ความซวยของนายโชน 1 ความซวย

chokond · โพสต์ 2022-3-18 20:16:49

   กลับมาพร้อมเรื่องใหม่ เช่นเคยครับ จะลงทุกวันอาทิตย์นะครับ แต่หากใครใจร้อน สามารถไปอ่านได้ที่ฟิคชั่นล็อกนะครับ โดยผมก็จะได้ค่าขนมนิดหน่อย พร้อมแล้วก็ไปเริ่มกันเลยครับ

______________________________________________

"อะไรนะครับ ได้ครับ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้"

   'โชน' กดวางสายแล้วเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงขณะกำลังเก็บของในคอก หรือโต๊ะทำงานของตัวเอง ก่อนจะยกของที่อยู่ในลังกระดาษเดินไปรอรถเมล์เพื่อกลับที่พักของตนเอง
   ขณะนั่งรอรถ โชนนึกย้อนคิดในใจว่าทำไมตอนนี้ชีวิตเขาถึงได้ซวยขนาดนี้ แม่ของโชนนั้นเสียไปตั้งแต่เด็กด้วยอุบัติเหตุรถยนต์ พ่อของโชนเลี้ยงโชนมาตัวคนเดียวด้วยอาชีพคนใช้ หรือที่ดูดีหน่อยก็คือพ่อบ้าน
   โชน ที่พึ่งเรียนจบไปเมื่อปีก่อน ได้เข้าทำงานที่บริษัทนำเข้าสินค้าที่เขาได้ผ่านฝึกงานมา แต่วันนี้เป็นวันครบรอบ1ปี กลับถูกเชิญออกด้วยเหตุผลที่ว่า ช่วงนี้บริษัทถูกพิษเศรษฐกิจจึงต้องตัดคออก แต่หัวหน้างานไม่อยากรู้สึกผิดจึงให้พนักงานตัดสินใจกันเอาเอง โดยการสุ่มจับสลากในกล่อง แล้วหวยดันมาตกที่โชน
   ยังไม่ทันได้เก็บของ แฟนที่คบกันมาตั้งแต่ตอนเรียนก็มาขอบอกเลิก ด้วยเหตุผลที่ว่า 'เราเข้ากันไม่ได้' เอาอะไรมาเข้ากันไม่ได้วะ แม่งก็เอากันแทบทุกวัน
   โชนเก็บของบนโต๊ะทำงานตัวเอง และหวังว่าจะกลับห้องไปเคลียกับแฟนสาว แต่มีโทรศัพท์โทรเข้ามา บอกว่าพ่อของโชนมีเรื่อง ให้รีบไปด่วน
   โชนที่ไม่รู้ว่าจะรับมือกับปัญหาอะไรก่อนดี เลยนั่งรถกลับห้องด้วยความสับสน พอไปถึงห้องก็รีบเก็บของแล้วคิดว่าจะไปหาพ่อก่อน เดี๋ยวค่อยกลับมาเคลียร์กับแฟนสาว
   โชนเก็บกระเป๋าแล้วนั่งรถทัวร์ในเย็นวันนั้นเลย ประมาณ4ชั่วโมง รถทัวร์ก็มาจอดที่ท่ารถก่อนโชนจะนั่งรถโดยสารต่อไปยังบ้านเจ้านายของพ่อ ที่พ่อทำงานอยู่
   บ้านที่พ่อโชนทำงานนั้น เป็นบ้านหลังใหญ่มาก เรียกได้ว่าเป็นคฤหาสน์ก็ไม่ผิด และเจ้านายของพ่อหรือ 'คุณโป้' ก็เป็นพ่อหม้าย ที่เลี้ยงลูกชายคนเดียวเหมือนกัน จึงเอ็นดู 'เชน' หรือพ่อของโชนเป็นพิเศษ
   พอถึงที่ โชนกดออดที่ประตูบ้านก่อนประตูจะเปิดอัตโนมัติ โชนเดินเข้าไปด้วยความคุ้นเคยก่อนจะไปเจอคุรโป้ หรือเจ้านายของพ่อที่ห้องรับแขก

   "อ้าวโชน มาแล้วหรอลูก" หนุ่มใหญ่วัย40กลางๆ เงยหน้าจากจอทีวีติดผนังขนาดใหญ่ใจกลางบ้านมองมาที่่โชนก่อนจะทักทายด้วยสีหน้าเป็นกังวล
   "ครับคุณโป้ พ่อมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ" โชนถามออกไปด้วยความร้อนใจ
   "คือ พ่อโชนเค้าถูกรถชน ตอนนี้โคม่าอยู่"

   โชนช็อคไปชั่วครู่ ตั้งแต่เด็กๆ โชนที่เห็นพ่อทำงานหนัก เลี้ยงเขาด้วยตัวคนเดียวมาตลอด เลยตั้งใจเรียนโดยหวังว่าพอเรียนจบมีงานทำจะได้ให้พ่อนั้นพักบ้าง แต่ไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวได้ พ่อก็ดันมามีเรื่องเสียได้ เลยทำให้โชนรู้สึกผิด และยิ่งเป็นอุบัติเหตุรถยนต์อีก โชนกลัวว่าจะซ้ำกับแม่ของตน
   "ตอนนี้ถึงมือหมอแล้ว หมอเดี๋ยวนี้เก่งๆทั้งนั้น อย่าคิดมากนะ ถ้ามีข่าวอะไรเดี๋ยวอาบอกเราอีกที"
   "ครับ" ถึงแม้คุณโป้จะเป็นเจ้านาย แต่ด้วยความสนิทและความเหมือนกันในโชคชะตา โป้ เลยไม่ถือตัวกับลูกน้องและยังเอ็นดูสองพ่อลูกเป็นพิเศษ และที่โชนเรียนจบได้ก็เพราะโป้เป็นคนช่วยดูแลให้แบบลับๆ โดยที่โชนนั้นรู้จากครูประจำชั้นว่าโป้นั้นได้ให้ทุนกับตนเองตั้งแต่มัธยมจนมหาวิทยาลัย แต่โป้ขอให้โชนเก็บเป็นความลับ เพราะไม่อยากให้เชนอึดอัดใจ โชนเลยเคารพนับถือโป้เป็นอย่างมาก

   "นี่มาเหนื่อยๆไปพักผ่อนก่อนสิ ไปห้องติดกับเจ้าปายก็ได้ อาให้น้านวลทำความสะอาดไว้แล้ว"

   "ไม่เป็นไรครับ ผมอยู่ห้องคนงานได้ครับ"
   "ไม่เป็นไรหรอก ที่บ้านห้องว่างตั้งเยอะตั้งแยะ จะไปอยู่ห้องคนงานทำไม อีกอย่างถ้ามีข่าวพ่อโชน หรือเวลามีอะไรจะได้สะดวก ไม่ต้องเดินไปหากัน"
   "ครับ ขอบคุณมากนะครับ" โชนพูดจบก่อนจะเดินไปห้องพักชั้นสอง
   "เรานี่นะ บอกให้เรียกอาก็ไม่เรียก ดื้อเหมือนพ่อเลย"เสียงโป้พูดไล่หลังมา

   โชนเดินขึ้นไปชั้นสอง ห้องติดบันได เป็นห้องของ 'ปาย' ลูกชายของโป้ ที่กำลังเรียนปีสุดท้ายของมัธยมปลายห้องถัดไปเป็นห้องว่างที่โป้ให้โชนมาพัก ถัดไปอีกเป็นห้องของโป้เอง ซึ่งเป็ห้องใหญ่ พอโชนเข้าห้องก็เก็บข้าวเก็บของแล้วอาบน้ำแต่งตัว  ใจจริงโชนอยากจะไปเยี่ยมพ่อมาก แต่โป้นั้นบอกว่าถึงไปก็ยังเข้าเยี่ยมไม่ได้ โชนเลยทำอะไรไม่ได้ นอกจากเชื่อมือหมอ

   บรรยากาศบ้านเงียบสงบ โชนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมา แล้วนึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่แต่ก่อนเขาเคยอยู่ที่นี่ แต่ตอนนั้นนอนที่ห้องคนงาน ที่เป็นห้องพักหลังบ้านใหญ่ ระหว่างทางมีสวนหย่อม มีสาลาไม้ที่โชนชอบใช้อ่านหนังสือ ที่ในตอนนี้ ห้องคนงานได้กลายเป็นห้องเก็บของ ส่วนสวนหย่อมนั้นกลายเป็นสนามหญ้าโล่งกว้างแทน
   "เห้ย! พี่โชน!!"เสียงดังทักมาจากด้านหลัง พร้อมหนุ่มร่างสูงที่วิ่งมาพร้อมกับกระโดดเกาะหลังโชนจนโชนเซ
   "โอ๊ววว ลงไปก่อนๆ โห ตัวสูงขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย"โชนบอกให้หนุ่มที่มาใหม่ลงจากหลังของเขาเพราะโชนไม่ทันตั้งตัว เลยไม่ได้ตั้งตัวรับ
   "โหพี่ มาได้ไงเนี่ย ผมนึกว่าพี่ลืมที่นี่ไปแล้ว"ปาย พูดไปพลางทำหน้างอล
   "เอ้า งอลเฉย"
   "โห ตั้งแต่พี่เข้ามหาวิทยาลัย ก็ไม่กลับมาบ้านเลย เบอร์ผมก็มีพี่ก็ไม่โทรมา มัวแต่ติดหยิงแน่เลย"
   "รู้ดี"
   "ฮ่าๆๆ แล้วนี่พี่กลับมาจะอยู่กี่วันอะ"
   "ก็ไม่รู้เลย พี่ว่าจะอยู่ดูพ่ออาการพ่อก่อน ตอนนี้ก็พึ่งตกงานด้วย ถ้าพ่อหายก็ค่อยดูอีกที"
   "พ่อ? ลุงเชนอะหรอ ลุงเชนเป็นอะไรอะ"???โชนทำหน้างงกับคนตรงหน้า
   "อ้าว พ่อพี่ถูกรถชน ปายไม่รู้หรอ?"
   "จริงหรอพี่ อาการเป็นไงบ้างอะ ถึงว่าไม่เห็นลุงเชนเลยช่วงนี้"
   "แล้วนี่พ่อปายไม่ได้บอกหรอ"
   "ครับ ผมถามหาลุงเชนพ่อก็ไม่ได้พูดอะไร ผมเลยนึกว่าลุงเชนไปทำงานให้พ่อที่อื่น" โชนสงสัยเล็กน้อยที่ทำไมโป้ถึงไม่บอกปายว่าพ่อเขาถูกรถชน ตอนนั้นเอง โป้ก็เดินออกมาจากบ้าน
   "กลับมาแล้วหรอปาย ไปอาบน้ำไป จะได้มากินข้าว โชนก็ไปล้างไม้ล้างมือป่ะ อาเตรียมกับข้าวเสร็จแล้ว"

   โชนล้างมือเสร็จก็มาที่โต๊ะอาหาร พร้อมปายที่ลงมาจากห้อง
   "ให้ไปอาบน้ำก็ไม่อาบ เล่นกีฬามาตัวเหม้นเงื่อไปหมด ไม่เกรงใจพี่โชนเขามั่งไง"
   "โหพ่อ นี่แค่กี่โมงเองจะให้อาบน้ำ เดี๋ยวตัวเหนียว ดึกๆก็อาบอีก เปลือง"
   "อืม จะคอยดู เห็นดึกแล้วบ่นขี้เกียจอาบตลอด"
   "พ่ออย่าพูดงี้สิ พี่โชนอยู่ อายพี่เค้า"
   "หืม ทีงี้ทำเป็นอาย มาๆๆกินข้าวได้แล้ว"

   โชนจะตักข้าวให้เจ้านายของพ่อ แต่โป้นั้นทำทุกอย่างแทน ทั้งตักข้าว รินน้ำ และดูแลโชนเป็นอย่างดีจนแยกไม่ออกว่าใครคือเจ้าบ้านใครคือคนใช้ โชนรู้ว่าโป้นั้นเอ็นดูเขากับพ่อแค่ไหน แต่พ่อเขานั้นพูดเสมอ 'ไม่ว่าจะสนิทกันแค่ไหน ก็อย่าลืมว่าเราคือลูกน้อง' ทำให้โชนต้องวางตัวห่างชั้นกับโป้และปายมาตลอด ถึงแม้จะสนิทกับปาย แต่ก็ไม่ล้ำเส้นจนเกินไป

   "อร่อยไหมโชน ฝีมืออา ไม่ได้กินนาน"
   "อร่อยครับ อร่อยเหมือนเดิมเลย" โชนถึงพูดด้วยรอยยิ้มแต่ดวงตากลับเศร้า โป้ที่เห็นเลยเอามือมากุมมือโชนไว้ให้กำลังใจ โชนเข้าใจว่าโป้กำลังปลอบอยู่  โดยมีสายตาขอปายที่มองด้วยสายตานิ่งเรียบ

   23.15
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   "พี่โชน นอนยังพี่" เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น โชนเลยลุกไปเปิดประตู
   "กำลังจะนอนเลย มีอะไรเปล่า"
   "มาห้องผมแปปนึงสิ"
   "มีอะไรหรือเปล่า พรุ่งนี้ปายไม่ไปโรงเรียนหรอ ไม่รีบนอน"
   "โหพี่ ยังไม่เที่ยงคืนเลย ใครเขานอนกัน"
   "-*-"

   ถึงแม้จะบ่นแต่โชนก็ตามปายไปที่ห้องนอน
   "มีอะไรเรา ไม่รีบนอน"
   "มาพี่ พี่ดูเครียดๆ ระบายซะหน่อย"โชนเข้าใจที่ปายจะสื่อ
   "พี่เหนื่อย วันนี้เจอมาหนัก"
   "โหพี่ งั้นพี่นั่งเฉยๆก็ได้ เดี๋ยวผมทำให้ นะ มาๆๆ"

   หนุ่มร่างสูงลากหนุ่มรุ่นพี่เดินไปนั่งบนเก้าอี้หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ ที่กำลังฉายวิดีโอโป๊จากอินเทอร์เน็ต โดยมีปายเดินตามหลังมาแล้วดันเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างๆ
   "มาพี่ สะบายๆ เดี๋ยวผมจัดการเอง เหมือนแต่ก่อนไง"

   ภาพในอดีตย้อนขึ้นมา ในตอนที่ปายกลับมาจากโรงเรียน โชนจะมานั่งทำการบ้านของตนพร้อมสอนการบ้านให้ปายไปด้วยที่ศาลาไม้ข้างบ้าน แต่วันนึง ปายกลับถามโชน เรื่องการช่วยตัวเอง พร้อมยื่นหนังสือโป๊เล่มหนึ่งมาให้โชนดู โชนตกใจที่เด็กน้อยอย่างปายรู้เรื่องพวกนี้แล้ว
   "หือ ไปเอามาจากไหนครับ"
   "ของเพื่อนผมครับ มันบอกว่า สนุกมากเลย พี่โชนเคยเล่นว่าวไหม"
   "เคยสิ แต่ว่าต้องโตกว่านี้ก่อนนะ"โชนบอกปาย สายตาพลางมองเนื้อหาในหนังสือที่เปิดอยู่ ซึ่งเป็นรูปหญิงผมแดงกำลังกัดปกพร้อมมือสองข้างกำลังคลึงเต้าอยู่ โชนก็เกิดอารมณ์ขึ้นมา
   "อยากให้พี่สอนหรอ งั้นพี่ขอยืมก่อนได้ไหม"
   "ยืมหนังสือหรอครับ ก็ได้ แต่พี่โชนสัญญานะว่าจะสอนผม"
   "สัญญาครับ"

   หลังจากนั้นไม่กี่วัน ปายก็มาทวงคำสัญญาเพราะโชนไม่สอนเสียที ปายเลยจะไปฟ้องพ่อของโชน ว่าโชนนิสัยไม่ได้ไม่รักษาสัญญา โชนเลยตกปากรับคำ

   คืนนั้นเอง โชนเลยได้สอนวิชาพิเศษให้กับปาย ถึงแม้ปายจะอายุ13-14 แต่ปายนั้นมีขนขึ้นมาบ้างแล้ว โชนสอนปายให้ช่วยตัวเองขณะดูรูปโป๊ในหนังสือไป แต่ปายทำไม่เป็นจนกำน้องชายจนแดง โชนเลยใช้มือตัวเองทำให้ปายจนปายเริ่มทำเป็น
   "พี่โชนทำด้วยกันสิ สนุกนะ"
   "ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ค่อยทำทีหลัง"
   "นะๆ ทำด้วยกัน พี่โชนขี้โกงดูของปายอยู่คนเดียว"

   โชนกลังน้องจะงอแงเลยจัดการให้เท่าเทียม ปายมองของโชนที่อายุมากกว่าตน5ปี ขนาดและขนต่างกันมาก ปายมองด้วยความสนใจที่มันแตกต่างกันขนาดนี้ ปายเลยเอื้อมมือมาจับของโชน
   "มันอุ่นๆอะ หูย ใหญ่จังเลย ของผมจะใหย่เหมือนพี่ไหม"
   "ใหญ่สิ แต่ต้องโตก่อนนะ"

   หลังจากวันนั้น ปายและโชนก็ช่วยตัวเองด้วยกันบ่อยขึ้น จนโชนย้ายไปอยู่หอตอนเรียนต่อ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ทำแบบนั้นด้วยกันอีกเลย

   "ของพี่แข็งเต็มที่แล้ว ไหนมาเทียบกันหน่อย ไม่ได้เจอกันมาตั้ง5ปี" ปายเดินจับของตัวเองชักให้แข็งแล้วเอามาวางพาดติดกับท่อนลำของโชน จนโชนตกใจในความใหญ่ของมัน ของปายนั้นหัวบานใหญ่สีแดงสด พอพ้นเงี่ยงมาเป็นเส้นเลือดปูด ส่วนของโชนนั้นหัวออกม่วง ส่วนลำออกสีคล้ำนิดๆ และหัวไม่ได้บานร่าเท่าของปาย แต่ของโชนมีขนาดยาวกว่าเล็กน้อย
   "โหพี่ ใช้งานบ่อยหรอ"
   "นิดนึงว่ะ"
   "มาพี่ มาลองนี่กัน ผมได้ของดีมา" ปายเดินไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงก่อนจะหยิบของเล่นออกมา มันเป็นกระบอกชักว่าว ปายเอามันมาให้โชนถือก่อนจะหยิบเจลมาชโลมที่ดุ้นของโชนและเทลงรูกระบอก

   "เอา พี่เอ่ก่อนเลย" โชนฟังจบก็จับท่อนลำของตนถอกจนสุดแล้วยัดหัวเข้าไปในกระบอก ก่อนจะค่อยๆชักเข้าชักออก  ปายก็ชักของตัวเองเล่นพลางมองหน้าโชน มืออีกข้างก็เขี่ยยอดอกตัวเอง

   "อ่าาาา ซี๊ดดดดดดดดส์" ปายมองดูโชนเล่นกับของเล่น และครางออกมา มัยั่วปายเหลือเกิน ปายทนไม่ไหวก้มลงตรงหน้าโชน โชนที่เงยหน้าครางอยู่ก็ไม่สนใจอะไร จับชักเร็วขึ้น จนกระทั่ง
   "อ่าา เห้ย!!!" จู่ๆปลายก็จับกระบอกชักถอกลงจนสุดจนบริเวณหัวของโชนมันโผล่พ้นตัวกระบอกแล้วปายก็เอาปากครอบจนมิดหัว แล้วใช้มือชักให้โชนต่อจนโชนเองที่ทั้งตกใจและเสียว จึงไม่สนใจเอามือจับหัวโชนกระเด้าเข้าหาท่อนลำของตนจนน้ำแตกทะลักลงคอปาย
   "อัก อัก อุก อึก อ่าาาา"ปายที่กลืนน้ำของโชนลงคอจนหมด ก็นั่งเงยหน้ามองโชนที่กำลังหอบ ก่อนจะหยัดตัวขึ้นแล้วจับดุ้นชักต่อหน้าโชน
   "อ๊ะพี่ ผมไม่ไหวแล้ว พี่โคตรเอ็กเลยรู้ตัวป่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ้าาาาาาส์" และมังกรของปายก็พ่นน้ำเป็น10ระลอกไปยังใบหน้าของรุ่นพี่ที่นั่งตรงหน้า
   "พี่โชนแม่ง โคตรเอ็ก"
   "ปายพูดไปแล้ว"
   "ผมรู้ แต่ผมอดไม่ได้ พี่แม่ง โคตรเอ็กๆๆๆ ม๊วฟ ซูดดด จ๊วบ" ปายพูดจบก็ก้มลงเอาลิ้นเลียใบหน้าของโชนพร้อมดูดน้ำเชื้อของตัวเองจากหน้าโชนลงคอจนหมด

   โชนอึ้งไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะเป็นเด็กคนเดียวกันกับที่เขารู้จัก และอึ้งไปอีกที่ปายลุกขึ้นเดินจูมือเขาไปเข้าห้องน้ำ
   "มาพี่ เดี๋ยวผมถูหลังให้" ปายจับโชนยืนนิ่ง โชนก็ยืนตัวแข็ง สับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น และปล่อยให้ปายเปิดน้ำและลงสบู่บนตัวเขา

   รู้ตัวอีกที โชนก็นั่งอยู่บนเตียงของปายพร้อมชุดที่ใส่มา พร้อมปายที่สวมกางเกงบอลตัวเดียว

   "มองไรพี่ อยากต่ออีกหรอ"
   "ปะ เปล่า พี่แค่ พี่แค่ ..."
   "อย่าคิดมากพี่ สนุกๆ แหนะ หรือว่าพี่คิด"
   "ปะ เปล่า พี่ไม่ได้คิด ก็แค่ ไม่คิดว่าปายจะโตขนาดนี้แล้ว ล่าสุดที่เจอปายยังเป็นเด็กน้อย ตัวเท่านี้อยู่เลย" โชนพูดพร้อมทำแขนวัดคส่ทสูงของปายในตอนเด็ก
   "เพราะพี่เลยนะ ผมถึงได้เป็นแบบนี้อะ"
   "กล่าวหาพี่เดี๋ยวเถอะ" โชนพูดพร้อมเอามือลูบหัวปายด้วยความเอ็นดู ถึงแม้ปายจะเด็กกว่าโชน5ปี แต่เป็นช่วงกำลังโต แถมปายนั้นยังสูงกว่าโชนอีกเพราะเป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียน ภาพโชนที่กำลังลูบหัวเด็กโข่งตัวเท่าหมีถ้าใครมาเห้นคงขำน่าดู
   "พี่โชน"
   "ฮึ?"
   "คืนนี้นอนนี่ไหม"
   "จะดีหรอ"
   "ดีสิ พี่จะได้ไม่เหงาไง"

   และคืนนั้น ทั้งสองคนก็นอนคุยกันจนหลับไป

kaitokkung · โพสต์ 2025-3-10 09:02:57

ขอบคุณ

TTME · โพสต์ 2024-11-15 04:41:46

ขอบคุณครับ

manuswin · โพสต์ 2024-9-12 08:55:23

ขอบคุณครับ

dekllsj · โพสต์ 2024-8-27 02:08:14

ขอบคุณครับ

Ohm6530 · โพสต์ 2024-8-7 15:56:49

ขอบคุณครับผม

SMBoy · โพสต์ 2024-6-18 18:48:18

ขอบคุณคับ

zongsome1234 · โพสต์ 2024-4-13 04:38:47

ขอบคุณครับ

Omeka_iboy · โพสต์ 2024-3-21 15:23:17

แจ่มเลย ขอบคุณมาก

jackkrab · โพสต์ 2024-3-12 06:43:23

ขอบคุณครับ

Mayurikuro · โพสต์ 2024-3-10 18:25:06

ได้กลิ่นตุๆ

sakusakutaro · โพสต์ 2024-3-8 04:34:42

ขอบคุณครับ

iiupkoop · โพสต์ 2024-3-5 11:47:44

ขอบคุณครับ

LUCKYPEE · โพสต์ 2024-3-2 01:56:33

ขอบคุณครับ

manuswin · โพสต์ 2024-2-3 19:34:06

ขอบคุณครับ

Zono · โพสต์ 2023-11-27 12:29:05

ขอบคุณมากครับ

ponudlove · โพสต์ 2023-11-18 05:33:20

guyinbkk2510 · โพสต์ 2023-9-30 10:45:56

ขอบคุณครับ

sad_sky · โพสต์ 2023-9-27 07:49:00

ขอบคุณครับ

Jame007009 · โพสต์ 2023-9-25 14:44:47

ขอบคุณครับ

Baikhaow · โพสต์ 2023-9-25 10:26:49

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ความซวยของนายโชน 1 ความซวย

คะแนน

ดูบอร์ด