกไหม?”
9 j3 t6 o/ F J% `- s7 \2 m6 E
“นึกไม่ออกแล้ว สาบานได้กูไม่โกหกมึงหรอก ปล่อยกูไปเถอะไอ้เต๋อ” + Y4 a! G( f: {0 D& o
จากการอ่านความรู้สึกทำให้เชื่อได้ว่าวีรวุฒิพูดความจริง อย่างไรก็ตาม ผมไม่สามารถยอมรับข้อมูลน้อยนิดผิดจากที่คาดหวังไว้ได้
/ [ i% _" q$ U6 n% I8 Zแต่ก็คงเปล่าประโยชน์ที่จะไปรีดเลือดกับปู คงต้องให้เขาทำงานอีกชิ้นเป็นการชดเชย 0 r; A3 g8 L; P
“ผม เชื่อว่านายไม่โกหก แต่นายยังให้เบาะแสพวกมันไม่มากพอในระดับที่ผมพอใจ ดังนั้น ผมจะยอมปล่อยนายไป แต่...ดูเหมือนว่า...เราคงต้องเจอกันอีกสักครั้ง ผมขอวานให้นายช่วยสืบอะไรอย่างหนึ่งสิวี แล้วจะกลับมารับคำตอบภายหลัง” 9 n/ s6 V6 }- s3 a
สีหน้าของวีรวุฒิบ่งบอกแทนความรู้สึกที่ว่าเมื่อไหร่ทุกอย่างจะหลุดพ้นจบ ๆ กันไปเสียที 5 A* S$ M0 f6 [ h4 N; }9 Q
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิวี งานไม่ยากหรอก ง่ายกว่าตามหาพวกจตุรเทพอีก” ผมยิ้มให้กำลังใจ
# V/ K" l( y. H# x% [8 E) @“จะให้ทำอะไรว่ามา”
) S, H' T; e/ n' d1 t. Sสิ่งที่ผมอยากทราบไม่สามารถใช้การสะกดจิตกับเขาได้ เนื่องจากไม่ใช่สิ่งที่เขารู้อยู่แล้ว แต่ต้องใช้สติปัญญาและความสามารถในการแยกแยะและเข้าถึงคำตอบที่ผมต้องการ ดังนั้นจึงต้องฝากฝังให้เขาเป็นคนจัดการเรื่องนี้ . . . . “งานที่ผมจะฝากให้วีทำก็คือ ตามสืบให้ผมทีว่า เพื่อนรุ่นเดียวกับเรา มีใครบ้างที่ทำธุรกิจแอนนาเบลล์” . . . 4 C0 @6 x, G! J0 D4 x' S
" q! m( N) s* z; ` | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-9-11 03:14:38
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-9-11 03:50:11
โพสต์ 2021-9-11 10:15:50
โพสต์ 2021-9-13 21:26:37
