แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-3-5 05:04
: g' j; o' Y& e! `' r: C7 U A. e& }
“หืมมมม...ทำไมตัวยังร้อนมากอยู่เลย” พี่ยักษ์เอามือมาแตะหน้าผากเราเบาๆ ทำให้เรารู้สึกตัวตื่นขึ้น พอพยายามลืมตามองรอบๆ ก็รู้สึกว่ามันเช้าแล้ว5 |( b) ?' ?+ `# C
" Q8 [- L3 } P: o" i8 `0 ^
“พี่ว่าวันนี้หยุดเรียนไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปลาป่วยที่โรงเรียนให้แล้วกัน”& S! o+ N, g. ^' z1 e, |# K
8 I: L4 {" q6 j9 \+ R( U/ z
“ฮะ...” เราพยักหน้ารับ7 `; f9 a% |; t5 `4 p, T0 v
$ ?) q: K# ]0 V5 x“อยากกินอะไรมั้ยครับหมาน้อย? เดี๋ยวขากลับพี่จะได้ซื้อมาให้”
& s$ [, {9 V. d, q3 a' u3 H9 F4 t. t, [) |5 {+ F
เราส่ายหัวแล้วก็นอนหลับต่อ เพราะรู้สึกว่ามันไม่ไหวจริงๆ อยากจะนอนอย่างเดียวเลย พี่ยักษ์ลูบหัวเราเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป
. X1 q: z3 D; O1 J) z* Mหลังจากที่พี่ยักษ์กลับมาแล้วก็ป้อนข้าวป้อนยาเรา แล้วเราก็หลับต่อยาวเลยจนน่าจะถึงช่วงบ่ายๆ6 N: L k; c8 a4 {
เรารู้สึกตัวตื่นขึ้นอีกครั้ง เพราะเหมือนจะได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ในห้อง6 c3 F/ D0 }, W& _& N
: {+ u" v4 q+ r' Q“ทำไมน้องถึงไม่สบายแบบนี้ล่ะดิน เมื่อวานพาน้องตากฝนมารึเปล่า?” เราได้ยินเสียงป้าปูเหมือนกำลังดุพี่ยักษ์อยู่
เราเลยพยายามลืมตาขึ้นมอง เห็นว่าตอนนั้นมีป้าปู แล้วก็พี่เมฆก็อยู่ในห้องด้วย
; F; d( A4 B- \- g“เปล่านะฮะป้าปู... พี่ยักษ์พาหลบฝนแล้ว...แต่ผมไม่สบายเอง”
6 Q) I0 z' H4 I* z3 I8 u9 ]! _7 s i- n+ F2 |! P: }/ ?
“โธ่ลูกเอ้ย... ตัวร้อนจี๋เลย ไปอนามัยมั้ยครับ? เดี๋ยวป้าให้พ่อดินเขาพาไป” ป้าปูเดินลงมานั่งบนเตียงแล้วลูบหัวเราเบาๆ* B7 b8 F2 w* o# C! w. R5 }
) W8 ~# h7 Q, `: ]* [ไปอนามัยงั้นหรอ?...ไปอนามัยก็ต้องมีหมอ และถ้ามีหมอ... ก็ต้องมีเข็มฉีดยาน่ะสิ!
' ?1 U8 W: b) Y
“ไม่เป็นไรฮะ... ผมดีขึ้นแล้ว” เราตอบป้าปูไปแบบนั้น ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่ได้รู้สึกว่ามันดีขึ้นเลยก็ตาม แต่มันก็น่าจะดีกว่าโดนจับฉีดยา...3 l$ l* O$ e$ A
' y# S! D7 f' X+ B! o; n0 f% H, v“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นป้าทำข้าวต้มมาให้นะ”
3 S4 v6 W% R& D. q, z9 e$ ^/ ~) ?$ p4 W/ V% S$ x" X! W; s" B
“ฮะ…”: _4 t1 d% W! X( V- k. I
3 o5 Y5 G; ?( D/ b
“ดิน...คอยเอาผ้าชุบเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้น้องด้วยนะ แม่ว่าตัวร้อนมากเลย” ' X; S7 \3 D! F" t9 I8 @ d
0 s6 m: s0 K' j% L; J) w5 x- Q“เออแล้วก็...เบียร์น่ะอย่าพึ่งห่วงกินกันนักเลย ดูแลน้องมันก่อน” ป้าปูทำเสียงเข้มแล้วมองค้อนไปที่พี่เมฆ ที่กำลังถือถุงหิ้วที่ข้างในมีเบียร์อยู่สามสี่ขวด ทำให้พี่เมฆได้แต่ทำหน้ายิ้มแหยๆ 1 I/ J( b5 T. U5 ~
5 T* a3 {4 H/ U H' k8 C* I# a, t“ซวยเลยกู...” พี่เมฆบ่นอุบทันทีที่ป้าปูเดินออกไป
. p% R4 ?- N0 M( Z% A+ }6 a4 g9 w9 I) x8 X1 A/ n5 I
“ก็มึงเล่นถือเบียร์มาแต่หัววัน ไม่โดนแม่กูบ่นก็แปลกแล้ว... แต่วันนี้กูไม่แดกเป็นเพื่อนมึงนะบอกไว้ก่อน ต้องคอยดูแลน้องมันวะ” พี่ยักษ์พูดจบก็ยกตัวเราลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆ เช็ดตัวให้# l f# x" s9 f1 G3 V6 d5 S
' ~5 B4 h9 d4 ?; c( t( q0 h+ K$ p
“ไอ้ตัวเล็ก เพราะเอ็งคนเดียวเลยเนี่ย พี่เลยโดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย” พี่เมฆวางถุงขวดเบียร์ไว้ที่มุมห้อง แล้วเดินมายืนดูเราอยู่ข้างหลังพี่ยักษ์3 e4 h" M) X0 h2 J! t9 o
7 E6 c' ~/ j7 C/ j' ~
“อ้าวไอ้ห่านี่ พาลโทษน้องมันอีก ปั๊ด!” พี่ยักษ์ยกมือขึ้น เหมือนจะเอาหลังมือฟาดไปที่หน้าพี่เมฆที่ยืนอยู่ข้างหลัง แต่พี่เมฆกระโดดหลบทัน
/ h$ }$ [, B; o$ W% w/ Q0 E x4 ^" O+ O; U+ {' W
“ก็มาดิไอ้ยักษ์ หึ...กูยังไม่เมา มึงไม่ได้แดกกูหรอก!” พี่แกพูดพร้อมกับยกมือขึ้น แล้วยืนโยกไปมา เต๊ะท่าเหมือนตัวเองเป็นเฉินหลงที่อยู่ในท่าพร้อมสู้ อะไรทำนองนั้น พอนั่งนึกแล้วเห็นภาพนั้น มองย้อนกลับไปนึกอยากให้พี่ยักษ์ลุกไปเตะตัดขาให้ล้มสักที หมั่นไส้มาก 55555 ; H/ r9 S0 m5 S: ~
พี่ยักษ์ถึงกับส่ายหัวแล้วเช็ดตัวให้เราต่อ
& ]9 `& D4 r! o% H
( [4 @; `5 a% Y“ไอ้ยักษ์... หรือว่าน้องมันจะโดนของวะ?” พอเห็นพี่ยักษ์ไม่ได้สนใจแล้ว พี่เมฆก็ทำทีเดินเข้ามาชวนคุยเปลี่ยนเรื่องทันที
0 P$ e$ J7 H- q. [$ p' M$ `" ~- R1 Z- _
“ของอะไรมึง...ไอ้เมฆ! มึงนี่เพ้อเจ้อใหญ่ละไอ้ห่า!!” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ+ a5 @7 i/ y, u/ J
3 }) z/ h. M: X1 I A
ถึงตอนนั้นเราจะไม่ค่อยเข้าใจคำว่า “โดนของ” สักเท่าไหร่ แต่เราก็เคยได้ยินพวกคนแก่ในหมู่บ้านชอบพูดเกี่ยวกับเรื่องผีๆ สางๆ อะไรทำนองนี้ ถ้าใครไม่สบายแบบแปลกๆ เขาชอบพูดว่าโดนของแน่ๆ รู้แต่ว่ามันต้องเกี่ยวกับพวกผีๆ หรือหมอผีนี่แหละ 4 d2 q6 L7 B4 f$ L2 I2 O
พอเราคิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับผี เลยทำให้เรารู้สึกขนลุกขึ้นมา... - T2 ]5 p- C+ z- u; N: V i
“เนี่ย... ก็เมื่อวานพวกมึงขี่รถไปเที่ยวมาแล้ว พอกลับมาน้องมันก็ไม่สบายหนักเลย กูว่าใช่...อาการนี่น่าจะโดนของมาแน่ๆ” พี่เมฆพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังขึ้นกว่าเดิม พร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบคางตัวเองเบาๆ แล้วเพ่งมาที่เรา เหมือนกำลังใช้ความคิด
" L4 Z) @) |( F' y9 w
, p; W# p: D% W/ X“ยัง... ยังไม่หยุดอีก...ของอะไร? ของมึง” พี่ยักษ์หันไปมองพี่เมฆ พร้อมกับน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น
' C4 h4 @- [, p' v, {* M8 T8 J
( c) F6 c5 C. t3 W' a5 ?“…” % c% _# j9 e! r: Y# X* a( i' m- F2 G
“ก็โดนของยักษ์ไง” พี่เมฆหันไปมองพี่ยักษ์ ก่อนจะหรี่ตามองแล้วยิ้มมุมปาก & K9 `1 {- q H1 `
“บ๊ะ! ไอ้ห่านี่!! วอนตีนไม่เลิก!!!” พี่ยักษ์ลุกขึ้น แล้วทำท่าเหมือนจะยกขาขึ้นถีบ แต่คราวนี้พี่เมฆไหวตัวทันเลยวิ่งออกนอกห้องไปก่อน
9 I- e) B1 e- k6 h: Y+ z0 S C“เดี๋ยวมึงโดนๆ”
# W* ~" P2 ~! C! J% {
“อะไรว้า... แซวเล่นแค่นี้ ทำเป็นฉุนเฉียว...” พี่เมฆทำเป็นเสียงอ่อยแล้วเดินกลับเข้ามา แต่สีหน้ากลับดูยิ้มเยาะซะอย่างนั้น
& _# e R% ?& G8 U# r; D \
1 S; A- a! G# O; n“พี่ยักษ์...ของยักษ์...คืออะไรฮะ? หรือว่า...พี่ยักษ์เป็นพวกหมอผีด้วยหรอ?...” เรากลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะมองหน้าพี่เขาด้วยสายตาหวั่นๆ เพราะถ้าพี่ยักษ์เป็นหมอผี เราคงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว...น่ากลัววว f/ `8 D3 w8 ?; q
7 Y C$ Y8 B' A" `
“ไงล่ะมึง...ไอ้เหี้ยเมฆ เพ้อเจ้อจนได้เรื่อง” # A. b6 {' S9 |$ r
# G( {/ _# q5 k6 L“แล้วเราก็อีกคน... อย่าไปฟังไอ้เมฆมาก ไอ้นี่มันเพ้อเจ้อ” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ ก่อนจะหันมาแล้วขยี้หัวเราเบาๆ
) \4 [+ E: c8 [9 l
3 ~2 X. r# L H& u! r4 v: ]พี่เมฆที่ยืนดูอยู่ ก็ทำปากขมุบขมิบแล้วทำท่าเหมือนล้อเลียนพี่ยักษ์ที่กำลังคุยกับเรา...ช่างเป็นคนที่น่า...ซะเหลือเกิน1 ?: O: q/ K% j: Q1 V
; w& W; T! P+ z" C% b ^' J9 T9 i“อั๊ยย่ะ! มีเครื่องเล่นซีดีด้วยวะเฮ้ย!!” พี่เมฆกวาดสายตาไปรอบห้อง จนไปเจอกับกล่องเครื่องเล่นซีดีเข้า ตั้งแต่เมื่อวานพอกลับมาถึงบ้าน พี่ยักษ์ก็ยังไม่ได้แกะมันเลย + ]! Q' X. h$ v3 a
“ทีตอนนั้นกูเคยบอกให้ซื้อมา แล้วมึงบอกไม่ค่อยได้ดูทีวีไง ไหงไปซื้อมาได้วะ” พี่เมฆหันมาถาม ก่อนจะนั่งลงแล้วไปแกะเครื่องเล่นออกจากกล่อง
3 ]' M4 n) I& y% h0 N9 y
. R5 k: |: a8 ~ }# W7 V“ชะอุ้ย! มีการ์ตูนด้วยหรอเนี่ยยยย หรือว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ซื้อมาดูเองกันน้า?” พี่เมฆที่กำลังเลือกหยิบแผ่นหนังขึ้นมาดู หันมาหรี่ตามองพี่ยักษ์แล้วยิ้มแบบแปลกๆ
5 R j; i4 B6 v0 K$ d* }& S4 Z* Q2 v- U: z5 q$ P Z( a% G! ]
“มึงจะดูก็ดูไป...ไอ้ห่า พูดอยู่ได้…กูชักรำคาญล่ะ...” พี่ยักษ์ทำเสียงแข็งก่อนจะขึ้นมานอนข้างๆ เรา
% j( {! k' d! ~8 L3 B9 w
5 { P* c$ {+ S9 B7 l; G9 ]4 A* Vหลังจากนั้นพี่เมฆก็จัดการต่อสายอะไรให้เรียบร้อย แล้วพวกพี่เขาก็เปิดหนังดูกัน แต่ว่าเรานอนดูอยู่สักพักก็หลับไปเพราะยังรู้สึกเพลียจากอาการไข้อยู่ ' I8 a; n8 k. @1 r e* ^4 U
----------- / n `1 k" J: d+ Z; V; l
พอตื่นมาช่วงเย็นพี่ยักษ์ก็เรียกเราลุกขึ้นมากินข้าวต้มที่ป้าปูทำมาให้ พอตื่นมาก็ไม่เจอพี่เมฆแล้ว สงสัยจะโดนไล่กลับบ้านละมั้ง
; }) I! h* X) T+ b4 O; p) r! }2 z" V2 K( V4 y6 T" R3 O [
“มินอยู่นี่มั้ยคะ?!” จังหวะนั้นเราได้ยินเสียงตะโกนของเด็กผู้หญิงกำลังเรียกชื่อเราอยู่ข้างล่างบ้าน7 F7 M8 w# h$ z
1 P& M8 w0 T$ Z3 ~8 p1 S
พี่ยักษ์เลยเดินลงไปดู แล้วสักพักก็พาเดินขึ้นมา
; a5 {! h2 I2 D( b( p X( W4 O+ y1 K" r% Y* e+ T1 w# s* c( w
เป็นพี่บัวนี่เอง...
% s4 D- t1 Z; h" o3 U8 }
พี่บัวเป็นเพื่อนร่วมห้องของเรา ที่เราเรียกเขาว่าพี่ เพราะว่าเขาเรียนช้ากว่า ส่วนเราก็เรียนไวกว่ากำหนด ซึ่งสมัยนั้นเกณฑ์อายุเข้าเรียนยังไม่ได้ระบุไว้ชัดเจนเหมือนตอนนี้ เลยทำให้ที่ช่วงอายุเราห่างกันเกือบสองปีแม้จะเรียนห้องเดียวกันก็ตาม
: J7 L. f. l0 s9 {& y6 K' d; }, y
+ K2 n) b7 j( ^- ?1 a- Uพี่บัวเป็นเพื่อนผู้หญิงที่เราสนิทที่สุดตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เขาจะดูแลเราและชวนไปเล่นด้วยตลอด เขาบอกว่าเขาอยากมีน้องชาย ถึงส่วนตัวเขาจะมีน้องสาวอยู่แล้วก็เถอะ และถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเราไม่ได้อยากเป็นผู้ชายก็ตาม แต่ก็ไม่เคยล้อเลียนเราเลยสักครั้งทำให้เรารู้สึกว่าเล่นด้วยแล้วสบายใจ1 C0 n. s. Z8 r) z
2 e9 S- F, G5 m! p( B) s- Y
“พี่ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ ดีนะที่เมื่อเช้าเห็นพี่ยักษ์ไปลาป่วยให้ เลยคิดว่าต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ” พี่บัวพูดจบก็นั่งลงข้างๆ
% V( q, Y7 M' t2 _" [! o# \ L! y% K- z# z3 [
“มินไม่สบายอ่ะพี่บัว แล้วพี่บัวมีอะไรหรอ? หรือว่าครูสั่งการบ้าน”! n& X, d( K+ ?
8 \( \7 P7 W* g& s0 \; _" X
“เปล่า ก็เมื่อวันศุกร์เห็นว่าไม่ได้ไปเล่นด้วยกันกับพี่ แถมวันเสาร์กับอาทิตย์ไปหาที่บ้านก็ไม่เจออีก ไปถามพวกต้อง มันก็บอกว่ามินน่าจะโดนพี่ยักษ์จับกินไปแล้ว…” พี่บัวร่ายยาวที่เห็นว่าเราหายตัวไปและไม่ได้ไปเล่นด้วย ส่วนต้องก็คือพวกแก๊งจักรยานที่ทิ้งเราไว้วันนั้นนั่นแหละ...
6 h( t! s3 _) X9 Z T; f* [& o
8 e6 B u3 q J* | s“เออ...ตอนไปที่บ้านมินอ่ะ พี่เจอยายด้วยนะ พี่ก็เลยถามเขา...” พี่บัวรีบพูดต่อ
# e- i2 g1 s. ?& m* B; ?' I
8 C9 I6 W) q, r, V5 a“แต่เขาบอกว่า…” เรากลืนน้ำลายแล้วตั้งใจฟังที่พี่บัวจะพูดต่อไปนี้ ถึงว่าเราจะรู้อยู่แก่ใจแล้วก็เถอะว่าน่าจะเป็นเรื่องไม่ดีมากกว่า
+ R% K4 I' b! R! @5 c) _5 s5 f" y! n
“ไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหน...ถ้าเจอ ฝากบอกมันด้วยว่าจะเลิกเรียนแล้วใช่มั้ยหนังสืออ่ะ โตขึ้นมันจะเป็นคนหรือเป็นควาย ทำไมถึงได้ชอบไปอยู่แต่ที่นา” พอถึงตรงนี้พี่บัวก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ แล้วพูดให้เบาลง ด้วยความที่เขาก็รู้เรื่องที่ว่ายายไม่ค่อยชอบหน้าเราเท่าไหร่
; b; P8 l8 V" |- B
เราเข้าใจนะว่าพี่บัวเขาไม่ได้มีเจตนาจะพูดแบบนี้หรอก แต่ด้วยความเป็นเด็ก แกคงไม่ทันได้คิด ได้ยินมายังไงก็คงพูดมาตามนั้น
" F! ]9 x" [, ~7 E. \$ T: K9 `เรารู้สึกจุกในอกไปหมด ตอนนั้นเหมือนน้ำตามันจะรื้นออกมา แต่เราก็พยายามข่มใจไม่อยากร้องไห้ มันทั้งรู้สึกแย่ และรู้สึกอาย
ทำไมยายเขาถึงได้ด่าเราให้คนอื่นแรงขนาดนี้นะ... " m/ m) D5 e: B) A
เราว่าเราก็บอกยายไว้แล้วนะว่าเสาร์-อาทิตย์จะไปอยู่ที่กระท่อมกับพี่ยักษ์ ทั้งที่ปกติก่อนหน้านี้ เราก็ไม่เคยไปไหนเลย อยู่แต่ที่บ้านตลอด พึ่งจะครั้งนี้ที่เราไม่ได้นอนที่บ้าน ทำไมเขาต้องพูดถึงเราแบบนี้... มันรู้สึกแย่มากสำหรับเด็กในตอนนั้น 9 L' Y7 t# J( `1 T- i4 I
เรานั่งนิ่งมันพูดอะไรไม่ออก ตอนนั้นได้แต่เงยหน้าไปมองหน้าพี่ยักษ์ที่ยืนฟังอยู่ใกล้ๆ เหมือนพี่เขาเองก็ได้ยินที่พี่บัวพูด
2 q. X6 w, z# v" \% q
0 h9 r' R* P; C9 |6 |+ M“ขอโทษที พี่ผิดเอง... เมื่อเช้าก็ลืมแวะบอกเขาว่าเราอยู่กับพี่...ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปบอกยายให้ว่าเราอยู่ที่นี่” พี่ยักษ์พูดจบแล้วก็เดินลงจากบ้าน สตาร์ทมอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป' u8 T* y0 x# {% l2 l: N8 c0 l+ [
1 l! a6 E: U; K
ตอนนั้นเรานั่งคุยเล่นอะไรกับพี่บัวไปเรื่อยเปื่อย พยายามเปลี่ยนเรื่องคุยถึงเรื่องที่โรงเรียน หรือเรื่องที่พวกเขาเล่นอะไรกันบ้างในช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา เพราะถ้าคุยเรื่องยายทีไร เราจะรู้สึกไม่ค่อยดีเลย...
* f( a; L! Q: D6 J
1 T" L0 ~$ \5 y( r4 w" W% g fสักพักพี่ยักษ์ก็เดินกลับเข้ามา สีหน้าพี่เขาดูเคร่งเครียดนิดหน่อย แต่พอเห็นหน้าเราที่มองเขาอยู่ เขาก็ส่งยิ้มให้เหมือนว่าไม่มีอะไร( k5 m) a0 q5 ?1 }
( U) `4 z0 P6 y: B; v& Z5 Q5 B6 ?“พี่บอกยายให้แล้วนะ... แต่คืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่ง” พี่ยักษ์เดินมาลูบหัวเราไปมาเบาๆ
0 k8 R# B* ]2 o9 y- X h. q; b& }1 k2 p$ Q
“กลับบ้านได้แล้วมั้งบัว เดี๋ยวเย็นกว่านี้พ่อแม่เอ็งจะถือไม้เรียวไว้รอเอานะ” พี่ยักษ์พูดแหย่พี่บัวที่กำลังคุยเล่นกับเราอย่างสนุกสนาน
$ v* k, @. u' B* e' q- b พี่บัวสะดุ้งตัวเล็กน้อย พอเห็นว่าฟ้าเริ่มใกล้จะหมดแสงอาทิตย์แล้ว พี่เขาเลยรีบขอตัวกลับก่อน แล้วปั่นจักรยานออกไปทันที , I- U; B( h# v4 G7 p4 Q
พอพี่บัวกลับไปแล้ว เราก็นึกถึงเรื่องที่เขาบอกเราเรื่องคำพูดของยาย มันรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกหน่วงๆ จุกๆ กับคำพูดเขามาก
+ ~ |) W/ u \' S# l
ทั้งที่เราก็เรียนได้ที่หนึ่งของชั้นเรียนมาตลอด เพราะพ่อแม่เราสั่งสอนมาเสมอว่าให้ตั้งใจเรียน เราหยุดเรียนแค่วันเดียวทำไมถึงกับต้องด่ากันขนาดนี้ แทนที่จะถามสักคำว่าหลานไม่สบายเป็นยังไงบ้าง? แต่มันกลับไม่มีเลย...
2 V* m$ v+ Y: R% D% r Q“เป็นอะไร? เครียดเรื่องยายเหรอ?” พี่ยักษ์อุ้มตัวเราไปนั่งตักแล้วลูบหัวเราเบาๆ! ^2 _6 T. q) A+ g0 T3 g
/ o; r2 c7 P6 I3 T6 e3 g“เปล่าฮะ...”
/ v# E' Z# W% B% s. K; e
. w' H" x3 { c$ x2 r9 f) F“เป็นเด็กเป็นเล็ก...อย่าเครียดสิ หืมมมม เดี๋ยวไข้ก็ขึ้นอีกหรอก” พี่ยักษ์พูดจบก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ
, m; D- Y, y1 F5 O' _9 z
“ไหน... ขอคุณหมอตรวจหน่อยสิ...ว่าไข้ลดหรือยัง?” พี่เขาก้มลงจูบเบาๆแล้ว เอาหนวดถูไถไปตรงบริเวณซอกคอของเรา เอาอีกแล้ววว ความรู้สึกนี้โดนกี่ทีก็รู้สึกขนลุกตลอด แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกลืมเรื่องของยายไปได้ขณะหนึ่งล่ะนะ... * d5 I R+ u3 m1 X2 n
“อืมมมม ตัวยังอุ่นอยู่เลย...งั้นเดี๋ยวกินยาแล้วนอนพักได้แล้ว ถ้าเกิดไข้ขึ้นมาอีก... พี่จะจับฉีดยาแล้วนะ” พี่ยักษ์ยิ้มกริ่มก่อนจะเดินไปเอายามาป้อนเรา S2 ]) q) V) D" y5 q0 H$ E
“พี่ยักษ์มีเข็มฉีดยาด้วยหรอฮะ?” เราทำตาโต รู้สึกตกใจมาก ทำไมพี่ยักษ์ถึงได้มีเข็มฉีดยาอยู่ในบ้านได้นะ! ^7 n. @" { U% S; h
“มีสิ ถ้าดื้ออีกละก็...คราวนี้จะโดนจริงๆ ด้วย หึ” พี่ยักษ์ยิ้มให้ เสร็จแล้วก็ห่มผ้าให้เรา แล้วก็ก้มลงจูบตรงหน้าผากเบาๆ เหมือนเป็นการบอกว่าให้เรานอนได้แล้ว
0 O! T# u3 x0 e' ^* E8 a! l
ชอบความรู้สึกนี้จัง... มันรู้สึกดี และทำให้เรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเวลาที่อยู่กับพี่เขา
1 d% V5 E W* B
% c& l, V1 q+ f" e& M& _) B0 Uเราได้แต่นอนกอดพี่ยักษ์เอาไว้ เพราะรู้สึกว่าพรุ่งนี้ไม่อยากกลับบ้านเลย... # ~* D% p! E) u* Y4 J7 C
-----------
" C" o* M) e8 C( p( G4 o) r# j5 g( d2 {$ ^$ {
ตอนเช้าพี่ยักษ์ก็พาเราไปแต่งตัวที่บ้านและพาไปส่งที่โรงเรียน ตอนนั้นเจอหน้ายาย ยายก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่สิ...ต้องบอกว่าเขาทำเป็นไม่เห็นเราด้วยซ้ำ
2 E& {) y3 o$ w: l; S F# n
“ไหวแน่นะเจ้าดื้อ หัวยังอุ่นๆ อยู่เลย” หลังจากที่เราลงจากรถพี่ยักษ์ก็เอามือมาแตะที่หน้าผากเราเพื่อเช็คอุณหภูมิร่างกาย! p e& y* Q2 K! M0 g
; I( r3 G% I1 r( f
“ไหวฮะ...ผมไม่เป็นไรแล้ว” เรายิ้มให้พี่เขา ถึงแม้ในใจตอนนั้นจะรู้สึกไม่ค่อยดีก็ตาม
8 T6 M4 N X X6 r
8 ]3 |+ M% Y" t! H+ s" u9 e“ตั้งใจเรียน อย่าคิดมากนะเรื่องยายอ่ะ... แล้วเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะมารับ”
$ @9 G* _ ^; @4 k
9 V6 I5 @9 F# s6 K% @ “ตอนพักกลางวันก็อย่าไปวิ่งเล่นซนตากแดดนะ เดี๋ยวไข้ขึ้น…แล้วมานอนซุกกอดพี่อีก”
& S* [, A) j2 s3 ~2 U5 _เราก้มหน้างุด รู้สึกเขินเพราะเมื่อคืนเรานอนเอาหน้าซุกแล้วกอดพี่เขาไว้จริงๆ
พี่ยักษ์จับหัวเราโยกไปมา แล้วยิ้มให้ ก่อนจะขี่รถออกไป... m+ q) s3 _: Z+ f0 T+ F
4 l8 p& c! O! K, k: C0 o# f
เรามองตามหลังพี่เขา ในใจพอรู้สึกว่าตอนเย็นเราจะต้องกลับบ้านมาอยู่คนเดียวเหมือนเดิม… มันเริ่มรู้สึกเหงา...จนอยากจะร้องไห้ แล้วยิ่งรู้ว่ายายพูดถึงเราแบบนี้อีก เรายิ่งไม่อยากเข้าใกล้ยาย ความรู้สึกมันเหมือนตัวคนเดียวอย่างบอกไม่ถูก
% ]- a" P9 `. o- y& F; V: C4 ]* r1 V: e) I
---------- . l- V, J+ F# i; b7 v- n- e
0 D/ j N) w# _% k# [% G$ V$ K
พอเลิกเรียนเราก็มายืนรอพี่ยักษ์อยู่ตรงแถวหน้าประตูโรงเรียน ตอนนั้นข้างในใจมันรู้สึกใจหายแปลกๆ มันหวิวๆ ...
. g9 \" ?7 y4 ]" Q! P& \$ T0 ^" t: M( C" p
เพี้ยะ!! ; w O' q* S% v$ s, p9 r
จู่ๆ ก็มีมือใครบางคนมาตบที่หัวเราอย่างแรง จนเราเกือบล้มหน้าทิ่ม
" T( l4 @" q) K# O+ r x$ N “ไอ้ตุ๊ด! เดี๋ยวนี้หายหน้านะ เห็นยายบอกว่ามึงจะไปเป็นควายแล้วหรอ ฮ่าๆๆๆ” น้ำเสียงนี้...คนที่เรารู้สึกกลัวและไม่อยากจะอยู่ใกล้ที่สุด
พี่โหน่ง...หรืออีกชื่อที่เราเรียกมันในใจก็คือไอ้โหน่ง เป็นลูกพี่ลูกน้องเขาเราเอง
b5 b9 r! ?! I6 ]( m
' P7 e* F* X% E* `7 ^1 K, O
“มันมองหน้าอ่ะพี่โหน่ง ไม่ยอมตอบ สงสัยต้องเอาอีกสักที” ไอ้เหน่งน้องชายของมันรีบพูดเสริมทันที ถึงมันจะเป็นแค่เด็กป.สอง แต่มันก็ไม่เคยเรียกเราว่าพี่ แถมยังชอบแกล้งเราเหมือนกับที่ไอ้โหน่งชอบทำด้วย
2 T; g5 D% k) _$ x; [+ f* h
5 y6 x6 Z+ Y6 x4 s4 rไอ้โหน่งได้ทีก็ตบมาที่หัวเราอีกครั้งอย่างแรง จนตอนนี้น้ำตาเราเริ่มคลอเบ้าแล้ว ทั้งเจ็บและกลัว แต่พวกมันสองคนกลับยืนหัวเราะชอบใจ" a$ D& v3 k; e( b
' ?6 v4 |% o. ~# z# P# K/ ~6 L. wปกติเวลาเราอยู่โรงเรียนก็จะเลี่ยงที่จะเจอสองพี่น้องนี่เป็นประจำอยู่แล้ว ยิ่งตอนเย็นจะรีบกลับบ้านก่อนที่พวกมันจะออกจากโรงเรียน เพราะถ้ากลับทีหลังแล้วพวกมันรู้ บางทีก็อาจจะดักรออยู่ที่หน้าประตู หรือดักรอแกล้งเราระหว่างทางได้ กระทั่งตอนอยู่บ้านเราก็ต้องออกไปอยู่กับเพื่อนเป็นประจำ พอกลับมาถึงก็ต้องรีบล็อคประตูทันที ไม่งั้นพวกมันอาจจะเข้ามาแกล้งได้
" F; Z8 y# d$ g9 z$ k/ y
มัน...น่าสมเพชมากเลยนะ ที่คนที่คอยแกล้งเรากลับไม่ใช่เพื่อนๆ หรือคนอื่น แต่...กลับกลายเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นญาติพี่น้องของเราเองซะนี่7 j3 W' b1 z7 r# R" ~& _& s
/ H1 e! T7 n4 u1 G" i' @- |ตอนนั้นเราได้แต่ยืนนิ่งก้มหน้า มันทำอะไรไม่ถูก เราอยากจะสู้กลับนะ แต่เราเคยสู้แล้วสู้ไม่ได้ เพราะเราก็ไม่ได้ตัวใหญ่อะไร แถมพวกมันมีกันสองคนพี่น้องเราโดนรุมเจ็บตัวมากกว่าเดิมซะอีก
5 N2 j" [0 ^" W9 L
หรือถ้าเราสู้พวกมันหรือทำให้พวกมันเจ็บตัว มันก็จะไปฟ้องยายว่าเราแกล้งไอ้เหน่งที่เป็นเด็กกว่า ไอ้โหน่งก็เลยมาช่วย สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเราผิด...
" Q/ S# H; Q0 z6 q# K0 Z1 z
ใช่เราผิดเสมอ เพราะไม่ว่ายังไงยายก็ไม่คิดจะฟังเราอยู่แล้ว เพราะพวกมันสองคนคือหลานรักคนโปรดของเขา...
& Z" ~9 U3 a& s1 m“ไอ้เหน่ง อยากขี่ควายป่าว ควายเผือกด้วยนะ” พอไอ้โหน่งพูดจบ ไอ้เหน่งก็ยิ้มทันที มันกระโดดเหมือนพยายามจะขี่หลังเรา
แต่ด้วยความตัวของไอ้เหน่งมันก็พอๆ กับเรา แถมเรายังสะพายกระเป๋าที่มีหนังสืออยู่อีก บวกกับอาการที่พึ่งฟื้นจากไข้ยังไม่หายดี ทำให้เราถึงกับเซไถลล้มลงทันที 6 H) z( F0 P! L$ n9 v- G6 D+ H1 `
ตอนนั้นด้วยสภาพพื้นดินที่มันแฉะและมีแอ่งน้ำอยู่ เพราะอยู่ในช่วงหน้าฝน ทำให้ชุดนักเรียนเปรอะหมดเลย
?2 _" g' \& d$ ^* k+ \
วินาทีนั้นมันทำให้เรานึกถึงคำพูดของแม่... มันเป็นเสื้อนักเรียนที่แม่เราตั้งใจเก็บเงินซื้อให้เรา แต่ตอนนี้มันเลอะไปหมดแล้ว* b- { `$ ?8 M. v
0 Q1 U- q( E7 L' }5 C/ Cพอนึกถึงแม่มันทำให้เรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว จนต้องร้องไห้ออกมา 2 e3 A. j. t0 Q5 b: a( _
แม่เคยบอกว่าถึงแม่จะจน แต่แม่ก็อยากซื้อชุดนักเรียนยี่ห้อที่ดีให้กับลูกได้ใส่ เพราะเขาไม่มีโอกาสนั้น ก็เลยอยากให้ลูกได้ใช้แต่ของดีๆ... ! w2 | e% a, x+ `( B" U
เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราทั้งเกลียดทั้งกลัวพวกมันสองคน เกลียดที่พวกมันยังยืนหัวเราะเยาะทั้งที่เราอยู่ในสภาพแบบนี้ เราทำอะไรผิด ทำไมถึงต้องทำกับเราขนาดนี้
* E+ D/ r' y, ~( X1 C
พ่อ...แม่...มารับหนูไปสักที ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว...
) ]8 N& V7 M: [2 O
) K: R+ {6 [. u8 Z: H& N
เพี้ยะ!
M: q+ o% j1 _6 m) I' ?“โอ๊ยยยยยยย” จู่ๆ ไอ้โหน่งร้องเสียงหลงออกมา เราที่กำลังนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ถึงกับเงยหน้าขึ้นไปมองทันที
- b& e- \3 Y# [$ W% g4 X# p0 `5 [# o
พี่ยักษ์...มาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ เรามัวแต่กลัวพวกนี้จนไม่ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่เขาเลย
% X0 t3 K& R+ {4 _ y k6 A
พี่เขาตบหัวไอ้โหน่งอย่างจังจนมันล้มหน้าคะมำ U1 g a" s: \" d
9 t, h2 A5 A, A% e5 G
“ตบผมทำไมอ่ะ!” ไอ้โหน่งเงยหน้าขึ้นไปถามพี่ยักษ์ ตอนนั้นมันเริ่มน้ำตาคลอเบ้าแล้ว คงน่าจะทั้งเจ็บและอาย ที่ถูกตบหัวต่อหน้าเรา 1 a0 K" J! Z) K3 w! B9 `; h% r
“แล้วมึงละ ไปแกล้งน้องมันทำไม ไอ้ห่า! เป็นพี่น้องกันไม่ใช่หรอวะ ทำไมทำแบบนี้” พี่ยักษ์เดินมายกตัวเราขึ้น เรารีบไปยืนหลบหลังพี่ยักษ์ทันที. t5 x1 b, ]$ o
$ E; e# S7 n- b4 d8 Q, D“มันไม่ใช่น้องผม! ผมไม่มีน้องเป็นตุ๊ด!!” พูดจบมันก็เดินไปจูงแขนไอ้เหน่งที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ คงน่าจะเพราะกลัวพี่ยักษ์.... s9 a# `% ?# T0 d* F# _
h0 w% f, X$ h- s0 Y$ E9 k
“ไป ไอ้เหน่งกลับบ้าน” / z0 b! g( _) R4 }
G. c& `8 B* T/ u* g5 `9 `8 H
“ไอ้ยักษ์มึงตบหัวกู! กูจะไปฟ้องยาย!!” พอไอ้โหน่งพูดจบ พวกมันสองคนก็พากันวิ่งหนีไปทันที0 i8 R7 @. B2 N: }" ]7 J
2 f" d$ H& |& V4 ~$ z“เฮ้ออออออออ” พี่ยักษ์ถอนหายใจยาว ก่อนจะก้มลงมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ แต่มันก็เลอะไปหมดแล้ว ชุดนักเรียนของเราจากที่มีสีขาว ตอนนี้มีแต่สีดินโคลนเต็มไปหมด...
- l" G4 q0 I( _
---------- $ _6 x$ a# S0 h$ S5 s
- e& W# h6 S' ?% b# Z: Vพี่ยักษ์พาเรากลับไปที่บ้านเขาก่อน และให้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที9 F1 ~: |( T, G' o" }6 t
F* \5 L. t8 \4 l2 \
“เจ็บตรงไหนมั้ย?” พี่ยักษ์นั่งลงข้างๆ แล้วลูบหัวเราไปมา
' }+ L) M, F3 ]0 {4 j& W# @, R+ ?& p% w# S' s" @
“ไม่เจ็บฮะ...แต่ว่าเสื้อนักเรียนมัน…” ตอนนั้นมันรู้สึกจุก จนพูดไม่ออก แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ทั้งที่เราไม่ได้อยากจะร้องไห้เลย5 s S& m7 r! y. p0 L3 S
พี่ยักษ์ดึงเราไปกอดไว้จนเราหยุดร้องไห้ " w0 P8 g, G7 M" A+ Q& t; ], y$ |
...
6 a8 k8 G/ _$ b4 J+ W$ \" |7 H0 f4 i. Z ]( m6 u
“เอ้อ...พี่ถามอะไรหน่อยสิ...อยู่คนเดียวลำบากหรือเปล่า?” พี่ยักษ์เช็ดคราบน้ำตาให้เรา แล้วก็ถามขึ้นอีกครั้ง เรารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆ พี่เขาก็ถามแบบนี้( J# G# d( C) O7 W8 y
* M' w7 ^ J' f2 m“ไม่ลำบากฮะ...เพราะว่าแม่สอนหมดแล้วทั้งวิธีก่อไฟ วิธีหุงข้าว แล้วก็ทอดไข่ด้วย แม่เคยบอกว่าเผื่อวันไหนยายไม่ว่าง ผมจะได้ดูแลตัวเองได้” ที่เราต้องตอบไปแบบนั้น เพราะเรากลัวว่าพี่ยักษ์จะมองพ่อกับแม่เราไม่ดีไปด้วยอีกคน
. J, a% b' \( x& E
: M3 C5 Q5 k0 Q6 J: {พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ได้แต่ยิ้มให้และขยี้หัวเราเบาๆ
/ O7 c/ k5 V2 g* c6 |2 a0 {, l
& B& {. l7 W( H% c1 r2 I/ u! |% f- G“แล้วถ้า...มาอยู่กับพี่ล่ะ..” : ?# R9 m6 M$ a' U y) j
“หนูอยากอยู่กับพี่หรือเปล่า?” 3 y+ z4 _4 _$ ^, _; L1 T: ]: F
4 h; u5 U. H( i7 H
ตอนนั้นเรามองหน้าพี่เขา ในใจมันสั่นไปหมด เพราะเรากลัวมาตลอดว่าจะต้องกลับไปอยู่คนเดียวอีก เราไม่อยากนอนแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วไม่เจอใครอีกแล้ว มันน่ากลัวจนแทบจะนอนต่อไม่ได้. l1 }* \% \, ^, r: b/ s
5 q. B* x. ?2 U* _การที่ได้มานอนอยู่กับพี่ยักษ์ถึงจะแค่ไม่กี่วัน แต่มันก็ทำให้รู้สึกปลอดภัย และหลับได้อย่างสบายใจจริงๆ หลังจากที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เรารู้สึกดีมากๆ ที่เวลาตื่นมากลางดึกแล้วเห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้วเขานอนกอดเราอยู่อย่างนั้น
# T: b5 o3 i# l( v$ H) d8 Kชอบที่ได้เวลานั่งกินข้าวกับพี่เขา เราได้กินอิ่มโดยที่ไม่ต้องแย่งกับใคร ไม่ต้องคอยตักแค่น้ำแกงมาคลุกข้าวกิน
หรือไม่ต้องทอดไข่กินแทบทุกมื้อที่อยู่คนเดียวอีกแล้ว
% @. _. A; L$ R
ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ได้แต่เข้ากอดพี่เขาแล้วร้องไห้ฟูมฟายออกมา มันรู้สึกดีจริงๆ มันดีใจมากอย่างบอกไม่ถูกที่เขาชวนให้เรามาอยู่ด้วย / C; l1 ?( m0 @7 @; ?2 |
พี่ยักษ์ลูบหัวเราไปมาจนเราหยุดร้อง, W% J! {/ Z" i3 m T' |, R/ {
, ?/ }- V' j, C4 Q
“อ้าว ยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะ ว่าอยากมาอยู่กับพี่หรือเปล่า?” พี่ยักษ์ยิ้มและเช็ดน้ำตาให้% {! k# d+ B/ W2 ?/ ?: i
: N2 Y, W; B- |" O1 M' q
“อยากอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ...” เราตอบทั้งที่ยังสะอื้นอยู่ E/ Z. Z: `4 f- g4 Q
! y( [" E& c# J; K1 q* q3 E“ก็แค่นั้น...ไอ้ลูกหมาเอ้ย ร้องไห้จนน้ำตาไหลหมดตัวแล้วมั้งเนี้ย” พี่ยักษ์ขยี้หัวเราไปมา เราได้แต่นั่งอมยิ้มเพราะมันรู้สึกโล่งและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก2 }3 j; A5 }. S8 I
& X/ ?% x% y w( t! X“ส่วนเรื่องยายไม่ต้องคิดมากนะ... เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยให้เอง” เรายิ้มและพยักหน้ารับ " F7 g2 G& [$ f0 |
หลังจากที่คุยกันเสร็จ พี่ยักษ์ก็พาเรากินข้าวและให้กินยา เพราะเขารู้สึกว่าเรายังไม่หายดี กลัวว่าตัวเราจะกลับมาร้อนและไข้ขึ้นอีก; h: k, q9 g A" r2 r
- ] f4 p/ ?9 D! { V“พี่ยักษ์... ผมขออะไรสักอย่างได้มั้ยฮะ?…” ก่อนที่จะนอน พอดีเราคิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้... เลยอยากจะขอตกลงกับพี่เขาก่อน
& @# U" x6 \" K7 s$ \( f, V( x" o$ {
“หืออออ ได้สิ...อะไรเหรอ?” 0 L/ E/ u+ Z% Z! S, O
“คือว่า…”
9 g: l% J: U+ v% s
“คือว่า ถ้าผมมาอยู่กับพี่ยักษ์ อย่าทำให้ผมเจ็บแบบวันนั้นอีกได้มั้ยฮะ? ผมกลัว...”
0 y5 k6 A4 B9 O X# Y o/ }8 {
พี่ยักษ์ยิ้มให้ก่อนจะดึงตัวเราเข้าไปนอนกอดไว้
* p0 ]5 p$ `8 R( r+ g
“ได้สิครับ... ก็พี่บอกแล้วไง ถ้าเรากลัว พี่ก็จะไม่ทำอีก...”
( V2 X3 ]! [, z! {. U6 J L
“แต่...ถ้าไม่ทำให้เจ็บก็ไม่เป็นไรใช่มั้ยล่ะ?” เราถึงกับทำหน้าเหวอ เงยหน้ามองหน้าพี่เขา ได้แต่รู้สึกสงสัยว่าไม่ทำให้เจ็บคืออะไร?: m+ B. M4 T- F9 s; r2 T7 L% a1 p
1 n7 J; ?/ V: k: ]4 ^( I/ ?
พี่ยักษ์ยิ้มกริ่ม ก่อนจะบี้จมูกเราเบาๆ แล้วกอดเราให้แน่นกว่าเดิม ถ้าเป็นเหมือนทุกทีเราคงจะรู้สึกอึดอัดไปแล้ว
4 x3 j6 q7 v# g. a
แต่วันนี้เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก อยากให้เขากอดเราเอาไว้แบบนี้ทั้งคืนเลย... 1 x, \9 ]* c1 k. J% W
|