แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-21 08:05
; \) n% ^+ M+ k6 @/ I
1 O' O) ?/ Z* d1 t% a5 K, F) T; K0 w/ Z$ u
ฉลาม หลังจากที่เรียนเสร็จฉลามก็มาที่ฟิตเนสที่มาเป็นประจำ งานอดิเรกของฉลามคือการออกกำลังกาย เพราะเป็นกิจกรรมที่สามารถทำได้ด้วยตัวเองคนเดียว ไม่จำเป็นต้องสนใจรอบข้าง ฉลามเข้ามาในห้องเปลี่ยนชุด เปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังกาย เอาของใส่ในล็อคเกอร์ หยิบขวดน้ำ โทรศัพท์และหูฟัง จากนั้นก็เข้ามาในห้องออกกำลังกาย ฉลามเริ่มจากการวิ่งบนลู่ก่อน เสียบหูฟังฟังเพลงไปด้วยระหว่างารออกกำลังกาย 'ตกลงพรุ่งนี้ไปบ้านเรานะ' ฉลามกดเข้าไปดูโดยที่ยังวิ่งอยู่ ทะเลนั่นเอง 'โอเค รอหลังคัดเลือกดาวเดือนแล้วไปเลยใช่มั้ย' 'อืม ฉลามจะเอารถไปเองมั้ย' 'ส่งโลให้เราก็ได้' 'โอเคเลย' ฉลามกับทะเลนัดไปทำงานคู่ด้วยกันที่บ้านของทะเลซึ่งเป็นคาเฟ่ ก็ค่อนข้างไกลอยู่แต่มีรถไม่น่ามีปัญหาอะไร พอวิ่งเสร็จฉลามก็ไปเล่นอย่างอื่นต่อ ระหว่างที่ออกกำลังกายคนในฟิตเนสต่างมองมาที่ฉลามกันทั้งนั้น ฉลามนั้นสูงมาก หุ่นของฉลามถึงแม้ตอนใส่เสื้อผ้าอาจจะไม่ค่อยเห็น แต่ตอนนี้ฉลามใส่เสื้อกล้ามตัวบางโคร่ง เผยให้เห็นขนที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพโผล่ออกมาวับๆแวมๆล่อตาล่อใจ กางเกงขาสั้นรัดต้นขาแน่นๆของฉลาม เหงื่อไหลจนกล้ามมันเลื่อมไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าที่ดูจริงจังและดุดันยิ่งทำให้เซ็กซี่ขึ้นไปอีก เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ ตอนนี้เริ่มมืด คนทะยอยกลับกันไปจนเกือบหมดแล้ว เหลือแค่3คนรวมฉลามด้วย ฉลามกลับเข้ามาห้องล็อคเกอร์ ถอดเสื้อกล้ามของตัวเองออก เหงื่อไหลลงมาตามร่องกล้ามของฉลาม สงสัยต้องอาบน้ำก่อนกลับ ฉลามถอดกางเกงขาสั้นชุ่มเหงื่อของตัวเอง รีบเอาผ้าเช็ดตัวมาพันเอวไว้แล้วเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ พอเดินเข้ามาฉลามก็นึกขึ้นได้ว่าลืมเอาเครื่องอาบน้ำเข้ามาด้วย ฉลามเดินกลับมาที่ล็อคเกอร์ก็พบว่ากางเกงขาสั้นของตัวเองนั้นหายไปแล้ว ฉลามมองไปรอบๆห้อง ในนี้มีคนอยู่สองคนที่กำลังเก็บของอยู่ คนหนึ่งเป็นผู้หญิง ส่วนอีกคนเป็นผู้ชาย ฉลามมองทั้งคู่สลับกันไปมา ลังเลว่าจะสงสัยใครดี ผู้หญิงหยิบของแล้วเดินออกไปจากห้อง ผู้ชายคนนั้นเผลอสบตากับฉลาม ฉลามเดินตรงเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นทันที ผู้ชายคนนั้นมีท่าทางน่าสงสัย ''อะไรหรอครับ'' ''คือ เห็นกางเกงขาสั้นสีแดงที่วางอยู่ตรงกระเป๋าใบนั้นมั้ยครับ'' ''ไม่เห็นนะครับ'' ฉลามรู้ทันทีว่าคนนี้แหละที่เอาไป ''ขอดูกระเป๋าหน่อยได้มั้ยครับ'' ผู้ชายคนนั้นมีท่าทางอึกอัก ฉลามเดินไปเอากระเป๋ามาค้นทันที ''คุณ เดี๋ยว'' ผู้ชายคนนั้นพยายามจะแย่งกระเป๋ากลับไป ฉลามค้นออกมาจนหมดก็เจอกับกางเกงขาสั้นของตัวเอง ลามหันมามองผู้ชายคนนั้นด้วยสีหน้าที่น่ากลัว ''ผมคงหยิบผิดมาน่ะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ'' ฉลามไม่พูดอะไรแต่จับแขนของผู้ชายคนนั้นแน่นแล้วลากไปที่ห้องน้ำ ''คุณ ผมขอโทษ อย่าทำอะไรผมเลย'' ''หุบปากแล้วอยู่เงียบๆ ไม่งั้นกูจะจับส่งพนักงาน เข้าใจมั้ยไอขโมย'' ขโมยคนนั้นเงียบทันที ฉลามพาขโมยเข้ามาในห้องน้ำแล้วดันเข้าไปติดผนัง ''มึงขโมยกางเกงกูไปทำไม'' ''คือผม..'' ยังไม่ทันที่จะพูดจบ ฉลามเอากางเกงขาสั้นชุ่มเหงื่อของตัวเองคลุมหัวของขโมยคนนั้น กดแนบลงไปกับหน้าแน่น ''อยากเอาไปดมสินะ ก็ดมที่นี่เลย จะขโมยกลับไปทำไมล่ะ'' ฉลามถูหน้าของขโมยไปมา ขโมยสูดดมกลิ่นควยละเหงื่อที่ติดกางเกงของฉลามเข้าไปเต็มปอด ควยแข็งขึ้นมา ฉลามมอง ''โรคจิตสินะมึงอะ'' ''ใช่ครับ'' ฉลามยิ้ม ดึงหน้าของขโมยลงมาดูดหัวนมของตัวเอง ''ซี้ดด'' ขโมยเลียหัวนมของฉลามอย่างเมามันส์ ตวัดลิ้นเลียไปมา ลากลิ้นเลียไปตามกล้ามของลามที่ชุ่มเหงื่อ ฉลามยกขนขึ้น ดึงหน้าของขโมยมาซุกรักแร้ของตัวเอง ''เอาสิ กินให้อร่อยเลย'' รักแร้ของฉลามนั้นทั้งแฉะทั้งอับจากการออกกำลังกาย ขโมยแลบลิ้นออกมาเลียกินรักแร้ของฉลามอย่างเอร็ดอร่อย ขนเข้าปากเต็มไปหมด ฉลามจิกหัวขโมยมา ถุยน้ำลายใส่หน้าแล้วละเลง กดหัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น ถอดผ้าเช็ดตัวของตัวเองออก ควยใหญยาว10นิ้วเด้งออกมาโด่ชี้หน้า ขโมยเอาควยของฉลามเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อาาา'' ขโมยอมควยของฉลามอย่างหิวกระหาย รสชาติเค็มๆของเหงื่อยิ่งทำให้เงี่ยนขึ้นไปอีก เลียไปตามแง่งควยของฉลาม ถอกควยฉลามลง ตวัดลิ้นรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนเสียวไปหมด จับลำควยของฉลามตั้งขึ้นแล้วลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆเลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของฉลามจนชุ่ม ฉลามจิกหัวขโมยไว้แล้วเอาควยยัดปาก เด้งเอวเย็ดปากอย่างเมามันส์ ''อ๊อก อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ฉลามกระแทกควยเข้าไปในปากขโมยไม่ยั้ง ควยฉลามใหญ่คับปากไปหมด แทงเข้าไปลึกจนขโมยสำลักน้ำตาเล็ด ฉลามถอนควยออกจากปาก น้ำลายขโมยไหลเยิ้มติดควยของฉลามมา ฉลามเอาควยแฉะๆของตัวเองตีหน้าโจรรัวๆอย่างแรงจนหน้าสั่น ฉลามดึงตัวขโมยขึ้นมาจับหันหน้าไปแนบกับกำแพง ดึงกางเกงของขโมยลง ถุยน้ำลายใส่มือถูไปที่รูหีและหัวควยของตัวเอง ยัดควยเข้าไปทีเดียวมิดลำ ''งึก อ๊ะ'' ควยของฉลามใหญ่คับหีของขโมยไปหมด เข้ามาลึกจนทั้งจุกทั้งเสียว ฉลามเด้งเอวเย็ดหีขโมยคนนั้นเป็นจังหวะทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อาาาา อาาา'' ''ซี้ดดด อาาา'' ฉลามกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง เอามือตีตูดของขโมยอย่างแรงจนเป็นรอยมือแดง ฉลามจิกหัวขโมยดึงไว้แล้วซอยเร็วขึ้นอีก ตูดของขโมยกระเพื่อมไปมาไม่หยุด ''อาาา อืออ เสียวว'' ''ชอบล่ะสิอีโรคจิต'' ฉลามกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ เข้ามาลึกจนกระแทกจุดเสียวของขโมยไปมา ควยขโมยแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว ฉลามบีบคอของขโมยไว้แล้วเด้าอย่างเร็วและแรง '''อึก อืออ อาาา'' ขโมยควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด ฉลามกระแทกแรงขึ้นอีก ''ซี้ดดดด อ้าา!'' ฉลามกระแทกควยเข้าไปจนมิดลำ น้ำแตกกระฉูดเข้าไปในหีขโมยจนอุ่นไปหมด ฉลามจับขโมยนอนลง นั่งลงไปเอาควยยัดเข้าไปในหีอีกครั้ง ''อ๊ะ อาาา'' น้ำควยข้างในทะลักออกมา ฉลามซอยหีของขโมยอย่างเมามันส์ทันที ''อาาา อูยยย แรงๆเลย ซี้ดดด เสียวหี'' ฉลามจับเอวของขโมยไว้แล้วตอกควยเข้าไปอย่างเร็วและแรง หัวควยกระทุ้งจุดเสียวของขโมยจนเสียวแทบขาดใจ ''อืออออ'' ขโมยคราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของฉลาม ฉลามซอยเร็วขึ้นอีก เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ ''อ๊ะ อาาาา'' ขโมยน้ำแตกออกมาอีกรอบ ฉลามเด้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''ซี้ดด เย็ดแม่'' ฉลามชักควยออกมา เอาควยจ่อหน้า น้ำแตกกระฉูดจนเลอะเต็มหน้าของขโมยไปหมด ฉลามเอาควยละเลงหน้าจนเละไปหมด หยิบกางเกงของตัวเองขึ้นมา ''ทีหลังอย่าไปขโมยของใครเค้าอีกล่ะ'' ฉลามเดินออกมาจากห้องน้ำ อาบน้ำที่อีกห้องก่อนจะออกมาเปลี่ยนชุดกลับคอนโดไป ทิ้งขโมยให้นอนอยู่อย่างนั้น ขาค้าง หีบานเป็นรูร่องควยของฉลาม ขมิบหุบอ้าน้ำควยไหลเยิ้มออกมา เช้าวันต่อมา ภายในห้องที่มืดสนิท เสียงนาฬิกาดังลั่นไปทั่วห้อง ฉลามยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์มากดปิด แสงไฟจากหน้าจอโทรศัพท์ส่องหน้าจนแสบตา ลุกขึ้นมานั่งนิ่งๆบนเตียงจนเริ่มตื่น หยิบรีโมตมากดให้ม่านสีน้ำเงินทึบเปิดออก แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามา ฉลามเอามือขยี้ตา กดเข้าไปดูในไลน์กลุ่มที่ปิดเสียงเอาไว้ว่าเพื่อนๆมีอะไรกันหรือเปล่า พอเช็คแล้วว่าไม่มีอะไรก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้า ฉลามอาศัยอยู่ที่คอนโดหรูย่านห้างสรรพสินค้าคนเดียว พออาบน้ำเสร็จฉลามก็มานั่งเช็ดผมบนเตียง โทรศัพท์ของฉลามดังขึ้น ฉลามกดรับ ''ฮัลโหลครับแม่'' ''โห เสียงต่ำเชียว'' ''เพิ่งตื่นครับ'' ''แม่แซวเล่นน่ะ'' แม่ของฉลามหัวเราะ แม่ของฉลามนั้นทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อยู่ที่ต่างประเทศ ส่วนพ่อของฉลามก็มีธุรกิจสัตว์น้ำที่ขยายไปทั่วโลก ทั้งคู่อาศัยอยู่ที่บ้านแม่ของฉลามที่นู่น พ่อแม่ของฉลามรอจนฉลามสอบติดเข้ามหาลัย สามารถดูแลตัวเองได้แล้วจึงย้ายไป ''แล้วพี่การ์ตูนเป็นไงบ้าง ที่แม่บอกให้ส่งของไปให้พี่เค้าส่งมาให้มั้ย'' ''ยังเลยครับ แม่ส่งอะไรมาหรอ'' ''ขนมเต็มเลย สงสัยพี่ชายเรามันลืมอีกละ เดี๋ยวแม่ต้องโทรไปว่าสักหน่อย'' ฉลามขำเบาๆ ''ผมไปเรียนก่อนนะครับแม่'' ''เออ แม่ก็คุยเพลินเลย งั้นมีอะไรก็โทรมาหาแม่นะลูก คิดถึง'' ''ครับแม่'' แม่ของฉลามวางสายไป ขณะที่ฉลามกำลังจะลุกไปแต่งตัวโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ''ฮัลโหล'' ''ไองูหลาม แม่โทรมาด่ากู'' ''ฉลาม'' ''แม่บอกกูไม่ได้ส่งของไปให้มึง กูส่งไปให้ตั้งแต่สองวันที่แล้วแล้วไง'' ลามมองไปตรงมุมห้องที่มีกล่องใหญ่วางอยู่ สงสัยตอนนั้นฉลามคงไม่ได้สนใจเท่าไหร่ รับเข้ามาวางไว้เเเล้วลืม ''เอ้าหรอ'' ''เอ้าหรอเหี้ยอะไร พัสดุอยู่ห้องมึงแต่มึลืมใช่มั้ย'' ''ใช่ แค่นี้นะ บายครับ'' ''ไอเด็กเหี้...'' ฉลามกดวางสาย พี่การ์ตูนเป็นพี่ชายของฉลามที่อายุมากกว่าฉลามปีเดียว ตอนนี้เรียนอยู่คณะสถาปัตย์มหาลัยเดียวกัน การ์ตูนนั้นตรงข้ามกับฉลามสิ้นเชิงตรงเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ ออกไปเที่ยวอยู่ตลอด ถึงจะทะเลาะกันอยู่บ่อยๆแต่ฉลามก็รักพี่ชายตัวเองมากเพราะว่าการ์ตูนคอยช่วยเหลือฉลามมาตั้งแต่เด็กๆ ใครที่มาล้อเรื่องขนาดตัวหรือเสียงของฉลามก็จะโดนจัดการหมด ฉลามแต่งตัวเสร็จก็เดินไปที่หน้าตู้ปลา ยื่นหน้าไปมองปลาในตู้ที่ว่ายกันไปมาอย่างเอื่อยเฉื่อย ยื่นมือลงไปเอาอาหารปลามาตักใส่ตู้แล้วเก็บตามเดิม ฉลามมองพวกปลาที่ว่ายขึ้นมากินอาหารที่ผิวน้ำ ฉลามหยิบกระเป๋าแล้วปิดห้องลงมาที่ใต้คอนโด เดินตรงไปที่บิ๊กไบค์สีดำคันใหญ่ของตัวเอง ใส่หมวกกันน็อคแล้วขับไปมหาลัย สักพักฉลามก็มาถึง ฉลามจอดรถแล้วลงมา เก็บหมวกกันน็อค เดินตรงไปที่คณะแพทย์ ผู้คนที่เดินผ่านไปมาต่างแอบมองฉลามกันทั้งนั้น ฉลามนั้นทั้งหล่อทั้งหุ่นดี สูงถึง182 เป็นคนที่เงียบๆและหน้านิ่งอยู่ตลอดเวลา ถึงจะหล่อแต่ก็เป็นหล่อแบบเข้าถึงได้ยาก บวกกับขี่บิ๊กไบค์คันใหญ่ยิ่งทำให้ฉลามดูดุดันขึ้นไปอีก ตั้งแต่เด็กแล้วที่ฉลามนั้นโตเร็วกว่าคนอื่น สูงกว่า เสียงแหบต่ำกว่า บุคลิกก็นิ่งๆ เลยทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าหา ทั้งที่ฉลามก็ไม่เคยแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวหรือทะเลาะวิวาทกับใครเลย ฉลามเองไม่เห็นว่าตัวเองจะต้องแก้ต่างหรืออะไรคนที่เข้าใจผิด อยากจะเข้าใจแบบไหนฉลามก็ไม่สนใจอยู่แล้ว ฉลามเดินมาถึงคณะ แวะซื้อขนมปังกับนมแล้วตรงไปที่โต๊ะตัวประจำของกลุ่ม ยังไม่มีคนมาถึง ฉลามนั่งลงเอาโน๊ตบุ๊คขึ้นมาเปิดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย แกะขนมปังกับนมขึ้นมากิน ฉลามมองหน้าจอของตัวเองแล้วก็ยิ้มออกมา ยิ้มที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน ''ดูอะไรอยู่อะ'' ฉลามปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คตัวเองลงทันที หันไปมองด้านหลัง กลับมาหน้านิ่งเหมือนเดิม
, X& {. Y6 |: o. `( J
! `) S" k/ [; W: Q. E น้ำ น้ำส่งยิ้มมาให้ วางกระเป๋าแล้วนั่งลงตรงข้ามฉลาม ''เปล่า'' ''เปล่าอะไร ก็เห็นเมื่อกี๊เห็นนั่งดูแล้วยิ้มหน้าบานเชียว แต่เราเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าฉลามยิ้มเป็นด้วย'' ฉลามอายนิดหน่อย ''อย่าบอกใครนะ'' ''ทำไมอะ'' ''เราเขิน'' น้ำขำเบาๆ ''ไม่ต้องเขินหรอก ไม่เห็นน่าอายเลย คนทั่วไปเค้าก็ชอบกันไม่ใช่หรอ'' ''นั่นแหละ ห้ามบอก'' ''โอเคๆ ไม่บอก'' น้ำยกนิ้วก้อยขึ้นมา ฉลามยังคงหน้านิ่งอยู่ ''แต่ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าฉลามก็มีมุมแบบนี้เหมือนกัน'' ''เลิกพูดถึงได้แล้ว'' ฉลามบอก น้ำยิ้มชอบใจ ''กินอะไรมายัง ไปกินข้าวกันมั้ย'' น้ำถาม ''เราเพิ่งกินไปเอง'' ฉลามชี้ไปที่ถุงขยะของตัวเอง ''งั้นเราไปกินข้าวก่อนนะ'' ฉลามพยักหน้าให้ น้ำหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป ฉ,ามเปิดโน๊ตบุ๊คขึ้นมานั่งเล่นต่อ สักพักเหนือก็เดินเข้ามา เหนือโบกมือให้ ฉลามโบกตอบ เหนือนั่งลง ''แดกข้าวยัง'' ''เรียบร้อย มึงอะ'' ''เหมือนกัน'' เหนือมองไปรอบๆ ''มีมึงมาคนเดียวหรอ'' ''น้ำมาแล้ว ไปแล้ว'' ''ไปไหนอะ'' ''กินข้าว'' เหนือพยักหน้า ทำหน้าเหมือนคิดอะไรสักอย่าง ฉลามเหลือบตาขึ้นมามองเหนือ ''กูไปกินข้าวนะ'' เหนือลุกขึ้น ''ไหนมึงบอกกินแล้วไง'' ''กินมาน้อย กลัวจะหิวอีก'' เหนือพยักหน้าให้ เหนือหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมาจากโต๊ะ น้ำที่มาถึงโรงอาหารเอากระเป๋าวางจองที่ไว้แล้วเดินไปซื้อข้าว หลังจากซื้อเสร็จน้ำก็กลับมาที่ที่นั่งของตัวเอง เอาข้าววางแล้วนั่งลงกิน มองไปรอบๆโรงอาหาร ในนี้มีนักศึษาคณะแพทย์หลายคนนั่งกินข้าวอยู่ ทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ บางคนน้ำก็คุ้นหน้าเพราะเป็นเพื่อนของน้ำก่อนซิ่ว พอน้ำซิ่วมาก็ไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนคนไหนอยู่เลย แต่ก็ไม่แปลกหรอก คนส่วนใหญ่ที่มาคบน้ำตอนนั้นก็มีแต่พวกที่หวังผลให้น้ำช่วยทำงานกันทั้งนั้น ขณะที่น้ำกำลังกินข้าวอยู่ก็มีคนเอาจานข้าวมาวางฝั่งตรงข้ามกับน้ำ ''นั่งด้วยนะ''4 \6 T/ W0 y, _0 P4 Q
Q) R! \) `5 d. ^$ {6 @ เหนือ ''เอ้าเหนือ นั่งดิๆ'' น้ำพูดยิ้มๆ เหนือนั่งลง ''เพิ่งมาหรอ'' น้ำถาม ''อืม'' เหนือตักข้าวขึ้นมากิน ''วันนี้เค้ามีประชุมใช่มั้ย'' ''อืม เลือกดาวเดือน เหนือจะลงปะ'' เหนือส่ายหัว ''ไม่เอาอะ ขี้เกียจ'' ''รุ่นพี่เค้าก็มาขอให้เราลง แต่เราไม่อยากเสียเวลาไปซ้อม'' ''โดนเหมือนกันหรอ'' ''อืม'' ทั้งแก๊งต่างโดนรุ่นพี่เข้ามาขอร้องให้ลงประกวดกันหมด วันนี้รุ่นพี่นัดประชุมเพื่อเลือกดาวเดือนประจำคณะแพทย์กันหลังเรียนคลาสสุดท้ายเสร็จ เหนือเหลือบตามามองหน้าน้ำ ''ดีขึ้นมากแล้วนี่'' น้ำทำหน้างง ''หมายถึงอะไรหรอ'' ''ก็เรื่องนั้นแหละ ดูสดใสขึ้นแล้วนี่'' น้ำยิ้ม ''อื้ม ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ'' ''ดีแล้วๆ'' เหนือกินข้าวต่อ น้ำมองไปเห็นอะไรติดมุมปากของเหนือ ''ข้าวติดปากอะ'' ''หรอ'' ''อืม แปปนะ'' น้ำล้วงกระเป๋าแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ส่งให้เหนือ เหนือรับไปเช็ด ''หมดหรือยัง'' ''ยัง ซ้ายหน่อย'' ''ซ้ายนี่หรอ'' ''ซ้ายไป ขวาอีก'' ''ขวา'' ''ขวาเกินแล้ว นี่ตั้งใจแกล้งเราปะเนี่ย'' ''เราจะแกล้งน้ำทำไมล่ะ'' ''เอามานี่มา'' น้ำยื่นตัวมาเอาทิชชู่ไปแล้วเช็ดปากให้เหนือ พอเหนือได้มองหน้าน้ำใกล้ๆแล้วก็รู้สึกว่าน้ำนั้นหน้าสวยมาก ตาเป็นประกายขนตาเรียงกันสวย ริมฝีปากได้รูปสีชมพูระเรื่อ ทุกอย่างลงตัวกันไปหมดเหมือนปั้นมา เหนือนั้นรู้จักน้ำก่อนที่จะเข้ามาเรียนที่นี่ซะอีก เพราะเพื่อนของเหนือที่อายุมากกว่าคอยเล่าให้ฟังอยู่ตลอดว่าน้ำนั้นทั้งน่ารัก เรียนดี เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆได้ ไม่คิดว่าพอเข้ามาเรียนแล้วน้ำจะซิ่วลงมาได้เรียนด้วยกัน ถ้าเพื่อนรู้มีหวังได้อิจฉาเหนือตายแน่ๆ ''เป็นคุณชายแท้ๆแต่กินข้าวเลอะเทอะเนี่ยนะ'' ''เราไม่ใช่คุณชายซะหน่อย'' ''ถึงจะบอกว่าไม่ใช่แต่ก็เหมือนอยู่ดีนั่นแหละ อะ เสร็จละ'' น้ำยื่นตัวกลับไป ''ขอบคุณนะ'' น้ำยิ้มให้ ''น้ำ!''* w6 Y$ l; ?8 I
$ C8 K# u4 w3 U4 F หมี ''อ้าว หมี'' หมีเดินส่งยิ้มมาให้ หมีนั้นตัวใหญ่มาก หน้าตาหล่อน่ารักดูสดใสแต่หุ่นนั้นล่ำบึ้กเหมือนนักเล่นกล้าม ''บังเอิญจังเลย'' ''นั่นดิ จะไปเรียนหรอ'' ''อื้ม แต่อีกสักพักอะ'' หมีตอบแล้วหันไปหาเพื่อน ส่งสัญญาณว่าห้ไปก่อนได้เลย ''เรานั่งด้วยได้มั้ย'' ''ได้ดิๆ'' หมียิ้มแล้วนั่งลงข้างๆน้ำ หมีนั้นเป็นเพื่อนของอ๊อฟที่เรียนอยู่คณะทันตะ หลังจากวันนั้นที่ไปเที่ยวกันหมีได้ขอไลน์น้ำไว้แล้วทักมาคุยอยู่บ่อยจนตอนนี้เริ่มสนิทเป็นเพื่อนันมากขึ้น หมีมองเหนือที่มีสีหน้าไม่รับแขกซักเท่าไหร่ น้ำที่เห็นก็รีบแนะนำ ''เหนือ อันนี้หมี เพื่อนอ๊อฟ หมี นี่เหนือ เพื่อนเรา'' ''หวัดดีเหนือ'' หมีทักทาย เหนือยิ้มตอบ ''หวัดดี'' เหนือจำหมีได้จากสตอรี่ของอ๊อฟที่ลงวันนั้น หมีคือผู้ชายตัวใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างน้ำวันนั้นนั่นเอง ''ดีจังที่ได้เจอน้ำ แต่คิดไว้แล้วแหละว่าเดี๋ยวก็ได้เจอ ก็คณะอยู่ติดกันนี่นา'' ''นั่นสิเนอะ'' หมีหันมาหาเหนือ ''เหนือเรียนคณะแพทย์เหมือนกันหรอ'' ''ใช่ เรียนกับน้ำทุกวันเลย'' เหนือพูดยิ้มๆ ''โห ขิงใหญ่เลยนะ อิจฉาอะ เราทำเรื่องย้ายมาเรียนแพทย์ดีปะ'' ''จะบ้าหรอ'' น้ำต่อยหมีเบาๆ หมีหัวเราะชอบใจ เหนือมองแล้วก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ''แล้วอ๊อฟล่ะ'' ''อาจจะอยู่ที่โต๊ะมั้ง เรามากินข้าวน่ะ'' ''อ๋อ งั้น ไว้วันหลังมากินข้าวด้วยกันมั้ย'' ''ได้ดิ ทักเรามาละกัน ถ้าเรายังไม่กินเดี๋ยวไปกินด้วยกัน'' ''โอเคเลย'' หมีมองมาที่เหนือ ''เหนือจะมาด้วยกันก็ได้นะ'' หมียิ้ม ''อืม เดี๋ยวเหนือมาด้วยกันก็ได้'' ''ได้สิ'' เหนือตอบ ไม่รู้เหมือนกันว่าไปตอบแบบนั้นทำไม หมีเอานาฬิกาขึ้นมาดู ''เราต้องไปแล้วล่ะน้ำ ไว้คุยกันนะ'' ''โอเค ไว้เจอกันหมี'' น้ำโบกมือส่งยิ้มสดใสให้ หมียื่นหน้ามาหาเหนือแล้วโบกมือข้างหน้าเหนือ ''บ๊ายบายนะเหนือ'' เหนือยิ้ม ''บาย'' หมีเดินออกไป ''หมีน่ารักเนอะ'' ''น่ารักตรงไหน'' เหนือมองบน ''ก็เป็นเพื่อนที่น่ารักไง วันที่เราไปกินเหล้าแล้วเราไม่ดื่มก็มีหมีนี่แหละค่อยช่วยกันให้'' ''หรอ'' รู้งี้วันนั้นที่อ๊อฟชวนเหนือน่าจะไปเอง หลังจากกินข้าวเสร็จเหนือก็ลุกขึ้นหยิบจานข้าวของตัวเองและของน้ำไป ''เดี๋ยวเราเอาไปเก็บเอง'' เหนือพูดแล้วก็เดินไป น้ำหยิบกระเป๋าของตัวเองและของเหนือไปยืนรอตรงประตู เหนือเดินมาหา น้ำส่งกระเป๋าให้ จากนั้นทั้งคู่ก็กลับไปที่โต๊ะ แต่พอมาถึงก็เห็นว่าไม่มีคนอยู่แล้ว ''ไปไหนกันหมด'' น้ำมองหาเพื่อนๆ เหนือเอาโทรศัพท์มาเปิดดูกรุ๊ปไลน์ ''อยู่บนห้องอะ อาจารย์เค้านัดสอบวัดความรู้ก่อนเรียน รีบไปกันเถอะ'' ''เอ้า เราไม่เห็นรู้เลย'' ''เค้าเพิ่งนัดกระทันหันเมื่อเช้าอะ'' ทั้งคู่เดินอย่างรวดเร็วไปที่ห้องเรียนทันที เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าเพื่อนๆนั่งกระจายกันพร้อมสอบแล้ว ''อะ เร็วๆค่อนักศึกษา'' ทั้งคู่ไปนั่งที่ของตัวเอง รับกระดาษข้อสอบมาจากเพื่อนแล้วลงมือทำ5 y v* A8 o% [
& t* x- Y4 V$ s. D+ h# w; X* z เปา
) d6 x0 @3 f, E3 k9 Fอ๊อฟ หลังจากคลาสสุดท้ายจบลง ทุกคนมานั่งรวมกันอยู่ที่ใต้คณะเพื่อคัดเลือกดาวเดือนลงประกวด ทั้ง5คนนั่งอยู่ด้วยกันที่ด้านหน้า ขาดแค่ทะเลไป ''เลไปไหนวะ'' เปาถาม ยื่นคอมองหา ''เห็นบอกไปเข้าห้องน้ำจะตามมาทีหลัง'' อ๊อฟตอบ ''เดี๋ยวมาไม่ทันต้องนั่งหลังนะ พี่เค้าบอกไม่ต้องจองที่ด้วย'' ฉลามลุกขึ้น เปาจับแขนไว้ ''มึงจะไปไหน'' ''จะไปนั่งข้างหลัง'' ''จะไปทำห่าอะไร นั่งลงนี่'' เปาดึงฉลามลงมานั่งตามเดิม ฉลามมองไปด้านหลังเพื่อดูว่าทะเลมาหรือยัง คนเริ่มทะยอยมานั่งกันจนเต็มไปหมด รุ่นพี่มายืนข้างหน้าแล้วเริ่มพูดเกี่ยวกับเรื่องการประกวดดาวเดือนให้พวกปี1ฟัง ''ปีที่แล้วมึงได้เป็นเดือนทันตะนี่อ๊อฟ'' อ๊อฟยืดอกยิ้ม ''หน้าอย่างกูไม่ได้เป็นก็แปลกแล้วล่ะ'' ''ไม่น่าพูดเลยกู'' เปาตบปากตัวเอง ''ไหนๆก็ซิ่วมาแพทย์แล้ว มึงไม่เก็บอีกสักตำแหน่งหรอ'' ''ไม่เอาอะ กูขี้เกียจไปซ้อม เอาเวลาไปหาเย็ดดีกว่า'' ''ในหัวมึงก็มีแต่เรื่องแบบนี้แหละ'' เปาเอามือดันหัวของอ๊อฟ อ๊อฟดันคืน ''คนอย่างมึงไม่มีสิทธิ์มาด่ากู'' ''กูว่าเดือนปีนี้อะ คือกู'' เปาพูดอย่างมั่นใจ ''งั้นกูจะลงด้วย เดือนปีนี้จะได้เป็นกู'' ''มึงไม่ชนะกูหรอก ดูหน้าด้วย'' ''ดูแล้ว ยังไงกูก็ชนะ'' ''พวกมึงนั่งนิ่งๆกันหน่อยได้มั้ยไอพวกอุกกาบาต'' เหนือด่าเพื่อน ทั้งคู่นั่งลงดีๆ ''แหม ไอคุณชาย มึงก็ลงไปเลยดิ'' ''เออ เอาหน้าเอาตาให้กลุ่ม ไปๆ'' อ๊อฟดัน ''ไม่เอาอะ กูขี้เกียจ'' ''อะไรวะ'' อ๊อฟโวย หันไปหาน้ำ ''มึงไง เอาดิ'' น้ำทำหน้างง ''ห้ะ'' ''ห้ะเหี้ยไร มึงอะเดือนแน่ เรียนก็ดี หน้าตาก็น่ารัก หีก็ฟิต'' ''อันหลังไม่ต้องก็ได้อ๊อฟ'' เปาหัวเราะ ''ใครอยากจะเสนอตัวเองบ้างคะ ลุกได้เลย'' เปาพุ่งตัวลุกขึ้นไปอย่างรวดเร็ว ''ผมครับ'' ''้น้องเปาสุดหล่อของเรานี่เอง ปรบมือให้เพื่อนหน่อยค่ะ'' เพื่อนๆปรบมือส่งเสียงเชียร์ในความกล้าของเปา ''กูไม่รู้จะยังไงกับมันดี'' อ๊อฟเอามือก่ายหน้าผาก น้ำหัวเราะ ''กูว่ามันกเหมาะดีนะ'' เหนือพูด ''คุณชายว่างั้นหรอ'' ''เปล่า ให้กำลังใจเพื่อนเฉยๆ'' ''ไอสัส'' ''อ๊ะ ตรงนั้นอีกคน น้องติณค่ะ!'' เสียงปรบมือและเชียร์ดังกว่าตอนเปามาก ติณเป็นเพื่อนในคณะที่ค่อนข้างดังพอสมควร เพราะเป็นถึงลูกอาจารย์ บ้านรวยมหาศาล หน้าตาดี หุ่นล่ำ เล่นกีฬาหลายชนิด เรียนเก่งได้อันดับหนึ่งของโรงเรียนตอนม.ปลาย ''เพื่อนูหน้าเจื่อนเลยสัส'' อ๊อฟชี้ไปที่เปาแล้วขำ เปาโชว์นิ้วกลางมาให้ เหนือถึงกับหลุดขำออกมาเมื่อเห็นสีหน้าเปาที่มองติณ ติณเดินมายืนข้างๆเปา ส่วนสูงและรูปร่างของติณทำเอาเปาดูตัวเล็กไปเลย ''ไหน ใครโวตให้น้องเปายกมือค้างไว้ค่ะ'' มีคนยกดูเยอะอยู่เหมือนกัน ''เฮ้ย หรือว่าแม่งจะได้วะ'' อ๊อฟหันไปพูดกับเพื่อนอย่างตื่นเต้น ''ต่อไป ใครโหวตให้น้องติณบ้าง'' ทุกคนยกมือขึ้นพรึ่บพรั่บ ผลการตัดสินมันชัดเจนมาก ''จบกัน เอ้า ไอเหี้ยนี่ ไปยกให้มันทำไมล่ะ'' อ๊อฟตีมือฉลาม ''ก็เค้าเหมาะกว่า'' ''มึงต้องเชียร์เพื่อนสิวะ'' ''สรุป เดือนคณะแพทย์ปีนี้ได้แก่น้องติณค่า'' ทุกคนปรบมือ เปากลับมานั่งที่ อ๊อฟตบบ่า ''ไม่เป็นไรนะเพื่อน'' ''แม่ง แพ้ไปนิดเดียวเอง'' เปาบ่น ''นิดเดียวหรอวะ'' ''เออ นิดเดียว'' น้ำกลั้นขำ ''ถามจริง มีอะไรที่กูสู้มันไมไ่ด้บ้างวะ'' อ๊อฟกอดคอของเปาไว้ ''ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ก็อย่าให้กูตอบเลย'' อ๊อฟลุกเดินไป เปางง ''อะไรวะ'' แล้วเปาก็คิดตามทัน ''เอ้าไอเหี้ยอ๊อฟ! มึงหลอกด่ากูหรอ กลับมานี่ไอสัส!'' เปาวิ่งไล่ตามอ๊อฟไป เหนือส่ายหัวอย่างปลงๆ ''เราว่าเปาไม่ได้เป็นแหละดีแล้ว'' น้ำพูด ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
- W2 C+ [. X2 D4 W, w9 y( s' c0 H( i. \
ทะเล ทะเลเดินมาหาทุกคน ''ไปไหนมา'' เหนือถาม ''นั่งอยู่ข้างหลังอะดิ มาช้าอะ'' ''ไปทำอะไรมา'' ฉลามถาม ''ไปเข้าห้องน้ำนั่นแหละ พอดีท้องเสียนิดหน่อย'' ''เป็นอะไรมากหรือเปล่า'' ''ไม่เป็นไรหรอก คงกินอะไรไปล่ะมั้ง'' ''กินอะไร วันๆเราไม่เคยเห็นทะเลกินอะไรเลยนะ'' น้ำถาม ''นั่นดิ เอาขนมมาก็ให้เพื่อนหมด'' เหนือเสริม ''นมเมื่อเช้ามั้ง'' เปาลากคออ๊อฟกลับมา ''เมื่อกี๊สุดยอด โคตรเท่'' ทะเลยิ้มกว้างโชว์นิ้วโป้งให้เปา ''เท่เหี้ยไรล่ะ ไอหล่อนั่นแม่งออกมาปาดหน้าเฉยเลย ตอนแรกกูนึกว่าจะไม่มีใครออกมาละ'' ทะเลหลบตา ถ้าเปารู้ว่าทะเลสนับสนุนให้ติณออกมาเปาต้องฆ่าทะเลแน่ๆ ''ปะ งั้นกลับกันเหอะ'' เปาบอก ทุกคนถือของลุกขึ้น ทะเลเดินเข้าไปฉลาม ''ฉลาม เราขอเลื่อนไปวันพรุ่งนี้ได้มั้ยอะ เรื่องทำงาน'' ''ได้ เราไม่ติดอะไรอยู่แล้ว ทำไมอะ'' ''เราต้องออกไปข้างนอกกับแม่ตอนเย็นวันนี้อะ'' ''โอเค ไม่เป็นไร พรุ่งนี้กี่โมง'' ''พรุ่งนี้เราเลิกเที่ยง งั้นมาประมาณบ่ายสองก็ได้'' ''โอเค งั้นเจอกันนะ'' ''เจอกัน'' ทะเลยิ้มให้ แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
/ ]. R6 Q2 r* J) k$ ?% x |