แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-2-5 04:58 8 n6 B H( O- ~" n" {, g
8 j/ D0 C: J a: q# o+ _2 j) I
6 ?& Z" [* W" S: K2 k# y0 V) [+ n/ ~4 ?
หมี
6 i5 M' b0 P8 m
น้ำ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เสียงนกร้องยามเช้าตรงหน้าต่างทำให้หมีตื่นขึ้นมา หมีเอามือขยี้ตา พลิกตัวหันไปข้างๆ ลืมตาขึ้น น้ำยังนอนหลับอยู่ หมียิ้ม ยื่นมือไปปัดผมที่ปรกหน้าของน้ำออก เอามือลูบแก้มน้ำเบาๆ แค่ได้มองน้ำหมีก็มีความสุขแล้ว รู้สึกโชคดีที่สุดท้ายก็ได้คบกับน้ำ ก่อนหน้านี้หมีไม่เคยจริงจังกับใครจนได้ฉายาว่าเสือในคราบหมี ซึ่งก็เป็นความจริง หมีเป็นคนที่ไปทั่วแต่ถ้าเจอคนที่ถูกใจแล้วจะหยุดได้ทันทีและหยุดจริงๆ จะไปทั่วแค่เฉพาะตอนที่โสดเท่านั้น หมีตกหลุมรักน้ำตั้งแต่แรกพบ เพราะหน้าตาล้วนๆ แต่พอได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นก็หลงรักนิสัยของน้ำด้วย หมียังไม่ค่อยอยากเชื่อที่น้ำเลือกหมีแทนที่จะเลือกเหนือ หมียังคงมีความรู้สึกกลัวเล็กๆภายในใจ กลัวว่าวันนึงน้ำจะทิ้งหมีไปหาเหนือ ถึงหมีจะคืนดีกับเหนือแล้วก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี ''น้ำ'' หมีเอามือเขย่าไหล่น้ำเบาๆ ''อืออ'' น้ำลืมตาขึ้นมา หมรยิ้มอย่างสดใสมาให้ ''ตื่นได้แล้ว วันนี้ต้องไปข้างนอกกันนะ'' ''เช้าแล้วหรอ'' ''อื้ม'' น้ำลุกขึ้นมานั่ง หัวฟูไปหมด มองไปข้างนอกก็เห็นว่าฟ้ายังเป็นสีม่วงอยู่เลย หมีขำ ลุกขึ้นผมเอามือลูบมาให้น้ำ ยื่นหน้ามาจูบน้ำเบาๆ ''ไปอาบน้ำกันเถอะ จะได้มาปลุกเปาต่อ'' น้ำพยักหน้า หมีดึงตัวน้ำขึ้นจากเตียง ทั้งคู่เข้าไปอาบน้ำพร้อมกัน ''นั่งนี่'' หมีนั่งลงที่เก้าอี้ตบต้นขาตัวเอง น้ำไปนั่งตักของหมี หมีสระผมให้น้ำอย่างเบามือ ''วันนี้เราจะไปไหนกันนะ'' หมีถาม ''ยังไม่รู้เลย ก็ไปกับแม่ของเหนือนั่นแหละ ได้ยินเสียงข้างล่าง แม่น่าจะตื่นแล้วนะ'' ''งั้นรีบอาบแล้วไปปลุกเปากันเถอะ'' มือของหมีเริ่มซน ลูบไล้ไปตามตัวของน้ำ น้ำตีมือของหมี ''อย่าสิ ต้องรีบลงไปนะ'' ''แปปเดียวเอง ไม่นานหรอก'' ''ไม่เอา เมื่อคืนก็ตั้งสองรอบแล้วไง'' ''เมื่อคืนก็เมื่อคืนสิ นี่วันใหม่แล้ว'' หมีเอาควยที่แข็งเป็นลำดุนหลังน้ำ ''ดูสิ หมีน้อยตื่นแล้วเนี่ย'' หมีเอาหน้ามาไซร้ที่หลังหูของน้ำ ''ใช้ปากให้หมีหน่อยก็ได้ นะ'' หมีเอามือน้ำไปจับควยของตัวเอง ''หมีนี่นะ'' น้ำว่า หมียิ้มกว้าง หมีเชยคางน้ำไปจูบ น้ำหันไปหาแล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ''อือออ'' น้ำครางในลำคอ หมีสอดลิ้นเข้ามาพัวพัน แลกลิ้นแลกน้ำลายกับน้ำอย่างเมามันส์ หมียื่นหน้าไปดูดคอขาวๆของน้ำจนเป็นรอยแดง ''อะ อ๊ะ'' หมีเลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมของน้ำเน้นๆ ตวัดลิ้นเลียหัวนมของน้ำสองข้างไปมา หมียืนขึ้น ควยใหญ่ยาว12นิ้วโด่ชี้หน้าน้ำอยู่ น้ำจับควยหมีชักขึ้นลง เอาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' น้ำอมควยของหมีอย่างหิวกระหาย ถอกควยหมีลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา น้ำตวัดลิ้นเลียหัวควยของหมีรัวๆเน้นๆจนหมีเสียวตัวงอ ดูดหัวควยของหมีเสียงดัง น้ำหล่อลื่นของหมีไหลออกมาเยิ้มที่หัวควย หมีจับหัวของน้ำๆไว้ เด้งเอวเย็ดปากของน้ำอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ''อูยยย'' ควยหมีใหญ่คับปากน้ำไปหมด หมีกระแทกควยเข้ามาในปากน้ำไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนน้ำสำลัก หมีดันควยเข้ามาสุดแล้วกดหัวน้ำค้างไว้ น้ำเอามือดันเอวของหมี ''ฮะ อาาา'' หมีคราง ถอนควยออกจากปากน้ำ น้ำลายน้ำไหลเยิ้มติดควยหมีมา น้ำจับลำควยของหมีตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของหมีจนชุ่ม สาวควยของหมีขึ้นลงเป็นจังหวะ แลบลิ้นเลียหัวควยของหมีไปด้วย หมีมองหน้าน้ำที่กำลังอมควยตัวเองอยู่ก็ยิ่งเงี่ยนขึ้นไปอีก ''ซี้ดดด หน้าน้ำโคตรร่านเลย'' หมีจิกผมจำไว้ เอาควยยัดปากแล้วกระแทกควยเข้าออกสุดลำครั้งแล้วครั้งเล่า ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อ้าาา จะแตก ซี้ดดด!'' หมีตอกควยเข้ามาในปากน้ำเต็มแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดไหลลงคอน้ำไป น้ำกลืนน้ำควยของหมีจนหมด เลียกินทำความสะอาดน้ำที่ติดควย หมีก้มลงมาจูบน้ำเบาๆ ''ค่อยสบายตัวหน่อย'' น้ำตีหมี '''เดี๋ยวนี้หื่นใหญ่เลยนะ'' ''ชอบปะละ'' หมีถามยิ้มๆ น้ำสาดน้ำใส่หมี ทั้งคู่กลับไปอาบน้ำต่อ ทั้งคู่อาบน้ำเสร็จก็ออกมา หมียื่นผ้ามาให้น้ำแล้วนั่งลง ''เช็ดผมให้หน่อย'' น้ำยิ้ม เดินไปนั่งข้างหลังแล้วเช็ดผมให้ ตั้งแต่ทั้งคู่คบกันมาหมียังไม่เคยทำอะไรให้น้ำไม่ชอบหรือไม่สบายใจเลย ดูแลน้ำเป็นอย่างดียิ่งกว่าช่วงจีบซะอีก ทั้งคู่แต่งตัวให้เรียบร้อย ''เดี๋ยวเราลงไปช่วยแม่ข้างล่าง หมีปลุกเปาทีนะ'' ''โอเคครับ'' น้ำออกจากห้องไป หมีเดินไปเอามือเขย่าตัวเปา ''เปา ตื่นได้แล้ว'' เปาไม่ขยับ ''เปา'' ''โอยยย'' เปาเอาผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้า หมีหัวเราะ กระชากผ้าห่มออก ''เร็ว คนอื่นเค้าตื่นกันหมดแล้ว เมื่อคืนหลับก่อนชาวบ้านเค้าอีกไม่ใช่หรือไง'' ''เออ ใช่ กูนอนก่อน แต่ไอเหี้ยสองตัวที่นอนข้างกูแม่งปลุกกูเป็นระยะๆ กว่ากูจะได้นอน'' หมีรู้สึกเขิน ''ผีอำเปล่า'' ''เออ ผีตัวเบ้อเริ่มเลยไอสัส'' หมีขำ ปาผ้าห่มใส่เปา ''รีบตามลงมาข้างล่าง แม่รอ'' หมีเดินออกจากห้องไป เปาลุกขึ้น เมื่อคืนนี้เปาตื่นขึ้นมาเพราะเตียงที่สั่นไปมา รู้สึกคิดผิดที่ขึ้นมานอนบนเตียงกับน้ำและหมี เปาลงจากเตียง ถอดเสื้อผ้าออก หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะตามลงไปข้างล่าง 8 n. e6 y6 ^; H0 C; n4 J
เหนือ เหนือตื่นก่อนทุกคนพร้อมๆกับแม่ แม่ของเหนือเป็นคนที่ตื่นเช้ามากอยู่แล้ว วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทุกคนจะอยู่ที่นี่ เพราะใกล้จะเปิดเทอมแล้ว โดยจะขึ้นเครื่องกลับกันคืนนี้ ''เหนือยกหม้อลงมาเลยลูก'' ''ครับแม่'' เหนือยกหม้อจากเตาลงมาวางที่โต๊ะ หมีและน้ำเดินลงมา ''ทำอะไรกันอยู่หรอ'' น้ำถาม ''เดี๋ยวจะออกไปตักบาตรหน้าบ้านอะ กำลังเตรียมกับข้าว'' ''มีอะไรให้พวกเราช่วยมั้ย'' เหนือมอง ''ไปเตรียมพวกถาดกับทัพพีให้หน่อยละกัน อยู่ในตู้ไม้ข้างๆตู้เย็นอะ'' ''ได้'' น้ำกับหมีเดินไปเตรียมของต่างๆ หมีช่วยแม่ตักกับข้าวใส่ถุงแล้วมัด เปาเดินลงมาสมทบ ''ไงมึง นอนกินบ้านกินเมือง'' เหนือว่า เปาเดินมานั่งลงข้างหน้าเหนือ ''ทำอะไรวะ'' ''เดี๋ยวจะไปตักบาตร เดี๋ยวมึงรอช่วยยกออกไปละกัน'' เปาพยักหน้า เปานั่งมองหมีและน้ำที่กำลังช่วยกันเตรียมอุปกรณ์ ทั้งคู่ดูมีความสุขดี ตอนแรกเปาอยู่ข้างเหนือและแอบเชียร์เหนือกับน้ำมากกว่า แต่พอมาดูตอนนี้แล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นคงมีเหตุผลของมันนั่นแหละ เปามองไปที่เหนือ เหนือพูดคุยกับแม่ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มที่ไม่ค่อยได้เห็น ตั้งแต่มาแล้ว เหมือนได้เห็นมุมที่สดใสและมีความสุขของเหนือบ้าง การกลับบ้านมาหาแม่อาจจะช่วยฮีลได้มากจริงๆ ''อะ รีบยกออกไปกันเถอะ ใกล้เวลาพระท่านเดินผ่านแล้ว'' ทั้งหมดช่วยกันยกกับข้าวและโต๊ะพับออกไปหน้าบ้าน เปาจัดแจงเซ็ตโต๊ะ หมีกับน้ำยืนถือถาดอาหาร พระเดินผ่านมา แม่เป็นคนนิมนต์พระให้หยุดแล้วเป็นคนใส่โดยีเหนือช่วยด้วย ทั้งหมดพนมมือขึ้นรับพรจากพระ เหนือไม่ได้ตักบาตรตอนเช้ากับแม่แบบนี้มานานมากแล้ว ทั้งหมดยกของกลับเข้าไปในบ้าน แม่บ้านเอาของไปล้างเก็บ ''ขอบคุณที่ลงมาช่วยกันนะ'' แม่บอก ''ไม่เป็นไรเลยครับแม่'' เปาบอกอย่างยิ้มแย้ม ''ปะ ทานข้าวเช้ากัน'' ทั้งหมดไปนั่งที่โต๊ะอาหาร แม่บ้านเดินมาตักอาหารให้ ทั้งหมดนั่งกินอาหารเช้าด้วยกัน ''เปา กินนี่สิลูก'' ''ครับแม่'' แม่เหนือตักกับข้าวให้เปา ''แล้วเหนือล่ะครับแม่'' ''อะ มาๆ แหม ขี้น้อยใจจังนะเราเนี่ย'' ''หมาหัวเน่า ว้ายๆ'' เปาล้อเลียน เหนือเอาช้อนยื่นไปตีเปา เปาทำท่าเจ็บ ''แม่ เหนือมันตีเปา'' ''อย่าเล่นกันแรงสิ'' เหนือชี้หน้าเา เปาหัวเราะชอบใจ หมีกับน้ำนั่งดูทั้งคู่แล้วก็ขำ ''วันนี้จะไปไหนกันหรอครับแม่'' เหนือถาม ''ก็กะว่าจะพาไปเที่ยววัดกัน แล้วเดี๋ยวจะพาไปกินร้านเด็ดที่เหนือไปกินประจำตอนเด็กๆไง'' ''ดีเลยครับ'' เปาเสริม เสียงออดหน้าบ้านของเหนือดังขึ้น ''เดี๋ยวเหนือไปดูเองครับแม่'' เหนือเดินออกมาข้างนอก เดินไปที่ประตูบ้าน ''พี่ลมเหนือ!'' - Z$ K6 E! [3 k) Q
วายุ วากระโดดโบกมือข้ามรั้วมาให้ เหนือขำเบาๆ เดินไปกดเปิดประตูรั้ว ''ตัวก็เตี้ยยังจะโบกมือข้ามมาอีก'' ''ก็ไม่งั้นพี่จะเห็นมั้ยล่ะ'' วายุทำหน้ายู่ใส่ บ้านของวาห่างไปจากเหนือมากหน่อยเพราะบ้านของเหนือกินพื้นที่เยอะหลายไร่ บ้านของวาไม่ได่มีฐานะแบบบ้านเหนือ แต่ก็ไม่ได้ขัดสน เหนือมักจะเอาของราคาแพงๆมาแบ่งให้วาเสมอตอนสมัยเด็ก วันนี้แม่ของเหนือชวนให้วาไปเที่ยวด้วยกัน ''ปะ เข้าบ้านก่อน'' ''ครับ'' วายุเดินเข้าบ้านไป เหนือปิดประตูแล้วเดินเข้าไปด้วย ''อ้าว วา มาแล้วหรอลูก'' ''ครับป้า โทษทีครับ พอดีผมช่วยแม่เอาของไปส่งเลยมาช้าหน่อย'' ''ไม่เป็นไรหรอก แต่ก็ครบแล้วเนอะ ง้นไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน'' ''ครับ'' ทั้งหมดออกมาข้างนอก ขึ้นมาบนรถตู้ของบ้าน ขับไปที่วัดใกล้ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง วันนี้อากาศดี แดดไม่แรงมาก ลมเย็นสบาย ทั้งหมดลงมาจากรถ ''ปะ เข้าไปไหว้พระกันก่อน'' ทั้งหมดเข้าไปในวัด ไหว้พระทำกิจกรรมต่างๆข้างใน ทั้งหมดแยกกันเดิน เปาเดินไปกับแม่ ส่วนหมีกับน้ำก็เดินด้วยกันสองคน เหนือยืนรอวาที่กำลังเสี่ยมเซียมซีอยู่ วาหยิบกระดาษคำทำนายแล้วเดินกลับมาหาเหนือ หน้าตาดูไม่ค่อยพอใจนัก ''อะไรหรอ'' ''ก็คำทำนายอะดิ'' ''มันไม่ดีหรอ'' ''เรื่องเรียนกับการงานเค้าบอกว่าจะเป็นไปได้ด้วยดี ไม่มีอุปสรรคใดๆ'' ''ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ'' ''เรื่องความรักอะดิพี่'' วาส่งกระดาษมาให้ เหนือหยิบมาอ่าน 'คนมีคู่มีสิทธิ์จะเจอเรื่องมือที่สาม ส่วนคนที่ยังโสดอยู่จะยังไม่มีใครเข้ามาในช่วงนี้ ถ้าแอบชอบใครอยู่ก็จะทำได้แค่แอบชอบต่อไป' ''แรงอยู่เหมือนกันนะ'' ''คำทำนายอะไรก็ไม่รู้ไม่แม่นเลย'' ''เอ้า ยังไงถึงจะแม่นล่ะ'' ''ไม่รู้ ถ้าดีก็แม่น ไม่ดีไม่นับ'' ''ได้หรอ'' ''ได้สิ ถึงดูดวงไปยังไงสุดท้ายคนที่กำหนดดวงชะตาเราก็คือตัวเราเองนั่นแหละ'' วาบอกยิ้มๆ ''แล้วคนอื่นไปไหนล่ะครับ'' ''แม่น่าจะเดินไปกับเปา ส่วนน้ำกับเหนือไปถ่ายรูปกันมั้ง'' ''ไปหาขนมกินกันมั้ยครับ'' ''ที่ไหนหรอ'' ''ข้างหน้าวัดมีของขายนะ'' เหนือพยักหน้า ทั้งคู่เดินออกมา ข้างหน้ามีขนมหลายอย่างที่ไม่ได้เห็นมานานตั้งแต่สมัยเด็ก วาเดินมาที่ร้านขายไอติมน้ำแข็ง ''เอาน้ำแดงกับโค้กครับ'' วาจ่ายเงินแล้วเดินกลับมาหาเหนือ หยิบรสโค้กส่งให้ ''อะ'' ''ขอบคุณ'' เหนือรับมา ไม่ได้กินมานานมากแล้วเหมือนกัน ''ยังชอบรสนี้เหมือนเดิมมั้ย ตอนเด็กๆวาเห็นพี่กินแต่รสนี้'' สมัยก่อนทั้งคู่มักจะเล่นกันจนเหนื่อยแล้วแวะซื้อไอติมน้ำแข็งกินอยู่เสมอ และจะสั่งแบบเดิมๆ ''จำได้ด้วยหรอ'' ''ได้ดิ กี่ปีเองพี่'' ''ก็นานอยู่นะ'' วาขำ ''ผมจำได้หมดแหละ'' วายิ้มกว้าง เหนือมองไปที่ไอติมของวา ''ขอพี่ลองกินรสนั้นบ้างได้มั้ย'' วามองไปที่ไอติมของตัวเอง ''น้ำแดงหรอ'' เหนือพยักหน้า ''ได้ดิ เดี๋ยววาไปซื้อให้'' วาหันหลังจะกลับไปซื้อใหม่ เหนือจับแขนวาไว้ เดินเข้ามาใกล้ วารู้สึกเขินนิดหน่อย เหนือจับมือวาข้างที่ถือไอติมไปใกล้ปาก อ้าปากอมไอติมแทงนั้นแล้วกัดไปนิดหน่อย ทั้งคู่มองตากัน ''ก็อร่อยดีนะ'' วาชะงักไปนิดหน่อย เอามือดันเหนือออก ''พี่มาแย่งของผมกินทำไมเนี่ย'' ''นิดเดียวเอง พี่ซื้อให้ใหม่ได้ทั้งร้านนั่นแหละ'' ''ครับ พ่อคนรวย'' เหนือขำเบาๆ ทั้งคู่มานั่งรอคนอื่นตรงใกล้ๆรถ เหนือมองไปที่แว่นของวา ยื่นมือไปจับ ''อันนี้อันเก่ามั้ย'' ''เปลี่ยนแล้วพี่ สั้นลงอีกแล้ว'' ตั้งแต่จำความได้เหนือก็เห็นวาใส่แว่นมาตลอด ''ไปมหาลัยเดี๋ยวผมก็เปลี่ยนไปใส่คอนแทคละ'' ''ทำไมล่ะ'' ''แว่นมันน่ารำคาญอะพี่ อีกอย่างดูเด๋อด้วย'' ''ก็น่ารักดีออก เด๋อตรงไหน'' ''หรอ'' ''อืม'' เหนือเปิดน้ำขึ้นมาดื่ม คนที่เหลือเดินกลับมากันที่รถ ''หิวกันหรือยัง'' แม่ถาม ''หิวแล้วครับ'' เปาเกาะแขนแม่เหนือ  " x4 ~+ Y# @' A/ k* h; Q
ทั้งหมดขึ้นรถตู้จากวัดมาที่ร้านอาหารเหนือแห่งหนึ่ง ''โห ไม่ได้มานานแล้วนะเนี่ย'' วากระโดดลงมาจากรถ ''อืม'' สมัยก่อนแม่ชอบพาเหนือมากินที่ร้านนี้บ่อยๆ และมักจะพาครอบครัววามาด้วยเสมอ พอช่วงหลังที่งานของแม่เหนือยุ่งขึ้นบวกกบที่เหนือเตรียมตัวไปเรียนที่กรุงเทพเลยทำให้ไม่ค่อยได้มา ทั้งหมดเข้ามาในร้าน หมีน้ำและเปานั่งด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้านเป็นแม่เหนือและวา แม่เอาเมนูมาดูแล้วสั่งอาหารอย่างคล่องแคล่ว น้ำนั่งมองเมนู เหนือมองน้ำกับมีที่ไม่รู้ว่าจะสั่งอะไร ''ให้เราสั่งให้มั้ย'' เหนือถาม หมีเงยหน้าขึ้นมาพยักหน้าให้ เหนือสั่งอาหาร เอาเมนูมาดู ''อยากกินอะไรมั้ย'' เหนือยื่นเมนูมาให้วาดู วายื่นหน้าเข้าไปใกล้ ''เอาอันนี้ละกันครับ'' ''กินแต่อันนี้ตลอดเลยนะ ไม่เคยสั่งอย่างอื่นเลย'' ''ก็มันอร่อยนี่ จะเปลี่ยนทำไม'' วาบอก หลังจากสั่งอาหารแล้วทั้งหมดก็นั่งรอ อาหารค่อยๆทะยอยมาเสิร์ฟจนเต็มโต๊ะไปหมด ''โห น่ากินทั้งนั้นเลย'' เปามีท่าทางตื่นเต้นน่าเอ็นดู ทั้งหมดนั่งกินข้าวด้วยกัน คุยกันอย่างสนุกสนาน เหนือรู้สึกอบอุ่นมาก นึกถึงสมัยก่อนตอนที่เป็นเด็กขึ้นมา เหนือไม่ได้คุยกับวามานานแค่ไหนแล้วเหนือก็จำไม่ได้เหมือนกัน แต่วายังน่าเอ็นดูเหมือนเดิมไม่มีผิด เหนือตักแตงกวามาจากจานของวาด้วยความเคยชิน เพราะวาไม่ชอบกินแตงกวาและมักจะเอามาให้เหนือเสมอ พอกินข้าวเสร็จทั้งหมดก็กลับมาที่บ้าน ''งั้นเดี๋ยวแม่ออกไปทำงานก่อนนะ'' ''ครับแม่'' ''มากอดหน่อย'' เเม่เหนือเดินมากอดเหนือ เหนือกอดตอบ ''แม่รักลูกนะ'' ''รักเหมือนกันครับ'' ''ให้ผมกอดบ้างสิครับ'' เปาบอก แม่ยิ้ม เปาเดินเข้าไปกอดแม่เหนือ ''ไว้กลับมาเที่ยวกันได้เสมอเลยนะ ยินดีต้อนรับตลอดเลย'' แม่บอกทุกคน ทั้งสามสวัสดีแม่ของเหนือ แม่เหนืออกจากบ้านไปทำงาน ''เดี๋ยวไปเก็บกระเป๋าแล้วมาเจอกันข้างล่างนะ'' เหนือบอก ทุกคนขึ้นไปชั้นบน เก็บกระเป่าเตรียมตัวกลับ เหนือหันมามองก็ไม่เห็นวา สงสัยจะกลับบ้านไปแล้ว เหนือขึ้นไปบนห้องเพื่อเก็บกระเป๋า ได้เวลากลับไปใช้ชีวิตมหาลัยปี2แล้ว ปีที่แล้วเหนือได้เจออะไรมามาก แม้จะเป็นเรื่องไม่ดีแต่เหนือก็ได้เรียนรู้และโตขึ้นจากมัน หวังว่าปีนี้เหนือจะเจอเรื่องที่ดีกว่าเดิมครู่ใหญ่ๆผ่านไปทั้งหมดก็มารวมตัวกันข้างล่าง เอาของไปใส่ในรถตู้ ''พี่ลมเหนือ!'' วาวิ่งเข้ามา ในมือถือถุงใบหนึ่ง ''ไปไหนมา'' ''กลับไปเอานี่มาให้'' วายื่นถุงมาให้ เหนือรับมา ''น้ำพริกหนุ่ม ผมทำเองนะ'' เหนือยกขึ้นดูแล้วยิ้ม ''ขอบคุณนะ'' วาอ้าแขนกว้าง เหนือเดินเข้าไปสวมกอดวา วากอดเอวเหนือแน่น ''ไว้เจอกันที่กรุงเทพนะครับ'' เหนือลูบหัวของวาเบาๆ ''เจอกัน'' ทั้งหมดขึ้นรถ วายืนโบกมือลาขณะที่รถขับออกมาจากบ้าน เดี๋ยวพอวามาเรียนที่กรุงเทพสัปดาห์หน้าก็จะได้เจอกันบ่อยขึ้นแล้ว ใช้เวลาสักพักก็มาถึงสนามบิน เหนือบอกลาคนขับรถแล้วไปโหลดกระเป๋าขึ้นเครื่อง พอทุกคนขึ้นเครื่องมาก็หลับกันหมด เวลาผ่านไปประมาณ2ชั่วโมง ทั้งหมดออกมาหน้าสนามบิน ''ขอบคุณนะเหนือที่ชวนไปเที่ยว'' น้ำบอก เหนือยิ้ม ''ไม่เป็นไร ขอบคุณที่ไปนะ'' เหนือหันมามองหมี ''ขอบคุณที่ไป'' หมียิ้มกว้าง เดินเข้ามาหาเหนือ ดึงเหนือเข้าไปกอด เหนือตกใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ''ขอบคุณ แล้วก็ขอโทษด้วย'' ''ก็บอกแล้วว่าไม่ต้องขอโทษหรอก'' เหนือขำเบาๆ ''งั้นเรากลับก่อนนะ'' ''เจอกันที่มอ'' หมีกับน้ำเดินแยกไป ''มึงล่ะ จะกลับยังไง'' ''เดี๋ยวกูโทรให้พี่กูมารับก็ได้'' ''ให้กูไปส่งมั้ย'' ''ไม่เป็นไรๆ มึงกลับเหอะ ขับรถดีๆ'' เหนือเอามือตบไหล่เปาเบาๆ ''ขอบใจ'' เปาทำหน้างง ''เรื่องอะไรวะ'' ''โง่หรอถึงไม่รู้'' ''ไอสัสนี่'' เหนือเดินออกมา โบกมือให้เปาโดยไม่หันหลังไปมอง มาที่รถของตัวเองที่จอดอยู่ ขับกลับไปที่คอนโดของตัวเอง เหนือทำมันได้ เหนือสามารถก้าวข้ามลูปนี้ได้แล้ว ไม่ได้หมายความว่าเหนือเลิกชอบน้ำ แต่รับความจริง ณ ปัจจุบันได้แล้วมากกว่า | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-2-5 04:13:37
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-2-5 05:00:12
โพสต์ 2022-2-5 05:06:51
โพสต์ 2022-2-5 05:53:55
