แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-21 07:23 / J6 L7 [' w. R
; C; A% d+ A2 n9 r$ @
6 m, a4 m. z/ J& S, l# |6 \ x
อ๊อฟ อ๊อฟนอนปั่นงานอยู่บนเตียง มีข้อความเด้งเข้ามา อ๊อฟเปิดอ่านก็เห็นว่าเป็นปิ่น 'อ๊อฟ ว่างมั้ย' 'มีไรพี่' 'ไปตามดูมิ้นท์ให้หน่อยดิ' ' ไม่อะ ขี้เกียจ จะทำงาน' 'นะมึง แปปเดียว นะ' 'วันอื่น' 'วันนี้ไม่ได้หรอ มีโลเคชั่นชัดเจนเลยนะ ตามไปง่าย' อ๊อฟถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย 'ผมบอกจะช่วยพี่ก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าพี่จะมารบกวนผมตอนไหนก็ได้นะ' 'ขอโทษที่รบกวนนะ' อ๊อฟวางโทรศัพท์ลงแล้วปั่นงานต่อ เหลือบตาไปมองโทรศัพท์เป็นระยะๆ คิดว่าตัวเองว่าแรงไปหรือเปล่า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา 'ไม่ได้รบกวน เออ ที่ไหน' 'ว่าแล้วว่าน้องไม่ใจร้ายหรอก มิ้นท์บอกว่าจะไปกินข้าวกับเพื่อนที่ร้านนี้อะ' ปิ่นส่งโลเคชั่นมาให้ อ๊อฟกดดูแล้วไม่ไกลจากคอนโดเท่าไหร่ 'ได้ เดี๋ยวผมไปกินที่ร้านนี้' 'ขอบคุณนะอ๊อฟน้องรัก ค่าข้าวทักมาเก็บกับพี่ได้เลย' 'ไม่ต้องห่วง มึงต้องจ่ายให้กูอยู่แล้วพี่' 'หน้าเลือดจังเลยนะ' 'เดี๋ยวกูก็เปลี่ยนใจไม่ไปหรอก' 'กูล้อเล่น อ๊อฟสุดหล่อ' อ๊อฟขำ วางโทรศัพท์ลง ถอนหายใจออกมา ลุกขึ้นเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ เดินไปที่หน้าตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุดเปนชุดออกไปข้างนอก หยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ปิดห้องเดินลงมาข้างล่าง ขับรถของตัวเองไปยังร้านข้าวที่ปิ่นส่งโลเคชั่นมาให้ สักพักอ๊อฟก็มาถึง ร้าอาหารนี้อยู่ใกล้กับห้างA อ๊อฟจอดรถ เดินเข้าไปในร้าน ''กี่ที่คะ'' ''1ที่ครับ'' ''เชิญทางนี้ค่ะลูกค้า'' อ๊อฟเดินตามพนักงานไปที่โต๊ะ นั่งลงเอาเมนูขึ้นมาดู อ๊อฟชะโงกหน้ามองไปรอบๆร้านก็ไม่เห็นมิ้นท์ เอานาฬิกาขึ้นมาดูก็เห็นว่า1ทุ่มแล้ว ปิ่นบอกว่ามิ้นท์จะมา6โมงครึ่งนี่นา อ๊อฟสั่งอาหารมารอ เอาโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่นฆ่าเวลา ประตูร้านเปิดออก ''สวัสดีค่ะ กี่ท่านคะ'' ''2ค่ะ'' เสียงคุ้นหูดังขึ้น หยิบเมนูมาบังหน้าหันไปมอง มิ้นท์กำลังเดินเกาะแขนผู้ชายหุ่นล่ำคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ทั้งคู่นั่งลงที่โต๊ะตรงข้ามกับอ๊อฟ อ๊อฟยกเมนูบังหน้า มองดูทั้งคู่ ทั้งคู่นั้นดูกระหนุงหนิงกันเกินเพื่อนมากๆ ซึ่งอ๊อฟก็รู้อยู่แล้วแหละว่ามิ้นท์ไม่ได้มากับเพื่อนหรอก ''เตง วันนี้เค้าแต่งตัวน่ารักมั้ย'' ''น่ารักมากเลย'' ผู้ชายคนนั้นตอบ ตอนที่เดินมาก็ตาไม่บอดนี่นา ทำไมตอบว่าสวยล่ะ อ๊อฟคิดในใจ ''แต่งเตงอะ ไปอดอยากมาจากไหน เห็นมั้ย มาช้าเลย'' ''ก็เตงยั่วเค้าทำไมล่ะ'' อ๊อฟยิ่งฟังก็ยิ่งคลื่นไส้ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาแอบถ่ายรูปของทั้งคู่ที่คุยสนิทสนมกันไว้เป็นหลักฐาน อ๊อฟนั่งแอบฟังทั้งคู่คุยกันต่อ ''แล้วมิ้นท์มีแฟนแล้วไม่ใช่หรอ แอบมาแบบนี้จะเป็นอะไรมั้ย'' ''ไม่เป็นอะไรหรอก ไอนั่นมันโง่จะตาย เราบ่นอยากได้อะไรลอยๆก็ซื้อมาให้เราละ บอกอะไรก็เชื่อ กะจะเลี้ยงไว้ถลุงตังเล่นอีกสักพัก แล้วเค้าก็จะทิ้งมันมาหาเธอไง'' มิ้นท์พูดออกมาอย่างไม่อายปาก อ๊อฟได้ยินปิ่นโดนว่าแบบนั้นก็โมโหไปหมด อ๊อฟกำเมนูไว้แน่นจนมันยับ พยายามรั้งตัวเองไว้ไม่ให้ลุกไปจากโต๊ะ อาหารมาเสิร์ฟพอดี อ๊อฟรับอาหารมาไว้ตรงหน้า แต่ก็กินไม่ลงแล้ว หัวมันร้อนไปหมด มิ้นท์เอานาฬิกาที่ดูหรูเรือนหนึ่งขึ้นมาส่งให้ผผู้ชายคนนั้น ''อันนี้เราใช้เงินมันซื้อมาให้เธอ'' ''ขอบคุณนะ'' อ๊อฟรู้ว่ามิ้นท์นั้นไม่จริงจังกับปิ่น แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเลวขนาดนี้ มิ้นท์หยิบกล่องใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ''ดูนี่สิ'' มิ้นท์เปิดออก มันเป็นสร้อยที่มีจี้ตัวMอยู่ ''เชยมากเลยอะ ซื้อสร้อยชื่อให้เนี่ยนะ ให้เป็นกระเป๋าหรืออะไรแบรนด์เนมยังจะดีซะกว่า ไม่มีหัวคิดเลย'' มิ้นท์เอาสร้อยเส้นนั้นใส่กล่องแล้วทิ้งลงถุงขยะ ว่าปิ่นเสียๆหายๆเพิ่มขึ้นเรื่อย อ๊อฟทนไม่ไหวอีกต่อไป ลุกขึ้นจากโต๊ะ หยิบหมวกในกระเป๋ามาใส่ปิดบังใบหน้า ยกแก้วน้ำขึ้นมาเดินไปที่โต๊ะของทั้งคู่แล้วสาดน้ำใส่หน้ามิ้นท์ มิ้นท์กรี๊ด ''อะไรเนี่ย!'' ''เป็นอะไรมั้ยมิ้นท์'' อ๊อฟหยิบถุงขยะนั้นมา วางค่าอาหารไว้ที่โต๊ะแล้วเดินออกมาจากร้านอย่างรวดเร็ว ขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที อ๊อฟหยุดจอดรถข้างทางหยิบกล่องนั้นออกมา ทิ้งถุงขยะลงถัง ขับกลับไปที่คอนโดของตัวเอง อ๊อฟกลับเข้ามาในห้อง เปิดกล่องนั้น เอาสร้อยออกมามองดู วันนั้นอ๊อฟก็ไปช่วยปิ่นเลือก ปิ่นนั้นตั้งใจเลือกมากๆ ถึงอ๊อฟจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรักสักเท่าไหร่แต่ก็รู้ว่าปิ่นนั้นดีเกินไปสำหรับผู้หญิงอย่างมิ้นท์ อ๊อฟควรจะบอกปิ่นดีหรือเปล่า หรือรอให้ปิ่นมาเจอเอง ยังไงปิ่นก็ต้องเจ็บอยู่ดี แต่เลือกทางไหนปิ่นถึงจะเจ็บน้อยสุดนั่นคือคำถาม อ๊อฟคิดไม่ตก ยังไม่บอกเรื่องที่ไปเจอมาวันนี้กับปิ่น อ๊อฟยังคงโกรธมิ้นท์ไม่หาย ถึงเป็นผู้หญิงแต่ถ้านิสัยแบบนี้อ๊อฟก็จะซัดหน้าให้เหมือนกัน อ๊อฟเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างตัวสงบสติอารมณ์ให้เย็นลง เดินออกมา เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนเล่น อ๊อฟถอนหายใจ ลุกขึ้นเดินไปใส่เสื้อผ้า หยิบกระเป๋าและกุญแจกรถออกมาจากห้องอีกครั้ง อ๊อฟมาที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปจากคอนโด สักพักอ๊อฟก็มาถึงผับประจำของอ๊อฟ อ๊อฟกะจะมากินเหล้าให้สบายใจขึ้นสักหน่อย อ๊อฟหาที่จอดรถ พอได้แล้วก็ลงมา เดินเข้ามาในผับ ผับวันนี้ก็คนเยอะเช่นเคย ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายทั้งนั้น เป็นจุดนัดเย็ดชั้นดีของพวกเกย์ละแวกนี้เลย อ๊อฟเดินหาโต๊ะว่างแล้วนั่งลง สั่งเครื่องดื่ม สักพักเครื่องดื่มก็มาเสิร์ฟ อ๊อฟยกแก้วขึ้นมากระดก นั่งคิดอะไรกับตัวเองว่าจะเอาไงต่อ จะบอกปิ่นเลยดีมั้ย มีคนคนหนึ่งนั่งลงที่โต๊ะเดียวกับอ๊ฮฟ อ๊อฟเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ตกใจนิดหน่อย ผู้ชายคนนั้นคือคนที่ไปกินข้าวกับมิ้นท์วันนี้ แล้วมาทำอะไรที่นี่ หรือจะมาหาเรื่องอ๊อฟ ผู้ชายคนนั้นย้มให้อ๊อฟ ''มาคนเดียวหรอครับ'' อ๊อฟคีปลุคตัวเองให้นิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ''ใช่ครับ'' ''ผมก็มาคนเดียวเหมือนกัน ขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ'' ''เชิญเลยครับ'' ''ผมอาร์ตนะครับ'' ''ผมอ๊อฟครับ'' อาร์ตมองอ๊อฟตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่อ๊อฟนั้นคุ้นเคยดี อ๊อฟงงนิดหน่อย ก็ไปกินข้าวกับมิ้นท์มาไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมาผับเกย์แบบนี้ อ๊อฟใช้สกิลการคุยของตัวเองคุยกับอาร์ตอย่างเป็นมิตร หยอดบ้างเล็กน้อยแบบเวลาที่อ๊อฟหานัดเย็ด ดูแล้วอาร์ตก็เล่นด้วยเหมือนกัน ทั้งคู่นั่งคุยกันไปกินเหล้ากันไป ดูเหมือนอาร์ตจะเริ่มกรึ่มๆแล้ว อ๊อฟมองไปที่นาฬิกาตรงที่ข้อมือของอาร์ต ''นาฬิกาสวยดีนะครับ ซื้อที่ไหนหรอ'' อาร์ตยิ้ม ''ผมหลอกผู้หญิงให้ซื้อมาให้น่ะ'' อ๊อฟงง ''ยังไงหรอครับ'' ''ก็แค่แกล้งเป็นแฟนมัน มันก็ซื้อให้ทุกอย่างแล้ว'' อาร์ตหัวเราะ อ๊อฟยิ้มออกมา ทำไมคนหลอกถึงโดนหลอกเองได้ซะเนี่ย อ๊อฟสะใจมาก แถมยังไม่รู้อีกว่ากำลังโดนเกย์หลอก ยิ่งน่าสมเพชเข้าไปอีก อ๊อฟจับมือของอาร์ต อาร์ตเงยหน้ามามอง ''ไปห้องน้ำกันมั้ย'' อ๊อฟถาม อาร์ตยิ้ม ''ไปดิ''% G+ Y( x3 x; V+ S2 K$ B
/ Y: p. u `5 v; V
อาร์ต อ๊อฟพาอาร์ตเข้ามาในห้องน้ำผับ เสียงเพลงดังกระหึ่งแว่วเข้ามา อ๊อฟดันอาร์ตเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูล๊อค ประกบปากจูบกับอาร์ตทันที ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ''อืออ'' อาร์ตครางในลำคอ อ๊อฟเอามือขยำตูดของอาร์ตอย่างมันส์มือ บีบปากของอาร์ตให้อ้าแล้วถุยน้ำายใส่ ประกบปากจูบอาร์ตต่อ สอดลิ้นเข้ามาพัวพันแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ อ๊อฟกดอาร์ตลงไปนั่งคุกเข่า ถอดกางเกงตัวเองออก ควักควยออก ควยใหญ่ยาว10นิ้วโด่ชี้หน้าอาร์ต อาร์ตเอาควยอ๊อฟเข้าปากแล้วดูอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อาา'' อาร์ตอมควยของอ๊อฟอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของอ๊อฟ ถอกควยของอ๊อฟลลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆจนอ๊อฟเสียไปหมด ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของอ๊อฟจนชุ่ม อ๊อฟจิกหัวอาร์ตไว้แล้วเอาควยยัดปาก เย็ดปากอาร์ตอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก อ๊อก ออก'' ''อูยยย'' ควยอ๊อฟใหญ่คับปากอาร์ตไปหมด กระแทกเข้ามาในปากอาร์ตไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนอาร์ตสำลักน้ำตาเล็ด อ๊อฟถอนควยออกจากปากอาร์ต น้ำลายอาร์ตไหลเยิ้มติดควยอ๊อฟมา อ๊อฟเอาควยแฉะๆนั้นตีหน้าอาร์ตไปมาอย่างแรงจนหน้าสั่น ดึงอาร์ตขึ้นมายันไปติดเอามือยันประตูไว้ ถุยน้ำลายทาที่หัวควยตัวเองและรูหีของอาร์ต เอาควยถูไปมาตรงรู ดันควยเข้ามาในหีอาร์ตจนมิดลำ ''อ๊ะ อึก'' ควยอ๊อฟใหญ่คับหีอาร์ตไปหมด แทงเข้ามาลึกจนอาร์ตทั้งจุกทั้งเสียว อ๊อฟเด้งเอวเย็ดหีอาร์ตเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''อาาาา ซี้ดดด'' อ๊อฟจิกหัวของอาร์ตไว้ กระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ตีตูดอาร์ตไปมาอย่างแรงจนเป็นรอยมือแดง อ๊อฟซอยหีของอาร์ตอย่างเมามันส์ เด้าอย่างแรงและเร็ว ตูดของอาร์ตกระเพื่อมไปมา อ๊อฟซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆ ควยอ๊อฟแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของอาร์ตไปมาจนเสียวไปหมด ควยอาร์ตแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว อ๊อฟกระแทกแรงขึ้นอีกเรื่อยๆ ''อืออ อาาา'' อาร์ตชักว่าวรัวๆน้ำแตกออกมาคามือ อ๊อฟกระแทกรัวๆอย่างแรง ''โอยยย ซี้ดดด อาาา!'' อ๊อฟกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของอาร์ต จับอาร์ตนอนยกขาบนโถส้วม เอาควยยัดเข้ามาในหีอาร์ตอีกครั้ง ''ซี้ดด'' น้ำควยในหีอาร์ตทำเอาอ๊อฟเสียวควยไปหมด อ๊อฟเย็ดหีอาร์ตต่ออีกรอบทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อูยยย แรงๆเลย'' ''ซี้ดด อีชั้นต่ำเอ๊ย'' อ๊อฟตอกควยเข้ามาอย่างเร็วและแรง ตบหน้าของอาร์ตไปมาอย่างแรงจนเป็นรอยมือ กระแทกควยเข้ามาในหีของอาร์ตอย่างเมามันส์ บีบคอของอาร์ตไว้แล้วเด้าเร็วและแรงขึ้นอีก ''อือออ อาาา'' อาร์ตคราง ควยอ๊อฟแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของอาร์ตย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของอ๊อฟ เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ อ๊อฟตอกควยเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''อะ อ๊ะ อาาา'' อาร์ตน้ำแตกออกมาไม่หยุด อ๊อฟซอยรัวๆอย่างเร็วและแรง ''โอยยย เย็ดแม่ อ้าาา!'' ออฟตอกควยเข้าไปสุดลำ น้ำแตกกระฉูดเข้ามาในหีของอาร์ตจนอุ่นไปหมด อ๊อฟถอนควยออจากหีของอาร์ต หีอาร์ตบานเป็นรูร่องควยของอ๊อฟ ขมิบหุบอ้าน้ำควยไหลเยิ้มออกมา อ๊อฟมองอาร์ตอย่างสมเพช ถุยน้ำลายใส่หน้าอาร์ต ใส่เสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย กำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ก็ชะงัก หันกลับไป ''อันนี้มันไม่ใช่หของมึง'' อ๊อฟแกะนาฬิกาที่ข้อมือของอาร์ตมาด้วย$ W' I6 {# H5 j5 G/ H6 g
& t- U+ x1 z( ?0 ?
ปิ่น อ๊อฟกลับมาที่ห้อง ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง มองดูสร้อยและนาฬิาของปิ่น แล้วอ๊อฟจะเก็บเอามาทำไมกันนะ อ๊อฟเอาพวกมันใส่กล่องรวมกันแล้ววางไว้บนชั้น โทรสัพท์ของอ๊อฟดังขึ้น อ๊อฟเอาขึ้นมากดรับ ''ฮัลโหล'' ''ฮัลโหล ทำไมไม่รับสายกูวะ'' ปิ่นนั่นเอง อ๊อฟดูแล้วก็เห็นว่าตัวเองไม่ได้รับสายปิ่นตอนอยู่ที่ผับ ''โทษทีพี่ ไปกินเหล้ามา'' ''ไอสัส ตกลงเป็นไงบ้างอะ'' อ๊อฟนิ่ง คิดว่าจะตอบยังไงดี ''ฮัลโหล ยังอยู่มั้ย'' ''อยู่พี่'' อ๊อฟตอบ ถอนหายใจ ''เค้าไปกินกับเพื่อนเค้าจริงๆ ครั้งนี้อะนะ แต่เป็นเพื่อนผู้ชาย'' อ๊อฟตัดสินใจบอกแค่นี้ ''ไม่เห็นไรน่าสงสัยเลยหรอวะ'' ''ไม่พี่'' ''ค่อยโล่งใจหน่อย'' น้ำเสียงปิ่นดูดีใจจริงๆ ยิ่งทำให้อ๊อฟยิ่งเจ็บที่โกหกปิ่น แต่ทำไงได้ อ๊อฟก็ยังไม่อยากเห็นปิ่นเจ็บเหมือนกัน ''ขอโทษนะมึงที่รบกวน'' ''ไม่เป็นไรพี่ ผมก็หิวข้าวพอดีด้วยแหละ'' ''ไว้เดี๋ยวพาไปเลี้ยง อยากกินไรบอก'' ''อืม'' อ๊อฟยิ้ม ''งั้นกูไม่กวนละ เจอกันมึง'' ''เจอกันพี่'' อ๊อฟกดวางสาย ถอนหายใจออกมา ทำไมอ๊อฟต้องมาเกี่ยวกับเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ อ๊อฟผลอยหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าของวันนี้" o2 g, ^9 Y" B9 N& e" v
2 A9 A8 f: v. Y# d* W" v2 }- O4 u, d* ]
โชกุน โชกุนตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง ควานหาโทรศัพท์ กดดูเวลา ตอนนี้7โมงเช้า ''ตื่นเร็วเกินไปอีกแล้ว'' โชกุนบ่น วางโทรศัพท์ง หยิบรีโมทมากด ผ้าม่านสีแดงกำมะหยี่เคลื่อนตัวเปิดออก แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา โชกุนลุกจากเตียง ถอดเสื้อคลุมที่ใส่นอนออก แสงแดดธรมมชาติตกกระทบกับผิวขาวอมชมพูของโชกุน รูปร่างที่งดงามเหมือนรูปปั้นกรีก โชกุนมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ชื่นชมความงามของตัวเองตอนเช้าเป็นกิจวัตรประจำวันของโชกุน โชกุนหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างหน้า โชกุนเห็นว่าวันนี้ตื่นเช้า ยังมีเวลาอีกเยอะกว่าจะเข้าเรียน โชกุนเปิดน้ำใส่อางจากุซซี่ เปิดชั้นหยิบสบู่ก้อนลงมา โยนลงไปในอ่าง สบู่เริ่มหมุนและก่อฟอง โชกุนเดินออกมาที่ห้องครัว เปิดตู้แช่แล้วหยิบไวน์ออกมา เอื้อมขึ้นไปหยิบแก้วมาใบหนึ่ง โชกุนกลับเข้ามาในห้องน้ำ รินไวน์ใส่แก้ววางไว้ในถาดข้างๆอ่าง เอานิ้วแตะดูอุณหภูมิของน้ำ พอเห็นว่าได้ที่แล้วก็ก้าวขาลงไป นั่งลงแช่ตัวจิบไวน์อย่างสบายใจ จิบไวน์แช่ตัวตอนเช้าคือการผ่อนคลายที่ดีที่สุดของโชกุน โชกุนเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น กดเข้าไปดูรูปของตัวเองที่โพสท์ล่าสุด คนกดไลค์รูปของโชกุนมากมาย ทั้งคนในคณะ ต่างคณะ หรือแม้กระทั่งคนนอก ด้วยหน้าตาที่สวยของโชกุนและเป็นนักเรียนแพทย์ทำให้มีผู้คนชอบโชกุนกันเป็นอย่างมาก ถึงจะไม่มีใครรู้ข้อมูลส่วนตัวของโชกุนเลยก็เถอะ พวกผู้ชายรุ่นพี่ในคณะก็คอยมาหยอดมาจีบอยู่ตลอด โชกุนแค่ยิ้มให้พวกนั้นก็คลั่งกันจะตายแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าที่โชกุนยิ้มให้นั้นเพราะสมเพชต่างหาก ไม่ดูตัวเองเลยถึงกล้ามาจีบโชกุน ไม่มีสเป็คสักคน ถ้าอยากได้พวกรับหวานๆน่ารักๆคงจะต้องไปหาที่อื่น เพราะโชกุนนั้นคงไม่ใช่ โชกุนเปิดอ่านข้อความที่พวกู้ชายส่งมา 'น้องโชกุน สวัสดีครับ' 'จีบได้ปะครับ' 'น้องน่ารักจังเลย พี่อยากรู้จัก' 'หัวใจยังว่างมั้ยครับ พี่ขอเข้าไปนั่งได้หรือเปล่า' โชกุนอ่านแล้วเบะปากเบาๆแกมขำขัน พวกรุกพวกนี้นี่น่าเบื่อซะจริงๆ ไม่มีทางได้แม้แต่จับมือโชกุนหรอก หลังจากแช่ตัวได้สักพักโชกุนก็ลุกขึ้นจากอ่าง ผิวของโชกุนหลังจากแช่สบู่นั้นเนียนนุ่ม หอมไปด้วยกลิ่นกุหลาบบางๆ โชกุนออกมาจากอ่าง ปล่อยน้ำทิ้ง หิบแก้วและขวดไวน์ออกมา โชกุนเดินมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง เป่าผมตัวเองให้แห้ง ลุกขึ้นเดินไปที่ผนังด้านหนึ่ง ดันเปิดออกจะเป็นห้องแต่งตัวและเก็บเสื้อผ้า โชกุนหยิบชุดนักศึกษาออกมาใส่ เช็คดูความเรียบร้อยหน้ากระจก ทำหน้าเพ่งคิด ปลดกระดุมออกอีกสามเม็ด เพอร์เฟค โชกุนเดินไปหยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ปิดห้องเดินออกมา โชกุนลงมาข้างล่างคอนโด ตรงไปที่ลานจอดรถ เดินไปที่รถสีขาวคันหรูของตัวเอง ขึ้นมานั่ง เช็คความเรียบร้อย ก่อนที่จะสตาร์ทเครื่องแล้วขับออกไปที่มอ! P2 \6 x# I" X$ d3 {2 M
R h7 u' i1 l: P7 P
เค หลังจากเลิกคลาสแล้วโชกุนก็หยิบของลงมาที่ใต้คณะ วันนี้ทะเลป่วย ส่วนฉลามก็ไปไหนไม่รู้ แต่ก็ยังดีที่ได้รู้จากปากน้ำว่าได้กับเหนือเรียบร้อยแล้ว โชกุนแยกกับเพื่อนๆกำลังจะกลับบ้านแต่ก็เกิดหิวขึ้นมา วันนี้โชกุนยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่นา จะรอไปกินที่ห้องท้องก็ร้องซะเหลือเกิน โชกุนเดินไปที่ร้านของกินหน้าคณะ ''เอาแซนวิซ2 น้ำเปล่า1ครับ'' โชกุนสั่ง ป้าส่งถุงมาให้ ''นี่ครับ ไม่ต้องทอน'' โชกุนยื่นแบงค์ร้อยไปให้ ขณะที่กำลังจะเดินเข้าคณะ โชกุนเหลือบไปเห็นใครบางคนเดินลับๆล่อๆเข้าไปข้างคณะ โชกุนเอาถุงใส่กระเป๋า ยิ้มมุมปาก เดินตามคนคนนั้นไป ข้างๆคณะนั้นเป็นซอกเล็กซึ่งถ้าตรงไปจะเป็นห้องน้ำเก่า ส่วนผนังจะติดกับห้องน้ำใหม่ที่ใช้อยู่ปัจจุบัน โชกุนเดินมาหยุดมองคนคนหนึ่งซึ่งกำลังยืนติดกล้องส่องเข้าไปในห้องน้ำ ''คราวนี้ไม่ค่อยเนียนเลยนะ'' โชกุนทัก ผู้ชายคนนั้นตกใจนิดหน่อย แต่พอเห็นว่าเป็นโชกุนก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ ''ตามมาซะเงียบเลย เราตกใจนะ'' ''เคต่างหาก ลับๆล่อๆมาทำอะไร'' เคมองไปที่กล้องแอบถ่ายในมือ ''แอบถ่ายคนเข้าห้องน้ำไง เอาไปเก็บไว้ในคอลเลคชั่น'' เคยกแฟลชไดรฟ์ขึ้นมาโบกไปมาโชว์โชกุน โชกุนขำเบาๆ ''ยังเล่นเปนเด็กๆอยู่อีกนะ'' ''ตอนเด็กเราไม่ได้เล่นอะไรแบบนี้สักหน่อย'' ''จำได้มั้ยว่า ตอนที่เคได้โทรศัพท์เครื่องใหม่มาจากแม่ตอน10ขวบ เคใช้มันทำอะไรอย่างแรก'' ''แอบถ่ายพ่อของโชกุนอาบน้ำ'' ''ใช่มั้ยล่ะ ตั้งแต่เด็กเลยนี่'' ''ไม่ใช่สักหน่อย เราเห็นว่ารอยสักของพ่อโชกุนเท่ดี อยากสักบ้าง เลยจะเก็บไว้เป็นเรฟเฟอเร้น'' ''เออ เชื่อ'' เคหัวเราะชอบใจ ''แล้วเมื่อไหร่จะจ่ายล่ะ'' ''ก็จะมาจ่ายนี่ไง ไม่ได้บอกบัญชีมาจะโอนให้ได้ยังไง'' ''เออ จริงด้วย เราลืม'' เคเอาโทรศัพท์ขึ้นมา โชกุนสแกนแล้วโอนเงินให้เค4หมื่น ''แล้วเป็นไง เด็ดปะ'' ''ก็ใช้ได้อยู่ แต่ดูๆแล้วเหนือยังไม่ค่อยจัดเต็มเท่าไหร่'' โชกุนยักไหล่ ''ว่าแต่คิดแรงเหมือนกันนะ แบบนี้มีลูกค้าหรอนอกจากคนรวยๆ'' ''อยากดูของดีก็ต้องจ่ายแพงดิ นี่ลดให้นะเพราะการไปติดกล้องในห้องน้ำไม่ใช่เรื่องยากสักเท่าไหร่'' เคบอก โชกุนจ้างเคให้ไปติดกล้องในห้องของน้ำเพราะอยากเห็นลงานของตัวเองที่ให้เหนือไปอยู่ห้องน้ำ พ่อแม่ของทั้งคู่นั้นสนิทกัน ทำให้ตอนเด็กได้เจอกันบ่อยๆ แต่พอโตมาก็เริ่มห่าๆงกันและไม่ค่อยได้จอกันอีกเลยเพราะโชกุนไปเรียนญี่ปุ่น ''ไม่คิดจะมาอยู่ในคอลเลคชั่นของเราบ้างหรอ'' เคถาม ''ก็ถ่ายไปสิ เราไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย'' โชกุนยิ้ม ''แต่เลือกมุมดีๆละกัน เราชอบหน้าตัวเองข้างซ้ายมากกว่า ไม่ต้องเสยมาก'' เคหัวเราะ ''มาแสดงกับเรามั้ยล่ะ'' ''ไม่ล่ะ เราไม่ชอบคนเจ้ากี้เจ้าการ'' เคตอบ ยิ้มกวนๆใส่ โชกุนหัวเราะเบาๆ ''ถามอะไรหน่อยได้มั้ย'' ''ได้ดิ ว่ามา'' ''เคชอบน้ำมั้ย'' เคทำหน้างง ''ทำไมถามงั้นอะ'' ''ตอบมาเหอะน่า'' ''ชอบดิ ชอบมากด้วย ก็ปั้นให้ร่านมากับมือนี่นา'' เคพูดอย่างภูมิใจ ''อ๋อ ถึงว่า ได้เคเทรนนี่เอง'' ''ใช่'' ''แทรนแล้วทำไมไม่เก็บไว้ใช้เองล่ะ ทำไมถึงปล่อยให้ไปหาคนอื่น'' เคกระโดดลงมาจากบันไดหลังจากที่ติดกล้องแอบถ่ายได้มุมที่ถูกใจ ''ความสนุกของเราคือตอนที่เราได้เล่นของเล่นและอุปกรณ์ของเราแค่นั้น ไม่ได้อยากครอบครองเป็นเจ้าของชีวิตใครนี่นา'' เคบอก เดินมาตบไหล่โชกุน ''เราไม่เหมือนกันสักหน่อยโช'' เคยิ้ม ''มา กอดหน่อย ไม่ได้เจอนาน'' โชกุนยิ้ม อ้าแขนออกกอดเค ''ตัวหอมจัง'' ''แช่น้ำมา'' ''ยังติดหรูไม่เปลี่ยนเลยนะ'' ''ก็ถ้าหรูได้จะเปลี่ยนไปไม่หรูทำไมล่ะ'' ''ก็จริงเนอะ'' เคขำ ''เราไปล่ะ จะไปเก็บกล้องที่ติดไว้ตรงห้องน้ำอาจารย์ ไว้ว่างๆไปกินข้าวกัน'' ''ได้'' เคหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป มันต่างกันยังไง ไอโรคจิตเอ๊ย โชกุนคิดในใจแล้วขำเบาๆ เดินออกมาจากข้างตึก โชกุนเดินมาหน้าคณะ หยุดยืนหน้าถังขยะ เอาแซนวิชขึ้นมา เปิดออกหยิบแฮมที่อยู้ในไส้ออกมาทิ้งลงถัง เหลือไว้แค่ผักเท่านั้น จากนั้นก็เดินกินไปที่รถของตัวเอง ก่อนจะขับกลับคอนโดไป |