แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-1-19 00:37
; [( Y3 n i. F+ n1 A' k% p) y
; m% [7 {+ w6 V: A4 ~
. u' e- l) r: e' W2 ]5 O7 xติณ ติณเพิ่งเลิกเรียนคลาสสุดท้ายของวันนี้ ซึ่งเป็นคลาสของพ่อตัวเองสอน ขณะที่ติณกำลังเก็บของส่กระเป๋าอยู่นั้น หนุ่มพ่อของติณเดินเข้ามาหาพร้อมกับถุงแบรนด์เนมใบหนึ่งในมือ ''อะไรหรอครับพ่อ'' ''จะกลับแล้วหรอ'' ''ใช่ครับ นี่พ่อไปชอปปิ้งมาหรอครับ'' หนุ่มขำ ''ใช่ที่ไหนล่ะ นี่ลูกลืมหรอ'' ติณทำหน้างง ''ลืมอะไรหรอครับ'' หนุ่มยื่นถุงมาให้ติณ ''สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะลูก'' ติณถึงบางอ้อ นึกขึ้นมาได้ว่าพรุ่งนี้วันเกิดตัวองนี่นา ที่ผ่านมาติณตอนที่ติณอยู่กับแม่นั้นแม่ไม่เคยจัดวันเกิดให้เลย ติณเลยคิดว่ามันก็เป็นแค่วันธรรมดาๆซะจนชิน ''เรานี่น้า เรียนเก่งขนาดนี้แต่วันเกิดตัวเองกลับจำไม่ได้ อะ เอาไป ของขวัญ'' ''ขอบคุณครับพ่อ แต่พ่อไม่เห็นต้องซื้ออะไรให้ติณเลย'' ''เราไม่ค่อยได้เจอกันนี่นา เอาไปเถอะ'' ''แต่ติณเกิดพรุ่งนี้นี่ครับ'' ''พรุ่งนี้พ่อมีงานใหญ่ที่บริษัท เลยเอามาให้ก่อนน่ะ ลองเปิดดูสิ'' ติณเปิดถุงออก หยิบห่อผ้าข้างในออกมา ติณเปิดห่อผ้านั้นออก ข้างในเป็นกระเป๋าหนังสีดำดูเรียบหรู ''โห ขอบคุณนะครับพ่อ'' ''ไม่เป็นไร อ้อ พ่อโอนเงินเข้าไปในบัญชีให้ด้วยนะ เอาไปฉลองล่ะ'' ''โห่ พ่อครับ ไม่เห็นต้องให้เลย'' ติณเข้าไปกอดหนุ่ม ปกติหนุ่มให้ติณใช้บัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินอยู่แล้ว เรียกได้ว่ามีกินไม่ขัดสนไปยันชาติหน้า ถึงอย่างนั้นติณก็ไม่ใช่คนซื้อของฟุ่มเฟือยสักเท่าไหร่ ''งั้นพ่อไปก่อนนะ เดี๋ยวต้องรีบไปเตรียมงาน'' ''ครับพ่อ ขอบคุณนะครับ'' ทั้งคู่โบกมือลากัน ติณเอากระเป๋าเก็บใส่ถุงผ้าแล้วเอาลงถุงตามเดิม เก็บของใส่กระเป๋าต่อ เดินลงมาข้างล่างอาคาร เดินออกมาจากคณะ แต่ไม่ได้ไปที่ลานจอดรถ ติณเดินไปที่คณะวิทย์กีฬาซึ่งอยู่ห่างไปไม่มากนัก ติณเดินเข้ามามองหาทศ ปกติตอนนี้ทศต้องเลิกเรียนแล้ว แต่ก็ไม่เจอ ติณเอาโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งขอ้ความไปหา 'มึงอยู่ไหนวะ' 'กูกลับเร็ว' 'แล้วทำไมไม่บอก' 'แล้วทำไมกูต้องบอก' ติณถอนหายใจ เดินไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะขับรถกลับคอนโดไป พอกลับมาถึงแล้ว ติณจอดรถ ขึ้นมาบนห้อง วางกระเป๋าลง เอาถุงของขวัญที่พ่อให้ไปวางไว้บนโต๊ะ นั่งพักที่โซฟาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น เวลาผ่านไปจนเริ่มเย็น ติณลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเป็นุดธรรมดา เดินมานั่งที่โต๊ะ เอาหนังสือหลายเล่มออกมากางพร้อมกับชีทเรียนที่มีปากกาเน้นคำหลายสีเต็มไปหมด พรุ่งนี้จะเป็นวันสอบกลางภาควันแรกแล้ว ติณอ่านหนังสือมาเรื่อยๆ วันนี้ติณแค่จะอ่านทุกอย่างทบทวนอีกรอบหนึ่งเฉยๆ จริงๆติณไม่อ่านติณก็ทำได้เพราะเป็นคนฉลาดและหัวดี แต่กันไว้ดีกว่าแก้ ไม่ควรจะประมาทแม้ตัวเองจะเก่งมากแล้วก็ตาม ติณนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยจนตอนนี้2ทุ่มแล้ว ติณว่าจะพักหาอะไรกินสักหน่อย ติณหยิบกระเป๋าเงินและโทรศัพท์เดินอกมาจากห้อง ประตูห้องฝั่งตรงขามเปิดออกมาพอดี  + V/ k, t9 D& {, s
ทศ ทศเหลือบตามามองติณ ติณยิ้มกว้าง เดินเข้าไปมาหาทศ ''ไงมึง'' ''กลับมานานแล้วหรอ'' ''เออ อ่านหนังสืออยู่ พรุ่งนี้สอบไง มึงอะ กำลังจะไปไหน'' ''กำลังจะไปหาอะไรแดก'' ''เหมือนกัน'' ''อืม'' ทศเดินออกมา ติณยืนอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน ทศเดินไม่เร็วมาก เพราะคิดว่าติณคงจะตามมา แต่ติณก็ไม่ขยับ ''ยืนทำเหี้ยอะไรอยู่ตรงนั้นล่ะ'' ''เอ้า มึงจะไปแดกข้าวก็ไปสิ กูจะยืนตรงนี้แล้วมันทำไม'' ''มันน่ารำคาญ'' ติณไม่ขยับอยู่ดี เหลือบตามามองทศเหมือนส่งสัญญาณ ทศมองบนจึ๊ปากอย่างรำคาญ ''จะไปแดกข้าวมั้ย'' ติณยิ้มแล้วเดินมาหาทศทันที ''มึงชวนกูไปกินข้าวหรอ'' ''ก็มึงบอกว่าจะไปกินนี่'' ''ไปๆ'' ติณจับข้อมือของทศลากเข้าไปในลิฟท์ ลงมาข้างล่างคอนโดด้วยกัน เดินหาอะไรกินไปเรื่อยจนมาจบที่ร้านอาหารตามสั่งเหมือนอย่างเคย ทั้งคู่เข้ามานั่งในร้าน วันนี้ดูจะมีหลายคิว ''แล้วมึงยังไม่กินข้าวอีกหรอ'' ติณถาม ''ถามทำไม'' ''เอ้า ก็ปกติตอนนี้มึงต้องกินไปแล้วไม่ใช่หรอ หรือจริงๆแล้วมึงรอกู'' ''รอควยอะไรล่ะ'' ''ไม่ต้องเขินหรอกน่า'' ''หุบปาก ไม่งั้นกูจะกลับ'' ''ครับ'' ติณทำท่ารูดซิปปาก จริงๆแล้วทศก็รอติณนั่นแหละ เพราะติณชอบมาชวนไปกินข้าวทุกวันจนเคยชิน ตอนแรกทศก็จะไม่รอ แต่กลัวติณจะมากดออดรัวๆจนข้างห้องรำคาญอีกเลยรอ สักพักป้าก็เดินเอาอาหารมาเสิร์ฟ ''แล้วมึงไม่อ่านหนังสือหรอ'' ''ไม่อะ ขี้เกียจ'' ทศตอบ ตักข้าวขึ้นมากิน ''ให้กูติววิชาพ่อกูให้มั้ย'' ''กูเก่ง ไม่ต้องการ'' ''น่อวว'' ติณขำ ทศอมยิ้มอ่อนๆ ''มึงเคยหัวเราะมั้ยทศ'' ทศขมวดคิ้ว ''ถามควยอะไรเนี่ย'' ''ก็กูไม่เคยได้ยินมึงหัวเราะเลย'' ทศคิดตาม ก็จริงอย่างที่ติณว่า ครั้งสุดท้ายที่ทศหัวเราะคือตอนไหนทศก็จำไม่ได้เหมือนกัน ''มึงลองหัวเราะดูดิ'' ''ไม่มีอะไรน่าขำ มึงจะให้กูหัวเราะอะไร'' ติณทำหน้าตลก ''นี่ไง'' ''ปัญญาอ่อน'' ติณหัวเราะชอบใจ เอาจริงๆคนที่ทำให้ทศหัวเราะได้คนแรกคงจะเป็นติณนี่แหละ ติณเป็นเหมือนด้านที่สดใสซึ่งทศไม่มี ถ้าวันนึงติณหายไปทศก็คงจะกลับไปเป็นไอขี้โมโหเหมือนเดิม ''กูถามอะไรมึงหน่อย'' ทศพูดขึ้น ''ว่า'' ''ทำไมมึงถึงชอบกู'' ติณทำหน้าคิด ''กูแค่ชอบมึง แค่นั้นเลย'' ''ชอบกูตรงไหนวะ'' ''ทุกตรงนั้นแหละ'' ''แล้วมึงไม่เหนื่อยหรอ กูทั้งขี้โมโห เป็นนักเลงไปทั่ว'' ติณส่ายหน้า ''กูรู้ว่าข้างในมึงไม่ได้เป็นคนไม่ดี อีกอย่าง มึงก็พยายามปรับตัวเองให้ดีขึ้นอยู่ มันทำให้มึงน่ารักขึ้นเรื่อยๆเลย'' ''หยุดชมกูแบบนั้นซักที จะอ้วก'' ติณยิ้ม ''ทำไม กลัวกูเลิกชอบมึงหรอ ก็รีบรับรักกูดิ'' ''หลตัวเองนะมึง กูแค่คิดว่า มึงเอาเวลาที่มาเสียกับกูไปตามจีบคนที่เค้ายอมมึงง่ายๆไม่ดีกว่าหรอ'' ''ไม่อะ กูไม่เคยรู้สึกเสียเวลาอยู่กับมึง'' ติณตักข้าวกินต่อ บางครั้งทศก็คิดว่าติณนั้นดีเกินไปที่จะมายุ่งกับคนอย่างทศ คนอย่างทศอยู่คนเดียวแบบไม่มีเพื่อนน่ะดีอยู่แล้ว แต่เพราะติณนี่แหละที่ชอบเข้ามาวุ่นวายจนถ้าวันนึงหายไปทศคงไม่ชิน ''มึงชอบหรอที่กูทำแย่ๆใส่มึงแบบนี้'' ''ก็ชอบนะ'' ''โรคจิต'' ติณขำ ''แต่ถ้ามึงทำตัวดีๆกับกูบ้างก็ดีเหมือนกัน แค่ในฐานะเพื่อนก็ยังดี'' ติณพูดเหมือนงั้นๆแต่น้ำเสียงดูจริงจัง ''ไปหาคบคนดีๆเถอะไป'' ''ไม่ไปหรอก จะอยู่นี่แหละ'' ทศไม่ได้ตอบอะไร ทั้งคู่กินข้าวจนเสร็จ เดินกลับขึ้นมาบนห้อง ''กูไปอ่านหนังสือต่อละ'' ''อือ'' ''ฝันดี'' ติณยืนมองหน้าทศเหมือนรอให้ตอบกลับ ''เออ'' ทศเข้าห้องปิดประตูไป ติณยิ้ม กลับเข้ามาในห้อง นั่งอ่านหนังสือต่อจนดึก ก่อนที่จะปิดไฟเข้านอน ทศกลับลงไปข้างล่างอีกครั้ง ก่อนจะกลับขึ้นมาที่ห้อง เสียงนาฬิกาปลุกดังไปทั่วห้อง ติณควานมือกดปิดเสียง ลุกขึ้นมานั่งอย่างสะลึมสะลือ เด้งตัวลุกออกจากเตียง ถอดเสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าผมให้แห้ง ลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้า เอาชุดนักศึกษาที่รีดไว้แล้วออกมาใส่ เช็คความเรียบร้อยตัวเองหน้ากระจก ติณนึกขึ้นได้ว่าลืมอะไร เดินไปเปิดกล่องเครื่องประดับ เอาต่างหูที่ทศเคยให้ไว้มาใส่เป็นเหมือนเครื่องรางให้ตัวเองโชคดีในการสอบวันนี้ ติณมองต่างหูของทศแล้วยิ้มออกมา ตั้งแต่ที่ทศให้ต่างหูข้างนี้กบติณติณก็ใส่มาตลอด จะถอดเวลาอาบน้ำหรือนอนเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหาย ตอนนี้เป็นเวลาเช้าตรู่มาก ติณเดินออกมาจากห้อง ลงมาที่ร้านสะดวกซื้อใต้คอนโดเพื่อซื้อขนมปังและนมให้ทศเหมือนเคย พอจะเดินไปจ่ายเงินติณก็นึกขึ้นได้ว่าทศก็มีสอบวันนี้เหมือนกัน เลยเดินกลับไปซื้อช็อคโกแลตเพิ่ม กลับขึ้นมาบนห้อง เอาถุงไปแขวนไว้ที่หน้าห้องทศ เดินกลับเข้ามาในห้องตัวเอง หยิบกระเป๋าและกุญแจรถเดินออกมา ข้ามไปยังห้องฝั่งตรงข้าม กดออดรัวๆ ประตูเปิดออก ทศที่เพิ่งตื่นโผล่ออกมา ''กดเรียกพ่อมึงรึไงวะ'' ทศด่า ติณยิ้มกว้าง ''ตื่น มีสอบไม่ใช่หรอ'' ทศขยี้ตา เกาหัวอย่างงัวเงีย ''กูไปละ อย่านอนต่อละ'' ติณเดินไป ทศหยิบถุงที่ลูกบิดกลับเข้าห้องไป วางถุงลงบนโต๊ะ ถอดเสื้อผ้าออก โยนใส่ตะกร้า เข้าไปอาบน้ำล้างหน้า เดินออกมานั่งลงเช็ดผมที่เตียง เสียงนาฬิกาปลุกของทศดังขึ้น ทศกดปิด ลุกขึ้นไปแต่งตัวชุดนักศึกษา เดินไปเปิดถุงเอาขนมปังและนมออกมากิน ตอนนี้ยังมีเวลาก่อนจะเริ่มสอบ เมื่อกินเสร็จทศก็เอาขยะไปทิ้ง หยิบกระเป๋าลงมาข้างล่าง ก่อนจะขับรถไปมหาลัย ทศขับรถเข้ามาจอดในมหาลัย จากนั้นก็รีบเดินไปที่คณะของตัวเอง ทศหยุดยืนอยู่หน้าคณะแพทย์เหมือนอย่างเคย เหมือนจะชินไปแล้วที่ต้องหยุดมองหาดูว่าติณอยู่หรือเปล่า ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทศมองหาจนเจอติณนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่ง ติณนั้นดูแลทศเป็นอย่างดี คอยซื้อข้าวเช้ามาให้ คอยเช็คอยู่ตลอดว่าทศต้องการอะไรมั้ย บางทีทศก็อยากจะตอบแทนบ้างเหมือนกัน แต่เพราะบุคลิกของทศเป็นแบบนี้ มันเลยเป็นเรื่องยากมากๆ แแถมติณก็เป็นคนแรกที่ทำำให้ทศรู้สึกอยากตอบแทนด้วย ทศเดินย้อนกลับไปที่เซเว่นหน้ามอ จากนั้นก็เดินมาี่คณะแพทย์ ทศเดินเข้าไปหาติณที่นั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว ติณเงยหน้ามามองทศด้วยสีหน้าที่ประหลาดใจ ปกติแล้วทศไม่มาหาติณก่อนเลย ''อะไรมึง มาทำไรอะ'' ''เพื่อนมึงล่ะ'' ''ไม่รู้เมือนกัน ยังไม่มากันมั้ง'' ติณตอบ ''มึงอะ มาทำไร มาหากูหรอ'' ''เออ'' ทศตอบ ติณได้ยินแบบนั้นก็เขินนิดหน่อย ทศยื่นขวดน้ำส้มมาให้ ''ให้กูหรอ'' ''กูซื้อมาผิด ไม่อยากกิน'' ทศพูดแก้ตัวไปตามความเคยชินอีกแล้ว จริงๆก็อยากจะบอกว่าซื้อมาให้เหมือนกันนั่นแหละ ติณยิ้มกว้าง ''ขอบคุณนะที่ซื้อมาให้'' ติณเปิดแล้วกระดกกินอึกใหญ่ ''สดชื่น'' ติณทำหน้ากวนๆ ทศอมยิ้มเล็กน้อยแล้วรีบหน้านิ่งเหมือนเดิม ''กูไปละ'' ทศบอกก่อนจะเดินออก ติณมองทศจนลับสายตา ยิ้มอยู่คนเดียว ดีใจที่ทศซื้อน้ำมาให้ ทำให้ติณประทับใจขึ้นไปอีก รู้สึกใจชื้นเพราะทศทำดีกับติณบ้างแล้ว หลังจากกินหมดติณก็เก็บขวดนั้นใส่กระเป๋าไว้ เสียงแจ้งเตือนโ?รศัพท์ดังขึ้น ติณหยิบขึ้นมาเปิดดู มีคนมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์ติณมากมายในทุกแพลตฟอร์มจนตอบไม่หมด ที่ติณไม่ปิดการแจ้งเตือนเพราะว่าคนที่ติณรอยังไม่มาอวยพรเลย แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจำได้หรือเปล่าว่าวันนี้เป็นวันเกิดติณ ทศเดินกลับมาที่คณะ ตอนนี้ใกล้เวลาสอบแล้ว ทศไม่ได้อ่านหนังสือมาเลย แต่ก็มั่นใจว่าทำได้ ทศขึ้นไปบนห้องสอบคลาสแรก การสอบเป็นไปได้ด้วย แต่เมื่อถึงสอบคลาสสุดท้ายวันนี้ ทศเดินไปดูที่รายชื่อหน้าห้องก็ไม่เห็นชื่อตัวเอง เลยไปหาอาจารย์ที่ห้องพักอาจารย์ ในห้องนั้นมีอาจารย์เพียงคนเดียว ''อาจารย์ครับ ทำไมถึงไม่มีชื่อผมหรอครับ'' ''อ้าว เธอชื่ออะไรนะ'' ''ทศวรรษครับ'' อาจารย์ไล่ดูรายชื่อ ''เธอขาดเรียนเยอะไง อาจารย์เลยไม่ให้สอบ'' ทศขมวดคิ้ว ''อาจารย์มาทำงานได้ไม่นานใช่มั้ย'' ''ใช่ ทำไมหรอ'' ทศยิ้ม จริงๆแล้วพ่อของทศยัดเงินเอาไว้เยอะมาก ถึงทศจะทำอะไรอาจารย์ก็ไม่กล้าเอาเรื่อง ''ถ้าอาจารย์ยังอยากมีงานทำอยู่ก็รีบเอาชื่อผมไปใส่ซะ'' ''พูดจาแบบนี้กับอาจารย์ได้หรอ'' ทศยื่นมือไปบีบคออาจารย์ ''ได้สิ'' อาจารย์อ่านนามสกุลทศแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าทศเป็นลูกของผู้บริจาครายใหญ่ ''เอ่อ อาจารย์ขอโทษ สงสัยจะจำผิดน่ะ'' จริงๆก็จำผิดนั่นแหละ เพราะทศไม่ค่อยขาดเรียนบ่อยขนาดนั้น ทศยิ้มมุมปาก ''สงสัยอาจารย์จะต้องโดนลงโทษสักหน่อยแล้วมั้ย ทำงานสะเพร่าแบบนี้'' ทศเดินไปล็อคประตู ''เธอจะทำอะไรน่ะ'' ''ก็เย็ดกะหรี่โง่ๆแบบมึงไง'' ทศกระชากเน็คไทด์อาจารย์เข้ามาชิดตัว กดอาจารย์ลงไปนั่งคุกเข่า เอาหน้าซุกเป้าถูไปมา อาจารย์ดมกลิ่นควยทศเข้าไปเต็มปอด ''แหม ร่านขนาดนี้ก็ไม่บอก จะได้ง่ายๆหน่อย'' ทศถอดกางเกงออก ควยทศแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน อาจารย์ขบกัดเบาๆไปตามลำควยทศ ทศดึงกางเกงในลง ควยใหญ่ยาว11นิ้วเด้งออกมาฟาดหน้าอาจารย์ อาจารย์เอาควยทศเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' อาจารย์อมควยทศอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของทศ ถอกควยทศลง หัวควยสีชมพูโผล่ออกมา อาจารย์ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควย ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ทศจนชุ่ม ทศจับหัวอาจารย์ไว้เอาควยยัดปาก เด้งเอวเย็ดปากอาจารย์อย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ควยทศแน่นคับปากอาจารย์ไปหมด ทศกระแทกควยเข้าไปในปากอาจารย์ไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนทศสำลักน้ำตาเล็ด ทศถอนควยออก น้ำลายอาจารย์ไหลเยิ้มติดควยทศมา ทศเอาควยแฉะๆตีหน้าของอาจารย์รัวๆจนหน้าสั่น ทศดึงอาจารย์ขึ้นมา จับหันหลังเอามือยันกำแพงไว้ ถอดกางเกงของอาจารย์ออก เอามือฟาดตูดของอาจารย์เสียงดัง ดึงกางเกงในอาจารย์ลง ถุยน้ำลายใส่มือถูที่รูหีอาจารย์ ''ต้องรีบกลับไปคุมสอบนะครับอาจารย์'' ทศพูดยิ้มๆ เอาน้ำลายถูควยตัวเองจ่อที่ปากรู ดันควยเข้าไปในหีอาจารย์จนสุดลำ ''อ๊ะ อาาา'' ควยทศแน่นคับหีอาจารย์ไปหมด แทงเข้ามาลึกจนอาจารย์ทั้งจุกทั้งเสียว ทศเด้งเอวเย็ดหีของอาจารย์เป็นจังหวะ ''อ๊ะ อาาา อือออ'' ''ซี้ดดด'' หีอาจารย์ทั้งแน่นทั้งอุ่นตอดขมิบควยทศไม่หยุด ทศจับเอวอาจารย์ไว้แล้วกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ตีตูดอาจารย์ไปมาจนเป็นรอยมือแดง ดึงแขนอาจารย์มาข้างหลัง ซอยหีของอาจารย์อย่างเมามันส์ ''อึก อาาา'' ทศกระทกควยเข้าไม่ไม่หยุด แทงเข้ามาลึกกระแทกจุดเสียวของอาจารย์ไปมา ควยอาจารย์แข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว ทศกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ อาจารย์สาวควยตัวเองขึ้นลง ''อะ อ๊ะ'' อาจารย์น้ำแตกออกมาคามือ ทศเด้ารัวๆ ''ซี้ดดด อ้าา!'' ทศกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้าไปในหีอาจารย์ ทศจับอาจารย์นอนลง ยัดควยเข้าไปในหีอาจารย์อีกครั้ง ''ซี้ดดด'' น้ำควยในหีอาจารย์ทำเอาทศอุ่นควยไปหมด ทศเย็ดหีอาจารย์อีกรอบ ''อืออ อาา'' ''อูยยย'' ทศเย็ดีของอาจารย์อย่างเมามันส์ เด้าหีของอาจารย์เป็นจังหวะ บีบคอของอาจารย์ไว้ ตอกควยเข้าไปในหีอาจารย์อย่างเร็วและแรง ''อืออ อูยย ยแรงๆ ซี้ดดด'' อาจารย์คราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของทศ เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่ว ควยทศแทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของอาจารย์ย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยอาจารย์แข็งขึ้นมาอีกครั้ง ทศเร่งจังหวะขึ้นอีก ''อะ อาาา'' อาจารย์ควยกระตุกน้ำออกมาไม่หยุด ทศเด้าเร็วขึ้นอีก ''อาาา เย็ดแม่!'' ทศตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในหีอาจารย์จนอุ่นไปหมด ทศถอนควยออก หีอาจารย์บานเป็นรูร่องควยทศ ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา ทศดึงกางเกงขึ้นใส่ ''รีบกลับไปคุมสอบล่ะครับอาจารย์'' ทศยิ้ม เดินกลับไปที่ห้องสอบ เข้าไปนั่งที่ของตัวเองแล้วเริ่มทำข้อสอบอย่างรวดเร็ว ทศถึงจะเห็นอย่างนี้แต่เป็นคนหัวดีคนหนึ่งเลย สักแปปอาจารย์ก็ตามเข้ามา หลังจากสอบเสร็จทศก็เดินออกไปจากห้องทันที สุดท้ายทศก็ได้สอบ  z) P* C! J# C2 h) p# R
เมื่อสอบเสร็จ ติณก็ลงมาจากอาคาร ระหว่างที่กำลังจะกลับก็มีคนเรียก ''ติณ'' ติณหันไปมอง ''เอ้า ทะเล'' ทะเลเดินเข้ามาหาติณ ยืนถุงมาให้ ''แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะ'' ''โห ขอบคุณนะ'' ติณเปิดดูก็เห็นว่าเป็นคุกกี้และเค้ก ''เราทำเองเลยนะ พอดีกลับไปบ้านแม่มา เลยทำมาให้เลย'' ''ขอบคุณมากเลย เดี๋ยวจะกินให้หมดเลยนะ'' ทะเลยิ้ม ''ทะเลเป็นเพื่อนคนแรกที่เอาของขวัญมาให้เลยนะ'' ''โห เราว่าเราช้าละนะ'' จริงๆมีคนเอาของขวัญมาให้เยอะแล้วแต่ติณไม่ได้นับเป็นเพื่อน ทะเลเลยเป็นเพื่อนคนแรกที่เอามาให้ ''แล้วคนนั้นล่ะ เอามาให้หรือยัง'' ''ทศอะหรอ'' ''อืม'' ''มันลืมไปละมั้งว่าวันนี้วันเกิดเรา'' ติณพูดขำๆแต่ก็มีเสียงเศร้าปนอยู่ ทะเลเอามือบีบไหล่ของติณ ''เราว่าเดี๋ยวเค้าก็จำได้'' ''จำได้มันก็ไม่สนใจหรอก'' ''ทำไมตัดพ้อแบบนั้นล่ะ ไม่สมกับเป็นติณเลย'' ติณทำปากเบะ โน้มตัวลงไปซบไหล่ทะเล ทะเลขำเอามือลูบหัวติณไปมาเบาๆ ทศเดินผ่านมาพอดี มองเข้าไปก็เห็นติณที่ซบทะเลอยู่ ไม่รู้ทำไมทศถึงรู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ คงเพราะทศไม่ชอบทะเลอยู่แล้วด้วยนั่นแหละ ''งั้นเรากลับก่อนนะ ขอบคุณมากนะเล'' ''ไม่เป็นไร'' ติณกับทะเลแยกกัน พอติณออกไปแล้วทศก็เดินเข้าไปหาทะเล ทะเลเห็นรังสีอำมหิตมาแต่ไกลเลยเดินหนีทันที ''เดี๋ยว'' ทะเลหยุด หันไปหาทศแล้วยิ้มให้ ''ว่าไงทศ'' ''มึงทำอะไรกัน'' ''อะไรหรอ'' ''ก็เมื่อกี๊กูเห็นมันซบมึงอยู่'' ''แล้วยังไงล่ะ ซบไม่ได้หรอ'' นั่นสิ แล้วมันผิดตรงไหนกันนะ ไม่รู้แหละ แต่ทศหงุดหงิด ทะเลขำ ''มันไม่มีอะไรหรอก เราแค่เอาของขวัญให้ติณน่ะ'' ทศทำหน้างง ''ของขวัญ?'' ''ใช่ ของขวัญวันเกิดไง'' ทศงง วันนี้เป็นวันเกิดติณหรอ ทศเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูวันที่ ใช่จริงๆ ทะเลถอนหายใจ ''หึงเค้ากับคนอื่นแต่ปล่อยให้คนอื่นเอาของขวัญให้ก่อนเนี่ย ไม่สมเหตุสมผผลเลยนะ'' ทะเลพูด ทศจ้องหน้าทะเล ''ถ้าเค้าสำคัญก็ให้ความสำคัญกับเค้าบ้างสิ'' ทะเลเอามือตบบ่าของทศเบาๆแล้วเดินไป ทศกุมขมับ ไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้ติณเลย แล้วทศต้องเตรียมด้วยหรอ แต่พอมานึกดูแล้ววันเกิดทศติณก็ให้ของ ทศก็ควรจะให้อะไรกลับบ้างมั้ยนะ ทศรีบเดินไปที่ลานจอดรถ ขับกลับไปที่คอนโดทันที ติณนั่งอยู่ในห้อง นั่งรอมาทั้งวันแต่ทศก็ไม่พูดถึงวันเกิดติณเลย จนติณถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆคิดว่าทศคงจะไม่ได้สนใจจริงๆ แต่ก็เป็นปกติของทศนี่นา ปกติสนใจติณซะที่ไหน ติณเลื่อนอ่านข้อความอวยพรมากมาย แต่ก็ไม่มีความสุขเท่าคำอวยพรจากทศหรอก ติณลุกขึ้นจะไปอาบน้ำ เสียงออดห้องของติณดังขึ้น ติณเดินไปเปิดก็เจอทศยืนอยู่หน้าประตู ''อ้าว มึง ว่าไง'' ''ทำไมมึงไม่บอกกู'' ติณงง ''บอกอะไรวะ'' ''ว่าวันนี้วันเกิดมึงไง'' ติณดีใมากที่ทศจำได้แล้วแต่ต้องรักษาลุคไว้ ''ก็ เห็นว่ามันคงไม่สำคัญ เลยไม่ได้บอก'' จริงๆรอให้ทศจำได้เองต่างหาก ''ก็ไม่สำคัญนักหรอก'' ทศพูดแบบทศเดิมๆ แต่ก็จึ๊ปากเพราะไม่ใช่สิ่งที่อยากจะพูด ''มึงมาแค่นี้อะนะ'' ''เปล่า'' ทศยื่นถุงเล็กๆมาให้ ''อะไรวะ'' ''เอาไปเหอะน่า'' ติณรับมา ทศอ้าแขน ''หืม'' ''มา'' ติณเดินเข้าไปหา ทศเอามือโอบกอดติณ ติณรู้สึกเขินไปหมด ใจเต้นแรงหน้าแดงที่อยู่ๆทศก็ทำอะไรแบบนี้ ทศเอามือลูบผมของติณเบาๆ ทศไม่รู้จะให้อะไร เลยให้เป็นกอดแทน เพราะจำไดว่าติณนั้นชอบ และทศไม่ยอมให้ติณกอดเลย ทศค่อยๆคลายกอดออก ติณหน้าแดงไปถึงหู ทศยิ้ม ''สุขสนต์วันเกิด ไอสัส'' ทศเองก็เริ่มอายแล้วเหมือนกันที่ทำอะไรแบบนี้ ''กูไปละ'' ทศเดินกลับเข้าห้องไป ติณยืนค้างอยู่อย่างนั้น ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ติณเดินเข้ามาในห้อง นั่งลงที่โวฟา เอาหมอนมากอดยิ้มอยู่คนเดียว เปิดถุงที่ทศให้มาดูก็เห็นว่ามีเศษกระดาษใบหนึ่งอยู่ ติณเอาขึ้นมาอ่าน 'บัตรพูดจาดีๆ ใช้ครั้งเดียวทิ้ง' ติณอ่านแล้วก็ขำออกมาในความน่ารักของทศ ติณเอาบัตรนั้นเก็บใส่กระเป๋าเงิน เก็บเอาไว้ใช้ในโอกาสหน้า ติณยังยิ้มไม่หุบ เดินไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ไล่ตอบคำอวยพรของทุกๆคนอย่างร่าเริง ปีนี้เป็นวันเกิดที่ดีที่สุดของติณเลย | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-1-19 00:38:05
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-1-19 01:25:19
โพสต์ 2022-1-19 05:50:48