อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2024-9-21
นายกองค์การนักศึกษา
- กระทู้
- 424
- พลังน้ำใจ
- 44195
- Zenny
- 97042
- ออนไลน์
- 9295 ชั่วโมง
|
โชนค่อยๆงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียง แล้วค่อยๆบิดตัวเอียวซ้ายทีขวาที พอบิดไปตัวก็ดันทำให้เตียงอีกข้างขยับจนนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตนไม่ได้นอนอยู่ในห้องของตัวเอง เลยกลัวว่าจะทำให้เจ้าของห้องตื่น เลยค่อยๆหยัดตัวลุกจากเตียงอย่างเบาๆ แล้วย่องกลับห้องของตัวเองไป
; p$ S( K) k$ P7 u7 v! k: I% Y; r
+ i& h+ m: B9 e9 m6 s4 n
ระหว่างชำระกาย โชนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ใช่ว่าเขาจะไม่เคยกับเรื่องอย่างว่า เพียงแต่นี่มันเป็นประสบการณ์กับคนใกล้ตัว ทำให้โชนไม่รู้ว่าจะมองหน้ากันอย่างไร
3 ~& W. \" Z2 V7 Q5 ]1 a8 a: r" A( i! m, R# w( u$ p, y
0 y1 C. i( P; \4 ^ h โชนทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ลงไปชั้นล่างเห็นโป้กำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่จึงเดินเข้าไปช่วย
- N0 W$ I, [" ]. S& i
d( y4 n# z1 j4 J9 q) _0 q* Y
) q+ O: N2 A7 E( L' O- v6 z "อ้าวมาครับ ผมช่วย ว่าแต่ทำไมคุณโป้ถึงมาทำเองครับ ป้านวลไปไหนหรอครับ" โชนเอ่ยถามถึงแม่บ้านควบตำแหน่งแม่ครัวอย่างป้านวล ที่ทำงานกับพ่อของตนมาตั้งแต่โชนยังเด็ก
& u: p+ p/ l0 L9 n% J "ไม่เป็นไรๆ อาทำเสร็จพอดี ไปตักข้าวเลยไป พอดีวันนี้ป้านวลแกไปโรงพยาบาลน่ะ ลูกชายแกรถล้ม อาเลยให้แกไปเฝ้าลูก"2 }: A5 @/ i+ d) k
"อ๋อครับ" พอโชนได้ยินก็หน้าหงอยเพราะคิดถึงพ่อของตน
2 }) i, R; x* C' U+ u+ q "ไม่ต้องหงอยหรอก วันนี้ไปเยี่ยมพ่อได้แล้วนะ"โป้พูดปลอบ พอโชนได้ยินก็ดีใจ
* {4 d) u/ _- U "จริงหรอครับ!", |/ p' `/ z+ Y4 R
"จริงสิ เมื่อคืนโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว ไปตามน้องมากินข้าวป่ะ เดี๋ยวอาไปส่งน้องเสร็จอาจะพาไปเยี่ยมพ่อ" โชนดีใจรีบเดินขึ้นไปห้องของปาย ด้วยความเคยชินโชนเลยเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะห้องก่อน 2 M) d. t7 u' W e; ~
"ปาย ลุกไปอาบน้ำแต่....แต่งตัว โอเค เสร็จแล้วลงมากินข้าวนะ" ใบหน้าของโชนที่ยิ้มร่าในตอนแรกหลังจากรู้ข่าว ค่อยๆขึ้นสีเมื่อเปิดประตูมาเห็นปายที่สวมเสื้อนักเรียนแต่ช่วงล่างนั้นเปลือยเปล่ากำลังช่วยตัวเองอยู่ และจังหวะที่โชนพูดอยู่ ปายน้อยก็กระดกหงึกๆพร้อมพ่นน้ำกามขาวขุ่นออกมาพอดี โชนเลยปิดประตูแล้วลงมารอทานข้าว # N5 h# ?% @6 K8 Q- J- I
w9 z# h+ A U4 S2 m# ?! q0 }
9 {. U+ | x3 n5 T ไม่นานปายก็เดินลงมาทานข้าวใน บนโต๊ะอาหารนั้นเงียบสงบ ต่างคนต่างกินจนโป้ลอบมองหน้าของลูกชายและลูกคนงานด้วยความสงสัย ปายมีท่าทีที่ปกติ สีหน้านิ่งขรึมกลบความรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องที่เพิ่งเจอ ส่วนโชนตอนนี้เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหน้านิ่งจนเหมือนเด็กน้อยที่คุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
+ g0 T' P. ^- {1 V% J( q) X5 ?/ G% m) ]& x, |
# y# ^( x9 H; I พอทานข้าวเสร็จ โป้ก็ขับรถไปส่งปาย และขับพาโชนไปเยี่ยมพ่อ ระหว่างนั้นโชนเลยถามเรื่องที่สงสัยกับโป้
1 k5 x- g, C* G1 d8 h "เอ่อ คุณโป้ครับ ทำไมถึงขับรถเองอ่าครับ ไม่ได้จ้างคนขับรถหรอ?"
9 H" o) E& U4 @3 H) E "อ๋อ คนขับรถคนเก่าอาขอลาออกน่ะ อาเลยให้พ่อเรามาขับให้ พอเกิดเรื่อง อายังไม่ทันได้หาคนมาแทนเลยขับเองไปก่อน") C2 Y, S T* D$ B% W7 O) r
"อ๋อ เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกว่าช่วงนี้ที่บ้านคนน้อยๆแปลกๆ"
" v8 S1 L3 W& W. [0 B- ^2 i "ฮ่าๆ โชนคิดไปเองหรือเปล่า ปกติก็อยู่กันแค่นี้ พ่อโชนไม่อยู่บ้านเลยรู้สึกเหงาไปเองหรือเปล่า"0 q2 ?" ?" R* V% l9 H' L
"ครับ น่าจะเป็นอย่างนั้น" โชนหน้าซึมนึกถึงช่วงเวลาที่ตนเองนั้นอาศัยอยู่บ้านหลังนี้สมัยก่อน ช่วงเวลานั้น รู้สึกว่าบ้านที่อยู่อาศัยในตอนนั้นมันมีชีวิต มันสนุกสดใสมาก หรือเพราะโตแล้ว ความรู้สึกแบบนั้นเลยหายไป...
2 k( h' i! v" {5 K$ u7 m! A1 E0 m6 T5 H, U
9 ^* g, | i' y3 b! ?9 G
โป้พาโชนเดินไปยังห้องพักพิเศษที่เป็นห้องเดี๋ยว โชนรีบวิ่งเข้าไปดูพ่อ แต่เชนนั้นยังหลับอยู่ ไม่นานก็มีพยาบาลเดินเข้ามาตรวจเช็คและดูอาการของเชน# h1 s* f! H; |9 ^$ b
"ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ว่าคงต้องอยู่ดูอาการก่อน เมื่อไม่นานมานี้คนไข้เพิ่งหลับไป ให้ปลุกไหมคะ?"พยาบาลหันมาถามโชน
- a4 C: j i8 E( ]' X1 `$ c "มะ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ"โชนพูดขอบคุณด้วยความจริงใจที่รักษาพ่อของเขา ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะข้างๆเตียงแล้วเอามือกุมมือของเชนเอาไว้ โชนมองดูร่างกายของเชนที่มีสายอะไรโยงเต็มไปหมด มีบางส่วนที่พันแผลเอาไว้ แต่ดูไม่ค่อยมีรอยฟกช้ำเหมือนที่คิด $ e- |& P' x K) i w Z# o
"ผมขอโทษครับพ่อ รีบๆหายนะครับ ถ้าพ่อหายแล้ว เดี๋ยวผมจะอยู่ดูแลพ่อเอง พ่อไม่ต้องห่วงนะครับ" โชนพูดน้ำตาคลอ ก่อนจะเอาหน้าของตนลูบไล้กับมือของพ่อ 'นานขนาดไหนแล้ว ที่ได้จับมือกับพ่อ มือพ่อเล็กกว่ามือของเราตั้งแต่เมื่อไหร่' โชนได้แต่นึกในใจว่าตนนั้นไม่ใส่ใจคนตรงหน้าเท่าที่ควร ทั้งที่คนตรงหน้านั้นดูแลและเลี้ยงเขามาด้วยตัวคนเดียว
8 `* z3 _0 Z6 F+ j: `+ b7 K. `6 B0 Z' i
8 h; q- U8 }. L1 Z% P พ่อของเขาไม่มีญาติที่ไหน ปู่กับย่าก็เสียไปแล้ว พอแม่เสีย ญาติฝั่งแม่ก็ไม่ติดต่อ แถมยังเคยได้ยินว่าตากับยายตรอมใจ เสียหลังจากแม่ไม่นาน แต่ญาติๆของแม่กลัวตนนั้นจะไปแย่งมรดก เลยตัดการติดต่อทุกช่องทาง พ่อเลยไม่หวังพึ่งแล้วออกมาใช้ชีวิตเองลำพัง
G0 J$ c9 g1 r3 D
+ E W8 s( |( y3 Z& y# X, A* ?' t9 y5 P" l) s
"เอ่อโชนอยู่กับพ่อไปนะ เดี๋ยวอาไปคุยกับหมอก่อน"
' i3 I8 A+ K# H, ?, }2 _1 J "ครับ" โป้ขอตัวออกจากห้องไป โชนได้แต่นั่งเฝ้าคิดถึงวันเวลาเก่าๆ$ c7 n! B+ j1 W( U _* Z# \* t
1 \7 y" O6 S, c3 |# u6 Z3 m( D$ i
' z6 V' r/ A3 M- C" P กริ๊งงงงง
* ~3 D2 c4 q; x* z( u; v/ w: V. n0 @6 `" V5 {& V
! O- a9 {7 C* q* K' R# J+ | จู่ๆเสียงมือถือบนหัวเตียงก็ดังขึ้น โชนเลยเอื้อมมือไปหยิบ แล้วหันซ้ายหันขวาไม่รู้ว่าเป็นของใคร แต่ดูจากสภาพเหมือนใหม่ อาจจะเป็นของเจ้าของห้องคนเก่าลืมไว้ โชนเลยกดรับสายเพื่อจะได้ถามให้รู้
6 W& c5 F6 _; v; A h' U) v- t0 Q' S0 Q; I+ d
/ u- u. r3 l# h! i; N* E8 Z2 v "สวัสดีครั....."
. ^% f- P4 T5 x0 _' y& h( o "ไอ้เชนรับโทรศัพท์ได้แล้วหรอ คิดว่าจะหนีพ้นหรือไง ฮะ !!"0 L- _) S* t, T8 Y+ y/ G
ไม่ทันที่โชนจะพูดจบประโยคก็ถูกสวนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว; O. X2 {* I1 s5 I+ G
"เอ่อ สวัสดีครับ ผมไม่ใช่เจ้าของมือถือครับ"
' G! ]5 ^6 \8 t: k& r6 F- p+ z "อ้าวหรอ ขอโทษที แล้วนั่นใครพูด เจ้าของเครื่องไปไหน"1 K$ X! r! H& h5 Q
"ผม เอ่อ ผมอยู่โรงพยาบาลครับ คิดว่าเจ้าของเครื่องคงลืมไว้ คุณรู้ชื่อของเจ้าของมือถือเครรื่องนี้ไหมครับ ผมจะได้นำไปแจ้งหาเจ้าของครับ"
+ X+ Y. ~0 d0 T+ G' I6 ] "หรือว่ามันจะหนีอีกแล้ววะ เจ้าของมันชื่อ คเชน xxxx แค่นี้นะ ขอโทษที่รบกวน" แม้จะวางสายไปแล้ว แต่มือถือเครื่องนั้นยังแนบใบหน้าของโชนอยู่ โชนอึ้งทำอะไรไม่ถูก เพราะชื่อที่ได้ยินนั้นคือชื่อของเขาเอง ทำให้โชนสับสนว่าทำไมถึงได้ยินชื่อพ่อจากปลายสาย แล้วมือถือนี่ก็รุ่นใหม่ ถึงจะไม่ใช่เครื่องที่ใหม่จ๋า แต่ราคามันก็ไม่น้อย แล้วพ่อเขาจะใช้ของแบบนี้หรอ เพราะปกติเชนนั้นเป็นคนประหยัดมาก
8 [8 \9 ?: F. w4 P Z
8 w7 V% o; v2 X* B: [, w7 b( b( W; u/ C+ s
โชนคิดอะไรไม่ออก โป้ที่เดินเข้ามาพอดีเห็นโชนนิ่งเลยเรียกโชน จนโชนออกจากภวังค์
* {( T! c1 Q( v' ~
8 R7 X2 x4 A! q6 W "โชน โชน โชน เป็นอะไรไปเรา แล้วนั่นมือถือใหม่หรอ อาเห็นเมื่อวานไม่ใช่ครื่องนี้"
; G: @; i9 } S( m) s "อะ อ๋อ คะ ครับ พอดีอันนี้เป็นเครื่องรองครับ ไว้ใช้เล่นเน็ต"; a* n- @7 b9 F
"อืม แล้วโชนจะอยู่ต่อไหม พอดีอามีธุระหน่ะ ถ้าอยู่ต่ออาจะได้ทิ้งรถไว้ให้": [* r6 s8 |, ?3 L
"มะ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมนั่งรถกลับเองครับ ขอบคุณนะครับ อาโป้" โชนกล่าวขอบคุณออกไปแต่ทำให้โป้ยืนค้าง จนโชนที่สังเกตเห็นต้องถาม
4 Q- r9 {) A/ d+ s1 [, u "เอ่อ อาไม่ไปธุระหรอครับ เมื่อกี้เห็นว่ารีบ" ถ้าฟังดีๆ เหมือนโชนนั้นกำลังไล่โป้ แต่ที่โป้ฟังนั้นไม่ได้สนใจน้ำเสียงโชนเลย แต่เป็นคำที่โชนใช้
' Q+ W$ z6 D& K: f. A3 G$ N "ปะ เปล่าหรอก อาแค่แปลกใจ ที่โชนเรียกอาว่า 'อา' อาแค่....ไม่ชินน่ะ" โชนก็พึ่งรู้ตัวว่าตนเองนั้นพูดออกไปแบบนั้นจริงๆ แต่ในหัวตอนนี้ไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้ โป้เองก็เดินออกจากห้องไป
7 }6 E- E' E/ G& j- D6 Q; E; q3 B+ m" }) {' H8 Y0 C
( s. D* {, k" Z$ _- b& | @ ระหว่างที่โชนกุมมือถือเครื่องนั้นกระวนกระวายใจอยู่ เลยตัดสินใจหยิบมือถือเครื่องนั้นมาเปิดดู แต่มันล็อคหน้าจอ โชนเลยลองใช้นิ้วมือของพ่อนั้นเปิดดู
8 ?% _ |( y$ [2 \9 V
# P, [5 J4 ]9 q คลิก!
# `- R* c- |3 \* C2 K; K : S" D3 I O4 n: r
ปรากฎว่ามันได้ผล โชนเลยกดเข้าดูอัลบั้มภาพ ซึ่งมีแต่รูปของโชนที่โชนลงไว้บนโซเชียลของเขา โชนเลยกดไล่ดูแอปพลิเคชั่นทุกอย่างในเครื่องนั้น รวมไปถึงกล่องข้อความ ข้อมูลที่ได้นั้นมีน้อยมากๆ เพราะเหมือนรูปที่มีในเครื่องมาจากเมมโมรี่ ส่วนแอปโซเชียลต่างๆนั้นว่างเปล่า เหมือนเครื่องนี้จะเป็นเครื่องใหม่ทั้งหมด ยกเว้นซิมที่อยู่ในเครื่อง ซึ่่งมี2ซิม และโชนลองกดโทรออกอีกซิมก็ตรงกันว่าเป็นเบอร์ของพ่อเขาที่โชนแทบไม่เคยโทรหาเลย. B* q3 O2 i; c) r8 b# V- l
: V, ?7 T8 Q* ]0 U( R: G' `3 X4 m โชนยิ่งนึกโมโหตัวเอง ที่คิดว่าพ่อนั้นเลี้ยงดูตัวเองมาคนเดียว คิดว่าพ่อรักและดูแลมาตลอด แต่เอาเข้าจริง โชนแทบไม่เคยโทรหาหรือติดต่อพ่อเลยด้วยซ้ำ แถมยังอายที่มีพ่อเป็นแค่คนใช้ และไม่ยอมรับในตัวพ่อ ที่เขาเรียนด้านภาษาคิดว่าจบแล้วจะทำงานต่างประเทศ ได้เงินเยอะๆ แล้วตอนนั้นจะได้พาพ่อออกจากงานที่สังคมมองว่าต่ำต้อย แต่ท้ายที่สุดก็เป็นได้แค่พนักงานธรรมดาๆคนหนึ่ง และทั้งหมดก็เป็นเพราะความไม่ได้เรื่องของเขาเอง 4 V1 t q) ?9 |3 @( S4 @3 |
# n: [. H- T2 e8 d, N" d" T; |/ f [, s- y0 a4 i6 R
โชนน้ำตาไหลพรากออกมา ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิด ยิ่งคิดว่าถ้าเกิดไม่โชคดีแบบนี้ ถ้าหมอรักษาพ่อไม่หาย หรือถ้าอะไรๆแย่กว่านี้ เขาคง ....โดดเดี่ยว และต้องอยู่ลำพังบนโลกใบนี้
' g- _& z7 L( j s
4 q) a3 F* D. Z; {0 f( C, }" b8 \! s
...( [, ~( o1 E) f- \1 V; u
../ Y4 z# ]* C8 [5 h0 M! Z' Z
.* A6 p6 C5 N. p: a
( s! [9 E. V$ [5 B8 V4 R
) R* x" b1 e8 p) y( M! v โชนค่อยๆลืมตา แล้วหยัดตัวนั่ง โชนมองดูตัวเองที่นั่งบนโซฟา ในห้องพัก ก่อนจะลุกไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วนึกภาพตัวเองที่ร้องให้ฟูมฟายเหมือนคนบ้าก่อนจะได้สติ โชนมานั่งจ้องมือถือเครื่องนั้นก่อนจะตัดสินใจกดโทรออกไปที่เบอร์นั้น เบอร์ที่โทรมาในตอนแรก......
6 j3 v2 k& f9 l5 [
+ B/ ]4 a. V9 R
. D6 n5 @* }. O! g, o, J+ K
: p6 t f% V1 x" e$ A. G6 ^ณ โรงยิม
% W$ B# z4 ^: p, d9 N
) h0 v4 @$ H% `( J2 g. T% d9 f- d0 O+ p
หลังเลิกเรียน นักเรียนทยอยกลับบ้านกันไปหมดจนโรงเรียนเงียบอย่างกับป่าช้า มีเพียงโรงยิมเท่านั้นที่เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว เพราะเป็นเสียงจากนักกีฬาที่ซ้อมกันอย่างหนักหน่วง ไม่ว่าจะเป็นนัักกฬาประจำโรงเรียน หรือนักเรียนที่อยากเล่นกีฬารอคนที่บ้านมารับอย่าง ปาย และกลุ่มเพื่อน
5 k# L5 |5 H" t. D' B$ h5 g3 i$ v
9 ?/ l6 n) ?$ r; M5 p2 v# A
"ไอ้ปาย ไม่น่าเชื่อนะว่ามึงจะทำการบ้านถูกหมด มึงไปลอกใครมาสารภาพซะ กูจะลดโทษให้"1 o& C. W4 ?% z# ?1 S
/ G: w/ r9 ~1 q$ p0 ]( U; l# g7 i& n; Y$ y4 a" J3 H/ U# h
เสียง 'บิว'เพื่อนในกลุ่มทักขึ้นขณะที่ทั้ง5คนกำลังเดินไปพักที่อัฒจรรย์ข้างสนาม
7 h( }# p4 C6 ]9 o5 s0 O: D
- s/ i$ @- r* H. P* M4 \2 h
. ?7 z& a3 B2 t1 f) A% w: j% i4 T "เออ มึงไปลอกใครมาวะ" 'โดม' ถามย้ำกับปายก่อนปายจะสวนกลับ
/ \, M& e1 o( Q' J" X' B2 { X7 N f "ไอ้สัส พวกมึงไม่เคยคิดว่ากูจะเองเองมั่งไงวะ"
: O, e8 ^$ s2 x. [/ K "เออ!!!" ทุกเสียงตอบรับพร้อมกัน 2 V& U/ M; T1 O! w+ s
"พวกมึงแม่ง กูไปอาบน้ำและ ไอ้พวกห่า", I% c5 @' ]" d& R. ` S' C
"ฮ่าๆๆๆ โอ๋ๆๆๆ อย่างอลเค้านะตัวเอง" 'เต้' ที่เห็นปายเดินหนีไปทางห้องน้ำก็เดินมากอดคอปายก่อนจะล้อแล้วเอามือมาเกาคางปายอย่างสนุกสนาน5 g9 J4 P% }1 I& B
- Q! w7 Z7 F3 `/ w9 [
8 v( w3 z7 I# Z; b1 ^ U และทั้งหมดก็เดินไปเพื่อที่จะล้างตัวก่อนกลับบ้านในห้องน้ำข้างโรงยิม โดยประกอบไปด้วย ~# Y' ]4 {1 Q% m2 s7 }, g
8 }0 R* |' E' @4 m; |* t; Z/ F: ?
'เต้' ลูกเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ที่สนิทกับปายที่สุด คบกันมาตั้งแต่เล็กๆ เพราะพ่อกับปายและพ่อของเต้นั้นสนิทกัน และ'รู้ใจ' ปายที่สุด
; B9 F# d+ j" K7 I 'บิว' ลูกเจ้าของร้านทอง ผิวขาวหุ่นลีนจัดฟัน ลุคลูกคุณหนู แต่ขี้เงี่ยนตัวพ่อ รู้จักปายตอนขึ้นม.1
* C4 k% N! a8 I3 x. e9 u 'โดม' เป็นนักกีฬาโรงเรียนคนเดียวในกลุ่ม พ่อเป็นครูโรงเรียนเอกชนในเมือง จริงๆพ่อมันให้ไปเรียนเอกชนแต่มันติดเพื่อนอย่างต้นมาก เลยไม่ยอมจะเรียนที่เดียวกับต้นให้ได้ 7 j' N9 J# e+ H9 s
'ต้น' ลูกชายนายแพทย์ที่ย้ายเข้ามาตอนม.4 พร้อมกับโดม ที่บ้านเป็นนายแพทย์มา5รุ่น และต้นจะเป็นรุ่นต่อไป รู้จักกันเพราะต้นมันเครียดแล้วไปแอบสูบบุหรี่หลังห้องน้ำช็อปคหกรรม จนได้มาเจอกับเต้ ที่หาทางระบายความเครียดพอดี สองคนนี้เลยเข้ากันได้ดี จากนั้นเต้เลยชวนต้นกับโดมมาเข้ากลุ่ม
1 k$ W6 {5 e e
o0 J: p) ], Y: |# @
$ P0 ~; c. \2 Y0 w2 w$ [$ k/ W1 r3 H, p; Q
ทั้ง5คนมาถึงล็อคเกอร์ก็จัดการเปลื้องผ้าก่อนจะเดินเข้าไปล้างตัว ด้วยฝักบัวที่ติดผนัง5อันเรียงกันในห้องน้ำ ทั้งหมดแก้ผ้าไม่อายกันเพราะ'สนิทกัน'มาเป็นปีๆ ผ่านอะไรกันมามากมาย เลยไม่ได้อายกันเสียเท่าไหร่นัก
0 X* p' y1 [+ M0 \
) R7 C$ Y" l, n% o! R/ ?. e8 V8 w8 {' i" G' H, e
พอเสร็จก็ออกมาเช็ดตัวเตรียมแต่งตัวเพื่อจะไปรอที่บ้านมารับหน้าโรงเรียน แต่เต้นนั้นยังไม่ยอมแต่งตัว หยิบมือถือขึ้นมาเล่นแล้วเซ้าซี้ปาย' y* w7 g6 d6 W6 r
"มึงยังไม่บอกพวกกูเลยนะ ว่าไปลอกใครมา หรือว่า....ได้ติวเตอร์ดี?" พอเต้พูดจบปายก็ชะงัก ทำให้เต้ที่มองอยู่จับพิรุธได้ คนอื่นๆเลยหันมาสนใจ( H1 v4 H8 o* m
"ไอ้เต้ มึงไม่แต่งตัววะ"บิวที่หันไปเห็นเต้ล่อนจ้อนอยู่เลยถาม พร้อมหันไปกดดันปาย
+ K2 c4 ]6 v5 c- M9 \( Y "เออ เออ เออ พี่โชนติวให้ พอใจยังสัส"ปายทนแรงกดดันไม่ไหวเลยพูดออกไป
3 _8 Z: q# ?2 v' v/ w; i "ใครวะ?"ต้นเอ่ยถามออกมา โดมก็ทำหน้างง* A; D& e9 N- i4 H
"เออ พวกมึงไม่ทันหรอก พี่โชนเป็นลูกคนใช้พ่อมันอะ"บิวพูดบอกให้สองคนที่ไม่ทันได้รู้ ทั้งคู่ก็พยักหน้ารับรู้ แต่ปายทำหน้าเคืองๆที่ได้ยินบิวพูดแบบนั้น 8 ^- i# i3 A' f' a3 [0 a9 Q
"ไม่ใช่คนใช้ แต่เป็นพ่อบ้านเว้ย!"ปายเผลอตะคอกใส่บิวจนบิวตกใจ
1 t* z6 T) O8 [9 h( a "เออๆ ใจเย็นมึง บิวมึงก็พูดเกินไป ปายมึงก็อย่าใจร้อนดิบิวมันพูดไม่คิดงี้ประจำ" เต้พูดคลายสถานการณ์; P% o$ }8 D- N4 h
"เออๆ กูขอโทษ กูพูดไม่คิดเอง สัส"บิวขอโทษปายก่อนจะหันไปสบถใส่เต้ ปายก็ไม่ได้โกรธเลยพยักหน้าให้บิวไป บิวก็ไม่ใช่คนคิดมากเลย เคลียร์
( q) x. B- p- D1 } "กูไปละ มีไรอัพเดทด้วย"บิวพูดพร้อมโบกมือลาจากด้านหลัง แล้วต้นกับโดมก็ตามออกไป
& j. W0 i7 z# Q! ]
* R* ?3 d* r/ L: S1 \8 T. J* [
1 G$ s+ O( o$ x" q$ ] "นี่สรุปมึงชอบพี่เขาจริงหรอ" เต้รีบเข้ามาถาม
" T ~1 E( a& h2 ^6 z5 J& d( \ "กูก็ไม่รู้ดิ กูไม่ได้เจอพี่เขามานาน พอได้เห็นหน้าแล้ว...กูก็ คิดถึง"8 _4 _: M' j! b4 j$ H
"แล้วมึง......เอากันยัง"
" d" H8 F' J) i! ]8 Z "เชี่ย ถามไรเนี่ย พี่เขาเป็นผู้ชายนะเว้ย"( o7 o) z5 V- |6 q: B/ q: z
"มึงผู้ชาย กูก็ผู้ชาย ยังเอากันได้เลย"# R4 l l; \5 c- i7 w* ?7 ~! g
"สัส ไม่ใช่แบบนั้น กูหมายถึง พี่เค้ามีแฟนเป็นผู้หญิง"
4 w5 z% ~' e/ q) i "แล้วยังไง", t3 |/ J, W- h4 G% p* B8 X
"พี่เค้าไม่ได้เป็นไบเหมือนพวกเราไง"' X0 |! Q. X0 \, c1 i- Y
"แล้ว?"
# J2 U' _7 u, x% b( [+ N7 J "ไอ้สัส กูไม่รู้โว๊ยยยยย แล้วมึงอะ เมื่อวานกับน้องบาสเป็นไง" ปายเปลี่ยนเรื่องด้วยการถามเต้เรื่องเด็กในสังกัด เต้เลยยื่นมือถือมาให้ปาย 9 P* w$ g2 }5 ?' Y/ e) w
"สดเลยหรอมึง น้องมันร่านขนาดนั้นไม่กลัวหรือไง"
3 d; }, V& W: ^! s. Y8 Y3 L/ ~5 R& S1 X1 s. ~ p1 @; K# L6 d
! u, M) }; X& O8 ~ ปายที่รับมือถือเต้มาดู เป็นคลิปที่เต้ถ่ายเอง ในคลิปนั้นท่อนลำขนาดเขื่องสีคล้ำกำลังทะลวงประตูหลังที่เนียนเรียบไร้ขนสีขาวผ่อง แต่หูรูดนั้นแดงปลิ้นตามท่อนลำที่กระซวกผ่านเข้าออก" w( f. P; a$ I2 q, t
"ไม่ใช่กู อันนั้นไอ้กันห้อง2 กูสดกับมึงคนเดียวนะจ๊ะเมียจ๋า" เต้พูดพร้อมเดินมาคลอเคลียปาย+ b N) m) H. p3 s5 ]
"เมียพ่อง!!! นี่สินะที่มึงไม่ยอมแต่งตัว" ปายพูดพร้อมหันไปมองที่แก่นกลางลำตัวของเต้ที่มันตั้งลำโด่ เต้ยิ้มอ่อนพร้อมเอามือกดมันลงก่อนจะปล่อยมันเด้งตีหน้าท้อง แปะ แปะ
* x3 v0 k3 I& i1 s6 L8 i/ } a4 I
* ^; H9 t b) J1 J: E* k3 ^
"มึงนี่แม่งรู้ใจกูจริงๆ" เต้พูดพร้อมส่งสายตาอ่อยปาย พร้อมเข้ามาถอดชุดที่ปายเพิ่งสวมออกจนเกลี้ยง
/ [# ~; V- u; `' k- N; R D* V4 k( _8 _
5 F% d) E0 J X! W S/ q3 J8 b" k
ทั้งสองคนเปลือเปล่าในห้องล็อคเกอร์โดยไม่สนใจว่าจะมีใครหรือนักกีฬาคนไหนเดินมาเจอแม้แต่น้อย ทั้งคู่เลื่อนหน้าเข้าหากัน มือของเต้กอบกุมเอาท่อนเอ็นที่ผงาดเต็มที่สาวควง ก่อนที่เต้ จะเริ่มบทรักกับปาย ด้วยการกระซิบเบาๆข้างหูปายว่า7 W% N' j z/ s. L+ ^
# d* p& K3 b! R6 _! \2 ?
"มึงจินตนาการว่ากูเป็นพี่โชนดูสิ"
, }' }( P# c' @% t0 [( m, q: h& l H" U
$ a* }6 U Q8 j6 k' I5 g( |/ O. g3 o
พอปายได้ยินก็ผงะหน้าออก: `# v# N& C8 @, F% f' s
"เมื่อวาน มึงทำอะไรพี่เข้าบ้าง" เต้รู้ว่าปายเคยชอบโชน และมองท่าทีปายก็คงจะมีการสัมผัสกับโชนมาแล้ว เพียงแต่ไม่รู้มากน้อยแค่ไหน
% [# ?! [2 ?" h; P% d "แค่ภายนอกกัน"
/ b) ]8 D5 I; L8 l. g5 W "อืมมม แล้วมึงทำอะให้พี่โชนบ้าง" ปายค่อยๆเดินเข้ามาหาเต้ก่อนจะเอาท่อนลำของทั้งคู่จับชิดกันแล้วใช้มือสาวว่าว เต้ก็เพลินกับมือปาย 0 o. k3 H3 r, o- h; g; j
"แค่นี้หรอ?"3 M% h' J& ]: y( B' j' \
"หึ"% P3 ~; \; k9 T. C6 S
"แล้วมึงทำอะไรอีก อ่าาาาา", Z. G. x- F C4 m C/ T2 z
0 U' w) z) h. _1 K3 ~ J3 F5 B2 N* D
$ E9 l+ e% s. s& e! | ปายค่อยๆก้มตัวลงตรงหน้าเต้ ก่อนจะจับท่อนเอ็นของเต้ที่ตอนนี้หัวแดงบานเตรียมพร้อม แล้วจัดการเอาปากครอบใช้ลิ้นดุนเลียเงี่ยงให้เต้ เต้จับหน้าปายกระเด้าเข้าออกเองจนในที่สุดก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยอารมณ์ที่มีระบายลงคอปายไปจนหมด
1 Q" `$ \; d( ?( ~) z9 J+ }, s1 [. N# w
, U. ?% C! b( [2 Q "อ่าาาาส์ มา กูทำให้"- e( |- G* X2 e) E; d3 B' Z; S
! G' e7 [( G m3 l: X, J2 d$ y2 E" u, R) J
เต้พูดจบก็จับปายขึ้นมานั่งบนโต๊ะไม้ตัวยาวที่คั่งกลางระหวางตู้ล็อคเกอร์ ก่อนจะดูดดุนท่อนเอ็นให้ปาย
: u* B' x/ n6 g1 g "มึงลองคิดว่านี่คือปากพี่โชนสิ"
; ?1 d: }0 h# N/ R5 w) Y7 t2 }8 U" x' y* Q3 n/ D0 ?% ~* x# s
# Z: I! D" j/ K7 l
พอปายได้ยิน ภาพของโชนที่ทำรักกับเขาเมื่อวานก็ลอยมาในหัว ภาพของโชนที่นอนหลับบนเตียงของเขาลอยมา ภาพริมฝีปากอวบอิ่มที่เขาแอบมองตอนโชนหลับแล้วเขาจับปลายอวัยเพศของตนเขี่ยปัดซ้ายขวา จนทนไม่ไหวเข้าไปชักตัวเองจนแตกเมื่อคืนลอยมา จนเขาเองไม่อาจห้ามได้พอคิดว่าโชนเป็นคนถวายบัวให้อย่างถึงพริกถึงขิงแบบนี้ เลยปล่อยน้ำออกมาใส่ปากของเต้ด้วยเวลาอันรวดเร็ว พอเสร็จสมอารมณ์หมาย ทั้งคู่หันไปเห็นนักกีฬาที่เพิ่งซ้อมเสร็จเนื้อตัวชุ่มเหงื่อ 4คนกำลังยืนมองมาทางพวกเขา ก่อนจะเดินเข้ามาหา แต่ปายเพิ่งเสร็จไปแล้วนึกถึงหน้าโชน อยากกลับบ้านไปหาเร็วๆจึงขอตัวก่อน ปล่อยให้เต้ได้สนุกสนานกับนักกีฬาที่เหลือแทน.....% a. P7 ` F- F" n+ S
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|