แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-3-5 05:04
% g' C0 R3 a* U3 n. t1 J+ `' z- C: V
“หืมมมม...ทำไมตัวยังร้อนมากอยู่เลย” พี่ยักษ์เอามือมาแตะหน้าผากเราเบาๆ ทำให้เรารู้สึกตัวตื่นขึ้น พอพยายามลืมตามองรอบๆ ก็รู้สึกว่ามันเช้าแล้ว- W1 J# @$ q% n5 b G1 }
# c/ G+ X: Z# D. {/ _3 c ]
“พี่ว่าวันนี้หยุดเรียนไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปลาป่วยที่โรงเรียนให้แล้วกัน”
- F. E% \3 {2 u' s1 ^# V
- I8 J. l$ ]5 G! ^' v E' G7 U$ Q) w“ฮะ...” เราพยักหน้ารับ
8 {* g) _$ q& Y U8 y! d/ i4 {4 s6 N0 e2 d" C
“อยากกินอะไรมั้ยครับหมาน้อย? เดี๋ยวขากลับพี่จะได้ซื้อมาให้”
" i* W% v) s+ |, h
4 i* L4 _1 f, O4 n: C: cเราส่ายหัวแล้วก็นอนหลับต่อ เพราะรู้สึกว่ามันไม่ไหวจริงๆ อยากจะนอนอย่างเดียวเลย พี่ยักษ์ลูบหัวเราเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป 1 O2 L) a+ r* b/ e/ I7 }
หลังจากที่พี่ยักษ์กลับมาแล้วก็ป้อนข้าวป้อนยาเรา แล้วเราก็หลับต่อยาวเลยจนน่าจะถึงช่วงบ่ายๆ: Y% ?" q6 v7 j
เรารู้สึกตัวตื่นขึ้นอีกครั้ง เพราะเหมือนจะได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ในห้อง
$ k6 F' T( S4 N2 ]7 I# z; `: n, H9 J0 r7 `$ [) o+ t1 O/ ^
“ทำไมน้องถึงไม่สบายแบบนี้ล่ะดิน เมื่อวานพาน้องตากฝนมารึเปล่า?” เราได้ยินเสียงป้าปูเหมือนกำลังดุพี่ยักษ์อยู่ เราเลยพยายามลืมตาขึ้นมอง เห็นว่าตอนนั้นมีป้าปู แล้วก็พี่เมฆก็อยู่ในห้องด้วย . V0 S8 \" n' z. j
“เปล่านะฮะป้าปู... พี่ยักษ์พาหลบฝนแล้ว...แต่ผมไม่สบายเอง”
) s& |2 P1 E9 z7 C% _6 g* l3 e4 F& o' R# h6 r/ |! z
“โธ่ลูกเอ้ย... ตัวร้อนจี๋เลย ไปอนามัยมั้ยครับ? เดี๋ยวป้าให้พ่อดินเขาพาไป” ป้าปูเดินลงมานั่งบนเตียงแล้วลูบหัวเราเบาๆ* L. M7 G; y* `2 ? F3 y/ M
. }1 K2 n' e+ p* E5 ?+ e' X' }ไปอนามัยงั้นหรอ?...ไปอนามัยก็ต้องมีหมอ และถ้ามีหมอ... ก็ต้องมีเข็มฉีดยาน่ะสิ!
: j: p+ \2 c9 H8 t$ ]* J' R2 K8 F
“ไม่เป็นไรฮะ... ผมดีขึ้นแล้ว” เราตอบป้าปูไปแบบนั้น ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่ได้รู้สึกว่ามันดีขึ้นเลยก็ตาม แต่มันก็น่าจะดีกว่าโดนจับฉีดยา...) d. X8 C/ ]9 l( K- b( k5 ~
3 m) b0 O" q1 Z% Z0 t
“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นป้าทำข้าวต้มมาให้นะ”" ~6 }) D' C1 d; n9 T/ z1 j
5 _* p6 ]7 L4 c U. \8 [' o
“ฮะ…”
- V4 f- ^2 u. N% ?( ~1 f" w; E+ h& x/ E0 }$ K! t
“ดิน...คอยเอาผ้าชุบเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้น้องด้วยนะ แม่ว่าตัวร้อนมากเลย” $ `- [% f m K
( y# D0 o% }7 N9 C F3 d ^
“เออแล้วก็...เบียร์น่ะอย่าพึ่งห่วงกินกันนักเลย ดูแลน้องมันก่อน” ป้าปูทำเสียงเข้มแล้วมองค้อนไปที่พี่เมฆ ที่กำลังถือถุงหิ้วที่ข้างในมีเบียร์อยู่สามสี่ขวด ทำให้พี่เมฆได้แต่ทำหน้ายิ้มแหยๆ
1 O K/ j4 N5 B* W( s+ H
- V! N$ G! w1 j“ซวยเลยกู...” พี่เมฆบ่นอุบทันทีที่ป้าปูเดินออกไป
# Y; ~" x4 i3 ]( F9 V T0 M' D" ]5 R& P
“ก็มึงเล่นถือเบียร์มาแต่หัววัน ไม่โดนแม่กูบ่นก็แปลกแล้ว... แต่วันนี้กูไม่แดกเป็นเพื่อนมึงนะบอกไว้ก่อน ต้องคอยดูแลน้องมันวะ” พี่ยักษ์พูดจบก็ยกตัวเราลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆ เช็ดตัวให้
: {0 R4 E9 j8 u, F I
+ u* E1 s5 l# `: j“ไอ้ตัวเล็ก เพราะเอ็งคนเดียวเลยเนี่ย พี่เลยโดนทั้งขึ้นทั้งล่องเลย” พี่เมฆวางถุงขวดเบียร์ไว้ที่มุมห้อง แล้วเดินมายืนดูเราอยู่ข้างหลังพี่ยักษ์
5 E& s1 P$ E0 ]; k2 B1 D1 m: x* h" P' }0 o& g! y2 j9 f0 T3 H h; Z, w
“อ้าวไอ้ห่านี่ พาลโทษน้องมันอีก ปั๊ด!” พี่ยักษ์ยกมือขึ้น เหมือนจะเอาหลังมือฟาดไปที่หน้าพี่เมฆที่ยืนอยู่ข้างหลัง แต่พี่เมฆกระโดดหลบทัน
* d# x* H! _9 E3 B" I, t
& Z' q+ f: k# ~' c3 f“ก็มาดิไอ้ยักษ์ หึ...กูยังไม่เมา มึงไม่ได้แดกกูหรอก!” พี่แกพูดพร้อมกับยกมือขึ้น แล้วยืนโยกไปมา เต๊ะท่าเหมือนตัวเองเป็นเฉินหลงที่อยู่ในท่าพร้อมสู้ อะไรทำนองนั้น พอนั่งนึกแล้วเห็นภาพนั้น มองย้อนกลับไปนึกอยากให้พี่ยักษ์ลุกไปเตะตัดขาให้ล้มสักที หมั่นไส้มาก 55555
6 X; D6 g1 p) b; n8 |- f4 e
พี่ยักษ์ถึงกับส่ายหัวแล้วเช็ดตัวให้เราต่อ/ L) t! R# D- [+ h0 m: o: S, d
, c/ L) Y0 u3 a8 J3 w- b$ Y
“ไอ้ยักษ์... หรือว่าน้องมันจะโดนของวะ?” พอเห็นพี่ยักษ์ไม่ได้สนใจแล้ว พี่เมฆก็ทำทีเดินเข้ามาชวนคุยเปลี่ยนเรื่องทันที8 U! R; N0 z: u
7 L& _5 D) Z7 l0 v“ของอะไรมึง...ไอ้เมฆ! มึงนี่เพ้อเจ้อใหญ่ละไอ้ห่า!!” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ7 e1 I4 T, k) X; _1 R- b1 ~
. ?0 }$ n$ t4 hถึงตอนนั้นเราจะไม่ค่อยเข้าใจคำว่า “โดนของ” สักเท่าไหร่ แต่เราก็เคยได้ยินพวกคนแก่ในหมู่บ้านชอบพูดเกี่ยวกับเรื่องผีๆ สางๆ อะไรทำนองนี้ ถ้าใครไม่สบายแบบแปลกๆ เขาชอบพูดว่าโดนของแน่ๆ รู้แต่ว่ามันต้องเกี่ยวกับพวกผีๆ หรือหมอผีนี่แหละ / x* Y! j E5 m6 C+ p
พอเราคิดว่ามันน่าจะเกี่ยวกับผี เลยทำให้เรารู้สึกขนลุกขึ้นมา... ) ]$ `, v2 s/ l
“เนี่ย... ก็เมื่อวานพวกมึงขี่รถไปเที่ยวมาแล้ว พอกลับมาน้องมันก็ไม่สบายหนักเลย กูว่าใช่...อาการนี่น่าจะโดนของมาแน่ๆ” พี่เมฆพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังขึ้นกว่าเดิม พร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบคางตัวเองเบาๆ แล้วเพ่งมาที่เรา เหมือนกำลังใช้ความคิด1 M0 | d& ?+ X+ R, @8 g
i; X- @1 d& _: ]" Q
“ยัง... ยังไม่หยุดอีก...ของอะไร? ของมึง” พี่ยักษ์หันไปมองพี่เมฆ พร้อมกับน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น7 c) I0 O. l o' s8 c! v3 b
5 @+ s# s1 Z1 O% F0 D“…”
1 c3 U/ R9 P: T7 ]% U3 s
“ก็โดนของยักษ์ไง” พี่เมฆหันไปมองพี่ยักษ์ ก่อนจะหรี่ตามองแล้วยิ้มมุมปาก 2 q5 K( a, r( y: _5 ?! o, `
“บ๊ะ! ไอ้ห่านี่!! วอนตีนไม่เลิก!!!” พี่ยักษ์ลุกขึ้น แล้วทำท่าเหมือนจะยกขาขึ้นถีบ แต่คราวนี้พี่เมฆไหวตัวทันเลยวิ่งออกนอกห้องไปก่อน " |6 g' Z7 f8 c i6 I. c7 O
“เดี๋ยวมึงโดนๆ” 5 G/ W! ^( m$ @) a2 w. l
“อะไรว้า... แซวเล่นแค่นี้ ทำเป็นฉุนเฉียว...” พี่เมฆทำเป็นเสียงอ่อยแล้วเดินกลับเข้ามา แต่สีหน้ากลับดูยิ้มเยาะซะอย่างนั้น/ j/ b3 R+ P X( a. j
$ g. b1 O& j _+ k+ O9 q“พี่ยักษ์...ของยักษ์...คืออะไรฮะ? หรือว่า...พี่ยักษ์เป็นพวกหมอผีด้วยหรอ?...” เรากลืนน้ำลายดังอึก ก่อนจะมองหน้าพี่เขาด้วยสายตาหวั่นๆ เพราะถ้าพี่ยักษ์เป็นหมอผี เราคงจะอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว...น่ากลัววว
, u" y, U& D0 O' p) b1 E
2 ~. P. J" ]/ z+ m9 `% t* n“ไงล่ะมึง...ไอ้เหี้ยเมฆ เพ้อเจ้อจนได้เรื่อง” / ?1 R- M& H c0 c
) h q6 b- }& @) s6 J
“แล้วเราก็อีกคน... อย่าไปฟังไอ้เมฆมาก ไอ้นี่มันเพ้อเจ้อ” พี่ยักษ์หันไปดุพี่เมฆ ก่อนจะหันมาแล้วขยี้หัวเราเบาๆ
- i3 z. p: A9 k. Z* b& a) |
2 Y: e) L* P+ {& Iพี่เมฆที่ยืนดูอยู่ ก็ทำปากขมุบขมิบแล้วทำท่าเหมือนล้อเลียนพี่ยักษ์ที่กำลังคุยกับเรา...ช่างเป็นคนที่น่า...ซะเหลือเกิน
7 X: K' |7 y8 v2 \( b+ U+ L: r; T$ u8 p7 b4 K7 c" f6 G
“อั๊ยย่ะ! มีเครื่องเล่นซีดีด้วยวะเฮ้ย!!” พี่เมฆกวาดสายตาไปรอบห้อง จนไปเจอกับกล่องเครื่องเล่นซีดีเข้า ตั้งแต่เมื่อวานพอกลับมาถึงบ้าน พี่ยักษ์ก็ยังไม่ได้แกะมันเลย
: ?( R( W4 G. C2 u) X5 \6 A2 b
“ทีตอนนั้นกูเคยบอกให้ซื้อมา แล้วมึงบอกไม่ค่อยได้ดูทีวีไง ไหงไปซื้อมาได้วะ” พี่เมฆหันมาถาม ก่อนจะนั่งลงแล้วไปแกะเครื่องเล่นออกจากกล่อง2 z) V+ }9 {$ A4 w S0 U" o; L
& z2 [# e! q, D* U9 _
“ชะอุ้ย! มีการ์ตูนด้วยหรอเนี่ยยยย หรือว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ซื้อมาดูเองกันน้า?” พี่เมฆที่กำลังเลือกหยิบแผ่นหนังขึ้นมาดู หันมาหรี่ตามองพี่ยักษ์แล้วยิ้มแบบแปลกๆ% K& ]5 X [: x) U
8 X' S7 I: e0 ? b“มึงจะดูก็ดูไป...ไอ้ห่า พูดอยู่ได้…กูชักรำคาญล่ะ...” พี่ยักษ์ทำเสียงแข็งก่อนจะขึ้นมานอนข้างๆ เรา6 Y k8 ]% ^% d& R
/ V1 M1 N, K: W# c' d
หลังจากนั้นพี่เมฆก็จัดการต่อสายอะไรให้เรียบร้อย แล้วพวกพี่เขาก็เปิดหนังดูกัน แต่ว่าเรานอนดูอยู่สักพักก็หลับไปเพราะยังรู้สึกเพลียจากอาการไข้อยู่ / r$ u3 K' Q1 v5 a' ? l
-----------
/ r: E. h2 H" E) ~4 r1 T3 J+ d
พอตื่นมาช่วงเย็นพี่ยักษ์ก็เรียกเราลุกขึ้นมากินข้าวต้มที่ป้าปูทำมาให้ พอตื่นมาก็ไม่เจอพี่เมฆแล้ว สงสัยจะโดนไล่กลับบ้านละมั้ง
* A8 J, T5 k7 s; d7 f% `6 N8 u/ L' y& }) D4 C0 T8 }* O8 D
“มินอยู่นี่มั้ยคะ?!” จังหวะนั้นเราได้ยินเสียงตะโกนของเด็กผู้หญิงกำลังเรียกชื่อเราอยู่ข้างล่างบ้าน
2 l8 ]/ r' R# n# V$ R& n4 D$ Q
# \0 k) ]4 b7 z1 ^พี่ยักษ์เลยเดินลงไปดู แล้วสักพักก็พาเดินขึ้นมา1 u" x1 C" ^8 N1 {; G
" p4 m9 _( g! W0 s* ?- ?, jเป็นพี่บัวนี่เอง...
" o2 R' o: }4 Q* ]* ]1 x
พี่บัวเป็นเพื่อนร่วมห้องของเรา ที่เราเรียกเขาว่าพี่ เพราะว่าเขาเรียนช้ากว่า ส่วนเราก็เรียนไวกว่ากำหนด ซึ่งสมัยนั้นเกณฑ์อายุเข้าเรียนยังไม่ได้ระบุไว้ชัดเจนเหมือนตอนนี้ เลยทำให้ที่ช่วงอายุเราห่างกันเกือบสองปีแม้จะเรียนห้องเดียวกันก็ตาม1 v! ~0 j3 f( t$ z$ J' i; |& M$ w, I
+ l. [/ ^; B( q. s+ l& j( }9 p5 Dพี่บัวเป็นเพื่อนผู้หญิงที่เราสนิทที่สุดตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เขาจะดูแลเราและชวนไปเล่นด้วยตลอด เขาบอกว่าเขาอยากมีน้องชาย ถึงส่วนตัวเขาจะมีน้องสาวอยู่แล้วก็เถอะ และถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเราไม่ได้อยากเป็นผู้ชายก็ตาม แต่ก็ไม่เคยล้อเลียนเราเลยสักครั้งทำให้เรารู้สึกว่าเล่นด้วยแล้วสบายใจ
" }. {' c. [6 w% V2 G& p' \: X7 f; e$ j' _- y+ B
“พี่ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอ ดีนะที่เมื่อเช้าเห็นพี่ยักษ์ไปลาป่วยให้ เลยคิดว่าต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ” พี่บัวพูดจบก็นั่งลงข้างๆ
: t- y9 t$ I7 F* a
( H: L1 J+ n p0 \/ s/ a: k: S“มินไม่สบายอ่ะพี่บัว แล้วพี่บัวมีอะไรหรอ? หรือว่าครูสั่งการบ้าน”5 y: f/ Q8 ^" M. M8 Z6 C
# M7 D$ F; W% l“เปล่า ก็เมื่อวันศุกร์เห็นว่าไม่ได้ไปเล่นด้วยกันกับพี่ แถมวันเสาร์กับอาทิตย์ไปหาที่บ้านก็ไม่เจออีก ไปถามพวกต้อง มันก็บอกว่ามินน่าจะโดนพี่ยักษ์จับกินไปแล้ว…” พี่บัวร่ายยาวที่เห็นว่าเราหายตัวไปและไม่ได้ไปเล่นด้วย ส่วนต้องก็คือพวกแก๊งจักรยานที่ทิ้งเราไว้วันนั้นนั่นแหละ...
/ h7 [( Z2 [8 m7 D
+ p' M# M$ |. D7 w# I9 E“เออ...ตอนไปที่บ้านมินอ่ะ พี่เจอยายด้วยนะ พี่ก็เลยถามเขา...” พี่บัวรีบพูดต่อ. k2 O0 z/ \1 e' [" a3 U
0 z4 {5 B9 e; {* t+ |, |& i8 `“แต่เขาบอกว่า…” เรากลืนน้ำลายแล้วตั้งใจฟังที่พี่บัวจะพูดต่อไปนี้ ถึงว่าเราจะรู้อยู่แก่ใจแล้วก็เถอะว่าน่าจะเป็นเรื่องไม่ดีมากกว่า% n1 f. g! J K
3 m, T6 i% Z3 n, J) R4 Z& o4 L1 l
“ไม่รู้มันไปอยู่ที่ไหน...ถ้าเจอ ฝากบอกมันด้วยว่าจะเลิกเรียนแล้วใช่มั้ยหนังสืออ่ะ โตขึ้นมันจะเป็นคนหรือเป็นควาย ทำไมถึงได้ชอบไปอยู่แต่ที่นา” พอถึงตรงนี้พี่บัวก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ แล้วพูดให้เบาลง ด้วยความที่เขาก็รู้เรื่องที่ว่ายายไม่ค่อยชอบหน้าเราเท่าไหร่
: S# I% Y- N4 d) r- D6 D8 D
เราเข้าใจนะว่าพี่บัวเขาไม่ได้มีเจตนาจะพูดแบบนี้หรอก แต่ด้วยความเป็นเด็ก แกคงไม่ทันได้คิด ได้ยินมายังไงก็คงพูดมาตามนั้น
0 G; j; n7 c; y; z8 J* X H+ Iเรารู้สึกจุกในอกไปหมด ตอนนั้นเหมือนน้ำตามันจะรื้นออกมา แต่เราก็พยายามข่มใจไม่อยากร้องไห้ มันทั้งรู้สึกแย่ และรู้สึกอาย
ทำไมยายเขาถึงได้ด่าเราให้คนอื่นแรงขนาดนี้นะ... 7 C( Z% R" D6 u
เราว่าเราก็บอกยายไว้แล้วนะว่าเสาร์-อาทิตย์จะไปอยู่ที่กระท่อมกับพี่ยักษ์ ทั้งที่ปกติก่อนหน้านี้ เราก็ไม่เคยไปไหนเลย อยู่แต่ที่บ้านตลอด พึ่งจะครั้งนี้ที่เราไม่ได้นอนที่บ้าน ทำไมเขาต้องพูดถึงเราแบบนี้... มันรู้สึกแย่มากสำหรับเด็กในตอนนั้น 0 o& S& ^+ \. |8 }9 i
เรานั่งนิ่งมันพูดอะไรไม่ออก ตอนนั้นได้แต่เงยหน้าไปมองหน้าพี่ยักษ์ที่ยืนฟังอยู่ใกล้ๆ เหมือนพี่เขาเองก็ได้ยินที่พี่บัวพูด
2 \( @7 j$ }! H- G( U% C$ A3 Y* o2 _4 g& k3 N$ R
“ขอโทษที พี่ผิดเอง... เมื่อเช้าก็ลืมแวะบอกเขาว่าเราอยู่กับพี่...ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปบอกยายให้ว่าเราอยู่ที่นี่” พี่ยักษ์พูดจบแล้วก็เดินลงจากบ้าน สตาร์ทมอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป
$ C3 Z! q3 C, @) _; X h4 A. Y
9 H) m$ {/ P0 K, Y- E2 y" }ตอนนั้นเรานั่งคุยเล่นอะไรกับพี่บัวไปเรื่อยเปื่อย พยายามเปลี่ยนเรื่องคุยถึงเรื่องที่โรงเรียน หรือเรื่องที่พวกเขาเล่นอะไรกันบ้างในช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา เพราะถ้าคุยเรื่องยายทีไร เราจะรู้สึกไม่ค่อยดีเลย...
4 y7 C" y8 f3 u9 o9 a: V
( d# Q! u, z0 f9 a. `; jสักพักพี่ยักษ์ก็เดินกลับเข้ามา สีหน้าพี่เขาดูเคร่งเครียดนิดหน่อย แต่พอเห็นหน้าเราที่มองเขาอยู่ เขาก็ส่งยิ้มให้เหมือนว่าไม่มีอะไร2 V, N4 h$ d3 g; R
( ~1 m h4 ^9 R3 Z/ i5 F! e% A“พี่บอกยายให้แล้วนะ... แต่คืนนี้ก็นอนที่นี่แหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่ง” พี่ยักษ์เดินมาลูบหัวเราไปมาเบาๆ
8 k/ v8 ?+ F8 k6 W: z7 |/ H& W0 [6 G0 l. N8 a( D
“กลับบ้านได้แล้วมั้งบัว เดี๋ยวเย็นกว่านี้พ่อแม่เอ็งจะถือไม้เรียวไว้รอเอานะ” พี่ยักษ์พูดแหย่พี่บัวที่กำลังคุยเล่นกับเราอย่างสนุกสนาน
# y9 P# @) X; s/ N8 p7 o1 \ พี่บัวสะดุ้งตัวเล็กน้อย พอเห็นว่าฟ้าเริ่มใกล้จะหมดแสงอาทิตย์แล้ว พี่เขาเลยรีบขอตัวกลับก่อน แล้วปั่นจักรยานออกไปทันที
, }% I+ i8 _7 s1 X, i0 b! C
พอพี่บัวกลับไปแล้ว เราก็นึกถึงเรื่องที่เขาบอกเราเรื่องคำพูดของยาย มันรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกหน่วงๆ จุกๆ กับคำพูดเขามาก ) t1 o- z* h$ B7 J/ ~3 ?, i) ]0 m
ทั้งที่เราก็เรียนได้ที่หนึ่งของชั้นเรียนมาตลอด เพราะพ่อแม่เราสั่งสอนมาเสมอว่าให้ตั้งใจเรียน เราหยุดเรียนแค่วันเดียวทำไมถึงกับต้องด่ากันขนาดนี้ แทนที่จะถามสักคำว่าหลานไม่สบายเป็นยังไงบ้าง? แต่มันกลับไม่มีเลย...
) z! z' c) c; B! Z/ [$ P“เป็นอะไร? เครียดเรื่องยายเหรอ?” พี่ยักษ์อุ้มตัวเราไปนั่งตักแล้วลูบหัวเราเบาๆ% T" i: K. O: a( @, r4 V5 d
6 D% m' g5 q+ p6 u2 Z“เปล่าฮะ...”
+ ~& u* j4 R' Z9 W: e" I( b2 e2 B, H3 b7 N
“เป็นเด็กเป็นเล็ก...อย่าเครียดสิ หืมมมม เดี๋ยวไข้ก็ขึ้นอีกหรอก” พี่ยักษ์พูดจบก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆ
3 g2 O7 G5 Y7 D! z' ~
“ไหน... ขอคุณหมอตรวจหน่อยสิ...ว่าไข้ลดหรือยัง?” พี่เขาก้มลงจูบเบาๆแล้ว เอาหนวดถูไถไปตรงบริเวณซอกคอของเรา เอาอีกแล้ววว ความรู้สึกนี้โดนกี่ทีก็รู้สึกขนลุกตลอด แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกลืมเรื่องของยายไปได้ขณะหนึ่งล่ะนะ...
( }' M' t! e. `$ K- }- r7 \
“อืมมมม ตัวยังอุ่นอยู่เลย...งั้นเดี๋ยวกินยาแล้วนอนพักได้แล้ว ถ้าเกิดไข้ขึ้นมาอีก... พี่จะจับฉีดยาแล้วนะ” พี่ยักษ์ยิ้มกริ่มก่อนจะเดินไปเอายามาป้อนเรา
0 x& j$ c* ^( g3 ~1 @, E+ Z* u
“พี่ยักษ์มีเข็มฉีดยาด้วยหรอฮะ?” เราทำตาโต รู้สึกตกใจมาก ทำไมพี่ยักษ์ถึงได้มีเข็มฉีดยาอยู่ในบ้านได้นะ!
. h, p' I, ~8 q3 k/ ]
“มีสิ ถ้าดื้ออีกละก็...คราวนี้จะโดนจริงๆ ด้วย หึ” พี่ยักษ์ยิ้มให้ เสร็จแล้วก็ห่มผ้าให้เรา แล้วก็ก้มลงจูบตรงหน้าผากเบาๆ เหมือนเป็นการบอกว่าให้เรานอนได้แล้ว + d! u' X1 L: k' h, f! u
ชอบความรู้สึกนี้จัง... มันรู้สึกดี และทำให้เรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเวลาที่อยู่กับพี่เขา2 p) ~( T& F f, P9 y! x( w9 S
' g! Y; E' c( r1 T5 x X: [
เราได้แต่นอนกอดพี่ยักษ์เอาไว้ เพราะรู้สึกว่าพรุ่งนี้ไม่อยากกลับบ้านเลย... 5 L( }3 N5 ~- m3 j/ x9 r. i
-----------
% n- ?5 Y" u5 s) |, Z, E1 Q6 k5 G& y6 h4 M- h
ตอนเช้าพี่ยักษ์ก็พาเราไปแต่งตัวที่บ้านและพาไปส่งที่โรงเรียน ตอนนั้นเจอหน้ายาย ยายก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่สิ...ต้องบอกว่าเขาทำเป็นไม่เห็นเราด้วยซ้ำ - z4 f( ^" W* q* y8 g
“ไหวแน่นะเจ้าดื้อ หัวยังอุ่นๆ อยู่เลย” หลังจากที่เราลงจากรถพี่ยักษ์ก็เอามือมาแตะที่หน้าผากเราเพื่อเช็คอุณหภูมิร่างกาย7 P: g$ K0 K3 G* B# {. Z; B
8 z3 B- S& q8 W; K3 B“ไหวฮะ...ผมไม่เป็นไรแล้ว” เรายิ้มให้พี่เขา ถึงแม้ในใจตอนนั้นจะรู้สึกไม่ค่อยดีก็ตาม
7 v4 x; r2 R' a. I+ h1 r' `0 r0 l: U. G- t; t) i# c
“ตั้งใจเรียน อย่าคิดมากนะเรื่องยายอ่ะ... แล้วเดี๋ยวตอนเย็นพี่จะมารับ” ) K# r- K! r+ W3 t9 k$ J
' ^: i3 f2 v/ `9 p: Q7 \8 |! x “ตอนพักกลางวันก็อย่าไปวิ่งเล่นซนตากแดดนะ เดี๋ยวไข้ขึ้น…แล้วมานอนซุกกอดพี่อีก”
0 ?+ z" W% ~7 X/ n6 l; o Iเราก้มหน้างุด รู้สึกเขินเพราะเมื่อคืนเรานอนเอาหน้าซุกแล้วกอดพี่เขาไว้จริงๆ
พี่ยักษ์จับหัวเราโยกไปมา แล้วยิ้มให้ ก่อนจะขี่รถออกไป...
( g( ?2 i! x6 [- e; S2 J/ @5 F
' v4 s" Q4 n8 C+ L6 C& ~เรามองตามหลังพี่เขา ในใจพอรู้สึกว่าตอนเย็นเราจะต้องกลับบ้านมาอยู่คนเดียวเหมือนเดิม… มันเริ่มรู้สึกเหงา...จนอยากจะร้องไห้ แล้วยิ่งรู้ว่ายายพูดถึงเราแบบนี้อีก เรายิ่งไม่อยากเข้าใกล้ยาย ความรู้สึกมันเหมือนตัวคนเดียวอย่างบอกไม่ถูก$ ]/ h& g: k, k
r( S0 p- G. J q
---------- ( b4 G; o$ g1 V6 V, }; n
: h0 f p3 Z" @' r: r9 C: }
พอเลิกเรียนเราก็มายืนรอพี่ยักษ์อยู่ตรงแถวหน้าประตูโรงเรียน ตอนนั้นข้างในใจมันรู้สึกใจหายแปลกๆ มันหวิวๆ ...
4 E, u# ?* L. @; P
]* e# s. x0 F* S" D( nเพี้ยะ!!
: E+ K: C- {8 v; l7 K Bจู่ๆ ก็มีมือใครบางคนมาตบที่หัวเราอย่างแรง จนเราเกือบล้มหน้าทิ่ม
: ] X% Z; U& s* B: j- V8 `7 H
“ไอ้ตุ๊ด! เดี๋ยวนี้หายหน้านะ เห็นยายบอกว่ามึงจะไปเป็นควายแล้วหรอ ฮ่าๆๆๆ” น้ำเสียงนี้...คนที่เรารู้สึกกลัวและไม่อยากจะอยู่ใกล้ที่สุด พี่โหน่ง...หรืออีกชื่อที่เราเรียกมันในใจก็คือไอ้โหน่ง เป็นลูกพี่ลูกน้องเขาเราเอง9 s$ C9 \0 g# C [
+ s" g/ F% r; y: \' ^& W( C5 f
“มันมองหน้าอ่ะพี่โหน่ง ไม่ยอมตอบ สงสัยต้องเอาอีกสักที” ไอ้เหน่งน้องชายของมันรีบพูดเสริมทันที ถึงมันจะเป็นแค่เด็กป.สอง แต่มันก็ไม่เคยเรียกเราว่าพี่ แถมยังชอบแกล้งเราเหมือนกับที่ไอ้โหน่งชอบทำด้วย" X& T# a. S1 b) g0 S. A/ w
2 L) C4 ]. |2 |
ไอ้โหน่งได้ทีก็ตบมาที่หัวเราอีกครั้งอย่างแรง จนตอนนี้น้ำตาเราเริ่มคลอเบ้าแล้ว ทั้งเจ็บและกลัว แต่พวกมันสองคนกลับยืนหัวเราะชอบใจ" [" k. b3 Y! Q& ?( ^# c9 \$ V
9 F" m8 k8 \7 x8 Y* v4 D9 zปกติเวลาเราอยู่โรงเรียนก็จะเลี่ยงที่จะเจอสองพี่น้องนี่เป็นประจำอยู่แล้ว ยิ่งตอนเย็นจะรีบกลับบ้านก่อนที่พวกมันจะออกจากโรงเรียน เพราะถ้ากลับทีหลังแล้วพวกมันรู้ บางทีก็อาจจะดักรออยู่ที่หน้าประตู หรือดักรอแกล้งเราระหว่างทางได้ กระทั่งตอนอยู่บ้านเราก็ต้องออกไปอยู่กับเพื่อนเป็นประจำ พอกลับมาถึงก็ต้องรีบล็อคประตูทันที ไม่งั้นพวกมันอาจจะเข้ามาแกล้งได้
) B0 g. R& p) R4 {# y9 C
มัน...น่าสมเพชมากเลยนะ ที่คนที่คอยแกล้งเรากลับไม่ใช่เพื่อนๆ หรือคนอื่น แต่...กลับกลายเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นญาติพี่น้องของเราเองซะนี่+ o* B5 d% a! m, O
& a8 h8 ^: ~7 v5 K2 F6 `: S
ตอนนั้นเราได้แต่ยืนนิ่งก้มหน้า มันทำอะไรไม่ถูก เราอยากจะสู้กลับนะ แต่เราเคยสู้แล้วสู้ไม่ได้ เพราะเราก็ไม่ได้ตัวใหญ่อะไร แถมพวกมันมีกันสองคนพี่น้องเราโดนรุมเจ็บตัวมากกว่าเดิมซะอีก 0 N) e; _4 m" @. s% i
หรือถ้าเราสู้พวกมันหรือทำให้พวกมันเจ็บตัว มันก็จะไปฟ้องยายว่าเราแกล้งไอ้เหน่งที่เป็นเด็กกว่า ไอ้โหน่งก็เลยมาช่วย สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเราผิด...
( M: G \& M! W
ใช่เราผิดเสมอ เพราะไม่ว่ายังไงยายก็ไม่คิดจะฟังเราอยู่แล้ว เพราะพวกมันสองคนคือหลานรักคนโปรดของเขา... 9 m, G2 c/ e% \2 Z' t, p7 n/ T% i
“ไอ้เหน่ง อยากขี่ควายป่าว ควายเผือกด้วยนะ” พอไอ้โหน่งพูดจบ ไอ้เหน่งก็ยิ้มทันที มันกระโดดเหมือนพยายามจะขี่หลังเรา แต่ด้วยความตัวของไอ้เหน่งมันก็พอๆ กับเรา แถมเรายังสะพายกระเป๋าที่มีหนังสืออยู่อีก บวกกับอาการที่พึ่งฟื้นจากไข้ยังไม่หายดี ทำให้เราถึงกับเซไถลล้มลงทันที
! M2 q( E9 o0 g( }ตอนนั้นด้วยสภาพพื้นดินที่มันแฉะและมีแอ่งน้ำอยู่ เพราะอยู่ในช่วงหน้าฝน ทำให้ชุดนักเรียนเปรอะหมดเลย
, u2 I8 U$ h+ ?# T8 f' N/ h
วินาทีนั้นมันทำให้เรานึกถึงคำพูดของแม่... มันเป็นเสื้อนักเรียนที่แม่เราตั้งใจเก็บเงินซื้อให้เรา แต่ตอนนี้มันเลอะไปหมดแล้ว
# \6 \+ c Z E' g" e! ]$ N! D; @: Y6 e- y; h# ]
พอนึกถึงแม่มันทำให้เรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว จนต้องร้องไห้ออกมา + M1 o9 ^: M8 ^1 J6 J- }. J [
แม่เคยบอกว่าถึงแม่จะจน แต่แม่ก็อยากซื้อชุดนักเรียนยี่ห้อที่ดีให้กับลูกได้ใส่ เพราะเขาไม่มีโอกาสนั้น ก็เลยอยากให้ลูกได้ใช้แต่ของดีๆ...
; V( g7 r' U y- o, e
เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราทั้งเกลียดทั้งกลัวพวกมันสองคน เกลียดที่พวกมันยังยืนหัวเราะเยาะทั้งที่เราอยู่ในสภาพแบบนี้ เราทำอะไรผิด ทำไมถึงต้องทำกับเราขนาดนี้ - X8 x, o% M7 z2 [/ g* a9 c7 Q
พ่อ...แม่...มารับหนูไปสักที ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว...
5 n9 o+ D E. B7 M' [! W- x
- V _$ r/ E3 W) d9 Q! b' lเพี้ยะ!
4 E6 e. ?& [2 }4 D* }- Z“โอ๊ยยยยยยย” จู่ๆ ไอ้โหน่งร้องเสียงหลงออกมา เราที่กำลังนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ถึงกับเงยหน้าขึ้นไปมองทันที1 k# ?; V! k5 ~
6 T+ C% \0 s* J. B, Uพี่ยักษ์...มาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ เรามัวแต่กลัวพวกนี้จนไม่ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่เขาเลย
$ `& {& v, o4 D& q f3 W
พี่เขาตบหัวไอ้โหน่งอย่างจังจนมันล้มหน้าคะมำ
. C% R+ J7 N0 D! \: p; X# P# P' P1 @. h7 H
“ตบผมทำไมอ่ะ!” ไอ้โหน่งเงยหน้าขึ้นไปถามพี่ยักษ์ ตอนนั้นมันเริ่มน้ำตาคลอเบ้าแล้ว คงน่าจะทั้งเจ็บและอาย ที่ถูกตบหัวต่อหน้าเรา & O' \7 V% k; V! e5 A
“แล้วมึงละ ไปแกล้งน้องมันทำไม ไอ้ห่า! เป็นพี่น้องกันไม่ใช่หรอวะ ทำไมทำแบบนี้” พี่ยักษ์เดินมายกตัวเราขึ้น เรารีบไปยืนหลบหลังพี่ยักษ์ทันที. n; k+ G x; d/ F' c
1 T, C1 J# l% z V3 [! P7 R“มันไม่ใช่น้องผม! ผมไม่มีน้องเป็นตุ๊ด!!” พูดจบมันก็เดินไปจูงแขนไอ้เหน่งที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ คงน่าจะเพราะกลัวพี่ยักษ์...
0 M% y) |& M) X; Z% L/ V$ f, n; E' F/ I% m9 q# e/ i
“ไป ไอ้เหน่งกลับบ้าน”
2 q3 G! e3 U3 e! M- H
" w8 @% ~; {( M4 I“ไอ้ยักษ์มึงตบหัวกู! กูจะไปฟ้องยาย!!” พอไอ้โหน่งพูดจบ พวกมันสองคนก็พากันวิ่งหนีไปทันที
. O, B T( O9 z2 f, v
2 H8 m% n, e( _. n“เฮ้ออออออออ” พี่ยักษ์ถอนหายใจยาว ก่อนจะก้มลงมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ แต่มันก็เลอะไปหมดแล้ว ชุดนักเรียนของเราจากที่มีสีขาว ตอนนี้มีแต่สีดินโคลนเต็มไปหมด... 7 W( E. z. \. N. v5 H& q
----------
/ V9 s$ x8 M( E" I- X: z$ e* `5 ~! d/ N
พี่ยักษ์พาเรากลับไปที่บ้านเขาก่อน และให้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
/ k# b! W. D# B/ t# k1 ~$ Y. @
: z* d( q. _% o3 J/ i“เจ็บตรงไหนมั้ย?” พี่ยักษ์นั่งลงข้างๆ แล้วลูบหัวเราไปมา% P4 u* k2 i( y3 s- s3 W+ C
- f# Y* T5 M! T" [8 b3 n
“ไม่เจ็บฮะ...แต่ว่าเสื้อนักเรียนมัน…” ตอนนั้นมันรู้สึกจุก จนพูดไม่ออก แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ทั้งที่เราไม่ได้อยากจะร้องไห้เลย! x* {( K' D+ z$ ~
พี่ยักษ์ดึงเราไปกอดไว้จนเราหยุดร้องไห้
% e1 ^) D% H- \; c1 ~1 N, l5 `- ~
...4 Z, p5 t+ i/ ? }7 Q
' P3 B; Z- w2 Y3 c5 J
“เอ้อ...พี่ถามอะไรหน่อยสิ...อยู่คนเดียวลำบากหรือเปล่า?” พี่ยักษ์เช็ดคราบน้ำตาให้เรา แล้วก็ถามขึ้นอีกครั้ง เรารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆ พี่เขาก็ถามแบบนี้
4 p* W/ J, g2 c/ p
) n1 k4 i$ l9 @9 ^9 F% @" _5 U“ไม่ลำบากฮะ...เพราะว่าแม่สอนหมดแล้วทั้งวิธีก่อไฟ วิธีหุงข้าว แล้วก็ทอดไข่ด้วย แม่เคยบอกว่าเผื่อวันไหนยายไม่ว่าง ผมจะได้ดูแลตัวเองได้” ที่เราต้องตอบไปแบบนั้น เพราะเรากลัวว่าพี่ยักษ์จะมองพ่อกับแม่เราไม่ดีไปด้วยอีกคน
; c( M3 q. R! a" Y- H! i
6 m" R* ?$ n0 W/ P+ N+ W8 Y4 J" |พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ได้แต่ยิ้มให้และขยี้หัวเราเบาๆ 1 q- P7 J* u. i4 Y* m& L
0 y6 C& q5 ], `: s' v X; h“แล้วถ้า...มาอยู่กับพี่ล่ะ..”
# B8 f# U, R% H' ~+ K% h“หนูอยากอยู่กับพี่หรือเปล่า?”
: J Z3 ~$ ]* O
8 k1 i) j5 B' R6 Z# \2 m+ ]& Zตอนนั้นเรามองหน้าพี่เขา ในใจมันสั่นไปหมด เพราะเรากลัวมาตลอดว่าจะต้องกลับไปอยู่คนเดียวอีก
เราไม่อยากนอนแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วไม่เจอใครอีกแล้ว มันน่ากลัวจนแทบจะนอนต่อไม่ได้6 e. u9 q" m& O# O
5 y Q$ |( s* j+ o( lการที่ได้มานอนอยู่กับพี่ยักษ์ถึงจะแค่ไม่กี่วัน แต่มันก็ทำให้รู้สึกปลอดภัย และหลับได้อย่างสบายใจจริงๆ หลังจากที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เรารู้สึกดีมากๆ ที่เวลาตื่นมากลางดึกแล้วเห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้วเขานอนกอดเราอยู่อย่างนั้น
; Z" F( y( O, w; h1 `' {/ L; I( U S* ^ชอบที่ได้เวลานั่งกินข้าวกับพี่เขา เราได้กินอิ่มโดยที่ไม่ต้องแย่งกับใคร ไม่ต้องคอยตักแค่น้ำแกงมาคลุกข้าวกิน
หรือไม่ต้องทอดไข่กินแทบทุกมื้อที่อยู่คนเดียวอีกแล้ว
( ~# c8 Z1 z- Y! K9 P6 `
ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ได้แต่เข้ากอดพี่เขาแล้วร้องไห้ฟูมฟายออกมา มันรู้สึกดีจริงๆ มันดีใจมากอย่างบอกไม่ถูกที่เขาชวนให้เรามาอยู่ด้วย
4 R I b/ Q/ }: _: B. e, h
พี่ยักษ์ลูบหัวเราไปมาจนเราหยุดร้อง# W% v1 d; A: F4 i
6 Q) R2 R8 U+ z; e, w5 I“อ้าว ยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะ ว่าอยากมาอยู่กับพี่หรือเปล่า?” พี่ยักษ์ยิ้มและเช็ดน้ำตาให้- X3 ], N. u J+ }0 k
3 C: @! O% R3 L+ N8 R# ^7 K“อยากอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ...” เราตอบทั้งที่ยังสะอื้นอยู่
% h- ?1 K: n: \6 h/ ~- E( X/ Z
- f; `+ d3 f1 w" |, R“ก็แค่นั้น...ไอ้ลูกหมาเอ้ย ร้องไห้จนน้ำตาไหลหมดตัวแล้วมั้งเนี้ย” พี่ยักษ์ขยี้หัวเราไปมา เราได้แต่นั่งอมยิ้มเพราะมันรู้สึกโล่งและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก! [4 u7 F% B/ V% a& l9 e( u
9 B) A3 E9 v/ q“ส่วนเรื่องยายไม่ต้องคิดมากนะ... เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยให้เอง” เรายิ้มและพยักหน้ารับ
9 K) l2 G0 T( {: ^! J1 l
หลังจากที่คุยกันเสร็จ พี่ยักษ์ก็พาเรากินข้าวและให้กินยา เพราะเขารู้สึกว่าเรายังไม่หายดี กลัวว่าตัวเราจะกลับมาร้อนและไข้ขึ้นอีก
$ a! z) k( J8 C! B: N) k$ t5 z# q2 D
“พี่ยักษ์... ผมขออะไรสักอย่างได้มั้ยฮะ?…” ก่อนที่จะนอน พอดีเราคิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้... เลยอยากจะขอตกลงกับพี่เขาก่อน
9 U0 x3 ] l: X5 g# K2 i6 x5 q6 H) }
“หืออออ ได้สิ...อะไรเหรอ?”
' T# J- d+ P9 l4 w% b3 g& R“คือว่า…”
9 O6 y* }6 C6 y# m
“คือว่า ถ้าผมมาอยู่กับพี่ยักษ์ อย่าทำให้ผมเจ็บแบบวันนั้นอีกได้มั้ยฮะ? ผมกลัว...”
! e: m9 ~* A+ Z d
พี่ยักษ์ยิ้มให้ก่อนจะดึงตัวเราเข้าไปนอนกอดไว้ % `* G+ q3 R* _1 i9 S: \
“ได้สิครับ... ก็พี่บอกแล้วไง ถ้าเรากลัว พี่ก็จะไม่ทำอีก...”
5 U. @- U5 j% S
“แต่...ถ้าไม่ทำให้เจ็บก็ไม่เป็นไรใช่มั้ยล่ะ?” เราถึงกับทำหน้าเหวอ เงยหน้ามองหน้าพี่เขา ได้แต่รู้สึกสงสัยว่าไม่ทำให้เจ็บคืออะไร?
. G) U; |4 t- N
: z( X( k( E% K- M0 _, J พี่ยักษ์ยิ้มกริ่ม ก่อนจะบี้จมูกเราเบาๆ แล้วกอดเราให้แน่นกว่าเดิม ถ้าเป็นเหมือนทุกทีเราคงจะรู้สึกอึดอัดไปแล้ว 4 L `" x) w) J, b
แต่วันนี้เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก อยากให้เขากอดเราเอาไว้แบบนี้ทั้งคืนเลย...
7 {0 J$ @( C) P | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-3-5 05:04:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-3-5 05:40:43
โพสต์ 2022-3-5 06:05:45
โพสต์ 2022-3-5 06:16:29
โพสต์ 2022-3-5 07:26:06
เป็นเรื่องที่ทุกข์ พร้อม ๆ กับความสุข ใช่ไหม นี่ 
