อาศัยอยู่ในจังหวัดสระแก้ว
ลงทะเบียน2013-5-11
ล่าสุด2025-3-12
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 460
- พลังน้ำใจ
- 46943
- Zenny
- 108830
- ออนไลน์
- 9698 ชั่วโมง
|
ตกเย็นโชนกลับบ้านมาเห็นบ้านเงียบ เลยลงมือเตรียมมื้อเย็น ด้วยการทำอาหารง่ายๆอย่างไข่เจียว และผัดกะเพรา ตอนั้นเองที่ปายเดินเข้ามาในบ้าน* f; Y" y& h- D5 O
$ o6 A. U0 Z9 n3 e c
8 t* u. s- u2 m# F4 t4 v2 e r2 N "ทำไมกลับบ้านเย็นจัง โรงเรียนเลิกช้าหรอ"
) w+ W: _* T+ s/ w4 H "เปล่าครับ ปกติพ่อไปรับช้าผมเลยเล่นบาสรอ"3 Y" u1 s0 e4 h' X" c" F
"อ่อ แล้วอาโป้ไปไหนล่ะ" โชนหันมองหาไม่เจอเลยถามปายที่เดินเข้าบ้านเพียงคนเดียว
) U! [$ D+ `: c3 l6 x "พ่อบอกว่ามีธุระเลยมาส่งผมแล้วก็ขับรถไปเลย"! L0 b8 B' r4 \$ ]& H
"อ๋อ แล้วนี่ปายกลับเย็นทุกวันเลยหรอ"# X; @4 K. J6 n n, U' r h5 v
"ครับ เพราะตอนนี้ไม่มีคนขับรถ"7 |5 n0 _1 o* {
"อืม งั้นให้พี่ไปรับไหมล่ะ"
/ \( z. ]4 X8 t* i# L "จะไม่รบกวนพี่หรอ"2 H9 ~. t' X9 I7 i
"รบกงรบกวนอะไรกัน ตอนนี้พี่ก็อยู่บ้านเราฟรีๆ แถมค่ารักษาพ่อพี่ พ่อเราก็ออกให้ พี่ไม่อยากอยู่เฉยๆน่ะ ว่าแต่ทำไมบ้านดู...." โชนจะถามปาย แต่ก็นึกเกรงใจที่มาอยู่บ้านเขาแล้วมาว่าบ้านเขาอีก เลยอึกอัก ปายที่เหมือนจะรู้
; a, z( @5 C1 @* H' Y7 w+ M+ _$ D "ก็ตั้งแต่พี่ออกไปไม่นาน พ่อก็จ้างคนสวนกับคนขับรถมาใหม่ เพราะเห็นว่าลุงเชนงานยุ่ง แต่ไม่ถึงปี พ่อก็บอกว่าคนสวนกับคนขับรถลาออก แล้วให้ลุงเชนมาขับรถแทน ผมไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า แต่ตั้งแต่ตอนนั้น พ่อก็ดูเศร้าๆ แต่บางทีก็โกรธ เลือดขึ้นหน้า ผมเคยเห็นพ่อเข้าออกโรงพยาบาลอยู่ช่วงนึง แต่หลังจากนั้นก็ร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนพี่จะกลับบ้านมาไม่นานนี้เอง" พอโชนฟังก็จับจุดต่างๆและเดาว่า อาโป้อาจจะมีปัญหาเรื่องเงินก็ได้ เลยไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อ
, Q( n# f& w5 n9 }, z, ?9 r* `
+ ?4 y, u. y* |) ] "อืม พี่ทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลย"3 r s' t3 i3 l! I& |
"เวอร์ แค่ไข่เจียวกับผัดกะเพราะ"+ u$ J \. [4 n/ f/ q g
"เอ้า จริงๆนะ เนี่ยดู" ปายทำท่ากินอย่างมูมมามโชว์ให้ดู' }- j8 i& X6 |8 f* h7 U$ \) E
"โอเค เชื่อแล้วเชื่อแล้ว" พอทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูหนังด้วยกันที่ห้องรับแขก ปายที่รอจังหวะอยู่ พอมีโอกาสเลยฟุบตัวลงนอนบนขาของโชน โชนก็ก้มหน้ามองปายอย่างงงๆ
5 G% W! T# ~, X" v* Y "ผมเมื่อยอะ ขอหนุนหน่อยนะ" โชนมองปายด้วยความสับสน แต่ปายกลับยิ้มระรื่น
1 Y$ A, X0 o- n7 B "นอนดูแบบนี้จะสนุกหรอ ฮึ"; v9 C2 d' G5 `0 U# I6 ?7 Z
"สนุกที่สุดเลยอะ" ' i1 Q! @. f/ s% |; y
: a' }: y$ c" m' @5 y) l8 U6 a
0 e/ s* U0 l4 g7 R& ?/ b' W แต่ดูหนังไปได้สักพัก เป็นปายที่อยู่ไม่นิ่ง มือค่อยๆลูบไล้ท่อนขาของโชน โชนก็ส่ายขาหนี ปายก็เก็บแขนนิ่ง ก่อนจะค่อยๆทำเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าที่หัวของตนถูกบางอย่างกำลังชนอยู่9 s1 l, N* k+ W3 e% G0 b
"ปาย อยู่นิ่งๆสิ หนังกำลังมันส์เลย"3 P/ e! w6 l2 V G% u6 ~
แต่ปายไม่ฟัง แถมยังใช้หัวถูไถสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยน
$ _# J- [! m" E O E+ t "ปาย อย่าซนสิครับ ตอนเด็กๆไม่เห็นพูดยากแบบนี้เลย"" d$ l+ | E5 W: T o7 Y" [
"ก็นั่นตอนเด็ก ตอนนี้ผมไม่เด็กแล้วนะครับ"
1 i! c% p; k* I6 N( \% n% a3 u5 w "หึ ยังไงก็เด็กกว่าพี่อยู่ดีนั่นแหละ"
/ S5 c- N, e0 s0 N$ L "พี่โชน....." ปายหยุดการกระทำทุกอย่างนิ่งจนโชนงง
- ^! D; Z$ S+ F/ Y "......เป็นอะไร ทำมะ....อื้อ จ๊วบ" โชนที่เห็นน้องนิ่งไปเลยถาม แต่ไม่ทันจบประโยค ปายก็ยื่นหน้าขึ้นไปเอาปากจุ๊บที่ปากของโชน ก่อนจะเบือนหน้าไปที่ข้างหูของโชนแล้วกระซิบเบาๆ
) z! y9 n6 \9 Q! p "มีอย่างอื่นที่มันส์! กว่าหนังอีกนะ สนใจมั๊ย"$ g+ r5 F$ I; A4 m& Y
โชนอึ้งไม่คิดว่าจะถูกเด็กรุกขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตนนั้นก็ไม่เคยถูกหยามแบบนี้ เลยก้มลงไปจูบคืนเด็ก จนปายตั้งตัวไม่ทัน
" _7 ~7 t e$ q. Z "ม๊วฟ จ๊วบ อืม พะ พี่โชน อืม จ๊วบ ผมหาย หายใจ ไม่ออก แฮกๆ" ปายที่ถูกโชนจู่โจม แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปาก ลิ้นของโชนบดเบียดลิ้นของเขา แล้วเหมือนโชนจะเกร็งลิ้นของตัวเอง แล้วหมุนวนลิ้นของปายจนปายเสียอาการ หายใจไม่ทั่วท้อง เป็นครั้งแรกที่ปายเสียอาการขนาดนี้ ^% P6 {6 D8 @3 T( @
' s5 J/ A" F5 Q. U4 m) F
"อืมมมมม บ๊วบ เป็นไงล่ะ มาเล่นกับพี่"1 K( U& f7 [: D/ o0 J
"แฮกๆ ผมไม่คิด อึก ว่าพี่ จะเก่งขนาดนี้"& S% Z* N( ?+ e# o
"ทำมาดูถูกพี่ เด็กน้อยเอ้ย ฮ่าๆๆๆ ไป ไปอาบน้ำทำการบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพี่ไปล้างจานก่อน" ปายที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็น
( I. m7 _7 D! G* c% D5 U "พะ พี่โชน แค่นี้หรอ พี่จะทำแบบนี้จริงๆหรอ" ปายที่อารมณ์ค้าง เพียงแค่ถูกจูบ น้องชายก็ตระหง่ายเตรียมออกศึก แต่โชนมาตัดฉับเท่านี้ ปายถึงกับงง แต่ถึงจะเรียกโชนยังไง โชนก็ไม่สนใจ เขาเลยต้องเดินเข้าห้องอย่างเลือกไม่ได้ แล้วจัดการสำเร็จโทษด้วยเมียทั้ง5 แทน ) w5 W" k B2 v; [3 R( }' |
, P( A/ f% V6 Z$ H% A2 T. s7 b4 ~2 r, S \$ {' C; g
โชนที่ไล่ปายขึ้นห้องได้ก็ถอนใจโล่ง เขาไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้น สัมผัสที่โหยหา เหมือนอยากจะจูบจนคนน้องขาดอากาสตายไปตรงนั้น แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะเลยเถิดไปไกล
8 H0 a* B+ Y2 O! ^9 B
; e! x, }3 c- w5 J* t2 }$ n1 y( I# F0 D' x3 N6 N
ภาพในหัวย้อนกลับไปตอนที่โชนเข้ามาบ้านหลังนี้ครั้งแรก หลังจากที่แม่เสีย พ่อได้พาเขาเดินทางมายังบ้านหลังนี้ พ่อเขาพาเขาไปแนะนำกับโป้ เจ้าของบ้าน ตอนนั้นเขาอายุเพียง8ขวบ และมองไปยังเด็กน้อยที่ดูซนนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นบ้าน ตอนนั้นปายอายุประมาร3ขวบได้ โป้เลยให้โชนเล่นกับน้อง
k. b, H1 q o. l6 h3 O& v" R9 E8 B1 ^# ^, N! {6 c" h
( W5 _$ z9 A) m- I
หลังจากนั้น โชนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงของปายเรื่อยมา โชนนั้นเอ็นดูและรักปายมาด้วยความเป็นพี่ตั้งแต่นั้น จนวันหนึ่ง พ่อของโชนบอกให้โชน รัก และดูแล ปาย ให้เหมือนลูกน้องที่จะต้องคอยปกป้องเจ้านาย ในตอนนั้นโชนก็ไม่เข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้โชนเข้าใจแล้ว ว่าพ่อเขาหมายถึงอะไร เพราะพ่อเขากลัวว่าความรู้สึกที่เขามีให้ปายนั้น อาจจะก้าวข้ามเส้น พอปายขึ้นมัธยมต้น โชนเลยเริ่มถอยออกห่างจากปาย และตอนนั้นปายได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างเต้ ด้วยความเป็นเด็ก พอเริ่มห่างจากโชน ปายเลยติดเพื่อนอย่างเต้แทน ) ~! M9 Y1 ]# R, M) ?' g1 G+ s
$ D! M" o5 ?! y: c, k% U9 e
แต่พอโชนย้ายไปอยู่หอหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ปายเองกลับคิดถึงแต่โชน คิดถึงตอนที่โชนดูแลเอาใจใส่ และไม่ว่าปายจะดื้อแค่ไหน เป็นโชนที่จัดการทุกอย่างให้ปายตลอด / N, Y9 v- K {3 L# e. n
) t1 \' M3 s. g6 ^
8 g# v5 g4 n V# b/ Y% ?
โชนเลิกคิดฟุ้งซ่าน หลังจากล้างจานเสร็จไม่เห็นโป้กลับบ้านเลยจัดการปิดประตูบ้านปิดไฟ และเตรียมขึ้นห้อง ของตัวเองไป 'มัวแต่คิดอะไรวะไอ้โชน มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอฮะ' โชนสะบัดหัวสลัดความคิดก่อนจะไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วมานั่งมองมือถือบนเตียงข้างตัวเขา, u) T' X4 ^, y. D F
/ ?7 Y8 D' y, p5 g' x# F
% f' k3 ^1 V2 N( e8 e$ G( o หลังจากที่โชนตัดสินใจโทรกลับไปหาเบอร์นั้น 2 }! J Z: u3 }$ A! M! Z# u4 u
"สวัสดีครับ ที่โทรมาก่อนหน้านี้ คุณมีธุระอะไรกับเขาหรอครับ"
2 r: q' I. q$ m5 H, p T' } "เอ๊ะ อ๋อ น้องที่เก็บโทรสัพท์ได้ใช่ไหม เจอเจ้าของหรือยัง"
$ D( q! M2 Y* q# s1 b "ครับ เจอแล้ว"2 D8 s \" W1 r
"ผมขอคุยกับมันหน่อยสิ"
: Z$ q+ ^+ M6 T8 P1 ]" [7 M "ตอนนี้ไม่สะดวกครับ มีอะไรคุยกับผมได้เลย"
2 x5 F5 ~7 |" r) r' n "หือ แล้วน้องเป็นใคร จะให้พีี่คุยแทน?"
3 g5 `: o3 Y0 @+ _3 ?+ } "ผมเป็น.....ลูกชายของเขาครับ!"
1 h' a! f x- _ "แหม ของแบบนี้ จะให้เชื่อมันก็กะไรอยู่"
* m: R7 L' V) V! ] "พี่แค่บอกมาว่ามีธุระอะไรกับพ่อของผม"
6 j5 k+ m7 I! X+ v "เอาง่ายๆเลยนะ พ่อน้องเป็นหนี้พี่อยู่ พี่ก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวาย แต่เรามันก็คนทำมาหากินอะนะ ยืมไปมันก็ต้องใช้ แต่พ่อน้องยืมเงินพี่ไปแล้วหาย แถมติดต่อไม่ได้ วันดีคืนดีมีคนมาบอกว่าเป็นลูกของเจ้าหนี้ จะให้พี่เชื่อได้ไง ว่าน้องไม่ใช่สายตำรวจ" โชนที่ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้ เขแค่อยากโทรมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้น- r/ n$ T$ o9 {
"งั้นนัดเจอก็ได้ครับ แต่ผมขอเลือกสถานที่เอง"
% a+ o2 A6 f$ [, W "ไม่มีปัญหา" โชนมองไปนอกหน้าต่างก็เห็น ร้านการแฟไม่ไกลโรงพยาบาล เลยนัดที่นั่น $ @7 ^- o' t" v$ F; w' r
โชนเลยต้องมานั่งเครียดเพราะพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปเจอคนที่อ้างว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่อแล้ว( H; m5 o# }+ m$ U& s- h
1 W/ `( N# Q3 ~. A5 g% J! m8 F5 p& z& z6 o3 V3 P" W
พอเช้า โชนก็ลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเอง ก่อนจะลงไปชั้นล่าง ก็ยังไม่เห็นว่ามีใครตื่น โชนเลยเปิดตู้เย็นดูว่าจะลงมือทำกับข้าว แต่ของในตู้นั้นเหลือไม่มาก เลยคิดขึ้นได้ว่าโป้คงไม่ได้ซื้อของเข้าบ้าน โชนเลยตัดสินใจไปตลาดสดตอนเช้าที่ห่างไปประมาณครึ่งกิโล เพื่อเลือกซื้อของมาตุนไว้
' P$ t6 l, A: Z, J- v( _4 t, u
3 `2 t9 m6 O) H8 I/ ]) C; o
5 |4 N" }& E/ c3 T& m- `9 Q# @1 ? ขณะที่เลือกซื้อของอยู่นั้น โชนก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน7 P% x% V9 r) }
"โชน ไอ้โชนป่ะ" โชนหันหน้าไปมองตามเสียงเรียก ก็เจอเข้ากับ'กาย' เพื่อนที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน ( N- w" f. R+ P* l2 h9 o' F
"อ้าว ว่าไงมึง ไม่เจอกันนานเลยเป็นไงมั่งวะ"
) l5 ^. t, A" ]; `5 { E "เรื่อยๆอะ แล้วมึงอะ ไม่เจอซะนาน ล่าสุดได้ยินว่าทำงานท่าเรือไม่ใช่หรอ"' ^8 W b: t9 f; U$ t
"เออ ตอนนี้ออกแล้ว พอดีพ่อเข้าโรงพยาบาลว่ะ" , r) ?# a- E! I* M
"อ้าว! ลุงเชนเป็นไรวะ"2 T' R! n' w- r8 u6 W6 H
"โดนรถชนว่ะ แต่ปลอดภัยแล้ว"' a2 v- P. r1 ~, a% E+ |% x
"เออ แล้วอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปเยี่ยม"& n( u# n) t: D- L* Q; ^- t3 }$ R
"ไม่เป็นไรมึง อีกเดี๋ยวก็คงออกแล้ว ว่าแต่มึงเหอะ ไม่ได้เป็นวิศวะกรชื่อดังหรอ"
) g7 Y% ~& d" g "แม่ง ไม่ใช่ทางของกูว่ะ เจอลูกค้าบรีฟงานยากไม่เท่าไหร่ เจอซินแสเข้าไปกูยอมจ้า ฮ่าๆๆๆๆ"9 V: y: Z! g3 L& z& w* ?6 \
"แม่มึงไม่ด่าเอาหรอ เรียนวิศวะแล้วไม่ได้เป็นวิศวะอะ"
* Y; g" t% v7 f; |1 ~ o+ @ "หึ แม่กูไม่สนหรอกแค่กูหาเงินคืนแกได้ก็พอแล้ว" คือแม่ไอ้กายเคร่งมากครับ เรื่องเงินอะ คิดดูขนาดส่งลูกเรียนมหาลัย แกยังคิดเงินเลย แต่ยังดีที่ไม่คิดดอกเบี้ย จริงๆแล้วแม่มันงก แต่พอมันเก็บเงินครบ แม่มันก็เอามาคอยใช้จ่ายให้มันนี่แหละครับ อย่างตอนเรียนมัธยมแม่มันก็คิดค่าเทอมค่าข้าว พอมันว่างมันก็รับจ้างทำรายงาน ทำนู่นทำนี่ พอได้เงินเอามาคืนแม่มัน แต่พอมันติดวิศวะ แม่มันซื้อคอมเครื่องละแสนให้มันบอกว่าของมันต้องใช้
/ z4 T! ?9 a6 _1 c0 P5 F2 v
, r8 ?! H* V# B$ x. k: g5 I) M4 ~2 D "อ้าว แล้วไม่ได้เป็นวิศวะ มึงทำงานอะไรวะ"% e6 j# z3 \! ]% e* w4 G8 f" ?3 w( n
"นี่ไง" กายพูดจบมันก็ยื่นขวดนมเปรี้ยวที่พึ่งดื่มหมดมาให้โชนดู
6 Q7 A0 D: ?( c# T0 L$ A' N "อะไรวะ?"
C" _. t* ]! q8 a3 I6 I "นี่ไง ข้างขวดนี่อะ กูเอง"
- ~. b1 ~& s% {0 |: I0 d' z- K+ h "เชี่ย จริงดิ กูไม่เคยสังเกตเลย"โชนมองดูฉลากขวดนมเห็นพรีเซนเตอร์ที่กำลังถือขวดนมก่อนจะเพ่งดูดีๆเห็นกายทำท่าแบบเดียวกันหลังดาราชายคนนั้น% O" K0 _) Q) a0 g+ f
"เออๆ ไม่แปลก เพราะดาราแม่งบังกูหมด"
, u- T2 p# l* w% p. [: E "โห แล้วถ่ายแบบนี้ เงินพอใช้หรอวะ"- |/ X! z/ ?3 t( l3 Y4 a
"มึงอย่าดูถูก แค่ขึ้นโฆษณานี่ 5หลักนะโว๊ยย"/ @# h6 H, J5 f
"เชรด กูเพิ่งรู้"# V% Q/ h) N x9 a; t. @
"เออมึงกูไปละ เดี๋ยวแม่กูบ่น ดีใจที่ได้เจอนะเว้ย มึงกลับมาอยู่บ้านเลยใช่ไหม"5 e$ q* c1 b( F# r( B
"เออๆ"
" q& o& |: n! \2 Y "เค ไว้เดี๋ยวเจอกัน" กายพูดจบก็รีบเดินไปที่ร้านของแม่ ส่วนเชนก็ถือของที่ซื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน
' w( F$ D. y: ], ]$ d& r- L2 W- ]& |: b1 B& q" E9 ?
( E' K8 Z2 l1 I* B3 G/ ]* X: a พอมาถึงบ้านก็ยังไม่เห็นใคร โชนเลยลงมือทำข้าวต้มกับไข่ดาว ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยอต่อยากทำ เพราะเกือบจะสายแล้ว ก่อนจะรีบไปปลุกปาย โดยรอบนี้โชนเคาะประตูห้องก่อน แต่เห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ เลยเปิดประตูเข้าไปเจอกับปายที่นอนอยู่บนพื้นสวมเพียงบอกเซอร์ตัวเดียว โชนเลยไปปลุกปาย" e1 b0 H5 E. J- |* H* R$ |
"ปาย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ปาย พี่นับถึงสาม หนึ่ง สอง ..."ปายงัวเงีย งัวเงีย จนโชนนับ แต่ไม่ทันถึงสาม ปายก็รีบสะดุ้งตัวลุกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ที่ปายรีบเพราะตอนเด็กๆนั้น เวลาปายตื่นสาย ถ้าโชนมาปลุกแล้วไม่ลุก ปายจะโดนทำโทษ โดยการที่โชนจะดีดหูจนกว่าจะลุก ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บแต่คงฝังใจไปแล้ว ก็โดนตั้งแต่เด็กอะนะ
, ?5 U H7 m* i% q5 d1 r4 ~0 J3 w( T7 _$ U# x! X# P
" h8 X- K5 m/ u3 _+ H
พอปายลุกไปเข้าห้องน้ำโชนก็ลงไปด้านล่างตักข้าวรอ พอโชนเห็นโป้ไม่กลับบ้าน ใจก็อยากจะโทรหาแต่ก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่อง แต่ปกติถ้าโป้ไปไหนจะบอกก่อนตลอด โชนเลยลองโทรหาโป้ดู
7 @+ E0 M+ @ j- E9 o6 N9 V, A0 ^, r/ U& l/ \( y' t4 Q: B
; Z) F2 B3 w. w ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด: Z: A9 n! F1 ^5 U; r& Q
"อ้าวโชน โทรมามีอะไรหรอ"
& u1 d; A: z$ O5 s8 E "อ๋อ เปล่าครับ คือเมื่อวานอาไม่ได้กลับบ้าน ผมเลยโทรมาดูครับว่าไม่เป็นอะไรใชไหม" โชนกลัวว่าโป้อาจจะประสบอุบัติเหตุหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยโทรมาเช็ค3 {, c' J4 v7 S7 z
"เปล่าๆ โทษทีนะ พอดีอามีงานด่วนเลยไม่ได้บอก อาว่าวันนี้ก็น่าจะยุ่งอาจจะกลับพรุ่งนี้ อาฝากน้องด้วยนะ"
: {. q: x6 U5 J" t- z" ~2 ^ "ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูน้องให้เอง"5 f! H1 `5 c' f U/ \: |
"โอเค ขอบใจมากนะ แล้วก็รถที่บ้าน กุญแจอยู่กระจาดบนโต๊ะหน้าทีวี อาฝากขับไปส่งแล้วก็รับน้องหลังเลิกเรียนด้วยนะ"& k' W5 O1 Q& E% n a8 L
"ครับ อา"
+ S, i6 \8 E( B7 K
7 o; l8 L% d; n N
/ F* C1 ]% \# f4 t ตู๊ดดดดด+ B' c+ B3 h" I4 ]/ v" b3 `; N8 ~
& c6 i0 Q8 u/ T* C2 k0 c
8 s1 F9 p, f6 r4 D) T* Z พูดจบโป้ก็วางสายทันที ท่าทางคงยุ่งจริงๆนั่นแหละ วางสายไม่นานปายก็เดินลงจากห้องพอดี ทั้งคู่เลยกินข้าวด้วยกัน ขณะทานไป ปายก็จ้องหน้าของโชนไป
1 Z) S: G) y6 X D+ J "มองอะไรบ่อยนัก รีบกิน จะสายแล้ว พี่ไม่อยากขับรถเร็ว"
" ~, _# Q6 b+ c1 p- R9 A/ R "มองปากพี่อะแหละ ผมคิดอยู่ ว่าจะเอาคืนพี่ยังไงดี", @6 y6 e9 u3 g+ O) V& A, H
"เอาคืนอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ซักหน่อย"
5 ~0 X# s! }0 v! I "พี่ทำผมค้าง"5 ^9 Y' r7 r* u& Z8 Z8 V
"เราแหละ เริ่มก่อน รู้จักพี่น้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
4 K+ F$ w f4 A "หึ พี่ไม่รู้หรอก ว่าพี่ปลุกมังกรในตัวผมแล้ว มันไม่ลงง่ายๆนะ" พอเห็นแบบนั้น โชนเลยเข้าโหมดจริงๆจัง p+ T% t- n' V3 t
"นี่ เรื่องนี้พี่ว่าเราต้องคุยกันจริงจังแล้วนะ พี่ไม่รู้ว่าปายคิดยังไง แต่พี่ให้ปายมากกว่านี้ไม่ได้นะ"% g% y& u- v2 W8 s
"ทำไมครับ" ปายถามด้วยความจริงจังเช่นกัน" y8 o. {3 x1 Z
"ก็เราสองคน..."! A* U4 r5 m3 h8 B
"ไม่ต้องพูดครับ ผมไม่สนใจหรอก อนาคตจะเป็นไงไม่รู้ แต่ผมบอกไว้เลยว่าถ้าผมอยากได้ ผม..ก็ ต้อง ได้" โชนที่คิดว่าพุดไปคงไม่ฟังเลยตัดบทด้วยการลุกขึ้นเก็บจาน ปายก็เดินมาเก็บตามๆกัน ก่อนที่โชนจะขับรถพาปายไปส่งที่โรงเรียน บรรยากาศในรถก็อึมครึม ปายได้แต่จ้องหน้าโชน มองเครื่องหน้าของโชนอย่างละเอียด- ^7 g$ A5 {6 q( a, U) C' }& K
# n X' o2 k5 i' _; ]& b# h) t5 \, N7 s# p
พอส่งปายเสร็จ โชนก็ขับรถเลยไปยังจุดที่นัดหมาย...
6 d5 X! v0 P5 C5 h) r! O/ c* h |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
ทักทายเข้ามาทำความรู้จักกันครับ
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-1 14:26:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-11-15 05:00:49
โพสต์ 2024-9-12 09:06:43
โพสต์ 2024-6-18 21:35:47
