|
0 f3 C7 s5 r. h% x0 ~* j
ทศ เสียงนาฬิกาปลุกดังไปทั่วห้องของทศ น่าแปลกตรงที่วันนี้ทศตื่นขึ้นมากดปิดมันทัน ทศนั่งสะลึมสะลือเอามือขยี้ตาอย่างงัวเงีย เอานาฬิกาขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลา6โมงเช้า จริงๆแล้ววันนี้ทศไม่มีเรียนเช้า แต่มีแข่งบาสที่จัดขึ้นระหว่างมหาลัย โดยการแข่งขันจะมีขึ้นที่โรงยิมคณะวิทย์กีฬาของทศ ที่ทศลงแข่งเพราะรู้สึกเบื่อกับการเล่นบาสไปวันๆแล้ว อยากลองใช้ฝีมือดูบ้าง และจะได้ฝึกการทำงานเป็นทีมซึ่งทศทำได้แย่มาตลอดอีกด้วย ที่ผ่านมาทศไม่ได้ไปซ้อมกับทีมเลย เพราะรู้ดีว่าถ้าไปทศจะต้องหงุดหงิดและทำให้บรรยากาศเสีย แถมอาจจะได้ต่อยคนอีกด้วย เลยอ่านแผนทีมอยู่ห่างๆและซ้อมคนเดียว ทศวางโทรศัพท์ลง ลุกขึ้นจากเตียง ถอดเสื้อผ้าออก หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น เดินเช็ดผมออกมา นั่งลงเป่าผมให้แห้ง เสียงข้อความดังขึ้น ทศหยิบขึ้นมาดู เพื่อนนคณะส่งมาบอกทศว่าวันนี้มีแข่งเพราะกลัวทศจะลืม ทศอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไร ลุกขึ้นไปเอาชุดบาสในตู้มาใส่ ทศมีเรียนต่อในช่วงบ่ายหลังแข่งเสร็จ แต่ขี้เกียจเอาชุดนักศึกษาไปเปลี่ยน เลยกะจะไปเข้าเรียนต่อทั้งชุดบาสแบบนี้นี่แหละ ทศเอาของที่ต้องใช้ใส่กระเป๋า หยิบโทรศัพท์และกุญแจรถออกมาจากห้อง มีถุงจากติณแขวนอยู่ที่ลูกบิดเช่นเคย ทศแปลกใจนิดหน่อย เพราะจำได้ว่าติณไม่ได้มีเรียนเช้าวันนี้ ปกติแล้วติณจะเอามาแขวนตอนที่ติณจะออกไปเรียน ทศหยิบถุงมาเปิดดูก็เห็นสปอนเซอร์และขนมปังกับนม พร้อมกับกระดาษโน๊ตเล็กๆ1ใบ ''สู้ๆกับการแข่งนะ'' ทศอ่านแล้วก็ยิ้มออกมา พอรู้ตัวก็รีบหุบยิ้ม ติณรู้ได้ไงนะว่าทศมีแข่ง ทั้งที่ทศก็ไม่เคยบอก ทศพลิกกระดาษดู 'กูรู้เพราะเพื่อนมึงบอกกูมา ไม่ต้องสงสัย' เหมือนติณจะรู้ทันทศไปหมด ทศจึ๊ปากรำคาญ เอากระดาษนั้นใส่ถุงตามเดิม ทศส่งข้อความไปหาติณ 'มึงเอามาแขวนทำไม มีเรียนเช้าหรอ' รอสักพักติณก็ยังไม่ตอบ ทศเดินลงมาข้างล่างคอนโด ตรงไปที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปมหาลัย ติณ ติณออกมาวิ่งออกกำลังกายที่สวนใกล้ๆคอนโด ตอนนี้เป็นเวลาประมาณตี5ใกล้6โมง แทบจะไม่มีคนในสวนเลย ที่ติณตื่นเช้าขนาดนี้ก็เพราะว่าทศมีแข่งกีฬาวันนี้ เมื่อคืนติณเลยตั้งปลุกไว้จะได้ลงมาซื้อข้าวเช้าให้ทศทัน เพราะรู้ดีว่าทศคงจะไปแข่งทั้งที่ไม่กินอะไรแย่ๆตามนิสัยของทศ บางทีติณก็คิดว่า ถ้าวันนึงติณไม่ซื้อข้าวเช้าให้ทศทุกวันแบบนี้ทศจะต้องผอมแห้งและไม่มีแรงแน่ๆ ดังนั้นจะให้ติณเลิกซื้อได้ยังไง จริงๆติณกะจะกลับไปนอนต่อ แต่ดันนอนไม่หลับ เลยมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าแทน แล้วก็จะไปดูทศแข่งต่อ ติณวิ่งไปเรื่อยๆ พระอาทิตย์สว่างขึ้นเรื่อยๆแต่ท้องฟ้ายังคงเป็นสีม่วงอยู่ ติณวิ่งมาเรื่อยๆแล้วหยุดพัก คิดว่าพอแล้ววันนี้ ติณมองหาห้องน้ำในสวนจนเจอ เดินไปเข้าห้องน้ำ ติณวางของลงหน้าซิ้ง ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เดินไปที่โถ ควักควยของตัวเองออกมาที่ขนาดยังไม่แข็งยังใหญ่มาก ในขณะที่ติณฉี่อยู่ก็มีคนเข้ามาในห้องน้ำ มายืนโถข้างๆติณ ติณเหลือบตาไปมองก็เห็นว่าคนนั้นพยายามมอมาที่ควยของติณ ติณที่ไม่อายอยู่แล้วก็ฉี่ให้ผู้ชายคนนั้นเห็นไปเลย ทั้งคู่มองหน้ากัน ติณยิ้มให้ ผู้ชายคนนั้นยื่นมือจะมาจับควยติณ แต่ติณตีมือทิ้ง กดไหล่ผู้ชายคนนั้นให้นั่งลง เอาควย14นิ้วที่แข็งเต็มที่จ่อหน้าผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นเอาควยติณเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' ผู้ชายคนนั้นอมควยติณอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของติณ ถอกควยของติณลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา ผู้ชายคนนั้นตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยติณ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของติณจนชุ่ม ติณจิกหัวผู้ชายคนนั้นไว้ เด้งเอวเย็ดปากผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ควยติณใหญ่คับปากผู้ชายคนนั้นไปหมด ติณกระแทกควยเข้าไปในปากผู้ชายคนนั้นไม่ยั้ง แทงเข้าไปลึกจนผู้ชายคนนั้นสำลักน้ำตาเล็ด ผู้ชายคนนั้นมองขึ้นมาที่ติณขณะที่โดนเย็ดปาก ตาของผู้ชายคนนั้นสว่างวาบเป็นสีเหลืองสว่างชั่วขณะหนึ่ง คงเป็นเพราะแสงอาทิตย์ที่เริ่มสาดส่องเข้ามา ติณดันผู้ชายคนนั้นไปติดกำแพง เอาควยยัดปากอีกครั้ง ตอกควยเข้าไปจนสุดลำ แช่เอาไว้อย่างนั้น กดหัวผู้ชายคนนั้นเข้ามา ควยติณเข้าไปลึกจนถึงคอหอย ติณตอกควยเข้าไปไม่ยั้ง ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อ้าาาา!'' ติณกระแทกควยเข้าไปสุดลำ กดหัวผู้ชายคนัน้นไว้ น้ำแตกกระฉูดไหลลงคอผู้ชายคนนั้นไปเยอะมากจนแทบสำลักน้ำควย กลิ่นคาวคละคลุ้งเต็มปากไปหมด ติณถอนควยออกจากปากผู้ชายคนนั้น น้ำควยขาวขุ่นเต็มปากผู้ชายคนนั้นไม่หมด ติณค่อยโล่งตัวหน่อย เดินไปล้างควยที่หน้าซิ้ง หยิบของแล้วเดินกลับไปที่คอนโด ติณทิ้งตัวนอนลงบนเตียงแล้วเผลอหลับไป สักพักทศก็มาถึง ทศขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถ หยิบของลงมา เอาโทรศัพท์มาดูก็เห็นว่าติณยังไม่ตอบอีกเหมือนเคย ทศเดินตรงไปยังคณะของตัวเอง ซึ่งระหว่างทางต้องผ่านคณะแพทย์ที่เป็นคณะของติณ ทศมองเข้าไปในคณะ วันนี้ไม่เห็นติณคุยเล่นกับเพื่อนเหมือนทุกวัน ไม่รู้ว่าไปไหน แต่ถ้าเอาถุงมาแขวนน้าห้องทศก็แปลว่าต้องตื่นแล้วนี่นา ทศไม่สนใจเดินต่อไป ทศเข้ามาที่คณะ ตรงไปยังโรงยิมทันที คนมารวมตัวกันเยอะแล้ว บางคนที่ไม่ได้แข่งก็มาดูกันด้วย ทั้งคนในคณะและต่างคณะ แน่นอนว่าใครก็อยากดูผู้ชายหล่อๆเล่นกีฬากันทั้งนั้นแหละ ทศเดินไปรวมกับกลุ่มเพื่อน กลุ่มเพื่อนทักทายทศอย่างกล้าๆกลัวๆกัน เพราะบุคลิกของทศนั้นดูน่ากลัวไม่ค่อยน่าเข้าหาเท่าไหร่ อีกทั้งยังอารมณ์ร้อนขี้โมโหอีกด้วย ทศไม่ได้สนใจอะไร หาที่นั่งแล้วเอาขนมปังกับนมที่ติณซื้อให้ออกมากิน กลายเป็นว่ามื้อเช้าของทศเกือบทุกวันกลายเป็นขนมปังกับนมที่ติณซื้อมาให้ซะแล้ว ทำไงได้ล่ะ ทศเคยบอกว่าไม่ต้องซื้อก็ยังซื้อมาอยู่ได้ ไม่กินเอาไปทิ้งก็เสียดายของอีก ทศเลยจำเป็นต้องกิน การแข่งใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว คนเริ่มทยอยเข้ามาจับจองที่นั่งบนอัฒจันทร์กัน ทศมองขึ้นไป ถ้าติณรู้ว่าทศมีแข่งติณจะมาดูรือเปล่านะ ไม่ใช่ว่าทศอยากให้ติณมารืออะไร แค่สงสัยเท่านั้นเอง การแข่งเริ่มขึ้น ที่แข่งเช้าขนาดนี้เพราะว่าอาจมีนักศึกษาบางคนที่มีเรียนต่อ ลีลาการเล่นของทศนั้นยอดเยี่ยมไม่มีที่ติอีกเช่นเคย เรียกเสียงฮือฮาจากผู้ชมระหว่างการแข่งไปได้หลายครั้งเลยทีเดียว ทศลืมเรื่องติณไปเพราะการแข่งผ่านไปเรื่อยๆก็ยังไม่เห็นติณ และเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ การแข่งขันจบลงด้วยทีมของทศได้ที่2 ทศรู้สึกหงุดหงิดและโมโหมากที่ไม่ได้ที่1 ทศรู้สึกพ่ายแพ้ อารมณ์กำลังจะระเบิด เส้นเลือดที่่หัวเห็นชัดกว่าเดิม ทศกำหมัดแน่นเดินออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็วอย่างไม่ทันระวังเลยชนกับคนเข้า ทศกำลังจะเงยหน้าไปด่า % h! @! v ?. B5 F$ ?2 `
''ใจเย็นๆวัยรุ่น'' ติณที่ใส่ชุดออกกำลังกายอยู่จับไหล่ของทศไว้ ส่งยิ้มมาให้ ''มึงมาด้วยหรอ'' ''อืม กูดูอยู่แต่อยู่ข้างหลัง'' ''มึงจะมาเยาะเย้ยที่กูแพ้ใช่มั้ย'' ''เปล่า จะมาบอกว่าเก่งมาก และมาห้ามมึงก่อนที่มึงจะไปกระทืบเพื่อนร่วทีมด้วย'' ติณพูดขำๆ เอาผ้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าให้ทศ เอาน้ำเปล่ามาเปิดขวดแล้วยื่นให้ทศ ทศรับมาดื่ม ''กูก็แพ้อยู่ดี'' ''ไม่เห็นเป็นไรเลย มีชนะก็ต้องมีแพ้เป็นเรื่องปกติปะวะ'' ''กูไม่ชอบที่2'' ''สำหรับกูมึงคือที่1นะ'' ''ไม่ใช่เวลาหยอด'' ''เอ้า ไม่ใช่หรอ'' ติณหัวเราะ ทศมองแรงติณ ''ไม่เอาน่า ไปหาไรกินกัน ปะๆ'' ''ไม่ไป แล้วมึงมีเรียนเช้าหรอ ถึงได้เอาถุงมาแขวนหน้าห้อง'' ''หึ กูตื่นลงไปซื้อมาให้มึงแล้วก็ไปนอนต่อ แล้วค่อยออกมาดูมึงแข่งนี่แหละ ตื่นสายไปหน่อยเลยไม่ทันช่วงแรกๆ'' ติณพูดยิ้มๆ ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าการดูแลเอาใจใส่ของติณนั้นทำให้ทศรู้สึกดี ''มึงมีเรียนต่อใช่มั้ยช่วงบ่าย'' ''เออ มึงล่ะ'' ''กูีตอน 11 โมง เดี๋ยวกูไปหาที่คณะตอนกูเลิกละกัน'' ''ไม่ต้องไอสัส'' ''กูจะไป ใครจะห้ามกู'' ติณพูดยิ้มๆ เอามือวางบนหัวทศเบาๆ ''ไปอาบน้ำไป ได้ที่2ก็เก่งมากแล้ว แต่ถ้าอยากเป็นที่1ก็ชอบกูกลับนะ'' ''ยังไม่หยุดอีกนะสัส'' ''มึงอาจจะเผลอตัวก็ได้ ใครจะไปรู้'' ทศหัวเราะชอบใจ ''ไป กูไปเรียนละ'' ''ไปไหนก็ไปเถอะมึงอะ'' ติณเอาผ้าพาดไหล่ของทศไว้ โบกมือส่งยิ้มให้แล้วเดินออกไป ทศเอาผ้าที่่ติณทิ้งไว้มาเช็ดหน้า เก็บใส่กระเป๋า เดินไปที่ห้องอาบน้ำ อาบน้ำล้างตัวให้ใจเย็นลง แล้วเข้าคณะไปนั่งรอเรียนต่อในช่วงบ่าย พอเรียนเสร็จแล้วทศก็ลงาข้างล่างตึก อย่างที่คิดไว้ ติณนั่งรอดักอยู่ก่อนแล้ว ติณกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะที่มีกลุ่มผู้หญิงในคณะทศนั่งคุยด้วย ติณเป้นคนดังในมหาลัย ทั้งหล่อหุ่นดีผลการเรียนดีเยี่ยม ดีกรีเดือนมหาลัย ใครๆก็ชื่นชอบและอยากเข้าหา แต่บางทีทศมองแล้วก็หงุดหงิดอยู่เหมือนกัน ติณเห็นทศที่ลงมา ''เดี๋ยวเราไปก่อนนะ'' ติณหยิบกระเป๋าลุกขึ้น ''เอ้า ไปละหรอ'' ''คนที่เรารอมาแล้วน่ะ'' ''ใครกันนะ'' ''นั่นสิ เห็นติณมานั่งรอบ่อยๆเลย'' ''นู่นไง'' ติณชี้ไปที่ทศ พวกผู้หยิงทำหน้างงกันหมด ติณลุกขึ้นเดินไปหาทศแต่ทศเดินหนี ติณวิ่งตามทศไปจนทัน เอามือจับแขนของทศไว้ ''เดินหนีอีกแล้วนะ'' ''คุยกับพกนั้นเสร็จแล้วหรอ'' ''กูไม่ได้อยากคุยด้วย พวกนั้นเข้ามานั่งด้วยเอง'' ''นั่นสิเนอะ เพราะมึงมันเป็นคนดังไง'' ''ใช่ จะให้ทำไงล่ะ กูทั้งหล่อทั้งดังขนาดนี้'' ติณพูดกวนๆ ทศต่อยไหล่ของติณ ติณขำ ''ไปหาอะไรกินกัน'' ''ชวนเหี้ยอะไรได้ทุกวัน'' ''ชวนเหี้ยนี่แหละ ไป ไปกินข้าวกัน'' ''ไอสัสนี่'' ''มึงเลิกด่าแล้วพูดดีๆกับกูบ้างไม่ได้หรอวะ'' ''ไม่ได้'' ''นะ สักวัน'' ''มึงก็ไปคุยกับคนที่พูดเพราะสิวะ'' ''ไม่เอา กูอยากคุยกับมึงอะ'' ''รำคาญ'' ทศเดินนำติณ ติณเดินตามทศไป ทั้งคู่มาที่ลานจอดรถ ''เดี๋ยวกูรอหน้าคอนโดนะ'' ''วันนี้ไม่หิว กูไม่กิน'' ''เจอกัน'' ''ไอสัสนี่'' ติณรีบเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป ทศถอนหายใจ หนียังไงก็ไม่พ้นสินะ ทศขึ้นรถแล้วขับกลับคอนโด ทศขับรถเข้าไปจอด เดินไปจะเข้าคอนโดแต่ก็เห็นติณยืนรออยู่ก่อนแล้ว ''หลบ'' ''ไปกินข้าวก่อน'' ''ไม่หิว'' ''มึงแข่งกีฬามา ต้องกินสิ'' ''ไม่เอา'' ''เดี๋ยวกูเลี้ยง ปะ'' ''ต้องให้กูบอกกี่ครั้งว่าไม่หิว'' ติณไม่ฟัง จับแขนของทศแล้วลากไป ''เออ เชิญมึงเลยละกัน'' ทศปล่อยให้ติณลากไป ติณขำ ''ก็แค่เนี้ย'' ติณพาทศมานั่งที่ร้านตามสั่งป้าอีกเช่นเคย ทั้งคู่สั่งข้าวเหมือนประจำ ''แล้วเป็นไงบ้าง ลงแข่งกับคนอื่น'' ''น่ารำคาญ ถ้าไอพวกนั้นมันเล่นดีกว่านี้คงจะชนะไปแล้ว'' ''แล้วทำไมมึงถึงไม่แย่งบอลมาเล่นเองคนเดียวเหมือนทุกทีล่ะ'' นั่นสิ ปกติแล้วทศก็มักจะเล่นคนเดียวตลอด ทำไมคราวนี้ถึงปล่อยให้คนอื่นเล่นล่ะ ติณยิ้ม ยื่นมือมาลูบหัวของทศ ''เห็นมั้ย ทศเป็นเด็กดีขึ้นแล้ว'' ''เด็กพ่อมึงอะ'' ทศปัดมือติณออก ติณขำ ข้าวมาเสิร์ฟ ทศตักข้าวกินอย่างมูมมามเพราะทั้งวันกินไปแค่ขนมปังกับนม ''ไหนบอกไม่หิว'' ''เสือก'' ทศพูดทั้งที่ข้าวเต็มปาก ติณขำในความน่ารักของทศ นั่งมองทศกินข้าว ''ไม่แดกล่ะ จ้องกูอยู่ได้'' ''มองมึงกูก็อิ่มแล้ว'' ''จะอ้วก'' ติณหัวเราะ ตักข้าวกินบ้าง หลังจากกินข้าวเสร็จทั้งคู่ก็ขึ้นลิฟท์เดินมาที่หน้าห้องของตัวเอง ''งั้น เจอกันพรุ่งนี้นะ'' ติณโบกมือส่งยิ้มให้ เปิดประตูจะเข้าห้องตัวเอง ''ไอติณ'' ทศเรียก ติณหันไปมอง ''วันนี้...ขอบคุณนะ'' ทศบอกแล้วปิดประตูห้องเข้าไปทันที ติณยืนใจเต้นแรง สีหน้ากับคำพูดของทศเมื่อกี๊มันดูน่ารักมาก น่ารักที่สุดเท่าที่ติณเคยเห็นทศมาเลย อยากจะได้ยินคำพูดแบบนั้นอีก แต่แค่นี้ก็ดีแล้ว ติณยิ้มอยู่คนเดียว เดินกลับเข้าห้องไปอย่างมีความสุข | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-1-16 02:50:34
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-1-16 03:04:06
โพสต์ 2022-1-16 07:06:55