แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2021-12-7 01:11
?. ?( e9 W0 ]4 q. f/ X8 X; E9 D9 }6 T' G. p4 ~- J' z) W
) y" x0 `# B2 R( v5 d( o: d
อ๊อฟ อ๊อฟออกมาเดินเล่นแก้เบื่อคนเดียวที่ห้างใกล้ๆคอนโด เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูอะไรไปเรื่อย ปิ่นยังคงลงรูปและเพลงเศร้าๆอยู่ หลังจากวันนั้นที่ปิ่นเลิกกับมิ้นท์ ปิ่นกลายเป็นคนที่เงียบและดูเศร้าอยู่ตลอดเวลา ต่างจากแต่ก่อนที่ปิ่นเป็นคนร่าเริง ตลก กวนตีนอ๊อฟอยู่บ่อยๆ อ๊อฟเองก็ไม่เคยมีเพื่อนอกหักซะด้วย แถมตัวเองก็ยังไม่มีประสบการณ์อีก เลยไม่รู้ต้องทำยังไง ต้องรอให้หายไปเองหรืออ๊อฟควรทำอะไรสักอย่าง อ๊อฟเดินดูเสื้อผ้าของต่างๆไปเรื่อยเปื่อยจนไม่รู้จะทำอะไรดี ตอนแรกอ๊อฟจะชวนเปาออกมาด้วยแต่เปาบอกว่าไม่ว่าง ซึ่งอ๊อฟก็อยู่เหมือนกันว่าคนที่เล่นไปวันๆอย่างเปาจะไม่ว่างเรื่องอะไร คงจะไปอยู่กับพี่ที่เปาเคยเล่าให้ฟังว่าเด็ด ชอบคนแก่กันหรือไงก็ไม่รู้ อ๊อฟคิด อ๊อฟเดินขึ้นมาบนชั้นโรงหนัง ไปตรงโซนตู้เกม ครั้งสุดท้ายที่มานั่งเล่นอะไรแบบนี้คือตอนไหนกันนะ อ๊อฟก็จำไม่ได้เหมือนกัน อ๊อฟนั่งลงหยอดเหรียญเล่นเกม นึกถึงสมัยเรียนตอนที่อ๊อฟมาเล่นกับเพื่อน ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันไปเรียนคนละทิศคนละทาง ไปใช้ชีวิตของตัวเอง อ๊อฟก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าการแยกกันไปใช้ชีวิตจำเป็นจะต้องเลิกติดต่อันด้วยหรอ แต่ช่างมันเถอะ อ๊อฟก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว อ๊อฟเล่นสักพักก็เบื่อ เดินไปที่หน้าจอฉายตัวอย่างหนัง ยืนมองสักพักก็ตกลงที่จะเข้าไปนั่งดูหนังสักเรื่อง ฆ่าเวลาของวันนี้ไป อ๊อฟเดินไปซื้อตั๋วแล้วเข้าโรงไป อ๊อฟเลือกเรื่องและรอบที่คนดูน้อยมากๆเพราะอยากจะนั่งชิวๆ อ๊อฟหาที่นั่งตัวเองเจอแล้วก็นั่งลง โรงว่างมาก มีคนอยู่ประมาณ4-5คนได้ ข้างๆอ๊อฟเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตาดี ผู้ชายคนนั้นมองอ๊อฟแล้วยิ้มให้ อ๊อฟก็ยิ้มตอบ อ๊อฟมองไปที่มือของผู้ชายคนนั้นที่อยู่ตรงเป้า ชยำไปมา อ๊อฟยิ้ม เอามือขยำเป้าตัวเองด้วยเช่นกัน อ๊อฟมองซ้ายขวา รูดซิปตัวเองลง ขยำเป้าตัวเองไปมา ควยอ๊อฟแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน ผู้ชายคนนั้นมองเป้ากับหน้าอ๊อฟสลับไปมาเหมือนขออนุญาต อ๊อฟจับมือผู้ชาคนนั้นมาจับเป้าตัวเอง ผู้ชายคนนั้นขยำควยอ๊อฟอย่างมันส์มือ อ๊อฟควักวยออกมา ควยใหญ่ยาว10นิ้วตั้งโด่ชี้หน้าผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นมองควยอ๊อฟอย่างตกตะลึงในความใหญ่ จับควยของอ๊อฟชักขึ้นลง อ๊อฟมองไปรอบๆ กดหัวผู้ชายคนนั้นลงมา ผู้ชายคนนั้นเอาควยอ๊อฟเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ 'ซี้ดด' อ๊อฟครางเบาๆ ผู้ชายคนนั้นอมควยของอ๊อฟอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของอ๊อฟ ถอกควยของอ๊อฟลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนอ๊อฟเสียวไปหมด อ๊อฟจิกหัวของผู้ชายคนนั้นไว้แล้วเด้งเอวเย็ดอปากอย่างเมามันส์ 'อ๊อก ออก ออก' อ๊อฟกระแทกควยเข้าไปในปากไม่ยั้ง ควยอ๊อฟใหญ่คับปากไปหมด อ๊อฟแทงเข้าไปลึกจนผู้ชายคนนั้นสำลักน้ำตาเล็ด อ๊อฟเอาควยตีหระพุ้งปากผู้ชายคนนั้นจนหน้าสั่น กดหัวผู้ชายคนนั้นอมเข้าไปมิดลำ บีบจมูกเอาไว้ ผู้ชายคนนั้นตีขาอ๊อฟเพราะหายใจไม่ออก อ๊อฟปล่อยออก น้ำลายผู้ชายคนนั้นไลเยิ้มติดควยอ๊อฟมา อ๊อฟเอาควยแฉะๆตีหน้าผู้ชายคนนั้นรัวๆ ผู้ชายคนนั้นจับลำควยอ๊อฟตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของอ๊อฟจนชุ่ม อ๊อฟจิกหัวผู้ชายคนนั้นไว้ บีบแก้มของผู้ชายคนนั้น เด้าปากของผู้ชายคนนั้นอย่างเร็วและแรง ควยอ๊อฟกระแทกเข้าไปลึกถึงคอหอย ''อึก ออก อ๊อก'' อ๊อฟสอดควยเข้าออกปากผู้ชายคนนั้นเป็นจังหวะ คอยมองเช็คอยู่ตลอดว่ามีใครเดินมามั้ย อ๊อฟกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ 'อาาา ซี้ดดด!' อ๊อฟกระแทกควยเข้ามาสุดลำ ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในปากผู้ชายคนนั้น น้ำควยอ๊อฟเยอะมากจนแทบกลืนไม่ทัน รสชาติคาวๆของน้ำควยเต็มปากไปหมด อ๊อฟถอนควยออก ใส่กางเกงกลับตามเดิม หยิบกระเป๋ายืนขึ้น ยิ้มให้ผู้ชายคนนั้นแล้วเดินออกมาจากโรง ค่อยสบายตัวหน่อย อ๊อฟลงมาข้างล่าง มองเข้าไปในร้านไอติมก็เห็นคนคุ้นหน้านั่งอยู่กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง
: D: c `4 _' S. N4 E! x& v' q0 [
เตียงมองปิ่นที่นั่งเขี่ยไอติมเล่นอย่างเหม่อลอย ''มึงจะรอให้มันละลายแล้วค่อยกินหรือไง'' ปิ่นเงยหน้ามามองเตียง ''มึงชวนกูออกมาเองนะ แล้วมานั่งกร่อยอะไรเนี่ย'' ''ไอสัส กูเพิ่งเลิกกับแฟนนะเว้ย'' ''แล้วไง มึงควรดีใจด้วยซ้ำที่เลิกกับอีมิ้นท์ กูเตือนไปกี่รอบแล้วห้ะ'' ''อย่าซ้ำเติมกูได้มั้ย เพื่อนเหี้ยอะเนี่ย เพื่อนมึงเศร้ามึงต้องปลอบดิ'' ''ก็เพื่อนโง่ซ้ำซ้อนไง เลยต้องด่า'' เตียงเอามือดันหัวของปิ่นจนหงายหลัง ''แล้วกูจะไปเรียนยังไงวะ'' ''ทำไมอะ'' ''ก็ต้องเจอกันทุกวันเลยนะเว้ย'' ''แล้วไง มันจะฆ่ามึงหรือไง'' ''มึงไม่เข้าใจกูหรอก'' ''เออ ไม่เข้าใจ'' ''มึงทำได้ไงวะ เลิกกับแฟนแล้วต้องเจอกันแทบทุกวัน มึงไม่เจ็บบ้างหรอ'' ''ก็ทำว่ามันเป็นเหมือนฝุ่นสิ จะได้มองไม่เห็น ง่ายแค่นี้เอง'' ปิ่นยักไหล่ ''แล้วมึงไม่คุยกับมันอีกเลยหรอ'' ''กูจะไปคุยกับมันทำหอกอะไรล่ะ'' ปิ่นหัวเราะ ''แล้วมึงโอเคมั้ย'' เตียงถาม ''เป็นห่วงกูด้วยหรอ'' ''ไม่ห่วงมั้งไอสัส'' ''กูก็โอเคอยู่'' ''เออ แล้วน้องคนที่อยู่กับมึงบ่อยอะ'' ''ใคร ไออ๊อฟหรอ'' ''เค้าเป็นใครวะ'' ''น้องรหัสกู'' ''ดีลให้หน่อยดิ'' ''ร่านก็เลือกบ้างได้มั้ย นี่น้องเพื่อนนะ'' ''ก็เห็นหล่อดี ทำไม หวงหรอ จะอุบไว้กินเองหรือไง'' ''กินเองเหี้ยอะไรล่ะ'' ปิ่นหัวเราะ ''ไม่ลองผู้ชายดูหน่อยหรอ'' ''ไม่ว่ะ ไม่ใช่แนว'' ''ลองก่อน แล้วจะติดใจนะ'' ''อย่าพยายาม'' เตียงขำ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะ เตียงเงยหน้าขึ้นไปมอง ปิ่นหันไปมองตาม ''อ้าว ไออ๊อฟ'' ''หวัดดีพี่'' อ๊อฟหวัดดีเตียงด้วย เตียงพยักหน้าทักทาย ''มาทำไรวะ'' ปิ่นถาม ''มาเดินเล่น พี่อะ มาทำไร'' ''ออกมาเดินเล่นเหมือนกัน'' อ๊อฟมองไปที่เตียง ''นี่เตียง เพื่อนกู'' ปิ่นแนะนำ เตียงเป็นผู้ชายหน้าตี๋ ผิวขาว หุ่นดีถูกใจอ๊อฟอยู่เหมือนกัน ''พี่เป็นพี่รหัสเหนือใช่มั้ย'' ''ใช่ รู้จักเหนือด้วยหรอ'' ''เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันครับ'' ''โห บังเอิญจัง'' เตียงตอบยิ้มๆ ส่งสายตามาให้ อ๊อฟก็ยิ้มตอบ ปิ่นมองทั้งคู่ ''ไปเปิดห้องเลยมั้ย ไม่เอากันตรงนี้ไปเลยล่ะ'' ''ไอสัส'' เตียงว่า หัวเราะขำ อ๊อฟขำเบาๆ ''งั้นกูไปละปิ่น มึงอยู่กับน้องเค้าไปละกันนะ'' ''เอ้า ไปไหนวะ'' ''มีนัดต่อว่ะ ไว้เจอกัน'' ''เออ เจอกัน'' เตียงเดินผ่านอ๊อฟ ''เจอกันนะครับน้องอ๊อฟ'' ''เจอกันครับ'' อ๊อฟยิ้ม เตียงเดินไป อ๊อฟนั่งลงตรงที่ของเตียง ''ดีขึ้นยัง'' อ๊อฟถาม ''ดีขึ้นแล้ว มั้งนะ'' ''ดีเหี้ยอะไร ผมเห็นพี่ยังลงเพลงห่าอะไรไม่รู้เป็นสิบเพลงอยู่เลย'' ''ให้กูเฮิร์ทหน่อยไม่ได้หรอวะ กูก็รักของกูนะเว้ย'' อ๊อฟมองบน ปิ่นตักไอติมขึ้นมากิน อ๊อฟมองหน้าปิ่นก็เห็นว่าหน้าของปิ่นนั้นเศร้ามาก ถึงจะพยายามทำตัวสดใสเหมือนปกติแต่อ๊อฟก็ดูออก อ๊อกยื่นหน้าไปหาปิ่น ''อะไร'' ''กินด้วย'' ''เอาช้อนมาตักดิ'' ''ขี้เกียจ'' ปิ่นขำ ตักไอติมขึ้นมาป้อนอ๊อฟ อ๊อฟอ้าปากงับกิน ''แดกอะไรเลอะแบบนั้นล่ะ'' ปิ่นยื่นมือมาเอานิ้วเช็ดขอบปากของอ๊อฟ ทั้งคู่มองตากัน ปิ่นยิ้ม เขกหัวอ๊อฟ ''จ้องหาพ่อมึงหรอ'' ปิ่นขำ อ๊อฟนั่งขึ้นมา ''แล้วเดี๋ยวพี่ไปไหนต่อ'' ''คงจะกลับแหละ'' ''ไปส่งหน่อยดิ'' ''เอ้า แล้วรถมึงอะ'' ''ไม่ได้เอามา มารถไฟฟ้า'' ''เออ ไปๆ'' ทั้งคู่ลุกขึ้น ปิ่นเดินไปจ่ายเงิน ทั้งคู่มาที่ลานจอดรถ อ๊อฟขึ้นมาบนรถปิ่น ''อยู่ไกลมั้ย'' ''ไม่ไกลจากนี่หรอก'' ปิ่นพยักหน้า ''บอกทางละกัน'' ''อืม'' ปิ่นขับรถออกมาจากห้างโดยมีอ๊อฟคอยบอกทาง สักพักแิ่นก็มาถึง ''ก็ไม่ไกลจากกูมากนะ'' ''พี่อยู่ไหน'' ''จากนี่ก็ประมาณ2กิโลมั้ง'' ''เออ ไม่ไกล'' อ๊อฟหยิบกระเป๋า หันไปมองปิ่นก็เห็นว่าปิ่นทำหน้าเศร้าอีกครั้ง ''มีอะไรก็มาหากูนะพี่'' ปิ่นยิ้ม ''เออ'' อ๊อฟลงมาจากรถ ปิ่นกลับมาเศร้าอีกครั้งหลังจากอ๊อฟลงไป ช่วงนี้คงต้องหาอะไรทำ ออไปเที่ยวบ่อยๆ พออยู่ว่างๆละมันฟุ้งฆ่านทุกที อยากจะหายเฮิร์ทเร็วๆเหมือนกัน ปิ่นขับรถกลับคอนโดของตัวเอง ทะเล ''เล! กล่องข้างล่านี่แม่เอาไปไว้ท้ายรถเลยนะลูก!'' เสียงแม่ตะโกนมาจากข้างล่าง ''ครับแม่!'' ทะเลตอบ หยิบหนังสือวางเรียงกันใส่กล่อง หลังจากที่คิดไตร่ตรองมานาน ในที่สุดทะเลก็ตัดสินใจย้ายออกไปอยู่คอนโด โดยคอนโดที่ทะเลจะไปอยู่นั้นเป็นคอนโดที่ลุงของทะเลซื้อทิ้งเอาไว้ให้แม่นานมาแล้ว แต่ไม่มีคนไปอยู่ แม่เลยเก็บไว้ให้ทะเลเื่อมหาลัย ซึ่งก็ได้ใช้จริงๆ ถ้าเลือกได้ทะเลก็จะเลือกอยู่กับแม่ที่บ้านคอยช่วยงานที่คาเฟ่ แต่เพราะบ้านของทะเลนั้นอยู่ไกลจากมหาลัยของทะเลมากๆ ใช้เวลาในการเดินทางค่อนข้างนาน ถ้าออกสายรถก็ติดหนัดทำให้เข้าเรียนสายซึ่งไม่เป็นผลดีต่อผลการเรียนของทะเลเลย ทำอะไรก็ลำบาก ไปเที่ยวไปหาเพื่อนก็ไม่สะดวก และลุ่มเพื่อนของทะเลก็อาศัยอยู่ในย่านที่ทะเจะย้ายไปด้วย ทุกอย่างคงจะง่ายขึ้นหลังจากที่ย้ายไปแล้ว แต่ก็ใจหายเหมือนกัน ทะเลอยู่ที่บ้านหลังนี้มานาน วันหนึ่งพอต้องออกไปอยู่ที่อื่นเลยรู้สึกโหวงๆเหงาๆยังไงไม่รู้ ทะเลเอาหนังสือและของตกแต่งเล็กๆน้อยๆใส่กล่องรวมกันไว้ เอาอีกกล่องออกมาเปิด หยิบกรอบรูปลงมาดู หลายรูปเป็นรูปครอบครัวของทะเล ซึ่งก็มีแค่แม่และทะเลเท่านั้น บางรูปที่ดูเหมือนจะมีพ่ออยู่ด้วยก็เหมือนจะโดนตัดออกไป ทะเลเลือกรูปที่ชอบมาๆใส่กล่อง ส่วนที่เหลือเอาไว้ที่เดิม แน่นอนว่า1กล่องจะต้องเต็มไปด้วยของใช้แมวต่างๆ พูดให้ถูกคือ2กล่องเลยต่างหาก พวกเสื้อผ้าทะเลเก็บลงไปหมดแล้ว ทะเลยกกล่องลงมาไว้ข้างล่างทีละ2-3กล่องเรื่อยๆ แม่เอาไปใส่ไว้หลังรถตู้ของที่บ้าน ทะเลเอากล่องสุดท้ายออกมากาง หยิบตุ๊กตาตัวโปรดที่หัวเตียงซึ่งมีอยู่เยอะมากทุกตัวใส่ลงไป ตุ๊กตาพวกนี้มีความสำคัญกับทะเลมาก เพราะทุกครั้งที่ไปเที่ยวกับแม่ไม่ว่าจะที่ไหน ต่างจังหวัด ต่างประเทศ สิ่งที่แม่ทำจนกลายเป็นธรรมเนียมคือการซื้อตุ๊กตาที่หาซื้อได้ที่นั่นให้ทะเลเก็บไว้ ทำให้ตุ๊กตาทุกตัวที่แม่ซื้อให้มีความทรงจำของสถานที่นั้นๆอยู่ ทะเลถือกล่องเดินออกมาจากห้อง หยุดมองหน้าประตู ทะเลคงจะไม่ได้กลับมาที่นี่บ่อยๆสักเท่าไหร่ คงจะคิดถึงบ้านมากๆ ทะเลเดินลงมาข้างล่าง ''เสร็จแล้วหรอลูก'' ''เสร็จแล้วครับ'' ทะเลเดินเอากล่องสุดท้ายไปไว้หลังรถ แม่ของทะเลเดินเข้าบ้านไปหยิบแว่นกันแดดแล้วเดินออกมา ''คอฟฟี่กับวานิลลาอยู่ในรถแล้วนะ'' ''ครับ เลเอาเข้าไปแล้ว'' แน่นอนว่าจะลืมแมวทั้ง2ของทะเลไม่ได้แน่นอน ทะเลเปิดประตูขึ้นมา ''เมี้ยวว'' แมวของทะเลส่งเสียงร้องเมื่อเห็นทะเล แม่ตามขึ้นมานั่งฝั่งคนขับ ''ไม่ลืมอะไรแน่นะ'' ''ครับ'' ทะเลอุ้มคอฟฟี่มานั่งบนตักเพราะติดทะเลมากกว่าวานิลลา แม่ขับรถออกมาจากบ้าน เข้าสู่ถนนใหญ่ รถติดเหมือนเคย ''นี่เราต้องเจออะไรแบบนี้ทุกวันเลยหรอเนี่ย'' ''เลชินแล้วล่ะแม่'' ''ชินอะไร ไปสายบ่อยๆไม่ใช่หรอ'' ''ก็รถมันติดนี่นา'' ''แม่เลยไล่ให้ไปอยู่คอนโดเร็วๆนี่ไง กว่าจะยอมย้ายนะ'' ''ก็เอยากอยู่กับเเม่นี่ครับ'' ทะเลกอดแม่เอาหัวหนุนไหล่ แม่ทะเลขำ สักพักแม่็ขับมาถึงคอนโดใหม่ของทะเลที่อยู่ในย่านคอนโดและห้าง คุณลุงของทะเลซื้อไว้นานมากแล้ว ''งั้นแม่ส่งแค่นี้นะ นี่ กระเป๋าพวกเอกสารและคีย์การ์ด'' ทะเลรับมา ทำหน้าเศร้า ''อะไรเรา'' ''คิดถึงแม่มากแน่เลย'' ทะเลเข้ามากอดแม่ แม่กอดทะเลตอบ เอามือลุบหัวทะเลอย่างเอ็นดู ''กับมาได้ตลอดนั่นแหละ แม่ไม่ได้ไปไหนสักหน่อย ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะเรา มีอะไรก็โทรมาหาแม่นะ'' ''ครับแม่ ขับรถดีๆนะครับ'' แม่กลับขึ้นไปบนรถ โบกมือให้ ทะเลโบกมือตอบ แม่ขับรถออกไป ทะเลมองตามจนรถแม่ลับสายตา ทะเลนั่งยองๆ มองเข้าไปในกรงแมวทั้ง2 ''ขึ้นห้องกันเนอะลูก'' ทะเลพูดยิ้มๆ แล้วทะเลก็นึกอะไรขึ้นมาได้ แล้วทำไมทะเลไม่ให้แม่ช่วยเอาของขึ้นห้องล่ะ ทะเลมองไปที่กองกล่องหลายๆกล่อง ถ้าให้ทะเลยกขึ้นยกลงคนเดียวคงจะมืดกันพอดี ทะเลคิดว่าจะทำยังไงดี ควรไปขอให้ทางคอนโดช่วยมั้ยนะ จะโทรหาแม่เดี๋ยวแม่ก็ต้องลำบากมาที่นี่อีก ทะเเอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกไปหาคนที่นึกถึงได้เป็นคนแรก สักพักปลายสายก็รับ ''ฮัลโหล'' เสียงทุ้มต่ำดังมาตามสาย ''ฉลาม ขอโทษนะ นอนอยู่หรอ'' ''อืม'' ฉลามตอบ ปกติแล้ววันหยุดฉลามจะนอนยาวไปถึงช่วงบ่ายช่วงเย็นเลย ''มีอะไรหรอ'' ''คือ เราย้ายออกมาคอนโดแล้ว'' ''ย้ายวันนี้หรอ'' ''ใช่'' ''ให้ไปช่วยมั้ย'' ''คือ เราอะอยู่หน้าคอนโดแล้ว แต่ของเยอะมากเลย'' ''ส่งโลมา เดี๋ยวไป'' ''โอเค ขอบคุณมากนะ'' ทะเลวางสาย ฉลามนี่พึ่งได้อย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย ทะเลหาที่นั่งรอให้ฉลามมา แต่ถ้าฉลามมาคนเดียวจะเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า หรือทะเลควรเรียกมาอีกสักคนดีนะ
- i, A9 I3 n6 f; y# J0 b% ~4 J/ E* F
ฉลาม ฉลามนั่งอยู่บนเตียงก้มหน้ามองพื้น เงยหน้าขึ้นมา นั่งสักพักให้ตัวเองตื่น หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบน้ำล้างหน้า เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ ตอนทะเลโทรมาบอกว่าย้ายมาคอนโดแล้วก็แปลกใจนิดหน่อย ทะเลเคยบอกเอาไว้แล้วว่าคิดเรื่องย้ายมาอยู่คอนโดแต่ไม่ได้บอกว่าวันไหน อยู่โทรมาแบบนี้ก็แอบปุปปัปอยู่เหมือนกัน แต่ก็ดีแล้วที่ทะเลย้ายออกมา เพราะจะได้ไปไหนมาไหนกันได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม ตอนที่ทะเลอยู่บ้านเวลาไปหาทีต้องขับรถไกลมาก ค่อนข้างลำบาก ฉลามเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็คตัวเองหน้ากระจก หยิบกระเป๋าและุญแจรถออกมาจากห้อง ลงมาข้างล่าง ไปที่ลานจอดรถ ขับบิ๊กไบค์สีดำคันโตของตัวเองออกไปตามโลเคชั่นที่ทะเลส่งมาให้ สักพักฉลามก็มาถึงคอนโดสูงใหญ่ดูหรูแห่งหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้ไกลไปจากคอนโดของฉลามสักเท่าไหร่ ใช้เวลาขับรถประมาณ20นาที ฉลามขับบิ๊กไบค์เข้าไป มองไปก็เห็นทะเลนั่งอยู่ตรงม้านั่ง ทะเลเงยหน้าเห็นฉลามในเสื้อหนังและหมวกกันน็อคสีดำบนบิ๊กไบค์ก็ยิ้มแล้วโบกมือให้ ฉลามขับมาจอดหน้าทะเล ถอดหมวกกันน็อคออก ''รอนานมั้ย'' ''ไม่นาน ขอบคุณที่มาช่วยนะ'' ''ไม่เป็นไร'' ''แล้วทำไมมาเร็วจัง'' ''คอนโดเราไม่ไกลเท่าไหร่'' '''จริงหรอ ดีจัง'' ทะเลยิ้มกว้าง ฉลามมองไปที่กล่องหลายกล่อง ''เอาอะไรมาเยอะจัง'' ทะเลเกาหัว ''ก็ไม่รู้เหมือนกัน น่าจะเป็นของแมวซะส่วนใหญ่แหละ'' ''เข้าใจได้'' ฉลามพยักหน้า นั่งลงมองเข้าไปในกรงแมว แมวของทะเลนั้นน่ารักมาก แต่เพราะต้องคีปลุคเลยต้องนิ่งไว้ทั้งที่อยากจะเล่นด้วยมากๆ ''เอาขึ้นไปเลยมั้ย'' ''อื้ม'' ''ย้ายเข้าไปไว้ข้างในก่อนเถอะ'' ทะเลพยักหน้า ทั้งคู่ย้ายกล่องเข้ามาด้านในคอนโด ทะเลกับฉลามขึ้นมาบนห้อง ทะเลเอาคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไป ห้องของทะเลนั้นเป็นสีน้ำตาล ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เป็นไม้สีอ่อนซะส่วนใหญ่ ดูอบอุ่นเข้ากับทะเลดี ''ห้องน่าักดีจัง'' ทะเลถูกใจกับห้องขอตัวเองมาก ฉลามมองแล้วก็รู้สึกเข้ากับทะเลดี ''เดี๋ยวเราลงไปยกกล่องมานะ'' ฉลามบอก ฉลามยกกล่องขึ้นมาข้างบนเรื่อยๆหลายรอบ ทะเลเปิดกล่องเอาของจัดเข้าที่เข้าทาง ทะเลเอาหนังสือขึ้นวางบนชั้น เดินเข้าไปดูในห้องนอน ห้องนอนของทะเลก็ดูอบอุ่นน่ารักมากเลยทีเดียว ทะเลยกกล่องตุ๊กตาเข้ามาในห้อง เอาออกมาวางที่หัวเตียงทีละตัวๆเรียงตามความเก่าใหม่ของวันที่ซื้อ ฉลามเดินเข้ามาด้วยแล้วนั่ลงบนเตียง ''ทำไมมันเยอะจัง'' ''แม่เราซื้อตุ๊กตาพวกนี้ให้อะ ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกันแม่ชอบหาซื้อตุ๊กตาของสถานที่นั้นให้เราเก็บไว้ มองแล้วมันก็นึกถึงแต่ก่อนที่ไปเที่ยวกัน'' ทะเลพูดไปยิ้มไป ฉลามเผลอหลุดยิ้มออกมาเหมือนกัน ทะเลหยบตุ๊กตาฉลามมาตัวหนึ่ง ''อันนี้แม่เราซื้อให้ตอนที่ไปเที่ยวสยามโอเชี่ยนเวิลด์ด้วยกันตอนเราเด็กๆ'' ทะเลเอาตุ๊กตาตัวนั้นมาชูข้างๆหน้าฉลาม ''หน้าเหมือนกันเลย'' ทะเลยิ้ม รอยยิ้มของทะเลนั้นน่ารักมากจนฉลามเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ฉลามเอามือจับมือของทะเลแนบแก้มของตัวเอง ทะเลตกใจนิดหน่อย ทำำอะไรไม่ถูก ฉลามยื่นหน้ามาใกล้ทะเลขึ้นเรื่อยๆ ทะเลใจเต้นแรงเขินไปหมด ''เราหน้าเหมือนหรอ ดูใกล้ๆสิ'' ฉลามเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ ฉลามมองไปที่ริมฝีปากของทะเลแล้วมองตาทะเล ทะเลหน้าแดงร้อนผ่าวไปหมด เสียงโทรศัพท์ของทะเลกังขึ้น ทะเลรีบถอยตัวออก ''อ่า เราไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ'' ''โอเค'' ทะเลเดินออกไปจากห้อง ฉลามเกาหัว เมื่อกี๊ทำอะไรไป ทะเลจะโอเคมั้ยนะ ทะเลกดรับโทรศัพท์ ''ฮัลโหล'' ''Hey พี่ถึงแล้ว เลอยู่ไหน'' ''มาช้าจังนะครับ'' ''ติดธุระน่า จะให้ยกอะไรล่ะ'' ''มันมีกล่องอีกใบ2ใบปะครับ ตรงรีเซปชั่นอะ'' ''ใช่'' ''พี่เอาขึ้นมาห้อง504ได้เลยครับ ขอบคุณนะครับ'' ''Ok'' ทะเลวางสาย นั่งลงที่โซฟา นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊แล้วก็เขินไปหมด ถ้าเมื่อกี๊โทรศัพท์ไม่ดังจะเป็นยังไงนะ ฉลามเดินออกมาจากห้องนอน ทะเลไม่กล้ามองหน้าฉลามเพราะเขิน ฉลามนั่งลงข้างๆ ''เมื่อกี๊เราขอโทษนะ'' ''ขอโทษทำไม'' ''ไม่ได้โกรธหรอ'' ''เราจะไปโกรธอะไรล่ะ'' ทะเลยิ้มให้ ฉลามเลื่อนตัวเข้ามาใกล้ ''งั้นทำต่อได้มั้ย'' สายตาของฉลามนั้นแทะโลมมากๆจนทะเลทำตัวไม่ถูก ฉลามยิ้ม ''เราล้อเล่น'' ฉลามถอยตัวกลับไป ทะเลโล่งอก ฉลามนี่ชอบทำตัวแปลกๆจริงๆเลย เสียงออดห้องของทะเลดังขึ้น ''ใครมาหรอ'' ''คือ ตอนแรกเรากลัวฉลามจะเหนื่อยอะ ถ้าช่วยเราคนเดียว เราเลยเรียกพี่รหัสเรามาด้วย'' ''อ๋อ'' ทะเลเดินไปเปิดประตู 9 [9 Z3 C2 w% g% g
ทอมมี่ ''Hi cutie'' ทอมมี่วางกล่องลงดึงทะเลเข้าไปหอมแก้ม ทะเลดันหน้าทอมมี่ออก ''ทำอะไรครับเนี่ย'' ทอมมี่เหลือบไปเห็นฉลามที่มีสีหน้าท่าทางเหมือนจะพุ่งเข้ามาต่อยตัวเอง ''ใครหรอ'' ทอมมี่ถาม ทะเลหันไปมองฉลาม ''นี่เพื่อนผมฉลาม ผมใหเค้ามาช่วยด้วย ฉลาม นี่พี่ทอมมี่ พี่รหัสเรา'' ''Hi'' ทอมมี่โบกมือส่งยิ้มไปให้ ''หวัดดีครับ'' ฉลามตอบเสียงเรียบ ''ไม่เป็นมิตรเลยนะ เพิ่งเจอกันครั้งแรกเองนะ'' ''พอเลยพี่ทอม อย่าไปแกล้งเพื่อนผม'' ''พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยสักหน่อย มาตั้งไกล มากอดหน่อย'' ''ไม่'' ทอมมี่กอดทะเลไว้แน่น ทะเลพยายามดันออก ฉลามเดินเข้ามาแล้วจับทั้งคู่แยกกัน ''เค้าก็บอกอยู่นี่ครับว่าไม่ให้กอด'' ทอมมี่ยักคิ้วเชิงสงสัย มองทั้งคู่สลับกันไปมา ''มีผัวแล้วหรอ'' ''ผัวอะไรล่ะพี่'' ทะเลตีทอมมี่ ทอมมี่เอามือจับไหล่ทำท่าเจ็บ หัวเราะชอบใจ ''แต่พี่มาได้แปปเดียวเอง เสียเที่ยวจัง'' ''ผมโทรไปตั้งนานแล้ว พี่เพิ่งมาเองนี่'' ทอมมี่ทำหน้ายู่ ''แต่ย้ายมาก็ดีนะ จะได้มาหาง่ายๆหน่อย'' ''ไม่ต้องมาเลย'' ''ไม่อยากประเดิมห้องใหม่หน่อยหรอ จะไปหาไหนไกลล่ะ มีพี่สุดหล่อลีลาเด็ดอยางพี่อยู่นี่ จะโทรมาตอนไหนก็ได้'' ทอมมี่พูดจาทะลึ่งเหือนอย่างเคย แต่ฉลามนั้นหงุดหงิดมากๆกับท่าทางและคำพูดของทอมมี่ต่อทะเล ทอมมี่มองหน้าฉลามแล้วยิ้มให้ ''พี่ไปก่อนดีกว่า ไม่งั้นได้ตายอยู่นี่แน่ๆเลย'' ทอมมี่บอก ''ขอบคุณมานะครับพี่ทอม'' ทอมมี่โบกมือให้ ''Anytime (ได้เสมอ)'' ทอมมี่ออกจากห้องไป ''ขอโทษแทนพี่เราด้วยนะ เค้าเป็นคนทะลึ่งแบบนี้แหละ แต่ไม่มีอะไรหรอก'' ''ไว้ใจไม่ได้หรอก'' ฉลามบอกเสียงแข็ง ''ไม่เอาน่า'' ทะเลยิ้ม แมวสองตัวของทะเลเดินมาคลอเคลียที่ขาของทั้งคู่ ฉลามนั่งลง เอามือยื่นออกไป วานิลลาเอาหัวถูมือของฉลาม ทะเลทำหน้าแปลกใจ ''อะไรหรอ'' ฉลามถาม ''ปกติวานิลลาไม่ชอบคนแปลกหน้าเลยนะ ขนาดเรามันยังไม่ติดเลย'' ฉลามยิ้มอ่อน เอามือลูบหัววานิลลาเบาๆ ''วันนี้ขอบคุณมากนะที่มาช่วย'' ''ไม่เป็นไร'' ''แล้วเดี๋ยวจะกลับเลยมั้ย'' ฉลามพยักหน้า ''ต้องไปธุระต่อ'' ''ว่าจะชวนกินข้าวเย็นด้วยกันก่อน'' ''วันหลังนะ ค่อยไปหาอะไรกินกัน'' ทะเลยิ้ม พยักหน้า ''อื้ม'' ทะเลลงมาส่งฉลามข้างล่าง ''ไปดีๆนะ'' ''เจอกัน'' ฉลามเดินมาขึ้นบิ๊กไบค์ มองไปที่คอนโดของทะเล แต่ใกล้กันแบบนี้ก็ดี จะได้อยู่ในสายตามากขึ้น ฉลามขับบิ๊กไบค์ออกไป | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-12-7 01:12:03
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-12-7 03:08:26
โพสต์ 2021-12-7 04:31:13
