แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย zodiacsci เมื่อ 2021-9-23 15:33
มาแล้วครับ สำหรับตอนใหม่ ของหนุ่มเฟรชชี่ นักบาสเจ้าเสน่ห์ แต่อาจจะสั้นไปสักหน่อย ต้องขออภัย เพราะผมขอแบ่งเอาส่วนเนื้อเรื่องสำคัญของกล้า ไปไว้ตอนต่อไปเป็นตอนยาว เพื่อให้อ่านกันต่อเนื่องจะได้ไม่เสียอรรถรสนะครับ
Chapter 2 : ประสบการณ์กับคนในเครื่องแบบครั้งแรก
“นี่เสื้อผ้าของมึงใช่ไหม”กล้าตกใจเสียง พร้อมกับหันไปมองทางต้นเสียง ซึ่งเป็นชายหนุ่มกำยำในเครื่องแบบสีกากี ใช่แล้ว เขาเป็นตำรวจนั่นเอง “ใช่ครับแต่ผมไม่ใช่พวกโรคจิตนะครับ” กล้ารีบปฏิเสธพร้อมกับเอามือกุมเป้าไว้ “ไม่ใช่พวกโรคจิตแล้วเป็นห่าอะไรมาชักว่าวตรงนี้ มึงไปกับกูเสียค่าปรับข้อหาอนาจารเลย”ตำรวจคนนั้นกำลังเข้ามาหากล้า “เปล่าครับผมมาส่งอาหารแล้ว ผมโดนวางยาปลุกเซ็กซ์ แล้วโดนจับแก้ผ้าจนหมดตัวแต่ผมก็ถีบมันไปแล้วรีบขว้าเสื้อผ้าออกมาก่อนโดยยังไม่ได้แต่งตัว แต่ผมไม่ไหวจริงๆครับ ฤทธิ์ยามันออก เลยต้องหาทางระบายครับ” กล้าเล่าความจริง ทำให้ตำรวจหยุดนิ่งไปสักครู่แต่ก็เดินเข้ามาหากล้าต่อ พร้อมกับลากกล้าไปที่โคนต้นมะม่วงแล้วใส่กุญแจมือของกล้า แล้วเอามือที่ถูกใส่กุญแจไปคล้องกับกิ่งมะม่วงไว้ตอนนี้กล้า ถูกล็อคมือไว้เหนือหัวไปโดยปริยาย “คุณตำรวจจะทำอะไรผม”กล้ารีบโวยวาย “ถ้ามึงอยากให้คนอื่นมาเห็นของมึงก็ร้องเข้าไป”กล้าจึงเงียบลงทันที “ไหนดูยาหมดฤทธิ์หรือยังสิ”ตำรวจจับน้องชายของกล้าที่กึ่งแข็งกึ่งอ่อน “คุณตำรวจปล่อยผมไปเถอะ” “มึงอยากโดนข้อหาอนาจารถ่ายรูปลงเฟซบุ้คด้วยสภาพล่อนจ้อนไหม ถ้าไม่ ก็อยู่เงียบๆ นิ่งๆ ไว้” กล้าได้แต่สงบปากลงพร้อมลุ้นระทึกว่าตัวเองจะโดนอะไรต่อไป ตำรวจหนุ่มคนนั้นปลดกระดุมเม็ดบนสุดของของเครื่องแบบออก พร้อมกับรูดซิปลงและถอดเสื้อตัวนอกออกเผยให้เห็นเสื้อซับในสีขาว หลังจากนั้น เขาก็ถอดเสื้อซับในตัวนั้นออกกล้าเริ่มใจไม่ดีต่อภาพที่เห็นตรงหน้า ตำรวจคนนั้นเอาเสื้อที่ถอดออกมา มามัดปากของกล้าไว้อย่างแน่นหนาหลังจากนั้น ชายหนุ่มคนนั้นก็เอามือมาจับกลางแก่นกายของกล้าเหมือนที่กล้าทำเมื่อไม่นานนี้ พร้อมกับชักแก่นกายนั้นอย่างรัวๆจนกล้าหมดเรี่ยวแรง แขนขาอ่อนลงไป ความเสียวของกล้าพลุ่งพล่านอีกครั้งแต่กล้าเพิ่งผ่านจุดสุดยอดของตัวเองไปไม่นานนี้ จึงทำได้แค่ดิ้นไปมา ตอนนี้กล้าในสภาพเปลือยกายมีเพียงถุงเท้าสีดำและรองเท้าหนังถูกห้อยลงมาจากต้นมะม่วง โดยมีตำรวจสวมเครื่องแบบครึ่งท่อนเปลือยท่อนบนพยายามนำมือไปเล่นกับกล่องดวงใจของกล้าอย่าสนุกมือ เวลาผ่านไปไม่นาน ตำรวจหนุ่มคนนั้นก็ถอดเครื่องแบบที่เหลือออกจะเรียกได้ว่ามีสภาพไม่ต่างจากกล้าก็คงไม่ผิดนัก และในเวลานั้นแก่นกายของกล้าก็ชูชันขึ้นมาอีกครั้งตามที่ตำรวจหนุ่มต้องการและแล้วน้ำข้นขุ่นสีขาวก็ถูกพ่นออกมาอีกครั้งจากร่างกายของกล้า กล้าหายใจหอบอีกครั้ง ส่วนตำรวจหนุ่มก็หันมาจัดการเครื่องหมายความเป็นชายของตัวเองอีกครั้งจนน้ำขาวขุ่นของตำรวจหนุ่มก็ถูกพ่นออกมาเช่นกันตอนนี้ฤทธิ์ยาของกล้าหมดสิ้นจากสติของกล้าแล้วคงเหลือไว้แต่ความอายต่อสายตาตำรวจหนุ่ม ถึงแม้ว่าตัวกล้าเองจะเคยต้องแก้ผ้าเปลือยกายต่อหน้าคนอื่นมาแล้ว แต่นั่นคือช่วงเวลาที่ต้องแก้ เช่นเวลาอาบน้ำ เปลี่ยนชุด ไม่ใช่เวลาที่ทำภารกิจแบบนี้ “เดี๋ยวผมขอถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐานหน่อยนะ”ตำรวจหนุ่มบอกกล้า กล้ารีบบิดตัวหลบกล้องโทรศัพท์มือถือพร้อมกับส่งเสียงแต่คงทำได้แค่เสียงอู้อี้เพราะเสื้อตำรวจหนุ่มถูกรัดอยู่ในปากของกล้า ตำรวจหนุ่มเดินเข้าไปหากล้าพร้อมกับเอามือรูดเสื้อที่รัดปากของกล้าลง ตอนนี้ที่ปากของกล้าเป็นอิสระแล้วแต่กล้าเองก็ยังคงพูดไม่ออก เพราะกำลังงงและช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น “ผมไม่เอาไปเผยแพร่ที่ไหนหรอกหุ่นน้องแม่งดีว่ะ เลยอยากถ่ายเก็บไว้” ตำรวจบอกกล้าให้สบายใจแต่กล้าก็ยังคงไม่ไว้ใจ “ลบรูปเถอะครับให้ทำอะไรก็ได้ผมก็ยอม ขอร้องว่าลบรูปเถอะครับ” กล้าพยายามขอร้องตำรวจหนุ่ม “ทำอะไรก็ได้หรอ งั้นเอาไลน์ของน้องมา” ตำรวจหนุ่มยื่นข้อเสนอกล้าก็ยังคงงงว่าต้องการอะไร แต่กล้าก็ยังคงให้ไลน์ของตัวเองไป “งั้นทุกเย็นวันศุกร์ตอนห้าโมง ผมออกเวร ผมต้องเจอคุณที่นี่ ห้ามสาย เข้าใจนะ” ตำรวจหนุ่มสั่งกล้า “ได้ครับ”กล้าเองก็ยังคงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็รับปากไป ตำรวจหนุ่มปลดกล้าลงมาพร้อมกับไขกุญแจมือกล้า แล้วส่งเสื้อผ้าให้พร้อมกับแต่งตัวให้กับตัวเอง กล้าหยิบเสื้อยืดสีขาวที่คล้องอยู่ที่คอส่งคืนตำรวจคนนั้นแต่ตำรวจคนนั้นตอบกลับมาว่า “อ่อผมลืมบอกสถานะคุณไป ตอนนี้คุณคือทาสผมแล้วนะ คุณต้องทำตามผมสั่งทุกอย่างห้ามปฏิเสธ” คำพูดนี้ทำเอากล้าช็อคไปชั่วครู และนิ่งอึ้งว่า ทาสในความหมายของคุณตำรวจคืออะไร “ทาสคืออะไรครับ”กล้าถามอย่างไม่รู้ประสีประสาอะไร “แสดงว่ายังไม่เคยเล่นอะไรแนวนี้สินะทาสที่คุณเป็นคือ คุณต้องทำตามผมสั่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะยังไงก็ตามห้ามขัดคำสั่ง”คำตอบนี้ทำให้กล้า สับสันในความรู้สึกไปหมด ไม่รู้ว่าควรจะกลัว ตกใจ ตื่นเต้นหรือว่าชอบใจดีนะ “แต่ไว้ใจผมได้ผมไม่เล่นเจ็บตัวหรอก แล้วผมก็ไม่เล่นอะไรที่ทำลายอนาคตของทาสหรอกผมไม่ใช่พวกนายเอาแต่ใจ” ตำรวจบอกกับกล้าก่อนจะเดินนำกล้าออกมาจากพงหญ้า “ไว้ผมจะส่งไลน์มาบอกนะว่าผมต้องการให้คุณทำอะไร” ตำรวจหนุ่มสั่งกล้า ก่อนที่จะจากไป “ครับ”กล้าตอบรับด้วยความอารมณ์สับสนและตื่นเต้น จากนั้นกล้าก็ขี่รถกลับหอพักตัวเอง กล้าปิดประตูห้องถอดเสื้อคลุมและกางเกงนักศึกษาออก นั่งเปลือยกายในห้องตัวเอง พยายามคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองในช่วงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาทันใดนั้นก็มีไลน์ข้อความเด้งเข้ามา ใช่แล้ว ไลน์ของตำรวจหนุ่มคนนั้นนั่นเองส่งรูปของกล้าที่ถูกแขวนที่ต้นมะม่วงเมื่อช่วงเย็นส่งมา กล้าเข้าใจความรู้สึกของตำรวจหนุ่มแล้วเพราะตัวกล้าเอง เมื่อเห็นรูปที่ตัวเองโดนแขวนในสภาพไม่มีเสื้อผ้าใส่ก็เกิดอารมณ์ขึ้นมา ทั้งกล้ามเนื้อ ทั้งเหงื่อฉาบร่างของกล้าจนตัวมันไปหมดเพิ่มความเซ็กซี่ขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ “เจอกันมะรืนนี้”ตำรวจหนุ่มส่งข้อความมา “วันศุกร์ผมมีเรียนร.ด. ครับ เลิกเรียนห้าโมง ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว” กล้าตอบกลับ “อ่าวเรียนมหาลัยยังเรียน ร.ด.อีกหรอ” “ผมเรียนปี4 ครับ” กล้าตอบ “งั้นผมให้เวลาถึงหกโมง เจอกันที่เดิม” “ผมเปลี่ยนชุดไม่ทันครับพี่”
“ใครบอกให้มึงเปลี่ยนล่ะเรียนเสร็จก็มาเลย” “ครับ”กล้าตอบรับ ด้วยสาเหตุอะไร กล้าก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน กล้าวางโทรศัพท์ลงแล้วลองมานั่งทบทวนตัวเองว่าที่โดนพันธนการโดยตำรวจหนุ่ม ตัวเองรู้สึกอย่างไร แต่ยังไม่ได้ทันได้คำตอบความเป็นชายของกล้าก็แข็งตัวแทนคำตอบเสียแล้วยิ่งทำให้กล้าสับสนใจตัวเองหนักมากขึ้นกล้าจึงตัดสินใจวางทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นลง แล้วไปอาบน้ำเพื่อเตรียมเข้านอน วันนี้วันพฤหัสบดีกล้ามีเรียนตอนบ่าย จึงสามารถตื่นสายได้กว่าปกติ แต่คำว่าสายของกล้าก็แค่แปดโมงเช้ากล้าก็ลุกมาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวออกจากหอพัก ระหว่างที่แต่งตัวอยู่นั้นกล้าก็พลันเหลือบไปเห็นเสื้อคลุมส่งอาหาร จึงทำให้นึกถึงเรื่องเมื่อวานนี้แต่น่าแปลกที่วันนี้กล้ากลับมีอารมณ์เมื่อนึกถึงเรื่องที่ผ่านไปเมื่อวาน จนความเป็นชายของกล้าแสดงออกด้วยความแข็งตัวจนกล้าไม่สามารถสวมกางเกงนักศึกษาได้ เพราะกางเกงของกล้าเป็นแบบกระบอกเล็กและช่วงสะโพกค่อนข้างพอดีตัว “เชี้ยเอ๊ยเสือกมาแข็งตอนนี้” กล้าบ่นกับตัวเองในระหว่างพยายามสวมกางเกงนักศึกษาให้ได้ซึ่งกล้าพยายามอยู่นาน จนสุดท้าย กล้าต้องหาวิธีทำให้ “กล้าน้อย”สงบความบ้าคลั่งลง ซึ่งกล้าพยายามอยู่นาน กว่ากล้าน้อย จะสงบลงจึงสวมกางเกงนักศึกษาได้กล้าจึงออกมาข้างนอกเมื่อหาอาหารเช้าทานก่อนเตรียมตัวเข้าเรียนช่วงบ่าย และไม่ลืมที่จะหยิบชุดกีฬาและรองเท้ากีฬาติดไปด้วยเพราะวันนี้เป็นวันที่กล้าต้องฝึกซ้อมบาสกับโค้ชก้อง ช่วงบ่ายบรรยากาศการเรียนของกล้าเป็นไปอย่างหน้าเบื่อ เพราะวิชาที่เรียนคือ ชีววิทยาซึ่งเป็นบทที่ว่าด้วยกันเรื่องอาณาจักรพืช และพฤติกรรมของมันมันน่าเบื่อจนกล้ามักจะถามตัวเองในใจว่า เรียนวิชานี้ไปทำไม จนหมดเวลาเรียน ระหว่างที่กล้ากำลังเก็บของและกำลังจะไปหาอาหารว่างทานระหว่างรอฝึกซ้อม “กล้าๆโค้ชก้องตามตัวอยู่อ่ะ รีบไปหาแกหน่อยนะ” เดชเพื่อนสนิทชมรมบาสของกล้าเดินเข้ามาบอก “อือเดี๋ยวกูไป” กล้าบอกเพื่อนก่อนที่ตัวเองจะรีบวิ่งไปยังห้องพักของโค้ชก้อง
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-9-23 15:30:31
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-9-23 15:52:13
โพสต์ 2021-9-23 17:35:55
โพสต์ 2021-9-23 21:16:33
โพสต์ 2021-9-29 06:06:19