แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-21 07:44
6 l5 `! M+ M7 U7 i, Y
$ A8 X: V2 Y& t7 r' B* @
- u0 W! r$ F& }' M% m3 q# C% Q เหนือ ''ครับแม่ เหนือไปได้'' ''ขอโทษทีนะลูกที่มันกระทันหันไปหน่อย ไม่ลำบากลูกใช่มั้ย'' ''ไม่เลยครับ เหนือเลิกเรียนก่อนเวลานั้นอยู่แล้ว ไปได้สบายครับ'' ''ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังจริงๆเลย งั้นเย็นนี้เจอกันนะลูก'' ''ครับแม่ เดินทางดีๆนะครับ'' ''จ้ะ ตั้งใจเรียนล่ะ'' ''ครับ'' เหนือวางสายวิดิโอคอลจากแม่ อยู่แม่ก็คอลมาบอกว่าจะลงมากรุงเทพเพื่อไปงานเปิดโรงแรมสาขาใหม่ของตระกูลเดชดำรงค์ ถึงเหนือจะใช้นามสกุลเดชดำรงค์แต่แม่ของเหนือกับลุงก้องที่เป็นพี่ชายแม่นั้นแยกธุรกิจกัน โดยธุรกิจภายใต้ชื่อเดชดำรงค์นั้นจะเป็นของฝั่งลุงก้องทั้งหมด ส่วนแม่ของเหนือนั้นออกมาใช้ชื่อของตัวเอง แม่ของเหนือไม่อยากพึ่งพี่ชายจึงให้ช่วยแค่ตอนเริ่มธุรกิจเท่านั้น หลังจากนั้นก็ร่ำรวยขึ้นเรื่อยๆด้วยตัวเอง เรียกได้ว่าเป็นหญิงแกร่งและขยันมากเลยทีเดียว แม่ของเหนือนั้นเลี้ยงเหนือมาด้วยตัวเองเพียงคนเดียว โดยมีความช่วยเหลือจากครอบครัวลุงก้องอยู่เสมอๆ เหนือเลยตั้งใจทำทุกอย่างที่แม่บอกอย่างเต็มใจ เป็นเดกดีอยู่ในกรอบดั่งผ้าพับไว้มาโดยตลอด ทั้งตั้งใจเรียน แม่ส่งไปเรียนอะไรก็ไปทั้งเปียโน ไวโอลิน ขี่ม้า ดูแลตัวเองให้ดูดีอยู่เสมอเพราะต้องออกงานสังคมอยู่บ่อยๆ แม่ผลักดันให้เข้าวงการด้วยการถ่ายแบบเหนือก็ทำ แต่ไม่ยอมแสดงอะไรทั้งนั้นเพราะไม่ใช่สิ่งที่เหนือชอบ ใครๆที่ได้เห็นเหนือต่างก็บอกว่าอิจฉาแม่ของเหนือที่มีลูกชายดีเลิศประเสริฐศรีขนาดนี้ เป็นเทวดาลงมาเกิดบ้างล่ะ วางตัวดีทำตัวอยู่ในลู่ในทาง ไม่เคยสร้างเรื่องฉาวอย่างที่พวกลูกคนรวยส่วนใหญ่เค้าทำกัน เหนือดูเวลาก็เห็นว่าควรจะไปมอได้แล้ว เหนือลุกไปอาบน้ำแต่งตัว หยิบกระเป๋าแล้วลงมาข้างล่างคอนโด แวะร้านสะดวกซื้อข้างหน้าเพื่อซื้อนม ก่อนจะกลับไปที่รถแล้วขับไปมหาลัย ใช้เวลาสักพักเหนือก็มาถึง เหนือจอดรถแล้วเดินลงมา ''นั่นไงแก คนนั้นแหละ ลมเหนืออะ'' ''โห โคตรหล่อเลยอะ'' พวกผู้หญิงที่เดินผ่านต่างซุบซิบกัน แต่เหมือนจะดังไปหน่อยเนือเลยได้ยิน เหนือนั้นอร่าจับมาก ทั้งหน้าตาหล่อเหลา หุ่นดี ตัวสูง บุคลิกเนี้ยบๆนิ่งๆยังกับเจ้าชาย เหนือหยิบกระเป๋าแล้วเดินไปที่คณะของตัวเอง ''น้องเหนือคะ!'' มีเสียงคนเรียกมาจากด้านหลัง เหนือหันไปก็เห็นว่าเป็นรุ่นพี่ในคณะที่เหนือจำชื่อไม่ได้ ''ครับ'' ''พี่ชื่อนิ่มอยู่ปี3นะ'' ''ครับ'' ''คืองานประกวดดาวเดือนของมหาลัยเรากำลังจะเริ่มแล้ว และคณะเราเค้าก็ให้พวกพี่อะคัดเลือกเด็กปี1ที่จะลงประกวด พี่เลยจะมาถามเหนือว่า เหนือสนใจอยากลงประกวดมั้ย'' ''ไม่ใช่ว่าพวกรุ่นพี่จะนัดแล้วคัดเลือกพร้อมกันหรอครับ'' ''ก็ใช่ แต่พวกพี่ก็มีเล็งๆไว้แล้วตั้งแต่วันรับน้องด้วยไง น้องเหนือเป็นตัวเลือกแรกเลยนะรู้มั้ย'' ''ไม่ล่ะครับพี่ ผมไม่สะดวก'' ''ทำไมล่ะ น้องเหนือหล่อขนาดนี้ ถ้าลงประกวดต้องชนะแน่ๆเลย'' ''ผมไม่อยากลงครับ'' เหนือเดินหนีพี่นิ่มมา พี่นิ่มก็ยังวิ่งตามมาอีก ''อย่างน้อยก็คิดดูก่อนได้มั้ย'' ''พี่ไปถามคนอื่นเถอะนะครับ ผมไม่สะดวกจริงๆ'' ''น่านะ ยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้ กลับไปคิดดูก่อน ค่อยมาบอกตอนวันที่นัดรวมก็ได้'' ''ครับ ได้ แต่ผมไม่รับปากว่าจะลงนะครับ'' ''โอเคเลยค่ะ'' พี่นิ่มยิ้มแล้วหยุดเดินตาม โบกมือมาให้ เหนือรู้สึกรำคาญเลยตอบไปแบบนั้น ยังไม่มีความคิดที่จะลงประกวดการแข่งหน้าตานี้อยู่ดี เหนือเดินไปคณะต่อ ทำไมวันนี้ทางเดินไปคณะมันไกลกว่าปกติวะ ไม่ถึงสักที เหนือบ่นในใจ ''น้องเหนือสุดหล่อคะ น้องเหนือ'' เหนือหันไป+ E% |/ g: m3 f" C6 `- v4 E, Z5 s
) Q5 l- p7 E8 ]. P$ k
เปา ''กวนตีนกูแต่เช้าเลยหรอ'' เหนือด่า มองด้วยสายตาเย็นชา เปาหัวเราะ ''ก็อยากให้อารมณ์ดี'' ''เห็นกูยิ้มมั้ยล่ะ'' เปามาเดินขนาบข้างของเหนือ ''มึงไม่ลองลงประกวดดูหรอเหนือ'' ''กูขี้เกียจ'' ''หล่อขนาดนี้ก็ใช้ให้เป็นประโยชน์สิวะ'' ''งั้นมึงก็ลงเองดิ'' ''ถ้ากูหล่อแบบมึงกูลงไปแล้ว'' ''แล้วมึงคิดว่ามึงไม่หล่อหรอ'' ''กูอะรู้ตัวว่ากูหล่อมาก แต่มึงหล่อกว่ากูนิดนึง'' เหนือส่ายหัวอย่างปลงๆ ''มึงรู้มั้ย พอเป็นเดือนแล้วหากินง่ายมากเลยยนะเว้ย'' ''หมายถึงอะไรวะ'' ''เอ้า ก็มีคนมาเสนอตัวให้ฟรีๆตลอด'' ''ในหัวมึงคิดแต่เรื่องแบบนี้รึไง'' ''ใช่ แล้วจะให้คิดเรื่องอะไรอะ'' เปาตอบโดยยังไม่ทันคิด ''เรื่องเรียน เรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องนี้อะ'' ''ไม่คิดอะ เสียเวลา'' ''โอเค กูยอม'' เปาหัวเราะชอบใจ ''เออ มึงกินไรยัง'' ''ยัง'' ''ไปแดกข้าวกันปะ'' ''ที่ไหนอะ'' เปาคิด ''ไปกินข้างนอกกันมั้ย กูเบื่อข้าวในโรงอาหารอะ'' ''เออ ก็ได้ แล้วถ้าคนอื่นมาไม่เจอเราอะ'' ''เดี๋ยวกูบอกไว้ในไลน์กลุ่ม'' ''เออ'' เปาส่งข้อความไปในไลน์กลุ่ม 'กูกับไอเหนือไปกินข้าวข้างนอก เจอกันบนห้องนะ' ''กูบอกให้ละ'' เหนือพยักหน้า ทั้งคู่ออกมานั่งกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกัน ''เออ เหนือ'' ''ว่า'' ''มึงยังซิงอยู่ปะวะ'' เหนือขมวดคิ้ว ''ถามเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย'' ''ก็กูเห็นเวลาคุยเรื่องเย็ดๆทีไรมึงก็ไม่ร่วมวงด้วยตลอด เอาน่า เพื่อนกัน ไม่ต้องอายหรอก'' ''ซิงห่าอะไรล่ะ'' ''จริงดิ มึงอะนะไม่ซิงแล้ว'' ''มันน่าแปลกหรอวะถ้ากูยังซิง'' ''ก็ถ้าหน้าตาแบบมึงยังซิงแล้วคนอื่นจะไปเหลืออะไรล่ะ'' เปาพูดขำๆ เหนือมองบน ''เออ วันนี้เรามีเรียนกี่คลาสนะ'' ''2 เลิกตอนบ่าย'' เหนือตอบ ''ขี้เกียจเรียนว่ะ'' ''นี่เพิ่งเปิดเรียนมาไม่กี่วันเองนะ'' ''คนเรามันขี้เกียจได้ไม่เลือกวันหรอก'' ''ไม่ใช่ทุกคน'' ''ครับ พ่อคนขยัน'' เปาตักก๋วยเตี๋ยวขึ้นมากินบ้าง ''รีบกิน จะได้ขึ้นห้อง'' เหนือบอก, Q4 H2 z. h# ^- C! |0 j
2 \& P" t4 V, S$ r1 F" N" _' I) z น้ำ หลังจากวันนั้นที่น้ำตัดขาดจากสิบแบบจริงจังน้ำก็ยังเศร้าอยู่นิดหน่อย รู้สึกผิดที่ทำลายความสัมพันธ์ของสิบและแกงส้ม แต่อีกใจหนึ่งก็สะใจ น้ำมูฟออนได้แล้วแค่อารมณ์มันยังตกตะกอนอยู่ เดี๋ยวก็หายเศร้าไปเอง วันนี้น้ำนั้นตื่นสายกว่าปกติแต่กลับไม่สะทกสะท้านเหมือนที่เป็นประจำ ลุกขึ้นมาเอาโทรศัพท์มาดูเวลา วันนี้ตื่นสายกว่าปกติ1ชั่วโมง แต่สายของน้ำก็คือเช้ามากของทุกคนนั่นแหละ น้ำลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้า ออกมาแต่งตัวทำผม นั่งหน้ากระจกแล้วยิ้มให้ตัวเองเหมือนทุกครั้ง ถึงวันนี้มันจะยากหน่อยก็เถอะ แต่ยังไงน้ำก็ต้องยิ้มอยู่ดีเพราะเป็นภาพลักษณ์ของน้ำ น้ำหยิบกระเป๋าแล้วลงมาข้างล่าง ขับรถไปที่มหาลัย สักพักน้ำก็มาถึง น้ำจอดรถ น้ำนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ลืมกินข้าวเช้ามา คงจะรีบไปหน่อย น้ำขี้เกียจกินเลยตัดสินใจเดินไปที่โต๊ะประจำเลย น้ำมาถึงโต๊ะก็ไม่เห็นใคร น้ำเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดดูในไลน์กลุ่มก็เห็นว่าเหนือกับเปานั้นไปกินข้าวข้างนอก น้ำนั่งลงเอาหนังสือขึ้นมาวางบนโต๊ะ น้ำไม่มีอารมณ์อยากจะอ่านมันซักเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่อ่านหนังสือน้ำก็ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน คงเป็นเพราะปกติน้ำมักจะทำอะไรเดิมๆเป็นแพทเทิร์นอยู่เสมอ พอไม่ทำก็ไม่รู้จะทำอะไร หรือควรจะไปนัดเย็ดให้อารมณ์ดีขึ้นกันนะ ''เป็นอะไร นั่งหน้าบูดเลยมึง''
: B% h) w/ }* |: q
4 a& Q/ f/ ~9 X: S; Y อ๊อฟนั่งลงข้างๆน้ำ น้ำยิ้มให้ ''หวัดดีอ๊อฟ'' ''ไม่ต้องฝืนยิ้มกับกูหรอก เหนื่อยแทน'' น้ำหุบยิ้มแล้วทำหน้าเศร้าต่อ ''ไม่ใช่ว่ามึงทำใจได้แล้วหรอวะ'' ''ก็ทำได้แล้ว เราแค่ยังเศร้าอยู่นิดหน่อยเฉยๆ แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็หายเองแหละ'' อ๊อฟมองน้ำที่ไม่สดใสเหมือนแต่ก่อนแล้วรู้สึกไม่สบายใจ เขยิบเข้าไปใกล้เแล้วเอามือโอบคอของน้ำดึงเข้ามาแนบอกตัวเอง ''ทำอะไรอะอ๊อฟ'' ''อย่าเศร้านานเลย อย่างมึงอะหาได้ดีกว่านั้นอีกตั้งเยอะ แค่กระดิกนิ้วก็มีผู้ชายมาต่อคิวเย็ดมึงละ'' น้ำขำเบาๆ ''พูดเกินไปละอ๊อฟ'' อ๊อฟยิ้ม น้ำถอนหายใจ ''ก่อนที่จะมีเค้ากูอะทั้งน่าเบื่อ วันๆเอาแต่เรียน อ่านหนังสือ จนมีเค้าเข้ามาทำให้กูรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าขึ้น เหมือนกูมีตัวตนมากขึ้น'' อ๊อฟจึ๊ปาก เอามือลูบหัวน้ำเบาๆ ''อย่าให้คนเหี้ยแบบนั้นมาทำให้มึงเสียตัวตนสิวะ มึงไม่มันมึงก็ยังเป็นไอน้ำร่านเงียบอยู่ดีใช่มั้ยล่ะ'' ''เบาๆสิ'' น้ำตีอ๊อฟ อ๊อฟขำเบาๆ เอามือยีหัวของน้ำ ''ผมเละหมดแล้ว'' น้ำเอามืออ๊อฟออก ''ถึงมึงจะติดคีพลุคเด็กเรียนอะไรของมึงเวลามึงอยู่กับเพื่อนมึงเป็นตัวเองได้เลยน้ำ ทุกคนในกลุ่มรับมึงได้อยู่แล้ว อย่างน้อยก็กูอะที่รับได้ ดูอย่างกูดิ เหี้ยจะตาย'' อ๊อฟยักไหล่ ''เออ คนอื่นไปไหนวะ'' ''เห็นเปากัยเหนือบอกว่าออกไปกินข้าวข้างนอก'' อ๊อฟพยักหน้า ''แล้วมึงอะ กินไรยัง'' น้ำส่ายหัว ''แล้วตอนนั้นมึงบ่นกูอยู่ทั้งวันว่าข้าวเช้าสำคัญต้องกิน แต่มึงไม่กินเองเนี่ยนะ'' ''ก็ลืม'' ''กูก็ยังไม่ได้กินเหมือนกัน เดี๋ยวกูซื้อมาเผื่อละกัน'' ''เฮ้ย ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเราไปซื้อเองก็ได้'' ''มึงนั่งเฝ้าโต๊ะอยู่นี่แหละ เดี๋ยวคนอื่นมาแล้วไม่เจอมึง'' ''เอางั้นหรอ'' ''เออ'' อ๊อฟลุกขึ้นแต่ลื่นล้มก้นจ้ำเบ้ากับพื้น ''โอ๊ย!'' ''อ๊อฟ เป็นอะไรหรือเปล่า'' น้ำรีบเข้ามาดู อ๊อฟหัวเราะออกมาทำให้น้ำอมยิ้ม ''ยังจะมาหัวเราะอีก เจ็บมั้ยเนี่ย'' ''มึงก็จะขำไม่ใช่หรอ'' ''ก็อ๊อฟขำอะ'' ''มึงยิ้มบ้างกูก็ไ่เจ็บแล้ว'' อ๊อฟลุกขึ้นยืนเหมือนไม่เจ็บอะไรเลย ''เมื่อกี๊ล้มจริงปะเนี่ย'' ''หึ แกล้ง'' ''ทำไปทำไม'' ''ก็อยากให้มึงขำไง'' ''ขำจากการที่เพื่อนเจ็บตัวเนี่ยนะ'' ''แต่เมื่อกี๊มึงอมยิ้มนะ'' ''ก็บอกแล้วไงว่าไมไ่ด้เพราะอ๊อฟล้ม'' ''เอาเหอะ มีค่าเท่ากันนั่นแหละ เดี๋ยวกูมา รอนี่'' น้ำยิ้มให้ ''อืม เดินดีๆ''อ๊อฟเดินออกไปจากโรงอาหารเพื่อไปร้านสะดวกวื้อ ซื้อขนมปังและนมกล่องให้ตัวเองและเผื่อน้ำด้วย เหนือกับเปาเดินกลับมาที่โต๊ะพอดี ''น้ำ!'' เปาเรียกแล้ววิ่งมานั่งข้างเอามือโอบไหล่น้ำ ''เป็นไงบ้าง เห็นเมื่อวานเศร้าๆ'' น้ำยิ้ม ''ดีขึ้นมาแล้ว แล้วนี่ไปกินอะไรกันมา'' ''ก๋วยเตี๋ยวข้างหน้านี้อะ โคตรอร่อย ได้เยอะด้วย ไว้คราวหน้าเดี๋วไปด้วยกัน'' ''โอเค'' เหนือน่งลงฝั่งตรงข้าม น้ำหันไปมอง ''ดึขึ้นแล้วจริงๆใช่มั้ย'' น้ำยิ้มอ่อนๆ ''อื้ม ดีขึ้นมากแล้วจริงๆ'' เหนือพยักหน้า ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า เอานมที่ซื้อมาเมื่อเช้าส่งให้น้ำ ''เราลืมกิน น้ำกินมั้ย'' ''เอ่อ โอเค ขอบคุณนะ'' น้ำรับมา อ๊อฟเดินกลับมา ''อ้าว มาแล้วหรอพวกมึง'' อ๊อฟถาม วางถุงลงบนโต๊ะ เปารีบคว้าไป อ๊อฟตีมือแล้วเอาถุงกลับมา ''ของไอน้ำมัน'' ''ขอบคุณมากนะอ๊อฟ'' น้ำรับถุงมา ''ยังไมไ่ด้กินข้าวกันหรอ'' เปาถาม ''ก็ไอน้ำมันยังไม่ได้กิน กูเลยออกไปซื้อมาให้มัน'' เหนือหันมามองน้ำ ''ไหนบอกโอเคขึ้นแล้วไง'' น้ำไม่ได้ตอบอะไร อ๊อฟนั่งลงตรงกลางแทรกระหว่างเปากับน้ำ มองไปที่นมขวดของเหนือ ''อ้าว แล้วนี่ของใครอะ'' ''เหนือให้เรามา'' ''แต่กูซื้อมาให้มึงอีกกล่องนะ มึงกินหมดหรอ'' ''งั้นกูขอขวดนี้นะ'' เปาคว้าขวดนมของเหนือที่ให้น้ำไป เหนือมองแล้วทำหน้าหงุดหงิดแต่ก็ก็แค่แปปเดียว น้ำแกะขนมปังขึ้นมากิน ''แล้วทะเลกับฉลามล่ะ'' เปาถาม ''ยังไม่มาเลย'' ''เดาใจไอฉลามได้ที่ไหน ทะเลก็บ้านไกล มาเกือบเข้าเรียนอีกนั่นแหละ'' อ๊อฟตอบทั้งที่ยังเคี้ยวขนมปังอยู่เต็มปาก ''เคี้ยวให้หมดก่อนค่อยพูด'' น้ำดุ อ๊อฟทำหน้าเหมือนหมาหงอย ''งั้นขึ้นห้องกันเหอะ'' เหนือพูดเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ทั้งหมดมองอย่างงงๆ ''แล้วเจ้าชายเค้าไปเกรี้ยวอะไรมาวะนั่น'' ''กูก็เห็นมันเกรี้ยวอยู่ตลอดเวลา'' ทั้งหมดลุกขึ้นแล้วเดินตามเหนือขึ้นห้องไป. D! a- J' o, _8 Z
7 S9 b# N) z N4 R; N) [
ทั้งหมดเข้ามาในห้อง มองไปก็เห็นฉลามนั่งหน้านิ่งอยู่ที่โต๊ะ ''หลาม!'' เปาเรียก เดินเข้าไปนั่งที่ ฉลามหันมามองสื่อเป็นเชิงว่าเห็นแล้ว เหนือนั่งลง น้ำนั่งลงข้างๆ เหนือเหลือบตามามอง น้ำก็มองตอบ ''อะไรหรอ'' ''น้ำยังไม่ได้เล่าเลยว่าวันนั้นไปทำอะไรยังไงมาบ้าง'' น้ำยิ้ม ''เราไม่อยากพูดถึงอะ'' เหนือพยักหน้าแล้วไม่ถามต่อ ''เออ วันนี้ไปกินหมูกระทะกัน'' เปาชวน ''นึกยังไงของมึง'' ''ไม่ได้นึกอะไร ก็อยากไปเฉยๆ ไอหลามยังอยากไปเลย ใช่ปะ'' ฉลามพยักหน้า สีหน้านิ่งไม่สบอารมณ์ ''มันได้ฟังมึงพูดหรือเปล่าเถอะ'' อ๊อฟพูดขำๆ ''มันพยักหน้าก็ถือว่ามันเห็นด้วยละ'' ''เออออห่อหมกไปเรื่อยมึงอะ'' เปาขำ โทรศัพท์ของเหนือมีข้อความเข้ามา 'วันนี้มาได้มั้ย' 'ผมมีงานเลี้ยง เลิกดึกหน่อยนะ' 'พี่รอได้เสมอ' 'มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว' เหนือเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าไป เปายื่นมือมาสะกิดไหล่ของเหนือ ''เหนือ ไปแดกหมูกระทะปะ'' ''วันนี้ไม่ได้ว่ะ แม่นัด'' ''โห่ แม่กับเพื่อนมึงเลือกใครวะ'' ''แม่'' ''มึงก็กล้าถามเนอะ'' อ๊อฟตบหัวเปา น้ำหัวเราะ ''ไปมั้ยน้ำ'' ''อื้ม เราไปได้'' ''งั้นเลิกคลาสบ่ายแล้วไปกัน เออ รอถามไอเลด้วย'' เปาบอก ''รถติดอีกแหละมั้ง'' อ๊อฟพูด ''แล้วทำไมบ้านมันไปอยู่ไกลมอจังล่ะ'' ''เห็นว่าบ้านมันเป็นร้านขนมที่เป็นคาเฟ่ เป็นทุ่งหญ้าสวนดอกไม้เลยอะ ถ้าเข้ามาในตัวเมืองคงไม่มีมั้ง คนหรือก้อนน้ำตาลเดินได้ก็ไม่รู้ หวานยันบ้านเลยไอสัส'' เพื่อนๆขำ '''แล้วมันไม่มาอยู่คอนโดล่ะ'' เปาถาม ''ถามกูแล้วกูจะไปรู้มั้ยล่ะ กูไม่ใช่มันนะเว้ย'' อ๊อฟด่า เปาขำ น้ำหันไปมองฉลามที่นั่งจ้องไปที่ประตู ''มองอะไรหรอ'' ฉลามเหลือบตามามองน้ำ ''น้ำว่าสีประตูมันเป็นสีฟ้าหรือสีน้ำเงิน'' น้ำหันไปมอง ''อืม น้ำเงินมั้ง มันเข้มอะ'' ''แล้วมันเป็นฟ้าไม่ได้หรอ'' ''ได้ดิ ฟ้าเข้มไง'' ''แล้วฟ้าเข้มมันไม่ใช่น้ำเงินหรอ'' ''มันก็ใช่แต่มันคนละสี'' ''ยังไงหรอ'' ''ขอเราเปิดเน็ตหาข้อมูลแปปนะ'' น้ำหันไปเอาโทรศัพท์ขึ้นมากด ''ไอเหี้ยน่ก็กวนประสาทจัง ไอห่านี่ก็บ้าจี้ มันถามไปงั้นแหละ'' อ๊อฟด่า ''อ้าวหรอ'' น้ำวางโทรศัพท์ลง ประตูห้องเปิดออก
9 d5 o2 F' h% h# L+ w6 u9 B( E( |) J, z! Y* T
ทะเลเดินยิ้มมาหาเพื่อนๆที่โต๊ะ นั่งลงข้างอ๊อฟ ''รถติดอีกอะดิ'' เปาทัก ''อืม นี่รีบแล้วนะ'' ''ทำไมไม่ย้ายมาอยู่คอนโดอะ คอนโดกูก็ยังว่างนะ ใกล้มอด้วย'' ''กูชอบที่บ้านมากกว่าอะ'' ทะเลตอบ ''เออ งงอย่างนึง ตั้งแต่วันแรกละ'' ''ทำไมพูดกับคนอื่นใช้เรา แต่พูดมึงกูกับไอเปาอะ'' อ๊อฟถาม ''ก็เรากับเปารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว เล่นด้วยกันบ่อยๆตนไปต่างประเทศ แล้วเราก็ย้ายกลับมาก่อน มาเจอกันอีกทีตอนมหาลัยนี่แหละ'' ''อ๋อ'' ฉลามหันมา มองไปที่พวกกุญแจรูปแมวที่ทะเลห้อยกระเป๋า ยื่นมือมาหยิบไปดู ทะเลมองฉลาม ''ฉลามชอบแมวหรอ'' ฉลามเงยหน้ามามองตาทะเลแต่ไม่พูดอะไร ทะเลยิ้มสดใสให้ ''เราชอบแมวมากเลยแหละ อันนี้เมื่อวานเราไปเดินห้างแล้วเห็นน่ารักเลยซื้อมา'' ทะเลพูดอย่างร่าเริง ''อ้อ นี่ เมื่อวานนี้แม่อบขนมสูตรใหม่มา อะ'' ทะเลเอาคุกกี้ออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้เพื่อนๆ ''มันเป็นรสผลไม้เป็นคู่ๆกันอะ ลองกินดู ข้างในมีพวกเนื้ออบแห้งด้วยนะ'' ทุกคนลองแกะมากิน ''ส่วนของฉลาม'' ทะเลล้วงกระเป๋าแล้วหยิบอีกชิ้นออกมา ''วันนั้นเห็นฉลามบอกไม่ชอบของหวาน เราเลยลองทำตามสูตรที่เห็นในเน็ต อันนี้เป็นคุกกี้เนยแครอท รับรองว่าไม่หวานแน่นอน รสชาติมันจะละมุนๆเนยๆแต่หอมกลิ่นแครอท'' ฉลามรับมา ''ขอบคุณนะ'' ฉลามพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำเป็นเอกลักษณ์ ทะเลยิ้ม ฉลามแกะออกมากิน คิดในใจว่าก็อร่อยดีเหมือนกัน ''เออเล วันนี้ไปแดกหมูกระทะกัน ไปปะ'' ''วันนี้หรอ แล้วกูจะกลับยังไงอะ'' ฉลามเหลือบตามามองเหมือนจะพูดอะไร ''เดี๋ยวกูไปส่งไง'' เปาบอก ''เออ ก็ได้'' ฉลามหันกลับไป สักพักอาจารย์ก็เดินเข้ามา ทุกคนนั่งที่อย่างเรียบร้อย การเรียนการสอนได้เริ่มขึ้น หลังจากที่เรียนวิชานี้เสร็จก็มีอีกวิชาต่อทันที เปานั้นนอนหลับไปเรียบร้อย อ๊อฟเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูจมูกของเปาเอาไว้ล้อ ''งั้นวันนี้พอแค่นี้นะคะ คลาสหน้าอาจารย์จะมาต่อเรื่องที่ค้างไว้วันนี้นะ'' อาจารย์บอกก่อนจะเดินออกไป ''ไอเหี้ยเปา โต๊ะเปียกน้ำลายหมดละ'' อ๊อฟเอามือต่อยไหล่เปา เปาสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ''ไอเหี้ย กูกะว่าจะไม่หลับ'' ''ไม่หลับหรือไม่เหลือ'' เพื่อนๆหัวเราะกัน เดินออกมาจากห้อง ''งั้นกูไปก่อนนะ ต้องไปเตรียมตัวหลายอย่าง'' เหนือบอกเพื่อนๆ ''ครับไอคุณชาย เจอกันๆ'' เหนือโบกมือลาเพื่อนๆ เดินกลับไปที่รถของตัวเอง เอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกไปหาแม่ ''แม่ครับ เหนือเลิกแล้วนะ'' ''อ๋อ จ้ะ เดี๋ยวลูกไปที่บ้านบุงก้องเลยนะ ลุงเค้าจัดเตรียมของไว้ให้หมดแล้ว สูทลูกแม่ก็ให้เค้าเตรียมให้เหมือนกัน'' ''ได้ครับแม่'' เหนือตอบ วางสาย แล้วขับรถไปที่บ้านของลุงก้องที่อยู่ค่อนข้างไกลทันที เวลาประมาณ5โมงเย็นเหนือก็มาถึงหมู่บ้านจัดสรรของพวกคนรวย เลื่อนกระจกลง ''มาหาใครหรอครับ'' ยามข้างหน้าถาม ''มาหาลุงก้องครับ'' เหนือส่งบัตรประชาชนให้ดูนามสกุล ''เชิญได้เลยครับ'' เหนือปิดกระจกแล้วขับมาเรื่อยๆจนหาบ้านของลุงก้องเจอ บ้านลุงก้องนั้นใหญ่โตและหรูหราเหมือนคฤหาสน์ในละคร ครั้งสุดท้ายที่เหนือมานั้นก็ตั้งแต่เหนืออยู่ชั้นประถม เหนือกดออดหน้าบ้าน สักพักก็มีคนเดินมาเปิดประตู ''สวัสดีครับพี่นพ'' ''สวัสดีครับคุณลมเหนือ'' ''ไม่ได้เจอตั้งนานพี่ยังหนุ่มเหมือนตอนนั้นเลยนะครับ'' ''ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ คุณท่านอยู่ในบ้านครับ'' เหนือเดินเข้ามาในบ้าน เดินไปตรงห้องน่งเล่นก็เห็นป้าจิตกับลุงก้องนั่งอยู่บนโซฟาตัวหรู ป้าจิตเงยหน้ามามอง ''อ้าว ลมเหนือ ไม่ได้เจอนานเลยลูก ไหนมาให้ป้ากอดหน่อย'' เหนือยิ้มเดินไปกอดป้าจิต ลุงก้องลุกขึ้นมากอดเอามือตบหลังเหนือเบาๆ ''ไม่เจอนานมันโตเป็นหนุ่มหล่อเชียวว่ะ'' ''ไม่ขนาดนั้นหรอกครับลุงก้อง ลุงก้องกับป้าจิตก็ดูดีมากเลยนะครับ ยังดูแข็งแรงสุขภาพดีกันอยู่เลย'' ''แก่ไปเยอะแล้วแหละลูก'' ลุงก้องพูดขำๆ ''แล้วนี่ได้เจอกับพี่เก้าเค้าบ้างหรือยัง'' ''ยังเลยครับ พี่เก้าอยู่ไหนหรอครับ'' ''เก้าเค้าอยู่คอนโดน่ะ เค้าจะพาแฟนเค้ามาด้วยเลยจะพาแฟนไปแต่งตัวแปลงโฉมซะก่อน เดี๋ยวไปเจอกันที่งานเลย'' ''อ๋อ ครับผม'' ''สูทป้าเตรียมไว้ให้อยู่ข้างบนน่ะลูก ห่องนอนแขกน่ะ ส่วนผมเดี๋ยวป้าให้ช่างขึ้นไปทำให้'' ''ขอบคุณมากเลยครับป้า'' เหนือไหว้อย่างมีมารยาทแล้วเดินขึ้นบันไดวนมาชั้นสอง เข้าไปในห้องนอนที่มีสูทวางรออยู่บนเตียง เหนือเอาชุดสูทออกมาใส่ จัดแต่งตัวเองให้เรียบร้อยอยู่หน้ากระจก สักพักช่างทำผมก็เคาะประตูแล้วเข้ามาทำผมให้กับเหนือ พอเสร็จแล้วเหนือก็เดินลงมาหาคุณลุงกับคุณป้า ''โห หล่อเชียว เกตนี่โชคดีจริงๆที่มีลูกชายหล่อขนาดนี้'' ป้าจิตชม เดินมาจัดคอเสื้อให้เหนือ ''หล่อกันหมดทั้งลูกพี่ชายลูกน้องสาว เชื้อตระกูลเดชดำรงค์มันแรงยังงี้แหละ'' ลุงก้องพูด ''คุณก็ พูดอะไรน่าอาย'' เหนือขำเบาๆ ป้าจิตดูนาฬิกา ''กล้แล้วล่ะ รีบไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวต้องไปดูงานก่อนเริ่มอีก'' ''นั่นสิเนอะ แล้วเราเอารถมาหรือเปล่าเหนือ'' ''ครับ เดี๋ยวผมขับตามไปครับ'' ''เอาแบบนั้นก็ได้ งั้นไปกันเถอะ'' ทั้งหมดออกมาจากบ้าน เหนือขับรถตามรถของคุณลุงคุณป้าที่พี่นพขับให้ไปยังโรงแรมที่เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยง" D( r7 b! X6 J7 y0 l4 l
สักพักทั้งหมดก็มาถึง มีผู้คนที่มีชื่อเสียงและนักธุรกิจมากันหลายคน มีช่างภาพรอจับภาพเหล่าคนดังอย่างท่วมท้น ลุงก้องกับป้าจิตลงจากรถแล้วเดินเข้าโรงแรมเข้าไปตรวจตราดูงาน เหนือเปิดประตูรถก้าวขาลงมา ทุกสายตาต่างหันมามองหนุ่มหล่อตัวสูงท่าทางมีภูมิฐานอย่างลมเหนือ เดชดำรงค์กันทั้งนั้น เหนือเดินอย่างวางตัวเพื่อให้กล้องถ่ายแล้วดูดีในทุกท่วงท่า เหนือเดินเข้ามาในโรงแรม แม่ของเหนือหันมา เดินเข้ามาหาแล้วกอดเหนือแน่น ''คิดถึงจังเลยลูก'' เหนือยิ้มแล้วกอดตอบ ''คิดถึงแม่เหมือนกันครับ'' ''นี่ไง ลมเหนือลูกชั้น'' แม่หันไปพูดกับเพื่อนๆคุณนายด้วยกัน ''โห เคยเห็นแค่ตอนเด็ก ตอนนี้โตเป็นหนุ่มหล่อเชียว'' ''เป็นนิสิตแพทย์ด้วยนะ'' ''โห เก่งจริงเลยนะเนี่ย'' ''ขอบคุณครับ'' เหนือยิ้มอย่างเป็นมิตร แม่พาเหนือเดินไปทัทายคนที่แม่รู้จักมากหน้าหลายตาอย่างทั่วถึงเพื่ออวดความหล่อและเพอร์เฟคของเหนือให้คนอื่นอิจฉา ''เดี๋ยวแม่ขอไปคุยกับเพื่อนก่อนนะ ลูกก็ตามสบายได้เลย'' ''ครับแม่'' เหนือเดินดูไปรอบๆห้องจัดเลี้ยง พวกลูกสาวลูกชายของพวกคนรวยต่างหันมามองเหนือแล้วส่งยิ้มมาให้ เหนือก็ยิ้มตอบ เดินมาหยุดอยู่ที่โซนเครื่องดื่ม คว้าแก้วไวน์ขึ้นมาจะดื่ม ''อย่าเพิ่งสิ ขอชนก่อน'' เหนือหันไปมอง & `2 f4 e9 w3 ^0 ^/ H: a6 L" v
เก้ายื่นแก้วมาชนกับเหนือ ''พี่เก้า'' ''ไง ไม่เจอนานเลย'' เก้ากับเหนือกอดกัน เก้ากับเหนือนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องที่เจอกันบ่อยตอนที่ยังเด็กมากๆ แต่พอโตขึ้นก็ไม่ค่อยได้เจอกันอีกเลย ''หล่อเชียวนะเดี๋ยวนี้ เผลอแปปเดียว'' เก้ามองเหนือตั้งแต่หัวจรดเท้า เหนือยิ้มเกาหัวแก้เขิน ''พี่เก้านั่นแหละครับ หล่อขึ้นทุกวันเลย ผมเห็นในข่าวอยู่บ่อยๆ'' ''แล้วเป็นไงบ้าง ย้ายมาอยู่กรุงเทพ แตกต่างจากที่เชียงใหม่มั้ย'' ''ก็ต่างนะครับ แต่ผมชอบ ทำอะไรสะดวกดี'' ''นั่นสิเนอะ อยู่ที่นู่นถูกจับตามองอยู่ตลอดนี่นา ทำอะไรก็คงไม่สะดวก'' เก้าพูดยิ้มๆ เหนือยิ้มตอบ ''แล้วพี่เก้ายังได้ไปอยู่บ้างมั้ยครับ'' เหนือถามโดยไม่พูดชื่อสถานที่แต่รู้กัน ''ไม่ค่อยแล้ว นานๆที แต่ก็ยังไปได้ด้วยดีนะ ก็มีรุ่นใหม่มาเรื่อย เราเถอะ ยังไม่เคยแวะไปซักที ลองไปดูหน่อยมั้ยล่ะ'' ''เรียนหนักอะพี่ รอผมว่างก่อนละกัน'' เหนือมองไปเห็นู้ชายขาวตัวเล็กๆน่ารักกำลังยืนคุยอยู่กับลุงก้องและป้าจิต ''คนั้นมันดาราไม่ใช่หรอพี่'' เก้าหันไปมองแล้วยิ้มออกมา ''ใช่ กอล์ฟ'' ''เออ นั่นแหละ ผมเห็นที่มอผมคนพูดถึงบ่อยมาก'' ''แฟนพี่เองล่ะ'' เหนือทำหน้าตาไม่อยากเชื่อ ''หรอครับ'' ''ทำไมเหนือไม่รู้ล่ะ พี่ว่าพี่ก็เปิดเผยอยู่นะ'' ''ผมไม่ค่อยตามข่าววงการบันเทิงน่ะครับ'' ''ไม่ตามข่าวสารของญาติเลยมากกว่า'' เหนือหัวเราะ ''พ่อเค้าอยากให้ดาราวัยรุ่นมาช่วยโปรโหมต ก็ไม่เห็นจะต้องไปหาใครที่ไหน ลูกสะใภ้ตัวเองนี่แหละ'' เก้าขำ ''แล้วเหนือล่ะ มีใครบ้างยัง'' ''ไม่หรอกครับ'' ''จริงหรอ หล่อขนาดนี้ไม่มีคนเข้ามาเลยรึไง'' ''มีแหละครับ แต่ยังไม่มีแฟนอยู่ดี'' ''ก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องเป็นแฟนเลยนี่ พี่หมายถึงแค่เรื่องนั้นอะ'' ''ก็มีบ้างแหละพี่'' ''ใช้คำว่าบ้าง'' ''ใช่พี่ มีบ้าง'' เหนือยิ้ม สายตาคนในห้องต่างหันมาจับจ้องที่คนทั้งคู่ ทายาทหนุ่มหล่อสองคนจากตระกูลเดชดำรงค์ลมเหนือและนพเก้ามายืนข้างกัน จะเป็นจุดเด่นก็คงไม่แปลก พวกนักข่าวต่างถ่ายภาพของคนทั้งคู่ไว้ลงโซเชี่ยลเรื่องความหล่อของทั้งคู่ เก้ามองไปที่นักข่าวแล้วยิ้มให้ หันมาหาเหนือ ''เหนือไม่เหนื่อยบ้างหรอที่ต้องเก๊กเวลาอยู่ต่อหน้านักข่าว'' ''ก็เหนื่อยและครับ แต่เราทำมาทั้งชีวิตแล้วนี่ ชินแล้วล่ะ'' ''ก็จริงอะเนอะ'' ''พี่เก้า'' ผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาดูคมเข้ม ผิวคล้ำหน่อยเดินเข้ามาหาเก้า ''ว่าไง'' ''พ่อให้มาเรียก'' ''ปกเสื้อยับแล้ว'' เก้ายื่นมือไปจัดคอปกเสื้อให้ ผู้ชายคนั้นยิ้มเขินเล้วต่อเก้าเบาๆ ''ไปเร็ว'' ผู้ชายคนนั้นเดินไป ''แหม นี่ขนาดแฟนมาด้วยยังกล้าหวานกับคนอื่นอีกนะครับ'' เก้าทำหน้างง ''ก็นั่นแฟนพี่'' คราวนี้เหนืองงบ้าง ''ห้ะ'' ''คนเมื่อกี๊นี้ชื่อคิม เป็นแฟนพี่'' ''อ้าว แล้วกอล์ฟล่ะ'' ''ก็แฟนพี่ไง งงอะไรอะเรา พี่ไปละ พ่อเรียก'' เก้าหัวเราะแล้วเดินไป เหนือปะติดปะต่อก็เข้าใจว่าเก้ามีแฟนสองคน เหนือมองว่ามันก็เจ๋งดีเหมือนกันที่คุยและตกลงกันได้ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เหนือต้องคอยรับแขกคุยกับแขกที่แม่พาไปทำความรู้จัก สักพักลุงห้องก็ขึ้นพูดกล่าวเปิดตัวโรงแรมอย่างเป็นทางการก่อนจะเข้าสู่ช่วงปาร์ตี้กินเลี้ยง เหนือเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าตอนนี้3ทุ่มครึ่งแล้ว เหนือเดินไปที่โต๊ะครอบครัวเดชดำรงค์ ''เหนือกลับแล้วนะครับ พรุ่งนี้เหนือมีเรียนเช้า'' ''เอ้า หรอลูก งั้นกลับเลยก็ได้'' แม่บอก ''นพ ไปส่งเจ้าเหนือมันที'' ''ได้ครับคุณท่าน'' ''ไม่ต้องก็ได้ครับ เหนือไม่ได้ดื่มเยอะ แล้วก็เอารถมาด้วย เดี๋ยวเหนือกลับเองครับ'' ''โอเค งั้นกลับดีๆนะลูก ไว้เจอกัน'' เหนือกอดกับแม่ ''ไปแล้วนะครับ'' เหนือสวัสดีคนทั้งโต๊ะแล้วเดินออกไปจากห้องจัดเลี้ยง ''ลูกเธอนี่น้า ดีจริงๆเลย'' ป้าจิตหันไปคุยกับเกตแม่ของเหนือ ''หนูก็ชื่นใจค่ะที่มีลูกดีแบบนี้ ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเลยด้วยนะคะ ตั้งแต่เด็กถามว่ามีแฟนหรือยังก็ตอบไม่มีมาตลอด'' ''ท่าทางจะธรรมมะธรรมโมจริงๆนะเนี่ย'' เก้าหลุดหัวเราะออกมา ''อะไรหรอลูก'' ''เปล่าครับ อาหารติดคอ'' ''ลูกนี่ กินดีๆสิ'' คิมหันมามองเก้า ''หัวเราะไรเมื่อกี๊'' ''ไม่บอก'' คิมเอานิ้วบีบจมูกเก้า กอล์ฟหัวเราะ; J: ~8 y4 B% \6 W2 q! e' e
, v+ s. ~8 H, {8 v2 V* _
เหนือเดินออกมาจากโรงแรม เอาโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความออกไปหาใครบางคน 'กำลังไป เตรียตัวให้พร้อม' 'จะรอต้อนรับอย่างดีเลยครับ' เหนือเก็บโทรศัพท์ ขึ้นรถขับออกไป แต่แทนที่จะกลับไปที่คอนโดของตัวเอง เหนือกลับขับมาจอกอยู่หน้าคอนโดแห่งหนึ่งแทน เหนือจอดรถเสร็จแล้วก็เดินขึ้นลิฟท์ไปหยุดที่ชั้น6 เดินไปหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่งแล้วเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นคือผู้ชายคนหนึ่งนอนคุกเข่าปิดตาอยู่ที่พื้น เหนือยิ้ม ''แหม มารอหน้าห้องเชียวนะพี่ยิม'' เหนือเอาเท้าเหยียบหัวของยิม ''ขอโทษที่มาช้า พอดีที่บ้านเรียกให้ไปงานเลี้ยง'' เหนือเดินเข้าไปในห้องแล้วปิดประตู เหนือเดินไปนั่งบนโซฟา ปลดกระดุมคอคลายให้หายใจสะดวก ''เอ้า ทำอะไรอยู่ตรงนั้นล่ะครับ'' ยิมยังคงหมอบอยู่หน้าประตู ''อ้อ ลืมสั่งสินะ มานี่สิครับ'' ยิมคลานเข่าเข้ามาหาเหนือ เหนือยกรองเท้าจ่อหน้าของยิม ''วันนี้ผมเดินซะเยอะเลย รองเท้าผมสกปรกแล้วเนี่ย พี่ช่วยทำความสะอาดหน่อยสิครับ'' ยิมพยักหน้าแล้วจับรองเท้าของเหนือยกขึ้น เหนือตบหน้ายิมอย่างแรง ''ทำไมผมสั่งแล้วไม่ขานรับก่อนครับ'' ''ขอโทษครับเหนือ'' เหนือยิ้ม เอามือลูบหัวยิมไปมา เหนือชอบเล่นกับพวกทาสที่โตกว่าเป็นงานอดิเรกแก้เครียดจากการเรียน ยิมเลียทำความสะอาดรองเท้าให้เหนืออย่างตั้งใจ เหนือมองดูอย่างเพลิดเพลิน ''โอเคแล้วล่ะ อะ ถอดรองเท้าผมออกหน่อย ร้อน'' ''ครับ'' ยิมถอดรองเท้าให้เหนือ ถอดถุงเท้าออกให้เหนือ ''เท้าผมก็สกปรกเหมือนกัน อับมาทั้งวันแล้วเนี่ย ใช้ปากของพี่ล้างให้ที'' ''ครับ'' ยิมยกเท้าเหนือขึ้น ลากลิ้นเลียลงไปตามฝ่าเท้า ใช้ลิ้นสอดไปตรงร่องนิ้วแล้วเลียจนชุ่ม อมนิ้วเท้าของเหนือทีละนิ้วอย่างบรรจง เหนือยกเท้าอีกข้างให้ยิม ''ข้างนี้ด้วยครับ'' ยิมเลียทำความสะอาดเท้าของเหนืออีกข้าง เหนือยกเท้าตัวเองขึ้นมาดู ''ดูท่าวันนี้จะอร่อยนะครับ เลียซะสะอาดเลย'' เหนือยิ้ม ยืนขึ้น ถอดเข็มขัดของตัวเองออกมาแล้วม้วน ก่อนจะฟาดไปที่หลังของยิมจนยิมสะดุ้ง ''อื๊ออ!'' ยิมร้องทุกครั้งที่โดนเหนือตี หลังของยิ้มแดงพาดเป็นรอยเข็มขัด เหนือเอาเข็มขัดใส่คอของยิมไว้เหมือนสายจูง ใช้มือข้างหนึ่งถอดกางเกงของตัวเองออก ควยเหนือแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน เหนือกระตุกเข็มขัดให้ยิมเลื่อนตัวขึ้นมา ''อยากได้มั้ย'' ''อยากครับ'' ''เอาสิ'' ยิมจะควักควยเหนือออกมาแต่เหนือตบหน้าของยิมอย่างแรง ''ยังไม่ได้บอกเลยว่าให้ถอด อย่ารีบร้อนสิครับ'' ''ขอโทษครับ'' ควยยิมแข็งโด่เต็มที่ เหนือเอาเท้าเล่นควยของยิมไปมา ยิมดิ้นไปมาเพราะความเสียว ''พี่นี่มันลามกจริงๆเลยนะครับ โดนทำแบบนี้แล้วเงี่ยนเนี่ย'' เหนือยิ้ม เหนือดึงกางเกงของตัวเองลง ควยใหญ่ยาว10นิ้วเด้งออกมาโด่ชี้หน้าของยิม ยิมมองควยตรงหน้าอ้าปาก ''แหม อยากได้ละสิ'' ยิมพยักหน้ารัวๆ ''ตามสบายครับ'' ยิมเอาควยเหนือเข้าปากแล้วดูดอย่างหิวกระหาย อมควยของเหนือยอ่างเมามันส์ เลียไปตามแง่งควยของเหนือ ถอกควยของเหนือลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควย จับลำควยของเหนือตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆเลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของเหนือจนชุ่ม เหนือเอามือจิกหัวของยิมไว้แล้วเอาควยยัดปากเย็ดอย่างเมามันส์ ''อ๊อก อ๊อก อ๊อก ออก'' เหนือกระแทกควยเข้ามาในปากของยิมไม่ยั้ง ควยเหนือใหญ่คับปากยิมไปหมด แทงเข้ามาลึกจนยิมสำลักน้ำตาเล็ด เหนือถอนควยออกจากปากของยิม น้ำลายยิมไหลเยิ้มติดควยเหนือมา เหนือเอาควยแฉะๆตีหน้าของยิมอย่างแรงรัวๆจนหน้าสั่น ถุยน้ำลายใส่หน้าของยิ้มแล้วเอาควยละเลงจนเละ ''สภาพตอนนี้พี่ดูไม่ได้เลย ขอบคุณผมหรือยังครับ'' ''ขอบคุณครับ'' ''ดีมาก อะ ไหน โชว์หีร่านๆให้ผมดูหน่อย'' ยิมนอนคุกเข่าโก้งโค้ง เอามือแหกตูดของตัวเอง โชว์รูหีสีชมพูที่ขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน เหนือถุยน้ำลายใส่หีของยิม เอานิ้วโป้งเท้าดันรูของยิมไปมา ''นี่คงไม่ได้ไปแอบเอากับใครมาใช่มั้ยครับ ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้ายังอยู่ภายใต้ตีนของผมพี่ห้ามไปเอากับใคร รอให้ผมอยากเอาพี่แล้วมาหาเท่านั้น'' ''ไม่ได้ไปเอากับใครจริงๆครับ'' เหนือถีบตูดของยิม ''พี่ห้ามตอแหลผมสิครับ คิดว่าผมไม่รู้จริงๆหรอ คนร่านๆแบบพี่จะไปทนได้ยังไงกัน'' ''ขอโทษครับ'' เหนือยิ้ม ''ผมไม่ได้จะว่าอะไร แค่ถามเฉยๆ เห็นอย่างนี้ผมก็ยังใจดีกับพวกกะหรี่นะครับ'' เหนือโน้มตัวลงมาแล้วตบหน้ายิมอย่างแรง ''แต่พวกกะหรี่ที่ดื้อไม่เชื่อฟังเนี่ย ผมไม่ชอบเลย ระวังจะโดนผมทิ้งนะครับ'' ''ขอโทษครับ'' ยิมพูดย้ำๆ เหนือยิ้ม ''พรุ่งนี้ผมเรียนเช้า เพราะฉะนั้นเลิกลีลาแล้วหันหีมาได้แล้วครับ'' ''ครับ'' ยิมพยักหน้า นอนคว่ำหน้าแหกตูดของตัวเอง เหนือถุยน้ำลายถูหัวควยแล้วนั่งลงเอาจ่อตรงรูหีของยิม ก่อนจะยัดเข้ามาทีเดียวสุดลำ ''อึก อ๊ะ'' ควยเหนือแน่นคับหีของยิมไปหมด เข้ามาลึกจนยิมทั้งจุกทั้งเสียว เหนือเด้งเอวเย็ดหีของยิมเป็นจังหวะทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด'' เหนือซอยหีของยิมอย่างเมามันส์ เอามือตีตูดของยิมอย่างแรงจนเป็นรอยมือแดง จับเอวของยิมไว้แล้วกระแทกรัวๆ สอดควยเข้าออกหีของยิมอย่างเร็วและแรง ''อือออ อาาา'' ''หึหึ รอควยมาทั้งวันเลยสินะครับ'' ''ใช่ครับ รอมาทั้งวันเลย อ๊ะ อูยยยย'' เหนือบีบคอของยิมไว้ เด้าหีของยิมไม่ยั้ง ตูดของยิมกระเพื่อมไปมา ควยเหนือแทงเข้ามาลึกกระแทกจุดเสียวของยิมจนเสียวไปหมด ควยยิมแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว เหนือกระแทกเร็วขึ้นเรื่อยๆ ยิมเสียวจนหัวหมุนไปหมด ''อึก อ๊ะ'' ยิมควยกระตุกน้ำแตกออกมาเลอะพื้น เหนือเร่งจังหวะซอยขึ้นอีก ''อาาาา ซี้ดด!'' เหนือกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของยิม เหนือถอนควยออกขึ้นไปนั่งบนโซฟา ''ผมยังไม่หายเงี่ยนเลย มานี่'' ตูดของยิมปวดไปหมด คลานไปหาเหนือ ขึ้นไปนั่งคร่มเหนือ เอาควยเหนือยัดใส่รูหีของตัวเองอีกครั้ง ''อาาา'' ยิมขย่มควยของเหนือเป็นจังหวะ ร่อนเอวนั่งเทียนเหนืออย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด อาา'' เหนือคราง จับเอวขงอยิมไว้แล้วเด้งตัวตอกควยเข้ามาในหีของยิมไม่ยั้ง ''อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อาาา เสียวหี อูยยยย'' ''เสียวใช่มั้ยครับ'' ''เสียวมาก แรงๆเลย อือออ'' เหนือกระแทกควยเข้ามาในหีของยิมอย่างเร็วและแรง ยิมสั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเหนือ หัวควยเหนือกระทุ้งจุดเสียวของยิมจนเสียวแทบขาดใจ ควยยิมแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เหนือเอามือง้างปากของยิมไว้แล้วเด้าแรงขึ้นอีก หัวของยิมขาวโพลนไปหมด ''อืออ อาาา จะแตก'' ''ยังแตกไม่ได้ครับ รอให้ผมเสร็จก่อน'' ''แต่พี่ไม่ไหวแล้ว'' เหนือเอามือตบหน้ายิมไปมา เอวก็ยังไม่หยุดซอย ''ผมสั่งให้รอ พี่ก็ต้องรอ เข้าใจมั้ย'' ''อือออ เข้าใจครับ'' เหนือกระแทกแรงขึ้นอีก ''โอยยยย เย็ดแม่ อ้าา!'' เหนือตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของยิมจนอุ่นไปหมด เหนือถอนควยออกจากหีของยิม หียิมบานเป็นรูร่องควยของเหนือ ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา เหนือแต่งตัวให้เรียบร้อย เตรียมตัวจะเดินออกไปจากห้อง ''ไปแล้วนะครับพี่ยิม ว่างๆจะมาใหม่ ผมเรียนเยอะมากเลย'' เหนือเปิดประตู ยิมนอนเหนื่อยหอบ ส่งสายตามาหา ''อะไรหรอครับ อ่อ ผมลืมเลย ผมให้พี่แตกได้ครับ'' ''ขอบคุณครับ'' เหนือยิ้มแล้วปิดประตู ยิมเอามือสาวควยตัวเองสองสามทีแล้วตัวกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด ยิมนอนยิ้มหมดแรงอยู่บนพื้นอย่างนั้น เหนือขับรถกลับมาที่คอนโดของตัวเอง วางของแล้วเอาโน๊ตบุ๊คมาเปิดนั่งทำงานต่อ มีคอลมาจากเปา เหนือกดรับ ''มีอะไรมึง'' ''มึงว่างมั้ยเหนือ'' ''ว่าง ทำไม'' ''กูโทรไปหาตั้งหลายสาย ทำไมมึงไม่รับ'' เหนือเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ''ก็กูบอกแล้วไงว่าไปงานเลี้ยง'' ''แต่นี่มันเที่ยงคืนละนะ'' ''กูไปอ่านหนังสือต่อด้วย'' ''แหม คุณชายแสนขยันจริ๊ง'' ''ตกลงมีอะไร กูจะวางละนะ'' ''เฮ้ยเดี๋ยว สอนกูทำการบ้านหน่อย'' ''ห้ะ'' ''ห้ะเหี้ยไร สอนหน่อย กูงงมากเลยเนี่ย'' ''มึง นี่มันการบ้านแรกเลยนะ'' ''เอ้า แล้วไงวะ จะโง่มันต้องเลือกลำดับงานด้วยหรอ'' เหนือส่ายหัวอย่างปลง ''รีบๆ กูจะไปอาบน้ำนอน'' ''ขอบคุณครับคุณชายลมเหนือ'' ''ถ้ายังไม่เลิกเรียกูแบบนั้นกูจะวางละ'' ''เอ้ยๆ เดี๋ยวๆ ทำไมขี้งอนจังวะไอสัส'' เหนือขำเบาๆ ''มา เร็วเข้า'' ''เออ'' แล้วเหนือก็นั่งสอนการบ้านให้เปาสักพักก่อนจะวางสายจากเปาแล้วไปอาบน้ำนอน เตรียมตัวไปเรียนในวันพรุ่งนี้ |