อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-1-16
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 451
- พลังน้ำใจ
- 46141
- Zenny
- 104879
- ออนไลน์
- 9602 ชั่วโมง
|
ตกเย็นโชนกลับบ้านมาเห็นบ้านเงียบ เลยลงมือเตรียมมื้อเย็น ด้วยการทำอาหารง่ายๆอย่างไข่เจียว และผัดกะเพรา ตอนั้นเองที่ปายเดินเข้ามาในบ้าน9 T4 z4 `6 Z8 l# U$ q& P, j8 @
; {% C5 p2 V# {; C
, Q( ~5 _% d# r, s( [* h+ S "ทำไมกลับบ้านเย็นจัง โรงเรียนเลิกช้าหรอ"
% L# K! y6 a; S* s% q "เปล่าครับ ปกติพ่อไปรับช้าผมเลยเล่นบาสรอ"! ~- c- ^$ ?: L7 Y
"อ่อ แล้วอาโป้ไปไหนล่ะ" โชนหันมองหาไม่เจอเลยถามปายที่เดินเข้าบ้านเพียงคนเดียว
8 o1 ]& J# r/ E- ~ "พ่อบอกว่ามีธุระเลยมาส่งผมแล้วก็ขับรถไปเลย"
: j; }2 O* H6 g4 X9 { "อ๋อ แล้วนี่ปายกลับเย็นทุกวันเลยหรอ"
; N ^7 I) d3 J2 M' f: F2 O) _2 n "ครับ เพราะตอนนี้ไม่มีคนขับรถ"
* _+ B* Q8 X& k" K- {2 G4 S "อืม งั้นให้พี่ไปรับไหมล่ะ"
) j3 ?: N) t3 W "จะไม่รบกวนพี่หรอ"
! Q5 ]& c7 O$ R/ h$ L( y "รบกงรบกวนอะไรกัน ตอนนี้พี่ก็อยู่บ้านเราฟรีๆ แถมค่ารักษาพ่อพี่ พ่อเราก็ออกให้ พี่ไม่อยากอยู่เฉยๆน่ะ ว่าแต่ทำไมบ้านดู...." โชนจะถามปาย แต่ก็นึกเกรงใจที่มาอยู่บ้านเขาแล้วมาว่าบ้านเขาอีก เลยอึกอัก ปายที่เหมือนจะรู้% S6 }2 k" m! S; Y: r2 Q0 [
"ก็ตั้งแต่พี่ออกไปไม่นาน พ่อก็จ้างคนสวนกับคนขับรถมาใหม่ เพราะเห็นว่าลุงเชนงานยุ่ง แต่ไม่ถึงปี พ่อก็บอกว่าคนสวนกับคนขับรถลาออก แล้วให้ลุงเชนมาขับรถแทน ผมไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า แต่ตั้งแต่ตอนนั้น พ่อก็ดูเศร้าๆ แต่บางทีก็โกรธ เลือดขึ้นหน้า ผมเคยเห็นพ่อเข้าออกโรงพยาบาลอยู่ช่วงนึง แต่หลังจากนั้นก็ร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนพี่จะกลับบ้านมาไม่นานนี้เอง" พอโชนฟังก็จับจุดต่างๆและเดาว่า อาโป้อาจจะมีปัญหาเรื่องเงินก็ได้ เลยไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อ
/ Z+ a4 \* }, ?6 }: |, u- ]; G 9 L; z, l. c/ J% @9 m q
"อืม พี่ทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลย"
* Q4 [8 p+ S7 Z$ i0 D "เวอร์ แค่ไข่เจียวกับผัดกะเพราะ"
3 O" i+ c4 s* @% k$ i "เอ้า จริงๆนะ เนี่ยดู" ปายทำท่ากินอย่างมูมมามโชว์ให้ดู, h& y9 e2 {0 ?2 V9 d
"โอเค เชื่อแล้วเชื่อแล้ว" พอทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูหนังด้วยกันที่ห้องรับแขก ปายที่รอจังหวะอยู่ พอมีโอกาสเลยฟุบตัวลงนอนบนขาของโชน โชนก็ก้มหน้ามองปายอย่างงงๆ
2 p# ]* g: R- n& g% I& W% e "ผมเมื่อยอะ ขอหนุนหน่อยนะ" โชนมองปายด้วยความสับสน แต่ปายกลับยิ้มระรื่น
0 f1 Z5 D% W; e- H* P) H. Z- f "นอนดูแบบนี้จะสนุกหรอ ฮึ"
5 ^% u# X; i" h, x) ] "สนุกที่สุดเลยอะ"
8 {9 s, \: |/ k6 a+ J. T9 z
/ }; n( A/ K. m/ e. _
+ W1 i% P1 s9 K: l: ^0 D แต่ดูหนังไปได้สักพัก เป็นปายที่อยู่ไม่นิ่ง มือค่อยๆลูบไล้ท่อนขาของโชน โชนก็ส่ายขาหนี ปายก็เก็บแขนนิ่ง ก่อนจะค่อยๆทำเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าที่หัวของตนถูกบางอย่างกำลังชนอยู่# k# V; Q x+ h6 G1 {
"ปาย อยู่นิ่งๆสิ หนังกำลังมันส์เลย", B& z( h K. e( \$ t
แต่ปายไม่ฟัง แถมยังใช้หัวถูไถสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยน
. X/ l$ d% ^0 n( v, W "ปาย อย่าซนสิครับ ตอนเด็กๆไม่เห็นพูดยากแบบนี้เลย"# @$ L5 \3 u- Z& k6 q
"ก็นั่นตอนเด็ก ตอนนี้ผมไม่เด็กแล้วนะครับ"" x' j% s2 J/ _& N9 j( K2 q- F
"หึ ยังไงก็เด็กกว่าพี่อยู่ดีนั่นแหละ"; I8 F+ f' `2 g9 A B+ y
"พี่โชน....." ปายหยุดการกระทำทุกอย่างนิ่งจนโชนงง0 e5 |; g8 f$ T9 [# p( Q
"......เป็นอะไร ทำมะ....อื้อ จ๊วบ" โชนที่เห็นน้องนิ่งไปเลยถาม แต่ไม่ทันจบประโยค ปายก็ยื่นหน้าขึ้นไปเอาปากจุ๊บที่ปากของโชน ก่อนจะเบือนหน้าไปที่ข้างหูของโชนแล้วกระซิบเบาๆ" x- E3 `7 x- a% L2 y
"มีอย่างอื่นที่มันส์! กว่าหนังอีกนะ สนใจมั๊ย"2 U& e& }8 W6 g6 Q. i
โชนอึ้งไม่คิดว่าจะถูกเด็กรุกขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตนนั้นก็ไม่เคยถูกหยามแบบนี้ เลยก้มลงไปจูบคืนเด็ก จนปายตั้งตัวไม่ทัน8 l3 z+ Q: t6 J/ ^. B
"ม๊วฟ จ๊วบ อืม พะ พี่โชน อืม จ๊วบ ผมหาย หายใจ ไม่ออก แฮกๆ" ปายที่ถูกโชนจู่โจม แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปาก ลิ้นของโชนบดเบียดลิ้นของเขา แล้วเหมือนโชนจะเกร็งลิ้นของตัวเอง แล้วหมุนวนลิ้นของปายจนปายเสียอาการ หายใจไม่ทั่วท้อง เป็นครั้งแรกที่ปายเสียอาการขนาดนี้
$ m4 N* Y- n0 Y6 c( o: x 3 f! r p6 l) n" V
"อืมมมมม บ๊วบ เป็นไงล่ะ มาเล่นกับพี่"$ ?: M1 l0 S! G1 h
"แฮกๆ ผมไม่คิด อึก ว่าพี่ จะเก่งขนาดนี้"
( O C' X" [$ o# y& _0 { "ทำมาดูถูกพี่ เด็กน้อยเอ้ย ฮ่าๆๆๆ ไป ไปอาบน้ำทำการบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพี่ไปล้างจานก่อน" ปายที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็น
0 _3 c0 L% f6 k0 Q% l2 ]0 C "พะ พี่โชน แค่นี้หรอ พี่จะทำแบบนี้จริงๆหรอ" ปายที่อารมณ์ค้าง เพียงแค่ถูกจูบ น้องชายก็ตระหง่ายเตรียมออกศึก แต่โชนมาตัดฉับเท่านี้ ปายถึงกับงง แต่ถึงจะเรียกโชนยังไง โชนก็ไม่สนใจ เขาเลยต้องเดินเข้าห้องอย่างเลือกไม่ได้ แล้วจัดการสำเร็จโทษด้วยเมียทั้ง5 แทน
5 z- D% A4 e) X. V5 J! x/ {6 Z: b% e. @6 u2 @
0 t& w. G( C) c% [" x) { โชนที่ไล่ปายขึ้นห้องได้ก็ถอนใจโล่ง เขาไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้น สัมผัสที่โหยหา เหมือนอยากจะจูบจนคนน้องขาดอากาสตายไปตรงนั้น แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะเลยเถิดไปไกล
9 n: t7 X2 ~8 d9 w& U7 E2 b0 M! e9 M0 c; B/ e
: B7 k* y0 n8 a* a+ S
ภาพในหัวย้อนกลับไปตอนที่โชนเข้ามาบ้านหลังนี้ครั้งแรก หลังจากที่แม่เสีย พ่อได้พาเขาเดินทางมายังบ้านหลังนี้ พ่อเขาพาเขาไปแนะนำกับโป้ เจ้าของบ้าน ตอนนั้นเขาอายุเพียง8ขวบ และมองไปยังเด็กน้อยที่ดูซนนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นบ้าน ตอนนั้นปายอายุประมาร3ขวบได้ โป้เลยให้โชนเล่นกับน้อง
3 k! _$ o1 n H& ]% H
- c A0 D. }2 Q( D# T7 }$ V$ x1 {7 K% m( j) ]
หลังจากนั้น โชนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงของปายเรื่อยมา โชนนั้นเอ็นดูและรักปายมาด้วยความเป็นพี่ตั้งแต่นั้น จนวันหนึ่ง พ่อของโชนบอกให้โชน รัก และดูแล ปาย ให้เหมือนลูกน้องที่จะต้องคอยปกป้องเจ้านาย ในตอนนั้นโชนก็ไม่เข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้โชนเข้าใจแล้ว ว่าพ่อเขาหมายถึงอะไร เพราะพ่อเขากลัวว่าความรู้สึกที่เขามีให้ปายนั้น อาจจะก้าวข้ามเส้น พอปายขึ้นมัธยมต้น โชนเลยเริ่มถอยออกห่างจากปาย และตอนนั้นปายได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างเต้ ด้วยความเป็นเด็ก พอเริ่มห่างจากโชน ปายเลยติดเพื่อนอย่างเต้แทน $ r- G. ]# I0 U
. X( o8 l: K" k- c แต่พอโชนย้ายไปอยู่หอหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ปายเองกลับคิดถึงแต่โชน คิดถึงตอนที่โชนดูแลเอาใจใส่ และไม่ว่าปายจะดื้อแค่ไหน เป็นโชนที่จัดการทุกอย่างให้ปายตลอด ! _- O) z* y+ s) n2 d
. m% X ~1 ?/ Q( \1 w# D$ A. h" o
1 [# G* c4 f( \, b% s+ B3 O
โชนเลิกคิดฟุ้งซ่าน หลังจากล้างจานเสร็จไม่เห็นโป้กลับบ้านเลยจัดการปิดประตูบ้านปิดไฟ และเตรียมขึ้นห้อง ของตัวเองไป 'มัวแต่คิดอะไรวะไอ้โชน มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอฮะ' โชนสะบัดหัวสลัดความคิดก่อนจะไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วมานั่งมองมือถือบนเตียงข้างตัวเขา
( ?7 ]9 C4 I4 m4 w
8 U3 l' E- c. M& ~4 J6 z M6 j' t% h
หลังจากที่โชนตัดสินใจโทรกลับไปหาเบอร์นั้น
$ Z- Q5 U) a% `$ Y1 H "สวัสดีครับ ที่โทรมาก่อนหน้านี้ คุณมีธุระอะไรกับเขาหรอครับ"8 W) G' ^+ o* o* a# L
"เอ๊ะ อ๋อ น้องที่เก็บโทรสัพท์ได้ใช่ไหม เจอเจ้าของหรือยัง"/ \$ c. q: w0 y% G. x
"ครับ เจอแล้ว"
3 d8 F9 @% f3 P8 L "ผมขอคุยกับมันหน่อยสิ"
6 J+ s- I+ ^% L9 X6 b" _+ f "ตอนนี้ไม่สะดวกครับ มีอะไรคุยกับผมได้เลย"
' n! y: c i5 d, \ "หือ แล้วน้องเป็นใคร จะให้พีี่คุยแทน?"
% z# h" k# j* n9 L "ผมเป็น.....ลูกชายของเขาครับ!"* u. E8 |3 \% ~* v5 p
"แหม ของแบบนี้ จะให้เชื่อมันก็กะไรอยู่"
: A" i7 L, a7 B( i "พี่แค่บอกมาว่ามีธุระอะไรกับพ่อของผม"
" Q, s5 u0 p: Y: Y+ M "เอาง่ายๆเลยนะ พ่อน้องเป็นหนี้พี่อยู่ พี่ก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวาย แต่เรามันก็คนทำมาหากินอะนะ ยืมไปมันก็ต้องใช้ แต่พ่อน้องยืมเงินพี่ไปแล้วหาย แถมติดต่อไม่ได้ วันดีคืนดีมีคนมาบอกว่าเป็นลูกของเจ้าหนี้ จะให้พี่เชื่อได้ไง ว่าน้องไม่ใช่สายตำรวจ" โชนที่ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้ เขแค่อยากโทรมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้น9 X# g) B9 p% U( R- q5 m& V: ?1 D1 V; u
"งั้นนัดเจอก็ได้ครับ แต่ผมขอเลือกสถานที่เอง"
( q, \' r" _8 U, P) i$ L "ไม่มีปัญหา" โชนมองไปนอกหน้าต่างก็เห็น ร้านการแฟไม่ไกลโรงพยาบาล เลยนัดที่นั่น 2 K% F7 A) y- Q* m% q- _4 g
โชนเลยต้องมานั่งเครียดเพราะพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปเจอคนที่อ้างว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่อแล้ว3 z5 x( B; i& u/ H# M2 y
4 f, z) k+ X" H3 ?, P% `& W9 C4 A6 E$ w, B$ \& V8 \
พอเช้า โชนก็ลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเอง ก่อนจะลงไปชั้นล่าง ก็ยังไม่เห็นว่ามีใครตื่น โชนเลยเปิดตู้เย็นดูว่าจะลงมือทำกับข้าว แต่ของในตู้นั้นเหลือไม่มาก เลยคิดขึ้นได้ว่าโป้คงไม่ได้ซื้อของเข้าบ้าน โชนเลยตัดสินใจไปตลาดสดตอนเช้าที่ห่างไปประมาณครึ่งกิโล เพื่อเลือกซื้อของมาตุนไว้
1 ]( v2 ~/ W* B7 [6 K4 f+ M, t+ {7 k" u- O5 {
I7 M, m( m' A; l9 l% u
ขณะที่เลือกซื้อของอยู่นั้น โชนก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน$ g' Q: ~* K+ U8 V9 ^
"โชน ไอ้โชนป่ะ" โชนหันหน้าไปมองตามเสียงเรียก ก็เจอเข้ากับ'กาย' เพื่อนที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน
6 O: ]$ n9 U- u; R- M+ y "อ้าว ว่าไงมึง ไม่เจอกันนานเลยเป็นไงมั่งวะ"8 _+ p# F9 ~/ ^. N5 [2 c
"เรื่อยๆอะ แล้วมึงอะ ไม่เจอซะนาน ล่าสุดได้ยินว่าทำงานท่าเรือไม่ใช่หรอ"
/ I; B. ^) }2 Z* C$ o( [ "เออ ตอนนี้ออกแล้ว พอดีพ่อเข้าโรงพยาบาลว่ะ"
N& d5 W/ U S' e% `0 u "อ้าว! ลุงเชนเป็นไรวะ"9 C8 D" h4 G/ i8 h9 S3 }: k
"โดนรถชนว่ะ แต่ปลอดภัยแล้ว"0 w; S F. a% ], [$ }# T
"เออ แล้วอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปเยี่ยม": t6 a/ J2 S8 T; W7 K9 g# R' N
"ไม่เป็นไรมึง อีกเดี๋ยวก็คงออกแล้ว ว่าแต่มึงเหอะ ไม่ได้เป็นวิศวะกรชื่อดังหรอ"8 k) G- G" k. m' l0 E
"แม่ง ไม่ใช่ทางของกูว่ะ เจอลูกค้าบรีฟงานยากไม่เท่าไหร่ เจอซินแสเข้าไปกูยอมจ้า ฮ่าๆๆๆๆ"2 B# T( D6 w2 `7 L" O; i; z
"แม่มึงไม่ด่าเอาหรอ เรียนวิศวะแล้วไม่ได้เป็นวิศวะอะ") z8 J% s# R9 n+ T0 u9 G/ l
"หึ แม่กูไม่สนหรอกแค่กูหาเงินคืนแกได้ก็พอแล้ว" คือแม่ไอ้กายเคร่งมากครับ เรื่องเงินอะ คิดดูขนาดส่งลูกเรียนมหาลัย แกยังคิดเงินเลย แต่ยังดีที่ไม่คิดดอกเบี้ย จริงๆแล้วแม่มันงก แต่พอมันเก็บเงินครบ แม่มันก็เอามาคอยใช้จ่ายให้มันนี่แหละครับ อย่างตอนเรียนมัธยมแม่มันก็คิดค่าเทอมค่าข้าว พอมันว่างมันก็รับจ้างทำรายงาน ทำนู่นทำนี่ พอได้เงินเอามาคืนแม่มัน แต่พอมันติดวิศวะ แม่มันซื้อคอมเครื่องละแสนให้มันบอกว่าของมันต้องใช้
% T1 }5 S6 V. h8 l3 f1 S 6 g7 E& t1 p) L2 P( W1 g# D! m
"อ้าว แล้วไม่ได้เป็นวิศวะ มึงทำงานอะไรวะ"3 d& D8 F) m7 R8 V: ?
"นี่ไง" กายพูดจบมันก็ยื่นขวดนมเปรี้ยวที่พึ่งดื่มหมดมาให้โชนดู) ]8 V7 r4 k ^0 o4 p6 @
"อะไรวะ?"
7 S( h2 B; R' e6 [) ^' N& o "นี่ไง ข้างขวดนี่อะ กูเอง"' Q0 Y. m, _- n
"เชี่ย จริงดิ กูไม่เคยสังเกตเลย"โชนมองดูฉลากขวดนมเห็นพรีเซนเตอร์ที่กำลังถือขวดนมก่อนจะเพ่งดูดีๆเห็นกายทำท่าแบบเดียวกันหลังดาราชายคนนั้น
3 X" T+ {/ f( Y8 j- V. G( E5 ` "เออๆ ไม่แปลก เพราะดาราแม่งบังกูหมด"$ K" m v5 V( }; |7 m- P
"โห แล้วถ่ายแบบนี้ เงินพอใช้หรอวะ"4 U: d: ?+ I# z+ c" u6 ~( Q
"มึงอย่าดูถูก แค่ขึ้นโฆษณานี่ 5หลักนะโว๊ยย"
3 ?, U) H& c N# W/ [ "เชรด กูเพิ่งรู้"0 B' u9 J7 j! r9 C' B% V
"เออมึงกูไปละ เดี๋ยวแม่กูบ่น ดีใจที่ได้เจอนะเว้ย มึงกลับมาอยู่บ้านเลยใช่ไหม"9 i6 B+ h9 n1 A. C9 G* i2 \( J
"เออๆ"3 W R9 V# Y" p8 u0 `: ~
"เค ไว้เดี๋ยวเจอกัน" กายพูดจบก็รีบเดินไปที่ร้านของแม่ ส่วนเชนก็ถือของที่ซื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน * I+ J5 b: m5 W! \# A) d
2 |0 G$ g+ b% N2 g! s. E5 k
: ]* W3 u0 V o7 W* {
พอมาถึงบ้านก็ยังไม่เห็นใคร โชนเลยลงมือทำข้าวต้มกับไข่ดาว ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยอต่อยากทำ เพราะเกือบจะสายแล้ว ก่อนจะรีบไปปลุกปาย โดยรอบนี้โชนเคาะประตูห้องก่อน แต่เห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ เลยเปิดประตูเข้าไปเจอกับปายที่นอนอยู่บนพื้นสวมเพียงบอกเซอร์ตัวเดียว โชนเลยไปปลุกปาย+ n: q9 C! n, P* O, W
"ปาย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ปาย พี่นับถึงสาม หนึ่ง สอง ..."ปายงัวเงีย งัวเงีย จนโชนนับ แต่ไม่ทันถึงสาม ปายก็รีบสะดุ้งตัวลุกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ที่ปายรีบเพราะตอนเด็กๆนั้น เวลาปายตื่นสาย ถ้าโชนมาปลุกแล้วไม่ลุก ปายจะโดนทำโทษ โดยการที่โชนจะดีดหูจนกว่าจะลุก ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บแต่คงฝังใจไปแล้ว ก็โดนตั้งแต่เด็กอะนะ. S) n5 R7 k1 }* q0 D
/ m+ k6 q% b5 Q" K) w1 E
6 E3 V W+ v: L% b( Y: M* F- b/ r พอปายลุกไปเข้าห้องน้ำโชนก็ลงไปด้านล่างตักข้าวรอ พอโชนเห็นโป้ไม่กลับบ้าน ใจก็อยากจะโทรหาแต่ก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่อง แต่ปกติถ้าโป้ไปไหนจะบอกก่อนตลอด โชนเลยลองโทรหาโป้ดู
: G+ o6 l5 J7 P$ x" E4 I2 U, J) \! V: _7 `% r% e$ k
+ _9 C+ e- g1 O5 ]- r% m( V
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด2 B2 X* w5 l6 U/ H7 O1 r7 s
"อ้าวโชน โทรมามีอะไรหรอ"
# Y3 z4 p( H% _3 j5 X! j7 S, i* X "อ๋อ เปล่าครับ คือเมื่อวานอาไม่ได้กลับบ้าน ผมเลยโทรมาดูครับว่าไม่เป็นอะไรใชไหม" โชนกลัวว่าโป้อาจจะประสบอุบัติเหตุหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยโทรมาเช็ค
6 L- L& S# j" R% [ "เปล่าๆ โทษทีนะ พอดีอามีงานด่วนเลยไม่ได้บอก อาว่าวันนี้ก็น่าจะยุ่งอาจจะกลับพรุ่งนี้ อาฝากน้องด้วยนะ" ~2 d1 o8 A4 A! C6 ]& a& Z" [
"ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูน้องให้เอง"
3 X! Z0 h, p. l8 {* A2 L! x "โอเค ขอบใจมากนะ แล้วก็รถที่บ้าน กุญแจอยู่กระจาดบนโต๊ะหน้าทีวี อาฝากขับไปส่งแล้วก็รับน้องหลังเลิกเรียนด้วยนะ"/ K( h, O# c o4 e) @( ^3 E
"ครับ อา"
9 G. |! Q& p. G! i* J2 M0 p F7 Y; {% _ o( F' K
: O5 H1 z$ r* q4 _( H ตู๊ดดดดด
+ m5 `& z/ A9 w# m! H0 D
- b: t- q: e3 R' c! y9 t8 O8 |3 c5 H; _& B: @* J$ j5 {; [
พูดจบโป้ก็วางสายทันที ท่าทางคงยุ่งจริงๆนั่นแหละ วางสายไม่นานปายก็เดินลงจากห้องพอดี ทั้งคู่เลยกินข้าวด้วยกัน ขณะทานไป ปายก็จ้องหน้าของโชนไป2 ?: b# B2 ~) g* k+ i0 j, o
"มองอะไรบ่อยนัก รีบกิน จะสายแล้ว พี่ไม่อยากขับรถเร็ว". j! @1 n/ x- r2 I
"มองปากพี่อะแหละ ผมคิดอยู่ ว่าจะเอาคืนพี่ยังไงดี"" \/ m6 }7 y7 A; S- s! ^% s
"เอาคืนอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ซักหน่อย"! g' n0 e( {; }6 Q
"พี่ทำผมค้าง"5 A9 }' O9 Y: N6 K: w
"เราแหละ เริ่มก่อน รู้จักพี่น้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
" G- ^) a- l4 B& p( E. w "หึ พี่ไม่รู้หรอก ว่าพี่ปลุกมังกรในตัวผมแล้ว มันไม่ลงง่ายๆนะ" พอเห็นแบบนั้น โชนเลยเข้าโหมดจริงๆจัง
2 u, M& l- A/ [6 Q$ T% t "นี่ เรื่องนี้พี่ว่าเราต้องคุยกันจริงจังแล้วนะ พี่ไม่รู้ว่าปายคิดยังไง แต่พี่ให้ปายมากกว่านี้ไม่ได้นะ"3 }" \/ U: d9 _" l' n* B, U, y
"ทำไมครับ" ปายถามด้วยความจริงจังเช่นกัน
* l( [2 R9 G4 y. {. m6 G- }2 h "ก็เราสองคน..."
9 R% e- E& z* ~ "ไม่ต้องพูดครับ ผมไม่สนใจหรอก อนาคตจะเป็นไงไม่รู้ แต่ผมบอกไว้เลยว่าถ้าผมอยากได้ ผม..ก็ ต้อง ได้" โชนที่คิดว่าพุดไปคงไม่ฟังเลยตัดบทด้วยการลุกขึ้นเก็บจาน ปายก็เดินมาเก็บตามๆกัน ก่อนที่โชนจะขับรถพาปายไปส่งที่โรงเรียน บรรยากาศในรถก็อึมครึม ปายได้แต่จ้องหน้าโชน มองเครื่องหน้าของโชนอย่างละเอียด' u$ q2 N1 y Z: S
( B* ^5 m9 t) T0 [* a5 \2 K0 O
- J" ?5 y5 r8 S$ J7 x0 X# z, l, |
พอส่งปายเสร็จ โชนก็ขับรถเลยไปยังจุดที่นัดหมาย...: I1 T l. G; w( X* S
|
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ทักทายเข้ามาทำความรู้จักกันครับ
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-1 14:26:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-11-15 05:00:49
โพสต์ 2024-9-12 09:06:43
โพสต์ 2024-6-18 21:35:47
