แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย rionkun เมื่อ 2022-1-23 06:16
ผมชื่อกันต์ อายุกำลังย่างเข้า 19 ปี สูง 172 หนัก 60ผมเป็นลูกหลงเพราะอายุห่างจากพี่ชายกับพี่สาวเกือบ 10 ปีได้พ่อแม่ผมรับราชการครูทั้งคู่ มีพี่ชาย ชื่อกล้า อายุ 30ทำงานมีครอบครัวอยู่ที่กรุงเทพ พี่สาว ชื่อแก้ว อายุ 28 ตอนนี้ย้ายไปอยู่กับผัวที่ลำพูนผมยังจำได้เมื่อตอนผมอยู่ประถมที่บ้านผมมีเรื่องเพราะพี่แก้วดันท้องตอนใกล้จะจบม.6 ทางบ้านผมเลยต้องพากันไปตกลงหาทางออกกับบ้านฝ่ายแฟนของพี่แก้วนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมเจอพี่เขยแล้วก็ไม่ได้เจออีกเลยเพราะบ้านผมเรียกสินสอดไปแสนหนึ่งกับทองอีกบาทหนึ่งเพื่อรักษาหน้าตาทางสังคมเฉย ๆแล้วก็จะให้พี่แก้วกับแฟนมาผูกข้อไม้ข้อมือกันแล้วจัดงานแบบเงียบ ๆแต่ทางบ้านแฟนพี่แก้วไม่ยอมต่อมาได้ไล่แฟนพี่แก้วออกจากบ้านพี่แก้วเลยหนีไปกับแฟนตอนท้องผมเลยไม่เจอพี่แก้วอีกตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไงต่อจนผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในจังหวัดในคณะเกษตร ภาควิชาสัตวศาสตร์และสัตว์น้ำผมกลับบ้านทุกเสาร์อาทิตย์เพราะบ้านใกล้ แค่นั่งรถโดยสารกลับบ้านไม่ลำบากมากหรือถ้าไม่ได้กลับบ้านแม่ก็จะขับรถมาหา เพราะเป็นลูกคนเล็กแม่เลยรักและตามใจมากผมค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองหน้าตาดีครับเพราะตอนมอปลายมีคนเข้าหาผมไม่น้อย อยู่มาวันหนึ่งเฟสบุ๊คได้แจ้งเตือนบุคคลที่น่าจะรู้จักแล้วมีชื่อพี่จริงของพี่แก้วผมเลยแอดไป พอพี่แก้วรับเพื่อนผมก็ส่งข้อความไปถามว่าใช่พี่แก้วตัวจริงหรือเปล่าปรากฏว่านั้นคือพี่แก้วพี่สาวของผมจริง ๆ ตอนนี้พี่แก้วอยู่ที่บ้านสวนกับลูกกับผัวผมโทรคุยกับพี่แก้วพี่สาวร้องไห้แล้วบอกขอโทษที่ทำให้ครอบครัวเสียชื่อคุยไปคุยมาผมก็บอกว่าจะไปเที่ยวหาเพราะผมอยากเจอหน้าหลาน พี่แก้วบอกว่าชื่อน้องฟางตอนนี้ขึ้นป.3 แล้ว ผมเลยบอกว่าจะไปหาเสาร์อาทิตย์นี้เพราะจากเชียงใหม่ไปลำพูนไม่ยากเท่าไหร่ผมเลยโทรไปบอกแม่ว่าจะเที่ยวกับเพื่อนเลยไม่ได้กลับบ้านเพราะยังไม่กล้าบอกแม่ว่าจะไปหาพี่แก้ว ขออยู่นานกว่าแม่จะให้ไป ผมตัดสินใจไปหาตั้งแต่ตอนบ่ายวันศุกร์ผมลงรถโดยสารตรงปากทางที่พี่แก้วบอกรออยู่ที่ศาลาริมทางครู่ใหญ่ก็มีรถมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างขับมาจอดผมมองคนขับที่ใส่หมวกที่มีผ้าปิดหน้าปิดตาก่อนที่คนนั้นจะเดินเข้ามาหาผมที่นั่งอยู่คนเดียว “ใช่กันต์หรือเปล่า?” “ครับ” “แก้วให้พี่มารับป่ะไปขึ้นรถ” ผมรู้ทันทีว่าคนนั้นคือพี่เขยของผมผมมองการแต่งตัวเสื้อแขนยาวลายสก๊อตเก่า ๆ กับกางเกงขายาวที่ขาดรุ่งริ่งใส่ผ้าปิดหน้าไม่รู้ว่ากันความร้อนหรือฝุ่นแต่สำรวจได้ไม่นานพี่เขยก็บอกให้ผมไปขึ้นรถ ในรถพ่วงข้างมีหญ้ากับต้นกล้วยอยู่สองสามต้น ผมมองหาที่ที่จะให้ผมขึ้นไปนั่งได้มองอยู่นานจนพี่เขยตบไปที่เบาะท้ายด้านหลังคนขับที่พี่เขยผมขึ้นไปคร่มมอเตอร์ไซด์คันนั้นเรียบร้อยแล้วผมกว้าไปซ้อนท้ายอย่างทุกลักทุเลเพราะไม่เคยซ้อนรถแบบนี้มาก่อนพี่เขยขับพาผมไปตามทางแล้วตัดเข้าถนนเล็กลงเรื่อย ๆผ่านหมู่บ้านสองแห่งกว่าจะถึงบ้านของพี่สาว มันเป็นบ้านสวนจริง ๆเพราะออกห่างมาจากตัวหมู่บ้านพอสมควร ตัวบ้านตั้งอยู่กลางสวนไม้สัก เป็นบ้านหลังเล็กๆ พี่แก้วยืนรออยู่กับน้องฟ่าง พอผมลงรถได้พี่แก้วก็พุ่งเข้ามากอดพาผมไปนั่งที่แค่ไม้หน้าบ้านทักถามเรื่องที่บ้านพักใหญ่ พอใกล้ค่ำพี่แก้วถึงได้ขอตัวไปทำกับข้าวเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่เขยกลับมาเพราะหลังจากที่มาส่งผมเสร็จพี่เขยก็กลับไปทำงานต่อ แล้วผมก็ได้เห็นหน้าพี่เขยเสียทีมันมอมแมมมีคราบดำๆติดที่หน้า ถ้าตามที่พี่สาวบอกคือพี่แกเกี่ยวหญ้าไปให้วัวแล้วก็เอาอาหารให้หมูที่เลี้ยงไว้ แต่ทำไมหน้ามอมแมมขนาดนั้นไม่รู้อ้อผมลืมบอกไปว่า พี่เขยผมชื่อ ปิง พี่ปิงทักทายผมนิดหน่อยก่อนจะเดินไปทางข้างบ้านผมมองตามไปพี่ปิงเห็นพี่แกเดินไปหยิบกระป๋องอะไรสักอย่างแล้วเปิดประตูที่ผมมารู้ทีหลังว่าเป็นเล้าไก่แล้วผมก็กลับมาสนใจกับการเล่นกับฟางต่อ หลานผมโตจนพูดรู้เรื่องแล้วผมเล่นกับฟางสนุกมากเหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งแล้วฟางเหมือนสมุนของผมจนพี่แก้วเรียกไปกินข้าวนั้นแหละถึงได้เลิกเล่นกัน “ตามสบายเลยนะกันต์” พี่ปิงบอกตอนผมนั่งกินข้าวกับครอบครัวของพี่สาววันนี้พี่ทำแกงไข่มดแดงใส่ผักหวานกับไข่เจียว ฟางพูดจาเจื้อยแจ้วไปเรื่อย ๆมันดูอบอุ่น แต่ติดที่บ้านพี่แก้วเล็กมาจริง ๆ เพราะในบ้านมีแค่ทีวีกับโต๊ะกินข้าวแล้วก็ตู้เย็นเก่า ๆ อีกหลังหนึ่ง มีห้องนอนที่ประตูทำด้วยสังกะสีส่วนห้องน้ำอยู่ด้านหลังบ้านตรงข้ามกับโซนที่ถูกกันเป็นห้องครัว “คืนนี้ผมนอนไหนอะครับ” “เขาไปนอนด้านในเลยเดี่ยวพี่ปูเสื่อนอนด้านนอก” พี่ปิงบอกให้ผมเข้าไปนอนในห้องนอนกับพี่แก้วและฟางแต่ผมว่ามันดูยังไงอยู่นะถึงผมจะเป็นน้องพี่แก้วแต่ก็ไม่กล้าไปนนอนในห้องกับผู้หญิงตั้งสองคนหรอก “ไม่เป็นไรพี่เดี่ยวผมนอนข้างนอกเอง” “ได้ไงเอ็งเป็นแขกนะ” “ไม่เป็นไรพี่ผมนอนได้” “งั้นปิงก็ออกมานอนเป็นเพื่อนกันต์หน่อยสิแก้วจำได้ว่ากันต์ขี้กลัวผี” “พี่กันต์กลัวผีเหมือนฟางเลยฟางก็กลัว” “เอางั้นหรอเออได้ เดี่ยวแก้วเอาผ้าห่มผ้าปูมาให้หน่อยนะ” “ได้จ๊ะ” เป็นอันจบประเด็นว่าผมต้องนอนที่ไหนพวกเรากินข้าวกันเสร็จพี่แก้วกับฟางก็ช่วยกันยกกับข้าวไปเก็บ พี่ปิงนั่งดูทีวีส่วนผมไถมือถือเล่นพร้อมกับชาร์ตแบตไปด้วย ดีที่ที่นี่ยังมีสัญญาณเล่นมือถือไปสักพักพี่แก้วกับฟางก็กลับมาพร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ทำให้รู้ว่าอาบน้ำกันมาแล้วพี่ปิงเลยถอดเสื้อเดินไปหยิบผ้าขนหนูพาดบ่าเดินไปทางหลังบ้าน ผมเดาว่าคงไปอาบน้ำผมมองตามพี่เขยไปหุ่นดีใช้ได้เลย มันดึงดูดสายตาให้ผมมองจนฟางมาถามผมนั้นแหละว่าทำอะไรอยู่ ผมเลยเปิดการณ์ตูนให้ฟางดูจากมือถือน้องฟางดีใจใหญ่ พอโดนแย่งมือถือไปแล้วผมเลยว่างไม่มีอะไรทำเลยไปจัดแจงเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำต่อจากพี่เขย ผมเดินมารอที่หน้าห้องน้ำพักเดียวพี่ปิงก็ออกมาโดยใส่กางเกงในตัวเดียวแบบไม่อาย “มารออาบน้ำหรอ” “ครับ” “สบู่แชมพูหยิบใช้ได้เลยนะที่นี้ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่นนะ น้ำมันจะเย็น ๆ หน่อย” พี่ปิงเดินไปตากผ้าเช็ดตัวกับกางเกงในเก่าที่เปียกน้ำแล้วสงสัยจะซักในห้องน้ำผมเลยเดินเข้าไปอาบน้ำ มองสำรวจห้องน้ำแล้วหน้าเสียเพราะมันมีช่องเต็มไปหมดแถมล้อมด้วยสังกะสีทั้งสี่ด้าน ดีหน่อยที่เป็นชักโครกแต่ก็ต้องใช้ขันตักน้ำราดอยู่ดี ผมอาบน้ำเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าออกมาพี่แก้วปูที่นอนให้เรียบร้อยแล้ว ผมเดินไปนั่งข้างน้องฟางแล้วดูการณ์ตูนกับน้องฟาง พอละครจบพี่แก้วก็พาน้องฟางเข้าห้องนอนไปพี่ปิงถึงได้ถามผมว่าจะนอนหรือยัง ผมไม่มีอะไรทำเลยตอบไปว่านอนเลย ผมนอนข้าง ๆปิงที่พอหัวถึงหมอนแปปเดียวก็กรนออกมา แสดงว่าหลับไปแล้ว ส่วนผมหรอครับไม่รู้ว่าแปลกที่หรือนอนไม่สบาย เพราะข่มตานอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับ อยู่ ๆ พี่ผิงก็พลิกตะแคงหันหน้ามาทางผมลมหายใจอุ่น ๆ เป่ามารดที่คอ เพราะที่นอนมันค่อนข้างแคบแถมผ้าห่อมก็เข้าขั้นบางเลยครับ ผมนอนนิ่งไม่กล้าขยับเพราะกลัวพี่ปิงตื่น แล้วอยู่ๆ ความคิดชั่ว ๆก็เกิดขึ้นเพราะพี่ปิงเอาเท้ามาก่ายที่หน้าแข่งของผมอย่างไม่รู้ตัวทำให้มือผมชิดอยู่กับเป้ากางเกงของพี่ปิง ผมแอบพลิกมือให้อุ้งมือออกแล้วค่อย ๆกุมเป้าพี่ปิง ก่อนจะค่อย ๆ ขยำมันเบา ๆ หูก็ฟังเสียงหายใจเป็นจังหวะของพี่ปิงเพราะกลัวพี่เขารู้ตัวแต่พี่ปิงก็หายใจอย่างสม่ำเสมอเป็นสัญญาณว่าหลับไม่รู้เรื่องผมขยำเป้าไปสักพักควยพี่ปิงไม่ได้แข็งขึ้นมา เพราะผมไม่กล้าพอที่จะไปกระตุ้นมันได้แค่จับกับพอในแล้ว ผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีเสียงไก่ขันสภาพผมตอนนี้พี่ปิงขยับเข้ามานอนกอดผมเต็มตัวแล้วครับเพราะอากาศที่หนาวมากแต่ผ้าห่มบางพี่แกเลยหาความอบอุ่นตามสัญชาตญาณเลยจบที่แกมากอดผมโดยไม่รู้ตัวตอนนี้ร่างกายของพี่ปิงแนบชิดกับผมไปทุกส่วน แถมควยพี่ปิงยังแข็งแนบกับต้นขาของผมผมตื่นเต้นไม่กล้าขยับตัว ผมแกล้งนอนนิ่ง ๆ ไปพักใหญ่จนอยู่ ๆพี่ปิงก็กระตุกตัวสะดุ้งตื่นขึ้นมา ผมเลยรีบปิดตาลงเพื่อแกล้งหลับพี่ปิงดูจะตกใจมากที่แกเข้ามากอดผม แกค่อย ๆยกแขนกับขาออกไม่ให้ผมรู้สึกตัวโดยที่ไม่รู้เลยว่าผมตื่นอยู่พี่ปิงลุกไปทางหลังบ้านคงไปเข้าห้องน้ำ ผมรอให้พี่ปิงแกไปสักพักเลยตื่นบ้างหยิบมือถือมาดูเวลา เป็น 05.45 เชี่ยอย่างเช้าเลย ด้านนอกยังไม่สว่างเลยเถอะปรกติผมตื่นเกือบเก้าโมงเลยไม่ชินแถมตอนนี้อากาศก็เย็นจับใจผมไม่ได้เตรียมเสื้อหนาวมาด้วยสิ ผมเดินไปห้องน้ำเพื่อจะไปล้างหน้าแปรงฟันก็เจอพี่ปิงที่ถอดเสื้อก่อไฟต้มน้ำอยู่ “อ้าวตื่นแล้วหรอ” “ตื่นแล้วพี่” “ตอนเช้าอากาศจะเย็นหน่อยนะเดี่ยวสาย ๆ ก็อุ่นขึ้น” “ครับอากาศกำลังดีเลย ว่าแต่พี่รีบตื่นจัง” “พี่ตื่นเวลานี้ประจำแหละเดี่ยวดื่มกาแฟเสร็จจะเข้าไร่สักหน่อย” “ผมไปด้วยได้ไหมพี่” “เอาสิแต่บอกไว้ก่อนว่าไม่มีอะไรให้เล่นนะ” ผมไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วมานั่งคุยกับพี่ปิงพักใหญ่พี่แก้วก็ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะไปจ่ายตลาดพี่ปิงเล่าว่าปรกติพี่แก้วจะตื่นไปขายผักหรือปลาเช้ากว่านี้ แต่ช่วงนี้ยังไม่มีผักขายเพราะมีคนมาเหมาไปเลยไม่ได้ไปขายเหมือนทุกทีพี่ปิงกินกาแฟเสร็จก็พาผมซ้อนมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างคันเดิมไปที่ไร่ซึ่งไม่ไกลกันเลยสักนิดยังงอยู่ว่าเอารถมาทำไม เดินก็ถึงพี่ปิงเอาหญ้าที่เกี่ยวมาเมื่อวานไปให้วัว เสร็จแล้วก็มาให้อาหารปลา ผมนะหรอครับเดินถ่ายเซลฟี่ฮ่าๆ “พี่ปิงทำอะไรหรอครับ” “หั่นกล้วยให้หมูหนะประหยัดค่าอาหาร” ผมเดินเข้าไปถามพี่ปิงหลังจากเที่ยวเล่นจนพอใจหันกลับมาก็ไม่เจอพี่ปิงแล้ว พอเดินกลับมาที่เพิงก็เจอพี่ปิงกำลังสับอะไรสักอย่าง “นี่เป็นไร่ของพี่หมดเลยหรอครับ” “ของปู่พี่พ่อพี่ไล่พี่ออกบ้านปู่เลยให้พี่มาอยู่ที่นี่ พี่เลยทำไรทำสวนไป พอมีกินมีใช้” พอพี่ปิงหั่นต้นกล้วยเสร็จแกก็เรียกผมกลับบ้านแต่รอบน้เดินกลับ ก็แหมไร่กับบ้านไกล้แค่นี้เองระหว่างทางพี่ปิงเด็ดผักอะไรสักอย่างติดมือมาด้วยกลับมาถึงบ้านพี่แก้วก็ทำกับข้าวเสร็จพอดี ผมถูกใช้ให้ปลุกน้องฟางมากินข้าวสมเป็นเด็กจริง ๆ ถ้าไม่ปลุกก็ไม่ค่อยตื่นเช้า ฮ่า ๆ “เป็นไงบ้างกันต์เมื่อเช้าไร่มา” “สนุกดีพี่อากาศดีมาก” “เออปิงเดี่ยวสาย ๆ แก้วพาฟางไปบ้านปู่นะ ตอนไปตลาดเจอย่าบัว แกบอกให้พาหลานไปหาปู่บ้าง” “อือพากันต์ไปด้วยสิ” “ผมว่าผมอยากไปเที่ยวในไร่มากกว่าไว้รอบหน้าแล้วกันนะพี่” “เอาแบบนั้นหรอ” ผมพยักหน้าแบบรัวๆ เพราะไม่อยากไปเจอผู้ใหญ่ฝั่งพี่ปิงเพราะจำได้ว่าครอบครัวผมกับพ่อแม่พี่ปิงไม่ลงรอยกันเรื่องพี่แก้วถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากมีปัญหา พอกินข้าวเช้าเสร็จผมก็เล่นอยู่ที่บ้านกับน้องฟางอยู่พักใหญ่พี่ปิงกับพี่แก้วหายไปไหนไม่ได้บอก จนเกือบ ๆ เก้าโมงทั้งคู่ก็กลับมาพี่แก้วพาน้องฟางไปบ้านย่า ผมเลยตามพี่ปิงต้อย ๆ เข้าไร่พี่ปิงถึงไร่ก็เอาต้นกล้วยที่หั่นมาผสมกับอาหารหมูมาให้หมู แล้วก็ให้อาหารไก่ก่อนจะไปแปลงผักทำโน่นนี่โดยมีผมคอยเป็นตัวเกะกะ งานนี้สนุกผมแหละเพราะนาน ๆทีจะได้ไปไหนมาไหนคนเดียว เลยถ่ายเซลฟี่มาเต็มเครื่อง เดี่ยวค่อยทยอยอัพลงไอ้จี “พี่ปิงจะทำอะไรต่ออะ” ผมถามเมื่อพี่ปิงมานั่งพักหลังจากที่แกเพิ่งขุดแปลงผักเสร็จผมมองนาฬิกาบอกเวลาสิบเอ็ดโมงกว่า เหงื่อแกท่วมตัวแกเลยถอดเสื้อพาดไว้ที่แค่ไม้ไกล้ ๆ ผมที่นั่งรออยู่ในร่มต้นไม้ก็ได้โดกาสมองตาเป็นมัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ท่องเอาไว้นั้นผัวของพี่สาว ๆ “เดี่ยวสักพักจะลงไปตักปลาให้แก้วเอาไปขายตลาดเย็นในหมู่บ้าน” “สระนั้นหรอครับ” “เปล่าสระหลังไร่อะสระนั้นตัวมันยังไม่โต” “หิวยังกว่าแก้วจะกลับมาก็บ่ายแก่ ๆ โน้น ปู่กับย่าเขาไม่ปล่อยหลานกลับมาง่าย ๆหรอกรายนั้นอะ” “ยังไม่หิวเลยพี่เหมือนเพิ่งกินไปเอง” “อือถ้าหิวบอกนะเดี่ยวพี่ไปลงปลาก่อน” ผมเดินตามพี่ปิงอ้อมไปทางหลังไร่จริงๆ ก็เจอสระที่กั้นระหว่างนากับไร่ น่าจะเป็นสระที่ไว้เก็บน้ำพี่ปิงพาผมมานั่งรอที่คล้าย ๆ กับท่าน้ำที่ทำก่อนที่แกจะผลัดผ้าจนเหลือแต่กางเกงในตัวสีน้ำเงินตัวเดียว งานนี้หวานผมละมีหนุ่มวัยเกือบ ๆ สามสิบมาแก้ผ้าให้ดู ฮ่า ๆ แกเดินบ้างว่ายน้ำบ้างเดินไปรอบสระแล้วยกอะไรสักอย่างที่สานเป็นทรงแปลก ๆ ผมไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไรพอเทออกมามันจะมีปลาอยู่ด้านใน พี่ปิงเอาปลาใน่ข้องที่มัดไว้ข้างเอวก่อนจะไปที่จุดใหม่ ผมเอาเท้าจุ่มน้ำเล่นรอ ดีที่ตรงนี้มีร่มไม้พอดีสักพักพี่ปิงก็ว่ายน้ำกลับมาพร้อมกับชูข้องไว้เอามาวางข้าง ๆ ผม “เสร็จแล้วหรอพี่” “อือวันนี้ได้เยอะอยู่กันต์อยากเล่นน้ำป่ะ เย็นดีนะ” “อยากเล่นอยู่พี่แต่ผมว่ายน้ำไม่แข็ง” “ลงมาดิเดี่ยวพี่สอนให้” ผมถอดเสื้อออกเหลือกางเกงเพราะไม่ใจกล้าพอที่จะลงไปแต่กางเกงในแบบพี่ปิงจริง ๆ ผมว่ายน้ำได้ครับแต่แค่อยากแสดงความอ่อนแอออกไปเท่านั้นพอลงน้ำได้พี่ปิงก็เข้ามาคอยประกบอยู่ใกล้ ๆ พอไปจุดที่ยืนได้ผมก็จะวักน้ำเล่นพอไปที่น้ำลึก ๆ พี่ปิงก็จะคอยบอก หรือมาประกบอยู่ใกล้ ๆผมเลยแกล้งถอยไปแนบกับอกพี่ปิงบ่อย ๆ บางครั้งก็แกล้งเอามือไปโดนเป้าพี่แกบ้างแกก็ไม่มีอาการตกใจหรือปลีกตัวออกห่าง คงไม่รู้ว่าผมจงใจจนตอนท้ายที่เราว่ายกลับมาใกล้ที่ท่า ผมแกล้งเป็นตระคริวพี่ปิงเลยว่ายมาช้อนผมที่ด้านหลัง ผมแกล้งดิน ๆ เอาก้นไปถูกับเป้าพี่ปิงอย่างจงใจพอพี่ปิงลากผมมาถึงท่าน้ำก็มีแท่งบางอย่างดันหลังผมเรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณนะพี่ถ้าพี่ไม่อยู่ผมคงจมน้ำแล้ว” “ไม่เป็นไรก็ดีแล้วป่ะขึ้นก่อน” พี่ปิงยกตัวเองขึ้นไปบนท่าทำให้ผมเห็นเป้ากางเกงในที่ตุงจนกางเกงในที่สภาพการใช้งานมากพอสมควรมันแทบรั้งไว้ไม่อยู่ผมแอบยกยิ้มพึงใจโดยไม่ให้พี่ปิงเห็น “เมื่อกี้ผมไปโดนจนมันแข็งตัวขึ้นมาหรอพี่” ผมจงใจถามแบบตรงๆ เพราะถ้าขืนมัวอ้อมค้อมกว่านี้พี่เขาคงหลุดมือไปแน่ ๆ “อือไม่เป็นรัยหรอเดี่ยวก็หดเองแหละ” พี่ปิงตอบพลางเดินมานั่งยองๆ แก้เชือกที่มัดข้องที่แช่น้ำไว้เพื่อไม่ให้ปลาตายตอนเราไปเล่นน้ำกัน “ได้ไงพี่ผมเป็นคนทำให้แข็งงั้นเดี่ยวผมทำให้มันอ่อนตัวเอง” ไม่พูดเปล่าผมคว้าหมับเข้าที่ควยพี่ปิลที่ดันกางเกงในจนตุงอยู่มาไว้ในมือพี่ปิงตกใจปัดมือผมออกแต่ผมก็ดื้อเอามือไปกุมมันไว้อีกครั้ง รอบนี้พี่ปิงไม่ปัดออกแกมองหน้าผม ผมก็มองตอบแล้วยกยิ้มบาง ๆ อย่างทะเล้น “กันต์อย่าเล่น” “ผมก็ไม่ได้เล่นนะพี่จริงจัง” ผมขยำควยพี่ปิงจากภายนอกกางเกงควยแกก็ดันแข็งสู้มือผมวเรื่อย ๆ เสียด้วย การหยังเชิงครั้งนี้ผมว่าผมชนะพี่ปิงทำหน้าลังเล ผมเลยโน้มน้าวอีกหน่อย “หน่าพี่ผู้ชายเหมือนกันผมเข้าใจ ถ้าพี่ปล่อยไว้เดี่ยวมันจะปวดนะ” “งั้นครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วห้ามบอกใครแล้วกัน” พี่ปิงวางข้องลงที่เดิมแล้วมานั่งหย่อยขาลงน้ำที่มีผมอยู่ใต้ท่าตรงหว่างขาแกพอดี ผมเอามือรั้งขอบกางเกงในแกลงเผยให้เห็นควยขนาดพอดีตัวที่พาดเองขวา หัวบานโท่โล่ ผมเอามือจับมันชักขึ้นลง ก่อนที่จะเอาอีกมือไปบี้ตรงบริเวณหัวควยอย่างจงใจ “อาซี๊ด ชักว่าวมันส์จังวะ” “เสียวกว่าชักคนเดียวป่าวพี่” “อือเร็ว ๆ เถอะเดี่ยวมีคนมาเห็น” ผมเลยเร่งมือชักให้พี่ปิงโดยชักเร็วบ้างช้าบ้างสลับมือสลับท่า คอยวนที่หัวควยให้พี่ปิงโหยงตัวเล่น “อ๊าเสียวชักแรง ๆ เลย อืมดี” “พี่ใกล้แตกยังครับควยพี่พองจนจะระเบิดล้วนะ” “ยังไม่แตกง่ายๆ หรอก พี่เป็นประเภทอึดมาก” พี่ปิงบอกพร้อมยกคิ้วให้ผมข้างหนึ่งอย่างภูมิใจผมหมั่นใส้เลยหยุดชัก พี่ปิงมองหาเหตุผลว่าทำไมถึงหยุดชัก ผมยกยิ้มชั่วร้ายนิด ๆก่อนจะเอ่ยปาก “เดี่ยวผมจะทำให้พี่เสียวจนทนไม่ไหว” “ยังไงวะ” ผมไม่ตอบแต่บี้หัวควยที่ตอนนี้เยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนของพี่ปิงอย่างมากมายผมบี้แรงจนพี่ปิงยกตัวหนีแต่ก็กลับมานั่งเหมือนเดิม ผมค่อยๆ ก้มลงไปจนปากผมอยู่ห่างจากปลายควยแค่ไม่กี่นิ้ว ผมแลปลิ้นไปแตะที่ปลายควยเพื่อชิมน้ำเงี่ยนของพี่ปิงมันมีรสฟาดปากแถมเค็มแปล่ม ๆ ก่อนที่ผมจะอมเอาหัวควยนั้นเข้าปากแล้วออกแรงดูด “อ๊าสสสเสียวปากนุ่มขนาดนี้เลย ขนาดแก้วยังไม่เคยทำให้พี่แบบนี้เลย” พี่ปิงร้องออกมาเพราะความเสียวอะไรกันพี่แก้วไม่เคยอมควยให้พี่ปิงได้ยังไง อยู่กินเป็นผัวเมียกันมากี่ปีทำไมไม่เคยอมควยให้ผัวแต่ไม่เป็นรัยเดี่ยวน้องเมียคนนี้จะอมชดเชยในส่วนที่พี่สาวไม่เคยทำให้เอง “ผมไม่เชื่อหรอกว่าพี่แก้วไม่เคยทำให้ปรกติพี่เย็ดกันไม่ปลุกอารมแบบนี้หรอ” “พี่กับแก้วไม่ได้เอากันมานานแล้วหลังจากแก้วคลอดน้องฟาง เขาก็ไปใส่ห่วงทำให้เขาไม่มีอารมอีกเลย อา....” อะไรกันหลังจากคลอดน้องฟางเลยหรอนับคร่าว ๆ ก็เกือบ ๆ เก้าปีเลยนะ นี้อยู่กินเป็นผัวเมียกันจริงป่ะเนี๊ยะผมไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะตอนนี้ท่อนลำที่อยู่ตรงหน้าเร้าใจกว่าส่วนเรื่องอื่นผมคอยไปถามเอาทีหลัง ได้ทีผมก็ค่อย ๆ กลืนท่อนลำนั้นเข้ามาเรื่อย ๆ จนมันเข้ามาในปากผมทั้งหมดหัวควยพี่ปิงดันที่คอหอยของผมจนแทบอ๊วก แต่ต้องอดทนไว้สำหรับควยดุ้นแรกที่เอาเข้าปากหลายคนคงไม่เชื่อว่านี้จะเป็นควยดุ้นแรก แต่เป็นเรื่องจริงครับถึงผมจะมีประสบการณ์การดูหนังโป๊มาเยอะ แต่ก็ไม่เคยได้ลงสนามจริงเสียทีพี่ปิงเอามือมากดหัวผมให้ค้างอยู่แบบนั้นจนผมทนไม่ไหวคายควยพี่ปิงออกมาทั้งอันเพื่อหายใจ “อะไรกำลังเสียวเลยเพิ่งรู้เหมือนกันว่าผู้ชายจะอมควยเข้าไปได้ทั้งอัน เคยเห็นแต่ผู้หญิงทำให้หนัง” “ผมก็เพิ่งเคยเนี๊ยะอย่ากดหัวผมแรงขนาดนั้นสิ” “ขอโทษนะพี่แค่อยากให้มันอยู่แบบนั้นนาน ๆ หน่อย มา ๆ รีบทำต่อสิ” ผมก้มลงไปบ๊วบควยให้พี่ปิงอีกรอบรอบนี้เอาเข้ามาแค่ครึ่งลำแล้วโยกหัวขึ้นลง ๆ พร้อม ๆ กับดูดดุนเป็นจังหวะ ๆพี่ปิงก็คอยใช้มือจับหัวผมแล้วโยกเพื่อคุมจังหวะ “อา...เสียวอย่างที่บอกจริงๆ แถมปากก็นุ่มด้วย” “แบบนั้นแหละๆ พี่ใกล้แล้วกันต์ พี่แตกในปากกันได้ไหม” “อือ” “อา...แรงๆ เลยใกล้แล้ว แรงอีก อ๊า” พี่ปิงโยกหัวผมแรงขึ้นๆ พร้อมกับเสียงครางที่เริ่มดังขึ้น นี้ถ้ามีคนอยู่แถวนี้คงได้ยินเสียงครางของพี่ปิงเป็นแน่ “แตกแล้วกินเข้าไปอึ๊บ ๆ อา....” พี่ปิงน้ำแตกใส่ปากผมมันเยอะมากเพราะผมจัดการกับน้ำเชื้อของพี่ปิงไม่ถูกเลยอมไว้ก่อนเลยทำให้น้ำที่แตกออกมาเรื่อย ๆ มันล้นออกมาที่มุมปากของผมนิหน่อยผมเลยตัดสินใจกลืนไปอึกหนึ่ง น้ำพี่ปิงที่อยู่ในปากผมมันมีรสออกขมหน่อย ๆแถมกลิ่นความคละคลุ้งปากผมจนแทบอ๊วก ทำไมในหนังมันถึงกินได้แถมดูอร่อยพอเจอเข้ากับของจริงรสชาติไม่เห็นอร่อยเลย ผมละปากออกมาโดยมีน้ำเชื้อของพี่ปิงอยู่ในปากยังชั่งใจอยู่ว่าจะกลืนหรือคายดี “ทำไมทำหน้าแปลกๆ” พี่ปิงถามผมเลยอ้าปากที่มีแต่น้ำของพี่ปิงอยุ่ข้างในก่อนที่จะเอาใจด้วยการกลืนมันลงคอให้พี่ปิงเห็น “เชี่ยกล้ากลืนด้วยอร่อยไหมน้ำของพี่” ผมพยักหน้าหลอกๆ พี่ปิงเอามือมาจับแก้มผมแล้วยิ้มออกมา รอยยิ้มนั้นพึงพอใจและมันเป็นยิ้มที่ดึงผมให้ตกหลุมรักพี่เขยอย่างเต็มเปาเพราะขนาดทุกวันนี้ผมยังจำรอยยิ้มที่พิมใจครั้งนั้นได้เป็นอย่างดี พี่ปิงลงน้ำมาอีกครั้งเพื่อล้างควยตัวเองส่วนผมก็แกล้งดำน้ำลงไปเพื่อล้างหน้าล้างตาและแอบเอาน้ำมาล้างปากด้วย แร่งคาวฉิบหาย “ป่ะขึ้นกันเถอะป่านนี้แก้วคงกลับมาจากบ้านปู่แล้วมั้ง” ผมกับพี่ปิงขึ้นจากน้ำมาใส่เสื้อผ้า ผมเอาเสื้อมาใส่แต่พี่ปิงใส่แค่กางเกงแล้วกางเกงในมันเปีกทำให้กางเกงมันเปียกตามจนเห็นเนื้อกางเกงในพี่ปิงไม่ลืมที่จะเอาข้องใส่ปลามาพาดบ่าแล้วเดินกลับบ้านโดยมีผมเดินตามมาติด ๆ
|