แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DonutTonut เมื่อ 2021-9-12 08:12
ใครชอบขึ้นรถเมล์ล่ะเจอกระเป๋า,คนขับรถเมล์หล่อหรือสวยบ้างซึ่งหลายๆคนก็น่าจะเคยเห็นกันผ่านๆมาเยอะนั้นก็เจอแถมหลายสายเลยน่ะ555เอาล่ะเรื่องที่นัทกำลังจะเล่าก็มีอยู่ว่าวันหนึ่งนัทได้แวะไปทำงานที่บ้านเพื่อนแถวดอนเมืองตอนแรกจะขับรถไปแต่ระยะทางมันไกลเลยนั่งรถตู้ไปลงป้ายบางเขนล่ะรอรถเมล์นัทเปิดแอปเช็คว่ารถอยู่ไหนซึ่งมีคันหนึ่งกำลังมาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลรอประมาณ10นาทีรถเมล์ก็มาซึ่งเป็นรถแอร์โชคดีที่นัทพกบัตรโดยสารล่วงหน้ามาด้วยเลยประหยัดตังค์ไปด้วยพอรถมานัทถามกระเป๋าว่า "ผ่านดอนเมืองไหมครับ" กระเป๋าบอกผ่านเลยขึ้นล่ะหาที่นั่งพอกระเป๋ามานัทถามเขาว่า "ดอนเมืองเท่าไหร่ครับ " พี่กระเป๋าบอก20บาทนัทยื่นบัตรให้เขาบอกนัทว่า "บัตรนี้ใช้ได้กับรถขสมกครับรถร่วมได้ไม่ได้ใช้ได้แค่บัตรผู้สูงอายุครับ" นัทเลยหยิบตังค์ล่ะจ่ายพี่เขาไปล่ะสอบถามเขาก็บอกว่า "ถ้าน้องจะใช้บัตรนี้น้องใชhกับรถขสมกเช่น510,95ก,134ประมาณนี้" นัทเลยเข้าใจแต่ก็ไม่อะไรล่ะให้พี่เขาบอกด้วยว่าถึงดอนเมืองพอซักพักพี่เขาก็บอก "ดอนเมือง วัดดอน สนามบินน่ะครับ" นัทใส่หูฟังเลยไม่ได้ยินที่พี่เขาพูดพี่กระเป๋าเดินมาบอกนัทว่าถึงแล้วป้ายดอนเมืองนัทเตรียมลงล่ะพอลงเสร็จเดินมาหาเพื่อนที่นออยู่เพื่อนถามนัทว่าอุปกรณ์ทำงานอยู่ไหนซึ่งฃิปหายอุปกรณ์อยู่บนรถเมล์คันที่นั่งมาเลยให้เพื่อนขับรถตามไปที่อู่ล่ะไปแจ้งกับบริษัทว่าทำของหายบนรถเมล์สาย.....เบอร์....ซึ่งทางอู่บอกรถยังไม่เข้ามาถ้ารถมาแล้วจะโทรกลับไปในกรณีที่ไม่เจอทางบริษัทจะไม่โทรกลับไปซึ่งนัทขอบคุณล่ะกลับไปรอโทรศัพท์ที่บ้านเพื่อนผ่านไปซักพักใหญ่ๆก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามานัทรับสายปรากฎว่าเป็นบริษัทเดินรถที่นัทเข้าไปทำเรื่องของหายเขาบอกพบของที่นัทลืมไว้บนรถแล้วให้นัทนั้นมารับได้ที่อู่นัทเลยยืมรถเพื่อนขับไปที่อู่รถเมล์ล่ะบอกรปภว่ามาติดต่อรับของหายรปภให้นัทขับไปที่ออฟฟิศได้เลยนัทเข้าไปที่ออฟฟิศล่ะบอกมารับของพนักงานบอกรอซักครู่ล่ะเขาก็ประกาศชื่อกระเป๋าคนที่เก็บของนัทได้ซักพักพี่กระเป๋าเดินมาพร้อมกับของที่นัดลืมไว้ "นี้ครับของที่น้องลืมเอาไว้คราวหลังตรวจสอบสัมภาระก่อนลงน่ะเพราะถ้าเป็นของมีค่าเช่นกระเป๋าตังค์หรือโทรศัพท์โอกาศยากที่จะได้คืน" นัทขอบคุณพี่เขาล่ะถามชื่อเขา "พี่ชื่อกานต์คราวหลังถ้าเจอพี่ทักได้น่ะพี่ไม่ดุ" นัทขอบคุณพี่กานต์เขาที่เก็บของให้นัทล่ะขับรถกลับไปทำงานกลุ่มต่อที่บ้านเพื่อนจนถึง6โมงเพื่อนขับรถมาส่งนัทที่ป้ายวัดดอนล่ะให้นัทข้ามไปรอรถเมล์ซึ่งเสาร์อาทิตย์จะรอรถนานมากกกกเลยเปิดเช็ครถปุ๊บรถพึ่งไปเมื่อกี้เองเลยเช็คอีกคันกำลังออกจากอู่มารอประมาณ1ชั่วโมงรถก็มาพอนัทขึ้นไปปรากฎว่านัทเจอพี่กานต์เลยนึกไปล่ะก็Getคันเดียวกะที่นัทนั่งเมื่อเช้าพอกระเป๋าเดินมาเขาทักว่า "อ้าวเจอกันอีกแล้วน่ะน้องกลับบ้านล่ะหรอ" นัทพยักหน้าล่ะถามพี่กานต์ว่า "อนุสาวรีย์เท่าไหร่ครับ" พี่กานต์ตอบ "อนุสาวรีย์ใช่ไหม25บาทอย่าหยิบบัตรขสมกมาใช้อีกน่ะ" พี่กานต์แซวนัทเล่นนัทจ่ายตังค์ไปล่ะนั่งรถไปเรื่อยๆพอจะเข้าอนุสาวรีย์พี่กานต์บอกว่า "รถหมดระยะอนุสาวรีย์น่ะครับผู้โดยสารที่จะลงอย่าลืมเช็คของก่อนลงด้วยน่ะครับ" มันช่วยเตือนสตินัทได้เลยพอรถจอดนัทขอบคุณที่กานต์อีกครั้งล่ะข้ามไปรอรถเมล์อีกสายเข้าบ้านไปหลายวันผ่านไปเพื่อนนัทนั้นได้ชวนนัทไปเที่ยวตลาดรังสิตตรงข้ามอู่ขสมกเขต1ซึ่งนัทยินดีเลยเพราะจะไปเดินเที่ยวหาของกินขาไปเพื่อนมารับนัทไปพอเดินไปประมาณ1ทุ่มด้วยความที่บ้านไม่มีใครเฝ้าเลยขอตัวเพื่อนกลับพอเดินไปที่ป้ายรถเมล์ล่ะเช็คปรากฎว่ารถคันสุดท้ายออกไปแล้วล่ะไม่มีรถออกอีกเลยเซ็งเลยดูว่าจะมีสายไหนที่ไปต่อได้ไหมปรากฎว่าไม่มีเลยในขณะที่นัทกำลังถอดใจมีรถเก๋งบีบแตรเรียกนัทหันไปคนขับลดกระจกแล้วถาม "ไปไหนนิเรารถไม่มีล่ะนะรถคันสุดท้ายออกไปแล้ว" เป็นพี่กานต์ที่ขับรถผ่านมาเจอนัทพอดีพี่กานต์นั้นอาสาไปส่งนัทที่บ้านเพราะบ้านเขาอยู่แถวนั้นพอดีระหว่างนั้นไอโดโทรมาหานัทบอกจะขอนอนที่บ้านเพราะที่บ้านแม่จัดงานเลี้ยงนัทเลยอนุญาติล่ะให้โดเฝ้าบ้านล่ะล็อคบ้านให้ดีล่ะบอกไปว่านัทค้างบ้านเพื่อนพอขับไปซักพักมันถึงเวลาเคอร์ฟิวแล้วพี่กานต์เลยให้นัทนั้นนอนที่คอนโดเขาก่อนชั่วคราวพี่กานต์:นี้มันก็ดึกแล้วยังไงก็นอนคอนโดพี่ก่อนน่ะเดี๋ยวตอนเช้าค่อยนั่งรถกลับบ้าน" นัท:โอเคครับพี่ขอบคุณมาก พี่กานต์:ไม่เป็นไรๆถือซ่ะว่าเป็นบริการพิเศษล่ะกัน555
ก่อนถึงคอนโดก็แวะซื้อของกินไปกินบนคอนโดพี่กานต์พอถึงห้องพี่กานต์จัดเตรียมชามว้อนสำหรับกินข้าวซึ่งเขาชวนนัทกินด้วยแต่นัทเกรงใจพี่เขาบอกไม่ต้องเกรงใจนัทก็นั่งกินข้าวกับพี่กานต์ระหว่างนั้นนัทเห็นเขาเอาชุดแกร๊บมาเตรียมนัทเลยถามเขา "พี่ทำแกร๊บด้วยหรอ" เขาบอกใช้เขาเป็นกระเป๋าสายนี้มาไม่กี่เดือนเลยต้องหางานเสริมควบคู่กันไม่งั้นรายได้ไม่พอจ่ายเขาก็ถามนัท "กินเบียร์กันไหมกินเบียร์ได้ไหมล่ะเราอ่ะ" นัทบอกพอได้เพราะปกตินัทไม่ค่อยได้ดื่มพวกเหล้าเบียร์ซักเท่าไหร่นอกซ่ะจากเพื่อนจะชวนไปผับหรืองานเลี้ยงพี่กานต์ยังถามอีกว่านัทคออ่อนหรอถึงไม่ค่อยกินนัทบอกเปล่าแค่บางครั้งต้องขับรถกลับเองเลยไม่ค่อยดื่มมากล่ะเบียร์ก็มาวางอยู่บนโต๊ะพี่กานต์จัดแจงเทให้นัทเต็มแก้วยื่นให้นัทล่ะเขาก็เทให้ตัวเองด้วยดื่มไปครึ่งแก้วพี่กานต์ถามนัทว่านัทนั้นไม่ร้อนหรอนัทบอกไม่น่ะไม่ร้อนแต่พี่กานต์เขานั้นร้อนเลยถอดเสื้อออกจนหมดเหลือแต่กางเกงในสีดำนัทถามเขาว่า "พี่เป็นคนขี้ร้อนหรอ" เขาบอกอืมบางครั้งเวลาเขาอยู่คนเดียวก็ไม่ใส่เสื้อผ้าเดินแก้ผ้าเพราะห้องเขาแอร์เสียช่างยังไม่มาซ่อมนัทดื่มไปก็กินข้าวไปจนนัทสังเกตุพี่กานต์ว่าเขานั้นเริ่มเมาพอแอบมองที่เป้ากางเกงในมันแข็งแล้วเลยพูดในใจ "พี่กานต์เมาแล้วเงี่ยนหรอว่ะนิ" พี่กานต์นั้นเห็นว่านั้นมองที่เป้าเขาเลยถามนัทว่า "เห้ยยยมองไรว่ะไม่เคยเห็นควยแข็งหรอ" นัทรีบหันหน้ามากินข้าวต่อโดยที่อ้างว่าไม่ได้ตั้งใจพี่กานต์ไม่ว่าอะไรได้แต่นั่งกินเบียร์ไปจนเขาเมาล่ะเงี่ยนได้ที่เขาลูบที่เป้าตัวเองล่ะเริ่มครางในลำคอเบาๆล่ะก็ถอดกางเกงในออกควยเขาแข็งชี้ตั้งเต็มที่ล่ะเขาก็เดินมาที่นัทเอาควยมาสะบัดตรงแก้มนัทเขาบอกนัทว่า "น้องช่วยพี่หน่อยสิพี่ไม่ไหวแล้วเดี๋ยวยอมให้เย็ดเป็นการแลกเปลี่ยน" นัทกำลังจะอมแต่พี่กานต์ให้นัทแก้ผ้าให้หมดซ่ะก่อนนัทเลยถอดเสื้อผ้าออกหมดตามที่พี่กานต์ขอล่ะคุกเขาเลียควยพี่กานต์วนไปเรื่อย "โอ๊ยยยเสียวชิปตัวแค่นี้ดูดเก่งชิป" พี่กานต์จับหัวนัทโยกตัวกระทุ้งควยเข้าปากนัทอย่างอ่อนโยนจนพี่กานต์เริ่มทนไม่ไหวผลักนัทออกอย่างเร็ว "ขอเย็ดหน่อยเถอะทนไม่ไหวแล้ว" นัทเลยถามเขาไปว่า "เห้ยพี่ไหนบอกพี่จะให้ผมเอาพี่ไงไหนกลับคำล่ะ" เขาตอบด้วยเสียงอ่อยๆว่า "พี่ไม่ไหวแล้วครับขอน่ะครับคุณผู้โดยสารเดี๋ยวกระเป๋าคนนี้บริการให้เป็นพิเศษเลย" นัทยังไม่ได้ตัดสินใจพี่การต์อุ้มตัวนัททิ้งลงบนเตียง "บริการดีๆแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆน่ะครับ" นัทเลยยอมพี่กานต์ยกขานัทขึ้นล่ะยื่นหน้ามาเลี่ยที่รูของนัทซึ่งนัทเสียวจนแทบจะยกขายกแต่พี่กานต์เอาขาทั้ง2ข้างพาดไหล่เขาล่ะเสี่ยรูของนัทต่อพี่กานต์เปิดลิ้นชักหยิบถุงยางกะเจลมาเขาบีบเจลที่รูของนัทล่ะสอดนิ้วเข้าออกล่ะพี่กานต์ก็สวมถุงยางที่ควยล่ะเริ่มสอดควยเข้ามาเย็ดนัทช้าๆก่อนเขาอ่อนโยนกับนัทมากล่ะเขาก็ปรับความเร็วขึ้นจากช้าเป็นเร็วขึ้นๆ "โอ๊ยยยเชี่ยๆๆเป็นไงครับคุณผู้โดยสารรถเมล์คันนี้นิ่มไหมครับ" นัทตอบเขาไปว่า "ซี๊ดดดสะ...สบายครับนิ่มมากโอ๊ยยย" พี่กานต์ยิ้มล่ะโน้มตัวลงมาเล้าโล้มกับนัทล่ะเอามือนั้นมาเขี่ยที่นมของนัทยิ่งครางดังไปอีกพี่กานต์กระซิบว่า "เวลาพี่เมาแล้วเงี่ยนแบบนี้ชอบไหมครับ" นัทตอบไปว่าชอบพี่เขาก็ยิ้มล่ะจับตัวนัทนั้นลุกมานั่งเขาให้นัทเกาะตัวไว้ล่ะเขาก็เย็ดนัทต่อนัทโดนพี่กานต์นั้นเลี่ยนมแบบรัวๆแถมยังใช้มือชักว่าวนัทอีกซักพักนัทเริ่มไม่ไหว "เชี่ยๆๆๆๆเสร็จแล้วโอ๊ยยยออกแล้ว" นัทแตกคามือพี่กานต์แบบเต็มๆพี่กานต์ปาดน้ำว่าวที่เปื้อนมือดูดเข้าไปแบบไม่รังเกลียด "เกาะแน่นๆน่ะครับรถกำลังจะสุดสายแล้ว" พี่กานต์วางตัวนัทนอนลงกับเตียงอีกครั้งล่ะเย็ดนัทเร็วขึ้นๆจนสุดท้ายพี่กานต์ก็แตกรีบถอดถุงยางออกล่ะมาชักแตกใส่หน้านัท "โอ๊ยยยซี๊ดดดแตกแล้วครับอ๊ากกก" เขาชักแตกใส่หน้านัทแบบเต็มๆน้ำนิเต็มหน้านัทเลยล่ะพี่กานต์ก็มานอนที่ตักนัทล่ะถาม "สนุกไหมกับรถเมล์สายกานต์เมาขี้เงี่ยน" นัทตอบว่าสนุกแถมซิ่งยิ่งกว่าสาย.8อีก555พี่กานต์เขาขำแต่นัทเห็นควยเขายังไม่อ่อนยังตั้งอยู่นัทเลยเอามือไปลูบพี่กานต์แซวว่า "อืมมมกระบอกนี้แพงน่ะจับเบาๆน่ะ555" นัทก็อดขำไม่ได้ล่ะเล่นควยพี่กานต์จนเขาบอกนัทว่า "น้องพี่เงี่ยนอีกแล้วอ่ะชักว่าวให้อีกรอบได้ไหม" นัทตอบตกลงล่ะพี่กานต์ก็ลุกขึ้นนั่งล่ะยอมให้นัทชักว่าวให้เขานัทขอพี่กานต์ดูดนมได้ไหมเขาตกลงเลยจัดการเลี่ยหัวนมเขาล่ะชักว่าวไปจนพี่กานต์เริ่มทนไม่ไหว "ซี๊ดดดไม่ไหวแล้วครับที่รักแตกแล้วอ๊าาาา" พี่กานต์ชักแตกรอบ2เต็มมือนัทยิ่งกว่ารอบแรกซ่ะอีกนี้สิน่ะที่เขาเรียกยิ่งเมายิ่งเงี่ยนพอตอนเช้านัทกับพี่กานต์อาบน้ำล่ะแต่งตัวแยกย้ายกันก่อนจากพี่กานต์ยื่นบัตรบ้างอย่างให้กับนัท
พี่กานต์:อ่ะพี่ให้เอาไว้ใช้ได้บนรถสายพี่" พี่กานต์:ยื่นให้กระเป๋าล่ะบอกเขาว่าลงไหนแค่นั้นก็จะไม่ต้องจ่ายเงินสด" นัท:อ่อ ขอบคุณมากครับพี่ที่ให้บัตรนี้" พี่กานต์:อืม ไม่เป็นไรปกติราคา150แต่สำหรับน้องพี่ให้พี่ล่ะอย่าบอกใครล่ะไม่งั้นเดี๋ยวพี่โดนไล่ออก" พี่กานต์:ดีมากล่ะคราวหลังตรวจสอบของลงจากรถล่ะฟังด้วยล่ะว่าป้ายไหนที่จะลงไม่งั้นเสียเงินฟรีนะ" ก็ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานัทกลายเป็นคนที่รอบครอบเวลาขึ้นรถเมล์หรือแท็กซี่จะต้องสำรวจสัมภาระหรือสิ่งของมีค่าต่างๆเพราะนัทเลยทำโทรศัพท์หล่นบนรถประจำพี่กานต์แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้ประจำแต่คนขับเขาจำนัทได้เลยให้มารับที่อู่แล้วก็เจอพี่กานต์ซึ่งนัทก็โดนเขาเตือนย้ำอีกรอบจนมันกลายเป็นนิสัยถึงปัจจุบันนี้แหละครับ
|