แรงรักแรงแค้น ตอนที่ 2 เด็กใหม่

วัยหื่น

หลายวันต่อมา ก็มีการจัดสอบคัดเลือกลูกจ้างชั่วคราวสัญญาจ้าง 1 ปี และก็ได้หนุ่มหล่อนิสัยดีเรียบร้อย
อย่างราเมท เข้ามาเป็นพนักงานลูกจ้างชั่วคราว ราเมทมีพี่ชายฝาแฝดชื่อรามินเป็นพี่น้องฝาแฝดที่เหมือน
กันทุกอย่างต่างกันก็แค่นิสัย ราเมทเป็นคนเงียบ ๆ เรียบร้อย อ่อนโยน และไม่ค่อยทันคน จึงทำให้มินต้อง
คอยดูแลน้องมาตลอด จนกระทั้งตอนนี้รามินได้ไปเรียนต่อที่เมืองนอก เมทจึงอยากพิสูจน์ตัวเองให้ที่บ้าน
เห็นว่าเขานั้นก็เอาตัวรอดได้

เช้าวันทำงาน
"สวัสดีครับ"
"หล่อ ใส มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"นี่ น้อยๆหน่อย คุณภาคิน เออเรานี่ใช่คนที่สอบได้ใช่ป่ะ"
"ใช่ครับ ผมชื่อราเมท"
"ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน เราชื่อมนัส นั่นภาคิน นี่พี่วายุ พี่ดนัย แล้วอีกหนึ่งคนพี่ประกิต"
"อะไรครับหนุ่มๆ กี่โมงเเล้วครับ"
"พี่กิต แปบสิครับพี่ ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ก่อน"
"อะนะ จะทำงานหรือจะเอาใบเตือน อะนี่ราเมท แฟ้มรายงานการประชุมเดี๋ยวเราช่วยพิมพ์ให้พี่หน่อยนะ
แล้วถ้ามีข้อสงสัยอะไร ถาม 4 ยอดกุมารนี่ได้เลย"
"ป๊าดดดพี่กิต 4 ยอดกุมารเลยเหรอพี่"
"ทำงานนะทำงาน เดี๋ยวพี่จะออกไปประชุมแทน ผ.อ. แมวไม่อยู่หนูๆทั้งหลายก็อย่าร่าเริงกันนะ เเละเรา
ราเมท"
"ครับพี่"
"อะไรที่มันไม่ดีของ 4 ยอดกุมาร ก็อย่าเอาอย่าง ขอให้มีดีดีบ้างนาครับ"
เมทหันมายิ้ม ทันใดนั้นผ.อ.ก็เดินเข้ามาพอดีและเห็นกับรอยยิ้มอันแสนสดใสน่ารักของราเมท เพียงเท่านั้น
ไข่เจียวของผ.อ.ก็ฟูฟอดขึ้นมาทันที
"เอ้า สวัสดียามเช้าครับทุกคน"
"สวัสดีครับ ผ.อ."
"ทำงานกันครึกครื้นเลยนะหนุ่ม ๆ เออเเล้วประกิตต้องไปประชุมกี่โมง"
"กำลังเตรียมจะไปครับ สั่งงานน้อง ๆ อยู่ เอ่อ ผ.อ.ครับ นี่ราเมท พงษ์ศิลา ผู้สอบเข้าได้ครับ"
"อืม..ครับ จบด้านไหมมาหละครับ"
"น้องเขาจบ..."
"ประกิต คุณไปประชุมเถอะเดี๋ยวผมสัมภาษณ์เอง"
ทุกคนหันหน้ามองเป็นสายตาเดียวกัน แล้วคุยไลน์กลุ่ม....
ภาคิน>....หรือว่า ผ.อ.จะสร้างเรื่องอีกเนี่ย สงสารเด็กจัง
มนัส>...นั่นดิ เมื่อตอนกันก็หัวหินระเบิดไปรอบละ
วายุ>...เราจะเตือนน้องมันไงดีอะ ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย
ดนัย>...ดนัยว่าพี่ประกิตแจ้งคุณรุจหน่อยก็ดีนะครับ แกจะได้ป้องกันผัวแต่เนิ่นๆ
ภาคิน>....นั่นสิพี่กิต อย่าเงียบสิพี่ ผ.อ.จ้องน้องมันตาเป็นมันเเล้วเนี่ย เป็นปลากัดคือท้องนะพี่
วายุ>....พี่กิต พูดไรหน่อยพี่สัก 3 คำ
ประกิต>.... ไป ทำ งาน
............................

ประกิตคิดอยู่ชั่วครู่เพื่อความถูกต้องและความปลอดภัยของเมทเอง ประกิตจึงโทรหาคุณนพรุจเพื่อแจ้งเรื่อง
"โอ๊ยใครโทรมาอะไรตอนนี้ ไม่รู้หรือไงว่าฉันทำทรีตเม้นท์อยู่"
"เดี๋ยวหนูรับให้ก็ได้พี่ ฮัลโหลมีอะไรจ๊ะพี่รุจติดงาน"
"คุณริทครับ ผมประกิตนะ"
"ฉันรู้เเ้วชื่อเธอขึ้น มีอะไรเปล่า"
"คือช่วยเรียนคุณรุจทีนะครับว่า ผ.อ.จ้องจะเล่นเด็กใหม่ ยังไงก็ให้คุณรุจแวะเวียนเข้ามาที่กองบ่อยๆ นะครับ"
"โอเค ขอบใจ แล้วฉันจะบอกให้"
"ครับ ๆ"
เมื่อประกิตวางสาย
"ใครโทรมาตารุจ"
"ประกิต เลขาพี่ภพหนะพี่"
"มีอะไร"
"แจ้งว่า พี่ภพเข้างานตามเวลาปกติครับ ไม่เหรดไม่สาย พี่รุจไม่ต้องห่วง สบายใจได้"
"ดี ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร แกก็คอยรับสายให้ด้วยละกันถ้าใครโทรมา ฉันจะพักสมองหน่อย"
"ครับพี่รุจ"
ริทคิดในใจ...อีควาย แบบนี้สิถึงสนุก แกกับผัวรักกันมาก ผัวแกก็หน้าตาดีกว่าผัวฉัน แกเองก็เป็นคนโปรด
ของพ่อกับแม่ ในเมื่อฉันไม่มีความสุข แกก็อย่าได้มีความสุข... ว่าแล้วริทก็สั่งงานไปทางแก๊งค์ขายของ
ออนไลน์แผนกไอที โดยมีแชมป์เป้เป็นหัวหน้าทีม

ช่วงพักเที่ยง
" 12.00 เมท ไปทานข้าวกัน"
"ครับพี่"
"ปะปะ"
"เมทครับ"
"ครับ ผ.อ."
"ประกิตยังไม่มา คุณช่วยไปซื้อข้าวให้ผมหน่อยสิ"
วายุจึงยกจานข้าวเข้ามาพอดี
"ผ.อ.ครับ พี่กิตสั่งเดลิให้มาส่งเมื่อ 11 ครึ่ง ผมเตรียมใส่จานไว้ให้เเล้วครับ"
"รู้ใจกันจริงนะครับ นั้นก็ยกไปไว้ในห้อง"
ผ.อ.เดินเข้าไปในห้องแบบหงุดหงิดที่พนักงานเก่ารู้ทัน
"เฮ้อ.....ดีนะพี่กิตไว ไม่งั้น"
"เมท นายจะเชื่อที่พวกเราเตือนหรือไม่เราไม่รู้นะ แต่เราอยากให้นายเชื่อว่าที่นี่อันตรายห่างได้ห่าง"
"ใช่เมท มนัสมันพูดถูก ไฟมันร้อน ถ้าเราไม่เข้าใกล้มันเราก็ปลอดภัย"
"ครับพี่ ๆ เมทขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนมากนะครับที่คอยเตือน"
"ปะกินข้าวกัน"
...แสบจริง ๆ เลยนะพวกนี้ สงสัยจะเป็นฝีมือรุจอีกแน่ อีแก่วายร้าย... ผ.อ.แอบฟังอยู่และรู้สึกไม่พอใจ แต่แล้ว
ก็เหมือนฟ้าเปิดทางเมื่อมีเด็กใหม่ที่ริทส่งมาเป็นสายเข้ามาปั่นที่นี่มาถึงและเข้ารายงานตัวกับผ.อ.
"ขออนุญาตครับ"
"เชิญ"
"สวัสดีครับ ผ.อ."
เด็กหนุ่มวัยใสที่มาในชุดนักศึกษาฟิตๆ ก้นงอน เดินเข้ามายืนตรงหน้า ดูท่า ผ.อ.จะได้มื้อเที่ยเพิ่ม
"เราที่จะมาฝึกงานใช่ไหม"
"ใช่ครับ ผม พสุ ครับ นักศึกษาชั้นปี 4 "
"อือ เห็นว่าริทฝากมา ผมก็คงต้องตอนรับคุณเข้าทำงานสินะ"
"เเล้วถ้าผมไม่ใช่เด็กคุณริท ผ.อ.จะรับผมไหมหละครับ"
"แล้วคุณคิดว่าคุณมีอะไรดี"
"ผ.อ.ต้องดูเองแล้วหละครับ"
พสุ เดินไปล็อกห้องแล้วหันมาถอดเสื้อ กางเกงออก จนเหลือเพียงแค่เกงในสีแดงสุดซีต เดินเข้ามานั่งที่ตัก
ผ.อ. จากนั้นก็ใช้ก้นอวบ ๆ บดขยี้ที่เป้า ผ.อ.จนไข่เจียวฟู ตอนนี้ผ.อ.กำลังนึกถึงหน้าราเมทอยู่ด้วย พสุก็
จัดลีลารักอันร้อนแรงให้ ผ.อ.ด้วยการป้อนข้าว ผ.อ.เเบบปากป้อนปาก จากนั้นก็เลื่อนลงมาอมให้ ผ.อ.จน
ผ.อ.แตกคาปาก.....
"โห สุดยอดเลยอะ ไม่คิดว่าจะเด็ดขนาดนี้"
"ผ.อ. อยากได้อีกก็บอกผมได้นะครับ"
"ได้ ไปแต่ตัวซะเดี๋ยวคุณไปฝึกงานที่แผนกไอทีนะ แล้วก็ทำไงก็ได้ให้ราเมทตกเป็นของผม"
"แล้วผมจะได้อะไรครับ"
"ได้ผ่านฝึกงาน แล้วก็ได้....ผมเป็นผัวชั่วคราว"
"หือ ใหญ่ๆแบบนี้ชั่วคราวก็ยอมครับ"

หลังจากทั้งคู่เสร็จกิจ พสุก็เริ่มแผนการตามที่ริทสั่งมาโดยมีแก๊งแชมป์เป้คอยช่วยแบบโดนหลอกใช้
ที่โรงอาหาร แชมป์เป้ บอส ชาติชาย ชาตรี แก๊งเกย์ขายของออนไลน์กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ และเห็นพวก
ราเมทมากินข้าวพอดี
"เอ๊...คุณเป้ครับ"
"นี่ฉันชื่อแชมป์เป้ เรียกให้มันเต็ม ๆ มีไรนางชาตรี"
"นั่นมันเด็กใหม่แผนกบุคคลนี่ครับ"
"ไหน เออหว่ะ หล่อ เด็ก น่ากินขนาดนี้ ผ.อ.คงจองแล้วหละ"
"แล้วแชมป์เป้มั่นใจได้ไงครับว่าเขาจะ"
"วัวเคยค้าม้าเคยขี่ เรื่องขย่มเรื่อง....มันจะะรอดเหรอ ไปหาไรหนุกๆทำดีกว่า"

ร้านข้าวแกง
"กินไรกันดีพวกเรา"
"ฉันเหมือนเดิม พี่ 2 คนก็เหมือนเดิม"
"ซ้ำซากมาก เมท อะเอาไรเดี๋ยวเราสั่งให้"
"เอาต้มจืดเต้าหู้หมูสับครับ"
"อุ๊ตายยยย จืดชืด"
"ไอ้เป้ อาหารหมาที่แผนกไอทีหมดหรือไงถึงมาหาเศษอาหารในโรงอาหารกิน"
"นี่ไอ้มนัส เรียกชื่อฉันให้มันถูก ๆ  ฉัน แชมป์เป้"
"แต่สมัยแกอยู่หนองบัวลำภู แม่แกเรียกหำน้อยนะ พอเข้าเมืองแชมป์เป้"
"เเหม่ มนัสเขาอุตส่าห์ปิดบังแกก็นะ"
"อุ๊ยลืมไป ข่อยกะสิคนภูธร พอมาพ้อภูธรคือกันเลยทักทาย เจ้าอย่าสูนเด้บักหำ...น้อย"
"นี่ ...."
"พี่ ๆ อย่ามีเรื่องกันเลย เมทว่าเราไปทานข้าวกันดีกว่าครับ"
"ก็ดีนี่ ที่รู้จักรุ่นพี่รุ่นน้อง"
"เปล่าครับ แม่ผมสอนไว้มีแต่คนโง่เท่านั้นที่เห็นวาอาจมยังเข้าไปเล่นให้เหม็น"
"แก....."
"อุ๊ยตาย พวกอาจม5555"
"ปากมันร้ายมากเลยนะครับ" บอสพูดขึ้น แชมป์เป้จึงพูดต่อว่า....
"ใช่เห็นมันเงียบๆ ไม่คิดว่าปากมันจะจัดขนาดนี้"
"ใช่ครับ อยู่ดีไม่ว่า"
"แขว่งปากหาตีน"
"จริงด้วย"
"เดี๋ยว บอส ชาติชาย ชาตรี แกไม่ได้ด่าฉันใช่ไหม"
"หือเปล่าเลยครับ"
"ดี แล้วไป"
"อีโง่...."
"แกด่ามัน"
"ใช่ครับ อีควาย"
"แกด่ามัน"
"ใช่ครับ" ทั้ง 3 มองหน้าแล้วขำเพราะด่าในใจพร้อมกันว่า ....กูด่ามึงแหละอีหำน้อย อีดอกบอกเกิดเขต
หนองจอก กทม. ที่ไหนได้ หนองบัวลำภู....

ในขณะที่กำลังทานข้าวนั้น
"ขอนั่งทานข้าวด้วยได้ไหมครับ"
คมกริบ เดินมาพร้อมกับฟลุ๊คกริบรู้สึกชอบราเมทจึงเข้ามาคุยด้วยแต่ว่า...
"นั่งเลยครับ คุณกริบ นี่ใครครับเตี้ยๆล่ำๆดำๆเถื่อนๆ"
"อื้อหื้อ ครับคุณภาคิน คุณสูง ขาว แต่ร้างหลัวว"
"หือ ไอ้เตี้ย"
"สักวันจะได้ผัวเตี้ย"
"โอ๊ยแก 2 คนนี้จะมีสักครั้งไหมที่ไม่กัดกัน"
"วันที่มันสูงขึ้นหนะมนัส"
"นี่ โบราณว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น"
"จริงเหรอพี่วายุ"
"จริงสิ"
"นี่มนัสแกต้องเชื่อนะเว้ย พี่ประกิต พี่วายุ พี่ดนัย อายุรวมกันนี่เท่ากันอายุกรุงรัตนโกสินทร์เลยนะ"
"เดี๋ยวๆพี่ดนัยทำไรพี่"
"แช่งใส่ข้าว ให้คินได้ฟลุ๊คเป็นผัว"
"พี่ พี่ถามผมยัง"
ในขณะที่เขากัดกัน กริบก็พยายามสบตาเมท แต่เมทก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับกริบ เพราะเมทก็มีแฟน
อยู่แล้วที่เพชรบุรี งานนี้คมกริบจะกินแห้วแน่เลย.......

daisuke338

ขอบคุณครับ

Bankcare10

สนุกครับ

Mozamamo

phanumard

ขอบคุณมากครับ

auto101

ขอบคุณครับ

dojikung

ขอบคุณครับ

theera

ขอบคุณครับ

Phatthara

ขอบคุณครัชช

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

bigzerotheera

ขอบคุณมากครับ

behind2you

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณครับ

audiwoods

เมทจะตามเล่ห์กลเขาทันไหมนี่

xoman

ขอบคุณครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณครับ

Killua

ขอบคุณครับ ชอบมากครับ