แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-7 17:02 5 |, M; [. |4 Q% |" [7 q* E
+ \3 x6 T* s2 Y
อ๊อฟ เปามานั่งกินข้าวเป็นเพื่อนอ๊อฟอยู่ที่ร้านข้าวที่ซอยข้างๆมหาลัยหลังจากที่เรียนคลาสสุดท้ายเสร็จ ซอยข้างมหาลัยนี้มีร้านข้าวและร้านนมหลายร้าน รวมไปถึงร้านถ่ายเอกสารและร้านชุดนักศึกษา พวกนักศึกษามักจะมากินข้าวกันที่ซอยนี้อยู่เป็นประจำ ในร้านที่เปากับอ๊อฟนั่งอยู่นั้นเป็นร้านขายข้าวแกงที่ค่อนข้างดังในหมู่นักศึกษาเพราะอร่อยและได้เยอะ ทำให้ในร้านนั้นเต็มทุกโต๊ะอยู่ตลอด อ๊อฟกินข้าวจานใหญ่โดยมีเปานั่งดูเฉยๆ ''ไม่แดกหรอวะ'' ''ไม่ค่อยหิวว่ะ'' ''ตอนแรกไหนบอกไอหลามจะมาด้วย'' ''มันตามทะเลออกไปอะ ตอนเลิกคลาส กูก็ไม่รู้มันไปไหนกัน'' อ๊อฟตักข้าวกิน ''มึงว่าช่วงนี้ไอเหนือแปลกๆปะ'' อ๊อฟถาม ''มันก็แปลกอยู่ตลอดไม่ใช่หรอ'' ''ไม่ แปลกกว่าปกติไง'' ''อ๋อ ยังไงวะ'' ''ก็มันหงุดหงิดบ่อย แถมยังทำหน้าไม่รับแขกอยู่ตลอด'' ''ก็ปกตินี่'' อ๊อฟหัวเราะ ''ไอสัสเปา ไม่ใช่ คือมันบ่อยกว่าเดิมไง'' ''มันเครียดเรื่องไรเปล่า เพื่อนมันมึงก็ถามมันดิ'' ''มึงก็ถามดิ'' ''เดี๋ยวมันด่ากู'' ''ยังไม่ชินอีกหรอ'' ''ชินละ'' ทั้งคู่ขำ ''วันนี้ตอนเย็นกูว่าจะไปกินข้าวกับพี่รหัส'' ''ไหนมึงบอกว่ามันกวนตีน อวดแฟน ไม่อยากไปไง'' ''ก็มันจะเลี้ยง ข้าวฟรี ทนๆเอาหน่อยไม่เป็นไรหรอกมั้ง'' ''ก็จริงของมึง'' ''แล้วเดี๋ยวมึงไปไหนต่อ'' ''ไม่รู้ว่ะ กลับห้องมั้ง'' ''ไปเดินห้างกัน กูจะไปซื้อผ้าใบใหม่'' ''อีกแล้วหรอวะ'' ''ก็คู่เดิมมันเก่าแล้ว'' เปาพยักหน้า เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น กดดูสตอรี่ไอจีแล้วกยิ้มออกมา ''กูไม่ไปละ'' ''เอ้า ทำไม'' ''กูมีธุระ'' ''ไหนเมื่อกี๊มึงบอกไม่มีอะไรทำ'' ''ตอนนี้มีแล้วว่ะ กูไปละนะ'' เปาหยิบกระเป๋าลุกขึ้น ''เฮ้ย ไอเหี้ยนี่ ทิ้งกูงี้เลยหรอ'' ''กินข้าวคนเดียวไม่ได้หรือไง กูไปละ ไม่ว่าง บาย'' เปาโบกมือให้แล้วเดินออกไปจากร้าน ''ไอเหี้ยเปา ไอสัส!'' อ๊อฟตะโกนด่า คนหันมามองกันนิดหน่อย อ๊อฟก้มหัวขอโทษแล้วนั่งตักข้าวเข้าปาก เอาโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ด่าเปาต่อ7 Z6 d/ {8 {; A8 c3 Q
" T& }" e' N* e$ q# c
เปา หลังจากที่ออกมาจากร้านข้าวเปาก็กลับมาที่รถของตัวเอง เอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความ 'ก๊อกๆ' สักพักอีกฝั่งก็ตอบ 'ว่าไง' 'วันนี้ว่างมั้ย' 'ไม่ว่าง ออกมาซื้อของเข้าร้าน' 'ที่ไหนอะ ซื้อเสร็จยัง' 'ยัง อยู่ที่ห้างBอะ เพิ่งถึงสักพักนี่เอง' 'โอเค' 'วันอื่นละกันนะ' เปาวางโทรศัพท์ลงแล้วขับรถออกไป สักพักเปาก็มาถึงหน้าห้างB เปาขับเข้ามาวนหาที่จอดอยู่สักพักก็ได้ที่ เปาถอยรถเข้าไปจอดแล้วหยิบกระเป๋าลงมาจากรถ เดินเข้าไปในห้าง เอาโทรศัพท์ออกมา 'อยู่ตรงไหนหรอ' 'ซูเปอร์มาเก็ต' เปาไม่ได้ตอบแต่เดินลงบันไดเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงชั้นหนึ่ง เปาเดินเข้าไปในซูปเปอร์มาเก็ตที่มีคนเดินอยู่เต็มไปหมด เปาเดินไปทีละชั้นๆ กวาดสายตามองหาคนๆหนึ่ง สายตาของเปามองไปเห็นแผ่นหลังหนึ่งที่ดูคุ้นตา เปารีบเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นแล้วเอามือสะกิด ผู้ชายคนนั้นหันมามองเปา ''ครับ?'' ''ขอโทษด้วยครับ มจำคนผิด'' เปาก้มหัวขอโทษแล้วเดินออกมาด้วยความอาย เห็นขาวๆเหมือนกันเปาเลยรีบไปหน่อย เปาเดินหาต่อ เปาเดินมาจนถึงโซนผักสดและเนื้อสัตว์ เปามองไปเจอแผ่นหลังคุ้นตากำลังเข็นรถเข็นอยู่ที่แน่ใจว่าครั้งนี้ใช่แน่ๆ เปาเดินตรงเข้าไปแล้วสอดตัวไปเข็นรถแทน ''อะไรของคุณเนี่ย'' ผู้ชายคนนั้นพูดแล้วหันมามอง
Q ~2 _9 L8 D G กะเพรา ''เอ้า'' เปาส่งยิ้มกวนๆไปให้ กะเพราทำหน้างง ''สวัสดีครับผม'' ''มาไงอะ'' ''บังเอิญต้องผ่านแถวนี้อยู่แล้ว เห็นพี่อยู่นี่เลยแวะมาหาไง'' ''แล้วหาเจอได้ไง'' ''ผมเก่ง'' ''น่ากลัว'' กะเพราเข็นรถหนี เปาหัวเราะแล้วเดินตามไป ''ตกลงมาทำอะไร'' ''แค่แวะมาหาพี่จริงๆ พี่อะ มาทำไร'' ''ซ้อของเข้าร้าน'' เปามองไปที่รถเข็นที่มีของหลายอย่างเต็มไปหมด ''หนักมั้ย เดี๋ยวผมเข็นให้'' ''ไม่ต้องหรอก'' ''อายุ30แล้ว รักษาสุขภาพบ้างเถอะพี่'' ''กลับไปเลยไป'' เปาหัวเราะชอบใจ ''น่า เอามา เดี๋ยวเข็นให้'' เปาแย่งรถมาเข็น ''ไม่มีเรียนหรือไง'' ''เรียนเสร็จแล้ว'' ''ดูว่างจังนะ เรียนหมอเนี่ย'' ''เค้าเรียกจัดสรรเวลาเก่ง'' ''จ้ะ พ่อคนเก่ง'' กะเพราพูดอย่างหมั่นไส้ กะเพรากับเปานั้นเป็นคู่เย็ดกันหลังจากที่เคยเย็ดกันในร้านข้าวของกะเพราไปรอบหนึ่ง เปารู้สึกถูกใจความใจดีของกะเพราเลยขอคอนแทคคุยต่อ จนทั้งคู่กลายมาเป็นทั้งคู่เย็ดประจำและพี่น้องด้วย ''พี่ต้องออกมาซื้อของเองแบบนี้ตลอดเลยหรอ'' ''แต่ก่อนพี่ก็ให้น้องชายมาช่วยนั่นแหละ แต่ก็เหมือนไม่ช่วยอะ แรงน้อยผอมแห้งกันทั้งคู่ พี่ก็เข็นอยู่ดี'' เปาหัวเราะ ''วันหลังเรียกให้ผมออกมาดิ'' ''บ้าหรอ รบกวนเปล่าๆ'' ''ก็ถ้าว่างก็จะมา ไม่ว่างก็ไม่มาไง'' ''เออ แบบนั้นค่อยได้หน่อย'' ''กล้ามผมเป็นมัดขนาดนี้ ใช้ให้เป็นประโยชน์หน่อย'' เปาเบ่งกล้ามแขน กะเพราะเอามือมาลูบกล้ามแขนของเปาไปมาจนเปาเสียววาบ ''ก็ใช้อยู่ตลอดนี่'' กะเพราพูดยิ้มๆ ''อย่าเพิ่งที่นี่สิพี่ เดี๋ยวเปาน้อยตื่นแล้วคนมองนะ'' ''มันใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ'' ''แล้วใครร้องไม่หยุดเลยล่ะตอนโด..'' กะเพราเอามือปิดปากเปา ''ไอเปา พูดดังไป'' ''เอ้า หรอ'' เปาหัวเราะ กะเพราถอนหายใจ ''แล้วนี่ซื้อเสร็จยัง'' ''เสร็จแล้ว จะไปจ่ายเงินแล้วเนี่ย'' ''โอเค'' เปาเดินเข็นรถไปที่แคชเชียร์ กะเพราจ่ายเงิน ส่วนเปาเอาของใส่ถุงผ้าให้ ถือเองคนเดียวทุกถุง ''แบ่งมานี่บ้างมา'' ''ไม่ต้องหรอก ผมถือได้'' ''พูดเองนะ'' ''สบ๊าย'' กะเพรายิ้ม พาเปาเดินกลับไปที่รถของตัวเอง กะเพราะกดเปิดกระโปรงรถแล้วเอาของใส่ ''รีบกลับมั้ย'' เปาส่ายหน้า ''ไม่รีบครับ'' ''ไปกินไอติมกัน พี่เลี้ยง ค่ายกของ'' ''ไปดิ ไปๆ'' เปาพูดน้ำเสียงดี๊ด๊า ทั้งคู่เดินกลับเข้ามาในห้าง ตรงไปยังร้านไอศครีม ''กี่ที่คะ'' พนักงานถาม ''สองครับ'' ''เชิญทางนี้ค่ะ'' พนักงานเดินนำทั้งคู่ไปยังโต๊ะแล้วส่งเมนูมาให้ ''กินอะไรล่ะ'' ''ผมเอาอันนี้ละกัน'' เปาชี้รสช็อคโกแลต ''พี่อะ'' กะเพราเปิดเมนูไปเรื่อยๆ ''อันนี้ละกัน'' กะเพราเลือกบานาน่าสปลิต เปาเรียกพนักงานมา ''ผมเอาช็อคโกแลตทาวเวอร์1ที่ กับบานาน่าสปลิตให้พ่อผม1ที่ครับ'' กะเพรามองตาขวางใส่เปา พนักงานยิ้ม ''น่ารักกันจังเลยนะคะ'' พนักงานเดินออกไป กะเพราตีแขนเปาอย่างแรง เปายื่นมือกลับไปสะบัดทำหน้างอแง ''เจ็บนะพี่'' ''เล่นอะไรเนี่ย พี่แก่ขนาดนั้นเลยหรอ ห้ะ'' ''แซวเฉยๆเอง'' กะเพราทำหน้างอนหันไปอีกทาง เปาย้ายมานั่งข้างๆเปา เปาหันหน้าหนี เปาเลื่อนตัวเข้าไปชิด ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ''หายโกรธเร็ว ผมขอโทษ น้า'' เปาทำเสียงอ้อน เอาหัวถูไหล่ของกะเพราไปมา คนรอบๆมองมาที่ทั้งคู่แล้วยิ้ม กะเพราะรู้สึกเขิน เอามือดันหัวของเปาออก ''พอ คนมองเต็มเลย'' ''หายยัง'' ''ไม่ได้โกรธอะไรนี่'' ''คนแก่ขี้โกหก'' ''ถ้ายังไม่หยุดเรียกว่าแก่จะกลับแล้วนะ'' ''ขอโทษครับพ่อ'' ''กลับละ'' กะเพราลุกขึ้น เปาดึงไว้ ''เดี๋ยวๆ หยอกเฉยๆเอง ไม่พูดแล้วๆ นั่งๆ'' เปาลากให้กะเพรานั่งลง ''ทำไมยิ่งสนิทยิ่งกวนล่ะ ห้ะ'' ''ใครกวน ผมออกจะน่ารัก'' ''น่าถีบอะสิ'' เปาขำ เอาเข้าจริงเปานั้นไม่ได้คิดว่ากะเพราแก่เลย ถึงจะอายุ30แล้วแต่ก็ยังดูหนุ่มอยู่ เหมือนแค่20ต้นๆเท่านั้นเอง เปานั่งจ้องหน้าของกะเพรา กะเพราเหลือบตาขึ้นมามอง ''อะไร'' ''พี่สวยจัง'' ''สวยอะไรล่ะ'' ''ไม่รู้ ก็สวย'' กะเพราเป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก ทั้งเอวบางผิวขาว แล้วยังมีความเป็นผู้ใหญ่ที่ดูน่าค้นหาอีก ''ผมถามอะไรหน่อยได้ปะ'' กะเพราพยักหน้า ''ได้ดิ'' ''พ่อกับแม่พี่ไปไหนหรอ เห็นพี่เคยบอกว่าพี่ดูแลน้องๆเอง'' ''พ่อกับแม่พี่เค้าอยู่ต่างประเทศ ทำงานที่นั่น ไม่ค่อยกลับไทยหรอก น้องชายอีกสองคนพี่เยต้องเป็นคนดูแลจัดการเรื่องเรียนเรื่องที่อยู่ ใช้เงินของที่บ้านอะแหละ คนนึงเพิ่งขึ้นมหาลัยปี1 อีกคนอยู่ปี2 เป็นดาราไปละ'' ''แล้วไม่เหนื่อยหรอ'' ''เหนื่อยดิ น้องพี่มันแสบๆกันทั้งนั้น หาแต่ปัญหา'' เปาหัวเราะ ''อยากได้น้องชายที่เป็นเด็กดีปะละ'' ''ทำไมอะ'' เปาชี้ตัวเอง ''ผมไง'' กะเพราส่ายหน้า ''ไม่เอาดีกว่า'' เปาหัวเราะ ตักไอติมยื่นให้กะเพรา กะเพรายื่นหน้าไปงับแล้วค่อยๆรูดช้อนออกจากปาก สายตาก็มองมาที่เปาอย่างยั่วยวน เปาถึงกับกลืนน้ำลาย ''อะไร'' กะเพราถามขำๆ ''ยั่วหรอ'' ''เปล่านี่'' เปาเลื่อนตัวมานั่งข้างๆกะเพราแทน ''ป้อนบ้าง'' กะเราตักกล้วยเข้าปากเปา ''พี่ก็อยากกินกล้วยเหมือนกัน'' ''ได้'' เปาตักกล้วยขึ้นมา กะเพราส่ายหน้า ''ไม่ใช่กล้วยนี้ดิ'' กะเพราเอามือลูบเป้าของเปาที่มันนูนอยู่ไปมา ''อันนี้อะ'' เปาเงี่ยนไปหมด ''ขอได้ปะ'' ''ขออะไร'' ''ขอเย็ดอะ'' ''เบาๆ'' กะเพรามองไปรอบๆ ''นะครับ'' ''วันนี้ของเยอะอะ วันอื่นนะ'' ''นะ ที่นี่แหละ'' ''จะบ้าหรอ กลับร้านก่อน'' ''ไม่ไหวแล้วอะพี่ นะครับ นะ'' เปาเอามือลูบเอวของกะเพราไปมา กะเพราเองก็เงี่ยนหมือนกัน ''ที่ไหนล่ะ'' เปายิ้ม ยกมือขึ้น ''เก็บเงินครับ'' เปาพากะเพราเข้ามาในห้องน้ำ เข้ามาในห้องในสุดแล้วปิดประตูล๊อค ดันกะเพราเข้าไปติดผนังแล้วประกบปากจูบทันที ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ''อืออ'' กะเพราครางในลำคอ เปาสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับกะเพรา แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ ยื่นหน้าไปเลียหูของกะเพรา จูบไปที่ซอกคอขาวๆ ''อ๊ะ'' ดูดคอของกะเพราจนเป็นรอยแดง เปาเอามือลูบไล้ไปตามตัวของกะเพรา ปลดกระดุมเสื้อของกะเพราออก เผยให้เห็นหุ่นลีนๆของกะเพราที่มีกล้ามเนื้อประปราย เอวบางๆและผิวขาวเนียนของกะเพรายิ่งดูยั่วยวนจนเปาเงี่ยนไปหมด เปาก้มลงมาดูดหัวนมสีชมพูระเรื่อของกะเพราอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อืออ'' กะเพราคราง เปาจูบไปทั่วตัวของกะเพรา กลิ่นตัวหอมๆของกะเพราทำเอาอารมณ์เปาพลุ่งพล่านไปหมด กะเพรายิ้มดันเปาเข้าไปติดอีกฝั่ง ปลดกระดุมเสื้อของเปาออกบ้าง หุ่นเปานั้นล่ำมาก กล้ามแขนเป็นมัดๆ อกแน่น ซิกแพคเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ กะเพราก้มลงไปดูดหัวนมของเปาเน้นๆ ''ซี้ดดด'' กะเพราตวัดลิ้นเลียหัวนมของเปาไปมา ลากลิ้นเลียลงไปตามร่องกล้ามหน้าท้องของเปา ลงไปนั่งคุกเข่า ขบกัดเป้านูนๆของเปาเบาๆ ถอดกางเกงของเปา ควยเปาแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน กะเพราดึงกางเกงในของเปาลง ควยใหญ่ยาว11นิ้วเด้งออกมาโด่ชี้หน้ากะเพรา กะเพราเอาควยเปาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''อูยยย ซี้ดดด'' เปาคราง เอามือขยำผมของกะเพราเพราะเสียว กะเพราอมควยของเปาอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของเปา ถอกควยของเปาลงแล้วตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนเปาเสียวตัวงอไปหมด เปากดหัวของกะเพราจนหน้าติดหมอย เด้งเอวเย็ดปากกะเพราอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''ซี้ดดด'' เปากระแทกควยเข้ามาในปากของกะเพราไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนกะเพราสำลักน้ำตาเล็ด เปาถอนควยออกจากปากกะเพรา น้ำลายไหลเยิ้มติดควยเปามา กะเพราจับลำควยของเปาตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนหน้าลงไปดูดเลียไข่ของเปาจนชุ่ม เปาเอาควยแฉะๆตีหน้าของกะเพราอย่างแรงจนหน้าสั่น กะเพรายิ้มพอใจ ''พี่แม่งใจร้าย ยั่วผมกลางห้างได้ไง'' ''ใครยั่วล่ะ'' เปายิ้ม ดึงกะเพราขึ้นมาจูบต่อ จับกะเพราหันหลังเอามือดันประตูไว้ ถอดกางเกงของกะเพราลง ลงไปนั่ง ยื่นหน้าไปจูบตูดขาวเนียนของกะเพราอย่างหลงไหล เอามือแหกตูดของกะเพรา รูหีสีชมพูของกะเพราขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน เปายื่นหน้าไปเลียหีของกะเพราอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อืออออ'' กะเพราคราง เปาตวัดลิ้นเลียหีของกะเพราไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของเปาทำเอากะเพราเสียวหีไปหมด เปาเลียหีของกะเพราอย่างมูมมามจนแฉะไปหมด เปายืนขึ้นมา เอาควยถูตรงรูหีของกะเพรา กะเพรายิ้มดึงเปาเข้ามาจูบ เปาดันควยเข้ามาในหีของกะเพราจนสุดลำ ''อ๊ะ อึก'' ควยเปาแน่นคับหีของกะเพราไปหมด เข้ามาลึกจนกะเพราทั้งจุกทั้งเสียว เปาเด้งเอวเย็ดหีของกะเพราเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด'' เปาจับเอวของกะเพราไว้ กระแทกควยเข้ามาในหีกะเพราไม่ยั้ง หีกะเพรานั้นทั้งอุ่นทั้งแน่นตอดขมิบควยของเปาไม่หยุด เอาตีตูดของกะเพราไปมาจนตูดกระเพื่อม ควยเปาแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของกะเพราจนเสียวไปหมด ควยกะเพราแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเงี่ยน เปาดึงแขนของกะเพรามาข้างหลังแล้วซอยหีกะเพราอย่างเมามันส์ เด้าหีของกระเพราอย่างเร็วและแรง กะเพราเอามือสาวควยตัวเองขึ้นลง ''อ๊ะ อาาา'' กะเพราน้ำแตกออกมาคามือ เปาซอยรัวๆ ''อ้าาา ซี้ดดด!'' เปากระแทกควยเข้ามาในหีของกะเพราจนสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของกะเพรา เปาจับกะเพรานอนหงายบนโถส้วม เอาควยยัดเข้ามาในหีของกะเพราอีกรอบ ''อือออ'' น้ำควยอุ่นๆในหีของกะเพราทำเอาเปาเสียวไปหมด เปาเด้งเอวเย็ดหีของกะเพราอีกรอบทันที ''อะ อึก แรงๆเลย ซี้ดดด'' กะเพราพูดเสียวกระเส่า เปายิ้มก้มลงมาจูบกะเพรา เอวก็ซอยหีของกะเพราไม่ยั้ง ''อื๊อ อือออ'' กะเพราคราง เปาตอกควยเข้ามาในหีของกะเพราอย่างเร็วและแรง ซอยหีของกะเพราอย่างเมามันส์ มีเสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำ เปาเอามือปิดปากกะเพราที่ร้องครางอยู่ แต่ก็ยังไม่หยุดเด้าหีของกะเพรา กะเพราพยายามกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ เปาเร่งซอยรัวๆ ''อื๊อ อึก'' กะเพราหลุดครางออกมา รีบเอามือปิดปากของตัวเอง เสียงเปิดประตูห้องน้ำออกไป เปาซอยรัวๆเน้นๆ กะเพราสั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเปา เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ ''อ๊ะ อาาา'' กะเพราควยกระตุกน้ำแตกออกมาเลอะอกตัวเอง เปาซอยรัวๆ ''อาาาา อูยยย!'' เปาตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของกะเพราจนอุ่นไปหมด เปาถอนควยออกจากหีของกะเพรา หีกะเพราบานเป็นรูร่องควยของเปา ขมิบหุบอ้าน้ำควยไหลเยิ้มออกมา เปาก้มลงมาจูบเปาเบาๆ กะเพราตบหน้าเปาเบาๆ ''เกือบมีคนได้ยินแล้วมั้ยล่ะ'' ''น่าตื่นเต้นดีออก'' ''จะโดนโยนออกไปจากห้างน่ะสิ'' เปาขำ ทั้งคู่แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ทั้งคู่เดินมาที่ลานจอดรถ ''งั้นพี่กลับแล้วนะ'' ''เจอกันครับพี่'' ''เออ ช่วงนี้ขอพักก่อนนะ พี่เหนื่อยอะ งานเยอะมากด้วยช่วงนี้'' ''พักนานแค่ไหนอะ'' ''ก็ไม่ได้หมายความว่ามีไม่ได้เลย แต่ไม่ถี่ทุกวันแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้อะ'' ''โห่ พี่กากอะ'' ''ลองมาอายุ30ทำงานดูร้านอาหารคนเดียวมั้ยล่ะ'' กะเพราพูดขำๆ ''เราก็มีคู่อีกเยอะแยะไม่ใช่หรือไง'' ''ใช่'' ''อื้ม ก็นั่นแหละ ไปหาคนอื่นก็ได้'' ''โอเค'' ''พี่ไปละ บาย'' กะเพราโบกมือให้ เปาโบกกลับ กะเพราขึ้นรถแล้วขับออกไป นั่นสิเนอะ ก็แค่ไม่เย็ดกันสักพักนึง ไม่เห็นมีอะไรเลย เปาเดินกลับไปที่รถของตัวเองแล้วขับกลับคอนโด เปาเข้ามาในห้องของตัวเอง วางกระเป๋าลง เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำให้สดชื่นสักหน่อย เดินออกมานั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟา โทรศัพท์ของเปาดังขึ้น เปากดรับ ''ว่าไงครับพี่เสาร์'' คนที่โทรมาคือเสาร์ พี่รหัสของเปา ตั้งแต่วันนั้นที่เฉลยพี่รหัสทั้งคู่ก็ยังไม่ได้นดไปไหนกันเลย อีกเหตุลหนึ่งก็คือ เปามีพี่รหัส2คน เพราะว่าน้องรหัสของพี่อีกคนลาออก เค้าเลยมาเทคเปาด้วย เสาร์เลยบอกให้รออีกคนว่างก่อนแล้วค่อยนัดกันทีเดียว ''วันอาทิตย์นี้ว่างมั้ย กินข้าวกัน'' ''ได้ดิครับ พี่อีกคนว่างแล้วหรอ'' ''ใช่ กว่าจะหาวันว่างตรงกันได้ ไม่น่ายากด้วยแท้ๆ'' เสาร์พูดขำๆ ''กินที่ไหนอะครับ'' ''ที่บ้านพี่'' ''ห้ะ'' ''เดี๋ยวสั่งมากินที่บ้านพี่ไง บ้านพี่ไม่มีพ่อแม่อยู่ ไม่ต้องห่วงหรอก'' ''ผมไม่ได้ซีเรียสหรอก ได้ครับๆ'' ''งั้นเจอกันวันอาทิตย์นะ'' ''เจอกันครับ'' เปาวางสาย ในที่สุดเปาก็จะได้มีพี่รหัสจริงๆกับเค้าซักที อ๊อฟขับรถกลับมาที่คอนโดของตัวเองหลังจากที่กินข้าวเสร็จ เดินขึ้นมาบนห้อง โยนกระเป๋าลงบนโซฟา เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง โทรศัพท์ของอ๊อฟดังขึ้น อ๊อฟคิดว่าคงเป็นเปาโทรมาเล่าเรื่องนัดเย็ดให้ฟังอีกแล้ว อ๊อฟกดรับสาย ''ไอชั่ว กูไม่อยากฟังหรอกนะว่ามึงหนีไปเย็ดกับใครมา'' อ๊อฟด่าไปทันทีด้วยความเคยชิน ''เฮ้ยมึง ใจเย็น นี่กูเอง'' ''อ้าว ไอพี่ปิ่น'' คนที่โทรมาดันไม่ใช่เปาแต่เป็นปิ่น พี่รหัสของอ๊อฟ ''มีไร'' ''มีไรอะไร ก็กูนัดมึงออกมาแดกข้าวเนี่ย มามั้ย'' ''เพิ่งกินมา'' ''เอ้า ไอสัส'' ''แค่นี้นะ วันหลังละกัน'' ''กูเลี้ยงเนื้อ'' อ๊อฟเลิกคิ้วขึ้น ''ไม่อั้นปะ'' ''เออ ระดับกูแล้ว'' ''กี่โมง'' ''แหม ทีงี้ละน้ำเสียงเปลี่ยนเลยนะสัส'' ''เอ้า คุยเรื่องเนื้อน้ำเสียงก็เปลี่ยนดิ'' ปิ่นขำ ''เดี๋ยวกูส่งโลให้ ทุ่มนึงเจอที่ร้าน'' ''โอเค ขอนอนก่อนละกัน'' ''เออๆ'' ปิ่นวางสายไป อ๊อฟวางโทรศัพท์ลงบนเตียงแล้วหลับตางีบสักพัก อ๊อฟสะดุ้งตื่นขึ้นมา ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน เอามือคว้าโทรศัพท์มากดเปิดหน้าจอ ตอนนี้เป็นเวลา6โมงครึ่ง เปาลุกขึ้นมานั่งสะลึมสะลือ เดินไปอาบน้ำล้างหน้า ออกมาแต่งตัวทำผมสักหน่อย หยิบกระเป๋าและกุญแจลงไปข้างล่าง ขับรถไปตามโลเคชั่นที่ปิ่นส่งมาให้ สักพักอ๊อฟก็มาถึงห้างBใกล้คอนโด อ๊อฟหาที่จอดรถแล้วลงมาเดินเข้าไปในห้าง เดินหาร้านเนื้อย่างเกาหลีที่ปิ่นนัด เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าตอนนี้1ทุ่ม15นาที โทรศัพท์ของอ๊อฟดังขึ้น อ๊อฟกดรับ ''ฮัลโหล มึงอยู่ไหนละเนี่ย'' ''อยู่ในห้างแล้วกำลังเดินหาร้าน'' ''อยู่ชั้น3 เลยตรงธนาคารม่วงมาอะ ทางซ้ายก่อนถึงห้องน้ำ'' ''เออๆ เดี๋ยวเดินไป'' อ๊อฟวางสายแล้วเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นสาม ไปตามทางที่ปิ่นบอก อ๊อฟเดินมาถึงหน้าร้าน พนักงานทักทาย ''กี่ท่านคะ'' ''มีพี่จองโต๊ะไว้แล้วครับ'' ''อ๋อ ค่ะ'' อ๊อฟเดินเข้ามา มองไปก็เจอปิ่น อ๊อฟเดินไปที่โต๊ะนั้น ปิ่นที่เห็นอ๊อฟก็ยิ้มให้+ U/ H7 y) C2 A, O' l
* J9 |7 x5 q% P6 M
ปิ่น ''กว่าจะมานะมึง นอนเพลินหรอ'' ''มันไกลนะพี่ปิ่น'' ข้างๆปิ่นมีผู้หญิงหน้าตาน่ารักมากๆนั่งอยู่ ผมยาวตรงสีน้ำตาล ตากลมโตเป็นประกาย ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวอมชมพู ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่อ๊อฟแล้วส่งสายตายั่วยวนมาให้ อ๊อฟไม่ได้สนใจ ''นั่งสิ ยืนทำห่าอะไรล่ะ'' อ๊อฟนั่งลง ข้างๆอ๊อฟเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่น่าจะอยู่ปี1 ''เออ ปัน นี่น้องรหัสพี่ อ๊อฟ ไออ๊อฟ นี่ปันน้องรหัสแฟนกู'' อ๊อฟยิ้มทักทาย ปันก็ยิ้มตอบ ปันเองก็เรียนอยู่คณะเดียวกันกับอ๊อฟแต่ทั้งคู่ไม่เคยคุยกันเลย ปิ่นเอามือโอบไหล่แฟนของตัวเองที่มีชื่อว่ามิ้นท์ ''นี่อ๊อฟ มิ้นท์แฟนกู เป็นไง สวยกว่าในรูปอีกใช่ปะ'' ''สวยครับ'' อ๊อฟตอบยิ้มเป็นมารยาท ''อย่าจ้องนานนะไอสัส ของกู กูหวง น่ารักแบบมิ้นท์นี่สเป็คหลายคนเลย'' ''ปิ่นก็'' มินท์ตีแขนปิ่นเบาๆ อ๊อฟเกลือกตามองบน คิดในใจว่าไม่ใช่สเป็คตั้งแต่เป็นผู้หญิงแล้วล่ะ ทั้งหมดเริ่มสั่งเนื้อมาย่างกินกัน ปิ่นย่างเนื้อแล้วส่งให้มิ้นท์ คีบมาเป่าแล้วป้อนให้ ''อ้ามมม'' ''อ้ามม'' อ๊อฟนั่งกินไม่สนใจใคร ''ไม่ต้องอิจฉาไปนะพวกน้องๆ เดี๋ยวก็มีกันเองแหละ แต่คงหาน่ารักแบบนี้ยากหน่อย'' ปิ่นพูดอวดๆตามประสา มิ้นท์นั่งเขินเวลาโดนชม แต่คอยส่งสายตามาให้อ๊อฟอยู่ตลอด ''ไหนตอนแรกปิ่นบอกมิ้นท์ว่าน้องรหัสไม่หล่อ หล่อจะตาย'' ''ใช่มั้ยครับ ผมหล่อกว่าพี่ปิ่นอีก'' ''เตงว่าใครหล่อกว่า เค้าหรือมัน'' ''ก็ต้องปิ่นสิ แหม'' มิ้นท์ซบอกปิ่น แต่สายตามองมาที่อ๊อฟ อ๊อฟคิดในใจว่าอีนี่ดูใสๆแต่ไม่ธรรมดา ''พี่ไปเจอกันได้ไงหรอครับ'' ปันถาม ปิ่นยิ้ม ''ก็เจอกันวันรับน้องนั่นแหละ พี่เห็นมิ้นท์เค้าน่ารักดีพี่เลยไปลองคุย พอคุยไปเรื่อยๆพี่ก็เริ่มจีบเค้าก่อน'' ปันพยักหน้า มิ้นท์ยิ้มเขิน ''เค้ารักมิ้นท์คนเดียวเลยรูมั้ย'' ''รักปิ่นคนเดียวเหมือนกันนะ'' อีตอแหล อ๊อฟคิดแต่ไม่ได้พูดออกไป ระหว่างที่กินและพูดคุยกันมิ้นท์มักจะส่งสายตาแทะโลมอ๊อฟกับปันอยู่ตลอดเวลาที่ปื่นเผลอ อ๊อฟกับปันก็ได้แต่หันมามองหน้ากันเป็นระยะๆ หลังจากที่ทั้งหมดกินเสร็จก็เดินออกมาจากร้าน ปันมีธุระจึงขอตัวกลับไปก่อน ''อ๊อฟ ไปเดินซื้อของกับพวกกูก่อนมั้ย ค่อยกลับ'' ''พี่ไปกันเหอะ เดี๋ยวผมกลับเลยก็ได้'' ปิ่นยิ้ม เดินมากอดคออ๊อฟไว้ ''อะไรของมึง ออกมาหาพี่แล้วจะรีบกลับทำไมห้ะ ไปกับกูก่อน ปะ เดี๋ยวกูเลี้ยงหนม'' ''เห็นผมเป็นเด็กหรือไงพี่ เอาขนมมาล่ออะ'' ''แล้วเอามั้ย'' ''เอา'' ปิ่นหัวเราะ เอามือตีไหล่อ๊อฟเบาๆ ''พี่ไม่อยากไปเดินกับแฟนหรอ'' ''ไม่เป็นไรหรอกอ๊อฟ ไปด้วยกันเยอะๆสนุกดี'' มิ้นท์พูดยิ้มๆ อ๊อฟยิ่งอยากกลับเข้าไปอีก ''มาเหอะน่า เล่นตัวจังวะ ห้ะ'' ปิ่นเอามือยีหัวของอ๊อฟ อ๊อฟเอามือลูบหัวของตัวเอง ปิ่นกับมิ้นท์เดินจับมือกันอยู่ข้างหน้าโดยมีอ๊อฟเดินตามหลัง ทั้งสามเดินมาหยุดอยู่ที่ร้านเสื้อผ้าร้านหนึ่ง ''เตง เค้าแวะนี่ได้มั้ยอะ'' ''ได้สิ'' ''เค้าอยากกินไอติมด้วยอะ เตงไปซื้อมาให้หน่อยได้มั้ย'' ''ได้สิ เอาเหมือนเดิมเนอะ'' ''อื้ม'' ปิ่นหันมาหาอ๊อฟ ''เอารสไร'' ''ไม่เป็นไรพี่ ผมไม่หิว'' ''แน่ใจนะ'' ''เออ'' ''อ๊อฟมาช่วยพี่ถือของหน่อยสิ'' มิ้นท์บอก อ๊อฟก็พยักหน้า ปิ่นเดินออกไป อ๊อฟเดินเข้ามาในร้านกับมิ้นท์ ''อ๊อฟนี่หล่อกว่าที่ปิ่นบอกอีกนะ'' ''พี่ปิ่นมันกวนไงครับ'' มิ้นท์หัวเราะ เอาเสื้อผ้ามาแนบตัวแล้วหันมาหาอ๊อฟ ''ตัวนี้อ๊อฟว่าน่ารักหรือเปล่า'' ''น่ารักดีครับ'' อ๊อฟตอบไปตามมารยาท ''ถ้าอ๊อฟชอบตัวนี้พี่ก็ฌอาตัวนี้แหละ'' มิ้นท์พูด ส่งสายตายั่วยวนมาให้ มิ้นท์เดินไปที่ห้องลองเสื้อ ''เดี๋ยวพี่เข้าไปลองแปปนะ'' ''โอเคครับ'' ''จะเข้าไปช่วยมั้ย'' ''จะดีหรอครับพี่'' ''ดีสิ'' อ๊อฟหัวเราะกลบเกลื่อน มิ้นท์ยิ้มให้แล้วเดินเข้าไป อ๊อฟรู้สึกอึดอัดมาก ถ้าอ๊อฟเป็นตัวเองอ๊อฟคงจะด่าไปแล้ว แต่อ๊อฟไม่อยากทำให้วุ่นวายเลยอดทนไว้ พอซื้อเสร็จทั้งคู่ก็เดินออกมา ''พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ'' ''โอเค'' มิ้นท์เดินไปเข้าห้องน้ำ อ๊อฟนั่งคิด ปิ่นนั้นดูรักมิ้นท์จริงๆ ทั้งดูแล ทั้งการพูดถึงตลอด แต่ดูมิ้นท์จะไม่ได้คิดแบบเดียวกัน แต่อีกใจนึงอ๊อฟก็คิดว่าไม่ควรยุ่งเรื่องของคนสองคน มีอะไรเย็นๆมาแนบหน้าของอ๊อฟ ''เฮ้ย!'' อ๊อฟตกใจ ''เป็นเหี้ยไร หน้าเป็นตูดเลย'' ปิ่นส่งยิ้มมาให้ นั่งลงข้างๆอ๊อฟ ''เปล่าพี่'' ปิ่นส่งไอติมมาให้ ''ผมบอกไม่ต้องไง'' ''ไม่ต้องเกรงใจ กินไปเหอะ'' ''ไม่ได้เกรงใจแต่ไม่อยากกิน'' ''กินไปเหอะน่า พี่ซื้อมาให้'' ปิ่นยัดใส่มืออ๊อฟ อ๊อฟเอาขึ้นมาตักกิน ''พี่'' ''ว่า'' ''พี่รักพี่มิ้นท์ปะ'' ''เอ้า ถามเหี้ยไรของมึงเนี่ย'' ''ถามเฉยๆ'' ''รักดิ รักมากด้วย'' ''ทำไมหรอ'' ''ก็ก่อนหน้านี้กูคิดว่ากูไม่มีอะไรดีเลย กูยังไม่รัตัวกูเองเลย มีมิ้นท์นี่แหละที่รักกู กูเลยเริ่มรักตัวเองขึ้นมาบ้าง'' อ๊อฟยิ่งได้ฟังก็ยิ่งอึดอัด ปิ่นยิ้ม เอามือโอบไหล่อ๊อฟแล้วดึงเข้าไปชิดกับตัวเอง ''อะไร มึงจะจีบแฟนกูหรอ'' ''คิดเหี้ยอะไรเนี่ยพี่'' ปิ่นหัวเราะ เอามือลูบหัวอ๊อฟไปมา ''กูคิดมาตลอดว่ามีน้องชายชีวิตคงจะสนุกมากขึ้นเยอะเลย เพราะกูเป็นลูกคนเดียวด้วยแหละ แต่ตอนนี้มีมึงละ'' ''ถามกูหรือยังพี่ว่าอยากมีพี่แบบมึงมั้ย'' ''เอ้า ไอสัสนี่'' อ๊อฟขำ ''ถ้าพี่เลิกขี้โม้ เลิกกวนตีนละก็ ผมจะลองคิดเรื่องเป็นน้องพี่ดู'' ''ที่พูดมาก็นิสัยมึงไม่ใช่หรอ'' ''เออว่ะ'' ทั้งคู่หัวเราะ อ๊อฟไม่ได้บอกเรื่องที่อ๊อฟซิ่วมาและอายุเท่ากับปิ่น ไม่รู้ทำไมแต่อ๊อฟว่าเรียกปิ่นว่าพี่แบบนี้น่าจะดีกว่า มิ้นท์เดินกลับออกมา ''เอ้า มาแล้วหรอเตง'' ''มาแล้ว'' ปิ่นลุกขึ้นไป ส่งไอติมให้มิ้นท์ ''กลับกันเลยมั้ย'' อ๊อฟพูดขึ้น ''กลับเลยก็ได้ ปะ'' ทั้งสามเดินมาที่ลานจอดรถ ''กูไปละ เจอกันมึง'' ''ขอบคุณที่เลี้ยงนะพี่'' ''ไม่เป็นไรไอน้องชายที่หล่อน้อยกว่า'' ปิ่นตบไหล่อ๊อฟ อ๊อฟปัดมือปิ่นออก ปิ่นขำ เดินไปที่รถ มิ้นท์เดินมาหาอ๊อฟ ยื่นโทรศัพท์มาให้ ''แลกไลน์กันไว้มั้ย เผื่อคุยกัน'' มิ้นท์ยิ้มหวาน อ๊อฟยิ้มตอบ ยื่นหน้ามาใกล้ ''รู้มั้ย ร่านอะไม่ผิดหรอก แต่ร่านแบบอบแฟนร่านอะ มันทุเรศ'' มิ้นท์งงเป็นไก่ตาแตก อ๊อฟยื่นหน้ากลับไป ''อีกอย่าง ผมก็ไม่ชอบผู้หญิงด้วย'' มิ้นท์ช็อคอีก ''ผมบอกช้าไปสินะเนี่ย โถๆ อ่อยจนเหนื่อยเลยเนอะวันนี้ ฮือๆ'' อ๊อฟทำเสียงล้อเลียนแล้วเดินไปที่รถของตัวเอง มิ้นท์งงไปหมด ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกอะไร ''เตง! ทำไรอะ!'' มิ้นท์รีบเดินกลับไปหาปิ่นที่รถ อ๊อฟขับกลับมาถึงห้อง วางของลงแล้วขึ้นไปนั่งบนโซฟา กดโทรออกไปหาเปา สักพักเปาก็รับ ''โอย พอแล้ว ขอโทษค้าบ พอใจยัง เลิกด่ากู'' ''ไม่ได้จะด่า มีเรื่องจะเล่า'' ''อะไรวะ'' อ๊อฟกับเปานั่งคุยโทรศัพท์กันอย่างสนุกสนาน เล่าเรื่องที่อ๊อฟไปเจอมาวันนี้ให้เปาฟัง | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-11-8 00:07:06
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-11-8 01:03:03
โพสต์ 2021-11-8 01:17:58
โพสต์ 2021-11-8 02:41:41
โพสต์ 2021-11-8 04:17:00