พี่ว๊ากตัวร้ายกับนายรุกปี 1 ตอนที่ 1

Maximam

ซีรีย์นี้อาจมีเนื้อหาในทางซีรีย์วายหลายเรื่อง ซึ่งผู้เเต่งนำมาเป็นแนวทางมิได้มีเจตนา
แสวงผลประโยนช์อะไร นอกจากความสนุก ผ่อนคลายของผู้อ่าน

วันแรกของการเปิดเทอมของมหาวิทยาลัยแม็กซิมั่ม ที่น้องปีหนึ่งต่างก็ตื่นเต้นและดีใจ
ที่ได้ก้าวเข้ามาเรียนในมหาลัยนี้ และแน่นอนครับว่าทุกมหาลัยจะต้องมีหนึ่งกิจกรรมที่
ขาดไม่ได้ นั้นก็คือ กิจกรรมรับน้อง โดยปีนี้พิเศษสุดที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ คณะบัญชี
และคณะบริหารธุรกิจ สาขาการตลาดจะต้องมารับน้องร่วมกันโดยมีพี่ปี 3 ของคณะวิศวะ
เป็นเฮดว๊ากนั้นก็คือ สุริยะ พร้อมลูกทีม ทศกัณฑ์ บิ๊ก ฟรอยด์ วิ ปีโป้ ความดุ ความโหด
และความรักระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องจะเป็นอย่างไรเรามาติดตามกันได้เลยครับ.........

คณะบัญชี เวลา 15.00 น. ซึ่งก็เป็นเวลาเรียนคาบสุดท้ายเสร็จ
"เอาหละครับนักศึกษา เดี๋ยวอย่าเพิ่งกลับนะครับ พี่ปี 3 จะเข้ามาคุย พบปะกับพวกเรา
แล้วก็อย่าลืมงานที่อาจารย์สั่งนะครับ เจอกันคาบหน้าครับ"
"ขอบคุณครับ/ค่ะ อาจารย์"

ทันทีที่อาจารย์ออกไป ทีมน้องปีหนึงสุดแสบอย่างเหมันต์ ราม ลักษณ์ พิเภก สีดา ก็ร่วม
กลุ่มกันทันที
"มึงพี่ปี 3 เข้าจะโหดกับเราไหมว่ะ" ดา(สีดา) เอ่ยถสมขึ้น ลักษณ์เลยตอบกลับว่า..
"คงไม่หรอก ถ้าพวกพี่ทศกัณฑ์เขาก็รู้จักพวกเราอยู่นะ"
"ใช่ หวานใจเขาอยู่ในนี้ทั้งคน"
"นี่คุณพิเภกพี่ทศกัณฑ์เขาแยกแยะหน่า คงไม่ใจดีหรอก แต่เฮดว๊ากปีนี้คือพี่สุริยะนี่"
รามพูดขึ้นพร้อมมองมาทางเหมันต์......
"มองอะไรเราอ่ะ"
"ก็เด็กแว่นของพี่สุริยะคงทำให้พวกเราปลอดภัยได้บ้างแหละ"
"เฮ้อ.... "

.........................................................
"สวัสดีครับน้องๆ"
"สวัสดีครับ/ค่ะ"
"ไม่ได้ยิน เมื่อเที่ยงลืมทานข้าวหรือครับ"
"สวัสดีครับ/ค่ะ" เสียงน้องปีหนึ่งตอบดังฟังชัดลั่นห้อง เมื่อรุ่นพี่ปี 3 อย่างสุริยะเดินเข้ามา
พร้อมเหล่าสหาย
"ปีนี้ ถือว่าเป็นปีพิเศษที่พวกผมปี 3 คณะวิศวะ จะมาเป็นรุ่นพี่ดูแลพวกคุณคณะบัญชีรวม
ถึงคณะวิศวะของผมเองด้วย ส่วนรุ่นพี่พวกคุณคณะบัญชีจะคุมและดูแลเพื่อนๆคณะบริหาร
สาขาการตลาด และก็จะเป็นรุ่นพี่ช่วยเสริมดูแลพวกคุณเช่นกัน ผมในฐานะเฮดว๊ากปีนี้
ผมขอให้พวกคุณ เต็มที่กับทุกกิจกรรม มิตรภาพ ความเป็นพี่น้อง เข้าใจไหมครับ"
"เข้าใจครับ/ค่ะ"
"ดี เข้าใจก็ดีครับ เดี๋ยวผมจะให้พี่บิ๊ก พี่ฟรอยด์ พี่วิ พี่ปีโป้ เดินเช็คไซต์เสื้อของแต่ละคน
เพื่อจะได้สั่งทำได้ถูกไซต์ สัปดาห์หน้าเราจะเริ่มกิจกรรมรับน้อง ทุกวันหลังเลิกเรียน"
"แล้วถ้าผมมีกิกรรมที่ต้องทำร่วมด้วย ผมสามารถปลีกตัวออก...."
"ไม่ได้" ทั้งหมดถึงกับตกใจในน้ำเสียงที่ดุดันของสุริยะ
"แหก ๆ ๆ ๆ"
"อะไรแหกอีเจ๊"
"ตกใจเสียงสุริยะ นี่มันเคยฝึก ร.ด.มาใช่ไหมดุจัง"
"สุริยะใจเย็น นั่นเหมันต์นะเว้ย" ทศกัณฑ์กระซิบข้างหูสุริยะ
"ให้เจ้าของกิจกรรมที่เราเข้าร่วมเซนต์รับรองมา"
"แล้วก็คณะนี้ ผมจะขอตัวแทนหนึ่งคนลงประกวดเดือนคณะวิศวะ-บัญชี เดี๋ยวจะมีรุ่นพี่
มาเลือกอีกที ตอนนี้คุณก็ดูแล้วกันว่าใครเหมาะที่จะประกวด ส่วนดาวผมจะให้ปีหนึ่ง
คณะวิศวะเป็นคนลงประกวด หวังว่าพวกคุณคงจะให้ความร่วมมือนะครับ"
"ครับ/ค่ะ"
"นั้นก็เจอกันสัปดาห์หน้าครับ ขอบคุณครับ"
"ขอบคุณครับ/ค่ะ"

หลังจากกลุ่มพี่ว๊ากออกไป .....
"โอ๊ยยยยไหนว่าไม่ดุไง ขนาดเหมันต์ยังโดนดุ"
"เออ นั่นดิ พี่สุริยะเข้มมากอ่ะ"
"พี่เขาหัวหน้าใหญ่ คงกดดันอะมั้งถ้าคุมรุ่นน้องไม่ได้ก็โดนพี่ปี 4 ทำโทษอีก"
"แหม่....เข้าอกเขาใจ ป่ะหาไรกินกันดีกว่า" ดาเอ่ยชวนเพื่อน ๆ และทั้งหมดก็ไปหา
มื้อเย็นทานกัน ก่อนแยกย้ายกลับหอ

หลังจากเปิดเรียนมาสุริยะกับเหมันต์ก็คุยกันค่อนข้างน้อยลง แม้กระทั้งจะไลน์หากันก็แทบไม่มี

"สงสัยพี่เขาจะเหนื่อยๆกับกิจกรรมหละมั้ง ไว้รับน้องเสร็จค่อยคุยละกัน" เหมันต์คิดแล้ว
ก็นอนหลับไป เช่นเดียวกันกับสุริยะที่หยิบมือถือขึ้นมาจะไลน์มาขอโทษเหมันต์แต่ก็....
"ไม่ดีกว่าเดี๋ยวเสียระบบ ให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนละกัน ไงก็ขอดทษนะไอ้เด็กเเว่นแต่ตอนนี้
ไม่ใส่แว่นก็น่ารักดีหว่ะ"

ทั้งคู่เปิดดูรูปโปรไฟล์ของกันและกันจนหลับไปท่ามกลางความลับในใจของกันและกัน
โดยเฉพาะอาทิตย์(สุริยะ) ที่มีใจให้ลมหนาว(เหมันต์) แต่ก็คุมเชิงความเป็นรุ่นพี่จึงขอ
แค่แอบรักรุ่นน้องแบบเงียบ ๆ ดีกว่า......

เช้าวันต่อมา ที่โรงอาหารของคณะบัญชี ลมหนาว และรามก็มาถึงก่อนเพื่อนคนอื่น
และทานมื้อเช้าด้วยกันระหว่ารอลักษณ์ เภก และดา จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นว่า.......
"ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ"
"อ้าว พี่สุริยะ ทำไมมาทานข้าวคณะนี้หละครับ" รามเอ่ยถาม
"อ่อ โรงอาทางนู้นยังไม่เปิดหนะ อีกอย่างมารอไอ้ทศด้วย"
"ครับ พี่ทศกัณฑ์ไปซื้อน้ำเดี๋ยวก็มาครับ เดี๋ยวนั่งกับไอ้ลมหนาวไปก่อนนะพี่ รามไปช่วย
พี่ทศกัณฑ์ถือน้ำก่อน"
"อ้าวเฮ้ย...ไปไรตอนนี้เนี่ยเพื่อน" ลมหนาวเอ่ยขึ้นทันทีหลังจากที่รามลุกไป สุริยะก็เลย
เอ่ยถามขึ้นว่า....
"ไม่อยากนั่งทานข้าวกับผมเเล้วเหรอ เด็กแว่น"
"ใครกันครับเด็กแว่น ผมไม่ได้ใส่แว่นสักหน่อย"
"ชื่อเล่นเราลมหนาวเหรอ"
"ครับ แล้วพี่สุริยะหละครับ"
"ไม่บอก อยากรู้ก็ทายดู"
"สุริยะ นี่แปลว่าพระอาทิตย์ พี่ชื่อเล่นอาทิตย์หรือเปล่าครับ"
"ฉลาดนี่"
"พี่เกิดวันอาทิตย์ด้วยใช่ไหมครับ"
"เฮ้ย แอบสืบมาเปล่านี่"
"555 ผมว่าคำตอบเกี่ยวกับพี่มันอยู่ในชื่อพี่นี่แหละครับ"
"เมื่อวาน...เอ่อ...ขอโทษนะที่เสียงดังใส่"
"ไม่เป็นไรครับ เข้าใจพี่เฮดว๊าก"
"ผมโดนกดดันมาด้วย คณะบริหารสาขาการตลาดปีนี้โคตรกวนตีนเลย"
"แต่ก็ยังมีบัญชีกับวิศวะนี่ครับที่เบา"
"ผมว่ารอดูสัปดาห์หน้าดีกว่า แล้วนี่มื้อเช้าคุณคือ ข้าวไข่เจียวหมูสับกับน้ำซุป"
"ทำไมครับง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก อีกอย่างผมไม่ชอบทานรสจัดด้วย"
"ต่างกับผม"
"เชื่อครับพริกแกงหมูกรอบ พริกแดงขนาดนี้"
"กระตุ้นต่อมอยากเรียนในยามเช้าหนะ อะลองกินดูอร่อยนะ"

อาทิตย์ตักหมูกรอบใส่จานให้กับลมหนาว และตักน้ำซุปของลมมาซดอีกด้วย
"หือ น้ำหวานกลมกล่อมนะเนี่ย"
"น้ำอะไรครับพี่อาทิตย์"
"น้ำซุปไงคุณ จะน้ำอะไร"
"ผมก็นึกว่าพี่อาทิตย์จะ....."
"ทะลึ่งละ เป็นเด็กเป็นเล็ก กินไปได้ไปเข้าเรียน"
"อะ ทำไมพี่อาทิตย์หน้าแดงๆ ครับ"
"ลมหนาว ผมเป็นพี่ว๊ากคุณนะคุณอยากโดนทำโทษเหรอ"
"ได้ครับ แต่ขอเป็นจูบพี่อาทิตย์สักพันครั้งนะครับไม่งั้น..."
"ลมหนาว ... กินข้าวไปป่ะ"
"555พี่อาทิตย์เวลาอายก็น่ารักดีนะครับเนี่ย"

ในขณะทั้งคู่จิ้นกันอยู่นั้น รามก็พูดกับทศกัณฑ์ว่า......
"เฮ้อ...พี่อาทิตย์จะรู้ไหมน๊าว่านี่คือลูกชายคนเล็กของเจ้าสัวบอล และเจ้าสัวบอลก็กำลัง
โดนพี่วายุตามจีบอยู่ด้วย คุณพระลำดับญาติไม่ถูกเลยหว่ะ พี่วายุก็พี่ชายเรา เราก็มีศักดิ์
เป็นอาพี่อาทิตย์ แต่เกิดช้ากว่าพี่อาทิตย์ไปหน่อย โอ๊ยปวดหัว......"
"เอาเรื่องของเราดีกว่า"
"เรื่อง..."
"ก็เรื่องทานข้าวไงจะแปดโมงละเนี่ย"
"เออใช่ก็พี่ทศนั่นแหละมัวเเต่เปิดทาง"
"โอ๋ ๆ เด๊่ยวหลังว๊ากให้ทำโทษ"
"แน่นะ"
"หือ ไวนะเรา"

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

thepjotin

ขอบคุณครับ

Sbai

อ๋อเดี๋ยวหลังว่าจะให้ทำโทษด้วยนะ

Ball00n

ขอบคุณครับ

Sbai

น้องพี่หนึ่งกับพี่ว่าปี 3 ต้องติดตามกันต่อ

ShangHai

ขอบคุณครับ

mkm98

สนุกมากครับ

Uzzazu

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

Homealone

ขอบคุณครับ

waterboy

ขอบคุณครับผม

frongfree

อ่านแล้วคันมากครับ

h_five

ขอบคุณ​

ohm178

ขอบคุณครับผม

kkkggg

ติ

An601109

ขอบคุณครับ

Bavana

ขอบคุณครับ

Chaws07

ขอบคุณครับ

4554

I like that