แค่เพื่อนสนิท 10 (ไอ้แน็คมันร้าย)

Bassguitar

   ***ต่อ***
   หลังจากที่ผมไปค้างที่บ้านต้นเพื่อรอเข้าค่ายเก็บตัวแข่งฟุตซอลครั้งที่ 2 ผมกับต้นก็ช่วยกันหอบข้าวของไป ร.ร. ตอนเช้า ซึ่งผมก็ไม่ได้มีไข้ขึ้นเหมือนตอนโดนครั้งก่อน ๆ แล้ว สงสัยจะชิน 555 แต่ก็รู้สึกเจ็บจี้ด ๆ หน่วง ๆ เวลาซ้อมวิ่งรึกระโดดนะ ช่วงเช้าก็แยกย้ายกันไปเรียนตามปกติ แต่ตอนเย็นก็พากันมาซ้อม ซึ่งก็หนักกว่าช่วงที่ซ้อมแบบไป-กลับ เพราะว่ามีโค้ชโหดมาช่วยครูแต้มนี่แหละ บางทีซ้อมถึง 3 ทุ่ม ผมกับต้นก็ทำตัวปกติ พีมันก็มอง ๆ ผมเหมือนเดิม ส่วนน้องแน็คก็เข้ามาชวนผมคุยแทบจะตลอด รวมถึงชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยบางครั้ง อยู่ค่ายนอกจากซ้อมก็คงจะเป็นโดนครูใช้ทำนู่นทำนี่ รวมไปถึงใช้ให้ผมขี่มอไซค์ไปรับเจ้าบอส (ลูกครูแต้ม อายุตอนนั้นน่าจะ 4 ขวบ เป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ (ยังไม่มีบทตอนนี้หรอก แต่รอลุ้นละกันว่าจะมีป่าว555)) ตอนที่อยู่ค่ายในแต่ละวันก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรสำคัญ ๆ สักเท่าไร แต่วันสุดท้ายก่อนเดินทางไปแข่งจะเป็นคืนที่ครูจะปล่อยให้นักกีฬาพักผ่อนตามอัธยาศัย 1 วัน วันนั้นแหล่ะคือวันที่ผมได้รู้ความจริงและมันทำให้ผมเจ็บช้ำเข้าไปอีก วันนั้นต้นกับเพื่อน ๆ อีกประมาณ 4-5 คนได้รับหน้าที่ให้จัดเตรียมของหลายอย่างสำหรับการแข่งเพราะจะต้องไปไกลและค้างคืน ผมโดนใช้ให้ไปเก็บของอีกที่เสร็จเลยกลับที่พักไปอาบน้ำปกติ แต่พอออกจากห้องน้ำก็เจอกับน้องแน็คกำลังยืนรอใครอยู่
   ผม : อ้าว อาบน้ำยังอ่ะ
   แน็ค : อาบแล้วครับ เห็นพี่เดินมาอาบพอดีเลยมายืนรอ (แน็คตอบแต่ไม่ได้มองหน้าผม แล้วทำตัวแปลก ๆ )
   ผม : มีไรป่ะเนี่ย ทำตัวแปลก ๆ นะวันนี้
   แน็ค : ป่าวครับ ผมแค่มีเรื่องจะถามพี่
   ผม : อื้ม ว่าไง?
   แน็ค : พี่กับพี่ต้นเป็นอะไรกันหรอ ( ผมเจอคำถามนี้ไปผมตกใจ แต่ก็ยังไม่กล้าตอบความจริง)
   ผม : ป่าวนิ ทำไมเรามองเหมือนเป็นอะไรกันหรอ
   แน็ค : ก็พี่ชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน แล้วกลางคืนพี่ชอบนอนกอดกันอีก มากกว่านั้นผมก็เคยเห็นนะ (ผมช็อคไปสักพัก ว่าขนาดนี้ผมว่าแน็คคงรู้จริงแหละ ก็เลยตัดสินใจยอมบอกมัน)
   ผม  : อือ คงงั้นแหละมั้งไม่มีคำแก้ตัว แล้วเราจะเอาไปบอกใครรึป่าว
   แน็ค : ผมไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก แต่ผมมีอะไรจะบอกพี่ไว้อย่าง ผมไม่อยากเห็นพี่เสียใจถ้ามันนานไปกว่านี้ แต่พี่ต้องห้ามบอกนะว่ารู้มาจากผม ไม่งั้นผมไม่รอดแน่
   ผม : ได้ดิ พี่สัญญาเลย เท่ากับว่าต่างคนต่างไม่บอกเรื่องของกันและกันละ
   แน็ค : พี่ต้นมีคนคุยด้วยอยู่แล้วนะครับ (ถึงตรงนี้จากที่ผมโล่งใจก็กลับกลายเป็นเหมือนได้ยินสิ่งที่ไม่ควรได้ยิน เป็นสิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น แต่ก็คิดว่าเด็กมันอาจจะล้อเล่นก็ได้)
   ผม : เห้ย แน็ค ล้อเล่นแรงไปป่าว "ผมพูดกลบพร้อมยิ้มฝืน ๆ "
   แน็ค : จริงนะ ก็ผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนเก่าผม มันก็ให้ผมไปขอเบอร์พี่ต้นตอนเข้า ม.1 แล้วก็คุยกัน
   ผม : แล้วยังคุยกันอยู่หรอ
   แน็ค : น่าจะคุยนะ เห็นไปหากันตั้งบ่อย แล้วพี่เคยดูโทรศัพท์พี่ต้นป่าวละ (จะว่าไปผมไม่เคยไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของต้นเลยเพราะคิดว่าต่างคนต่างก็มีความลับเป็นของตัวเอง) ผมได้แต่นิ่ง ทำอะไรไม่ถูก ถึงผมจะเคยนอกใจต้นมามีอะไรภายนอกกับแน็คครั้งนึงก็เหอะ แต่ตอนนั้นมันเป็นอารมณ์ชั่ววูบและผมจะไม่ทำอีก ผมก็ได้แต่กลัวว่าต้นจะทิ้งผมไป สุดท้ายผมก็เดินกลับที่พักแล้วพยายามนอนไม่ให้น้ำตาไหล พอถึงเวลาต้นกลับไปอาบน้ำเสร็จก็เข้ามานอนข้าง ๆ ผมเหมือนทุก ๆ ครั้ง แต่ผมหันหลังให้แล้วทำเป็นว่าหลับแล้ว แต่ก็ยังนอนไม่หลับ หลังจากปิดไฟแล้วเงียบไปสักพักมันก็ยกแขนมากอดผม ผมได้แต่คิดถึงเรื่องที่แน็คพูด และก็อยากรู้ว่าต้นยังคุยกับคนนั้นจริง ๆ รึป่าว เวลาผ่านไปนานจนถึงตี 1 ต้นนอนแผ่ตัวไปแล้วซึ่งผมก็ยังไม่หลับ เลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์บนหัวนอนต้นมาใส่รหัสแล้วเช็คเฟซบุ๊ค ต้นไม่ได้ซ่อนอะไรเลยผมก็มีโอกาสได้เห็นสิ่งที่ต้นคุยกัน คนที่ต้นคุยด้วยชื่อนุ้ก เป็นรุ่นน้อง ม.1 ผมอ่านไปน้ำตาก็ค่อย ๆ ไหลไปด้วย สิ่งที่คุยก็เหมือนคนเป็นแฟนกันนั่นแหล่ะ เช็คที่มือถือก็มีประวัติการโทรแทบจะทุกวัน ผมเช็คไปเรื่อยจนผมไปสะดุดกับข้อความนึงที่จำได้ ทำนองประมาณว่าคิดถึงเจ้าต้นน้อย (หรรม) นั่นแหล่ะ ผมทนเช็คต่อไปไม่ไหวเพราะแค่นี้มันก็ชัดเจนมากเลยเลยวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วย่องออกไปร้องไห้ในห้องน้ำที่ประจำ ผมเปิดน้ำพร้อมกับร้องไห้เอาเป็นเอาตายพร้อมกับคิดจะตัดใจจากต้นไปด้วย ผมเองที่เจอเหตุการณ์จากความรักบ่อย ๆ เข้าก็มีแอบ ๆ คิดสั้นไปเหมือนกันนะ แต่ก็แค่คิด แต่แล้ว... (รอบนี้ไม่มีคนเดินมาเห็นหรอก555) พอร้องจนหนำใจและเหมือนจะตั้งใจจะลืมต้นให้ได้แล้วก็เดินกลับห้องนอนไป มองดูมันนอนแบบสบายใจก็น่าเจ็บใจอยากเอาเก้าอี้ฟาดแม่ง ผมไม่อยากนอนข้างมันเลยไปสะกิดแน็คจนแน็คมันตื่นแบบสะลึมสะลือ
   แน็ค : พี่เบส ปลุกทำไมอ่ะ เช้าแล้วหรอพี่
   ผม : ขอนอนด้วยดิ นอนไม่หลับ ขอห่มผ้าด้วย "ผมกระซิบเบาแต่ด้วยน้ำเสียงเหมือนคนพึ่งร้องไห้เสร็จจนแน็คมันเหมือนจะจับได้"
   แน็ค : พี่เบสร้องไห้มาหรอ "มันกระซิบผมกลับ แต่เพราะความมืดแน็คมันมองไม่ชัดเลยเอานิ้วมาลูบหน้าผมดูว่าผมยังร้องอยู่มั้ย"
   ผม : ป่าว ขยับที่ให้หน่อยสิ "แน็คมันเข้าใจสถานการณ์ไม่ถามอะไรผมมากเลยให้ผมนอนที่นอนมัน ระหว่างแน็คกับเพื่อนอีกคนซึ่งที่ก็เยอะพอสมควร"
   แน็ค : พี่เบส ผมขอโทษ "แน็คกระซิบข้างหูผมเบา ๆ ผมที่หันหลังให้อยู่ได้แต่ส่ายหัวเพราะมันไม่ใช่ความผิดแน็คเลย"
   ผมร้องไห้จนวูบหลับไปแปปก็ตี 4 เลยลุกไปทำภารกิจส่วนตัวก่อนเก็บของเพราะรถออกประมาณตี 5 สภาพผมนั้นดูแย่สุด ๆ จนครูแต้มทักว่าเป็นอะไร ผมก็ตอบแบบนางเอกละครว่าแค่ตื่นเต้น นอนไม่หลับ พร้อมยิ้มให้ แกก็พูดให้กำลังใจ ส่วนต้นทำตัวปกติ เพราะต่อหน้าคนอื่นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอยู่แล้ว ละอีกอย่างมันคงไม่ได้สนใจอะไรผมด้วย ขาไปผมนั่งนิ่งเงียบในสุดกับน้องแน็ค ระหว่างทางมีปั๊มแวะกินข้าวเช้าก็ไม่ยอมลง เหมือนต้นมันจะสังเกตว่าผมดูแปลก ๆ เลยซื้อของกินมาให้ แต่ผมก็ปฏิเสธและบอกว่าไม่หิว จนไปถึงเวลาบ่ายก็เดินทางไปถึงที่พัก เป็นตึกเรียนของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสานที่นักศึกษาเขาจัดที่นอนไว้ให้  ดีหน่อยที่เป็นห้องแอร์ ประตูมีกระดาษหนังสือพิมพ์แปะตรงกระจกไว้ให้นักกีฬาแต่งตัว ก็เป็นห้องทึบดี ๆ นี่แหล่ะ พอถึงก็พากันรีบเก็บของเดี๋ยวครูแต้มจะพาลงไปกินข้าวและต้องรีบไปดูสนามก่อนมืด ปกติแล้วพวกผมที่ไม่ค่อยได้เข้าเมืองใหญ่เจออะไรแบบนี้ก็คงจะพากันตื่นเต้น แต่ก็ยังยกเว้นผมที่ยังที่หน้าไม่ค่อยสู้ดีเท่าไรจนทุกคนพากันผิดสังเกต ครูแต้มเลยเข้ามาคุยเพราะผมไม่กินอะไรเลยทั้งวันผมเลยแถว่าเหมือนจะเวียนหัวไม่ค่อยสบายแล้วไม่หิว แกก็เข้าใจแบบนั้นเลยให้ผมขึ้นไปเปิดแอร์นอนพักในห้อง ถ้าอาการไม่ดียังไงก็ให้โทรเรียก ผมก็เดินกลับขึ้นไปนอนพักในห้องแต่ไม่นานก็มีเสียงคนเปิดประตูเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ เป็นเจ้าแน็คนั่นเอง แน็คสะกิดเรียกผมพร้อมชูกล่องข้าวผัดขึ้น
   ผม : อ้าว ไม่ไปดูสนามกับคนอื่นหรอแน็ค
   แน็ค : ไม่อ่ะครับ พี่อยู่คนเดียวเดี๋ยวผีมาหลอก ผมซื้อข้าวมาให้พี่ด้วยพี่ไม่ได้กินไรตั้งแต่เช้านิ
   ผม : อือ ขอบใจนะแน็ค แต่พี่ยังไม่หิวเลยอ่ะ
   แน็ค : ผมรู้ว่าพี่เป็นอะไร แต่ผมก็ไม่อยากให้พี่คิดมากอ่ะ เมื่อกี้พี่ต้นเขาก็เสนอตัวมาดูพี่ก่อนผมนะ แต่เพราะพี่ต้นจะต้องลงแข่งเป็นตัวจริงครูแต้มเลยให้ผมมาแทน
   ผม : ขอบคุณมากนะแน็ค ไว้ดึก ๆ เดี๋ยวพี่ลุกขึ้นมากินนะ
   แน็ค : ไม่อ่ะ พี่ต้องกินเดี๋ยวนี้
   ผม : อ้าว สั่งเฉยเลย
   แน็ค : ถ้าพี่ไม่กินดี ๆ ผมป้อนนะ
   ผม : เออ ๆ ยอมกินก็ได้
   หลังจากกินข้าวเสร็จ ออกมาข้างนอกก็ใกล้มืดแล้ว+กับตึกเรียนเงียบมาก ๆ ถึงจะมีเด็กโรงเรียนอื่นมาพักในชั้นเดียวกันด้วยแต่เขาก็ออกไปดูสนามไม่ก็ไปเที่ยวกันหมด เสร็จเรียบร้อยแน็คก็ชวนไปอาบน้ำแล้วจะพาลงไปเดินตลาดถนนคนเดิน ผมก็เหมือนจะอารมณ์ดีขึ้นก็เลยไปหยิบของแล้วยอมไปด้วย เป็นห้องน้ำมุมตึกที่โคตรจะเงียบพร้อมไฟสลัว ๆ ชวนให้ผีหลอก ตอนอาบแน็คมันก็มาอาบห้องข้าง ๆ ผม ผมก็รีบอาบแล้วแต่งตัวมารอแน็คด้านนอก ไม่นานแน็คมันก็เดินตามออกมาในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ผมก็พึ่งเห็นหุ่นแน็คมันชัด ๆ ก็ครั้งนี้แหล่ะ ตัวมันขาวกว่าและมีกล้ามเยอะกว่าผม ผมทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินกลับห้องพร้อมกัน พอเข้าห้องแล้วผมก็ไปเปิดพัดลมนั่งเป่าผมบนที่นอน ส่วนแน็คก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กระเป๋ามันด้านหลังผม ก่อนที่จะเดินมายืนเอาขาชิดหลังผมแล้วชวนคุย
   แน็ค : พี่เบส ๆ ผมถามไรดิ
   ผม : ว่า
   แน็ค : พี่มีไรกับพี่ต้นยัง
   ผม : ไม่เคย
   แน็ค : หรอ ๆ ไมผมคิดว่าพี่เคยแล้วอ่ะ
   ผม : แล้วจะพูดถึงมันทำไมล่ะห้ะ" ผมพูดพร้อมเงยหน้าขึ้นไปมองมัน แต่แน็คมันมายืนรูดควยอยู่ด้านหลัง ผมเองก็ตกใจมาก
   ผม : ไอ้เหี้ยแน็ค มึงทำไรวะ
   แน็ค : ยืนเป่าควยไงพี่ ไม่อยากให้มันอับ แค่นี้พี่ก็ด่าผมอ่ะ
   ผม : เออขอโทษ พี่แค่ตกใจอ่ะ
   แน็ค : พี่ดูดิ ๆ หัวผมเปิดหมดแล้วนะ " แน็คมันเอามืดรูดของมันโชว์ ควยมันแข็งเต็มที่ หัวแดงมากตัดกับสีผิวขาว ๆ ของมัน พอหัวเปิดแล้วเหมือนขนาดมันจะใหญ่ขึ้นนิด ๆ ด้วย
   ผม : ไปให้ใครรูดมาละนั่น
   แน็ค : โห่ว ผมก็ทำเองดิพี่ หลังจากวันที่ทำกับพี่ผมก็รูดลงทุกวันเลยนะ โคตรแสบ
   ผม : แสบแล้วก็ทำไรไม่ได้ดิงั้น " พูดเสร็จผมก็ไปเป่าผมต่อแกล้งไม่สนใจ แน็คมันก็ลงมากดตัวผมให้นอนลงบนที่นอนแล้วกอดผม
   ผม : เห้ย เดี๋ยวพวกนั้นก็กลับมาเห็นหรอก
   แน็ค : ผมถามเพื่อนผมละน่าจะอีกนานเลย ผมล็อคห้องละด้วย " ผมเบือนหน้านิดหน่อยเผื่อความคิดผิดชอบชั่วดีผมมันจะโผล่มา แต่คิดดูสภาพเด็กหล่ออายุ 13 กำลังแก้ผ้าค่อมตัวผมอยู่ แน็คมันไม่รอช้า โถมเข้าจูบผมทันที ตอนแรกผมก็ทำเป็นขัดแต่ก็ยอมมันอยู่ดี    แน็คมันเล้าโลมได้เก่งมากพร้อมถอดเสื้อผ้าผมไปด้วยจนทำผมมีอารมณ์ร่วม แต่ผมก็ระแวงว่าคนอื่นจะกลับมาก่อนเลยรีบทำเกมเร็ว ผมดันตัวเองขึ้นแล้วให้แน็คนอนลงไปนอนแผ่ตัว ใช้มือรูดของแน็คขึ้นลงก่อนที่จะอมเข้าไปจนสุด แน็คทำหน้าเสียวสุด ๆ คงเพราะเคยโดนอมครั้งแรกแล้วเอื้อมมือมาชักของผม ผมทำไปแน็คก็ใช้มือจับหัวผมไปด้วยจนผมอยากแกล้งมัน ผมสอดนิ้วเข้าไปที่รูก้นของแน็ค แน็คมันก็เงยหน้าขึ้นมาดูพร้อมถามว่าจะทำอะไร ผมเงียบแต่ก็ยังทำต่อโดยที่แน็คก็ไม่ได้ขัดอะไรจนผมละจากควยแล้วไปเลียที่ไข่ มือนึงก็ยังชักให้เรื่อย ๆ ส่วนอีกมือก็แหย่รูแน็คเล่น ถึงตอนนี้แน็คมันครางแต่ก็กลั้นเสียงไม่ให้ดัง ผมได้จังหวะเลยยกขาแน็คขึ้นแล้วใช้ลิ้นเลียที่รูก้น รูแน็คมันสีชมพูไม่มีขนเลยสักเส้น แน็คมันเสียวจนทำไรไม่ได้ ได้แต่ร้องอย่าทำแต่ผมก็ไม่ได้สนแล้ว สุดท้ายแน็คมันทนความเสียวไม่ไหวจึงแตกคามือผม น้ำมันพุ่งขึ้นหลายรอบผมก็จ้องอย่างภูมิใจที่ทำมันเงี่ยนได้ขนาดนี้ ผมที่ใกล้แตกแล้วเหมือนกันเลยลุกขึ้นเอาควยจ่อหน้าแน็ค แน็คมันก็ยอมอมให้อย่างว่าง่ายแต่ก็ทำแบบเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนที่ผมจะแตกใส่หน้ามัน แน็คมันโห่วร้อง แต่ก็ขำไปด้วยก่อนที่ผมจะหากางเกงมาให้มันใส่แล้วพาเดินไปห้องน้ำ ออกมานอกห้องตึกยังเงียบอยู่เลยก็เลยเดินไปสภาพน้ำเปื้อนตัว แน็คมันส่องกระจกห้องน้ำก็บ่นว่าตัวก็เปื้อนน้ำมันละหน้าหล่อ ๆ ยังเปื้อนน้ำผมอีก ผมก็ตีมึนล้างหน้าแล้วออกมารอด้านนอก
   หลังจากเสร็จทุกอย่างแล้วก็แต่งตัวแล้วลงไปเดินเที่ยวถนนคนเดินกันสองคน

***ขอโทษนะครับที่หายไปนาน เนื่องจากเปลี่ยนที่ทำงานด้วย เข้าโรงพยาบาลด้วยเลยไม่มีเวลามาเขียนต่อสักเท่าไร แต่สัญญาว่าจะเขียนต่อให้จบถึงปัจจุบันนะครับ มีหลายเรื่องหลายเหตุการณ์มาก ๆ ขอบคุณที่ติดตามกันนะครับ ***

myles

ขอบคุณมากครับ เด็กอ่อยขนาดแล้ว ต้องจัดการ

cchheeooww

ขอบคุณครับ

piyapat69

ชอบ

tonsaa

เสียว ๆ ดีครับ

หอกหัก

ขอบคุณคับ

lekthai

ขอบคุณ

Tinter

ขอบคุณคับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

sundat

ขอบคุณครับ

mcrywe

ขอบคุณครับ

LUCKYPEE

ขอบคุณครับ

changchusri

ขอบคุณครับ

Kingki

ขอบคุณครับ

Kingki

สนุกมากครับ

prakanboy

ต้นจะว่ายังไงดี

highmode20

ขอบคุณครับ

ton_gori

ต้นทำแบบนี้กะเบสได้ไง

lieber_dich

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ