แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-2-3 23:54
% Y( h B! D3 L; l3 k. t/ }3 A* Y1 P1 l' ~6 A* E# i9 T6 z1 m
3 ]2 c! y8 N% N' v' r3 I1 y8 ^
เปา เสียงนาฬิกาปลุกดังเป็นรอบที่ 2 เปาสะดุ้งตื่นขึ้นมา เอามือควานหาหยิบโทรศัพท์มากดปิดเสียง ลุกขึ้นมานั่งสะลึมสะลือ ขยี้ตามองดูเวลาบนหน้าจอแล้วก็ตาเบิกโพลง ''ชิบหายละ'' เปาเด้งตัวออกจากเตียง ถอดกางเกงในตัวจิ๋วของตัวเองออก หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น วันนี้เปาต้องไปขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่เพื่อไปบ้านของเหนือ คนที่ไปมีแค่น้ำหมีและเปา ส่วนเพื่อนคนอื่นไมไ่ด้ไปกัน ที่เปาไปเพราะว่ากะเพราไปต่างจังหวัดหลายวัน เปากลัวจะไม่มีอะไรทำเลยไปเที่ยวบ้านเหนือดีกว่า ถึงจะรู้สึกโหวงๆเพราะอ๊อฟคู่ซี้ไม่ได้ไปด้วยแต่คนอื่นในกลุ่มก็เพื่อนเปานี่นา คงจะไม่อึดอัดมากหรอก เปายังไม่เคยคุยกับหมีแฟนของน้ำ แต่ฟังจากที่คนอื่นและอ๊อฟเล่ารู้สึกว่าจะเป็นคนที่นิสัยดี เปาเินออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าผมให้เเห้ง เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเอาชุดออกมาใส่ ถือกระเป๋าลงมาข้างล่างคอนโด เดินไปที่รถแล้วก็นกขึ้นมาได้ ''เหี้ยละไง'' เปาลืมว่าเปาเอารถไปซ่อมเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เหลือเวลาไม่นานที่เปาต้องไปถึงสนามบิน เปาเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกไปหาปอนด์พี่ชาย สักพักปอนด์ก็รับสาย ''ฮัลโหล'' ''ฮัลโหลพี่ ว่างปะ'' ''ไม่ว่าง กำลังจะประชุมใหญ่ มีอะไรวะ'' ''เหี้ยเอ๊ย ผมส่งรถซ่อมแต่วันนี้ต้องไปสนามบินอะดิ'' ''ไปไหนวะ'' ''เชียงใหม่'' ''มึงก็ไปวันอื่นดิวะ'' ''นัดเพื่อนที่นู่นไว้ไง'' ''มึงนี่นะ ตั้งแต่เด็กเลย ไม่รอบคอบไม่เช็คก่อน'' ''ผมไม่มีเวลาฟังพี่บ่นหรอก แค่นี้นะ'' เปาวางสาย เอามือกุมขมับ จะโทรหาใครดี โทรหาฉลามฉลามก็ไม่รับ แล้วก็นึกได้ว่าคงหลับอยู่ เปานึกขึ้นมาได้ว่าจะโทรหาใคร ถึงจะลังเลอยู่บ้างแต่ก็ไม่มีเวลาแล้ว เปากดโทรออก สักพักปลายสายก็รับ ''ฮัลโหล เปา'' ''ฮัลโหลครับพี่เสาร์ คือ ผมมีเรื่องจะรบกวนหน่อยครับ'' ''อะไรหรอ'' ''คือผมต้องไปสนามบิน แต่รถผมส่งซ่อมอยู่ เลยอยากขอให้พี่ไปส่งได้มั้ยครับ'' ''ตอนนี้เลยหรอ'' ''ใช่ครับ แต่ถ้าพี่เสาร์ไม่ว่างไม่เป็นไรนะครับ'' ''ได้สิๆ แต่ขอพี่ล้างหน้าแปปนึง เพิ่งตื่น เดี๋ยวพี่รีบขับไปนะ ให้ไปรับที่ไหน'' ''คอนโดครับ'' ''โอเค รอแปปนึง'' ''ขอบคุณมากเลยครับ'' เปาวางสาย ลากกระเป๋าไปนั่งรอที่หน้าคอนโด มีข้อความเข้ามาจากน้ำ 'ออกหรือยัง' 'เออ กำลังจะออก' 'เจอกัน' เปานั่งชะเง้อมองว่าเสาร์มาหรือยัง สักพักก็มีรถเก๋งสีขาวขับเข้ามาจอหน้าเปา เปาลุกขึ้น กระจกเลื่อนลง , ?/ N' X. O3 [0 r+ I% Y
เสาร์ เสาร์ส่งยิ้มที่ดูอบอุ่นมาให้ ''ไงเรา'' เปายกมือไหว้ ''ขอโทษที่รบกวนนะพี่'' ''ไม่เป็นไร ไม่ต้องไหว้ ขึ้นมาเร็ว'' เสาร์ขำ เปาขึ้นมานั่งข้างคนขับ ''คาดเข็มขัดด้วย'' เสาร์บอก เปาพยักหน้า เอาเข็มขัดมาคาด เสาร์เปิดจีพีเอสวางลงแล้วขับออกมาจากคอนโดเปา ''ผมไม่ได้กวนพี่ใช่มั้ยครับ'' ''ไม่หรอก พี่ต้องออกมาข้างนอกอยู่แล้ว เดี๋ยวไปส่งเราแล้วก็น่าจะพอดีเวลาพี่ออกนั่นแหละ'' ''อ๋อ'' ถึงจะเป็นพี่รหัสน้องรหัสกันแต่ก็ไม่ได้เฮฮาเหมือนคู่อื่นๆ เพราะเสาร์เป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่สูงเลยทำให้เปาไม่ค่อยกล้ากวนตีนอะไรมากเหมือนกับคนอื่น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรืออะไร รู้สึกเหมือนอยู่กับพี่ชายที่น่านับถือซะมากกว่า ทั้งสองไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยมากนัก แต่เปาก็อยากจะสนิทกับพี่รหัสตัวเองอยู่เหมือนกัน ''แล้วรถเราเป็นอะไร'' ''มันเสียงดังแปลกๆน่ะครับพี่ เลยส่งศูนย์ไป'' เสาร์ขับมาทางที่เปาไม่คุ้น น่าจะเป็นทางลัด ''เราจะขึ้นเครื่องไปไหนเนี่ย'' ''ไปบ้านเพื่อนที่เชียงใหม่น่ะครับ'' ''อ๋อ ดีจัง พี่ก็อยากไปเที่ยวบ้าง'' เสาร์ยิ้ม ''แล้วปิดเทอมพี่ทำไรอะครับ'' ''ก็อ่านหนังสือ ไปเที่ยวกับเพื่อนข้างนอกอะไรพวกนี้หและ ไม่มีอะไรพิเศษหรอก'' เปาพยักหน้า ''แล้วพี่อาทิตย์ล่ะครับ'' ''อาทิคย์ยังหลับอยู่เลย'' ''ขี้เซานะครับ'' เสาร์หัวเราะ ''ก็ยังงี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วแหละ'' สักพักเสาร์ก็ขับมาถึงสนามบิน ''โทษทีนะ ทันใช่มั้ย พี่ขับช้าไปหรือเปล่า'' ''ทันครับพี่เสาร์ ขอบคุณมากนะครับ ขอโทษด้วยที่รบกวนพี่แต่เช้าเลย'' ''เฮ้ย ไม่เป็นไร มีไรก็โทรมาได้ตลอดแหละ'' เสาร์บอกยิ้มๆ ''เที่ยวให้สนุกนะ อย่าลืมของฝากล่ะ'' ''ได้เลยครับ ขับกลับดีๆครับพี่'' ทั้งคู่โบกมือลากัน เสาร์ขับรถกลับไป เปาเดินเข้ามาในสนามบินเพื่อไปโหลดกระเป๋า มานั่งรอตรงที่ที่นัดกับน้ำไว้ ''เปา!'' เสียงน้ำเรียกดังมาจากด้านหลัง เปาหันไปมอง / t% Z* O2 a8 n: m4 y0 x
น้ำ " S! J9 o7 U1 ^
หมี น้ำเดินมาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งที่ร่างกายสูงใหญ่กำยำ กล้ามแขนเป็นมัดๆ ตัวสูงโปร่งจนเป็นจุดเด่น ''มานานยัง'' น้ำถาม ''เพิ่มาได้สักพักเอง'' เปามองไปที่หมี หมียิ้มให้อย่างเป็นมิตร ''หมี นี่เปา เพื่อนสนิทเรา เปา นี่หมีนะ'' ''หวัดดี'' หมียกมือทักทาย หมีนั้นดูเฟรนด์ลี่กว่าที่เปาคิดไว้มาก เปาค่อยโล่งใจหน่อย หลายคนคงรู้ดีว่าบางทีเราก็อาจจะเข้ากับแฟนเพื่อนไม่ได้ ยิ่งเป็นการเจอกันครั้งแรกแล้วไปเที่ยวด้วยกันเลยด้วย ''หวัดดีๆ'' เปาทักตอบ ทั้งสามนั่งลงรอเรียก ''แล้วนี่ไปคบกันได้ยังไง'' เปาถาม หมีเกาหัวเขินๆ ''ก็ เราเจอกันตอนที่อ๊อฟพาน้ำไปกินเหล้าด้วยอะ เราชอบเลยขอเบอร์แล้วก็ขอจีบ'' หมีเล่าตรงๆทุกอย่างทำให้น้ำเขิน เปามองบน เอามือต่อยไหล่น้ำเบาๆ ''สเน่ห์แรงจังเลยนะ'' ''ไม่เท่าเปาหรอก'' น้ำตอยคืน สักพักก็ได้ยินประกาศขึ้นเครื่อง ทั้งสามเินไปขึ้นเครื่อง ที่นั่งของเปาอยู่แยกออกไปอีกฝั่ง ส่วนน้ำกับหมีนั่งติดกัน ''ทำไมตอนจองไม่จอข้างกันนะ'' น้ำบ่น ''ไมเป็นไรหรอก เดี๋ยวกูก็นอนยาวละ เมื่อคืนแฮงค์มาก'' ''โอเค งั้นเจอตอนเครื่องลงนะ'' เปาโบกมือลาแล้วเดินไปที่ของตัวเอง น้ำนั่งลงข้างๆหมีที่มีท่าทางไม่สบายใจ ''เป็นอะไรมั้ย'' น้ำถาม หมียิ้ม ''อืม โอเค'' ''บอกมา'' หมีถอนหายใจ ''เราแค่กังวลน่ะ'' ''กังวลอะไรหรอ'' ''ก็ที่ต้องไปเที่ยวกับเหนือนี่ไง'' ''เราเลือกหมีแล้วนะ ไม่ต้องกังวลหรอก'' ''เรารู้ เราไม่ได้ไม่ไว้ใจน้ำ เราไม่ไว้ใจมันต่างหาก'' หมีไมเคยชอบเหนือ แล้วก็รู้ว่าเหนือไม่ชอบหมีเหมือนกัน ในใจลึกๆหมีรู้ว่าน้ำนั้นชอบเหนือมากกว่าตัวเอง หมีนั้นชอบน้ำมากจริงๆ เหนือเป็นคนที่ใช่ของน้ำแต่ไม่ถูกเวลา หมีมาถูกเวลาและตั้งใจที่จะทำตัวเองให้น้ำมั่นใจว่าหมีเป็นคนที่ใช่สำหรับน้ำให้ได้ น้ำซบไหล่ของหมี หมียิ้มเอามือลูบหัวของน้ำเบาๆ ''ไม่ต้องคิดมากหรอก เหนือเป็นคนมีเหตุผลนะ แยกแยะได้อยู่แล้ว'' ''หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น'' หมีพูดอย่างปลงๆ สักพักเครื่องก็ขึ้น จากกรุงเทพไปเชียงใหม่ใช้เวลาไม่นานนัก ประมาณเกือบ2ชั่วโมงได้ เครื่องลงจอดที่สนามบิน ทั้งหมดเดินไปรับกระเป๋าแล้วออกมาข้างหน้า เปายังดูงัวเงียอยู่ ''ไหวมั้ยเนี่ย'' หมีถามขำๆ ''ไหวอยู่แล้ว คนอย่างเปาอะนะ'' ''คนอย่างเปาควรไปนอน'' น้ำบอก ทั้งคู่หัวเราะ สักพักก็มีรถเก๋งสีดำขับมาจอดที่หน้าทั้งสามคน ประตูรถเปิดออก
2 R8 J2 \) {0 Q( e( g* u" I' k5 k3 fเหนือ เหนือก้าวขาลงมาจากรถ คนแรกที่เหนือมองก็คือน้ำ เหนืออยากจะดึงน้ำเข้ามากอดมากแต่พอมองไปข้างๆก็เห็นหมีที่ยืนอยู่ มองมาด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์มากนัก แม้เหนือจะไม่ชอบหมีก็ตาม เหตุผลที่ทำให้ไม่ชอบคือการที่หมีเข้ามาแย่งน้ำ แต่หลังจากที่เหนือกลับมาคิดแล้วย้อนมองดูที่ผ่านมาเหนือก็รู้ว่าหมีไม่ได้ผิดอะไรเลย ตัวเองต่างหากที่ช้าและแพ้หมีเพราะตัวเอง ที่เหนือชวนทั้งคู่มานั้นก็เพื่อหักดิบให้ตัวเองทำใจได้ว่าตอนนี้ทั้งคู่คบกัน และเหนือกับน้ำก็กลับไปเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแค่นั้น ไม่รู้ว่าจะทำไดหรือไม่แต่อย่างน้อยก็ขอให้ได้ลองก่อน ''ไงเหนือ'' น้ำทักทาย เหนือยิ้มตอบ มองไปที่เปาที่ยืนหลับอยู่ ''แล้วไอนั่นเป็นอะไรน่ะ'' ''เปาแฮงค์น่ะ เห็นบอกเมื่อคืนหนักไปหน่อย'' เหนือส่ายหน้า ''ถ้าแม่กุรู้ว่ากูมีเพื่อนขี้เมาแบบนี้จะทำไงวะเนี่ย'' ''ขี้เมาอะไร สังสรรค์บ้างไม่ใช่เรื่องผิดซักหน่อย'' ''บ้างของมึงคือทุกคืนหรอ'' น้ำหัวเราะ หมีขำเบาๆ เอาเข้าจริงหมีก็ไม่ได้เกลียดเหนือเท่าเมื่อก่อนแล้ว แค่รู้สึกไม่ไว้วางใจเหนือกับน้ำเวลาอยู่ด้วยกันเท่านั้นเอง ''ไปกันเลยมั้ย แม่รอกินข้าวเย็นอยู่'' เหนือบอก หมีเอากระเป๋าทุกคนไปใส่ข้างหลัง เปานั่งเบาะหน้าข้างเหนือ ส่วนหมีกับน้ำนั่งที่เบาะหลัง เหนือปรับกระจกหน้า มองหมีกับน้ำที่นั่งด้วยกันอยู่ข้างหลัง มองดูแล้วทั้งคู่ก็เหมาะสมกันดี แค่น้ำได้เจอคนที่ดีกว่าสิบมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ถึงคนคนนั้นมันจะไม่ใช่เหนือก็เถอะ เหนือสะดุ้งเพราะเปาเอามือมาบีบไหล่ มองมาด้วยสายตาที่เป็นห่วง หมียิ้ม เอามือแปะมือของเปา ขับรถออกมาจากสนามบิน สักพักเหนือก็ขับมาถึงบ้าน บ้านของเหนือนั้นเป็นบ้านไม้ขนาดใหญ่ ประตูหน้าบ้านเปิดออก เหนือขับรถเข้ามา ในตัวบ้านมีสวนที่กว้างและยาวเข้าไปข้างใน เปามองออกไปนอกกระจก สมกับเป็นบ้านผู้ดีเชียงใหม่ซะจริงๆ เหนือจอดรถ ทั้งหมดลงมา ''เดี๋ยวให้คนมาเอาของขึ้นไปให้ ไปไหว้แม่กันก่อนเถอะ'' เหนือพาเพื่อนๆเข้าบ้านมา ภายในตัวบ้านก็ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้สักดูดีเช่นกัน แม่เหนือที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้ามาเห็นก็ยิ้มแล้วเดินมาหา ''สวัสดีครับ'' ''สวัสดีครับแม่'' ทั้งหมดยกมือไหว้ ''แม่ นี่เพื่อนเหนือ น้ำ เปา หมีครับ'' ''กำลังรออยู่เลย หิวกันมั้ยเด็กๆ แม่ทำอาหารไว้รอด้วยนะ'' ''หิวมากเลยครับแม่'' เปาทำท่าจะเข้าไปอ้อนแต่เหนือเอามือดันหน้าผากไว้ ทั้งหมดหัวเราะ ''ปะ ไปทานข้าวกลางวันกัน'' ทั้งหมดเดินตามแม่ไปที่ห้องกินข้าว บนโต๊ะมีอาหารเหนือมากมายหลายอย่างหน้าตาดูน่ากินวางเรียงรายอยู่ ''โห เยอะจังครับแม'' ''กลัวจะไม่อิ่มกันเลยเตรียมไว้ให้ซะเยอะเลย ไม่เป็นไรหรอ ทานไม่หมดเดี๋ยวพวกแม่บ้านก็เอาไปทานกันต่อเอง มาๆ ทานข้าวๆ'' ทั้งหมดนั่งลง แม่บ้านเดินมาตักข้าวใส่จานให้ ทั้งหมดนั่งกินข้าวร่วมกัน แม่ของเหนือนั้นเป็นคนที่ใจดีและเป็นกันเอง แตกต่างจากเหนือโดยสิ้นเชิง ''คนนี้ใช่หนูน้ำที่เหนือเคยเล่าให้แม่ฟังมั้ย'' ''ใช่ครับ'' แม่ของเหนือมองหน้าน้ำ น้ำนั่งเกร็ง แม่เหนือยิ้ม ''หน้าสวยจริงๆด้วย เหมือนแม่ตอนสาวๆเลย'' ''แม่ก็'' ทั้งหมดหัวเราะ บรรยากาศบนโต๊ะกินข้าวนั้นราบรื่นมาก ''กินนี่สิ'' หมีตักกุ้งให้น้ำ ''ขอบคุณนะ'' เหนือนั่งมองทั้งคู่ ''เหนือ กินนี่สิ เราตักให้นะ'' เปาตักกุ้งให้เหนือบ้าง ทำท่าทางเขินอาย ''ล้อเลียนหรอ'' หมีเอาส้อมชี้มาทางเปา เปาหัวเราะชอบใจ เหนือยิ้มบางๆ จริงๆเปามาด้วยนี่ก็ดีเหมือนกัน พอกินข้าวเสร็จทั้งหมดก็มาเดินในสวนของบ้านเหนือ แม่พาทุกคนเดินดูดอกไม้ที่แม่ปลูกเอง เปาเดินอยู๋ข้างๆแม่ ดูเหมือนแม่จะเอ็นดูเปามากเป็นพิเศษ ก็ไม่แปลกหรอกเพราะเปาทั้งร่าเริงและสดใสขนาดนั้น แถมตั้งใจฟังแม่ของเหนือพูดอีกด้วย หมีกับน้ำเดินตามอยู่ข้างหลัง หมีเดินโอบไหล่น้ำดูนู่นนี่กันอย่างโรแมนติก เปาเดินมาจับมือของเหนือ ''ตามแม่ไม่ทันแล้ว'' เปาดึงแขเหนือให้มายืนข้างๆแม่ ''แล้วนี่เป็นไงบ้าง ที่มหาลัยน่ะ'' แม่ถาม ''ก็ดีครับ แม่รู้มั้ยเหนือมันฮอตมากเลยนะที่มออะ'' ''จริงหรอ แหม แม่จะมีสะใภ้เร็วๆนี้มั้ยนะ'' ''แม่ก็ไปฟังไอเปามัน มันไร้สาระจะตาย'' ''เนี่ย แม่ครับ เหนือชอบว่าผมตลอดเลย ผมยังไมไ่ด้ว่าอะไรเลยด้วย'' ''เหนือลูก อย่าแกล้งเพื่อนสิ'' ''เดี๋ยวกูจะจองตั๋วส่งมึงกลับเปา'' เปาหัวเราะชอบใจ หมีมองไปที่เหนือ เหมือนออร่าความอึดอัดระหว่างทั้งคู่มันหายไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หรือเหนือจะตัดใจจากน้ำได้แล้วจริงๆ เพราะตั้งแต่มาเหนือก็ยังไม่ได้ทำอะไรที่จะหักหน้าหมีหรือมาเกาะแกะกับน้ำจนเกินควรเลยด้วย ทั้งหมดกลับขึ้นมาบนบ้าน ''งั้นตามสบายนะ แม่ต้องออกไปดูงานก่อน ไว้พรุ่งนี้ไปเที่ยวกัน'' ''ได้ครับแม่ ไปดีๆครับ'' เหนือบอก ''อ้อ เหนือ แวะไปหาป้าพลอยที่บ้านด้วยนะ เค้าบ่นคิดถึงน่ะ เห็นว่าเหนือมา เอาผลไม้ไปฝากเค้าด้วย แม่วางใส่ตะกร้าไว้บนโต๊ะในครัว'' ''ครับแม่'' แม่ของเหนือออกจากบ้านไป ''ตามสบายนะ เดี๋ยวเราจะออกไปบ้านป้าหน่อย'' ''ให้กูไปด้วยมั้ย'' เปาลุกขึ้น ''ไม่เปนไร แค่นี้เอง มึงพักผ่อนเหอะ'' เปาพยักหน้าแล้วนั่งลง เหนือมองไปที่น้ำและหมีอีกครั้ง หมียิ้มให้ เหนือไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินออกมา เหนือหยิบตะกร้าผลไม้แล้วเดินไปที่บ้านข้างๆ กดกริ่งที่หน้าประตู สักพักก็มีคนออกมาเปิด ''เอ้า เหนือ'' ป้าพลอยเพื่อนสนิทของแม่เหนือนั่นเอง ''สวัสดีครับป้าพลอย เป็นยังไงบ้างครับ'' ''สบายดี เหนือล่ะ มาๆ เข้ามาในบ้านก่อน'' เหนือตามป้าพลอยเข้ามาในบ้าน นั่งลงที่โซฟา ''ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะเรา'' ''ไม่ขนาดนั้นหรอกครับป้า นี่ผลไม้สวนแม่ครับ แม่ฝากมาให้'' ''ขอบใจมาก แหม เมื่อวานก็เอามาให้ วันนี้ก็ฝากลูกมาให้อีกละ ดีนะมีเจ้าวาช่วยกิน'' ''แล้วน้องวาอยู่มั้ยครับ'' ''วาออกไปข้างนอกน่ะ เดี๋ยวก็น่าจะกลับมาแล้ว จะรอเจอน้องก่อนมั้ย'' ''ครับ'' ''ไม่ได้เจอกันนานแล้วนี่นา แต่ก่อนยังมาเล่นด้วยกันที่้บานป้าอยู่เลย ดีๆ น้องมันก็บ่นถึงเราบ่อยๆเหมือนกัน ป้าล่ะฟังจนจะจำบทพูดได้ละ'' ''หรอครับ'' เหนือขำ ''แต่ป้าจะออกไปข้างนอกนะ ไปกับแม่เรานั่นแหละ ยังไงก็ตาสบายนะ ฝากดูบ้านให้ป้าด้วย'' ''ได้ครับป้าพลอย เดินทางดีๆครับ'' ป้าพลอยออกไปจากบ้าน เหนือเดินไปรอบบ้าน สมัยก่อนเหนือไม่มีเพื่อนเลย แต่พอรู้ว่าป้าพลอยเพื่อนแม่มีลูกก็แวะมาเล่นกับลูกป้าพลอยบ่อยๆ มีเสียงเปิดประตูข้าหน้าและมีคนเดินเข้ามา ''แม่ วากลับมาแล้ว ช้าเพราะไม่มีวินนี่แหละ เลยต้องเดินไปเซเว่นเนี่ย'' ) D2 U' A; @8 w$ k; P6 k4 E) N2 V
วายุ ประตูบ้านเปิดออก ผู้ชายตัวเล็กผิวขาว ใส่แว่นเดินเข้ามา เงยหน้าขึ้นมาเห็นเหนือก็ตกใจ ''พี่ลมเหนือ!'' เหนือยิ้ม ''หวัดดีวา'' วา หรือวายุ เป็นน้องข้างบ้านลูกป้าพลอยที่ตอนเด็กชอบไปเล่นด้วยกันบ่อยๆ แต่พอเหนือย้ายไปเรียนที่กรุงเทพก็ไม่ได้ติดต่อหรือเจอกันอีกเลย จะได้เจอบ้างเป็นครั้งคราวแค่ตอนที่เหนือกลับมาบ้านเท่านั้น แต่ล่าสุดที่กลับมาก็นานมาแล้ว วาอายุน้อยกว่าเหนือ1ปี ''มาไงเนี่ยพี่'' ''พี่แวะกลับมาบ้านน่ะ'' ''มากอดก่อนเลย'' วาอ้าแขน เหนือขำ เดินเข้าไปสวมกอดวาจนวาจมอก วานั้นตัวเล็กมากเมื่อเทียบกับเหนือ เหนือเอามือวางบนหัววา ''ไม่สูงขึ้นเลยหรอ'' ''คนหล่อเค้าไม่สูงกันหรอก'' ''หลักการอะไรก่อน'' เหนือคลายกอดออก ''มาไม่เห็นบอกเลย'' ''ก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรล่วงหน้านี่นา เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย'' ''สบายดีครับ พี่ลมเหนือกินไรมายัง'' ''กินมาแล้วเมื่อสักพักนี่เอง'' ''ไม่เป็นไร กินอีกได้'' วายกถุงขนมครกเจ้าประจำที่แต่ก่อนกินด้วยกันบ่อยๆขึ้นมา ทั้งคู่มานั่งที่สวนหลังบ้านของวา วาจิ้มขึ้นมากิน ''อร่อยเหมือนเดิมเลย'' วาบอกยิ้มๆ ''แล้วพี่ไปเรียนเป็นไงบ้างครับ'' ''ก็โอเคนะ ไมไ่ด้ยากเท่าที่คิดไว้'' ''ก็พี่เหนือเก่งนี่นา'' วาทำหน้ายู่ ''วาเถอะ ปีหน้าจะเข้ากรุงเทพแล้วใช่มั้ย'' วาพยักหน้า ''เราจะไปเรียนไหนนะ'' ''ไม่บอกหรอก'' ''ที่เดียวกับพี่อะดิ'' วาหันมามอง ''ทำไมรู้อะ'' ''ป้าพลอยเคยบอก'' ''แม่นะแม่ ไม่เซอไพร้ส์เลย'' วาทำหน้างอนเคี้ยวขนมครกแก้มตุ่ย เหนือขำ วาเป็นน้องชายที่เหนือเอ็นดูมาก คงเพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กด้วยนั่นแหละ วาจิ้มขนมครกยื่นมาให้เหนือ เหนือยื่นหน้าไปงับกิน ไม่ได้เจอกันนานวาโตขึ้นมาก แต่ยังคงมีความเด็กเหมือนแต่ก่อนอยู่ วามองหน้าของเหนือแล้วขมวดคิ้ว ''อะไรหรอ'' ''ทำไมพี่หล่อขึ้นเยอะจัง'' ''หืม'' ''ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมผมยังเหมือนเด็กอยู่ละ'' วายุบ่น เหนือหัวเราะ ''ไม่ต้องหัวเราะเลย ซีเรียสนะเนี่ย'' ''แบบนี้ก็น่ารักดีแล้วนี่'' ''ไม่อยากน่ารัก อยากหล่อแล้ว'' เหนือขำ วามองเหนือแล้วยิ้มออกมา เอาขนมขึ้นมากินต่อ ''แล้วครั้งนี้พี่มานานมั้ย'' ''น่าจะแค่2วันแหละ อาทิตย์หน้าก็เปิดเทอมละ เราล่ะ จะไปเมื่อไหร่'' ''ไปอาทิตย์นี้แหละพี่'' ''แล้วจะไปอยู่ไหน'' ''ซื้อคอนโดไว้แล้วอะ อยู่แถวมอนั่นแหละ'' ''แล้วเราเรียนคณะอะไร'' ''ไม่บอก'' ''เรานี่นะ'' เหนือเขกหัวของวา วาหัวเราะชอบใจ เหนือเห็นว่าตัวเองออกมานานแล้ว ''งั้น พี่กลับไปที่บ้านก่อนนะ ทิ้งเพื่อนไว้น่ะ'' ''พี่มากับเพื่อนหรอ'' ''อืม จะไปบ้านพี่มั้ย'' ''ไปๆ เดี๋ยววาปิดบ้านก่อน'' เหนือออกมายืนรอวาที่หน้าบ้าน วาปิดล็อคประตูแล้วมาหาเหนือ ทั้งคู่เดินไปที่บ้านของเหนือ ระหว่างทางวาก็คุยจ้อไม่หยุด ทำให้นึกถึงสมัยก่อนที่ไปเล่นด้วยกันแล้วเดินกลับบ้านด้วยกันแทบทุกวัน ทั้งคู่เดินมาจนถึงบ้านของเหนือ เหนือเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับวา วาที่เข้ามาเห็นเปาน้ำและหมีนั่งอยู่ก็ยกมือไหว้ ''หวัดดีครับ'' ทั้งสามรับไหว้ ''ใครวะเหนือ น่ารักว่ะ'' ''นี่วายุ รุ่นน้องกู วา นี่เพื่อนพี่ นี่น้ำ นู่นหมี ส่วนไอเหี้ยนี่ชื่อเปา ไม่ต้องจำมันหรอก'' ''กันซีนกูจังวะไอสัส'' เปาว่า ''หวัดดีครับน้องวา พี่เปานะครับ'' ''สวัสดีครับพี่เปา'' วาทักทายอย่างเป็นมิตร วานั่งลงข้างๆน้ำ ''สวัสดีครับพี่น้ำ'' ''สวัสดีครับ'' วาเป็นผู้ชายที่น่ารักมากคนหนึ่งเลย น้ำยังมองว่าน่ารักเลย ทั้งหมดนั่งคุยกัน วาเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย เหนือนั่งมองเพื่อนๆคุยกัน เหนือแอบรู้สึกอิจฉาวานิดๆ เพราะเหนือเองก็อยากเข้ากับคนได้ง่ายๆแบบนี้บ้างเหมือนกัน พอตกเย็นแม่ของเหนือก็กลับมาที่บ้าน ''เอ้า วา'' ''สวัสดีครับป้า'' วาเดินเข้าไปกอดเอวแม่ของเหนืออย่างสนิทสนม ''วันนี้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนมั้ย'' ''ได้ครับ'' ''ปะ ไปทานข้าวกัน'' ทั้งหมดมาที่โต๊ะกินข้าว นั่งกินข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ''พรุ่งนี้หนูว่างมั้ยวา ไปเที่ยด้วยกันมั้ย'' ''พรุ่งนี้หรอครับ'' วาหันไปมองเหนือ ''ไปด้วยกันสิ'' เหนือบอก วายิ้ม ''ครับ'' ''งั้นมาที่บ้านสัก9โมงนะ'' ''ครับป้า'' หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จก็นั่งคุยเล่นกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะแยกย้ายกัน เหนือลงมาส่งวาที่หน้าบ้าน ''เจอกันพรุ่งนี้นะ'' ''ครับ'' วายิ้ม ''ให้พี่เดินไปส่งมั้ย'' ''ไม่เป็นไรครับ วาเดินได้ ชินละเนี่ย'' ''โอเค งั้นถึงแล้วบอกด้วยนะ'' ''ได้ครับ พี่ยังใช้เบอร์เดิมใช่มั้ย'' ''อืม'' ''งั้นวาไปละนะครับ'' ''รีบไปมันดึกแล้ว'' วาโบกมือให้แล้วเดินกลับบ้านไป เหนือกลับเข้ามาในบ้าน หมีเดินมาหา ''ขอคุยด้วยได้มั้ย'' เหนือพยักหน้า ทั้งคู่เดินไปที่หลังบ้าน ''ที่ชวนเรามานี่เพื่ออะไรหรอ'' หมีถาม ''ก็ไม่ได้อะไรหรอก แค่จะพยายามทำใจให้ได้ว่าเราแพ้แล้ว แค่นั้นแหละ'' หมีมองเหนือ เหมือนเหนือจะหมายความอย่างนั้นจริง ''ขอโทษด้วยนะ ที่เข้ามาทีหลังแต่แย่งน้ำไป'' ''ไม่เป็นไรหรอก เราช้าเองด้วยแหละ ช่างมัน'' หมียื่นมือมาให้เหนือ ''สงบศึก'' เหนือมองมือของหมี ยื่นมือไปจับเพียงครึ่งเดียว หมีเงยหน้ามามอง ''ถ้าถึงวันที่น้ำโสดอีกเมื่อไหร่ ตอนนั้นก็เลิกสงบศึกนะ'' หมีขำ ''ไม่ถึงวันนั้นเร็วๆนี้หรอก'' ทั้งคู่หัวเราะ อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่าบรรยากาศจะไม่อึดอัด ถึงเหนือจะยังหน่วงอยู่นิดๆก็เถอะ เหนือพาทั้งสามขึ้นมาบนห้องขนาดใหญ่ห้องหนึ่ง ''พอดีเตรียมห้องให้ไม่ทันน่ะ สามคนนอนห้องนี้ได้มั้ย'' ''ได้ดิ ไม่ปัญหาอยู่แล้ว'' เปาบอก ''งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ'' เหนือบอก ปิดประตูให้แล้วกลับไปห้องตัวเอง ในห้องนี้เป็นห้องนอนที่มีเตียงขนาดใหญ่อยู่ ''พวกมึงนอนบนเตียงแล้วกัน เดี๋ยวกูนอนข้างล่าง'' เปาบอก ''ไม่ต้องก็ได้มั้ง ขึ้นมานอนบนเตียงกันให้หมดนี่แหละ กว้างออกจะตาย'' หมีบอก ''กูก็ไม่ขัดหรอกถ้างั้น'' เปาเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง หมีหัวเราะเบาๆ ''ไม่อาบนำ้ก่อนหรอเปา'' น้ำถาม เปาส่ายหน้า เอาผ้าห่มขึ้นมาห่ม ''หมีไปอาบก่อนมั้ย'' ''ก็ไปอาบพร้อมกันเลยสิ'' ''ไม่เอา เปาก็อยู่'' หมีหันไปมองเปาที่ตอนนี้หลับไปแล้ว คงเพราะยังไม่ได้นอนมาทั้งวัน ''เปาหลับไปแล้ว ปะ'' หมีจับมือน้ำไปในห้องน้ำ หมีเปิดฝักบัว ถอดเสื้อผ้าออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของหมี อกหนาไหล่กว้าง กล้ามแขนและขาเป็นมัดๆเห็นชัด ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพ หมีเดินไปยืนใต้ฝักบัว น้ำที่ไหลผ่านร่างกายอันกำยำของหมีดูเซ็กซี่ น้ำมองแล้วรู้สึกเขิน ''มาเร็วสิ'' หมีดึงน้ำเข้ามาใต้ฝักบัวด้วยกัน เอาสบู่ออกมาบีบใส่มือ ลูบไล้ไปตามผิวขาวเนียนนุ่มของน้ำ อะไรบางอย่างแข็งดุนหลังของน้ำ น้ำหันไปมอง ''โทษที น้องตื่น'' ''เดี๋ยวเถอะ'' ถึงจะว่าหมีแต่น้ำก็เริ่มแข็งขึ้นมาเหมือนกัน น้ำรีบอาบน้ำแล้วออกมาก่อนที่หมีจะได้ทำอะไร หมีอาบจนเสร็จแล้วตามน้ำออกมา น้ำใส่ชุดนอนแล้วขึ้นมานอน หมีตามขึ้นมา น้ำนอนตรงกลางโดยมีเปากับหมีนอนขนาบข้าง หมีดึงน้ำเข้าไปกอด ''วันนี้เป็นไงบ้าง'' น้ำถาม ''ก็ดีกว่าที่คิดไว้ล่ะนะ'' หมียิ้ม ยื่นหน้ามาจูบหน้าผากน้ำเบาๆ ทั้งคู่มองตากัน หมียื่นหน้ามาใกล้ น้ำเอามือดันไว้ ''เปานอนอยู่'' หมีมองไปที่เปา ได้ยินเสียงกรนเบาๆของเปา ''เปาไม่ตื่นขึ้นมาหรอก นะครับ'' หมีดึงน้ำเข้าไปชิดตัวขึ้นอีก น้ำตีไหล่ของหมี ''ไม่ได้'' ''ไม่ได้จริงๆหรอ'' หมียื่นหน้ามาใกล้เรื่อยๆ หมีเอามือช้อนหัวของน้ำดึงเข้าไปจูบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม หมีขบกัดเบาๆที่ริมฝีปากล่างของน้ำแล้วดึงเบาๆ โอบเอวน้ำเข้ามาแน่นขึ้นอีก เลื่อนมือลงไปบีบตูดของน้ำอย่างมันส์มือ ''ไม่เอาหมี'' ''เอาสิ ร้องเบาๆก็ได้ เปาไม่ตื่นหรอก หลับลึกขนาดนั้น'' ''มะ..อื๊อ'' หมีประกบปากจูบน้ำ สอดลิ้นเข้ามาพัวพันแแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ ลีลาของลิ้นหมีทำให้น้ำเริ่มเคลิ้ม จูบต่อโดยบังคับตัวเองไม่ได้ หมียื่นหน้าไปเลียใบหูของน้ำ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอ ดึงคอเสื้อของน้ำลง ดูดคอขาวๆของน้ำจนเป็นรอยแดง หมีถอดเสื้อของน้ำออก เผยให้เห็นหุ่นลีนๆของน้ำ ผิวขาวเนียนน่าสัมผัส หมียื่นหน้าไปดูดหัวนมสีชมพูระเรื่อของน้ำ ''อะ อืออ'' น้ำกลั้นเสียงคราง เอามือกอดคอหมี หมีตวัดลิ้นเลียหัวนมของน้ำสลับข้างไปมา จูบไปทั่วตัวของน้ำ กลิ่นสบู่อ่อนๆทำเอาหมีอารมณ์พลุ่งพล่านไปหมด หมีถอดเสื้อจัวเองออก แสงจันทร์สาดส่องมาบนร่างกายล่ำๆของหมี หมีก้มลงมาจูบน้ำต่อ อีกมือนึงดึงกางเกงขาสั้นของน้ำลง หมีเลื่อนตัวลงไป ยกขาน้ำขึ้นสูง เผยให้เห็นรูหีสีชมพูของน้ำที่ขมิบไปมา หมียื่นหน้าไปเลียหีของน้ำอย่างเมามันส์ ''ฮึก อ๊ะ'' น้ำปิดปากตัวเองไว้ มองไปทางเปาก็เห็นว่าเปายังหลับอยู่ หมีตวัดลิ้นเลียหีของน้ำไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของหมีทำเอาน้ำเสียวตัวงอ หมีเลียหีของน้ำอย่างมูมมามจนแฉะชุ่ม หมีเลื่อนตัวขึ้นมานั่งคร่อมอกน้ำ ถอดกางเกงของตัวเองออก ควยใหญ่ยาว12เด้งออกมาตีหน้าน้ำ น้ำแลบลิ้นออกมาเลียตรงหัวควยของหมีที่เยิ้มไปหมด ''ซี้ดด'' น้ำเอาควยหมีเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ อมควยหมีอย่างหื่นกระหาย น้ำถอกควยของหมีลง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยบานๆของหมี ดูดหัวควยของหมีเน้นๆ หมีจับหัวน้ำไว้ เด้งเอวเย็ดปากน้ำอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ''ซี้ดดด อาาา'' ควยหมีใหญ่คับปากน้ำไปหมด หมีกระแทกควยเข้ามาในปากน้ำไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกน้ำสำลักน้ำตาเล็ด หีถอนควยออก น้ำลายน้ำไหลเยิ้มติดควยหมีมา น้ำลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของหมีจนชุ่ม หมีจับควยแฉะๆตีหน้าน้ำไปมา เลื่อนตัวลงไปเอาขาน้ำพาดบ่า เอาควยจ่อรูของน้ำ หมียิ้ม โน้มตัวลงมาจูบน้ำ ดันควยเข้ามาในหีน้ำจนสุดลำ ''อึก อืออ'' ควยหมีใหญ่คับหีน้ำไปหมด แทงเข้ามาลึกจนน้ำทั้งจุกทั้งเสียว หมีเด้งเอวเย็ดหีน้ำเป็นจังหวะ 'อะ อืออ อาา' น้ำครางเสียงเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ หีน้ำนั้นทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของหมีไม่หยุด หมีช้อนเอวน้ำมากอดไว้แล้วกระแทกควยเข้ามาในหีน้ำไม่ยั้ง 'อือออ' หมีก้มมาดูดปากน้ำอย่างเร่าร้อน เอวก็ยังไม่หยุดเด้า หมีจับเอวของน้ำไว้แล้วซอยหีน้ำอย่างเมามันส์ สอดควยเข้าออกหีของน้ำอย่างเร็วและแรง ควยหมีแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของน้ำไปมา ควยน้ำแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว น้ำหันไปมองเปาเป็นระยะๆเพราะกลัวเปาตื่น หมีกระแทกแรงขึ้นอีกแบบน้ำไม่ทันตั้งตัว 'อะ อะ อ๊ะ' น้ำสาวควยตัวเองขึ้นลง น้ำแตกออกมาคามือ หมียิ้ม เอามือปาดน้ำของน้ำมากิน หมีจับน้ำนอนคุกเข่าโก้งโค้ง ยัดควยเข้ามาในหีน้ำอีกครั้ง 'อะ อาา' น้ำควยในหีน้ำทำเอาหมีอุ่นควยไปหมด หมีเย็ดหีน้ำอีกรอบทันที 'อะ อือออ' 'ครางเบาๆสิครับ เดี่ยวเปาก็ตื่นหรอก' หมีพูดยิ้มๆ ดึแขนของน้ำมาข้างหลังแล้วซอยหีของน้ำไม่ยั้ง กระแทกควยเข้ามาในหีน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า หมีกอดเอวน้ำไว้แล้วเด้ารัวๆ ตอกควยเข้ามาในหีน้ำอย่างเร็วและแรง 'อือออ อาาา' น้ำครางเสียงสั่น สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของหมี ควยหมีกระแทกเข้ามาลึก แทงจุดเสียวของน้ำย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ คงยน้ำแข็.ขึ้นมาอีกครั้ง หมีเร่งจังหวะขึ้นอีก 'อ๊ะ อะ จะแตก อือออ' น้ำควยกระตุกน้ำแตกออกมา หมีเด้ารัวๆ 'ซี้ดดดด' หมีชักควยออกจากหีน้ำ เดินมาข้างหน้าแล้วชักขึ้นลง น้ำอ้าปากรอ ''อะ อ้าาา!'' หมีตัวกระตุกน้ำแตกออกมาใส่ปากน้ำ น้ำกลืนน้ำควยของหมีลงคอ กลิ่นคาวของน้ำควยเต็มปากไปหมด หมีลงมานั่งบนเตียง ดึงน้ำเข้ามาจูบ เปายังคงนอนกรนไม่รู้เรื่องอยู่ ท่าจะง่วงจริงๆ ทั้งคู่ใส่เสื้อผ้ากลับเหมือนเดิม 'ถ้าเปาตื่นมาตอนทำจะทำไง' 'ก็ชวนร่วมวงเลยสิ' 'หมี' หมีขำ ยื่นหน้ามาจูบน้ำเบาๆ 'หมีรักน้ำนะ' น้ำยิ้ม ดึงหมีเข้ามากอด จากนั้นทั้งคู่ก็ผลอยหลับไป |