แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-1-8 19:48 4 L( @* u9 P/ x6 \! ?2 H/ g
4 U( ~4 x9 d9 ~8 z
( G! ]! a7 g! O0 l
เปา เปาขับรถเข้ามาจอดในมหาลัย ตอนนี้เทอม2ผ่านมาได้สักพักแล้ว เหมือนได้หยุดไปแค่แปปเดียวแต่ก็เป็นเรื่องปกติ เปาจอดรถหยิบกระเป๋าลงมา เดินตรงไปที่คณะแพทย์ ระหว่างที่เดินคนที่ผ่านไปผ่านมาแอบหันมามองเปา ถึงเปาจะไม่ได้มีแฟนคลับหรือคนรู้จักเยอะแบบเหนือน้ำทะเลแต่ก็ฮอตพอตัวอยู่ ด้วยหน้าตาที่หล่อน่ารัก นิสัยทะเล้นเฟรนด์ลี่ ทำห้เป็ลงนที่ชื่นชอบของคนที่ได้พบเจอ นอกจากนั้นเปายังเป็นน้องชายของปอนด์ที่จบไปแล้วด้วย พี่ชายของเปาเป็น1ในผู้ชายที่ดังที่สุดในมหาลัย หน้าตาดี ผลการเรียนยอดเยี่ยม นิสัยเทพบุตร มีบางครั้งที่เปาอยากเป็นแบบพี่ชายอยู่เหมือนกัน แต่พอคิดๆดูแล้วเป็นตัวเองแบบนี้น่าจะดีกว่า เอาสิ่งดีๆของพี่มาปรับใช้ก็พอ เปากับปอนด์เลยไม่เคยมีปากเสียงหรือความรู้สึกขุ่นเคืองอิจฉากันเลยเพราะไม่เคยแข่งกัน ถึงจะไม่ค่อยได้เจอกันแต่ปอนด์ก็ไม่เคยทำตัวห่างเหินกับเปา พอย้ายมาอยู่ที่ไทยตอนนี้ก็อยู่ในความดูแลของปอนด์ทำให้ทั้งคู่สนิทกันขึ้นไปอีก ฮาร์ทแฟนปอนด์ก็เป็นคนดีมากเหมือนกัน ทำกับเปาเหมือนเป็นน้องชายตัวเอง เปาเดินมาถึงหน้าคณะ ตอนนี้ยังมีคนมาไม่มากนัก เปาเดินไปที่โต๊ะประจำของกลุ่ม ตอนนี้ยังไม่มีใครมา เปาวางกระเป๋าแล้วนั่งลง เอาโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่นเกมฆ่าเวลา ในกลุ่มนั้นเปาเป็นคนที่มักจะมาเช้าที่สุด แต่ก็หายไปจากโต๊ะคนแรกเพราะไปกินข้าวเช้ากับอ๊อฟ ในกลุ่มนี้เปาน่าจะเป็นคนที่คนเข้าหาได้ง่ายที่สุดแล้ว เนื่องจากคนอื่นๆดูมีโลกส่วนตัวสูง เปาเป็นคนชิลๆ ไปไหนไปกัน ขี้แกล้งและมีนิสัยเหมือนเด็กนบางมุม ซึ่งก็เป็นสเน่ห์ของเปา เปานั่งเล่นเกมอยู่สักพักก็มีคนเดินมา อ๊อฟนั่นเอง สองคนนี้มักจะมาไล่ๆกันอยู่เสมอ เล่นเมด้วยกัน ไปกินเหล้าด้วยกัน ดังนั้นถ้าจะบอกว่าสองคนนี้สนิทกันสุดก็ไม่ผิด อ๊อฟนั่งลง ''จบยัง'' ''ใกล้ละ ไปหาไรแดกปะ'' ''เออ ไปดิ'' เปาเล่นเกมจนจบ ทั้งคู่ลุกขึ้นหยิบกระเป๋าเดินไปซอยข้างๆมอเพื่อหาอะไรกิน ทั้งคู่เข้ามาในร้านตามสั่งเจ้าประจำแล้วสั่งข้าว ทั้งคู่นั่งรอสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ เปาส่งข้อความเข้าไปในไลน์กลุ่มเหมือนทุกที 'มาแดกข้าวกับไออ๊อฟ' ทั้งคู่ตักข้าวกินคุยกันเรื่อยเปื่อย ''วันนี้มีสอบปะวะ'' ''ไม่มีไม่ใช่หรอ แค่ส่งการบ้านหนิ'' ''ไม่รู้กูก็จำไม่ได้'' ''ค่อยถามน้ำเอาก็ได้'' เปาพยักหน้า ''เออ วันนี้มึงมีนัดไปกินข้าวกับพี่รหัสปะ'' อ๊อฟถาม ''ใช่ ได้เจอสักที'' เปาพูดอย่างเหนื่อยหน่าย พี่รหัสของเปานั้นค่อนข้างตามตัวยากเพราะยุ่งหรืออะไรสักอย่าง ทำให้ยังไม่เคยเจอกันจริงจัง แต่พี่รหัสของเปาก็ไม่ได้ทิ้งเปา ยังคอยซื้อของฝากเพื่อนมาให้อยู่ตลอดๆ ''พี่มึงพี่เสาร์นี่ใช่มั้ย'' ''ใช่ แต่มีอีกคน'' ''หืม'' ''ก็วันนั้นไง ที่มีเศษรุ่นพี่เหลืออะ เค้าเลยเทคกู ก็เลยมีพี่รหัสสองคน'' เปาบอก ''แล้วอีกคนนี่ใครวะ'' ''กูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พี่เสาร์เค้าบอกสนิทกัน'' อ๊อฟพยักหน้า ทั้งคู่นั่งกินข้าวเสร็จก็เรียกป้ามาเก็บเงิน ดูเวลาก็เห็นว่าใกล้เข้าคลาสแล้ว ทั้งคู่เดินกลับไปที่คณะ พอไปที่โต๊ะก็เห็นว่าไม่มีใคร คงจะขึ้นห้องเรียนไปกันหมดแล้ว ทั้งคู่ขึ้นไปที่ห้องเรียน เปิดประตูเข้าไปก็เจอว่าเพื่อนทุกคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว ทั้งคู่เดินไปนั่งที่ของตัวเอง หลังจากนั้นแปปเดียวอาจารย์ก็เข้ามา หลังจากคลาสสุดท้ายจบลงเปาก็แยกออกมาจากเพื่อนๆ เดินไปที่ลานจอดรถ เอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความออกไปหาพี่เสาร์ 'เลิกแล้วนะครับ' 'พี่เหลืออีกคลาสอะ เจอกันที่ร้านเลยละกันนะ ที่พี่บอกอะ สัก4โมงได้มั้ย' 'ได้ครับพี่ เจอกันครับ' 'เจอกันครับผม' เปาดูเวลา ตอนนี้เพิ่งจะเที่ยงเอง แล้วเปาจะทำอะไรดีระหว่างนี้ ก็คงจะนั่งเล่นเกมอยู่ห้องแหละมั้ง แต่วันนี้เปาเล่นไปเยอะแล้วเลยรู้สึกเบื่อๆนิดหน่อย เปาขับรถกลับไปที่คอนโดแล้วขึ้นมาบนห้อง วางของลง มองไปเห็นชุดออกกำลังกายที่ตากไว้ นั่นสิเปาไปออกกำลังกายหน่อยดีกว่าเพื่อฆ่าเวลา งานอดิเรกที่เปาโปรดปรานคือการเล่นเกมและการออกกำลังกายนี่แหละ เปาเลยล่ำขึ้นเรื่อยๆทุกเดือน เปาเดินเข้าห้องไปเอาชุดออกกำลังกายมาใส่กระเป๋า ขวดน้ำ ของต่างๆที่ต้องใช้ จากนั้นก็หยิบกระเป๋าและกุญแจรถเดินออกมาจากห้อง ลงมาข้างล่างคอนโด ขับออกไปที่ยิมที่เปาไปเป็นประจำ สักพักเปาก็มาถึง เปาเดินเข้ามาเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง เอาของไปเก็บที่ล็อคเกอร์ เปลี่ยนชุดออกมาออกกำลังกาย ใส่หูฟังฟังเพลงไปด้วย ปกติเปามักจะเล่นยิมที่มหาลัยไม่ก็ใต้คอนโด แต่ที่นี่เป็นอีกที่หนึ่งที่เปามาบ่อยๆเวลาอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ออกกำลังกายที่เดิมซ้ำๆจำเจเปากลัวจะเบื่อซะก่อน เปาออกกำลังกายจนตัวชุ่ม เหงื่อไหลลงไปตามกล้ามแขนแน่นๆ ระหว่างที่ออกกำลังกายเปาสังเกตว่ามีคนแอบมองอยู่ตลอด เปาเหลือบตาไปดูก็เห็นว่าเป็นผู้ชายคนนึ่งที่หน้าตาดีใช้ได้ เปายิ้มให้ ผู้ชายคนนั้นยิ้มตอบ พอเปาเล่นเสร็จก็วางอุปกรณ์ลง เดินกลับเข้าไปในห้องล็อคเหอร์ หันไปส่งสายตาให้ผู้ชายคนนั้นอีกรอบ เปาหยิบกระเป๋าเดินลงมาช้าๆ พอเหลือบตาไปมองก็เห็นว่าผู้ชายคนนั้นเดินตามลงมาด้วย เปายิ้ม เดินไปที่ลานจอดรถ ขึ้นไปบนรถ ผู้ชายคนนั้นเดินตามออกมา เปาเลื่อนกระจกลง ผู้ชายคนนั้นมายืนข้างกระจกแล้วยิ้มให้ ''สวัสดีครับ'' ''สวัสดีครับ'' ''เตนนะครับ'' ''เปาครับ'' ทั้งคู่มองตากัน เปาขำเบาๆเพราะไม่รู้จะพูดยังไงดี ''จะขึ้นมามั้ย'' ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า เปาเปิดประตูให้เตนขึ้นมาบนรถ 4 h5 Q! Q- U/ J; D1 O3 v
เตน เปาดึงเตนเข้ามาจูบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ''อืออ'' เตนครางในลำคอ เปาสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับเตน แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ มีคนเดินผ่านมา เปากดหัวของเตนลงซุกเป้าตัวเอง เตนสูดดมกลิ่นควยของเปา รูดซิปกางเกงของเปาลง ควยเปาแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน เตนขบกัดเบาๆไปตามลำควย ควักควยเปาออกมา ควยใหญ่ยาว11นิ้วเด้งออกมาชี้โด่ต่อหน้าเตน เตนจับควยเปาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' เตนอมควยของเปาอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของเปา ถอกควยของเปาลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยของเปา ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว ดูดเลียไข่ของเปาจนชุ่ม เปาจับหัวของเตนไว้ เอาควยยัดปาก เด้งเอวเย็ดปากของเตนอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ''อาาา'' ควยเปาใหญ่คับปากเตนไปหมด เปากระแทกควยเข้ามาในปากของเตนไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนเตนสำลักน้ำตาเล็ด เปาถอนควยออกจากปากเตน น้ำลายเตนไหลเยิ้มติดควยเปามา เปาเอาควยแฉะๆตีหน้าเตนรัวอย่างแรงจนหน้าสั่น เปาเลื่อนกระจกรถขึ้น ปรับเบาะแล้วผลักเตนลงไปนอน ถอดกางเกงของเตนออก ยกขาของเตนขึ้น รูหีสีชมพูของเตนขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน เปาก้มหน้าลงไปเลียหีของเตนอย่าเมามันส์ ''อ๊ะ อือออ'' เตนคราง เปาตวัดลิ้นเลียหีของเตนไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของเปาทำเอาเตนเสียวหีไปหมด เปาเลียหีของเตนอย่างมูมมามจนแฉะชุ่ม เงยหน้าขึ้นมา ถอดเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของเปา อกหนาไหล่กว้าง กล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ เปาเอาควยถูไปมาตรงรูของเตน ดันควยเข้ามาในหีเตนจนสุดลำ ''อึก อ๊ะ'' ควยเปาแน่นคับหีเตนไปหมด แทงเข้ามาลึกจนเตนทั้งจุกทั้งเสียว เปาเด้งเอวเย็ดหีของเตรเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดด อาาา'' หีเตนทั้งอุ่นทั้งแน่นตอดขมิบควยของเปาไม่หยุด เปาจับเอวของเตนไว้แล้วกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง เปาดึงแขนของเตนมาข้างหน้า ซอยหีของเตนอย่างเมามันส์ ''อะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด'' ควยเปาแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของเตนไปมา ควยเตนตั้งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว เตนเอามือกำควยตัวเองสาวขึ้นลง เปาซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''อ๊ะ อาาา'' เตนน้ำแตกออกาคามือ เปาเด้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''โอยย อ้าาา!'' เปากระแทกควยเข้ามาสุดแรง น้ำแตกเข้ามาในหีเตน เปานั่งลงตรงที่นั่งคนขับ เตนขึ้นมานั่งคร่อม เอาควยเปายัดเข้าหีตัวเอง ''อาาา'' น้ำควยในหีเตนทำเอาเปาเสียวควยไปหมด เตนขย่มตัวขึ้นลงเป็นจังหวะ นั่งเทียนควยของเปาอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อาาา'' เตนร่อนเอวให้หีบดควยของเปา เปาจับเอวเตนไว้แล้วเด้งตัวเย็ดหีเตน ''อะ อาาา อ๊ะ แรงๆเลย ซี้ดดด'' เปาตอกควยเข้ามาในหีเตนอย่างเร็วและแรง เตนสั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเปา เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่ว ควยเปาแทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของเตนย้ำจนเสียวแทบขาดใจ ควยเตนแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เปาตอกควยเข้ามาเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''อะ อ๊ะ'' เตนน้ำแตกมาเลอะอกเปา เปาเด้ารัวๆ ''อ้าาาา เย็ดแม่ ซี้ดดด!'' เปาตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในหีเตนจนอุ่นไปหมด เปาถอนควยออก หีเตนบานเป็นรูร่องควย ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา ทั้งคู่เอาเสื้อผ้ามาใส่ให้เรียบร้อย ''ดีใจที่ได้เจอนะ'' เตนบอกแล้วเปิดประตูลงไป เปายิ้มโบกมือลา ก่อนที่จะขับรถของตัวเองออกไป สักพักเปาก็มาถึงร้านที่ดูเหมือนเป็นทั้งร้านอาหารและคาเฟ่ เปาหาที่จอดรถ เดินเข้าไปในร้าน ตอนนี้เป็นเวลา4โมง5นาที เปามองาพี่รหัสของตัวเอง เปาเคยเห็นแต่รูปแต่ก็น่าจะจำได้แหละ ''เปา'' เปาหันไปตามเสียงเรียก เสาร์โบกมือส่งยิ้มมาให้ เปายิ้มตอบเดินเข้าไปหา ''หวัดดีครับพี่'' ''หวัดดีครับ'' ''รอนานมั้ยอะ ขอโทษที่มาสายนะครับ'' ''ไม่เป็นไร แปปเดียวเอง พี่ก็เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน'' ''ครับ'' เปาตอบยิ้มๆ เสาร์เป็นรุ่นพี่ปี2ที่เป็นพี่รหัสของเปา เสาร์เป็นผู้ชายหน้าตาน่ารักและดูใจดี ท่าทางการพูดดูใจดีอบอุ่น น้ำเสียงหวานนุ่มน่าฟัง ตัวเล็กผิวขาวผ่อง เปาคิดว่าพี่รหัสของตัวเองนี่งานดีจริงๆ ''กว่าจะได้เจอกันอะครับ'' ''โทษที งานพี่ยุ่งมากเลย'' ''ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแซวเล่นเฉยๆ'' ''เเล้วเรียนเป็นไงบ้าง'' ''โอเคดีครับ'' ''สอบกลางภาคเป็นไงบ้าง'' ''ก็ไม่ดีไม่แย่ครับ มีงงๆบ้าง'' ''ไม่มาให้พี่ติวให้ล่ะ'' ''กลัวพี่ไม่ว่างไงครับ'' เปาพูดขำๆ ''สั่งอะไรมั้ย พี่เลี้ยงเอง'' ''ไม่เป็นไรครับพี่เสาร์ เกรงใจ'' ''เอ้ย ไม่ต้องเกรงใจ อุตส่าได้เจอทั้งที ให้พี่เลี้ยงเถอะ'' ''แต่มกินเยอะนะ'' ''พี่เลี้ยงไหวครับ'' เสาร์ยิ้มหวาน รอยยิ้มของเสาร์นั้นสดใสมองแล้วชื่นใจมากๆ เห็นผู้ พนักงานเดินมารับออเดอร์ ทั้งคู่สั่งอาหารและเครื่องดื่ม จากนั้นก็นั่งรอ ''แล้วพี่อีกคนล่ะครับ'' ''กำลังมาน่ะ รายนั้นนะชักช้าตลอด'' ''สนิทกันหรอครับ'' ''อื้ม ตอนแรกเค้าไม่มีน้องรหัสเหลือพี่เลยให้เค้าเทคเปากับพี่เลย จะได้ง่ายๆ เพราะอยู่ด้วยกันตลอดอยู่แล้ว'' ''อ๋อ'' ''เดี๋ยวพี่ลองถามดูดีกว่าว่าถึงไหนแล้ว'' เสาร์เอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก สักพักปลายสายก็รับ ''ฮัลโหล อยู่ไหนแล้วอะ....อ๋อ โอเคๆ มาเลยๆ'' เสาร์วางสาย ''ยังไงหรอครับ'' ''กำลังมาแล้ว ใกล้ถึงละล่ะ'' อาหารของทั้งคู่มาเสิร์ฟ เปามองก็เห็นว่าเหมือนเสารจะสั่งให้พี่อีกคนไปก่อนแล้ว ประตูร้านเปิดออก เสาร์เงยหน้าไปมองแล้วยกมือเรียก ผู้ชายคนหนึ่งร่างสูงโปร่งเดินมาหาทั้งคู่ ''โทษที รถมันติดอะ น้องเปาหวัดดี'' ''หวัดดีครับพี่'' เปาทักทาย ''นี่พี่อาทิตย์นะ พี่รหัสเราอีกคนนึง'' เปาพยักหน้า ''โห น้องรหัสพี่มันหล่อว่ะ'' ''หล่อเหมือนพี่รหัสมั้งครับ'' ''เอ้า รู้งาน'' อาทตย์ยื่นมือไป เปายื่นมือไปจับ ทั้งคู่หัวเราะ อาทิตย์เป็นผู้ชายที่ดูชิวๆสบายๆ บรรยากาศรอบตัวดูสงบไปหมด น่าจะเป็นคนที่เป็นกันเองและเข้ากับคนอื่นได้ง่าย ''กว่าจะมา น้องเปาเค้ารอนาน'' ''ก็รถมันติดไง เค้าบอกเธอแล้วว่าจะมาสายหน่อย'' อาทิตย์ทำหน้าอ้อน ''สั่งมาให้แล้วนะ'' เสาร์บอก ''โห กำลังอยากินอยู่พอดีเลย'' ''ก็เห็นบ่นอยากกินของร้านนี้'' ''รู้ใจจริงๆเลย'' อาทิตย์เอามือลูบหัวเสาร์อย่างเอ็นดู เปานั่งมองทั้งคู่ตาปริบๆ ทั้งคู่ดูน่ารักแปลกๆเวลาคุยกัน ''พวกพี่เป็นแฟนกันหรอครับ'' เสาร์ทำหน้างง อาทิตย์ขำ ''ไม่ใช่ พี่เป็นพี่น้องกัน'' เสาร์บอก ''อ้าว หรอครับ'' เปาทำหน้าตกใจ ''ไม่เห็นต้องตกใจเลย หน้าไม่เหมือนกันอะดิ'' อาทิตย์พูด หัวเราะเบาๆ ''เป็นพี่น้องแท้ๆเลยหรอครับ'' ''ใช่ คลานตามกันออกมาเลยแหละ'' อาทิตย์บอก เปารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่มีพี่รหัสสองคนเป็นพี่น้องกัน เรื่องแบบนี้ไม่น่าเกิดขึ้นบ่อย ''กินกันเถอะ มันจะเย็นนะ'' เสาร์บอก ทั้งสามคนนั่งกินข้าวกันคุยกันอย่างสนุกสนาน เปากับอาทิตย์นั้นคุยกันถูกคอมาก ให้ความรู้สึกเหมือนตอนคุยกับเปา ส่วนเสาร์นั้นถึงจะดูเรียบร้อยเงียบๆกว่าอาทิตย์แต่ก็คุยเล่นสนุก ''เธอ อย่ากินไปพูดไปดิ เลอะแล้ว'' เสาร์หยิบทิชชู่มา อาทิตย์ยื่นหน้าไปใกล้ เสาร์เอาทิชชู่เช็ดปากให้ เปามอง ปกติพี่น้องเค้าก็ดูแลกันแบบนี้แหละเนอะ พยายามนึกว่าตัวเองกับปอนด์เคยทำไรแบบนี้ด้วยหรอแต่ก็ไม่เคย ''พวกพี่ดูรักกันดีมากเลยครับ ผมคิดถึงพี่ชายผมเลย'' เปาบอก ''เปาก็มีพี่ชายหรอ'' ''ใช่ครับ'' ''เป็นพี่น้องก็ต้องรักกันไว้ ใช่มั้ยเธอ'' อาทิตย์หันไปยิ้มให้เสาร์ ''อือ'' เสาร์ตอบเรียบๆ ทั้งสามนั่งกินข้าวกันอีกสักพัก อาทิตย์อาสาเป็นคนจ่ายทั้งหมด ทั้งสามออกมาหน้าร้าน ''งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันที่มอ'' ''ได้ครับ'' ''เออ เอาเบอร์ติดต่อเรามาห้พี่ด้วย ไว้ว่างๆเล่นเกมกัน'' อาทิตย์บอก ''ได้พี่'' ทั้งสามลกช่องทางติดต่อกัน ''งั้นเจอกันนะ'' ''หวัดดีครับ'' เสาร์อาทิตย์เดินแยกไป เปากลับไปขึ้นรถของตัวเอง
9 P) M, z4 R! z/ S1 B) ~$ O
* w: u" R: N2 t5 y7 R% g& P
อ๊อฟกับปิ่นออกมาเดินห้างด้วยกันเนื่องจากปิ่นชวนอ๊อฟออกมา หรือเรียกว่าลากออกมาจะดีกว่า อ๊อฟเดินตามปิ่นไปเรื่อยๆ ''จะมาดูไรนะพี่'' ''มาหาเชิ้ตสีดำ มึงมีชุดแล้วหรออ๊อฟ'' ''มีแล้ว ต้องแต่งอะไรเยอะแยะวะพี่'' ''ก็ตีมงานมันสีดำ กูไม่มีเสื้อดำเลยนี่นา'' ปิ่นบอก งานที่ปิ่นพูดถึงคืองานบายเนียร์ ซึ่งจัดขึ้นเพื่อให้รุ่นน้องได้ส่งอำลารุ่นพี่ปี4ที่6ที่จะจบ โดยไม่บังคับว่าต้องไปทุกคน ตีมงานคือแวมไพร์ ซึ่งสีที่นึกออกคือสีดำและแดงอยู่แล้ว ทั้งคู่เดินดูกันไปเรื่อยๆจนเจอร้านทีปิ่นหา ''นี่ ร้านนี้แหละ'' ปิ่นจับมือของอ๊อฟเดินเข้าไปในร้าน เดินเลือกเสื้อโดยมีอ๊อฟเดินตามต้อยๆ ปิ่นหยิบขึ้นมาสองตัว ''ตัวไหนดีวะ'' ''ตัวไหนมันก็เหมือนๆกันแหละ'' ''ไม่เหมือนดิ นี่มึงเคยมีแฟนมั้ย'' ''ทำไม'' ''มึงไม่เคยไปเดินเลือกซื้อของกับแฟนหรอ ตั้งใจเลือกหน่อยดิวะ'' ''มึงใช่แฟนกูที่ไหนล่ะ'' ''ฝึกไว้ไอน้อง เดี๋ยวมึงก็มี เลือกเร็ว'' อ๊อฟมองบน มองดูเสื้อสองตัวสลับไปมา อ๊อฟชี้ไปที่ตัวขวา ''อันนี้'' ''โอเค งั้นเอาอันนี้แหละ'' ''ห้ะ ง่ายจังวะ มึงไม่ลองก่อนหรอ'' ''กูดูสองตัวนี้ไว้อยู่แล้ว ขอสองตัวเลยแต่เลือกไม่ได้ ก็ให้มึงเลือกไง'' ปิ่นบอก เดินไปจ่ายเงิน ทั้งคู่เดินออกมา ปิ่นเดินซื้อเข็มขัดและกางเกงด้วย ทั้งคู่ซื้อไอติมแล้วแวะมานั่งพักตรงจุดนั่งเล่น อ๊อฟมองไปที่ถุงหลายใบในมือของปิ่น ''ตั้งใจเลือกจังนะ จะใส่ไปอ่อยใครวะ'' ''เอ้า เผื่อมีหญิงมาติดไงสัส กูโสดแล้วก็ฮอตมากขนาดนี้'' ''ทำใจได้แล้วหรอมึงอะ'' ''ไม่รู้ว่ะ แต่กูไม่ค่อยเจ็บแล้ว กูว่ากูคงดีขึ้นจริงๆแล้วแหละ'' ปิ่นพูดยิ้มๆ อ๊อฟยิ้มถอนหายใจออกมา ''งั้นกูก็ไม่จำเป็นแล้วสิถ้ามึงหายเฮิร์ทแล้ว'' ปิ่นหันมามองแล้วทำหน้างง ''พูดเหี้ยอะไรของมึงวะ'' ''เอ้า ก็ที่มึงลากกูไปนั่นนี่มึงแค่อยากลืมไอพี่มิ้นท์นั่นไม่ใช่หรือไง'' ''จะบ้าหรอวะ'' ปิ่นขำ ''ใช่ บางครั้งกูแค่เหงาและอยากออกมาข้างนอก ทำอะไรเพื่อให้ลืมเศร้า แต่ที่ชวนมึงเพราะกูอยากชวนจริงๆนะ ไม่งั้นกูไปชวนใครที่ไหนก็ได้ไม่ใช่หรอ'' ปิ่นบอก เอามือโอบไหล่อ๊อฟแล้วดึงเข้ามา ''ทำไม กลัวกูทิ้งหรอ'' ''กลัวเหี้ยอะไรล่ะ'' ปิ่นขำเบาๆ ''ต้องขอบคุณมึงแหละอ๊อฟ ที่ทำให้กูดีขึ้น'' ''เออ ขอบคุณกูซะ'' ''ไอควาย'' ทั้งคู่หัวเราะ ''มึงอึดอัดมั้ยที่กูคอยลากมึงไปนู่นไปนี่'' อ๊อฟส่ายหน้าเบาๆ ''พี่น้องกันไปเที่ยวกันก็ปกติไม่ใช่หรอวะ'' ''เออ แล้วมึงจะเครียดทำไมว่ากูจะไม่ต้องการมึงแล้ว กูต้องการมึงอยู่แล้วอ๊อฟ'' ปิ่นตบไหล่อ๊อฟเบาๆ ลุกขึ้นยืน ''วันไปงานมึงไปแต่งตัวห้องกูปะ แล้วไปพร้อมกัน'' ''ทำไมวะ'' ''มึงทำผมได้ไม่ใช่หรอ มาแต่งตัวให้กูหน่อย'' ''ไม่เอา ขี้เกียจ'' ''ไอสัสนี่'' ''มีค่าจ้างปะละ'' ''อยากได้อะไรก็ว่ามา'' ''อะไรก็ได้เลยหรอ'' ''เออ ระดับเสี่ยป่นแล้ว'' ปิ่นยิ้ม อ๊อฟลุกขึ้น ''ได้'' ''เปลี่ยนใจง่ายจังนะมึง'' อ๊อฟยักไหล่ ''เสร็จยังวะ'' ''เสร็จละเนี่ย ไปยัง'' ''ปะ ไปเหอะ'' ทั้งคู่เดินออกมาจากห้าง อ๊อฟขับรถไปาส่งปิ่นที่คอนโด ก่อนที่จะขับกลับคอนโดตัวเองไป | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-1-8 00:51:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-1-8 01:03:02
โพสต์ 2022-1-8 02:53:50
โพสต์ 2022-1-8 05:03:04