แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-4-5 04:44 2 | O. N/ i: {, c( n. m D1 _" D" J/ O
+ |+ ~ _; ]; l0 x# d) N, n; [* l8 j N6 L***ตอนนี้เป็นการเล่าเรื่องปัญหาภายในครอบครัวของเราซะส่วนใหญ่
* {7 `9 u% [! F8 a( {- A
ใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรแบบนี้ สามารถข้ามไปรออ่านตอนหน้าได้น้า เตือนไว้ก่อนเน้อ... ไม่อยากให้เสียเวลาอ่านจ้า***# ^8 P4 N/ I, k/ b& C
. k2 t% V2 `8 O, _) _2 U7 d7 _% n# }
----------- 6 I, ]) q: t1 v* u
หลังจากที่พี่ยักษ์กับพี่เมฆออกไปแล้วเราและพี่บัวก็ขึ้นมาดูทีวีข้างบนบ้าน8 S W' f! n. x( e9 R# Y2 A H+ e
ตอนนั้นด้วยความที่พี่บัวเขาเป็นสายละครพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆก็เลยต้องสลับช่องกันดูเวลาที่ช่องการ์ตูนโฆษณา5 k0 L+ O9 D s
ถึงจะไม่ได้ออกไปเล่นด้วยกันแต่อย่างน้อยได้นั่งคุยเล่นด้วยกันไปเรื่อยก็ยังดีตามภาษาเด็ก7 b; L! y3 A& ^
, o2 M+ N5 Q9 l" D) q' @ {' g
หลังจากนั้นสักพักใหญ่เราก็ได้ยินเหมือนเสียงคนเดินขึ้นบันไดมาแต่เป็นเสียงเท้าที่หนักมากเลยเดินออกไปดู
9 w! z# I7 \- |$ u) |แต่ใบหน้าของคนที่เราเห็นกลับเป็นอีกคนหนึ่งที่ตอนนั้นเรารู้สึกไม่อยากเจอมากที่สุด
# D9 a. X. G0 ?. H; s5 |1 d2 R5 J" K& d" J2 Y+ x
ป้าอัญ...
4 \1 U8 c4 A& h- \0 O5 J4 W" d5 l1 L$ ?6 R- j* ]
คนที่มีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆ ของเรา เป็นพี่สาวคนโตของแม่...7 A# A! p' `: `+ ]3 f& V1 Q
}4 a5 Q! S* [. @“ไอ้มิน! มึงมาอยู่นี่ทำไม!!ทำไมมึงไม่อยู่กับยาย!!!”ป้าอัญเดินขึ้นมาด้วยสีหน้าบึ้งตึงพร้อมกับชี้หน้าด่าทันทีที่เห็นหน้าเรา! Z, |( o9 E7 U. v! g2 V/ v
4 h# `- Q. Q* s. B' h, o9 uเราได้แต่ยืนตัวสั่น และไม่กล้าตอบอะไร+ q% o8 S4 A0 g) {' _
% o u" B1 R' G7 s0 N' @
“กูถามว่าทำไมไม่อยู่กับยาย! มึงอย่าทำตัวมีปัญหาเหมือนแม่มึงได้มั้ย?!!” ป้าอัญเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับกระชากแขนเรา เราได้แต่ยืนตัวสั่นเพราะความกลัว กลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมาแต่เราต้องพยายามข่มใจตัวเองไว้
1 z( C& t9 t; O7 iไม่งั้นเราจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่องและโดนลากตัวกลับไปง่ายๆ แน่
7 y' _* n5 J+ _* T5 [4 g" l/ P" E: H4 l8 J- O& X
“มิน...อยากอยู่กับพี่ยักษ์...”เราทำได้แต่ตอบกลับไปสั้นๆ ตามที่เคยคุยตกลงกับพี่ยักษ์เขาเอาไว้
. C0 o/ N1 g0 @* j! x3 iแต่การที่อ้าปากตอบกลับไปแค่นั้นก็ทำให้เราเสียงสั่นมากจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา
. G1 i4 O Y7 A% T* A! a
. k5 a7 o" u% T* z; z5 a“ป้าคะ พี่ยักษ์เขาให้มินอยู่ด้วยจริงๆ นะ” พี่บัวเดินออกมาช่วยพูดพร้อมกับมายืนใกล้ๆ เหมือนจะดึงตัวเราออกไป. k3 U8 C9 X$ n! ~
2 x% O4 O# u S$ W+ b- ~! eแต่เหมือนว่าป้าอัญจะไม่ได้สนใจอะไรแกฟาดฝ่ามือที่หนาใหญ่แกของมาที่กลางหลังของเราจนดัง “อ๊อก”
1 w7 b' k( Q6 i8 F1 J5 ^มันเจ็บและจุกมากจนทำให้เราล้มหน้าคว่ำลงกับพื้น) A# O# \& ]7 W" i
, d0 C, l; k9 i- ]4 d1 g3 \
ตอนนั้นพูดตามตรงว่าเรากลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้วมันทั้งเจ็บและกลัวแต่เราพยายามกลั้นเอาไว้ไม่ให้สะอื้นออกมา" H4 u' T& D: T8 D% k
% E9 c: W6 W$ i) s( j
“มึงไปเก็บของเดี๋ยวนี้!แล้วกลับไปกับกูซะไอ้เด็กเหี้ย!!”9 C) w8 B! z- b v9 ?, _9 Z+ l
8 c* q" _9 r( X3 F) {& _- g9 Q
“...มิน...อยากอยู่...กับพี่ยักษ์...นะป้าอัญ..มินขออยู่กับพี่ยักษ์...”เราพยายามพูดออกไปเพื่อยืนยันคำพูดเหมือนเดิม เพราะเราสัญญากับพี่เขาไว้แล้ว
- w* M% H4 X) O/ x! V W$ j& [: r( t+ @& [4 g# V4 O
แต่เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ฟังและไม่เข้าใจอะไรเลย... ป้าอัญเดินมาทั้งหยิก ทั้งทุบทั้งตีจนเราเจ็บและกลัวมาก ทนไม่ไหวจนต้องร้องไห้โฮออกมา
8 ?# ?0 u$ U& ^% E+ K- A. i& R! u' I" M4 g' p/ `
; _" D& g* n( Z; ^) }( \พี่บัวก็พยายามจะมาช่วยแต่ด้วยความที่พี่เขาก็ยังเด็กทำให้ช่วยอะไรไม่ได้มาก3 z1 ?( E: X$ ?
- N% }6 t' J \7 h% \, m: P8 q tหลังจากนั้นป้าอัญก็ลากเราเข้าไปในห้องแล้วยืนคุมบังคับให้เราเก็บของใส่กระเป๋าและไปกับแก
/ R% B& Q T& b" k9 ]0 N w0 c- bตอนนั้นเราพยายามค่อยๆ เก็บของให้ช้าที่สุด อย่างน้อยก็ถ่วงเวลา ในใจก็หวังลึกๆว่าพี่ยักษ์อาจจะกลับมารับเราเร็วกว่าตอนเที่ยง... $ ^1 {0 I/ f3 @+ G- e
แต่พอเห็นเรามีท่าทีชักช้า...ป้าอัญก็ลงมือตีเราอีกและกำชับว่าให้เราเก็บเร็วๆ...2 k5 i, z& ]% ]& u9 S
; C0 Z2 M3 r& G* a1 {( m/ r ตอนนั้นเรากลัวมากได้แต่หันไปมองพี่บัวที่มาช่วยเก็บของอยู่ข้างๆ
t& v, {7 O) |8 O# b4 W* i6 I# Q b( Q+ ~7 v4 [& |
สุดท้ายเราได้แต่หอบของพะรุงพะรัง แล้วเดินตามป้าอัญกลับไปที่บ้านของยายโดยมีพี่บัวเข็นรถจักรยานแล้วคอยเดินอยู่ข้างๆ * x; R2 S# `6 N* W
ได้แต่หันหลังกลับไปมองที่บ้านพี่ยักษ์...อยากให้พี่เขากลับมารับเราก่อนเวลาจัง$ ^ d# s9 l# ?$ q1 E: G
เรารู้สึกกลัวมากๆ กลัวว่าถ้ากลับไปถึงบ้านยายแล้วเราจะต้องเจอสิ่งที่น่ากลัวมากกว่านี้ถ้าไม่มีพี่เขาอยู่ด้วย...
1 J% [; ?* E) B8 u6 B0 j2 U4 ?3 f0 t2 q% l$ \5 a7 _
และมันก็จริงอย่างที่เราคิด...) p* F' b9 n& G- u3 i/ g/ F
พอไปถึงบ้านของยายบรรดาป้าๆ และลูกพี่ลูกน้องของเราที่โตแล้วมายืนรวมรอกันอยู่ที่บ้านป้าห้าถึงหกคน
- Z4 h4 i# h" E, F) eมองเขาไปไม่เห็นมีใครสักคนเลยที่เราจะวิ่งเข้าไปหาและขอความช่วยเหลือได้...& n1 ~7 u( `% m. V
2 g$ O1 H* a) v: Y% Yเรายืนอยู่หน้าทางเข้าไม่กล้าเดินเข้าไปก่อนที่ป้าอัญจะกระชากแขนกึ่งจิกเล็บเข้าไปทำให้เราเจ็บมาก จนต้องยอมเดินตามเข้าไป
, R* z% z+ Y9 |“มึงกลับมาทำไมไอ้มิน!ออกไปจากบ้านกูเลยนะ!!”พอพูดจบยายก็เอาไม้ฟืนที่อยู่ใกล้ๆเขวี้ยงมาทางเรา
$ S" ?! A% s! F: l4 I& C: C: fบอกตามตรงนะตอนนั้นเราไม่รู้สึกเจ็บเลย มันรู้สึกเจ็บจากข้างในมากกว่ามันรู้สึกแย่และเสียใจจนอธิบายไม่ถูก
2 p2 H. h: Y' ]+ p6 kทำไมต้องทำรุนแรงกับเราขนาดนี้ด้วย...
" o' ?) K7 C! A5 s3 I
Z7 ` g6 e( d% e$ jเราทำอะไรผิดหรอ?; s! }# j7 b* A _5 q
: Y2 }" [! M5 ?. q
เราได้แต่ก้มหน้าร้องไห้โดยมีพี่บัวมายืนโอบไหล่อยู่ข้างๆ อย่างน้อยก็ยังมีพี่บัวนี่แหละที่คอยอยู่ด้วย
/ A: o, x. p. t0 F+ I1 I- Vถึงพี่บัวเขาจะช่วยปกป้องเราจากคนพวกนี้ไม่ได้แต่อย่างน้อยการที่พี่บัวเขาอยู่ข้างๆ* S8 o, m3 N4 H+ y" N c
ก็ทำให้เรารู้สึกดีและปลอดภัยขึ้นสักเล็กน้อยก็ยังดี...
$ W, q; [7 A; M3 ]2 ^) ]8 O! X4 M+ B- h; @3 D l9 _
หลังจากนั้นเราก็โดนบรรดาญาติๆ รุมด่า
สาเหตุก็มาจากเพราะเรา ทำให้พวกชาวบ้านมาต่อว่าพวกเขา# `. z8 K U6 X/ [
ว่าแค่เด็กคนเดียวยังเลี้ยงไม่ได้เลยแถมเป็นลูกหลานตัวเองแท้ๆ ปล่อยให้ไปอยู่กับคนอื่น
! d4 y3 g0 c9 J5 B% g
& H% Y2 C+ ~" ^. S( z% F& K$ `ขออธิบายตรงนี้หน่อยว่า การที่ชาวบ้านเขามาคอยต่อว่า หรือคอยแขวะพวกญาติๆ เกี่ยวกับเรื่องเลี้ยงดูเรา ชาวบ้านพวกนั้นเขาก็ไม่ได้ว่าเป็นห่วงเราหรืออะไรนะ... ; I$ }4 C1 A* {0 G; ?
แต่ว่าชาวบ้านบางคนในอดีตเคยมีปัญหาบาดหมางขุ่นข้องหมองใจกับทางบ้านยายเราอยู่แล้ว พอเขารู้ว่าจุดนี้สามารถเอามาแขวะได้ เขาก็เลยคอยแซะอยู่เรื่อยๆ ทำนองว่าแค่หลานคนเดียวบ้านนี้ก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงได้ ต้องให้คนอื่นเอาไปเลี้ยงอะไรประมาณนี้...
# B8 W3 Z0 e" u' p1 tแต่มันก็เป็นความจริงด้วยแหละว่าไม่มีใครอยากเลี้ยงเราหรอก... บรรดาป้าๆ เขาก็มีลูกอยู่แล้ว แถมแม่เราไม่สามารถส่งเสียค่าเลี้ยงดูให้ในจำนวนเงินที่พวกเขาพอใจได้ (ก็คือค่าจ้างเลี้ยงนั่นเอง) เลยไม่มีใครอยากได้เราไปเลี้ยง สุดท้ายเราเลยต้องอยู่บ้านตัวเอง แม่แค่อาศัย กึ่งๆ ฝากยายให้ช่วยดูแลเราตามที่เล่ามาตอนต้น
“ก็ให้มันกลับมาอยู่กับยายนั่นแหละ อย่ามีปัญหาให้มาก ถ้าอยู่ไม่ได้ก็โทรตามเรียกให้แม่มันมาเอาไปเถอะ”3 d# s* r) y0 R# b* X) |- E, ?
หนึ่งบรรดาญาติของเราพูดขึ้นมา
% ^' D' m# `0 Y1 W2 _/ B
9 V/ d7 x0 P4 g+ m0 f9 n“…มิน...จะอยู่กับพี่ยักษ์ฮะ” เราได้แต่ก้มหน้าตอบกลับไปไม่กล้าเงยหน้ามองคนพวกนั้น- G6 Z/ u: ?8 c {5 ?
ทั้งที่เสียงยังสั่นกลัวแล้วน้ำตาก็ไหลคลอเบ้าอยู่แบบนั้น
+ ^; k" Z" p2 n( y3 ~% N& a0 z* U Z6 q K4 m8 a4 r+ H% L
“กูขอสักทีเถอะ พูดขนาดนี้แล้วมันยังไม่เข้าใจอีก! ไอ้เด็กเหี้ย!!”
& U4 w% R3 Y0 _. F/ c& `ป้าอัญยกเท้าขึ้นถีบจนตัวเราล้มลงตอนนั้นเราไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมป้าเขาต้องโกรธแค้นเราขนาดนี้/ A# z2 T! u2 a! C
% q: G9 d; `3 P% E; A9 t2 X/ m
ตอนนั้นเราที่ล้มลงกับพื้นได้แต่นอนร้องไห้ แล้วทำได้แค่เพียงร้องเรียกหาแม่...
( z& K1 A% k Y! H+ m3 Iพอนึกถึงภาพนี้ทีไรก็รู้สึกสงสารตัวเองมาก
" y7 F! I3 \1 i. @, W9 H* P/ ?+ e; T( W: W3 C
พี่บัวเข้ามาพยุงตัวเราลุกขึ้นแล้วพาเราเดินกลับเข้าไปที่บ้านก่อนจะล็อคประตู5 I, O4 t( b5 d
4 x! s9 K) x% X) }9 Xเรายังได้ยินเสียงด่าทอตามไล่หลังมาเป็นระยะๆ
6 `7 f# Q( P* Q. H! wพร้อมกับเสียงที่พวกเขาคุยตกลงกันเสียงดังอยู่
- v! e5 j9 T( Q$ A! a+ \; `1 e1 m
% \1 ?) C4 s- Z7 E$ J/ O& v- Iเหมือนจะเกี่ยงกันไปมา ว่าใครจะเอาเราไปเลี้ยงจะได้ไม่ต้องโดนคนอื่นเขาว่า...9 Z# t) d7 d+ [: ^& ~( l6 ?. Z
7 }- x! k( _! N1 t a( }เรานั่งร้องไห้พร้อมกับมองนาฬิกา เมื่อไหร่จะถึงตอนเที่ยงสักที...* L0 K' x3 s+ e- U( r8 h
ถ้าพี่ยักษ์กลับมาที่บ้านแล้ว พี่เขาจะรู้มั้ยนะว่าเราอยู่ที่นี่แล้วเขาจะกลับมารับเราหรือเปล่าในใจมันเริ่มคิด และกลัวไปต่างๆ นานา& C7 ~' D) k! e5 } ^
0 \3 j* z7 u, h" \: M
ตอนนั้นได้แต่คิดว่าถ้าเราเลือกที่จะไปหาปลากับพี่ยักษ์ตั้งแต่ทีแรกไม่มัวมานั่งดูการ์ตูนเราคงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้...
9 n2 e5 Z5 z: b; e* R, f7 g: h" T
- F( X2 V- r9 _. E* |7 K --------- . |. }% Z Q2 Y; i! b
เราสะดุ้งตื่นขึ้นหลังจากหลับไปพักใหญ่ได้ยินเหมือนเสียงเร่งเครื่องรถมอเตอร์ไซค์บิดมาดังมากจากที่ไกลๆ จนมาจอดที่หน้าบ้านเรา
$ x3 C/ B, |( z5 yมันคล้ายกับเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ยักษ์ แต่พอเสียงมันถูกเร่งเครื่องจนดังมากเราเลยไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่
( s F8 `7 t/ N/ Cแต่ขอให้เป็นเสียงของรถมอเตอร์ไซค์พี่ยักษ์เถอะ...
4 i8 E$ e' h. z% S: Q) I1 Y2 F. Z2 z6 }9 ]" ~5 C9 `
สักพักก็ได้ยินเสียงเอะอะดังขึ้นมาจากทางบ้านของยาย' [+ \2 Z6 R8 X0 ^
และได้ยินเสียงด่าทอ พอเราได้ยินว่ามีชื่อพี่ยักษ์อยู่ในคำด่าพวกนั้น# q+ k6 G% X7 ]( k
เรารู้สึกดีใจมากเลยรีบเปิดประตูออกไปก็เจอหน้าพี่เขาที่กำลังเดินเข้ามาพอดี5 y. g* b- l& |+ Z' `: J* s' |( V
& P% `- ]2 N9 f
ตอนนั้นมันรู้สึกดีใจมากๆ เราเลยวิ่งไปกอดพี่เขาพี่ยักษ์เลยอุ้มเราขึ้นไปแล้วเช็ดน้ำตาให้
; H5 T' C$ w7 F' B" y& o9 P; T, w
“พี่ยักษ์...พวกยายแล้วก็ป้าตีมินใหญ่เลยค่ะ ทั้งหยิก ทั้งตีเลย” ยังที่เราไม่ทันจะพูดอะไร พี่บัวก็รีบออกจากบ้านตามมาแล้วฟ้องพี่ยักษ์ : w, v* F! s6 i4 U9 @9 \& e) p
ทำให้พี่ยักษ์เปิดดูตรงแขนเสื้อและใต้เสื้อเราทั้งหน้าและหลัง/ r- g+ a6 ` ~
พอพี่เขาเห็นรอยช้ำพวกนั้นสีหน้าพี่เขาก็นิ่งไป... พร้อมกับวางเราลงแล้วบอกให้เราไปเก็บข้าวของและให้เดินไปรอที่รถ
3 B: I9 Z3 d$ `+ z. ]
1 F* O7 u9 s4 L4 y% J9 f0 c' j2 C" f“มีปัญหาอะไรพวกมึงก็มาเคลียร์กับกูดิวะ!!! จะไปยุ่งกับเด็กมันทำไม!!!!”5 Y1 R1 I& F5 h' B9 H$ t, z% o
พี่ยักษ์เดินไปตะคอกใส่หน้าพวกยายและป้าๆ) C' p3 @9 l5 J$ o. l
ทำให้บางคนก็หน้าถอดสีทันที6 ?; Y' _! U7 O. N9 j" @2 F @
( O7 u3 c" H" L4 @) W" o“มึงจะทำไมไอ้ยักษ์?! มึงจะทำอะไรพวกกู!!” ป้าอัญพูดจบก็เดินหยิบไม้หน้าสามขึ้นมา: x. G7 @' A* l& M5 p# @/ q- Z
แล้วเดินเอาไม้มาตีหัวพี่ยักษ์แรงมาก ...ตอนนั้นถือว่ายังดีที่หัวพี่เขาไม่แตก
7 I) n- F5 f% ?; d8 A
$ `# W( _( b: p% u4 ^เราได้แต่ตกตะลึงเพราะคิดว่าป้าเขาจะแค่หยิบไม้มาขู่เฉยๆ ไม่คิดว่าจะเดินมาตีพี่เขาแบบนี้
* B, B7 V1 U+ A% Y; |1 E5 _7 G
+ {1 l3 Z- F9 |6 @พี่บัวพยายามดึงเราเอาไว้ไม่ให้เข้าไป เพราะเดี๋ยวจะโดนลูกหลง
4 P5 o3 N; S; u3 xตอนนั้นพูดตามตรงว่าเราก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไงดี...
% O& Q c. H/ T0 U. E4 h- s7 D/ K, F
พี่ยักษ์ไม่ได้ตอบโต้อะไรกับไปได้แต่จับและกระชากไม้หน้าสามออกมาจนหลุดมาอยู่ในมือเขา
5 k3 V! L1 {( g. |* O& G
. W T0 Q+ `% y0 X4 F“ช่วยด้วย! ไอ้ยักษ์มันหน้าตัวเมีย มันจะตีคนแก่ มันจะตีผู้หญิง!!”
1 R* y* q. ^$ Z5 t9 W- Hป้าอัญตะโกนลั่นพร้อมกับเข้าไปทุบตีพี่ยักษ์ ทั้งที่พี่เขาได้แต่แค่ยืนยกมือปัดป้องเฉยๆ และมีไม้ในมือที่พึ่งแย่งมาจากป้าอัญ สักพักพวกบรรดาญาติพี่น้องสี่ห้าคนเราก็กรูกันเข้ามา ' d8 G( o4 t0 p( ^( H/ S# ^
ตอนแรกเรานึกว่าพวกนั้นจะมาช่วยเอาตัวป้าอัญออกไป...* j% m p0 H1 x, Z6 E& w( M: @
ที่ไหนได้พวกนั้นกลับรุมทุบตีทั้งจิกทั้งข่วนรุมทึ้งกันอยู่แบบนั้น แต่พี่เขาก็ทำได้แค่ผลักออกและปัดมือป้องกันตัวจากพวกนั้นเพียงอย่างเดียว
' e& D- G' ?5 e7 J9 uไม่ได้ลงไม้ลงมือทำอะไรอย่างที่พวกนั้นแหกปากโหวกเหวกโวยวายเหมือนตัวเองโดนทำร้าย...
: [$ V! R: ~; {/ O# R1 g2 k
9 s! r0 g3 x! X4 R Y% lย้อนนึกถึงมันกี่ทีมันก็เป็นภาพความทรงจำที่ทำให้เราเจ็บใจมากๆ% c8 q. e, K2 m, I8 e4 K6 f8 q
เพราะถ้าเป็นตอนนี้ละก็...นี่ก็พร้อมชนเหมือนกันแหละ ]9 H* O7 \4 \5 ?& ~+ Y
แต่ตอนนั้นเราช่วยอะไรพี่เขาไม่ได้เลยมันเป็นภาพที่ดูโหดร้ายป่าเถื่อน และยิ่งทำให้รู้สึกว่าเรารังเกียจครอบครัวนี้มาก.../ }, ?9 U1 M# n4 n& F5 v4 B' b& @
- f C! W7 d# @; H6 U t% R; K/ @0 Y
พูดตามตรงว่าตอนนั้นเรายืนดูอยู่มันเจ็บหัวใจอย่างบอกไม่ถูกที่ช่วยอะไรเขาไม่ได้
! Z; v! p4 R: u+ ^/ F; Qเราไม่รู้เลยว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดีจะช่วยพี่เขายังไง...
) ?8 m# p( D3 \; Y2 m: r# \. J" N& x6 u
ในตอนที่ยังเป็นเด็กทุกอย่างมันดูตัดสินใจยากมากจริงๆ # s, Y ]4 c# I' P3 H' ~" J
แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะวิ่งไปหยิบไม้ที่ใช้สอยมะม่วงเป็นไม้ไผ่แท่งเรียวยาวสูงประมาณสามถึงสี่เมตร
; T3 ?: j) s2 J1 B3 q+ J6 G/ m0 g( q* f& U8 d: ]4 K' B
เราตัดสินใจยกไม้ไผ่นั้นฟาดลงไปที่พวกนั้น... ถึงมันจะเป็นการกระทำที่ถ้าหากใครมองดูเราก็คงกลายเป็นเด็กที่ก้าวร้าว และดูไม่ดีไปเลยที่ทำร้ายญาติตัวเอง แต่เราทนดูพี่เขาถูกรุมทำร้ายต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ 7 h5 e3 N' @: O5 Q. {2 t, S' ~
ซึ่งพอมันผ่านมาแล้ว มองย้อนกลับไปอย่างน้อยก็รู้สึกดีและขอบคุณตัวเองที่วันนั้นเราตัดสินใจทำแบบนั้น...; K& l* F" X, L0 R2 o0 j N
3 [. M+ t" H6 b/ r9 dพี่ยักษ์หันมามองเรา สีหน้าพี่เขาดูตกใจพอสมควรที่เห็นเราทำแบบนั้น
! h: B) H9 X7 Z" I3 H, z1 b* mตอนนั้นพวกป้าพอโดนตีก็หันมาด่าเราว่าไอ้เด็กเลว เด็กเนรคุณต่างๆนานา พอพวกเขาจับไม้ไผ่นั้นได้ก็กระชากแย่งไปแล้วจะยกไม้ฟาดเราคืน
" n+ r/ y: G7 d& m6 O: s" G0 H) p' T! C1 E$ N I4 O
พี่ยักษ์เลยผลักพวกนั้นออก ด้วยความที่พี่เขาตัวใหญ่อยู่แล้ว
/ ~. O# E! K- m- Q- rพอออกแรงผลักพวกนั้นบางคนที่ไม่ได้ตั้งหลักก็กระเด็นถอยหลังตูดจ้ำเบ้ากับพื้นไป
* ~: d) d3 W& B" Y- s1 t& n1 a
/ ?1 \: o0 P$ f i+ o) M2 F3 @& n“พวกมึงจะตบจะตีกูยังไงก็ได้! แต่อย่าทำเด็ก!! อย่าหาว่ากูไม่เตือน!!! คราวนี้ไอ้ยักษ์นี่แหละจะเป็นหน้าตัวเมียจริงๆ ให้ดู!!!!”8 n o7 I1 G. Q6 |
พี่ยักษ์เดินมาอุ้มเราไว้แล้วหันไปตะโกนลั่นด่ากลับไปเสียงพี่เขาดังมากจนเราเองก็ยังสะดุ้ง7 @, K+ c+ N$ L6 V) C$ H
3 v: ~6 G! f& g" u0 e! M+ m5 K- Oพวกนั้นพอเห็นว่าพี่ยักษ์เริ่มจะโมโหและเอาจริง ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาอีกแล้ว: J5 r/ X6 h, ~# S& `
, d! C0 E# E, Yได้แต่ด่าและไล่ให้เอาเราออกไป...) S8 t$ I4 e- |0 x: M. }- F
9 e& a% i! K( p- Wหลังจากนั้นพี่ยักษ์ก็บอกให้พี่บัวกลับบ้านไปก่อนแล้วก็พาเราขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ขี่กลับมาที่บ้านเขา" V2 e1 w* K' T% K
8 P& Y8 q+ H: N6 D, b& ~+ A( }8 z
ระหว่างทางเราสังเกตเห็นมีพวกชาวบ้านชะโงกหน้าออกมาดูกันหลายคน# E' {! F- x1 {( z
บางคนก็ออกมายืนอยู่หน้าบ้านแล้วหันมามองทางบ้านเราคิดว่าเขาคงได้ยินเสียงที่พวกเราทะเลาะกันแน่ๆ.... F1 o7 O( ?0 E" N
& h' n: F! O/ [5 {8 @# d
--------- d- X0 q/ |( x' D
7 s" \) y* o% |) X& oสุดท้ายก็จบลงที่การเคลียร์กันที่บ้านของผู้ใหญ่บ้านโดยที่ทางฝั่งญาติฝั่งยายเรา เขาไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่า พี่ยักษ์บุกมาทำร้ายร่างกายเขาถึงที่บ้านแล้วก็ยังพาตัวเราไปอีก (พูดเหมือนหวงมากรักมาก) - }+ g+ T$ b3 J' ?0 g( G' V" K0 [
พอพี่ยักษ์พาตัวเราไปถึง ตอนนั้นมีชาวบ้านหลายคนเริ่มมาออกันที่บ้านผู้ใหญ่ด้วย
0 M- n5 R0 }% p! Q
เพราะนานๆ ทีจะมีเรื่องเกิดขึ้น...ชาวบ้านที่รู้เรื่องก็ต้องมารอฟังกันเป็นธรรมดา , A$ @9 Z8 C" {* x9 e4 d
แต่ยังดีที่ลุงผู้ใหญ่เขาเลือกที่จะถามและฟังความจากเราเป็นหลักเราเลยเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังทั้งหมด...
* S$ j& F" X. F( F1 Uว่าพี่ยักษ์ไม่ได้ทำร้ายอะไรพวกญาติเราเลย มีแต่พวกญาติเราต่างหากที่ลงมือทุบตีจิกข่วนพี่ยักษ์
( U$ [7 g* D, |4 aจนรอยแผลพวกนั้นเต็มแขน เต็มคอพี่เขาไปหมด
5 u% a1 K. q& l: A U4 ^; P1 B$ i2 g9 i: B) W7 s
ในเมื่อเราเองก็ไม่อยากอยู่กับญาติๆ และคงกลับไปอยู่ร่วมกันไม่ได้อีก แล้วเพราะเราดันเล่าความจริงทุกอย่าง
5 f7 A+ A, A7 l# b
ซึ่ง...มันตรงกันข้ามกับที่พวกเขาเล่า และเหมือนหักหน้าพวกเขาไปหมดแล้ว...
+ ^7 P) j$ X H8 a
. H) `' P4 x! [
อันที่จริงปัญหาพวกนี้ เรื่องในบ้านของเรา ลุงผู้ใหญ่เขาก็พอจะรู้อยู่แล้วแต่เขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก
/ V* c+ Z5 V" vเพราะมันกึ่งๆ เป็นปัญหาครอบครัวคนนอกไปยุ่งมากก็ไม่ดี( m; d: W# G4 O: c, @, ]6 g9 m! h
พอเราได้ออกมาเป็นฝ่ายพูดเอง เขาก็เลยสามารถช่วยเหลือเราได้เต็มที่
+ ?- Y7 Q- |, e7 x; v) ] O$ \
ลุงผู้ใหญ่บ้านก็เลยประกาศว่าหลังจากนี้พี่ยักษ์จะเป็นผู้ปกครองและรับผิดชอบดูแลเรา เพราะเราเป็นคนเลือกด้วยตัวเอง ขอให้พวกชาวบ้านไม่นินทาว่าร้ายทางฝั่งญาติเรา จะได้ไม่มีปัญหาเกิดขึ้นกันอีก ( a4 g$ K3 u: Z, T: l/ a; U( F: p- o
ส่วนเรื่องที่พี่ยักษ์โดนเอาไม้ตีหัว พี่เขาก็ไม่ได้เอาความอะไร ขอแค่อย่ามายุ่งย่ามกับเราอีกก็พอ และไม่อนุญาตให้พวกญาติเราไปเข้าพื้นที่บ้านเขาอย่างเด็ดขาด ไม่งั้นเขาจะถือว่าบุกรุกทันที " O/ {2 p1 j9 S* l: [0 o$ m1 v
พอเสร็จเรื่อง หลังจากทุกคนแยกย้ายกันไปหมดแล้ว
- u7 g4 h/ ?7 G0 s
1 S3 y$ o" g. F9 E# f# F' \ลุงผู้ใหญ่ก็บอกว่าให้เราอยู่ก่อน เดี๋ยวเขาจะลองติดต่อโทรหาแม่เราให้ ว่าตกลงแม่เราจะเอายังไง...เพราะก่อนแม่เราไปกรุงเทพฯ เขาก็ฝากฝังลุงผู้ใหญ่ไว้อีกทางว่าให้ช่วยดูเราด้วย ! ~8 `8 x/ V6 K: \! O/ M" P! b
ด้วยความที่สมัยนั้นมันไม่ได้มีโทรศัพท์บ้านใช้กันทุกหลัง 6 I9 T2 L: b4 V9 ?5 y) f8 S/ G
ตอนนั้นทั้งหมู่บ้านรู้สึกจะมีอยู่แค่สองหลังเองที่มี
# h0 x7 W4 {2 t' | k# i9 uหนึ่งในนั้นก็บ้านลุงผู้ใหญ่นี่แหละที่มีโทรศัพท์
) O% `* a g; l8 O
จะเป็นมือถือรุ่นแรกๆ เลยที่เครื่องมันใหญ่มากๆต้องเสียบสายตลอดเวลา ! K* n1 q) x$ N' E4 t$ W
ส่วนใหญ่จะโทรศัพท์คุยกันได้ก็ต้องผ่านบ้านคนที่มีโทรศัพท์นี้แหละ ซึ่งเขาคิดค่าใช้บริการทั้งโทรเข้าและโทรออก...
, s N; P/ U6 J% u0 W
พอบ้านลุงผู้ใหญ่เขามีโทรศัพท์แม่ก็เลยฝากเบอร์ที่ทำงานเขาไว้ให้ ; ?, w5 u. }" Q' [6 @- B' |/ o
เผื่อมีอะไรก็ติดต่อผ่านทางนี้ได้...แล้วเดี๋ยวแม่เขาจะไปใช้ตู้โทรศัพท์โทรกลับมา * }# f4 @: T) r2 ?
ซึ่งปกติแม่จะโทรมาคุยด้วยทุกสิ้นเดือนอยู่แล้ว + w6 ~3 \8 H: g; p/ q
จะเป็นลักษณะการที่แม่จะโทรมาหาลุงผู้ใหญ่ก่อนว่าขอคุยกับเราหน่อย แล้ววางสายไป สักประมาณครึ่งชั่วโมงแม่ก็จะโทรมาใหม่ 5 s0 I) k9 y B" [( Q
) @6 K$ s- n5 L4 H- U; ]: @
ระหว่างที่แม่วางสายไป ลุงผู้ใหญ่ก็จะไปตามตัวเราให้มานั่งรอรับโทรศัพท์แม่ประมาณนี้
หลังจากที่ลุงผู้ใหญ่โทรไปหาที่ทำงานแม่เรา แม่เราก็ได้โทรกลับมา และคุยกับลุงผู้ใหญ่พร้อมนัดแนะว่าจะโทรกลับมาคุยกับเราอีกทีตอนช่วงหัวค่ำ
l+ R4 ]: [" b' V! R2 D) J; k8 b
---------
( i1 [1 a' x4 x: h& ?: V, Kพอใกล้ช่วงเวลาหัวค่ำ พี่ยักษ์ก็พาเรามานั่งรอรับโทรศัพท์แม่
หลังจากที่พวกเรานั่งรอกันสักพักใหญ่ๆ แม่เราก็โทรมา/ X7 G. L' i$ n# e# e$ o
- K! U( ?$ E5 D/ Y0 f( M
เราก็ได้คุยโทรศัพท์กันบอกตามตรงว่าทันทีที่ได้ยินเสียงของแม่3 l9 O7 j. F+ [2 m' W, A x
น้ำตาของเรามันก็ไหลออกมาไม่หยุด พี่ยักษ์ที่ยืนอยู่ข้างๆได้แต่ยืนลูบหัวเราไปมาเบาๆ
. B, q% Z5 `. j$ j4 a; R( m' B
6 z+ O% [$ ?; S3 P; R6 Qจำได้ว่าเราแทบเล่าอะไรให้แม่ฟังไม่ได้เลย เพราะร้องไห้จนเสียงสะอื้นไปหมดคุยกับแม่เขาไม่รู้เรื่อง * \2 C& S$ H5 A0 N( |* G
แต่จับใจความได้แค่ว่า...เดี๋ยวสิ้นเดือนแม่กับพ่อจะมารับไปอยู่ด้วยนะพูดตามตรงว่าตอนนั้นก็รู้สึกดีใจ
. v+ [5 U0 f4 x2 I8 Pพอเราเงยหน้าไปมองพี่ยักษ์ที่ก้มลงมายิ้มให้อย่างอ่อนโยน...อีกใจหนึ่งก็รู้สึกใจหายแปลกๆ...' C9 Q8 a- _* c) [
; e4 x; ~' d( \+ b% ?& c: i
---------
! V/ c% G c9 C3 a! e3 \) t0 \2 n$ p; X; m/ T5 Y2 t! g
“แม่ว่ายังไงบ้างครับหมาน้อย?” พี่ยักษ์ถามขึ้นขณะที่กำลังทายาหม่องตามตัวให้เราหลังจากที่กลับมาถึงบ้านแล้ว
, H3 l- m$ z0 s7 T3 A* m4 q# H# R8 g1 B! C# j9 `
“แม่บอกว่าจะมารับตอนสิ้นเดือนฮะ...” เราตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ& t! x" \' M. i9 m
" Q" r( ~3 B2 l+ Y
“หืมมมมม มารับไปเที่ยวเหรอ? หรือมารับไปอยู่ด้วยเลย?”2 j& J+ T1 z- u9 c( `7 Y
" ^ E! |0 \6 W7 W' l
“ไม่รู้…เหมือนกันฮะ...”
* H, E2 l2 F3 x) V$ G
' n0 z3 p' g! a( T, @) y“เอ้า! นี่ไง มัวแต่ขี้แยร้องไห้จนคุยกับแม่ไม่รู้เรื่องเลย” พูดจบพี่เขาก็ทุบหัวเราเบาๆ หนึ่งที ทำเอาเราเผลออมยิ้มออกมา
, }6 Q; e0 D8 xเสร็จแล้วพี่เขาก็อุ้มเราไปนั่งบนตัก# u0 F3 a( D5 P: D; J! s
5 i, a: t( ]( \3 j' r5 H
“แล้ว...หมาน้อยอยากกลับไปอยู่กับแม่มั้ยครับ?” พี่ยักษ์ถามพลางเอามือลูบหัวเราไปมา
0 A- \+ K& i# bเราได้แต่นิ่งคิด...ในใจยังไงเราก็อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่อยู่แล้ว
แต่อีกใจมันมีความรู้สึกว่าอยากอยู่กับพี่เขาเหมือนกัน...
* A" Y! G# }; D4 A: r. f' ~1 Q" p$ p7 {+ Y* }: c* Y4 I
“หืมมมมมม” พี่ยักษ์ก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วเอียงคอแล้วยิ้มเล็กๆเหมือนจะถามซ้ำเพราะไม่เห็นเราให้คำตอบเขา5 Q$ \) ^5 U$ {% m+ N
( H. R4 ~8 Y8 k7 e“ผม...รักพี่ยักษ์นะฮะ แล้วก็รู้สึกอยากอยู่พี่ยักษ์มากๆ เลยแต่ผมก็อยากอยู่กับแม่ ผมคิดถึงพ่อกับแม่...”
0 c! L6 d5 n- o J l+ V; P/ W. `ตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงถึงได้ตอบไปแบบนั้น... พอมานั่งคิดดู คำว่ารักที่เราพูดกับพี่เขาในตอนนั้น
% V8 L: U. W2 O9 [3 h0 V1 Q. @มันเป็นความรู้สึกแบบเดียวกับที่เรามีให้พ่อกับแม่ซะมากกว่า
' T3 D) p; l3 t8 l; B$ c: a7 w- X% Z g! u" A1 S
เราแค่รู้สึกไม่อยากให้พี่เขาเสียใจ ถ้าเราเลือกไปอยู่กับพ่อและแม่ ก็เลยต้องบอกว่าเราเองก็รักพี่เขาเหมือนกันนะ
4 G7 J9 I9 ^4 c c' n9 f9 \2 s$ B8 m( r7 V4 T! J
พอตอบกลับไปเสร็จเราก็ลุกขึ้นสวมกอดพี่เขา
- `: h' N% |" t9 uพี่เขาก็โอบกอดเรากลับ พร้อมกับเอามือลูบไปมาเบาๆ
) ?5 h0 m# X( k% Q( K+ r. a4 ~+ h- E+ f' M
! K9 }! a0 [9 W) B5 Y$ B“ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ...”! R/ Q" U% A% a, N6 Z# n u5 j
" i3 ?9 |2 F/ e, `) s“พี่ขอกอดหนูไว้แบบนี้อีกหน่อยนะ... พี่เองก็ชอบ...* M9 z6 d& K5 x; f' ]& s0 o) c; a
อยากให้หนูกอดพี่แบบนี้เหมือนกัน อยากกลับมาแล้วเจอหนูนั่งยิ้มอยู่ที่บ้านแบบนี้ตลอดไปจังหมาน้อยของพี่...”$ |" m; p3 k8 N* s3 x& _
8 ~9 J/ Q& r5 E, }9 s; H7 [3 mพอเราได้ฟัง มันก็ทำให้น้ำตาของเราไหลออกมา
m0 f: w! S2 g! i3 E3 x# f6 Xมันรู้สึกจุกและเจ็บกับคำพูดของพี่เขา พี่เขาพูดเหมือนเขาไม่มีใคร...
8 c4 z% ^& c# b/ ^9 yทั้งที่เขาก็มีพ่อกับแม่อยู่ถึงจะคนละบ้านแต่ก็อยู่ไม่ไกลกัน
7 ^8 N/ F4 \5 p+ Zตอนนั้นไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคำพูดของพี่เขาทำให้ใจเราสั่นได้ขนาดนั้น...
. b; `8 I. X9 E' m% g" A
A% \2 U/ }& Oสุดท้ายคืนนั้นเราได้แต่นอนกอดพี่เขาไว้แน่นทั้งคืน+ i8 B' D8 N1 P, n5 P) ?7 O) b- x
เพราะนอกจากพ่อกับแม่แล้วก็มีพี่เขานี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกไว้ใจและรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยมากขนาดนี้
% R& G" t2 m" ?) z8 m5 U; X0 a
# K$ S( w0 C* u) ] I# _# tคิดถึงกี่ครั้งก็ยังรู้สึกขอบคุณพี่เขาจริงๆ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-4-5 04:44:53
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-4-5 04:50:13
โพสต์ 2022-4-5 05:05:48
โพสต์ 2022-4-5 06:01:48
