แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-2-10 23:42
. o& w' \5 w) D. S2 m7 x& a; C7 t% s' {9 X. Z
d/ `; l4 G5 v1 |2 F, R& C" D( ?
อ๊อฟ อ๊อฟสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ควานมือหาโทรศัพท์มาดูเวลา ''ตื่นมาทำไมวะเนี่ย'' อ๊อฟบ่นเสียงงัวเงีย ลุกขึ้นมานั่งขยี้ตา ลุกจากเตียงเดินไปเปิดม่านออก ท้องฟ้ายังคงเป็นสีม่วงอยู่ วันนี้อ๊อฟไม่มีเรียนเลยไม่ต้องไปมอ แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะตื่นมาเช้าขนาดนี้ทำไม หน้าต่างห้องของอ๊อฟเป็นกระจกใสบานใหญ่ อ๊อฟมองลงไปข้างล่าง บนท้องถนนมีรถมากมาย เวลานี้หลายๆคนน่าจะออกไปทำงานกัน อ๊อฟเอามือถูเป้าของตัวเอง ควยอ๊อฟแข็งเป็นปกติในตอนเช้า อ๊อฟมองออกไปเห็นคอนโดฝั่งตรงข้ามมีคนอยู่ที่ระเบียงหลายห้อง อ๊อฟยิ้ม เอามือล้วงเข้าไปในกางเกง ขยำควยของตัวเองไปมาจนมันแข็งเป็นลำ อ๊อฟถอดกางเกงของตัวเองออก ควยใหญ่ยาว10นิ้วที่แข็งเต็มที่เด้งออกมา อ๊อฟจับควยตัวเองสาวขึ้นลง มองไปที่ฝั่งตรงข้าม ความรู้สึกที่ว่าจะมีคนเห็นหรือเปล่ายิ่งทำให้อ๊อฟเงี่ยนขึ้นไปอีก อ๊อฟถอกควยตัวเองลง หัวควยสีชมพูโผล่ออกมา อ๊อฟถุยน้ำลายใส่มือถูที่หัวควยตัวเองวนๆ ''ซี้ดดด'' รูดควยของตัวเองขึ้นลงเร็วขึ้นอีก เอาหัวควยถูกับกระจกไปมา น้ำหล่อลื่นของอ๊อฟไล อ๊อฟเอานิ้วแตะๆเล่น อ๊อฟมองไปก็เห็นว่ามีคนกำลังดูอ๊อฟอยู่ อ๊อฟเอามือข้างหนึ่งเล่นไข่ของตัวเอง อีกมือก็สาวควยตัวเองไม่ยั้ง ''อะ อาาา'' อ๊อฟชักรัว ควยกระตุกตัวงอ น้ำแตกกระฉูดออกมาเลอะหน้ากระจก อ๊อฟยกมือขึ้นมาถูขาของตัวเอง เดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดกระจก ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงกะจะนอนต่อ โทรศัพท์ของอ๊อฟดังขึ้น อ๊อฟหยิบมากดรับ ''ฮัลโหล'' ''ฮัลโหล มึงอยู่ห้องปะ'' เปานั่นเอง ''อยู่ มีไร'' ''กูอยู่คอนโดมึงอะ ลงมาดิ'' ''กูขี้เกียจ'' ''เช้าแล้ว ลงมาได้ละ แค่นี้'' เปาวางสาย อ๊อฟลุกขึ้น เดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า หยิบกุญแจและกระเป๋าตังออกจากห้องลงไปหาเปาข้างล่าง ''ไอเหี้ยเปา! มึงรีบมาฮีลกูดิวะ'' ''เออ ก็กำลังวิ่งไปไง มันไม่ถึงโว้ย!'' อ๊อฟนั่งเล่นเกมอยู่ที่ห้องกับเปา ในกลุ่มนี้ทั้งสองคนสนิทกันมากที่สุดแล้ว เพราะไลฟ์สไตล์และนิสัยคล้ายๆกัน ถึงจะตีกันบ่อยก็เถอะ คอนโดของเปากับอ๊อฟอยู่ใกล้กัน เวลาที่ว่างทั้งคู่ก็จะสลับไปเล่นที่ห้องของกันและกันอยู่เป็นประจำ วันนี้ก็เช่นกัน เปากับอ๊อฟนัดกันไปกินข้าวเช้าแล้วกลับมานั่งเล่นกันที่ห้องของอ๊อฟ ''ไอสัส แพ้อีกละ'' อ๊อฟวางโทรศัพท์ลง ทิ้งตัวนอนพิงโซฟา เปายื่นมือไปหยิบขนมมากิน ''มึงอะอ่อน ไอสัส'' เปาด่า เอามือเช็ดโซฟาของอ๊อฟ อ๊อฟเอาเท้าถีบเปา ''ไอสัสนี่ ซกมกชิบหาย ทิชชู่ก็มี'' ''ขี้เกียจหยิบอะ'' เปาพูดเคี้ยวขนมเต็มปาก อ๊อฟส่ายหัวอย่างปลงๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ''เออ เดี๋ยวกลับได้ละ กูจะออกไปข้างนอก'' ''ไปไหนวะ'' ''สวนรถไฟ'' ''เอ้ย กูไปด้วยดิ'' ''ไม่ได้'' เปาทำหน้ายู่ ''ทำไมวะ'' ''กูไปกับพี่ปิ่น'' เปาถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ''แล้วกูจะไปอยู่ไหนละเนี่ย'' ''เอ้า ก็กลับห้องมึงไปสิไอสัส'' ''มันน่าเบื่อ'' เปาดิ้นไปมาบนโซฟา เอาหน้าซุกหมอน เงยหน้าขึ้นมามองอ๊อฟ ''จะว่าไป ช่วงนี้มึงสนิทกับพี่ปิ่นเนอะ'' อ๊อฟทำหน้างง ''อะไรของมึง ก็สนิทกันดิ มันพี่รหัสกูนะ'' ''ไม่ใช่ กูหมายถึงสนิทแบบ แบบนั้นอะ'' ''อะไรของมึงวะ'' ''ไม่มีอะไรหรอก'' ''เพ้อละมึงอะ'' เปาพลิกตัวนอนหงาย ''กูจำได้ มึงบอกกูว่าที่มึงไปไหนมาไหนกับเค้า ตามใจเค้า เพราะมึงแค่อยากช่วยดูแลเค้าตอนอกหัก'' ''เออ แล้วไง'' ''ตอนนี้พี่เค้าทำใจได้แล้วไม่ใช่หรอ แล้วทำไมมึงยังต้องตามใจ ไปไหนมาไหนด้วยกันกับเค้าบ่อยๆอยู่อะ'' อ๊อฟคิดตาม แต่ก็คิดเหตุผลไม่ออก ''ก็ พออยู่ด้วยกันนานมันสนิทขึ้น คนสนิทกันไปเที่ยวด้วยกันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอ'' ''หรอวะ มึงกับกูยังไม่ค่อยไปไหนด้วยกันเลยนอกจากแดกเหล้า'' ''กูไม่สนิทกับมึงไง'' ''ควย'' เปาโยนหมอนใส่อ๊อฟ ''ไป กลับไปได้แล้ว เดี๋ยวกูจะไปอาบน้ำ'' อ๊อฟไล่ เปาลุกขึ้น ชี้หน้าอ๊อฟ ''อย่าให้รู้ว่าแอบแซบกับพี่รหัสนะไอสัส'' ''แซบเหี้ยอะไรล่ะ มันไม่ได้ชอบผู้ชาย'' ''พี่เค้าพูดงั้นเลยหรอ'' ''ก็ มันบอกกูว่ามันไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้ชาย แต่ถ้าเกิดขึ้นมันก็ไม่ติด'' ''เอ้า งั้นไม่แน่ มึงอาจจะเป็นคนแรกก็ได้นี่'' ''เลิกพูดไรปัญญาอ่อนได้ละ ฟ้าผ่าพอดีถ้ากูกับมันได้กัน'' ''ทีงี้ละทำมาเป็นไม่ชอบ ปกติก็เห็นเอาไปทั่ว'' ''คนอย่างมึงว่ากูได้ด้วยหรอ พี่กะเพราของมึงล่ะ โดนทิ้งแล้วมั้งมึงอะ'' ''ไอเหี้ยอ๊อฟ'' อ๊อฟหัวเราะชอบใจ ''กูไปละเย็ดแม่'' เปาเดินฟึดฟัดออกไปจากห้อง อ๊อฟเดินไปล็อคประตู ถอดเสื้อผ้าออก หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำล้างหน้าให้สดชื่น วันนี้ปิ่นนัดอ๊อฟไปสวนรถไฟด้วยกัน เหมือนเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่ปิ่นกับอ๊อฟออกไปเที่ยวด้วยกัน จนเพื่อนปิ่นและเพื่อนอ๊อฟหลายคนต่างก็แซวทั้งคู่ อ๊อฟรู้ว่าปิ่นคงไม่ได้คิดอะไร เลยไม่ได้อะไรมาก เวลาอยู่กับปิ่นอ๊อฟก็สบายใจดี อ๊อฟเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าผมให้แห้ง เอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาปิ่น 'ออกมายัง กูอาบน้ำละ' 'กำลังจะออก' 'ให้กูลงไปรอข้างล่างมั้ย' 'อืม ลงมาเลย แปปเดียวกูก็ถึงละ' 'เค' อ๊อฟวางโทรศัพท์ลง เดินไปหน้าตู้เสื้อผ้า หยิบชุดออกมาใส่ เปลี่ยนชุดไปเปลี่ยนชุดมาจนได้ชุดที่คิดว่าถูกใจ อ๊อฟปิดห้อง หยิบกระเป๋าและกุญแจเดินลงมาข้างล่างคอนโด หลังจากนั่งรอสักพักรถของปิ่นก็ขับเข้ามาจอด
l- `- \' g5 D$ B6 D0 v
ปิ่น ปิ่นเลื่อนกระจกลง ''รอนานปะ รถแม่งติดชิบหาย'' ''ไม่นานหรอก'' อ๊อฟเปิดประตูขึ้นมานั่งข้างคนขับ ''รัดเข็มขัดด้วย'' อ๊อฟเอาเข็มขัดมารับ ปิ่นขับออกมา ''แดกไรยังอะ'' ''กินแล้วเมื่อเช้า'' ''กูยังไม่ได้กินไรเลยอะ'' อ๊อฟดูเวลาก็เห็นว่าใกล้เที่ยงแล้ว ''นี่ไง มื้อเที่ยง หาไรแดกก่อนมั้ยล่ะ'' ''เออ ได้ แถวนั้นน่าจะมีไรกินแหละ'' ปิ่นบอก ปิ่นขับมาถึงสวนรถไฟ จอดรถแล้วลงมา ''เดี๋ยวเดินไปดูข้างนอกกัน ค่อยกลับเข้ามา'' อ๊อฟพยักหน้า ทั้งคู่ออกมาข้างนอก เดินดูร้านข้าวไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็เลือกเข้ามาในร้านข้าวขาหมู ทั้งคู่นั่งลง ดูเมนู อ๊อฟเรียกเด็กเสิร์ฟมาสั่ง ''เอาขาหมูเนื้อล้วน ไม่เอาผักดองครับ'' ''ส่วนผมเอาเนื้อหนังพิเศษไข่ครับ'' ''ได้ค่ะ'' เด็กเสิร์ฟเดินไป ''วันนี้จะมาทำไร'' อ๊อฟถาม ''ไม่รู้ดิ เดินเล่นชิวๆแหละ กูขี้เกียจอยู่ห้อง ทำไม มึงมีธุระอะไรเปล่า'' ''ไม่มีหรอก'' สักพักเด็กเสิร์ฟก็เอาอาหารมาให้ ปิ่นมองจานข้าวของตัวเอง ''กูว่ากูก็สั่งไปแล้วนะว่าไม่เอาผักดอง'' ปิ่นเอาช้อนเขี่ยออก อ๊อฟยื่นช้อนไปตักมาใส่จานตัวเอง ''เดี๋ยวกูกินเอง'' ''มึงชอบหรอ'' ''อืม'' อ๊อฟตักไข่ของตัวเองให้ปิ่น ''แลกกัน'' ''เฮ้ย ไม่ต้อง'' ''กูแดกไม่หมด ช่วยกูแดกหน่อยเถอะน่า'' อ๊อฟตักข้าวกิน ปิ่นยิ้ม ตักข้าวขึ้นมากินบ้าง หลังจากกินเสร็จทั้งคู่ก็เดินเข้ามาในสวน บรรยากาศวันนี้นั้นดีมาก มีแดดออกแต่ไม่แรงจนร้อน ลมเย็นพัดผ่านเบาๆอยู่ตลอด ''วันนี้อากาศอย่างแจ่ม'' ''อืม'' อ๊อฟกับปิ่นเดินไปเรื่อยๆ มองไปรอบๆ คู่รักหลายคู่ก็มาทำกิจกรรมที่นี่เช่นกัน ทั้งเดินเล่น นั่งกินข้าว ปั่นจักรยาน ''น่าอิจฉาเนอะ'' ปิ่นพูดขึ้น ''หืม'' ''แต่ก่อนกูกับมิ้นท์ก็มาที่นี่บ่อยๆเหมือนกัน'' อ๊อฟได้ยินชื่อมิ้นท์ก็หงุดหงิด ปิ่นหันมามอง ''อย่าทำหน้างั้นดิ กูโอเคแล้ว แค่นึกถึงเฉยๆ'' ''มึงจะไปนึกถึงเค้าทำไมวะพี่'' ''เอ๊า ก็แค่นึกถึงไม่ได้คิดถึงซะหน่อย'' อ๊อฟไม่ชอบเพราะเวลาปิ่นพูดถึงมิ้นท์ปิ่นจะมีเสียงที่เศร้า มันทำให้อ๊อฟหงุดหงิดซะจริงๆ ''อ๊อฟ'' ''ว่า'' ''ถ่ายรูปให้หน่อยดิ'' ปิ่นยื่นโทรศัพท์มาให้ อ๊อฟรับมา ปิ่นไปยืนใต้ต้นไม้ อ๊อฟถ่ายรูปให้ปิ่นหลายรูป ปิ่นเป็นคนที่หล่อและหุ่นดีมากทีเดียว แค่ยืนเฉยๆทำท่านิดหน่อยก็ดูดีแล้ว ปิ่นมองมาที่กล้องแล้วยิ้มกว้าง รอยยิ้มนั้นทำเอาอ๊อฟใจสั่นนิดหน่อย อ๊อฟกดถ่าย ''ไหน มาดูหน่อย'' ปิ่นเดินเข้ามาหาอ๊อฟ จับมือของอ๊อฟที่ถือโทรศัพท์ของปปิ่นดึงไปดู เลื่อนดูรูปที่อ๊อฟถ่าย ''ถ่ายรูเก่งนี่หว่า นายแบบมันหล่อด้วยแหละเนอะ'' ''จะอ้วก'' ปิ่นขำ ทั้งคู่เดินเล่นกันต่อ ''ปิ่น!'' ีเสียงเรียกมาจากข้างหลัง ปิ่นหันไปมองก็เห็นว่าเป็นเพื่อนในคณะที่ไม่ค่อยสนิทกันมากนัก ''เอ้า ว่าไงมึง'' อ๊อฟสวัสดีทักทาย ''มากับอ๊อฟอีกแล้วหรอวะ เปลี่ยนแนวแล้วหรอมึง'' ''อะไร'' ''อกหักจากไอมิ้นท์หนักจนต้องหันมากินผู้ชายกันเองเลยหรอวะ'' อ๊อฟหงุดหงิดที่ได้ยินอย่างนั้น หันไปมองปิ่นเพราะกลัวปิ่นจะเศร้า แต่สีหน้าของปิ่นกลับดูไม่พอใจ ''พูดอะไรของมึงวะ'' ''อะไรมึง แค่ล้อเล่นเอง'' ''มึงให้เกียรติน้องมันด้วยก็ได้นะ มันก็ยืนอยู่ตรงนี้ แล้วถึงมันจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ถ้ากูชอบก็คือชอบ แค่นั้นแหละ'' ปิ่นว่าเพื่อน จับมือของอ๊อฟเดินออกมา อ๊อฟโดนปิ่นลากไป ''พี่ มึงโกรธไรขนาดนั้น'' ''ไม่รู้ กูไม่ชอบ หาว่าแค่กูอกหักจากผู้หญิงกูเลยหันมาชอบผู้ชาย ถ้ากูจะชอบก็คือชอบ ไม่เห็นต้องอกหักจากผู้หญิงเลย'' ปิ่นบ่น อ๊อฟแอบยิ้ม ''ช่างแม่งเหอะ กูไม่อยากอารมณ์เสีย'' ปิ่นมองไปเห็นจุดเช่าจักรยาน ''มึง ปั่นจักรยานกัน'' ''อยากปั่นหรอ'' ''อืม'' ทั้งคู่เดินไป ''สองคันครับ'' อ๊อฟบอก ปิ่นจับแขนอ๊อฟ ''กูปั่นไม่เป็น เอาคันเดียวพอ'' ''เอ้า อะไรของมึงวะไอสัส'' ''กูอยากซ้อนไง'' ปิ่นยิ้ม อ๊อฟรีบหันหน้าหนี ''เอาคันนึงครับ'' อ๊อฟเข็นจักรยานมาบนทางวิ่ง ขึ้นไปนั่งคร่อม ปิ่นนั่งซ้อนข้างหลัง เอามือโอบเอวของอ๊อฟไว้ อ๊อฟรู้สึกเขินนิดหน่อย เริ่มปั่น ปิ่นนั่งมองวิวในสวน ลมอ่อนๆที่ตีหน้าทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ผมของปิ่นปลิวไปข้างหลัง ตั้งแต่ที่อ๊อฟเข้ามามันทำให้ชีวิตของปิ่นนั้นดีขึ้นมาก ไม่เคยมีใครมาห่วงหรือดูแลปิ่นแบบนี้เลย แม้กระทั่งแฟนคนก่อนๆของปิ่นเองก็ตาม ถึงตอนนี้ปิ่นจะยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอ๊อฟแบบไหน แต่รู้แค่ว่าโชคดีมากที่มีน้องรหัสเป็นอ๊อฟ ''กูว่ากูโชคดีที่โดนมิ้นท์ทิ้งว่ะ'' ''อะไรของมึง มันโชคดีตรงไหน'' ''มันทำให้กูได้น้องชายแบบมึงไง'' ปิ่นซบหลังของอ๊อฟ เอาแขนสองข้างโอบเอวของอ๊อฟไว้ ''ขอบคุณนะ ถ้าปีที่แล้วไม่มีมึงกูคงแย่แน่เลย'' อ๊อฟใจเต้นแรงไปหมด พยายามปั่นไปข้างหน้าโดยไม่เสียอาการ ''อะไรของมึง มาซึ้งเหี้ยไรเนี่ย'' ''ทำไม หวั่นไหวอะดิ'' ''แล้วถ้ากูบอกว่ากูหวั่นไหวอะ'' ปิ่นขำ ''ก็คงเป็นเพราะกูหล่อมากนั่นแหละ'' ''ควาย'' ทั้งคู่หัวเราะ อ๊อฟเอาจักรยานมาคืน ''มึง อยากปั่นเรือเป็ด'' ''ห้ะ'' ''ไปปั่นกัน'' ปิ่นจับมือของอ๊อฟเดินไป หลังจากจ่ายเงินแล้วทั้งคู่ก็ลงมาบนเรือ อ๊อฟมองไปรอบก็เห็นว่ามีคู่รักหลายคู่กำลังปั่นกัน หลายคนหันมามองทั้งคู่แล้วยิ้มให้ อ๊อฟรู้สึกเขินมาก งี้ทั้งคู่ก็ไม่ต่างจากคู่รักพวกนั้นเลยอะดิ ''อ๊อฟ รูป'' ''เออ เอามา'' อ๊อฟถ่ายรูปให้ปิ่น ''เอารูปคู่บ้างมั้ย'' ''ไม่เอา ไม่อยากถ่าย'' ปิ่นปั่นไปใกล้กับอีกลำหนึ่งที่มีวัยรุ่นผู้หญิงสองคนปั่นอยู่ ''ขอโทษนะครับ ถ่ายรูปให้พวกมหน่อยได้มั้ย'' ผู้หญิงพวกนั้นมองมาที่อ๊อฟและปิ่นแล้วยิ้มกันใหญ่ ''ได้ค่ะพี่'' ปิ่นยิ้ม ดึงอ๊อฟเข้ามาจนหน้าของทั้งคู่แทบชิดกัน ผู้หญิงพวกนั้นดูดี๊ด๊ากันมาก กดถ่ายให้หลายรูป คือนโทรศัพท์ให้ปิ่น ''ขอบคุณมากนะครับ'' ''ไม่เป็นไรค่ะ พวกพี่น่ารักกันดีนะคะ'' ''ขอบคุณครับผม'' ปิ่นยิ้ม ทั้งคู่ปั่นออกมา อ๊อฟนั่งมองไปข้างหน้า ปิ่นหันมามองอ๊อฟ ''คิดอะไรอยู่'' ''ผู้หญิงพวกนั้นมันคิดว่าเราเป็นแฟนกันแน่เลย'' ''แล้วไงวะ'' ''มึงโอเคหรอ'' ''แล้วมีอะไรที่กูต้องไม่โอเคล่ะ'' ''มึงมาตัวติดกับกูแบบนี้ไ่กลัวคนเค้าว่ามึงเป็นเกย์หรอ'' ปิ่นขำ ''ก็ช่างพวกแม่งดิ พวกนั้นไม่ได้หาให้กูกินสักหน่อย กูเป็นอะไรกูรู้ตัวกูดี อีกอย่างถ้าวันนึงกูเป็นเกย์ ก็เป็นดิ ไม่เห็นมีอะไรเลย'' อ๊อฟมองหน้าของปิ่น ''แล้วมึงไม่กลัวกูบ้างหรอ'' ปิ่นทำหน้างง ''กลัวทำไม'' ''ก็กูชอบผู้ชายนะ'' ''กูบอกแล้วไงว่ากูไม่ได้สนใจ อะไรของมึงเนี่ยวันนี้ ฮึ'' ปิ่นยื่นมือไปลูบหัวของอ๊อฟอย่างเอ็นดู สายตาของอ๊อฟดูเปลี่ยนไป ''ถ้าวันนึงกูเกิดชอบมึงขึ้นมาล่ะพี่'' ''ฟ้าคงผ่าล่ะมั้งวันนั้นอะ'' ทั้งคู่หัวเราะ ''อ๊อฟ'' ''ว่า'' ''มึงมีสเปคผู้ชายที่ชอบปะ'' ''มีดิ แต่ขึ้นอยู่กับว่าในเรื่องไหน แฟนหรือแค่ชั่วคราว'' ''เอาชั่วคราวก่อนก็ได้'' ''ก็ตัวเล็ก ขาว ผอม ประมาณนั้นมั้ง แต่จริงๆก็ได้หมด'' ''แล้วแบบแฟนอะ'' อีอฟคิด ''ไม่รู้ดิ กูไม่ค่อยมีแฟนอะพี่'' ''เอาจริงกูก็ไม่ค่อยมีเหมือนกันนั่นแหละ'' บรรยากาศบนเรือเงียบ อ๊อฟไม่รู้จะพูดอะไร เหลือบมองปิ่นที่นั่งดูวิวอยู่เป็นระยะๆ ปิ่นหันมาโดยไม่ทันตั้งตัว ปิ่นขำ ''เป็นเหี้ยไร ตกใจไรขนาดนั้น'' ''ตกใจหน้ามึงอะพี่'' ''ไอสัส'' ปิ่นต่อยไหล่อ๊อฟ ''ไปกันเหอะ หิวแล้วอะ'' ''เออ เหมือนกัน'' ทั้งคู่ปั่นเข้าฝั่ง เดินออกมาจากสวน ''ไปหาไรกินที่จตุจักรก่อนปะ'' ''เออ ก็ได้'' ปิ่นขับรถมาที่จตุจักร ทั้งคู่เดินไปที่โซนอาหาร นั่งลง ''กินอะไรดีวะ'' ปิ่นถาม ''อะไรก็ได้ กูก็ไม่รู้'' ''งั้นเดี๋ยวกูไปซื้อก่อนนะ'' ''เออ เดี๋ยวกูเฝ้าโต๊ะ'' ปิ่นลุกเดินไปดูร้านข้าว อ๊อฟมองตามปิ่นไป ปิ่นเดินไปต่อแถวร้านผัดไทร้านหนึ่ง อยู่ก็มีผู้หญิงกลุมหนึ่งเดินเข้ามาหาปิ่น อ๊อฟหยีตาพยายามมอง เพื่อนหรอ หรือใคร อ๊อฟนั่งจ้องอยู่อย่างนั้น ปิ่นยิ้มและพูดคุยกับผูหญิงพวกนั้น สักพักผู้หญิงพวกนั้นก็เดินไป ปิ่นกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับผัดไท2จาน ''กูไม่รู้มึงกินกุ้งมั้ย กูเลยให้เค้าแยกไว้ข้างๆก่อน'' ''เมื่อกี๊ใคร'' อ๊อฟมองหน้าปิ่น ''เพื่อนหรอ'' ''หึ เปล่าอะ ใครก็ไม่รู้ อยู่ๆเค้าก็มาขอเบอร์บอกว่าเพื่อนในกลุ่มชอบ แล้วยังชวนกูไปเที่ยวต่อด้วยอีก'' ''แล้วมึงตอบไปว่าไร'' ''จะตอบว่าไรล่ะ ก็บอกว่าไม่สะดวก กูมากับมึงนี่ไง จะให้กูทิ้งมึงแล้วไปกับสาวหรอ'' ปิ่นขำ ตักผัดไทขึ้นมากิน อ๊อฟมองหน้าของปิ่นนิ่ง ''มองอะไรของมึง อิจฉากูอะดิ โทษทีที่พี่สเน่ห์แรงนะน้อง'' อ๊อฟยิ้ม ''มั่นหน้านักนะพี่'' ปิ่นยักไหล่กวนๆ ทั้งคู่นั่งกินข้าวกันคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เวลาที่ได้คุยด้วยหรืออยู่ใกล้ปิ่นอ๊อฟรู้สึกสบายใจมาก เพราะทั้งคู่เข้ากันได้ดี ปิ่นที่ดูกวนๆเหมือนเด็กจริงมีความเป็นผู้ใหญ่สูงมาก แม้จะอ๊อฟกับปิ่นจะอายุเท่ากันแต่บางทีอ๊อฟก็คิดว่าปิ่นนั้นเป็นพี่จริงๆ ''เท่าไหร่พี่'' ''ไม่เป็นไร กูเลี้ยงเอง'' ''ไม่เอา'' ''ไม่ต้องๆ'' ปิ่นตัดบทแล้วลุกขึ้น อ๊อฟลุกเดินตามปิ่นไปที่รถ ปิ่นขับรถกลับมาส่งอ๊อฟที่คอนโด ''ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนนะมึง'' ''เออ ไม่เป็นไร เจอกัน'' ''เจอกัน'' อ๊อฟยืนค้างอยู่ที่ประตูมองมาที่ปิ่น ปิ่นยิ้ม ''อะไร ไม่อยากขึ้นห้องหรือไง'' ''กูแค่ยืนนึกอยู่ว่าลืมอะไร'' ปิ่นพยักหน้า อ๊อฟปิดประตูรถ เดินเข้าคอนโดมา เมื่อกี๊อ๊อฟกะว่าจะชวนปิ่นข้นมาเล่นบนห้อง แต่คิดดูตอนนี้มันก็ดึกแล้ว อ๊อฟกลับขึ้นมาบนห้อง ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง มองเพดาน วันนี้ก็สนุกดีเหมือนกันนะ อ๊อฟเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ใกล้จะวาเลนไทน์แล้ว มันไม่มีผลไรกับออฟอยู่แล้ว ก็อ๊อฟไม่มีแฟนนี่ คนคุยก็ไม่มี อ๊อฟวางโทรศัพท์ลงแล้วลุกไปอาบน้ำ |