หนุ่มโรงงานที่รัก ตอนที่ 3 คนใช่ในทัศนคติ

MrGay

"นายเป็นอะไรหรือเปล่าก้องภพ ผมเห็นคุณเงียบตั้งแต่ขึ้นรถ""เปล่าครับ คุณอาทิตย์ครับ"
"มีอะไรหรือคุณ"
"คุณอาทิตย์ให้ผมออกจากการเป็นเลขาคุณอาทิตย์เถอะครับ คือผม ผมชอบคุณครับคุณอาทิตย์ แต่ผม
ก็รู้ตัวนะครับว่าฐานะของผมมันไม่คู่ควรกับคุณเลยสักนิด"
"ถ้านายคิดว่าฐานะคือสิ่งสำคัญ ผมจะเลือกคุณมาทำงานให้ผมทำไม ผมเองก็....ชอบคุณเหมือนกันนะ
ก้องภพ ผมไม่ได้สนใจคุณที่ฐานะ แต่ผมสนใจคุณที่คุณคือคนที่ใช่สำหรับผม คุณมองไม่ออกเหรอครับ
ว่าเราถูกสร้างมาคู่กัน ไออุ่นกับลมหนาว หากมีแต่ไอร้อนไม่มีสายลม หรือมีแต่สายลมไม่มีไออุ่น คุณ
คิดว่าโลกนี้จะมีความสมดุลกันไหม"
"ไออุ่น"
"นายไม่ต้องคิดมากกับเรื่องวันนี้ ป๊าม๊าเปิดทางให้คุณแล้ว คุณก็ทำมันให้เต็มที่ ผมเชื่อคุณทำได้"

เมื่อมาถึงโรงงานผลิตชิ้นส่วนไอที ไออุ่นก็เดินขึ้นออฟฟิศไปเตรียมตัวทำงานรอบบ่าย ส่วนลมหนาวก็
เดินไปทำงานที่แผนกของตนพร้อมกับปิ่นโตข้าวแล้วก็เเวะไปที่ห้องล็อคเกอร์เพื่อจะเปลี่ยนชุดเป็นชุดหมี
แต่ในขณะที่ลมหนาวถอดเสื้อจนเหลือเเค่เพียงกางเกง และก็กำลังจะปลดเข็มขัดเเละตะขอกางเกงออกนั้น
บอสก็เดินมาพอดี
"เห้ยยยนาย  ...... ทำไรเนี่ย"
"เอ๊ยคุณ เอ๊ะแอบมาดูอะไรผมเปล่าเนี่ย"
"ดูอะไรเล่า ผมจะเอางานให้คุณแต่คุณวุฒิบอกนายมาห้องล็อคเกอร์ เเล้วทำไมมาเเก้ผ้าเปลี่ยนชุดอะไร
ตรงนี้ ทำไมไม่เข้าห้องน้ำ"
"นี่คุณครับ พนักงานชายเขาก็เเก้ผ้าเปลี่ยนชุดกันตรงนี้ประจำ คุณลองมาแก้ดูไหมจะได้ชิน"
"ทะลึ่ง ผมขอสั่งห้ามนับจากนาทีนี้ คุณห้ามเปลี่ยนชุดทำงานตรงนี้ให้เข้าเปลี่ยนในห้องน้ำเท่านั้น"
"ทำไมครับ"
"ผมเป็นผู้บริหารที่มีอำนาจสั่งการให้คุณทำตาม"
"เอ๊ะ คุณไออุ่นครับ มีอะไรก็บอกผมมาไม่งั้น ผมแก้โชว์ตรงนี้นะ"
"ผมหวงคุณ จบไหม ผมไม่อยากให้ใครเห็นเรือนร่างคุณ"
"ก็แค่นั้น ครับผมเดดี๋ยวผมไปเปลี่ยนชุดทำงานในห้องน้ำใส่กลอนมิดชิด"
"So Good งานอยู่บนโต๊ะนายนะ ตั้งใจทำงานหละ"
"ครับเจ้านาย"
ก้องภพเข้าไปเปลี่ยนชุดโดยมีคุณไออุ่มยืนคุมแบบนี้ บรรดาFCของก้องภพถ้าจะต้องกินแห้วซะเเล้ว
"เออ ก้องภพคุณอาทิตย์เอางานมาฝากให้อยู่ที่โต๊ะเอ็งอะ"
"ครับพี่วุฒิ อ้าวแล้วไอ้เมียดุผัวแซ่บไม่มาทำงานเหรอ"
"มา แต่น็อค ไอ้วิมเมาค้างหนะ พีเลยพาไปพักที่ห้องปฐมพยาบาล"
"เฮ้อ ไอ้พีเอ๊ย นั้นผมไปช่วยพวกลูกน้องก่อนนะพี่เดี๋ยวงานไม่ทัน"
"เคเค อีกครึ่ง ชม.พี่ลงตรวจงาน"
"ครับ"

ที่ห้องปฐมพยาบาล
วิมนอนหลับอยู่บนเตียงพยาบาลโดยมีพีคอยดูเเล พีเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้และดูท่าว่าวิมจะละเมอ พีจึง
เรียกวิมให้รู้สึกตัว
"ไอ้วิม ไอ้วิม ไหวไหมมึง ไอ้วิม"
"อือ... กุ้งครับทำไมคุณไม่รับรักผมคุณรู้ไหมว่าผมรับคุณมากขนาดไหน ทำไมคุณไม่รับรักผมกุ้ง"
พีได้ฟังก็ถึงกับน้ำตาตกในและไหลออกมาในที่สุด ...ได้สิทธิ์แค่นี้ รักเธอข้างเดียว แน่เเล้วเชียวฉันคงล่วง
เกินได้แค่แอบฝัน.... พีคิดในใจก่อนจะลุกขึ้นเอาผ้าไปตากและทิ้งน้ำเช็ดตัว วิมกลับจับข้อมมือพีและพูด
ต่อว่า....
"คุณรู้ไหมกุ้ง ว่าผมรักคน คนนนึงมากรักมันมาตั้งแต่เรียน ป.ตรี ปี1 แต่ด้วยความที่ผมกับมันเป็นผู้ชาย
ผมไม่รู้ด้วยว่ามันคิดเหมือนที่ผมคิดไหม ผมพยายามที่จะลืมมันและเปิดใจคบคุณ แต่คุณก็ทำให้ผมลืมมัน
ไม่ได้ ไอ้พี .....พี กูรักมึง กูรักมึงมาก มึงรักกูบ้างไหมพี"
พีมองดูด้วยความที่คิดว่าวิมคงแค่ละเมอจึงดึงแขนออกจากมือวิมแล้วเดินออกไปโดยที่ไม่รู้เลยว่านั้นวิม
รู้สึกตัวและพูดความจริง จนวิมคิดว่า ...มึงคงไม่ได้คิดอะไรกับกูสินะพี อยู่อย่างเพ้อเมื่อเธอเหินห่าง เก็บกด
ใจจังหนอคนรักเขาข้างเดียว...

ตัดฉากมาที่เวลาเลิกงาน วันนี้ไม่มีโอทีและลมหนาวก้ไม่มีรถกลับไออุ่นจึงรับไปส่งที่หอพัก
"ขอบคุณนะคุณไออุ่น"
"เรียกผมว่าไออุ่นก็พอไม่ต้องคุณ"
"ครับที่รัก"
"บ้าไง"
"คุณจะรังเกลียดไหมถ้าผม"
"รังเกลียด"
"หือ"
"5555 มีอะไรนาย"
"ผมจะชวนคุณขึ้นไปกิน...."
"หือ"
"ข้าว บนห้อง"
"เว้นวรรคทำไมเนี่ย ก็ได้ ผมว่าง"
"นึกว่ามีนัดกับคุณฟาง"
"หรือนายจะให้ผมไป"
"ให้ไปก็ควายละ เดี๋ยวเย็นนี้ผมทำอาหารเย็นให้ทาน"
"นายทำเป็นเหรอ"
"เป็นดิครับ สมัยเรียน รด. เข้าค่ายนี่ผมอยู่โรงครัว"
"ขัดกระทะ"
" 3-4 ใบมือแทบหงิก หือ...ตลกละคุณ ผมก็ทำอาหารดิ"
"555"
ทั้งคู่ลงจากรถเเละเดินขึ้นหอไปที่ห้องของก้องภพ โดยไม่รู้ว่าฟางส่งลูกน้องมาคอยประกอบ ทันทีที่เข้ามา
ถึงห้อง ก้องภพก็เตรียมอาหารทำกับข้าว
"ห้องนายนี่ก็น่าอยู่นะ อารมย์คลายคอนโดเลย"
"ชอบก็อยู่ค้างดิครับ เตียง 6 ฟุต นอนคนเดียวมันดูโล่งๆ"
"บ้าไงคุณ เฮ้ยยย"
"อะไรคุณ"
"อะไรของนายเนี่ย"
"เกงในผมไง โทาทีครับ555 ผมลืมตรวจความเรียบร้อยลืมไปว่าพาแม่บ้านมาห้อง"
"ใครเเม่บ้านคุณ ผมไม่ใช่เมียคุณสักหน่อย"
"ลองดูไหมคุณ"
"ไอ้ทะลึ่ง"
"เฮ้ย ผมหมายถึงลองเป็นแม่บ้านเก็บห้องให้ผมไหม"
"ก็ไม่พูดให้กระจ่าง แล้วถอดเกงในประสาอะไรบิดเป็นเลข 8 "
"ผมรีบหนะคุณ เก็บดีดีนะคุณอย่าแอบดมหละยังไม่ได้ซัก"
"ซกมก แล้วทำไมผมต้องมาเก็บเสื้อผ้า เกงในให้คุณด้วยเนี่ย"
"ซักให้ด้วยก็ดีนะคุณ คืนนี้ผมต้องออกแบบบ้านประตูให้เจ้าสัว"
"อือ ก็ได้ผงซักฟอก เครื่องซัก กะละมังหละ"
"555 ผมล้อเล่นเดี๋ยวผมซักเอง มือนุ่มๆ ของคุณโดนผงซักฟอกกัดจะมาบ่นผมอีก"
"แล้ววันนี้นายทำอะไรกินอะ"
"ก็มีพะโล้ กระเพราหมู ไข่เจียวกุ้ง"
"นาย"
"มีอะไรครับไออุ่น"
"ผมแพ้กุ้ง"
"เอ๊ย ผมขอโทษเดี๋ยวผมทำให้ใหม่"
"ไม่เป็นไร ในกระเป๋าผมมียาแก้แพ้อยู่"
"เตรียมพร้อม ในห้องผมก็มี"
"ยาแก้แพ้"
"ไวอาก้านี่แหละ"
"นาย....."

หลังจากที่ก้องภพทำกับข้าวเสร็จทั้งกู้ก็ทานมื้อเย็นในตอน 1 ทุ่มด้วยกันท่ามกลางบรรยากาศสายฝนโปรยปราย
ไออุ่นรู้สึกชอบอากาศแบบนี้มาแต่เเล้วก็....
"ฮัดเช้ยย"
"เป็นไรคุณแพ้อาหารหรืออากาศ"
"น่าจะทั้ง 2 เดี๋ยวผมกินยาแก้แพ้กันไว้ก่อน"
"คุณก็หยุดกินไขเจียวได้เเล้ว"
"เเค่คำเดียวเอง"
"ผมเป็นห่วง เดี๋ยวคุณเป็นหนัก"
อ๊ายยยยพระเอกหวงนายเอก นายเอกก็เขินสิครับงานนี้ ในขณะที่ทานข้าวเสร็จทั้งคู่ก็ช่วยกันเก็บล้างจานชาม
แต่เหมือนรามสูณจะเป็นใจดลให้เกิดฟ้าผ่า เปรี๊ยงงงงงงงงงง ...เชี้ย.... ไออุ่นกลัวเสียงฟ้ามากจึงกอดลมหนาว
ไว้เเน่น
"คุณ ฟ้าผ่า ไม่ใช่เชี้ย"
"โทษทีนาย ผมตกใจ"
"คุณนี่ดูท่าจะกลัวเสียงฟ้านะ"
"มาก"
"นั้นคุณไปเตรียมตัวอาบน้ำผมเตรียมผ้าขนหนูกับชุดไว้ให้แล้วที่เตียงผม"
"เดี๋ยวผมขับรถกลับเอง"
"ได้ไงคุณ คุณกินยาแก้แพ้ไปยาออกฤทธิ์มันง่วงนะ ผมกลัวคุณเกิดอุบัติเหตุ ค้างห้องผมนี่แหละ"
"แต่...."
"รังเกลียดห้องนอนคนจนๆก็บอกมา"
"ไม่ใช่ ผมเกรงใจคุณ เดี๋ยวคุณต้องทำงานให้ป๊าอีก"
"เกรงใจทำไมสำหรับคุณผมยินดี ค้างห้องผมนี่แหละผมไม่ปล้ำคุณหรอก ถึงปล้ำก็สัญญาจะไม่ให้เจ็บ"
"ไอ้บ้า"
ไออุ่นเข้าไปอาบน้ำและเปลี่ยนชุดพร้อมกับยาออกฟทธิ์พอดีจึงหลับลงที่โซฟาตรงข้างโต๊ะทำงานก้องภพ
และก้องภพทำงานเสร็จพอดี จึงเก็บของและอุ้มไออุ่นเข้าห้องนอนมีลุ้นเเล้วสิ นายเอกของเราจะเสร็จพระ
เอกไหมเนี่ย แต่ดูพระเอกเราก็สุภาพบุรุษอยู่นะ
"มองไปคุณก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยไออุ่น ขอโทษนะครับ" ลมหนาวพูดจบก็จูบลงที่หน้าผากของไออุ่น
อย่างนุ่มนวล
"ทำไรนาย"
"เอ๊ยคุณ ผมขอ.... ขอ.....โทษ...."
ลมหนาวยังพูดไม่ทันจบก็โดยริมฝีปากนุ่ม ๆ ของไออุ่นจูบเข้าที่ปาก ทั้งคู่บดขยี่ริมฝีปากกันอยู่ครู่
"ลมหนาว ผมให้คุณแค่คนเดียวนะครับ"
"ผมก็จะมีคุณคนเดียวครับ ไออุ่น" ลมหนาวคร่อมตัวไออุ่นพร้อมก้มตัวลงทับ
"นาย"
"มีอะไรครับ"
"ผมเขินอะ คืนนี้เเค่กอดเฉย ๆ ได้ไหม"
"ได้ครับ ที่รัก"
ลมหนาวยอมอารมย์ค้างแต่ก็ยินดีที่ได้นอนกอดคุณหนูไออุ่น ลูกชายท่านเจ้าสัวมังกรในคืนที่ฟ้าฝนเป็นใจ
"อย่าแข็งสิลูก แม่เขาไม่ยอม"
"คุยกับใคร"
"เปล่าคุณ นอนน๊าา"
"งูดินตื่นเหรอ"
"แหม ระวังนะคุณงูผมชอบลงรู555"
"อย่านะนาย"

bokko.hiso

ขอบคุณครับ

dew225

ลูกน้องอาฟางกลับยังๆ

ShangHai

ขอบคุณครับ

daisuke338

ขอบคุณครับ

khse54

ขอบคุณครับ

Kantapat.boat

wiput

ขอบคุณครับ

Along2252

สักทีเถอะ

por_mkfc

ขอบคุณค่า

x2_man

ขอบคุณครับ

topzaapasin

เอาแล้ว

ttdddt

ขอบคุณครับ

ต้นIM

ขอบคุณครับ

tidchoo2

เยี่ยมไปเลย ขอบคุณนะครับ

Zonic_HK

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

boonchan6

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุณครับ

PT1003

ขอบคุณครับ