เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่4 ไอ้ก้าน...นายร้อยบ้านทุ่ง!!!

Petchza2021

                ไอ้ก้านมันตื่นแต่รุ่งเช้า สายตาชำเลืองมองไปยังร่างของไอ้แสนที่นอนหลับไหลอยู่เตียงข้างๆด้วยความรู้สึกขุ่นมัว...  มันไม่อยากเชื่อว่าไอ้แสนจะมีนิสัยชอบหลอกฟันผู้หญิงซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่สมกับเป็นลูกผู้ชาย   หากไอ้แสนเป็นผู้ชายรักสนุก ไม่ได้ผูกมัดพันธะใคร ไอ้ก้านก็เข้าใจดีสำหรับธรรมชาติของชายหนุ่มวัยคึกคะนองทั่วไป     แต่สำหรับมันนั้นไม่พอใจตรงที่ไอ้แสนนั่นประกาศความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของกับวรรณา  และหากสุดท้ายฟันแล้วทิ้งดังคำไอ้วันชัยจริง  สาวเจ้าคงอับอายนายร้อยทั้งโรงเรียนนี้มากเป็นแน่

                    ด้วยนิสัยรักความถูกต้อง  มันจึงไม่พอใจกับการกระทำและนิสัยของไอ้แสน ห้าวหาญ นายร้อยคู่ปรับของมันผู้นี้ที่มีต่อวรรณา  สาวน้อยที่มันเอ็นดูเหมือนน้องสาวคนหนึ่งอย่างมาก!!!

                     "ไอ้ก้าน"  เป็นลูกชายคนโตของไอ้มิ่ง   มันเป็นลูกชาวนาโดยสายเลือดอย่างแท้จริง   ไอ้มิ่งปลูกฝังและสั่งสอนความมีวินัยและความขยันมาตั้งแต่มันยังเป็นเด็กน้อย  มันจำได้ดีว่ามันเคยบอกไอ้มิ่งตั้งแต่ตอน5ขวบว่าโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ มันอยากจะเป็นตำรวจ  ที่เป็นที่พึ่งให้กับประชาชนนครสวรรค์   และอยากจะให้ไอ้มิ่งกับไอ้แก้วไอ้กล้า น้องชายทั้งสองของมันสุขสบาย    ไอ้มิ่งจึงเริ่มเก็บหอมรอมริบจนสามารถส่งไอ้ก้านเข้าโรงเรียนนายร้อยได้สมกับความตั้งใจ

                 การเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจสำหรับไอ้ก้านจึงมีความหมายมากกว่าเพียงแค่ได้สวมใส่เครื่องแบบโก้ๆให้สาวปากน้ำโพกริ๊ดกร๊าดมันเพียงเท่านั้น   เพราะมันยังแบกความหวังของไอ้มิ่ง และน้องชายทั้งสองของมันเอาไว้ด้วย.... และสักวันมันจะต้องเป็นตำรวจดีๆเป็นที่พึ่งให้ประชาชนที่เดือดร้อนให้สมกับที่มันวาดหวังไว้......

                     เหมือนมันจะเผลอมองใบหน้าหล่อเหลาของไอ้แสนนานเกินไป  เจ้าของใบหน้าหล่อคมเข้ม ลืมตาตื่นขึ้น นัยน์ตาคมกริบมองที่ไอ้ก้านเป็นสิ่งแรกเช่นเดียวกัน   และไอ้แสนก็เริ่มกัดนายร้อยคู่ปรับแต่เช้าทันที.....

"แอบมองข้าตอนหลับทำไมวะ.... หน้าข้าเหมือนพ่อมิ่งของเอ็งรึไง! "
ไอ้แสนพูดแบบฉุนเฉียว  เพราะสายตาไอ้ก้านที่มองมายังมัน มันเต็มไปด้วยความรู้สึกรังเกียจ     เหมือนมันทำอะไรที่ไอ้ก้านไม่ชอบอย่างยิ่ง!


"กูกำลังมองหน้าตัวเมียอย่างมึงไง!  หน้าตามึงก็ดี ทำไมทำสันดานหมาๆแบบนี้กับผู้หญิงได้ลงวะ !"
ไอ้ก้านที่ถูกไอ้แสนกัด  มันก็ระเบิดอารมณ์กลับทันที   ไอ้แสน ลุกพรวดขึ้นชี้หน้าไอ้ก้านอย่างไม่มีใครยอมใคร     ไอ้วันชัยที่นอนอยู่บนเตียงถัดไป มันแอบหรี่ตามองดูเหตุการณ์ของไอ้ก้านและไอ้แสนอย่างเงียบๆ.....


"ไอ้ก้าน!  มึงพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงห่ะ!  มึงจะมากเกินไปกับกูแล้วนะ   เกิดมาไม่เคยใครกล้าด่ากูขนาดนี้  มึงจะเอายังไงกับกู!!! "
ไอ้แสนกระโจนร่างข้ามเตียงมาคร่อมร่างไอ้ก้านทันที     ไอ้ก้านจึงบันดาลโทสะ  พลิกร่างไอ้แสนกดร่างเบื้องล่างกับเตียง ความเลือดร้อนหนุ่มรุ่นเดือดทะลัก  มันทั้งสองจึงชกต่อยกันในโรงนอนตั้งแต่ยังไม่ถึงเวลาครูฝึกเป่านกหวีด  นายร้อยหลายนายเริ่มตื่นขึ้นเพราะเสียงต่อยตีของมวยคู่เอกในรุ่น   ไอ้วันชัยที่มองดูเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น
  มันแอบหัวเราะคนเดียวเงียบๆก่อนจะหลับตานอนต่ออย่างสบายใจ!!!!



             "ปริ๊ดดดดดดดดด!!!  หยุดๆๆๆๆ!.... หยุด!เดี๋ยวนี้!...
        หากยังไม่หยุดอีก กูจะไล่พวกมึงทั้งสองออกจากโรงเรียน!!"

             เสียงครูฉลองดังด้วยเสียงดุๆ  ไอ้แสนกับไอ้ก้านจึงหยุดการวิวาทลง ในสภาพหน้าบวมช้ำ เลือดกลบปากทั้งคู่!....

              นายร้อยทั้งหมดมารวมตัวเข้าแถวหน้าโรงนอนในสภาพเซ็งๆ วันนี้พวกมันต้องโดนทำโทษเพราะไอ้คู่กัดมหาประลัยอย่างไอ้ก้านไอ้แสนอีกแล้วหรือ!......


"ตั้งแต่เปิดเทอมมา   พวกมึงต่อยตีกันได้ทุกวี่ทุกวัน!  เป็นห่าอะไรกัน  เรียนรุ่นเดียวกัน   กินข้าวหม้อเดียวกัน  ทำไมไม่รักกัน!!! "
ครูฉลองตะคอกเสียงดัง   นายร้อยทุกนายเงียบกริบ  เช่นเดียวกับผู้ก่อเหตุทั้งสองที่นิ่งสลด....


"เพื่อนๆพวกมึง  โดนทำโทษแทนไปกี่ครั้งแล้ว  พวกมึงก็ยังไม่หยุดตีกันใช่ไหม?  ได้!   นักเรียน.... ใครอยากเห็นมันทั้งคู่รักกันบ้าง! "
ครูฉลองหันไปถามนายร้อยที่ตั้งแถวอยู่ด้านหลัง    ทุกคนยกมือกันพร้อมใจ!

"พวกมึงเห็นกันแล้วใช่มั้ย   ว่าเพื่อนๆอยากให้พวกมึงรักกันแค่ไหน    ในเมื่อเกลียดกันมาก  และการทำโทษกี่ครั้งพวกมึงก็ไม่เคยสำนึกกัน   ฉะนั้น  โทษวันนี้  ครูจะสั่งให้พวกมึงทั้งสองคน...หันหน้าเข้าหากัน   และจูบปากกันจนกว่าครูจะพูดสั่งหยุด  พวกมึงก็ห้ามเอาปากออกจากกัน!!!  "
ครูฉลองสั่งเฉียบขาด   ไอ้ก้านและไอ้แสนมองหน้ากันอย่างขยะแขยง   นายร้อยที่เหลือหัวเราะชอบใจกับการสั่งทำโทษของครูฉลอง     ขณะที่ไอ้วันชัยยืนดูเหตุการณ์อยู่ในแถวนักเรียนนายร้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย...

                       ไอ้ก้านและไอ้แสนหันหน้าเข้าหากัน  ก่อนจะกลั้นใจประกบปากจูบกับนายร้อยรูปหล่อที่มันชังขี้หน้ามาตั้งแต่แรกพบ   ไอ้แสนก็ทนฝืนจูบไอ้ก้านด้วยความรู้สึกชังขี้หน้าไม่น้อยไปกว่ากัน...  นายร้อยที่เหลือหัวเราะฮือฮาชอบใจที่มวยคู่เอกที่เป็นผู้ชายทั้งสองมายืนจูบปากกันอวดสายตาเพื่อนๆนับร้อยคนแต่เช้ามืด!!!!.....


"พวกเอ็งสองคนไม่เคยจูบปากสาวที่ไหนมาก่อนรึไงวะ   จูบปากมันต้องใช้ลิ้นด้วยโว้ย   พวกเอ็งแลกลิ้นกันด้วย!!! "
ครูฉลองสั่งพร้อมกับอมยิ้มนิดๆ   นายร้อยที่เหลือโห่ร้องแซวอย่างชอบใจ   ไอ้ก้านและไอ้แสนจึงเริ่มแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม   ครูฉลองไม่มีท่าทีจะสั่งให้หยุด   นานหลายอึดใจ ความรู้สึกประหลาดบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้นระหว่างกลางความบาดหมางของสองนายร้อย   ไอ้ก้านและไอ้แสนยืนดูดปากกันจนทิฐิบางส่วนพังทะลายหายไปบ้าง   ครูฉลองจึงสั่งให้หยุด    มันทั้งสองใช้มือมาเช็ดน้ำลายที่หกเลอะมุมปากแบบอายๆ   ไอ้ก้านมองไอ้แสนที่แอบหน้าแดงซ่านจากเลือดที่สูบฉีด   มันอมยิ้มเบาๆ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มันทั้งสองเริ่มยิ้มให้กันที่โรงเรียนนายร้อยแห่งนี้......


                       หลังการฝึกฝนออกกำลังกายในยามเช้าสิ้นสุดลง   เหล่านายร้อยทั้งหมดที่รีบเร่งมาอาบน้ำชำระล้างร่างกาย พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดเรียนใหม่  ก็ทยอยเดินมาเข้าแถวรับถาดอาหารมื้อเช้า   วรรณาที่เจอไอ้ก้านก็รีบยิ้มทักทายทันที   ก่อนจะหันไปสบตากับไอ้วันชัยที่ยืนต่อแถวอยู่ข้างหลังไอ้ก้าน....


"กินให้อร่อยนะจ้ะพี่ก้านสุดหล่อ   ถาดนี้ของพี่  วรรณาใส่......หมู.......ให้เยอะเป็นพิเศษ  เฉพาะพี่ก้านเลยจ้า.... "
วรรณายิ้มหวานออดอ้อน   ไอ้ก้านยิ้มรับขอบคุณให้เบาๆ..... ก่อนจะยื่นรับถาดอาหารแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวอีกฟากหนึ่งของโรงอาหาร....  ไอ้วันชัยรีบตามติดไปนั่งคู่กับไอ้ก้านทันที.....

"เอ็งไม่รู้สึกขยะแขยงน้ำหน้าไอ้แสนมันรึไงวะ  ยืนจูบปากกับมันที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน   เอ็งไม่ได้กำลังจูบอยู่กับสาวๆสวยๆนะเว้ยไอ้ก้าน....  "
ไอ้วันชัยถามเพื่อดูอาการของนายร้อยหนุ่มบ้านทุ่ง...


"ข้าเองก็ไม่ได้พิศวาสมันอยู่แล้วนี่หว่า    แล้วเอ็งขัดขืนคำสั่งครูฉลองได้หรือ  ขนาดไอ้แสนมันขี้เบ่งอำนาจมาแค่ไหน มันยังไม่กล้าหือกล้าลองดีกับครูฉลองนั่นเลย"
ไอ้ก้านตอบ พลางเริ่มตักข้าวใส่ปากด้วยความหิวโหย   ไอ้วันชัยมองหน้าไอ้ก้านที่กำลังตักข้าวใส่ปากพลางแอบยิ้มเบาๆ


"เอ็งไปหยิบน้ำเผื่อข้าด้วยสิ...."
ไอ้วันชัยกล่าว    ไอ้ก้านด้วยความที่ไม่ได้ฉุกคิดอะไร   มันจึงหยุดกินข้าวและเดินไปหยิบแก้วน้ำของตนเองและไอ้วันชัยให้   ขณะเดียวกันก็เดินผ่านโต๊ะกินข้าวที่มีกลุ่มของไอ้แสนและลูกน้องทั้งสามที่กำลังคุยสัปเพเหระกันอย่างเฮฮาร่าเริง....   
ซึ่งเวลาไอ้แสนมันยิ้มกว้างสดใสมันก็ดูหล่อเข้มมีเสน่ห์น่ามองอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว!  ไอ้ก้านลืมตัวเผลอมองไอ้แสนนานไปหน่อย  ไอ้ฟักรีบสะกิดลูกพี่มันให้หันมาดูนายร้อยคู่ปรับทันที   มันจึงรีบหลบออกมาและคว้าแก้วน้ำสองไป ก่อนจะก้าวขาร่างสูงโปร่งสง่าเดินดุ่มๆกลับไปยังโต๊ะที่มันนั่งกินข้าวอยู่กับไอ้วันชัย.....


"แม่งยืนดูดปากกันหน่อยเดียว  มองตากันเป็นปลากัดเลยโว้ย  ฮ่าๆๆๆ!!!  ฮิ้ววววววว !!!!  "
นายร้อยนายร้อยหลายนายที่อยู่ใกล้โต๊ะไอ้แสน   ต่างตะโกนเอ่ยแซวคู่ไอ้แสนไอ้ก้าน    ขณะเดียวกันนักเรียนคนอื่นมันก็เริ่มโห่ร้องลั่นตามอย่างสนุกสนาน   ไอ้ก้านรีบตักข้าวใส่ปากแก้อาการขวยเขิน    ไอ้แสนจึงรีบแหกปากสวนลั่นกลับทันที.....


"ถ้าพวกเอ็งยังไม่หยุดแซวพวกกู  เดี๋ยวพวกมึงก็ได้เปลี่ยนจากกินนั่งข้าวกันดีๆเป็นหยอดน้ำข้าวต้มกรอกปากแทนหรอกโว้ย!!!"
ไอ้แสนตะโกนใส่ไอ้พวกนายร้อยที่แซวพวกมันไม่หยุด   พวกมันจึงเลิกเอ่ยแซว แต่ยังคงหัวเราะโห่ลั่นเฮฮาสนุกสนาน   ชีวิตในรั้วโรงเรียนายร้อยตำรวจ   การพูดจาล้อเลียนกันไปมาถือเป็นเรื่องปกติมากในสังคมชายล้วนเช่นนี้  ซึ่งทุกคนก็ไม่มีใครถือโทษโกธรเคืองกัน  เป็นมิตรภาพที่เจริญงอกงามในชีวิตชายหนุ่มวันไล่เลี่ยกัน.....


"พวกเอ็งถ้ายังไม่หยุดแหกปาก  ข้าจะให้หยุดกินข้าวเดี๋ยวนี้!!! "
เสียงครูฉลองดุไล่หลังมาด้วยน้ำเสียงสุดโหด  ทั้งหมดจึงนั่งกินข้าวกันสงบเรียบร้อยทันทีแต่ยังไม่วายหลุดขำคึกคัก....ครูฉลองส่ายหน้าระอาใจกับความแสบของเหล่านายร้อยรุ่นนี้!


                  ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งกินข้าวกันอย่างใจจดใจจ่อกับเวลากินข้าวเช้าที่มีสั้นน้อยนิด  ทางด้านไอ้ก้านจู่ๆมันก็เกิดอาการปวดท้องจุกเสียดแน่นอย่างรุนแรง   มันนิ่วขมวดคิ้วเกร็งไปด้วยความเจ็บปวดทรมาณ   มันทรุดงอตัวร้องโอดโอยเบาๆด้วยความเจ็บปวด    แต่ตัวชองไอ้วันชัยที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามกลับนั่งตักข้าวใส่ปากต่อมองสภาพไอ้ก้านที่เป็นเพื่อนสนิทหนุ่มด้วยแววตาที่ว่างเปล่า!!!!

                 ไอ้แสนที่มองไอ้ก้านอยู่    มันตกใจอย่างมากที่ไอ้วันชัยนั่งนิ่งเงียบเฉย       ขณะที่ไอ้ก้านเริ่มทุรนทุราย มันจึงเรียกลูกน้องทั้งสามและเข้ามาช่วยกันพยุงร่างของไอ้ก้านไปส่งห้องพยาบาลที่อยู่ชั้นบนสุดของตึกอีกด้านหนึ่ง....


"นี่ไอ้วันชัย!   เอ็งเป็นบ้าอะไรอยู่วะ!  เอ็งไม่เห็นหรือว่าไอ้ก้านมันกำลังปวดท้องน่ะ!  "
ไอ้แสนต่อว่าไอ้วันชัยด้วยน้ำเสียงดุๆ ก่อนจะช่วยหิ้วปีกไอ้ก้านพยุงพาร่างมันออกมาจากโรงอาหาร.....


"ข้าขอโทษทีวะ   ข้ากำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่.... "
ไอ้วันชัยตอบด้วยสีหน้านิ่งเฉยไร้อารมณ์   ทุกคนที่กำลังใจจ่ออยู่กับไอ้ก้านจึงไม่ได้สนใจหรือฉุกคิดกับท่าทีของไอ้วันชัยเลย....  มันนั่งตักข้าวใส่ปากตัวเองต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น   ขณะที่นายร้อยที่อยู่ในเหตุการณ์  ต่างเริ่มรู้สึกประหลาดใจกับท่าทางผิดวิสัยคนทั่วไปของนายร้อยผู้นี้!


ครูพยาบาลสาวใหญ่รีบเข้ามาดูไอ้ก้านทันที    ไอ้ก้านเองก็แปลกใจกับอาการของตัวมันเองไม่น้อย     และอีกอย่างหนึ่งคือ   คนที่ช่วยมันนั้น    กลับเป็นนายร้อยหนุ่มคู่ปรับคู่กัดตัวฉกาจ!   ไม่ใช่คนสนิทใกล้ตัวเลย     แต่ด้วยความเจ็บปวดจึงไม่มีแรงจะเอ่ยกล่าวอะไรกับไอ้แสน....

"วันนี้นายก้านไม่ต้องเรียนแล้วล่ะ.....  ครูให้เธอนอนพักดูอาการก่อน    เป็นโรคกะเพาะหรือเปล่าเนี่ย....  "
ครูพยาบาลเอ่ยถาม  ไอ้ก้านพยักหน้ารับทราบพร้อมกับกินยาที่ครูพยาบาลจัดให้มัน     พวกของไอ้แสนจึงเดินออกจากห้องนั้นเพื่อไปเรียนต่อ....  ไอ้แสนมองกลับมาที่ร่างไอ้ก้านซึ่งกำลังนอนกุมหน้าท้องอยู่บนเตียงห้องพยาบาลนายร้อยด้วยความเจ็บปวดทรมาณอยู่อย่างนั้น จนลับหายจากสายตา....

                ชั่วอึดใจหลังจากกินยาไป  ไอ้ก้านก็เริ่มหลับแน่นิ่งไปบนเตียงที่ทั้งห้องมีเพียงแค่มันกับครูพยาบาลสาวใหญ่สองคน.....

.
.
.
"อ้าว....นักเรียนนายร้อย   เธอเป็นอะไรมาคนอีกหนึ่งล่ะ...  "
ครูพยาบาลสาวใหญ่วัยกลางคน ชื่อ"ครูเพ็ญศรี"เอ่ยถามไอ้วันชัยที่เดินมายังห้องที่นอนไอ้ก้านนอนพักอยู่  ซึ่งเป็นเวลาที่ทุกคนพักเที่ยงพอดี  แต่มันยอมอดอาหารเพื่อมาหาเพื่อนนายร้อยคนสนิท....


"ผมมาเยี่ยมเพื่อนครับ....ชื่อก้าน.... "
ไอ้วันชัยตอบเสียงนิ่งๆ   ครูเพ็ญศรีประหลาดใจไม่เคยเห็นนายร้อยหนุ่มคนไหนจะหน้านิ่งไร้อารมณ์ได้เท่าไอ้วันชัย....

"ครูจะไปกินข้าวเที่ยงใช่มั้ยครับ   ผมมาดูเพื่อนครู่เดียวก็จะออกไปแล้วครับ...  "
ไอ้วันชัยหันมาบอกกับครูเพ็ญศรีสาววัยกลางคน     ซึ่งประจวบเหมาะที่ครูพยาบาลสาวใหญ่  เริ่มจะหิวข้าวเที่ยงพอดี  จึงเออออกับคำพูดนายร้อยหนุ่มผู้ที่ดูลึกลับ แล้วเดินออกจากห้องนั้นไป
เวลานี้ จึงเหลือเพียงไอ้วันชัยกับไอ้ก้านเพียงลำพัง!.....


                 ไอ้วันชัยฉีกยิ้มมุมปากอารมณ์ดี  มันเริ่มผิวปากร้องฮัมเพลงลูกกรุงเบาๆในลำคออย่างมีความสุข   มันเดินไปปิดประตูล็อคกลอนห้องปิดสนิทในทันที!   ก่อนจะก้าวขาเดินมานั่งเก้าอี้ไม้ที่อยู่ตรงข้างเตียงของไอ้ก้าน       มันกวาดสายตาที่ไร้ความรู้สึกมองร่างนายร้อยรูปหล่อที่กำลังนอนหลับไหลด้วยสีหน้าที่ไม่อาจจะคาดเดาได้ว่ามันคิดอะไรอยู่!  มันเริ่มใช้มือลูบไล้มัดกล้ามกำยำแน่นแกร่งของไอ้ก้านไปมาเบาๆ    ท่อนควยขนาด9นิ้วของไอ้ก้านก็เริ่มขยายตัวจากสัมผัสปลุกเร้าอารมณ์ของไอ้วันชัยทันที......


"อ้าว!...ไอ้วันชัยนี่เอง    ทำไมเอ็งมาเงียบๆแบบนี้!  ข้าตกใจกลัวเอ็งหมดเลย.... "
ไอ้ก้านสะดุ้งเฮือกใหญ่ทันทีที่ฝ่ามือของไอ้วันชัยสัมผัสโดนท่อนควย9นิ้วของมันที่แข็งเหยียดเป็นลำ   มันลุกขึ้นมานั่งแล้วเอาหมอนมาปิดท่อนควยที่แข็งตุงเป็นลำแบบเขินๆ....


"ข้าอยากจะขอโทษเอ็งมากๆเลยนะไอ้ก้าน...  ข้าควรจะช่วยเอ็งเป็นคนแรก   ข้ามันไม่ดีจริงๆ ทั้งที่เอ็งไว้ใจข้ามากแท้ๆ   "
ไอ้วันชัยแสร้งขอโทษน้ำเสียงเศร้าสร้อยกับไอ้ก้านด้วยท่าทีเหมือนจะรู้สึกผิด   ไอ้ก้านจึงรีบปลอบเพื่อนสนิท ด้วยความที่มันนั้นหลงเชื่อว่าไอ้วันชัยจะคิดอย่างที่พูดจริงๆ !!!

"เฮ้ย.... ไม่เป็นไรน่า.... ข้าแค่ปวดท้อง   กินยาไปก็ดีขึ้นแล้ว  เอ็งยังมีน้ำใจมาดูข้า   ข้าก็ไม่รู้จะขอบคุณเอ็งยังไงดีเหมือนกัน "
ไอ้ก้านยิ้มให้นายร้อยเพื่อนสนิทเบาๆ   แต่ไอ้วันชัยกลับยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก...


"งั้นเอ็งเปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นสิ่งนี้ให้ข้าแทนได้ไหมล่ะ ? "
ไอ้วันชัยยิ้มเจ้าเล่ห์  ก่อนตะปบเข้าที่ท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านทันที   ไอ้ก้านสะดุ้งเฮือกตกใจ!!!......
"อ๊าาาาาสสส์!...... ซิ๊ดดดดด!... อย่า!  ไอ้วันชัย !!.....เอ็งเป็นเพื่อนข้านะ..."
ไอ้ก้านร้องลั่นห้ามเสียงหลง    ไอ้วันชัยย่ามใจ เริ่มรุกคืบมือลูบไล้ตามมัดกล้ามลำตัวของไอ้ก้านแผ่วเบา   ก่อนจะคว้าฝ่ามือหนาๆของนายร้อยลูกชาวนามาดูดนิ้วเรียวยาวสื่อความหมายอย่างร่านร้อน!......


"เอ็งรังเกียจข้าหรือ!   เมื่อเช้าเอ็งยังดูดปากกับไอ้แสนได้เลย  ทำกับข้าบ้างไม่ได้หรือ  "
ไอ้วันชัยถามไอ้ก้าน แต่มือมันก็เริ่มลูบไล้ไปทั่งร่างกำยำของไอ้ก้านอย่างรวดเร็ว    มือของไอ้ก้านที่ผลักออกทีแรก ก็เริ่มอ่อนแรงพ่ายแพ้ให้แก่แรงตัณหาที่กักเก็บมานาน    การฝึกฝนร่ำเรียนอย่างหนัก  ทำให้แต่ละวันไอ้ก้านยิ่งเงี่ยนควยกว่าเดิมร้อยเท่าทวีคูณ  และสัมผัสของไอ้วันชัยที่ปลุกเร้าความเงี่ยนมันได้อย่างร้ายกาจช่ำชอง  ก็ทำให้มือไอ้ก้าน เปลี่ยนมาลูบไล้แทนหัวไอ้วันชัยแทน!....
"ข้าไม่ได้รังเกียจเอ็ง  แต่ข้ากลัวใครมาเห็นเอ็งกับข้า... ซิ๊ดด!
ในสภาพเช่นนี้   ขายหน้ากันหมดเป็นแน่.... อูยยยยย!..."
ไอ้ก้านพูดเสียงสั่น  เพราะไอ้วันชัยเริ่มดูดเลียท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านโดยมีเพียงกางเกงนักเรียยนายร้อยกั้นกลางบางๆเท่านั้น   ท่อนควยของไอ้ก้านแข็งตึงจนเห็นเป็นหัวถอกบาน น้ำเงี่ยนใสซึมออกอย่างมารวดเร็ว!


"ข้าล็อคประตูแล้ว   ไม่มีใครอยู่ตอนนี้ ไปกินข้าวเที่ยงกันหมดเอ็งคงกลัวข้าจะผูกมัดเอ็งมากกว่าล่ะสิ....   ข้ารู้ว่าเอ็งไม่ได้ชอบข้าแบบนั้น    เอ็งสบายใจได้นะไอ้ก้าน   แค่สนุกๆกัน...  เรื่องนี้มีแค่ข้ากับเอ็ง...ที่รู้   ดีไหม? "
ไอ้วันชัยมองไอ้ก้านด้วยสายตาเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว   ก่อนจะอ้าปากงับหัวเงี่ยงถอกบานของท่อนควยมันผ่านเนื้อผ้าบางๆที่กั้นกลางระหว่างโพรงปากและลำควย9นิ้วของมัน!


"โอ๊วววว!....ซิ๊ดดดด!...  ควยข้าแข็งไปหมดแล้ว!...เอ็งอยากทำอะไรก็ทำ    ซิ๊ดดดดดด  จ๊วฟฟฟๆๆๆๆๆ!.... อาาาาาา....
จุ๊ฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆ.....อืมมมมมมม.....ซิ๊ดดดดดดดดดด!!!....."
ไอ้ก้านพูดหลุดปากไม่ขาดคำ  ไอ้วันชัยก็กระโจนขึ้นคร่อมนายร้อยรูปหล่อที่นอนบนเตียงอย่างรวดเร็ว  มันจู่โจมประกบปากหลับตาแลกลิ้นกับไอ้ก้านทันที!   ยิ่งไอ้ก้านดูดปากกับไอ้แสนนานเท่าไหร่  มันก็ยิ่งต้องดูดปากกับไอ้ก้านนานยิ่งกว่า!  เพราะจริงๆสิ่งที่มันมองไอ้ก้านออกอย่างหนึ่ง คือความสัมพันธ์ของไอ้ก้านและไอ้แสนที่เริ่มแปรเปลี่ยนไป  มันจึงต้องดึงไอ้ก้านให้กลับมาหาทางมันอย่างรวดเร็วไม่อย่างนั้นแผนการทุกอย่างของมันจะกลับกลายเป็นยากยิ่งขึ้น เมื่อไอ้ก้านไปสนิทกับลูกชายกำนันหาญผู้มีอิทธิพลคับเมืองนครสวรรค์อย่างไอ้แสน!!!


"เอ็งใช้ลิ้นเก่งมาก.....  ข้าชอบปากกับดวงตาและจมูกที่โด่งเป็นสันของเอ็ง....มองอย่างไรก็ไม่เบื่อเลย.... "
ไอ้วันชัยพูดแบบเพ้อๆ   แต่ประโยคที่เหมือนจะชื่นชมกลับทำให้ไอ้ก้านขนลุกอย่างน่าประหลาด!!.....    ไอ้วันชัยยิ้มเหี้ยมๆก่อนเริ่มถอดเสื้อผ้าของไอ้ก้านและตัวมันจับเหวี่ยงทิ้งไปข้างๆเตียงนอนไอ้ก้านทันที!........


                       มันมองร่างไอ้ก้านที่บัดนี้เปลือยเปล่า   ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มแบบหนุ่มไทยแท้  วงแขนแน่นไปด้วยมัดกล้ามลูกใหญ่   กล้ามอกแน่นนูนหัวนมน่าดูดเลีย  ลอนกล้ามท้องที่บรรจงสร้างจากธรรมชาติของลูกชาวนา.....  ไล่มาถึงขนอุยที่สิ้นสุดตรงดงขนเส้นหมอยดกดำที่มีท่อนควยใหญ่ยาวถึง9นิ้ว   หัวบานถอกร่าสีชมพูสวย   ไอ้วันชัยประกบปากแลกลิ้นกับไอ้ก้านอย่างหลงไหลอีกครั้ง   ไอ้ก้านแม้จะยังไม่เคยร่วมสวาทกับผู้ชาย  แต่พอมันลองนึกจินตนาการว่ามันกำลังได้สมสู่กับร่างและใบหน้าของไอ้แสน  มันก็เกิดอารมณ์หื่นกามขึ้นมาทันที!....   มันจึงให้ไอ้วันชัยเป็นครูสอนบทกามสมสู่ระหว่างผู้ชายด้วยกันในวันนี้......

                        ไอ้วันชัยลงลิ้นดูดเลียตั้งแต่ใบหูไล่มาถึงซอกคอ  มันตวัดเลียผ่านลูกกระเดือกจนไอ้ก้านสยิวเสียวสูดปากครางเสียงสั่น   มันตวัดไล่ชิมรสชาติและกลิ่นกายชายหนุ่มที่มันเฝ้าเพียรมองด้วยความลึกซึ้งมาตั้งแต่เปิดภาคเรียน!..                        ซึ่งอีกชั่วอึดใจเวลานั้น    ท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านก็ได้ตกเป็นของๆมัน    ซึ่งจากที่ไอ้วันชัยมันได้แอบเฝ้าดูไอ้แสนมาโดยตลอดตั้งแต่วันแรก  มันก็รู้ดีว่าไอ้แสนนั้นไม่มีทางจะได้แนบชิดกายและสมสู่เย็ดกับไอ้ก้านอย่างสมบูรณ์กันได้ดั่งที่มันกำลังจะเป็นในตอนนี้!.....


"ไอ้ก้าน..... มึง.......เป็น......ของกูนะ...... "
ไอ้วันชัยเอ่ยพร้อมยิ้มสีหน้าเหี้ยมๆ   ไอ้ก้านขนลุกกับประโยคนั้น      แต่ความที่มันพยายามไม่อยากจะหักหาญน้ำใจของเพื่อนสนิท     จึงปล่อยใจสุขเสียวและเริ่มเล้าโลมตอบสนองไอ้วันชัยด้วยอย่างไม่รังเกียจ    ไอ้ก้านเริ่มใช้ใบหน้าซุกไซร้ไปลำตัวของไอ้วันชัยตามสัญชาตญาณมนุษย์ยามจะผสมพันธุ์!         ซึ่งพอมันได้จินตนาการว่า  ไอ้วันชัยกลายเป็นไอ้แสนมันยิ่งก็เกิดอารมณ์หื่นกามร่วมอย่างน่าประหลาด....     มันเองก็แปลกใจตัวเอง ว่าทำไมมันนั้นถึงได้เกิดจะมีอารมณ์เงี่ยนกับคนที่มันต่อยตีเกือบทุกวันได้ ?


"อ๊าาาาาาาสสสส์!....  ซิ๊ดดดดดดด !.......โอ๊วววววววว อู๊ยยยย
ข้าเสียวววววควยยยย... ดีมากเลย....อมลึกๆอย่างง้านนน อ๊าาาาาาา   ข้าชอบบบบ  อ๊าาาาาาากสสสส์   ซิ๊ดดดดดด! "
ไอ้ก้านเริ่มหลับตาสูดปากครางเสียงกระเส่า   ไอ้วันชัยตั้งใจดูดอมควย9นิ้วของไอ้ก้านอย่างสุดชีวิต  หมายจะให้ไอ้ก้านติดใจจนหลงไหลมันหัวปักหัวปำ!   มันตวัดลิ้นไล่ชิมน้ำเงี่ยนใสๆที่หัวถอกจนเกลี้ยงสะอาด ก่อนอ้าอมอีกครั้งจนมิดโคนลำ  ดูดเลียอย่างช่ำชองชำนาญกาม จนไอ้ก้านที่เป็นหนุ่มรุ่นยังเคยเย็ดแค่สาวแก่แม่หม้ายแถวบ้านทุ่งมาเจอลิ้นของไอ้วันชัยก็ถึงกับสูดปากครางเสียงสั่น!......



"เอ็งพิสูจน์ให้ข้าดูสิ  ว่าเอ็งไม่ได้รังเกียจข้าจริง?  "
ไอ้วันชัยยิ้มเจ้าเล่ห์  มันคร่อมร่างเปลือยเปล่ากลับหัวกลับหาง อยู่บนลำตัวกำยำของไอ้ก้าน    รูทวารที่มีไรขนเส้นหมอยหยอกหยอยปกคลุมจ่อไปยังใบหน้าหล่อเหลาของไอ้ก้านด้วยการสื่อความหมาย....     และไอ้วันชัยมันก็เริ่มก้มหน้าก้มตาดูดควยให้ไอ้ก้านต่ออย่างเอร็ดอร่อย!   

ไอ้ก้านจึงหลับตาและเริ่มใช้ลิ้นดูดเลียรูทวารของไอ้วันชัยบ้าง       มันใช้ลิ้นสอดแยงลึกขึ้นเรื่อยๆจากสัมผัสสุดเสียวที่แล่นปะทะไปทั่วร่าง     ขณะเดียวกันนั้น  ไอ้วันชัยก็ยิ่งตอบสนองมัน ด้วยการอ้าปากดูดเลียอมท่อนควย9นิ้วของมันได้ลึกเน้นเอาเป็นเอาตาย!.......

"ลิ้นข้า.....ทำให้เอ็งเชื่อได้หรือยังล่ะ.... "
ไอ้ก้านยิ้มด้วยสีหน้าหื่นๆ    ไอ้วันชัยลูบใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนสนิทตัวเองอย่างหลงไหล  ก่อนกระซิบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเย็นยะเยือก....

"ข้าอยากให้ควยของเอ็งเสียบเข้าในรูข้า   และแตกในรูเป็นผัวข้าโดยสมบูรณ์!   เรียกข้าว่าเมียสิ!   "
ไอ้วันชัยประกบปากจูบดูดดื่มไอ้ก้านอีกครั้ง   จนนายร้อยรูปหล่อเริ่มสุขเสียวจากร่วมสวาทกับชายหนุ่มเพศเดียวกัน และพบว่ามันสนุกหฤหรรษ์ไม่แพ้การเย็ดหญิงสาวเลย!  แต่ลางสังหรณ์ใจที่ตะหงิดๆแปลกๆของมันก็ไม่อาจจะทำให้มันหลงเคลิ้มเรียกไอ้วันชัยว่า"เมีย"ได้เลย!

                      ไอ้วันชัยจับร่างกำยำล่ำสันสูงสง่าของไอ้ก้านนั่งบนเก้าอี้ไม้ที่มันนั่งอยู่ข้างเตียงในทีแรก   ไอ้ก้านอ้าขาออกกว้างอย่างรู้งาน    ไอ้วันชัยถ่มน้ำลาบเคลือบลำควยอีกครั้งจนชุ่มฉ่ำ  รวมถึงปากรูของตัวเอง     มันนั่งคร่อมบนร่างของไอ้ก้านโดยหันเข้าหากัน     พลางใช้มือคล้องลำคอแกร่งของนายร้อยรูปหล่อ   และออกแรงกดที่ปากรูซึ่งกำลังเริ่มอ้ากลืนหัวถอกบานสดๆของลำควยขนาด9นิ้วเข้ารูทวารของมันช้าๆ      ในที่สุด   ไอ้ก้านรูปหล่อ ก็กำลังจะตกเป็นของๆมันอย่างสมบูรณ์แล้ว!.......



"อ๊าาาาาาสสสสส์.......ซิ๊ดดดดดดดด !.....โอ๊วววววววววว
ซิ๊ดดดดดดดดพ!....อูววววววววว   อาาาาาาาาาาาาาา"
ไอ้ก้านเกร็งหน้าเสียวซ่าน  ท่อนควย9นิ้วของมันค่อยๆไหลเข้าสู่รูทวารฟิตแน่นคับของไอ้วันชัยอย่างรวดเร็ว!  ไอ้วันชัยเสียวจากสัมผัสท่อนควยลำใหญ่อวบ  มันขมิบรูตอดรัดลำควย9นิ้วของไอ้ก้านต่อเนื่อง   ในขณะที่ไอ้ก้านก็สูดปากครางเสียวจากสัมผัสแน่นคับลำ   ไอ้วันชัยเองก็เริ่มนั่งขย่มลำควยขึ้นลงอย่างเมามันส์!   ร่างเปลือยเปล่าของมันทั้งสองผวากอดก่ายตามสัญชาตญาณมนุษย์เวลาสมสู่   ไอ้ก้านหัวไวเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว  มันจึงเริ่มเสยกระแทกลำควยขึ้นลงควงคว้านในรูทวารไอ้วันชัยหนักเน้นถึงใจ   หากนี่เป็นรูทวารของไอ้แสนมันจะเสียวสวาทถึงใจเพียงใดหนอ!......

"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!.....อ๊ะสส์....อ๊ะสสส์!....อ๊ะสสสส์!.....อ๊าาาาสสสส์.........อ๊าาาสสสสสสส์!.......ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆๆ    อาาาาาาาาาา.....อาาาๆๆๆๆๆๆๆๆ    ตั่บบบบๆๆๆๆ!
ซิ๊ดดดดดดดดดด!....โคตรเสียวควยชิบ!....  ขอข้ากระเด้าควยใส่รูเองแรงๆเลยล่ะกัน  อ๊าาาสสสสส์!!ตั่บๆๆๆๆๆๆๆ!!!! "

ไอ้ก้านจับร่างไอ้วันชัย  เพื่อนชายคนสนิทโก้งโค้งพาดขอบเตียง  ก่อนมันจะจับขาสองข้างยกขึ้นด้วยพละกำลังชายหนุ่มฉกรรจ์   ทำเย็ดไอ้วันชัยเหมือนกำลังไถนา   แต่ลำควย9นิ้วของไอ้ก้านยิ่งตะบี้ตะบันรูไอ้วันชันลึกสุดโพรงรู   ไอ้วันชัยเสียวหนักจนตัวสั่นเทิ้ม    ขณะที่ไอ้ก้านก็กลัดมันกระหน่ำกระแทกรูทวารไอ้วันชัยอย่างเอาเป็นเอาตาย!.....


"ผัวจ๋าาาาาา  อ๊ะสสส์.....อ๊ะสสสส์!....อ๊ะสสสส์...อ๊าาาาาา!
เย็ดเมียแรงๆ!...ซิ๊ดดดดดดด!  แตกในรูเมียแรงๆ    อ๊าาาาา!
เมียอยากโดนผัวแตกในจัง!   อ๊าาาาาา ผัวควยใหญ่เย็ดเก่งที่สุดเลย  อ๊าาาาาา ! "

ไอ้วันชัยครางเสียงสั่นหลงไหลลีลาสวาทไอ้ก้านหัวปักหัวปำ!  ร่างกายล่ำสันของมันทั้งสองเหงื่อไหลอาบจนชุ่มร่าง   ไอ้ก้านหันไปดูนาฬิกาเรือนเก่าที่ติดอยู่บนผนังกำแพงห้อง
บอกว่เวลาพักเที่ยงนั้น เหลืออีกเพียง5นาที!!   มันจึงจับร่างไอ้วันชัยเปลี่ยนเป็นท่าอุ้มแตง   และเพิ่มแรงกระหน่ำเย็ดรูเพื่อนสนิทตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย!


"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!......อ๊ะสสสส์!.....อ๊ะสสส์!.....อ๊ะสสส์!....
ซิ๊ดดดดดดดดด  ข้าจะแตกแล้ว    อ๊าาาากกกกกกกก !....
ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!....อ๊ะส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   อาาาาาาาาา!!!"
ไอ้ก้านกระเด้าเฮือกสุดท้ายกดท่อนควยจมมิดลำ  กระตุกน้ำอสุจิอุ่นๆปฏิสนธิใส่รูทวารของไอ้วันชัย....    ไอ้วันชัยมองเพื่อนสนิทชายหนุ่มที่กลายเป็นผัวตัวเองอย่างสมบูรณ์!     หากแต่ลึกๆในใจมันกลับรู้สึกนึกคิดเหมือนว่า  ไอ้ก้านนั้นเป็นแค่หมากตัวหนึ่งของมันที่ทำให้ทุกอย่างใกล้จะถึงชัยชนะ!!!.....

                   มันทั้งสองรีบแต่งตัวอย่างลวกๆ  ครูเพ็ญศรีสาววัยกลางคนเคาะประตูห้องพยาบาลร้องเรียกพวกมันทันที.... ไอ้วันชัยจึงรีบไปเปิดประตูให้ครูพยาบาลรุ่นป้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย.....


"นักเรียนนายร้อย   พวกเธอปิดประตูกันทำอะไร !!! "
ครูเพ็ญศรีเอ่ยถามน้ำเสียงดุๆ   เธอมองไอ้วันชัยหัวจรดเท้า  แบบจับพิรุธในพฤติกรรมของสองนายร้อยหนุ่ม      ไอ้วันชัยรีบหันไปมองดูร่างของไอ้ก้านซึ่งนอนอยู่ด้านในมุมห้องนั้น    ไม่มีทางที่ไอ้ก้าน จะได้ยินสิ่งที่มันพูด   มันจึงก้มลงไปกระซิบข้างหูครูเพ็ญศรีด้วยน้ำเสียงอำมหิตว่า....


"ถ้ามึงอยากแก่ตายดีๆ  ก็อย่ามาสาระแนเสือกเรื่องของกู  อีแก่หนังเหี่ยว!!!! "
ไอ้วันชัยฉีกยิ้มด้วยสีหน้าสุดจิต  จนครูพยาบาลวัยกลางคนเริ่มจะกลัวคำพูดขู่ของไอ้วันชัยจนจับใจ   เธอรีบก้าวเดินถอยหนีไอ้วันชัยในทันที       นายร้อยหนุ่มผู้มีท่าทีลึกลับยิ้มร่าเริงอารมณ์ดีอย่างผู้ชนะ    ก่อนจะเดินพุ่งชนกระแทกใส่ร่างครูเพ็ญศรี     จนเธอเซเกือบถลาเกือบจะล้มทรุดร่างลง   ไอ้วันชัยมันฮัมเพลงลูกกรุงเก่าในลำคอเบาๆอย่างมีความสุขและกลับไปเรียนต่อในคาบบ่ายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!!......



                         ในคืนนั้น  หลังจากที่"ไฟใหญ่" ถูกปิดลง   ลูกน้องทั้งสามของไอ้ก้านก็รีบแอบมาหาลูกพี่ของพวกมันทันที...

"ลูกพี่พูดจริงหรือ ว่าจะพาพวกข้าไปที่นั่นนะ..."
ไอ้ฟักถามอย่างลิงโลดดีใจ    เพราะสถานที่ที่ไอ้แสน จะพาพวกมันแอบปีนรั้วโรงเรียนนายร้อยไปเปิดหูเปิดตาในยามราตรีนี้  ก็คือซ่องโสเภณีในตลาดที่อยู่ไม่ไกลจากรั้วโรงเรียน!


"เอ้า  คนอย่างไอ้แสนจะกล้าหลอกพวกเอ็งเล่นๆรึยังไงวะ!  พวกเอ็งก็ดูแลข้ามาอย่างดี  ก็ต้องให้รางวัลกันบ้างสิโว้ย   ถ้าไม่กล้าปีนรั้วออกไป    พวกเอ็งก็แค่เย็ดกะหรี่ฟรีๆ  เลือกเอาเองละกันวุ้ย "

ไอ้แสนนั่งขัดสมาธิ บ่นพวกลูกน้องทั้งสามของตัวเองเบาๆ  
ซึ่งในเวลานี้      เหล่านักเรียนนายร้อยหลายนายได้เริ่มหลับไหลกันสนิทแน่นิ่ง..... แต่ก็มีบางคนนั้นแอบเอาหนังสือโป๊ปลุกใจมาอ่านชักว่าวในผ้าห่มยามดึก   บ้างก็แอบพูดคุยกระซิบกระซาบกันคึกคักจนเสียงผสมปนเปจับใจความไม่ได้มากนัก    ไอ้ปานแอบชี้ไปทางเตียงไอ้ก้านที่นอนอยู่ข้างๆ  ซึ่งไอ้ก้านก็มองกลุ่มพวกมันอยู่เช่นกัน   แต่ท่าทีของนายร้อยคู่ปรับทั้งสองกลับเริ่มเปลี่ยนไป.....



"เอ็งจะไปกับพวกข้าด้วยไหมล่ะ?  ..... ข้าเลี้ยงเอ็งอีกคนก็ได้.... "
ไอ้แสนเอ่ยชวน   พวกลูกน้องมันทั้งสามถึงกับหน้าเหวอหนัก  ไม่คิดว่าลูกพี่มันจะไปญาติดีกับไอ้ก้านได้!......


"ข้าเกรงใจเอ็งน่ะ...ไม่ต้องหรอก  ข้า......   "
ไอ้ก้านเอ่ยตะกุกตะกัก   แต่ไอ้แสนก็เริ่มเอ่ยปากล้อเลียนมันต่อหน้าพวกลูกน้องว่า   ไอ้ก้านมันคงยังไม่เคย"ขึ้นครู"  ถึงได้ไม่กล้า จะไปเที่ยวซ่องตามประสาหนุ่มรุ่นคึกคะนอง    ไอ้ก้านจึงรีบตอบตกลงทันที      แต่ก่อนที่พวกมันทั้งห้าคนจะแอบออกไปจากโรงนอนนั้น   ไอ้ก้านก็ดึงรั้งมือไอ้แสนไว้  
แล้วเอ่ยสิ่งที่มันจะกล่าวกับไอ้แสนตั้งแต่ตอนกลางวันว่า...


"ไอ้แสน ... ข้าขอขอบใจเอ็งมากนะ   ที่ช่วยพาข้ามาที่ห้องพยาบาล    ข้ารู้สึกผิดที่เคยมองเอ็งไม่ดีมาโดยตลอด...ข้า...."
ไอ้ก้านพูดต่อไม่ออก   ไอ้แสนแอบรู้สึกดีใจกับคำพูดไอ้ก้านจนตัวมันก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน....


"เอ็งทำเป็นคนแก่คิดมากไปได้!  เอาเป็นว่า...หลังจากนี้ เอ็งเป็นเพื่อนข้า ข้  าเป็นเพื่อนเอ็ง   ข้าขี้เกียจต่อยตีกับเอ็งแล้ว   สงสารครูฉลองกับเพื่อนๆในโรงเรียนนี้ด้วย  ฮ่าๆๆ"
ไอ้แสนยิ้มร่าเริงสดใส     พวกมันทั้งห้าหลังจากพูดกล่าวสะสางเรื่องค้างคาใจต่อกันแล้วจึงแอบปีนรั้วโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพออกไปในค่ำคืนนั้น!.......


                     ไอ้แสนได้ยินนายร้อยคนหนึ่งชี้แหล่งบอกมันเรื่องของซ่องแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในตลาดไม่ไกลจากรั้วโรงเรียนนัก    ในที่สุดมันและเหล่าเพื่อนๆก็เที่ยวเดินเสาะหาจนพบ       ด้วยความดีใจจึงให้ลูกน้องมันทั้งสามเลือกหญิงหิ้วขึ้นห้องก่อน   แต่พอไอ้ฟัก ไอ้เสือ ไอ้ปาน  หิ้วสาวขึ้นกันไปหมด  กลับเหลือสาวอยู่แค่เพียงคนเดียว   เนื่องจากพวกมันมาดึกเกินไป  ทั้งซ่องจึงไม่มีผู้หญิงเหลืออีกแล้วในเวลานี้!......


"เพื่อไม่ให้เสียเที่ยวที่มา.....เอ็งเข้าไปพร้อมกับข้าเลยละกัน!...."
ไอ้แสนตัดสินใจลากไอ้ก้านขึ้นห้องพร้อมกับหญิงโสเภณีคนนั้น     หากแต่ในระหว่างที่ผลัดกันร่วมสวาทกับหญิงคนเดียวกัน.....        แม้มันทั้งสองจะไม่ได้ร่วมสวาทสัมผัสร่างกันโดยตรง   แต่กลับรู้สึกโหยหา  และตื่นเต้นอยู่ในใจราวกับว่าร่างของพวกมันกำลังดึงดูดเข้าหากัน      ขณะเดียวกันกับความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของพวกมันทั้งสอง  และเปลี่ยนจากวันแรก....ไปตลอดกาล........


                       ค่ำคืนที่พวกมันออกไปสนุกเสียวกันตามประสาชายหนุ่ม   ไอ้ก้านและไอ้แสนไม่รู้เลยว่า   ไอ้วันชัยที่นอนอยู่เตียงถัดไป  แอบได้ยินและรู้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง รวมถึงคำพูดสะสางเรื่องค้างคาใจระหว่างไอ้แสนไอ้ก้าน     มันเคียดแค้นใจอาฆาตอย่างมาก!   ก่อนที่ตัวมันจะกวาดสายตามองไปที่ตู้เก็บสัมภาระของตัวเอง   แล้วหยิบคว้าเอามีดโกนหนวดคมกริบของตัวเอง  แล้วกระหน่ำแรงกรีดไปบนฟูกเตียงและหมอนของไอ้แสนและไอ้ก้านที่ใช้หนุนนอนทุกคืนอย่างบ้าคลั่ง!  เพื่อระบายความคับแค้นใจที่กำลังเดือดดาล!   


                    "กูเกลียดพวกมึง!!!!
                     กูเกลียดพวกมึง!!!!  
                     กูเกลียดพวกมึง!!!!!  
                     โดยเฉพาะมึง!!!! ?
         มึงจะต้องชดใช้ให้สมกับชีวิตกูที่ต้องเป็นแบบทุกวันนี้?
                     อ๊าาาาาาาาากกกกกกสสสสส์!!!!!!!!!   "
ไอ้วันชัยตัวสั่นเทิ้มอย่างหนัก  จากความรู้สึกหลากอารมณ์ที่ผสมตีกันอยู่ในหัวของมัน......   

             ขณะที่แววตาว่างเปล่าของมันกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่นั้น...   "ไอ้หวัง"  นายร้อยที่นอนอยู่เตียงถัดไป
ดันบังเอิญสะดุ้งตื่นจากเสียงไอ้วันชัยที่กำลังใช้มีดโกนหนวดกระหน่ำกรีดไปทั่วเตียงไอ้ก้านไอ้แสนจนฟูกหมอนยับเยินขาดวิ่นกระจุยกระจาย!!!    ไอ้หวังมันสายตาสั้นจึงพยายามเพ่งสายตามองในความมืดว่าไอ้วันชัยมันลุกทำอะไรกลางดึก    จึงเอ่ยถามไปแบบซื่อๆว่า

"วันชัย......เอ็งทำอะไรอยู่น่ะ....ให้ข้าช่วยไหม?  "
ไอ้หวังถามอย่างดี  แต่หารู้ไม่ว่า   ไอ้วันชัยที่กำลังต้องการหาสิ่งปลดปล่อยอารมณ์ที่ค้างคาอยู่ก็หันมามองมันด้วยแววตาอำมหิตวิปริตเต็มขั้น!!!.....


"ช่วยเหรอ?   ดีเลย.... ข้ารบกวนเอ็งให้ช่วยออกไปข้างนอกกับข้าที่หลังโรงเรียนตอนนี้ทีสิ...
ข้ามีอะไรอยากจะให้เอ็งช่วยอยู่พอดี....   "
ไอ้วันชัยมองหน้าไอ้หวังในความมืดมิดด้วยสายตาเลือดเย็น   ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี  ขณะที่นายร้อยคนอื่นต่างหลับไหลกันจนสนิท  ในเวลาตีสามกว่าๆไม่มีใครล่วงรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้น !!!


***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น  ไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆ  หรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***



.อ่านเรื่องราวย้อนหลัง
"นายร้อยปากน้ำโพ"   (พาร์ทเริ่มเรื่อง)

ตอนที่1  ไอ้แสน...ห้าวหาญ!!!
http://www.g4guys.com/thread-154873-1-1.html

ตอนที่2 ไอ้เสือ...นายร้อยแอบร่าน!!!
http://www.g4guys.com/thread-154914-1-1.html

ตอนที่3 ไอ้นนท์...ภารโรงหุ่นล่ำตูดฟิต!!!
http://www.g4guys.com/thread-154940-1-1.html

myles

ขอบคุณมากครับ เย็ดกันกระชับมิตรไปเลย

Petchza2021

~ไอ้หวังตายแน่....ตายแน่....ไอ้หวัง~
#เพลงลอยมา.... ปล.สำหรับเพื่อนๆที่อ่านจบมาถึงตอนที่4นี้    อย่าไว้ใจทิศทางตัวละครของนิยายของไรท์ง่ายๆ   ถ้าคุณยังอ่านไม่ถึงตอนจบ!  เพราะนี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น!!!

ryug

ขอบคุณ​ครับ​

talhiw

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

วันชัยดูโรคจิตน่ากลัวอะ ก้านกับแสง รู้สึกดีๆกันแล้ว
เขินนนนนนนน
มาต่ออีกนะครับ ชอบ

ROSY712

ขอบคุณครับ

montree254

วันชัยต้องการอะไรกันแน่

Vishanu

ขอบคุณมากครับ

T-guyy

ขอบคุณมากครับ

redboy

วันชียมีปมอะไร

lekthai

มันมีลับลมคมใน ขอบคุณ

tonsevenup

ขอบคุณครับ

Blackblood888

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

Mrgan

ขอบคุณครับ

koppy

ขอบคุณมากครับ

mojimaru

รอตอนต่อไปนะครับ

Darmmek

ขอบคุณคับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

takeshi

ขอบคุณมากครับ

Pelapela

วันชัย ไม่ได้ชอบก้านหรอก โดยเฉพาะการวางยาใส่ในอาหารของก้าน มันชัดเจนแล้วว่ามีจุดประสงค์ฆาตกรรม

แต่ก็ยังไม่รู้มูลเหตุจูงใจในการกระทำของวันชัย ว่า ทำไปเพื่ออะไร?

ส่วนตอนที่ 4 นี้ เป็นการขยายความจากตอนที่ 13 ของ ทุ่งน้ำกาม ที่เฉลยปมว่า ก้านแอบชอบแสนตอนไหน และ เรื่องไปเที่ยวซ่อง

แต่ ศัตรูกลายเป็นมิตรนั้น มันยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่วันชัย ก่อขึ้นแน่นอน