เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่7 ชายพเนจรสองคนและการไล่ล่าสุดระทึกบนรถไฟ!!!

Petchza2021

              ไอ้ก้านนั่งเหม่อลอย  อยู่คนเดียวเงียบๆอยู่ในขบวนรถไฟ  ระหว่างที่รอรถไฟเคลื่อนขบวนออกจากสถานีตามเวลา    เนื่องจากเป็นวันธรรมดา  แต่เป็นรอบวิ่งเช้าตรู่  ในขบวนรถไฟนี้  จึงยังไม่มีผู้คนคับคั่งมากมายนัก   ไอ้ก้านนั่งมองร่างของไอ้แสนเพื่อนนายร้อยคนสนิทที่ค่อยๆเดินหายไปอีกทางหนึ่งจนลับสายตา    อีกนานหลายวันกว่ามันทั้งสองจะได้พานพบกันอีกครั้ง     ไอ้ก้านจดจำใบหน้าหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ของไอ้แสนเพื่อนรักมันไว้อยู่ในความทรงจำ  แทนความคิดถึงนั้น.....

                 เสียงสัญญาณบอกเวลาขบวนรถไฟเริ่มขับเคลื่อนแล่นออกจากชานชะลา   ไอ้ก้านเริ่มครุ่นคิดสิ่งที่มันค้างคาอยู่ในใจ... เรื่องของ"ไอ้วันชัย"  สิ่งที่มันเลือกเข้ามาพันพัวกับชีวิตของมันและไอ้แสน    มันต้องการอะไรกันแน่ ?

                  ไอ้ก้านไอ้แสนต่างสันนิษฐานว่า  ไอ้วันชัยนั้น มีอาการทางจิต ที่ค่อนข้างซับซ้อน  แต่พฤติกรรมความแปรปรวนที่แสดงออกมาอย่างสุดโต่งนั้น  ล้วนอาจจะเคยถูกใครบางคนนั้นสร้างบาดแผลกระทบกระเทือนจิตใจมาก่อน   พวกมันจึงสันนิษฐานว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของไอ้วันชัย-วรรณาอย่างแน่นอน    ซึ่งไอ้ก้านยังจำได้ดี  ว่าครั้งหนึ่งมันเคยถามถึงพ่อแม่ไอ้วันชัย  แต่นายร้อยลึกลับนั้นมีอาการโกธรเกรี้ยวตอบโต้กลับมาอย่างรุนแรง!

                    หากวิเคราะห์จากการที่มันได้เคยพยายามแทรกตัวเข้ามาสนิทสนมกับไอ้ก้านและไอ้แสน...   อีกทั้งสายตาของไอ้แสนบังเอิญเห็นไอ้วันชัย มันที่มองมายัง"ไอ้มิ่ง"พ่อของมันเอง   หรือ"กำนันหาญ" พ่อของไอ้แสน   ไอ้ก้านจึงค่อนข้างมั่นใจว่า  ปูมหลังของสองพี่น้องวันชัยวรรณา ต้องเป็นพ่อของมันคนใดคนหนึ่งเกี่ยวข้องด้วยอย่างแน่นอน    ซึ่งแม่ไอ้วันชัยก็ตายจากไปแล้ว   แต่ยังมี "ยายปริก"  บุคคลสำคัญอีกคนหนึ่งที่พวกมันต้องรู้ให้ได้ ว่าบ้านนี้มีเงื่อนงำและต้องการอะไรกับพวกมันกันแน่!

                     แน่นอนว่าไอ้ก้านไอ้แสนไม่ยอมให้ไอ้วันชัยสำเร็จเป้าหมายทำลายชีวิตนายร้อยพวกมันเป็นแน่    ยิ่งพวกมันถูกไล่ล่ามากเท่าไหร่.... พวกมันก็ต้องเป็นผู้ล่าไอ้วันชัยกลับบ้างเช่นกัน    โดยสิ่งที่พวกมันต้องการล่าจากวันชัย  ก็คือ ความจริงที่ทำให้วันชัยและวรรณาสองพี่น้อง  มีอาการเป็นเช่นนั้น  มันเกิดจากอะไร ?     มันทั้งสองได้ตกลงกันว่า ระหว่างปิดเทอมนี้   พวกมันจะต้องช่วยกันสืบเสาะหาอดีตของไอ้มิ่งและไอ้หาญ   พ่อของมัน  ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัววันชัยอย่างไร...  ซึ่งยิ่งรู้เรื่องราวทั้งหมดเร็วเท่าไหร่ก็จะสามารถทำให้พวกมันหยุดยั้งการกระทำของไอ้วันชัยได้เร็วยิ่งขึ้นนั่นเอง


                         หากแต่ถ้าคนที่มีอาการทางจิต... ไม่ได้มีเพียงแค่สองพี่น้องนั้นล่ะ ?    ถ้าเหตุการณ์ทั้งหมด เกิดจากการเลี้ยงดูของยายปริก  โดยไม่ได้เกี่ยวข้องกับพ่อพวกมันเลย  นั่นก็ต้องทำให้พวกมันหาหลักฐานมัดตัวว่าครอบครัวบ้านนี้มีอาการทางจิต  เพื่อให้ทั้งสามพ้นจากรั้วโรงร้อยนายร้อยไปโดยเร็ว   เพื่อที่นักเรียนนายร้อยทุกนายจะได้ข่มตานอนหลับอย่างสบายใจสักที....  

                      การที่ไอ้วันชัยและวรรณาจะดำเนินแผนการทุกอย่างลุล่วงสำเร็จ   พวกมันคงไม่ได้มีกันแค่สองพี่น้องแน่ๆ   ไอ้ก้านและไอ้แสนจึงระมัดระวังตัว   มีเพียงพวกมันสองคนที่ตกลงว่าจะเริ่มตามสืบสาวเรื่องราวไอ้วันชัย เพื่อหาหลักฐานขับไล่สองพี่น้องให้พ้นรั้วโรงเรียนโดยเร็วที่สุด    พวกมันเชื่อใจเพียงกันและกันและไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น!.....

                        สิ่งที่ทำให้พวกมันเริ่มหันมาสงสัยยายปริก  เพราะช่วงก่อนถึงวันปิดเทอม   ไอ้ก้านไอ้แสนดันบังเอิญได้ยินนักเรียนนายร้อยลือกันถึงยายปริก  แม่ครัวโรงอาหาร ผู้ลึกลับ  ที่ตั้งแต่มาทำงานที่โรงเรียนนายร้อยแห่งนี้   ยายปริกนั้นไม่เคยปรากฎตัวออกมาให้ใครเห็นเลย!......


"เอ็งไม่เคยได้ยินเรื่องของข่าวคราวของแม่ครัวคนเก่าของโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพนี้หรือ....  เขาลือกันสนั่นว่า แกออกไปตลาด  โดนโจรแทงมีดเสียบตัดขั้วหัวใจสยดสยอง     โรงเรียนติดป้ายประกาศหาแม่ครัวคนใหม่ได้ไม่กี่วัน   พวกยายปริกก็มาสมัครงานได้รวดเร็ว   อะไรจะบังเอิญเช่นนั้น.... "
นักเรียนนายร้อยพูดคุยลือกันให้สนั่น  ซึ่งก็เข้าหูพวกไอ้ก้านไอ้แสนพอดี.....



.
.
.
                   ในระหว่างที่ไอ้แสนกำลังนั่งเหม่อลอยครุ่นคิดถึงเรื่องไอ้วันชัยนั้น    นายร้อยผู้ลึกลับที่มันกำลังนึกถึง ก็เริ่มเดินหาไอ้ก้านไปตามเบาะนั่งตู้โบกี้ขบวนรถไฟต่างๆทันที....  ซึ่งแน่นอนว่าชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดนักเรียนนายร้อยเต็มยศ  ใบหน้าหล่อเหลาและรูปร่างสูงสง่าของไอ้ก้าน    ย่อมกลายเป็นเป้าสะดุดสายตามันได้ไม่ยาก   มันลูบคมมีดที่มันแอบซ่อนไว้ใต้แขนเสื้อนักเรียนนายร้อยอย่างอารมณ์ดี....   วันนี้ใครเป็นจะเป็นผู้ล่า  และผู้ถูกล่า ?.......
                      หลังนายสถานี เริ่มไล่ตรวจตั๋วรถไฟ    ไอ้วันชัยจึงเริ่มเดินไล่ล่าหาไอ้ก้านอีกครั้ง  ซึ่งมันก็เจอนายร้อยบ้านทุ่งกำลังนั่งอยู่คนเดียวที่กลางขบวนรถไฟ  เวลานี้ยังเช้าตรู่นัก  ผู้คนในขบวนรถไฟแห่งนี้จึงมีเบาบาง   มันแสยะยิ้มชั่วร้าย เดินย่างก้าวขาไปหาไอ้ก้านด้วยความย่ามใจ    ไอ้วันชัยฮัมเพลงลูกกรุงเก่าในลำคอเบาๆ   แต่หูของไอ้ก้านจำเสียงเพลงหลอนโสตประสาทนั่นได้อย่างดี    มันรีบหันหน้ามา ก็พบกับ"ไอ้วันชัย" ที่กำลังเดินมาหามันช้าๆ  พร้อมรอยยิ้มอันน่าขนลุก!!!......

                                "คิดถึงฉันบ้าง.......คืนนี้......
                      หากเธอ....ไม่มี...พันธะใดๆ....
                      และพอจะซึ้ง.....ถึงเรื่องหัวใจ......
                      ว่าฉันมิได้...ผูกพันธ์...เสน่หา......
                             """""""""""""""""""""""""""""""
                      ก่อนนอน......คืนนี้.........
                      จอมขวัญคนดี.......
                      อย่าคิดถึงใครกว่าฉัน........
                      สวดมนต์ไหว้พระ.....ก่อนนอนทุกวัน......
                      และให้หลับฝัน.....ถึงฉันทุกคืน....... !!!!!"


ไอ้วันชัยร้องเพลงประจำตัวอย่างอารมณ์ดี   พร้อมส่งรอยยิ้มสุดสะพรึงให้ไอ้ก้าน!!!    นายร้อยบ้านทุ่งลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสัมภาระ  และเริ่มเดินหนีไอ้วันชัยทันที!!!!........



                       เพียงแต่รูปร่างสูงโปร่งและชุดนักเรียนนายร้อยที่ไอ้ก้านสวมใส่วันนี้  กลับทำให้มันกลายเป้านิ่งให้ไอ้วันชัยเพ่งเล็งมาที่มัน!    ไอ้ก้านจึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด   แต่มันกลับโชคร้าย  เพราะดันมีผู้โดยสารในขบวนรถไฟเข้าห้องน้ำที่มันต้องการเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดชาวบ้านธรรมดา  เพื่ออำพรางตัวซ่อนตัวจากไอ้วันชัย!   มันรีบหันไปดูนายร้อยลึกลับ ก็พบว่าไอ้วันชัยนั้นยังเดินตามมันมาอย่างติดๆ   มันแสยะยิ้มต้อนรับไอ้ก้าน  เหมือนลูกไก่ในกำมือ    ต่อให้ไอ้ก้านจะหนีไปซอกหลืบไหน   อย่างไรนายร้อยบ้านทุ่งก็ต้องอยู่บนรถไฟขบวนนี้ไม่มีทางหนีรอดพ้นจากมันได้  จนกว่าจะถึงสถานีที่เป็นบ้านทุ่งของมัน   ซึ่งไอ้วันชัยก็จะได้ผลพลอยได้ เป็นการล่วงรู้ที่อยู่บ้านของไอ้ก้านด้วย !....

                         ไอ้ก้านรีบวิ่งหนีเอาตัวรอดอย่างรวดเร็ว   แต่มันก็สบโอกาส  ช่วงที่รถไฟ จอดหยุดที่อีกสถานี   มีชาวบ้านเดินเพิ่มขึ้นมาในขบวน  มันพยายามเดินแหวกให้กลืนไปกับผู้คนที่เริ่มคับคั่งในขบวนรถไฟ    แต่ไอ้วันชัยก็ยังคงไม่ลดละ มันตามไอ้ก้านมาติดๆ!......

                         โชคร้ายของไอ้ก้านยังไม่หมดสิ้น  เมื่อมีตำรวจรถไฟ ขึ้นมาตรวจตราดูความเรียบร้อย   ไอ้ก้านกำลังจะรีบเข้าไปขอความช่วยเหลือ   ซึ่งนายตำรวจรถไฟก็สังเกตุเห็นท่าทางร้อนรนของไอ้ก้านที่หืดหอบ  หายใจกระเส่า เหงื่อกาฬไหลอาบชุ่มร่าง.....


"หนุ่มน้อย.... มีอะไรให้ข้าช่วยเหลือมั้ย ?   "
ตำรวจรถไฟถาม   แต่ไอ้วันชัยกลับเข้าประชิดตัวไอ้ก้านจากด้านหลัง  และใช้ปลายมีดที่ซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อ กดไปที่ด้านหลังนายร้อยบ้านทุ่งทันที!....   ไอ้ก้านสะดุ้งรีบหุบปากเงียบสนิท....   ไอ้วันชัยจึงพลิกโอกาสของไอ้ก้านให้เป็นวิกฤตทันที! ......


"พวกข้าเล่นวิ่งไล่จับกัน....  น่าเสียดายนะไอ้ก้าน....  เอ็งโดนข้าจับได้เสียแล้ว   ฮ่าๆๆๆ!!"
ไอ้วันชัยหัวเราะใส่ไอ้ก้านอย่างมีความหมาย   ไอ้ก้านหายใจเข้าออกไม่ทั่วท้อง   ตำรวจรถไฟพยายามเพ่งมองอาการแปลกๆของสองนักเรียนนายร้อย   แต่ไอ้วันชัยก็ได้ซ่อนคมมีดที่กำลังจี้จ่อลำตัวของไอ้ก้านได้อย่างแนบเนียน!     พวกมันทั้งสองจึงกลับกลายเป็นถูกตำหนิแทน!.....


"พวกเอ็งเรียนนายร้อยมา   โตขนาดนี้เล่นเป็นเด็กๆกันไปได้...  ที่นี่ไม่ใช่ที่วิ่งเล่นไล่จับกัน   มันเกะกะทางชาวบ้านเขา กลับไปนั่งที่ของตัวเองได้แล้ว !... "
ตำรวจรถไฟ ดุสองนักเรียนนายร้อยเสียงเข้ม    ไอ้ก้านยืนหมดหวัง    มันจะเอาตัวรอดอย่างไรในสภาวะคับขัน ที่ไม่มีแม้แต่อาวุธป้องกันตัว ?.....


"หากเอ็งคิดแม้แต่จะปริปากบอกใคร...   เอ็งไม่รอดแน่....  อดีตผัวเก่าของข้า....  หึหึ !"
ไอ้วันชัยกระซิบข้างใบหูไอ้ก้านด้วยน้ำเสียงอำมหิต    มันทั้งสองเดินกลับมานั่งตัวลีบยังเบาะนั่งที่ไอ้ก้านนั่งอยู่คนเดียวตอนแรก....   
ไอ้ก้านพยายามตั้งสติ    ครุ่นคิดว่าจะสถานการณ์ที่มันเป็นต่อไอ้วันชัยอดีตเพื่อนสุดโรคจิตทุกด้าน จะต้องทำอย่างไรดี?....



"เอ็งต้องการอะไร  ?   "
ไอ้ก้านกัดฟันถามไอ้วันชัยด้วยความแค้นใจ.....


"เวลาคนเราจะตายนี่ก็มันทั้งกลัวทั้งกล้าได้ในเวลาเดียวกัน... น่าอภิรมย์ดีเนอะ....  ไม่คิดถึงเรื่องสวาทระหว่างเราบ้างหรือ?    ฮ่าๆๆๆๆ!!!!"
ไอ้วันชัยเยาะเย้ยไอ้ก้านอย่างผู้ชนะ....    คมมีดยังคงจ่ออยู่ที่ลำตัวมันไม่ห่าง....    ก่อนที่มันจะเริ่มได้สติหาทางเอาตัวรอด


"ข้าคิดถึงเอ็ง.....  ใจแทบขาด....   "
ไอ้ก้านพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน   มันลูบไล้ใบหน้าไอ้วันชัยเบาๆ     นายร้อยลึกลับยิ้มมุมปากเบาๆ......


"เอ็งคิดถึงข้าแค่เวลาใกล้ตายเท่านั้นแหละ!....   ใจเอ็งมีแต่ไอ้แสนผู้เดียว    สันดานโกหกตอแหล!  "
ไอ้วันชัยกลับเดือดดาลใส่   ไอ้ก้านจึงรีบประกบปากดันไอ้วันชัยให้ทรุดตัวลงต่ำใต้เบาะ   เพื่อที่จะได้พ้นจากสายตาชาวบ้านที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากเบาะที่พวกมันนั่งกันอยู่.....


"จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆ.......   อืมมมมมมมมม.......  ซิ๊ดดดดด!
จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆ.......อาาาาาาาา.......จ๊วฟฟฟฟฟฟๆๆๆ
แบบนี้......พอจะทำให้เอ็งเชื่อคำข้าได้หรือยัง.... ?  "
ไอ้ก้านประกบปากแลกลิ้นดูดดื่มกับไอ้วันชัยอย่างเร่าร้อน  ก่อนที่นายร้อยบ้านทุ่งจะกุมมือของไอ้วันชัยให้มากุมขมับยังท่อนควยของมันที่ตุงเด่เป็นลำอยู่ใต้กางเกงนายร้อยพร้อมสายตาอันหยาดเยิ้ม   ไอ้วันชัยยิ้มอย่างผู้ชนะทันที.....


"แล้วระหว่างข้ากับไอ้แสน.... เอ็งพอใจผู้ใดมากกว่ากัน...? "
ไอ้วันชัยถามพลางยิ้มมุมปาก   มันมองตาไอ้ก้านไม่ลดละ   

"ข้าก็ต้องเลือกเอ็งสิ....   ข้าจะไปพอใจคนที่ข้าเย็ดไม่ได้ทำไม?    เอ็งถามสิ้นคิดเสียจริง   ฮ่าๆๆ  "
ไอ้ก้านแสร้งตบตาเพื่อเอาตัวรอด.....  แต่ไอ้วันชัยก็ยังหาไม่เชื่อคำพูดนายร้อยบ้านทุ่งง่ายๆ.....


"งั้นเอ็งพิสูจน์สิ....ว่าเอ็งพิศวาสข้าแค่ไหน.... "
ไอ้วันชัยมองตาไอ้ก้านอย่างมีความหมาย   ไอ้ก้านจึงดึงหน้าของมันมาประกบปากจูบอีกครั้ง   มันทั้งคู่แลกลิ้นโต้กันไปมาดูดดื่มเร่าร้อน   ไอ้ก้านใช้ลิ้นตวัดเลียไปตามใบหน้าของไอ้วันชัย  ก่อนฉกเลียเข้าที่ซอกใบหู   และไซร้คออย่างชำนาญกาม   ไอ้วันชัยเริ่มเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสสวาทของนายร้อยบ้านทุ่งรูปหล่อ    ตอหนวดอ่อนๆที่แข็งสากกำลังถูถากไปตามลำคอของมันจนแดงระเรื่อ....   ไอ้ก้านเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักเรียนนายร้อยไอ้วันชัยลงและฉกลิ้นดื่มด่ำหัวนมสองข้างของมันด้วยสัมผัสอันเร่าร้อน!.....    ไอ้วันชัยสูดปากครางเบาๆอย่างเสียวซ่านไม่ทันระวัง   ก่อนไอ้ก้านจะแอบใช้ฝ่ามือ  หวดสุดกำลังทุบเข้าที่สันคอ!    ไอ้วันชัยค่อยๆสลบเหมือดไปในทันที!    ไอ้ก้านรีบหามีดที่มันซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อ   พร้อมจับโยนทิ้งออกไปนอกหน้าต่างขบวนรถไฟทันที!....   ก่อนที่มันจะเริ่มค้นหาหาอาวุธในกระเป๋าของไอ้วันชัย   เมื่อไม่พบสิ่งใดที่ทำอันตรายมันได้   ไอ้ก้านจึงรีบลุกขึ้นหลบหนีไอ้วันชัยอีกครั้ง!!!!.....

                   มันพบว่าตำรวจรถไฟได้ลงจากขบวนไปตรวจรถไฟลำอื่นแล้ว    แต่โชคก็ไม่เข้าข้างมันนัก  เนื่องจากมีป้าแก่ๆนางหนึ่งเข้าห้องน้ำตัดหน้ามัน   ไอ้ก้านจึงหนีไอ้วันชัยต่อในชุดนักเรียนนายร้อยเต็มยศเด่นสะดุดตา!.....

                    เนื่องจากแม้ไอ้วันชัยจะไม่มีอาวุธทำร้ายได้แล้ว   แต่มันก็ไม่ต้องการให้ไอ้วันชัยล่วงรู้ที่อยู่ของครอบครัวมัน   ไอ้ก้านมันกลัวว่าไอ้มิ่งพ่อแท้ๆของมัน และน้องชายทั้งสองจะตกอยู่ในอันตรายทันทีเมื่อไอ้วันชัยล่วงรู้ที่อยู่      มันมีเวลาอีกไม่มากนัก  ต้องรีบหลบซ่อนตัวก่อนจะหาจังหวะลงจากขบวนรถไฟเมื่อถึงสถานีบ้านของมันที่มีไอ้กล้ารออยู่!......


                       ไอ้ก้านเดินมาถึงท้ายขบวนรถไฟ ซึ่งเป็นมุมอับลับสายตา   เหมาะให้มันหลบอำพรางตัวจากไอ้วันชัย    มีชายพเนจรสองคนนอนกกตัวโดยมีผ้าห่มคลุมร่างกายมันทั้งสองอยู่    ไอ้ก้านจึงรีบร้องเรียกขอความช่วยเหลือโดยการสะกิดปลุกร่างชายพเนจรหนึ่งในนั้นให้ตื่นขึ้นทันที......

                        แต่สิ่งที่ไอ้ก้านไม่ล่วงรู้  นั่นก็คือ  แท้จริงแล้ว  ชายพเนจรร่อนเร่ทั้งสองนี้เป็นคู่ขาสวาทกัน!   และทันทีที่ชายหนึ่งในสองคนนั้นลืมตาตื่นและเห็นไอ้ก้านที่สะกิดปลุกมัน     ใบหน้าหล่อเข้มแบบหนุ่มไทยแท้  รูปร่างสูงสง่ากำยำล่ำสัน    อีกทั้งชุดนักเรียนนายร้อยที่ขับความสง่าดูดีให้ไอ้ก้านยิ่งน่าสัมผัสไปทั้งเรือนร่าง    โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าตุงๆที่ปกปิดความใหญ่ยาวอลังการของไอ้ก้านไว้ไม่มิด!....    ชายพเนจรมองไอ้ก้านตาเป็นประกาย   เหมือนโชคดีเจออาหารชั้นเลิศมาประเคนให้พวกมันกินถึงที่ !!!!......


"พี่ชายทั้งสอง.....  ฉันถูกไล่ล่าจากคนที่ไม่หวังดีอยู่.....  พี่ๆพอจะเมตตาให้ฉันหลบซ่อนอยู่ใต้ผ้าห่มของพี่ชายทั้งสองได้ไหม ?    ฉันขอร้องเถอะนะจ้ะ.... ฉันมาดี ไม่มีพิษภัยกับพี่ๆแน่นอน  "
ไอ้ก้านยกมือไหว้ขอร้อง ชายพเนจรทั้งสอง    ซึ่งอีกคนก็ตื่นขึ้นจากการหลับไหล  มองไอ้ก้านในชุดนักเรียนนายร้อยด้วยความเสน่หาอยากลิ้มรสกามนายร้อยตั้งแต่หัวจรดเท้า.....    มันทั้งสองพยักหน้าตกลง  ไอ้ก้านรีบมานั่งแทรกกลางระหว่างชายพเนจรสองคน  และใช้ผ้าห่มผืนใหญ่คลุมอำพรางร่างกายตนเองทันที!......

                        กลิ่นกายชายหนุ่มนายร้อยรูปหล่อ  กลับดึงดูดให้ชายพเนจรสองคนเริ่มใช้มือลูบไล้แปะป่ายไปตามมัดกล้ามกำยำของไอ้ก้านที่นอนคุดคู้อยู่ใต้ผืนผ้าห่มทันที!...   ไอ้ก้านสะดุ้งเฮือกใหญ่   ตกใจกับสัมผัสปลุกเร้าอารมณ์กาม ในขบวนรถไฟที่มีชาวบ้านอีกหลายคนนั่งอยู่ไม่ห่างพวกมัน  อีกทั้งยังเป็นเวลากลางวันแสกๆ!!!........


"น้องชายรูปหล่อ....อยากให้พี่ๆช่วยเหลือ ....น้องชายก็ต้องให้สินน้ำใจพี่ๆเสียหน่อย.....  พวกพี่...อยากได้น้ำควยนายร้อยหล่อๆแบบน้อง  ใส่ปากและรู อย่างละน้ำ!!  หากน้องชายรูปหล่อไม่ยินยอมโดยดี   พวกพี่คงต้องจะให้น้องชายไปหลบซ่อนตัวที่อื่นแทนนะจ้ะ......  "
ชานพเนจรคนหนึ่งเอ่ยขึ้น  พร้อมกับสบตามองเพื่อนคู่ขาอีกอย่างผู้ชนะ    อีกไม่นานมันทั้งสองจะได้ลิ้มรสชาติน้ำอสุจิพ่อพันธุ์ชั้นดีอย่างไอ้ก้านแล้ว!!.......


                    เมื่อมันไม่มีทางเลือก   ไอ้ก้านจึงต้องยอมให้ชายพเนจรทั้งสอง  รีดน้ำกามจากเรือนร่างนักเรียนนายร้อยของมันจนกว่ามันจะรถไฟขบวนนี้จะเคลื่อนถึงไปถึงสถานีบ้านของมัน!.....


"น้องชายนายร้อยรูปหล่อชื่ออะไร   พี่ๆจะได้เรียกชื่อหนุ่มที่กำลังจะเป็นผัวพวกพี่ถูก....  ฮ่าๆๆ!...."
ชายพเนจร หัวเราะอย่างสะใจ     ไอ้ก้านแม้จะไม่เต็มใจ  แต่เสี้ยวหนึ่งของความคิดก็เกิดอารมณ์เสียววาบไปทั่วร่างกาย  เกิดอารมณ์ตื่นเต้นระคนปนเงี่ยนกระสันต์จากสัมผัสและกลิ่นกายชายพเนจรที่ทำเหมือนกับร่างกายนายร้อยหนุ่มอย่างไอ้ก้านมันเป็นสิ่งหอมหวานและมีค่า    มันแอบนึกกระหยิ่มย่องภูมิใจ  ที่รูปร่างกำยำล่ำสันของมันทำให้ชายหนุ่มหลายคนหมายปองอยากได้  จะทำทานสักยกน้ำกามให้สักน้ำ สองน้ำระหว่างทางกลับบ้านกับพวกแปลกหน้าบ้านๆสองคน  ก็คงเสียวสนุกดีพิลึก!......ขอโทษจริงๆนะไอ้แสน  แต่ความเงี่ยนชายหนุ่มวัยกลัดมันนั้นหักห้ามใจกันไม่ได้จริงๆ!!!....



"ฉัน....ชื่อก้านจ้ะ.... พี่ชายทั้งสองล่ะชื่ออะไร.... "
ไอ้ก้านตอบเสียงทุ้มต่ำเล็ดลอดอยู่ใต้ผ้าห่มมาเบาๆ.....   


"คนที่อยู่ด้านซ้ายข้างน้องชายชื่ออ้ายทอน   ส่วนข้าชื่ออ้ายจ่อย   พวกข้าเป็นพวกพเนจรร่อนเร่  ค่ำไหนนอนนั่น  นี่พวกข้าก็เพิ่งลงมาจากเมืองพิษณุโลก....พวกข้า ร้องเพลงแลกกับเงิน... ชีวิตอภิรมย์สนุกดีจะตาย....   ว่าแต่...หล่อขนาดนี้ เคยเย็ดผู้ชายมาบ้างหรือยังล่ะหือ....."
อ้ายจ่อย  ถามไอ้ก้านแบบกระซิบเบาๆให้ได้ยินเพียงสามคน....   มือของชายพเนจรทั้งสองเริ่มสอดไปใต้ผ้าห่ม  สัมผัสลูบไล้มัดกล้ามของไอ้ก้านอย่างหลงไหลในความแน่นฟิตของนักเรียนนายร้อยรูปหล่อ.....   


"ก็เคยมาหลายคนบ้าง... ตามประสาวัยกำลังเงี่ยนแหละจ้ะ "
ไอ้ก้านตอบเบาๆแบบเขินอาย    ชายพเนจรทั้งสองหัวเราะชอบใจ!.....   ชายพเนจรทั้งสองมองตากันหื่นๆ   นายร้อยหนุ่มหล่อรสชาติน้ำอสุจิจะเลิศเลอเพียงใดหนอ!.....   
                 ทันใดนั้น  อ้ายจ่อยก็มุดลงไปใต้ผ้าห่มที่ไอ้ก้านซ่อนกายอยู่....   โดยมีอ้ายทอนนั่งดูต้นทางให้   แต่มือมันนั้นก็เฝ้าคลอเคลียจากร่างแน่นฟิตของไอ้ก้านไม่ห่างเช่นกัน!.....

ื                 อ้ายจ่อยรีบปลดกระดุมจากเสื้อผ้าชุดนายร้อยไอ้ก้านด้วยอาการมือไม้สั่น   ไอ้ก้านอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยเปล่าโดยมีชุดนักเรียนสวมทับร่างกำยำลวกๆ    เผยให้เห็นแผงอกมัดกล้ามที่มันฝึกฝนพละกำลังร่างกายมันมาหลายปี  มันช่าง  แน่นฟิตถูกใจใครก็ตามที่ได้มีโอกาสสัมผัส...    อ้ายจ่อย มันรีบควักท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านออกมาจากซิปกางเกงนายร้อย  ท่อนควยน้องม้าลำเขื่องไอ้ก้านก็ดีดผึงผงาดท้าทายความร่านของชายพเนจรทันที   อ้ายจ่อยตาโตอึ้งตะลึงงันกับความอลังการของท่อนควย9นิ้วไอ้ก้าน......


"จุ๊ย์ๆๆๆๆ.....ทั้งหล่อทั้งควยชิบหาย....  วันนี้กูขอแดกควยนายร้อยหล่อๆแบบมึงให้บุญปากบุญรูกูสักหนละกัน....ซิ๊ดดดด!"

อ้ายจ่อยขบกรามครางเสียงสั่นในลำคอ  มันเริ่มใช้ใบหน้าดื่มดื่มด่ำไปกับมัดกล้ามลำตัวไอ้ก้านอย่างหลงไหล   ไอ้ก้านสูดปากครางเสียวสะท้านเมื่อถูกลิ้นชายพเนจรแปลกหน้าล่วงล้ำร่างกาย....  มันพิจารณาดูใบหน้าอ้ายจ่อย...  เป็นหนุ่มไทยเข้มๆ  หน้าตาบ้านๆธรรมดา   ดิบเถื่อน  กลิ่นสาปชายหนุ่มที่คงจะไม่ได้อาบน้ำทุกวัน   แต่กลับแฝงความหื่นกระหายในรสชาติแห่งกามที่ปลุกเร้าความเงี่ยนมันให้ลุกโชน!!!!


"เอาเลย!....วันนี้กูทำทานให้คนอย่างพวกมึง!.... ซิ๊ดดดดดด!"
ไอ้ก้านพูดเสียงสั่นจากความเงี่ยนที่ตื่นตัวอย่างรวดเร็ว!... มันลูบกดหัวทุยๆของอ้ายจ่อยให้ฉกลิ้นดื่มด่ำกับร่างกายที่แน่นฟิตทุกสัดส่วนอย่างภูมิใจ   มัดกล้ามและกลิ่นกายนายร้อยหนุ่มถูกชายพเนจรใช้ลิ้นฉกกวาดดูดเลียสัมผัสไปทั่วทุกอณูด้วยความหื่นกระหาย   จนไอ้ก้านต้องหลับตาครวญครางเบาๆในลำคอ!....   อ้ายจ่อยเห็นหน้าหล่อๆของนายร้อยบ้านทุ่งจึงฉวยโอกาสที่ไอ้ก้านหลับตาลง   รีบพุ่งประกบปากจูบฉกลิ้นล้วงไปในโพรงปากนายร้อยหนุ่ม   ไอ้ก้านสะดุ้งโหยงแต่ก็ใช้ลิ้นสอดคว้านกลับโต้มันอย่างเร่าร้อนดุเดือด    อ้ายจ่อยพอใจกับความใจถึงใจกล้าเกินวัยของไอ้ก้าน  ที่เงี่ยนไม่เลือก   ที่ขนาดยอมยกร่างกายนายร้อยหนุ่มให้ชายพเนจรอย่างพวกมันทั้งสองปรนเปรอสวาทให้บนขบวนรถไฟกลางวันแสกๆ!!....



"ดูดปากกันเบาๆหน่อยโว้ย!...เดี๋ยวใครได้ยิน    กูเริ่มเงี่ยนแล้ว  อ้ายจ่อย  มึงรีบๆหน่อยสิวะ  ข้าก็อยากกินมันเหมือนกัน"
อ้ายทอนเตือนบทกามสวาทที่เร่าดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ   มันเองก็อยากกินเรือนร่างไอ้ก้านใจจะขาด!.... มือมันลูบไล้แปะป่ายไปตามลำตัวไอ้ก้านอย่างมันส์มือ   ไอ้ก้านที่โดนอ้ายจ่อยนัวเนียโดยทีผ้าห่มคลุมอำพรางร่าง  ก็เริ่มเหงื่อไหลชุ่มร่าง  หากแต่อุณหภูมิความเงี่ยนกลับพุ่งกระฉูดยิ่งกว่า  กลิ่นเหงื่อหนุ่มนายร้อยของไอ้ก้านกับขับเคลื่อนความร่านของชายพเนจรทั้งสองให้ยิ่งสัมผัสสูดดมร่างนักเรียนนายร้อยสุดหล่อแห่งปากน้ำโพอย่างบ้าคลั่ง!!!!........


"จ๊วฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆ.....อืมมมมมมมม  อ๊าาาาาาสสสสส์!!.....ซิ๊ดดดดดดดดดด!!.......  มึงนี่มันโคตรเด็ดดวงแถมยังใจถึงอีกนะไอ้นายร้อยรูปหล่อ  ฮ่าๆๆๆ!!"
อ้ายจ่อยดูดปากกับไอ้ก้านจนพอใจถึงกับเอ่ยชมอย่างเพ้อๆ....


"มึงก็แดกควยกูให้คุ้มกับบุญปากคนแบบพวกมึงสิ!... "
ไอ้ก้านยิ้มหื่นๆ  กดหัวอ้ายจ่อยลงไปอมควยมันทันที!....  อ้ายทอนเริ่มรอไม่ไหว  มันมุดลงมาดูดเลียร่างไอ้ก้านใต้ผ้าห่มอีกคน  นายร้อยบ้านทุ่งเริ่มเป็นฝ่ายเสียวสะท้าน   จากการที่ถูกสองชายพเนจรรุมปรนเปรอกามสวาทอย่างดุเดือดและหิวกระหาย!!!........


                      ไอ้ก้านจึงโผล่ลุกพรวดขึ้นมานั่งบนเบาะพนัก...ผ้าห่มพาดคลุมผิดร่างกายอ้ายจ่อยและอ้ายทอนที่กำลังแย่งอมควย9นิ้วของมันด้วยความอร่อยลิ้น!....  มันเสียวจนหลุดปากครางเบาๆ  พยายามทำสีหน้าปกติ  แม้ภายในจะเงี่ยนมหันต์เต็มที่ก็ตาม!.....    นายร้อยรูปหล่อมันรีบกวาดสายตามองไปรอบๆ    เมื่อไร้วี่แววเงาของไอ้วันชัย  ไอ้ก้านจึงถอนหายใจโล่งอก.....  พลางกลับมาเริ่มเสยกระแทกใส่ปากชายพเนจรทั้งสองด้วยความเมามันส์!!!.......
                     
                     อ้ายจ่อยและอ้ายทอนต่างแย่งกันอ้าอมดูดเลียท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านอย่างเอร็ดอร่อย!.....  มันทั้งใช้ผลัดกันใช้ฉกเลียดูดเลียน้ำเงี่ยนใสที่ไหลซึมปริ่มออกมาที่หัวถอกบานร่าสีสวย   น้ำเงี่ยนใสๆกลิ่นคาวถูกใจรสลิ้น  พวกมันต่างแย่งกินลิ้มลองเหมือนน้ำควยไอ้ก้านนั้นเป็นของดีหายาก.... แน่นอนว่าการได้ร่วมสวาทกับชายหนุ่มรูปหล่อนับว่าโชคดีอยู่แล้ว  แต่นั่นยังไม่โชคดีเท่าได้ลิ้มลองดุ้นควยใหญ่ยาว9นิ้วของนายร้อยปากน้ำโพรูปหล่อดั่งไอ้ก้านที่พวกมันกำลังรุมดูดควยกันเอาเป็นเอาตาย     ไอ้ก้านกัดฟันเสียงครางเล็ดลอดผ่านไรฟัน   ชายพเนจรสองคนต่างรุมปรนเปรอกามสวาทให้มันอย่างถึงพริกถึงขิง!......   ไม่นานสัมผัสดูดควยที่ดุเดือดยาวนาน  ไอ้ก้านก็ถึงคราวเขื่อนแตกทะลัก  น้ำอสุจิขาวขุ่นกระฉูดพุ่งใส่ปากอ้ายจ่อยอ้ายหลายระลอก!!!      พวกมันแย่งกันดูดเลียน้ำกามขาวขุ่นของพ่อพันธุ์ชั้นดีอย่างเอร็ดอร่อยก่อนช่วยกันใช้ลิ้นฉกเลียน้ำกามที่หลงเหลืออยู่ตามหัวเงี่ยงถอกบานจนเกลี้ยงสะอาด   ไอ้ก้านเสียววาบทั่วลำควย    หน้าแดงก่ำจากเลือดที่สูดแล่นไปทั่วร่าง....  แต่ชายพเนจรทั้งสอง กลับอึ้งตะลึง  กับท่อนควย9นิ้วที่เพิ่งระเบิดทะลักกระฉูดน้ำไปเมื่อครู่   กับยังแข็งผึงผงาดเหมือนดั่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!.......



"มึงนี่มันรูปก็หล่อ...ควยทั้งใหญ่ทั้งยาว  อึดแถมยังน้ำเยอะอีกนะ ไอ้ก้าน....  สุดยอดเลยว่ะ  ซิ๊ดดดดด  !!! "
อ้ายทอนแอบแหงนหน้าออกมาจากใต้ผ้าห่ม   ก่อนจะฉกลิ้นเลียหัวถอกลำควย9นิ้วของนายร้อยบ้านทุ่งต่อด้วยความติดใจ        รสชาตินายเงี่ยนนายร้อยพ่อพันธุ์ชั้นดีทำให้ชายพเนจรทั้งสองถึงกับหลุดปากครวญครางพร่ำเพ้ออย่างหลงไหลเลยทีเดียว!!!.....

                      ในระหว่างที่ไอ้ก้านกำลังเพลิดเพลินเสียวซ่านจากสัมผัสรุมดูดควยตัวเองอยู่นั้น   มันก็รู้สึกเสียววาบที่หัวถอก  สัมผัสที่ตอดขมิบแน่นกระชับท่อนควย   ไอ้ก้านสะดุ้งเฮือกใหญ่  ก่อนจะรีบเปิดผ้าห่มดู ก็พบว่าอ้ายจ่อย  มันแอ่นก้นครอบคร่อมกลืนหัวถอกไอ้ก้านสดๆ มิดหัวเงี่ยงถอกบานเรียบร้อย!!      นายร้อยบ้านทุ่งสูดปากครางเสียวทันที   ก่อนจะตอบโต้ความร่านของหนุ่มพเนจรด้วยการกระแทกพรวดเดียวมิดลำ       หากแต่ที่เสียวยิ่งกว่าการได้เย็ดคนแปลกหน้าที่คุยเพียงไม่กี่คำสนทนา ก็คือการที่พวกทั้งสามกำลังแอบลักลอบสมสู่กันอยู่บนขบวนรถไฟ ที่กำลังแล่นไปบนรางกลางวันแสกๆ!  ซึ่งก็มีชาวบ้านนั่งอยู่ตามเบาะนั่งเรียงรายสลับกันไป  ซึ่งท้ายขบวนมีเสียงเครื่องจักรดัง  ทำให้หลายคนเลือกจะเว้นว่างจากตำแหน่งนี้   แต่นั่นกลับช่วยกลบเสียงท่อนควยที่กำลังไหลเข้าออกกระทบกระแทกรูทวารชายพเนจรอย่างอ้ายจ่อย   ซึ่งรูทวารก็ตอดรัดกระชับลำควยมันแทบจะหยุดหายใจ    มันกระแทกใส่เย็ดรูทวารอ้ายจ่อยแรงขึ้นๆ ตามความเงี่ยนที่เดือดพล่าน!....  ขณะที่อ้ายทอนก็ลุกขึ้นมานั่งประกบอยู่ข้างนายร้อยหนุ่มที่ยามนี้อยู่ในสภาพกึ่งเปล่าเปลือย   แม้จะสวมใส่ชุดนายร้อยหนุ่ม แต่เสื้อที่แหวกอ้าออกก็เผยให้เห็นแผงอกกำยำมันเลื่อมเงาวับจากหยดเหงื่อ....อีกทั้งลอนกล้ามท้องเป็นลูกๆที่เรียงแน่นเป็นชั้นสวยงาม   จากที่ไอ้ก้านมันเสียวจนเกร็งหนักนั่นเอง.....


                        อ้ายทอนฉกลิ้นเลียหัวนมป้านดำใหญ่บนกล้ามอกแน่นนูนเต่งอร่อยลิ้นสลับไปมาทั้งสองข้าง  สลับกันไซร้ซอกคอหนาแกร่งของไอ้ก้านจนหน้าหล่อเหลาต้องขมวดคิ้วดำหนาด้วยความเกร็งกระสันต์สุดขีด!!!!!

"เสียวควยล่ะสิไอ้รูปหล่อ!....ใจถึงไม่เบานะ  ที่กล้าเย็ดคู่ขาข้าบนรถไฟกลางวันแสกๆ   ตื่นเต้นไม่เบาใช่ไหมล่ะ.... จะมีใครเห็นนายร้อยหนุ่มกำลังสมสู่กับผู้ชายเรร่อนอย่างพวกข้ามั้ยนะ  ฮ่าๆๆๆ  "
อ้ายทอนพูดกระซิบข้างหูไอ้ก้านอย่างสะใจ  ที่มันต่างพิชิตรสสวาทจากไอ้ก้านได้  โดยอีกไม่นานน้ำอสุจิก็จะประเคนสดๆถึงในรูพวกมันจนอิ่มหนำ!.....   แต่ถ้อยคำที่อ้ายทอนพูดนั้น กลับทำให้ไอ้ก้านเสียวควยมากขึ้นยิ่งไปอีก!!!!....


"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!.....  อ๊ะส์!....อ๊ะสสสส์!....อ๊ะสสสส์!....
อาาาาาาา......อาาาาาา.....อาาาาาาา.......อาๆๆๆๆๆๆๆ!!!.....
ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!!... ซิ๊ดดดดดดด!  เสียวชิบหายเลยโว้ย! "

ในขณะที่ไอ้ก้านเริ่มติดลม  ซอยกระแทกลำควยอ้ายจ่อยไปมาอย่างเอาเป็นเอาตาย!  เนื้อตัวมันก็เริ่มแดงเป็นรอยดูดเลียจากสัมผัสอ้ายทอน   ในขณะที่อ้ายจ่อยก็เริ่มบดก้นรับแรงปะทะลำควย  เริ่มครวญครางกับรสกามสุดเร่าร้อนซาบซ่านเสียว!...   ไอ้ก้านเร่งแรงกระแทกเร็วขึ้น  พร้อมกับขบฟันกรามเกร็งเสียว!!......


"ตั่บบบบบบบ!!!!...  ชอบใช่มั้ยห่ะ!...ควยนายร้อยหล่อๆแบบกู!... อยากโดนควยกูนักหนา  เป็นไงล่ะ ควยกูใหญ่ เย็ดมันส์ถูกใจรูมึงไหมล่ะ!!   กูจะจัดให้พวกมึงหายอยากเลย!!  ซิ๊ดดดด!!!!    กูจะทำทานน้ำเงี่ยนให้พวกร่านๆอย่างมึง!!!!
อ๊าาาาาาาา!....อ๊าาาาสสสสส์!!!....ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆ!!!  ซิ๊ดดด!"

ไอ้ก้านสบถครวญครางไม่นาน   มันก็ระเบิดน้ำกามอุ่นๆพุ่งทะลักใส่รูทวารอ้ายจ่อย ชายพเนจร หุ่นล่ำผิวดำแดด    ท่อนควย9นิ้วของนายร้อยรูปหล่อที่เคลือบน้ำอสุจิเต็มลำค่อยๆไหลหลุดพรืดออกจากปากรู   รูทวารอ้ายจ่อยถึงกับอ้าบานกลวงโบ๋  น้ำกามขาวขุ่นด้านใน  หลั่งอยู่เต็มโพรง... อ้ายทอนรีบใช้นิ้วแหวกดูอย่างพึงพอใจ   จนถึงกับต้องยกนิ้วให้ชมไอ้ก้านนายร้อยรูปหล่อกระดอเลี่ยมทองอีกครั้ง!.......


                        ทันใดนั้นอ้ายทอนก็ทำในสิ่งที่ไอ้ก้านตะลึง  เมื่อมันก้มลงไปพลางใช้นิ้วแหวกอ้าปากรูอ้ายจ่อย  และใช้ลอ้นฉกเลียน้ำกามขาวขุ่นของไอ้ก้านจากรูคู่ขาตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย   อ้ายจ่อยสูดปากครางร่าน  แต่มันกลับไขว่คว้าลำควย9นิ้วปลุกปั่นอารมณ์เงี่ยนไอ้ก้านอีกครั้ง     ซึ่งท่อนควยมันก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง    มันค่อยๆขยายแข็งตัวตื่นขึ้นอีกหนอย่างรวดเร็ว     อ้ายทอนตาโตลุกวาวกับความใหญ่อลังการของท่อนควยขนาดน้องม้า   และความอึด  ถึกทน  ได้ใจของไอ้ก้าน     นายร้อยบ้านทุ่งจึงโดยอ้ายทอนรีดน้ำกามเน้นๆไปอีก1น้ำ   จนสะเด็กน้ำควยกระฉูดเต็มรูอ้ายทอนอีกคนสมใจ     ไอ้ก้านมองไปโดยรอบ  เมื่อรถไฟเริ่มเข้าสู่สถานี"เนินมะกอก"  ซึ่งอยู่ใน"เขตอำเภอ พยุหะคีรี"...บ้านทุ่งของมัน   ไอ้ก้านจึงรีบแต่งตัวติดกระดุมและเก็บท่อนควยใส่กางเกงเหมือนเดิม  ก่อนจะรีบก้าวลงจากขบวนรถไฟ   มันไม่ลืมหันมาขอบคุณความช่วยเหลือจากชายพเนจรทั้งสอง  ที่ทำให้มันน้ำควยแทบหมดตัว!...  ซึ่งอ้ายจ่อยอ้ายทอนต้องก็ยกนิ้วชมให้มันทิ้งท้าย  รสสวาทนายร้อยหนุ่มปากน้ำโพ เป็นสิ่งที่มันจดจำไปอีกนานแสนนาน  ในชีวิตผจญกามของพวกมัน.....


"พี่ก้าน!   พี่ก้าน!   ฉันอยู่ทางนี้จ้ะพี่"
เสียงเรียกเจื้อแจ้วใสดังกังวาน  ของเด็กหนุ่มผิวขาวเนียนตัวบางร่างเล็ก  "ไอ้กล้า" รีบโบกไม้โบกมือเรียกมันออกอาการดีใจ....


                  ไอ้ก้านเริ่มกลับมาครุ่นคิดอีกครั้งว่าหากไอ้วันชัยมาตามมันคนเดียวเช่นนี้  แล้วไอ้แสนล่ะ?  จะเป็นอย่างไร  มันเริ่มวิตกเป็นห่วงนายร้อยเพื่อนรักอย่างสุดขั้วหัวใจ   ขณะที่เสียงไอ้กล้าก็เรียกให้มันหลุดออกจากภวังค์ความเงียบ......


"พี่ก้านหล่อขึ้นเยอะมากเลยจ้ะ"
ไอ้กล้าเอ่ยชมไอ้ก้าน  ตามจริตจก้านของมัน  
หากแต่ไอ้ก้านนั้นกลับเล่นหูเล่นตากลับด้วย  ก่อนเอ่ยชมไอ้กล้ากลับเช่นกัน.....

"เอ็งยิ่งโตก็ยิ่ง น่า.....น่ามองนัก  ขาวเนียนเหมือนแม่ยุพิณไม่มีผิด   เอ็งน่าจะเป็นผู้หญิงนะไอ้กล้า  ข้าจะจับทำเมียเสีย  ฮ่าๆๆๆ"
ไอ้ก้านหยอกล้อแซวน้องชาย  แต่หูตามันกลับแพรวพราว  
ไอ้กล้ามันจึงเสียววาบที่รูทวารทันที!.......

                แต่สายตาไอ้ก้านก็ดันตาดีไปเห็นไอ้วันชัยก้าวลงจากขบวนรถไฟ   มันจึงรีบดึงไอ้กล้ามากอดหลบหลีกไอ้วันชัยทันที!!!.....

"ไอ้กล้าน้องข้า   ข้าคิดถึงเอ็งกับไอ้แก้ว และพ่อมิ่งเสียจริง"
ก่อนที่ไอ้ก้านจะพยายามเก็บซ่อนความเครียดวิตกเรื่องไอ้วันชัยนายร้อยโรคจิต    โดยการโผกอดน้องชายคนเล็กอย่างแนบเนียน   แต่หารู้ไม่ว่าไอ้กล้านั้น คิดเตลิดไปไกลเสียแล้ว!....มือมันกอดก่ายสัมผัสลูบไล้กับร่างสูงใหญ่ของว่าที่ตำรวจหนุ่มหล่ออย่างหลงไหล  ก่อนจะค่อยๆผละร่างออกจากกันอย่างขวยเขิน......


ก่อนที่ไอ้กล้า จะช่วยขนสัมภาระของพี่ชายมันใส่วางบนล้อเกวียนจนเสร็จ  และมันก็เห็นชายแก่ปั่นรถจักรยาน เร่ขาย ไอติมกะทิโบราณ ด้วยตัวไอ้กล้า มันอยากกินนัก  หากแต่จะวิ่งตาม  ก็ไม่ทันเสียแล้ว  หน้าไอ้กล้าหงอยลง   ด้วยพอกลับบ้านทุ่งแล้ว  อยู่กลางทุ่งผืนนา  การจะได้กินขนมหวานเย็นเช่นนี้ หากินได้ยากนัก.....ไอ้ก้านเห็นน้องชายทำหน้าหงอยเหงา  จึงคิดอุบาย  พาไอ้กล้าหลบหนีไอ้วันชัยอย่างรวดเร็ว!.....

"เอ็งเสียดายไอติมกะทิหรือไอ้กล้า   ถ้าเอ็งอยากกิน  ข้าก็พอจะหาให้เอ็งได้ และไม่เสียสตางค์สักแดงเดียวด้วย"
ไอ้ก้านจึงรีบพาไอ้กล้าหลบเข้าห้องน้ำในสถานีรถไฟ   ซึ่งไอ้กล้าที่ร่านหนักอยากกินพี่ชายนายร้อยสุดหล่อเต็มประดา  ไอ้ก้านจึงโดนน้องชายแท้ๆตัวเองรีดน้ำกามไปอีกหนึ่งน้ำเต็มปากไอ้กล้า ได้กิน"ไอติมกะทิอุ่นๆ"สมใจ!!!....   ก่อนที่มันจะออกมาจากห้องน้ำนั้นและพบว่าไอ้วันชัยหายไปแล้ว....มันถอนหายใจโล่งอก   และเดินทางกลับบ้านบ้านทุ่งพร้อมกับไอ้กล้าในช่วงบ่ายสี่โมงของวันนั้น........

                      ในขณะที่ไอ้ก้านรอดพ้นจากอันตรายที่สถานีรถไฟมาได้อย่างหวุดหวิดฉิวเฉียด   ทางไอ้แสน  ก็เริ่มสัมผัสได้ถึงอันตราย   เมื่อมันกำลังนั่งอยู่บนรถเก๋งคันงาม  ที่มี"ทิดอ่ำ"หนุ่มรับใช้ เพิ่งสึกมาหมาดๆขับรถมารับมันที่สถานีรถไฟปากน้ำโพ....  โดยมี"พเยีย"  พี่สาวคนโตมารับไอ้แสนด้วยตัวเอง    นางพเยียเห็นไอ้แสน เคร่งเครียด  และเห็นว่าไอ้แสนเริ่มมองไปที่มอเตอร์คันหนึ่ง ซึ่งผู้ขับขี่มันสวมใส่หมวกไอ้โม่งดำ อำพรางใบหน้าอยู่ด้วยสายตาและท่าทางผิดปกติ  ซึ่งได้ขับตามไล่กับรถของพวกไอ้แสนมาติดๆตั้งแต่ออกมาจากสถานีรถไฟแล้ว...ไม่มีทางที่พวกมันจะบังเอิญมาทางเดียวกัน......


"พี่พเยีย....ฉันว่ามันตามเรามา....  "
ไอ้แสนมองดูชายปริศนาที่สวมไอ้โม่งอำพรางสายตา   แต่พวกมันก็สะดุ้งตื่นตกใจ  เมื่อชายปริศนารู้ตัวว่าไอ้แสนและอีพเยียรู้ตัวแล้วมันกำลังขับตามติดอยู่  จึงปาก้อนหินที่อยู่ในย่ามตัวเองใส่จนกระจกรถเก๋งที่ไอ้แสนนั่งอยู่เป็นรอยแตกร้าว!!!...     ไอ้แสนลุ้นระทึกขวัญทันที    อีพเยียได้สติ นางรีบหันไปสั่งทิดอ่ำด้วยเสียงแหลมปริ๊ดเด็ดขาดทันที!....


"ไอ้ทิด...เอ็งสติขับรถดีๆ....  มันกล้าดียังไงว่ายุ่งกับบ้านกูวะ..ไอ้สารเลวบัดซบเอ๊ย!...มึงรู้จักลูกบ้านกำนันหาญน้อยไปเสียแล้ว   หนอย!...กินลูกตะกั่วอีพเยียเถอะมึงงงง!!...."
อีพเยียรีบหยิบปืนที่นางแอบพกติดตัวมาด้วย   ไอ้แสนอ้าปากค้า... พี่สาวมารับมันกลับบ้านต้องพกปืนผ้าหน้าไม้ด้วยหรือ!!....


"เอ็งนั่งดีๆโว้ยไอ้ห่าแสน!  อย่ากลัวเป็นลูกหมาแบบนั้น  มันเสียสมาธิข้าโว้ย   ข้าจะยิงสวนมันกลับ!!!! "

อีพเยีย พี่สาวไอ้แสนกล่าวดุเดือด   นางรีบหมุนเปิดกระจกรถด้านข้างออก   ก่อนเล็งปากปืนลูกซองไปทางรถมอเตอร์ไซด์ชายปริศนาที่ขับตามติดด้านหลัง  ก่อนชักไกปืนแล้วเริ่มยิงสวนกลับไปทันที!!!!...........

                      "ปังงงงงงงงงงงง!!!!!   "

***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น  ไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆ  หรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***
.
อ่านเรื่องราวย้อนหลัง

"นายร้อยปากน้ำโพ"   (พาร์ทสงสัย ? )

ตอนที่5  ไอ้เดชา  และอันตรายจากคนที่ใกล้ตัว!!!!
http://www.g4guys.com/thread-154998-1-1.html


ตอนที่6 ไอ้ฟัก...ลูกน้องนายร้อยบำเรอกาม!!!
http://www.g4guys.com/thread-155025-1-1.html

xoman

ขอบคุณมากครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

Aim056226287a

เราเป็นคน นครสวรรค์  และ ใน ปากน้ำโพด้วยละ

Yud6565

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

boobooboy

ลุ้น ๆ ว่าวันชัยจำทำไรต่อ

Vishanu

ขอบคุณมากครับ

crossnon

fc พี่สาวของแสน ห้าวได้ใจ 5555

lieber_dich

พี่สาวโหดได้ใจจริงๆเลยครับ

saranio

ขอบคุนมากคับ เสียวมาก

Pelapela

เผื่อใครงง ขอให้อ่าน " ทุ่งน้ำกาม ตอนที่ 7 " หลังจากจบตอนนี้ เพราะเหตุการณ์มันบรรจบกันพอดี

และในเส้นเรื่องของทุ่งน้ำกาม ตอนที่ 8 น่าจะเป็นไทม์ไลน์ที่ก้าน ไปสืบสวนและเปิดโปงความจริงเรื่องของวันชัย นี่ละ

แล้วที่แน่ๆคือ บางที ยายปริก อาจไม่มีตัวตนอยู่จริง แต่อาจเป็นพ่อของวันชัยกับวรรณา ที่แฝงตัวมาในโรงเรียนและเป็นคนจัดฉากฆ่าแม่ครัวเก่า ก็เป็นได้

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Whoisme9

สนุกมากครับ ไทม์ไลน์ต่อเนื่องกันดีมาก

Darmmek

สนุกๆ มารอตอนต่อไป

ngeanollo

น่าติดตาม รออ่านตอนต่อไปน่ะ ขอบคุณครับ

Blackblood888

ขอบคุณมากครับ

CoCo_LEE

ขอบคุณมาก

loveza

ขอบคุณครับ

evenstar

... สนุกมากครับ ลุ้นระทึกสุด ๆ รอติดตามต่อไปครับผม ขอบคุณครับ ...