แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-4-5 04:44
y5 G8 H! u5 R' J' z/ Z+ \. P
# I1 V- j5 u0 C2 G2 {7 _***ตอนนี้เป็นการเล่าเรื่องปัญหาภายในครอบครัวของเราซะส่วนใหญ่ / _$ [# ^- O4 r8 \% T) t1 ?% y
ใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรแบบนี้ สามารถข้ามไปรออ่านตอนหน้าได้น้า เตือนไว้ก่อนเน้อ... ไม่อยากให้เสียเวลาอ่านจ้า***! [ a/ \3 `- S. Y( l4 B- ]
, ^# {! W9 q; J% [) |/ [" Y
-----------
% {# a8 P$ X. n, f2 h7 Yหลังจากที่พี่ยักษ์กับพี่เมฆออกไปแล้วเราและพี่บัวก็ขึ้นมาดูทีวีข้างบนบ้าน
# \/ | O- K; K8 G6 b g' Vตอนนั้นด้วยความที่พี่บัวเขาเป็นสายละครพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆก็เลยต้องสลับช่องกันดูเวลาที่ช่องการ์ตูนโฆษณา
8 ] l, M: l6 |0 M+ K; i- F; vถึงจะไม่ได้ออกไปเล่นด้วยกันแต่อย่างน้อยได้นั่งคุยเล่นด้วยกันไปเรื่อยก็ยังดีตามภาษาเด็ก
9 }$ V" l5 x, h% F( y$ ]
, f$ x4 b* A: W# w) ~. o$ _1 [หลังจากนั้นสักพักใหญ่เราก็ได้ยินเหมือนเสียงคนเดินขึ้นบันไดมาแต่เป็นเสียงเท้าที่หนักมากเลยเดินออกไปดู0 o/ T6 J2 Z2 X6 l; ~. |
แต่ใบหน้าของคนที่เราเห็นกลับเป็นอีกคนหนึ่งที่ตอนนั้นเรารู้สึกไม่อยากเจอมากที่สุด
s( o4 \# l! m2 Z0 D. F6 |% ^( E" D5 B) ~1 K# d0 r3 M
ป้าอัญ...+ [* {9 W0 k/ [1 j
+ Y! \' P6 N" M0 d( D' _* X
คนที่มีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆ ของเรา เป็นพี่สาวคนโตของแม่...- X4 {( l8 [5 s( [7 d3 y( l1 I
% p* E2 O8 }+ G6 e, R2 C“ไอ้มิน! มึงมาอยู่นี่ทำไม!!ทำไมมึงไม่อยู่กับยาย!!!”ป้าอัญเดินขึ้นมาด้วยสีหน้าบึ้งตึงพร้อมกับชี้หน้าด่าทันทีที่เห็นหน้าเรา3 w; [: h, g6 Q* N* y+ c
- L$ X) x$ S, c- ~8 z6 K
เราได้แต่ยืนตัวสั่น และไม่กล้าตอบอะไร
) \( W; R. n4 n4 _0 S' R0 I3 p! S
: F1 O6 V T/ m H“กูถามว่าทำไมไม่อยู่กับยาย! มึงอย่าทำตัวมีปัญหาเหมือนแม่มึงได้มั้ย?!!” ป้าอัญเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับกระชากแขนเรา
เราได้แต่ยืนตัวสั่นเพราะความกลัว กลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมาแต่เราต้องพยายามข่มใจตัวเองไว้
7 S# ?1 x# q* Z& p. ?3 tไม่งั้นเราจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่องและโดนลากตัวกลับไปง่ายๆ แน่% ^# {+ W; |# J& `( f5 |; n, O% a
4 i/ d6 O; ]& Y9 i“มิน...อยากอยู่กับพี่ยักษ์...”เราทำได้แต่ตอบกลับไปสั้นๆ ตามที่เคยคุยตกลงกับพี่ยักษ์เขาเอาไว้ h1 n- x. g& S7 o; ~ C" F
แต่การที่อ้าปากตอบกลับไปแค่นั้นก็ทำให้เราเสียงสั่นมากจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา0 J# D9 ]& g, }' z
* q# q: v: K( n, @“ป้าคะ พี่ยักษ์เขาให้มินอยู่ด้วยจริงๆ นะ” พี่บัวเดินออกมาช่วยพูดพร้อมกับมายืนใกล้ๆ เหมือนจะดึงตัวเราออกไป) w* o6 X; _8 g, s, v3 g% _/ v
& Z5 t* j, M7 g2 S0 ~แต่เหมือนว่าป้าอัญจะไม่ได้สนใจอะไรแกฟาดฝ่ามือที่หนาใหญ่แกของมาที่กลางหลังของเราจนดัง “อ๊อก”
( G3 ^/ \' G/ ?4 F4 Nมันเจ็บและจุกมากจนทำให้เราล้มหน้าคว่ำลงกับพื้น/ }, z4 ?, J6 r$ r) O2 n! Y
4 E2 V" i% s/ ?ตอนนั้นพูดตามตรงว่าเรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้วมันทั้งเจ็บและกลัวแต่เราพยายามกลั้นเอาไว้ไม่ให้สะอื้นออกมา# m+ \6 }1 e F/ u9 b7 U4 |
5 F+ M& t9 \. n3 R2 l
“มึงไปเก็บของเดี๋ยวนี้!แล้วกลับไปกับกูซะไอ้เด็กเหี้ย!!”
9 `2 P) m: i/ Y+ n3 T4 \- e. R% x4 w8 Z
“...มิน...อยากอยู่...กับพี่ยักษ์...นะป้าอัญ..มินขออยู่กับพี่ยักษ์...”เราพยายามพูดออกไปเพื่อยืนยันคำพูดเหมือนเดิม เพราะเราสัญญากับพี่เขาไว้แล้ว
1 P3 \6 {$ j; `% r
1 k4 Q- t7 q9 Hแต่เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ฟังและไม่เข้าใจอะไรเลย... ป้าอัญเดินมาทั้งหยิก ทั้งทุบทั้งตีจนเราเจ็บและกลัวมาก ทนไม่ไหวจนต้องร้องไห้โฮออกมา
, O$ k& F7 d. B7 q. i
6 V; R) J' z, U/ _* E3 Z4 I% T- ?
พี่บัวก็พยายามจะมาช่วยแต่ด้วยความที่พี่เขาก็ยังเด็กทำให้ช่วยอะไรไม่ได้มาก
6 N' D' a- [* s3 U# ~# Z0 o0 y( |$ b' {. `! ~/ [1 o
หลังจากนั้นป้าอัญก็ลากเราเข้าไปในห้องแล้วยืนคุมบังคับให้เราเก็บของใส่กระเป๋าและไปกับแก
8 _. s1 V0 ^! s+ qตอนนั้นเราพยายามค่อยๆ เก็บของให้ช้าที่สุด อย่างน้อยก็ถ่วงเวลา ในใจก็หวังลึกๆว่าพี่ยักษ์อาจจะกลับมารับเราเร็วกว่าตอนเที่ยง... . k- q* p7 `' _
แต่พอเห็นเรามีท่าทีชักช้า...ป้าอัญก็ลงมือตีเราอีกและกำชับว่าให้เราเก็บเร็วๆ...
, B! }8 s; O6 j3 x7 A& \. X; c9 k) H* z9 q- a$ @' S
ตอนนั้นเรากลัวมากได้แต่หันไปมองพี่บัวที่มาช่วยเก็บของอยู่ข้างๆ
8 J0 T' g2 V$ d
f4 Z9 H2 M6 B* j8 } H4 J! ?, Kสุดท้ายเราได้แต่หอบของพะรุงพะรัง แล้วเดินตามป้าอัญกลับไปที่บ้านของยายโดยมีพี่บัวเข็นรถจักรยานแล้วคอยเดินอยู่ข้างๆ
; |0 c& w: W9 P0 r. _8 l9 z1 kได้แต่หันหลังกลับไปมองที่บ้านพี่ยักษ์...อยากให้พี่เขากลับมารับเราก่อนเวลาจัง' F% q- C: N; a' A3 L1 @! Q0 S4 G
เรารู้สึกกลัวมากๆ กลัวว่าถ้ากลับไปถึงบ้านยายแล้วเราจะต้องเจอสิ่งที่น่ากลัวมากกว่านี้ถ้าไม่มีพี่เขาอยู่ด้วย...
/ b6 `8 w9 g. Y6 l2 X& q/ g
: S$ X0 `) `" Y$ w7 Vและมันก็จริงอย่างที่เราคิด...
& `* P3 e# G2 e" W/ T, pพอไปถึงบ้านของยายบรรดาป้าๆ และลูกพี่ลูกน้องของเราที่โตแล้วมายืนรวมรอกันอยู่ที่บ้านป้าห้าถึงหกคน
. ^/ b' _' q% i+ K1 Z4 ?( W
มองเขาไปไม่เห็นมีใครสักคนเลยที่เราจะวิ่งเข้าไปหาและขอความช่วยเหลือได้...
4 T. a, h" Q, G( k( L
) X% ]0 A) ?: X& c8 z( rเรายืนอยู่หน้าทางเข้าไม่กล้าเดินเข้าไปก่อนที่ป้าอัญจะกระชากแขนกึ่งจิกเล็บเข้าไปทำให้เราเจ็บมาก จนต้องยอมเดินตามเข้าไป * A1 A8 [; S7 o3 [* ]
“มึงกลับมาทำไมไอ้มิน!ออกไปจากบ้านกูเลยนะ!!”พอพูดจบยายก็เอาไม้ฟืนที่อยู่ใกล้ๆเขวี้ยงมาทางเรา ( V, _" ^# H2 q, E
บอกตามตรงนะตอนนั้นเราไม่รู้สึกเจ็บเลย มันรู้สึกเจ็บจากข้างในมากกว่ามันรู้สึกแย่และเสียใจจนอธิบายไม่ถูก
3 D" k5 H2 |# _" rทำไมต้องทำรุนแรงกับเราขนาดนี้ด้วย... M: g$ L6 |$ M. `; G" i
3 x& |, l8 s' B$ N9 @1 U& }เราทำอะไรผิดหรอ?
; v/ j( o, A* h2 I+ R4 u# B2 x# Y; L3 Q: G9 T1 m
เราได้แต่ก้มหน้าร้องไห้โดยมีพี่บัวมายืนโอบไหล่อยู่ข้างๆ อย่างน้อยก็ยังมีพี่บัวนี่แหละที่คอยอยู่ด้วย
8 U, U, U5 W" c Jถึงพี่บัวเขาจะช่วยปกป้องเราจากคนพวกนี้ไม่ได้แต่อย่างน้อยการที่พี่บัวเขาอยู่ข้างๆ3 M+ ]5 T) ~7 g6 ?" y
ก็ทำให้เรารู้สึกดีและปลอดภัยขึ้นสักเล็กน้อยก็ยังดี...3 F$ \6 q% @# X3 P6 r
+ E4 G8 j- ~2 ]0 Z ]# z8 d
หลังจากนั้นเราก็โดนบรรดาญาติๆ รุมด่า
สาเหตุก็มาจากเพราะเรา ทำให้พวกชาวบ้านมาต่อว่าพวกเขา
/ R# N) D2 P% r, b* q4 W' W& |; sว่าแค่เด็กคนเดียวยังเลี้ยงไม่ได้เลยแถมเป็นลูกหลานตัวเองแท้ๆ ปล่อยให้ไปอยู่กับคนอื่น " P3 S* \3 K" \
7 {$ k% `) z6 H6 s6 K6 Vขออธิบายตรงนี้หน่อยว่า การที่ชาวบ้านเขามาคอยต่อว่า หรือคอยแขวะพวกญาติๆ เกี่ยวกับเรื่องเลี้ยงดูเรา ชาวบ้านพวกนั้นเขาก็ไม่ได้ว่าเป็นห่วงเราหรืออะไรนะ... : u- i. b0 ~4 e& ^
แต่ว่าชาวบ้านบางคนในอดีตเคยมีปัญหาบาดหมางขุ่นข้องหมองใจกับทางบ้านยายเราอยู่แล้ว พอเขารู้ว่าจุดนี้สามารถเอามาแขวะได้ เขาก็เลยคอยแซะอยู่เรื่อยๆ ทำนองว่าแค่หลานคนเดียวบ้านนี้ก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงได้ ต้องให้คนอื่นเอาไปเลี้ยงอะไรประมาณนี้... ) Y5 L( h* Q: z, h' j: ?6 J
แต่มันก็เป็นความจริงด้วยแหละว่าไม่มีใครอยากเลี้ยงเราหรอก... บรรดาป้าๆ เขาก็มีลูกอยู่แล้ว แถมแม่เราไม่สามารถส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้ในจำนวนเงินที่พวกเขาพอใจได้ (ก็คือค่าจ้างเลี้ยงนั่นเอง) เลยไม่มีใครอยากได้เราไปเลี้ยง สุดท้ายเราเลยต้องอยู่บ้านตัวเอง แม่แค่อาศัย กึ่งๆ ฝากยายให้ช่วยดูแลเราตามที่เล่ามาตอนต้น
! y6 s6 z( a% C; v8 B% b! Q“ก็ให้มันกลับมาอยู่กับยายนั่นแหละ อย่ามีปัญหาให้มาก ถ้าอยู่ไม่ได้ก็โทรตามเรียกให้แม่มันมาเอาไปเถอะ”/ E* H l- `' j8 S! d0 j" O
หนึ่งบรรดาญาติของเราพูดขึ้นมา. S* H4 B: R8 B, x( D! a' e
! y. l; G) o2 E& z“…มิน...จะอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ” เราได้แต่ก้มหน้าตอบกลับไปไม่กล้าเงยหน้ามองคนพวกนั้น
7 r4 B& j4 |4 E) g1 r- ?% r% @ทั้งที่เสียงยังสั่นกลัวแล้วน้ำตาก็ไหลคลอเบ้าอยู่แบบนั้น
6 x6 f# N$ m% b: ~3 r
; I; f+ g# c6 m. O: `+ @“กูขอสักทีเถอะ พูดขนาดนี้แล้วมันยังไม่เข้าใจอีก! ไอ้เด็กเหี้ย!!”# Z0 m$ b# v, e: G3 F1 z$ K+ |
ป้าอัญยกเท้าขึ้นถีบจนตัวเราล้มลงตอนนั้นเราไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมป้าเขาต้องโกรธแค้นเราขนาดนี้% ~5 c3 l% }9 n& u
# ?! Z0 x0 e7 l4 z" K* C( `ตอนนั้นเราที่ล้มลงกับพื้นได้แต่นอนร้องไห้ แล้วทำได้แค่เพียงร้องเรียกหาแม่...
. Q/ n8 s9 D3 a7 A) Z" Nพอนึกถึงภาพนี้ทีไรก็รู้สึกสงสารตัวเองมาก8 [7 h1 K" y" J& B: F
" ]& ?. l$ v V+ c* _
พี่บัวเข้ามาพยุงตัวเราลุกขึ้นแล้วพาเราเดินกลับเข้าไปที่บ้านก่อนจะล็อคประตู* @7 f4 f8 a8 R' P
/ V% H1 q! q- S7 @& \7 C
เรายังได้ยินเสียงด่าทอตามไล่หลังมาเป็นระยะๆ
3 v8 f2 I5 z, I3 j" g- B. Sพร้อมกับเสียงที่พวกเขาคุยตกลงกันเสียงดังอยู่
6 b7 M, {) J# ~' E0 X' \ v5 H1 d2 B0 q4 f3 i0 T
เหมือนจะเกี่ยงกันไปมา ว่าใครจะเอาเราไปเลี้ยงจะได้ไม่ต้องโดนคนอื่นเขาว่า...5 C6 T+ k& y3 t- V2 x8 V$ f+ ^+ y
2 I. [0 M. a9 v- Y7 ~1 F; X7 X: qเรานั่งร้องไห้พร้อมกับมองนาฬิกา เมื่อไหร่จะถึงตอนเที่ยงสักที...
% n4 _4 @; y2 y3 c" `; l9 uถ้าพี่ยักษ์กลับมาที่บ้านแล้ว พี่เขาจะรู้มั้ยนะว่าเราอยู่ที่นี่แล้วเขาจะกลับมารับเราหรือเปล่าในใจมันเริ่มคิด และกลัวไปต่างๆ นานา
3 Z1 ~6 j, w* e
( \8 `$ R, O1 B, o( o+ m# X4 ?ตอนนั้นได้แต่คิดว่าถ้าเราเลือกที่จะไปหาปลากับพี่ยักษ์ตั้งแต่ทีแรกไม่มัวมานั่งดูการ์ตูนเราคงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้...# {, G+ B9 }8 M; x
, l7 s! m6 P) S: @* T4 {5 L ---------
: A: Y1 l$ j, J- O5 R* Mเราสะดุ้งตื่นขึ้นหลังจากหลับไปพักใหญ่ได้ยินเหมือนเสียงเร่งเครื่องรถมอเตอร์ไซค์บิดมาดังมากจากที่ไกลๆ จนมาจอดที่หน้าบ้านเรา
5 I$ K: Z) B7 X( g& _) g Sมันคล้ายกับเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ยักษ์ แต่พอเสียงมันถูกเร่งเครื่องจนดังมากเราเลยไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่
) ` H8 ]8 X, e' |8 R6 zแต่ขอให้เป็นเสียงของรถมอเตอร์ไซค์พี่ยักษ์เถอะ...
' ]# g. t/ ^ b& ^1 ?2 c: ~/ _: l
0 _ x. S& x( B0 J1 zสักพักก็ได้ยินเสียงเอะอะดังขึ้นมาจากทางบ้านของยาย; S" X: B! e! B( ^
และได้ยินเสียงด่าทอ พอเราได้ยินว่ามีชื่อพี่ยักษ์อยู่ในคำด่าพวกนั้น4 ~% q: P2 B) r- i% m
เรารู้สึกดีใจมากเลยรีบเปิดประตูออกไปก็เจอหน้าพี่เขาที่กำลังเดินเข้ามาพอดี
/ a# h+ k; w4 K- W0 X+ [9 C) h% z% w( K+ `
ตอนนั้นมันรู้สึกดีใจมากๆ เราเลยวิ่งไปกอดพี่เขาพี่ยักษ์เลยอุ้มเราขึ้นไปแล้วเช็ดน้ำตาให้/ x4 B; [: ^6 }; _8 O4 E, d
0 X1 D" J6 J, L, r. a. v“พี่ยักษ์...พวกยายแล้วก็ป้าตีมินใหญ่เลยค่ะ ทั้งหยิก ทั้งตีเลย”
ยังที่เราไม่ทันจะพูดอะไร พี่บัวก็รีบออกจากบ้านตามมาแล้วฟ้องพี่ยักษ์
- T# ]2 _+ @- ^) fทำให้พี่ยักษ์เปิดดูตรงแขนเสื้อและใต้เสื้อเราทั้งหน้าและหลัง# Q5 g+ ]: R$ K: R& D! ?
พอพี่เขาเห็นรอยช้ำพวกนั้นสีหน้าพี่เขาก็นิ่งไป...
พร้อมกับวางเราลงแล้วบอกให้เราไปเก็บข้าวของและให้เดินไปรอที่รถ
# @' ^% m- u) Q* U
$ s" j; [& }, ?0 t) e" Z% ?“มีปัญหาอะไรพวกมึงก็มาเคลียร์กับกูดิวะ!!! จะไปยุ่งกับเด็กมันทำไม!!!!”8 l# M7 U/ m# l$ U
พี่ยักษ์เดินไปตะคอกใส่หน้าพวกยายและป้าๆ6 M! f+ d' U: l1 G+ r
ทำให้บางคนก็หน้าถอดสีทันที' }. p1 e( Q) }8 V, ~# d/ H
s9 @: J. \, S& B“มึงจะทำไมไอ้ยักษ์?! มึงจะทำอะไรพวกกู!!” ป้าอัญพูดจบก็เดินหยิบไม้หน้าสามขึ้นมา
3 z, t" h4 U$ ]) ?แล้วเดินเอาไม้มาตีหัวพี่ยักษ์แรงมาก ...ตอนนั้นถือว่ายังดีที่หัวพี่เขาไม่แตก
! ]8 y) ]4 o1 `; b' o: n3 R! M& F; b
เราได้แต่ตกตะลึงเพราะคิดว่าป้าเขาจะแค่หยิบไม้มาขู่เฉยๆ ไม่คิดว่าจะเดินมาตีพี่เขาแบบนี้: V1 [' D6 ]9 V9 H
* q2 a7 s- G9 {1 V& Uพี่บัวพยายามดึงเราเอาไว้ไม่ให้เข้าไป เพราะเดี๋ยวจะโดนลูกหลง: G; P/ U3 B4 l) w4 R* F" O. z4 v
ตอนนั้นพูดตามตรงว่าเราก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงดี...
5 k' {' P+ }) M1 C% K4 o% {& \: X8 R4 o0 r9 K" e
พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบโต้อะไรกับไปได้แต่จับและกระชากไม้หน้าสามออกมาจนหลุดมาอยู่ในมือเขา
; W/ Q2 R: o! d
) w) D" ~$ u, L6 A$ v: g- T“ช่วยด้วย! ไอ้ยักษ์มันหน้าตัวเมีย มันจะตีคนแก่ มันจะตีผู้หญิง!!”% p: ?7 U( j M! T
ป้าอัญตะโกนลั่นพร้อมกับเข้าไปทุบตีพี่ยักษ์ ทั้งที่พี่เขาได้แต่แค่ยืนยกมือปัดป้องเฉยๆ และมีไม้ในมือที่พึ่งแย่งมาจากป้าอัญ สักพักพวกบรรดาญาติพี่น้องสี่ห้าคนเราก็กรูกันเข้ามา
' Z. G' g: {. w. J( Q
ตอนแรกเรานึกว่าพวกนั้นจะมาช่วยเอาตัวป้าอัญออกไป...
3 R8 R5 D7 t# u( Eที่ไหนได้พวกนั้นกลับรุมทุบตีทั้งจิกทั้งข่วนรุมทึ้งกันอยู่แบบนั้น แต่พี่เขาก็ทำได้แค่ผลักออกและปัดมือป้องกันตัวจากพวกนั้นเพียงอย่างเดียว% l5 K* z+ W+ R) j! ^4 h, b
ไม่ได้ลงไม้ลงมือทำอะไรอย่างที่พวกนั้นแหกปากโหวกเหวกโวยวายเหมือนตัวเองโดนทำร้าย...
# S: |/ O5 m( l7 z
9 J, P3 R2 F' Bย้อนนึกถึงมันกี่ทีมันก็เป็นภาพความทรงจำที่ทำให้เราเจ็บใจมากๆ
( l- D4 P3 M7 d* S Oเพราะถ้าเป็นตอนนี้ละก็...นี่ก็พร้อมชนเหมือนกันแหละ , Q9 r) i o/ B) x& {
แต่ตอนนั้นเราช่วยอะไรพี่เขาไม่ได้เลยมันเป็นภาพที่ดูโหดร้ายป่าเถื่อน และยิ่งทำให้รู้สึกว่าเรารังเกียจครอบครัวนี้มาก...
. \1 p+ ~! J) ?! X0 t! x) U# Q
6 }% Z) f0 q! _4 {พูดตามตรงว่าตอนนั้นเรายืนดูอยู่มันเจ็บหัวใจอย่างบอกไม่ถูกที่ช่วยอะไรเขาไม่ได้5 P- \3 F7 u' i4 y) c, l
เราไม่รู้เลยว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดีจะช่วยพี่เขายังไง..., x- s+ {. ?9 J
2 Q4 b+ `; V1 @
ในตอนที่ยังเป็นเด็กทุกอย่างมันดูตัดสินใจยากมากจริงๆ $ n- X; T2 @# w. v+ N3 o: I
แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะวิ่งไปหยิบไม้ที่ใช้สอยมะม่วงเป็นไม้ไผ่แท่งเรียวยาวสูงประมาณสามถึงสี่เมตร' G' y& A i8 W7 Y# R! G% f% z
+ i: U N% y N5 g
เราตัดสินใจยกไม้ไผ่นั้นฟาดลงไปที่พวกนั้น... ถึงมันจะเป็นการกระทำที่ถ้าหากใครมองดูเราก็คงกลายเป็นเด็กที่ก้าวร้าว และดูไม่ดีไปเลยที่ทำร้ายญาติตัวเอง แต่เราทนดูพี่เขาถูกรุมทำร้ายต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ ; j- P! G: O0 h. i8 F( G
ซึ่งพอมันผ่านมาแล้ว มองย้อนกลับไปอย่างน้อยก็รู้สึกดีและขอบคุณตัวเองที่วันนั้นเราตัดสินใจทำแบบนั้น...# ?+ I/ T! g U7 F2 Y2 Q2 w
0 b9 n+ S4 n6 \# T iพี่ยักษ์หันมามองเรา สีหน้าพี่เขาดูตกใจพอสมควรที่เห็นเราทำแบบนั้น
3 e8 ~! }' o" L& P8 U, ?ตอนนั้นพวกป้าพอโดนตีก็หันมาด่าเราว่าไอ้เด็กเลว เด็กเนรคุณต่างๆนานา พอพวกเขาจับไม้ไผ่นั้นได้ก็กระชากแย่งไปแล้วจะยกไม้ฟาดเราคืน
! B2 Q: y/ q* J. L6 L- q
& [ Y. m: o4 Z. Dพี่ยักษ์เลยผลักพวกนั้นออก ด้วยความที่พี่เขาตัวใหญ่อยู่แล้ว
/ r$ A* v2 t# p3 Mพอออกแรงผลักพวกนั้นบางคนที่ไม่ได้ตั้งหลักก็กระเด็นถอยหลังตูดจ้ำเบ้ากับพื้นไป
" C7 U) Z/ p7 b/ v5 Y( L
, b4 i% Q7 O' ~9 Y' ~/ ^4 a“พวกมึงจะตบจะตีกูยังไงก็ได้! แต่อย่าทำเด็ก!! อย่าหาว่ากูไม่เตือน!!! คราวนี้ไอ้ยักษ์นี่แหละจะเป็นหน้าตัวเมียจริงๆ ให้ดู!!!!” V* X5 H; @7 ]) o1 j
พี่ยักษ์เดินมาอุ้มเราไว้แล้วหันไปตะโกนลั่นด่ากลับไปเสียงพี่เขาดังมากจนเราเองก็ยังสะดุ้ง
5 v9 V0 E9 x# c# e0 s @* X [# D2 b I) F, j0 I
พวกนั้นพอเห็นว่าพี่ยักษ์เริ่มจะโมโหและเอาจริง ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาอีกแล้ว7 |' O# Q+ u4 B& M
* a) B/ v8 W! T" @3 u1 C; z: c7 }
ได้แต่ด่าและไล่ให้เอาเราออกไป.../ B0 n5 c! f* O; F5 N N
, V7 a) _- T8 b* t4 Pหลังจากนั้นพี่ยักษ์ก็บอกให้พี่บัวกลับบ้านไปก่อนแล้วก็พาเราขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ขี่กลับมาที่บ้านเขา: A) F7 d+ W' X, |
; J2 |/ A; R$ y. R1 Lระหว่างทางเราสังเกตเห็นมีพวกชาวบ้านชะโงกหน้าออกมาดูกันหลายคน
+ d; M. m/ } r3 R e. |0 c/ s8 |" [- Qบางคนก็ออกมายืนอยู่หน้าบ้านแล้วหันมามองทางบ้านเราคิดว่าเขาคงได้ยินเสียงที่พวกเราทะเลาะกันแน่ๆ...
0 J) P0 X }/ h8 i1 e/ p- l
8 j; T; a. p. C* y( M0 y ---------
( V& I2 Z8 e9 ]) x
7 O; J/ u- D6 Q6 g. A
สุดท้ายก็จบลงที่การเคลียร์กันที่บ้านของผู้ใหญ่บ้านโดยที่ทางฝั่งญาติฝั่งยายเรา เขาไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่า พี่ยักษ์บุกมาทำร้ายร่างกายเขาถึงที่บ้านแล้วก็ยังพาตัวเราไปอีก (พูดเหมือนหวงมากรักมาก) " I! A: x0 V/ L; F3 Y! S, z
พอพี่ยักษ์พาตัวเราไปถึง ตอนนั้นมีชาวบ้านหลายคนเริ่มมาออกันที่บ้านผู้ใหญ่ด้วย
( e+ T# s( Z- l0 A( J+ ]* [" f) W
เพราะนานๆ ทีจะมีเรื่องเกิดขึ้น...ชาวบ้านที่รู้เรื่องก็ต้องมารอฟังกันเป็นธรรมดา - a7 Z. v0 w5 ~, j5 }7 ]
แต่ยังดีที่ลุงผู้ใหญ่เขาเลือกที่จะถามและฟังความจากเราเป็นหลักเราเลยเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังทั้งหมด...
9 s% x7 O0 m: S' y! i$ z( ]ว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ทำร้ายอะไรพวกญาติเราเลย มีแต่พวกญาติเราต่างหากที่ลงมือทุบตีจิกข่วนพี่ยักษ์
' o" H, G) a* V, J' j" O7 pจนรอยแผลพวกนั้นเต็มแขน เต็มคอพี่เขาไปหมด
& N8 W" a/ ^: q3 f$ S) p! k7 g4 V$ f' O1 \5 a* O+ W9 E
ในเมื่อเราเองก็ไม่อยากอยู่กับญาติๆ และคงกลับไปอยู่ร่วมกันไม่ได้อีก แล้วเพราะเราดันเล่าความจริงทุกอย่าง 3 a6 `. F! q0 `- I
ซึ่ง...มันตรงกันข้ามกับที่พวกเขาเล่า และเหมือนหักหน้าพวกเขาไปหมดแล้ว...
+ @# J- R# E' A0 k! K: E
, W$ X; D! T' g3 X1 e2 P
อันที่จริงปัญหาพวกนี้ เรื่องในบ้านของเรา ลุงผู้ใหญ่เขาก็พอจะรู้อยู่แล้วแต่เขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก - s' U& ? P' \' h7 a
เพราะมันกึ่งๆ เป็นปัญหาครอบครัวคนนอกไปยุ่งมากก็ไม่ดี
; J& k- u1 P: F, C3 aพอเราได้ออกมาเป็นฝ่ายพูดเอง เขาก็เลยสามารถช่วยเหลือเราได้เต็มที่ $ e" g6 R1 H8 L% j; V
ลุงผู้ใหญ่บ้านก็เลยประกาศว่าหลังจากนี้พี่ยักษ์จะเป็นผู้ปกครองและรับผิดชอบดูแลเรา เพราะเราเป็นคนเลือกด้วยตัวเอง ขอให้พวกชาวบ้านไม่นินทาว่าร้ายทางฝั่งญาติเรา จะได้ไม่มีปัญหาเกิดขึ้นกันอีก
- r% F, A B7 O# ?/ W4 p0 Uส่วนเรื่องที่พี่ยักษ์โดนเอาไม้ตีหัว พี่เขาก็ไม่ได้เอาความอะไร
ขอแค่อย่ามายุ่งย่ามกับเราอีกก็พอ และไม่อนุญาตให้พวกญาติเราไปเข้าพื้นที่บ้านเขาอย่างเด็ดขาด ไม่งั้นเขาจะถือว่าบุกรุกทันที ( ^8 `4 O- Y* H+ ^5 ?8 D
พอเสร็จเรื่อง หลังจากทุกคนแยกย้ายกันไปหมดแล้ว2 X* [# z9 ^% s, b/ Q/ O
6 T r: L" s& N; p' x. A: G! n
ลุงผู้ใหญ่ก็บอกว่าให้เราอยู่ก่อน เดี๋ยวเขาจะลองติดต่อโทรหาแม่เราให้ ว่าตกลงแม่เราจะเอายังไง...เพราะก่อนแม่เราไปกรุงเทพฯ เขาก็ฝากฝังลุงผู้ใหญ่ไว้อีกทางว่าให้ช่วยดูเราด้วย
. o# ~" P. n" i* i- p( [$ X9 m8 |& M
ด้วยความที่สมัยนั้นมันไม่ได้มีโทรศัพท์บ้านใช้กันทุกหลัง
% ?% c- j4 H9 x
ตอนนั้นทั้งหมู่บ้านรู้สึกจะมีอยู่แค่สองหลังเองที่มี2 m- D6 U2 s/ T) {* o! R
หนึ่งในนั้นก็บ้านลุงผู้ใหญ่นี่แหละที่มีโทรศัพท์
4 z) r, G ?2 L* B8 q$ p7 d2 H. c
จะเป็นมือถือรุ่นแรกๆ เลยที่เครื่องมันใหญ่มากๆต้องเสียบสายตลอดเวลา
, ?# v2 T4 i$ ?0 J9 Rส่วนใหญ่จะโทรศัพท์คุยกันได้ก็ต้องผ่านบ้านคนที่มีโทรศัพท์นี้แหละ
ซึ่งเขาคิดค่าใช้บริการทั้งโทรเข้าและโทรออก... : W* W; H4 n- y" E: g; M
พอบ้านลุงผู้ใหญ่เขามีโทรศัพท์แม่ก็เลยฝากเบอร์ที่ทำงานเขาไว้ให้
, s8 [ c* \; K+ o/ x9 ]+ C* U. V
เผื่อมีอะไรก็ติดต่อผ่านทางนี้ได้...แล้วเดี๋ยวแม่เขาจะไปใช้ตู้โทรศัพท์โทรกลับมา # O' s+ e# ~" m' c
ซึ่งปกติแม่จะโทรมาคุยด้วยทุกสิ้นเดือนอยู่แล้ว 5 z- x6 [: [6 ]" V: V
จะเป็นลักษณะการที่แม่จะโทรมาหาลุงผู้ใหญ่ก่อนว่าขอคุยกับเราหน่อย แล้ววางสายไป สักประมาณครึ่งชั่วโมงแม่ก็จะโทรมาใหม่ # S, X6 |0 U) D
4 V' q. m% _5 U9 s1 H, y ระหว่างที่แม่วางสายไป ลุงผู้ใหญ่ก็จะไปตามตัวเราให้มานั่งรอรับโทรศัพท์แม่ประมาณนี้
หลังจากที่ลุงผู้ใหญ่โทรไปหาที่ทำงานแม่เรา แม่เราก็ได้โทรกลับมา และคุยกับลุงผู้ใหญ่พร้อมนัดแนะว่าจะโทรกลับมาคุยกับเราอีกทีตอนช่วงหัวค่ำ
1 ^# X; C+ C9 w& Z' l6 C& Y& z/ x5 A2 G2 I
--------- + V i" n# g% p$ z, Q$ X) z' r
พอใกล้ช่วงเวลาหัวค่ำ พี่ยักษ์ก็พาเรามานั่งรอรับโทรศัพท์แม่ หลังจากที่พวกเรานั่งรอกันสักพักใหญ่ๆ แม่เราก็โทรมา/ ` F, t& B) ]( E; R7 G: A `
& C! i& S; h& G# X, t$ n
เราก็ได้คุยโทรศัพท์กันบอกตามตรงว่าทันทีที่ได้ยินเสียงของแม่
+ S5 R4 }4 M9 Y Q0 h4 W$ Mน้ำตาของเรามันก็ไหลออกมาไม่หยุด พี่ยักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆได้แต่ยืนลูบหัวเราไปมาเบาๆ* y q4 g$ ?; j5 D* j/ D
& y' g5 x8 j/ D. t" N
จำได้ว่าเราแทบเล่าอะไรให้แม่ฟังไม่ได้เลย เพราะร้องไห้จนเสียงสะอื้นไปหมดคุยกับแม่เขาไม่รู้เรื่อง & \! q1 K' V8 P+ a5 G3 R9 r
แต่จับใจความได้แค่ว่า...เดี๋ยวสิ้นเดือนแม่กับพ่อจะมารับไปอยู่ด้วยนะพูดตามตรงว่าตอนนั้นก็รู้สึกดีใจ* |; q6 M4 `- r/ x/ Y7 I3 E
พอเราเงยหน้าไปมองพี่ยักษ์ที่ก้มลงมายิ้มให้อย่างอ่อนโยน...อีกใจหนึ่งก็รู้สึกใจหายแปลกๆ...0 F( r6 n% j1 j
3 f9 M0 @1 {( m# A% a# h# h$ Y
--------- - W. d1 n. B- `& s2 q
) p# s& X6 k8 x9 e7 B" g# r; d: y
“แม่ว่ายังไงบ้างครับหมาน้อย?” พี่ยักษ์ถามขึ้นขณะที่กำลังทายาหม่องตามตัวให้เราหลังจากที่กลับมาถึงบ้านแล้ว
0 L& |: Y) H( t8 C0 C" x" |4 K- ^5 |# P$ q4 P7 U! _
“แม่บอกว่าจะมารับตอนสิ้นเดือนฮะ...” เราตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
# V) `/ `8 C- v6 i1 z1 q& o, K3 R
9 o7 L& R8 t0 y2 i' W“หืมมมมม มารับไปเที่ยวเหรอ? หรือมารับไปอยู่ด้วยเลย?”
- ]& m$ f7 B5 m3 E( V. P& t, E' M* }; ]) K( T3 W5 ^
“ไม่รู้…เหมือนกันฮะ...”
Y- {! R9 |, H6 m2 }
$ [% X) G& S9 _" L' Z“เอ้า! นี่ไง มัวแต่ขี้แยร้องไห้จนคุยกับแม่ไม่รู้เรื่องเลย” พูดจบพี่เขาก็ทุบหัวเราเบาๆ หนึ่งที ทำเอาเราเผลออมยิ้มออกมา
3 l9 j# v, W, qเสร็จแล้วพี่เขาก็อุ้มเราไปนั่งบนตัก* K" @) b! l6 `1 |" E/ W
1 g! n4 g& t" c2 H" b8 g6 f
“แล้ว...หมาน้อยอยากกลับไปอยู่กับแม่มั้ยครับ?” พี่ยักษ์ถามพลางเอามือลูบหัวเราไปมา3 E! j6 V0 F. z3 [( ^- s8 Y
เราได้แต่นิ่งคิด...ในใจยังไงเราก็อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่อยู่แล้ว แต่อีกใจมันมีความรู้สึกว่าอยากอยู่กับพี่เขาเหมือนกัน...7 K5 h6 [; U" ]( q
; q5 a2 e' F2 y
“หืมมมมมม” พี่ยักษ์ก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วเอียงคอแล้วยิ้มเล็กๆเหมือนจะถามซ้ำเพราะไม่เห็นเราให้คำตอบเขา
" K$ I" D$ j# \, ~* v! D: V1 i; P) l1 D$ X' Y. W0 s- B
“ผม...รักพี่ยักษ์นะฮะ แล้วก็รู้สึกอยากอยู่พี่ยักษ์มากๆ เลยแต่ผมก็อยากอยู่กับแม่ ผมคิดถึงพ่อกับแม่...”+ I+ S9 P g; }; R9 b& q: Q/ f5 ^
ตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงถึงได้ตอบไปแบบนั้น... พอมานั่งคิดดู คำว่ารักที่เราพูดกับพี่เขาในตอนนั้น" v9 g4 j4 h$ M- `4 s A0 q
มันเป็นความรู้สึกแบบเดียวกับที่เรามีให้พ่อกับแม่ซะมากกว่า
8 ]( Z Z) \. G' I" F, I! ~" \8 J. m! b5 r) U! S
เราแค่รู้สึกไม่อยากให้พี่เขาเสียใจ ถ้าเราเลือกไปอยู่กับพ่อและแม่ ก็เลยต้องบอกว่าเราเองก็รักพี่เขาเหมือนกันนะ. t I" f# K2 r3 O
L3 u; V& l6 b. J e1 q4 W
พอตอบกลับไปเสร็จเราก็ลุกขึ้นสวมกอดพี่เขา
3 Y& M# J( h# Tพี่เขาก็โอบกอดเรากลับ พร้อมกับเอามือลูบไปมาเบาๆ
! G m5 ~& c d# |! A X6 T& _+ F
“ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ...”" ]4 \0 u3 o" X5 ]
# G2 j+ \" z$ q3 f* i“พี่ขอกอดหนูไว้แบบนี้อีกหน่อยนะ... พี่เองก็ชอบ...7 Q$ T/ a* N. W5 a4 k) U
อยากให้หนูกอดพี่แบบนี้เหมือนกัน อยากกลับมาแล้วเจอหนูนั่งยิ้มอยู่ที่บ้านแบบนี้ตลอดไปจังหมาน้อยของพี่...”
& n0 T+ G; L2 B% e+ U( w! C, K2 g
0 Y& K+ T6 f& nพอเราได้ฟัง มันก็ทำให้น้ำตาของเราไหลออกมา
" n( o* j: V9 rมันรู้สึกจุกและเจ็บกับคำพูดของพี่เขา พี่เขาพูดเหมือนเขาไม่มีใคร..., j# P/ |5 K" u& k" v/ [3 Q
ทั้งที่เขาก็มีพ่อกับแม่อยู่ถึงจะคนละบ้านแต่ก็อยู่ไม่ไกลกัน
0 z) d+ M. _; |9 {ตอนนั้นไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคำพูดของพี่เขาทำให้ใจเราสั่นได้ขนาดนั้น...8 C0 J' Y8 Y" w" J) ~, q4 E/ ~
7 U8 l5 n0 U# G0 [+ }สุดท้ายคืนนั้นเราได้แต่นอนกอดพี่เขาไว้แน่นทั้งคืน
9 g, Y3 y+ b" jเพราะนอกจากพ่อกับแม่แล้วก็มีพี่เขานี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกไว้ใจและรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยมากขนาดนี้
. i7 v' U& s1 ?
1 |9 j* T2 ] L- X. U0 ^คิดถึงกี่ครั้งก็ยังรู้สึกขอบคุณพี่เขาจริงๆ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-5 04:44:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-4-5 04:50:13
โพสต์ 2022-4-5 05:05:48
โพสต์ 2022-4-5 06:01:48
