, y: y& x4 [- t1 @6 }1 q: o! S
อ๊อฟ บ่ายวันหนึ่ง บนถนนที่การจราจรติดขัด อ๊อฟนั่งอยู่ในรถกำพวงมาลัยด้วยสีหน้าที่เบื่อหน่าย หลังจากที่เรียนคลาสสุดท้ายของวันนี้เสร็จอ๊อฟก็กลับไปที่คอนโด เปลี่ยนชุดและขับรถออกมาเพราะมีนัด วันนี้เป็นวันธรรมดาช่วงสาย รถมันไม่น่าจะติดนี่นา อ๊อฟเปิดเพลงให้คลอในรถ ปิดเทอมที่ผ่านมาอ๊อฟไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย อยู่แต่ห้อง เที่ยวกลางคืนกินเหล้าปกติ โทรศัพท์ของอ๊อฟดังขึ้น อ๊อฟกดรับสาย สัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียวพอดี อ๊อฟกดเปิดลำโพงแล้ววางไว้บนเบาะ ''ฮัลโหล'' เสียงเปาดังมาตามสาย ในกลุ่มนี้คนที่สนิทกันมากที่สุดก็คงจะเป็นอ๊อฟและเปานี่แหละ ทุกอย่างมันคลิ๊กกันไปหมดแม้จะกัดกันอยู่บ่อยๆก็ตาม ทั้งคู่มักจะไปกินเหล้าด้วยกัน เล่นเกมด้วยกัน ไปนั่งเล่นที่ห้องของอีกคน โทรศัพท์คุยกันเป็นเรื่องปกติ''เออ มีไร'' ''ทำไรวะ'' ''ขับรถอยู่'' ''มึงยังไม่ถึงคอนโดอีกหรอ'' ''ถึงแล้ว กูออกมาทำธุระ'' ''ธุระกับพี่ปื่นอีกอะดิ'' ''รู้ดี มึงอะ'' อ๊อฟว่า เปาขำ ''มึงขับรถอยู่คุยได้ปะเนี่ย'' ''คุยได้ กูเปิดลำโพง มีไรวะ'' ''มึง กูว่ากูทำใจเรื่องพี่กะเพราได้แล้วว่ะ'' ''สักทีเถอะ'' อ๊อฟกลอกตามองบน อ๊อฟไม่ชอบเวลาเพื่อนตัวเองเศร้าเลยสักนิด ด่าไม่สนุกเลย ''แล้วกูก็เหมือนจะเจอคนใหม่แล้วด้วย'' ''ใครวะ'' ''อาจารย์'' ''ไอเหี้ยนี่ ไม่เข็ดนะ รักผู้ใหญ่เนี่ย'' ''กูไม่รู้ว่ะ สเปคกูมั้ง'' ''ควายอ่อนกินหญ้าแก่'' ''วัวแก่กินหญ้าอ่อน ไอสัส'' ''ไม่ มึงอะจะกินเค้า'' ''กูก็ต้องเป็นวัวดิ'' ''หึ มึงมันควาย'' ''ไอเหี้ย'' อ๊อฟหัวเราะ อ๊อฟใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว ''เออมึง กูขับรถต่อก่อน จะถึงละ ค่อยคุยกัน'' ''เออๆ'' เปาวางสายไป อ๊อฟขับมาจนถึงสวนรถไฟ จอดรถแล้วหยิบกระเป๋ากับกล้องลงมา เดินเข้ามาในสวน มีคู่รักมาปั่นจักรยานเดินเล่นกันหลายคู่ อ๊อฟนั่งลงที่ม้านั่งแถวนั้น รอให้อีกฝ่ายที่นัดมาถึง เล่นเกมรอ เวลาผ่านไปสักพัก อ๊อฟดูนาฬิกาก็เห็นว่าเลยเวลานัดมาจะครึ่งชั่วโมงแล้ว ปกติปิ่นไม่น่าจะสายแบบนี้นี่นา อ๊อฟเริ่มรู้สึกเป็นห่วง กดโทรศัพท์ไปหาปิ่น สักแปปปิ่นก็รับสาย ''ฮัลโหลอ๊อฟ มึงถึงแล้วหรอ'' ''ถึงแล้ว มึงอะอยู่ไหนพี่'' ''โทษทีว่ะ พอดีมีเรื่องให้ช้านิดหน่อย แต่กำลังรีบไป ถึงหน้าสวนละ'' ''เออๆ'' อ๊อฟวางสาย ชะเง้อมงหาปิ่น ไม่นานปิ่นก็วิ่งมาหาอ๊อฟอย่างเร่งรีบ ยืนหอบอยู๋หน้าอ๊อฟ ''ขอโทษที่สายว่ะ'' "ทำไมมาช้าวะ'' ปิ่นชี้ไปข้างหลัง ผู้หญิงหน้าตาน่ารักในชุดนักศึกษากระโปรงสั้นจู๋กำลังเดินตามมา ''พอดีน้องนุ๊กเค้าอาจารย์ปล่อยช้า เลยต้องรอ'' ''ที่มึงชวนกูมาถ่ายรูปเล่นคือมึงจะมาถ่ายผู้หญิงหรอ ไหนมึงบอกจะมากับเพื่อนไง'' ''น้องเค้าขอมานี่นา เค้าก็เพื่อนกูเหมือนกันนี่'' อ๊อฟมองบน หยิบของลุกขึ้นเดินหนี ปิ่นรีบเดินตามมา ''อ๊อฟ กูขอโทษ'' ''ขอโทษเรื่องอะไร'' ''เรื่อที่กูมาสายใช่ปะล่ะ'' อ๊อฟจึ๊ปาก ''เออ ไม่ชอบคนไม่รักษาเวลา'' ปิ่นกอดอ๊อฟจากด้านหลังเอาหัวซบ ''ก็ขอโทษแล้วไง อย่าโกรธกูดิ เดี๋ยวเลี้ยงเหล้า นะๆ'' อ๊อฟถอนหายใจ มาทำแบบนี้แล้วอ๊อฟจะโกรธลงได้ยังไงล่ะ ผู้หญิงคนนั้นตามมาทัน ''พี่ปิ่น เดินไม่รอนุ๊กเลยอะ'' ''โทษทีน้องนุ๊ก'' นุ๊กหันมาหาอ๊อฟแล้วยิ้มให้ ''สวัสดีค่ะ'' ''เออ นี่นุ๊ก ปี1 ส่วนนี่พี่อ๊อฟ น้องรหัสพี่ น่าจะเคยเห็นกันบ้างวันรับน้องนะ'' ''สวัสดีค่ะพี่อ๊อฟ หนูจำพี่ได้ด้วยว่าเป็นรุ่นพี่ที่หล่อ'' กูจำมึงไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ไม่อยากจำด้วยอีหอย อ๊อฟคิดในใจ "สวัสดีครับ'' อ๊อฟตอบยิ้มๆ โค้งให้นิดหน่อย ด้วยใบหน้าที่หล่อน่ารักของอ๊อฟทำให้นุ๊กถูกใจอยู่ไม่น้อย ''ไปเดินเล่นถ่ายรูปกันเถอะ'' ปิ่นบอก ทุกคนเดินไปตามทางเดินในสวน + v8 X8 D5 R- w+ l5 { Q
ปิ่น นุ๊กเดินนำหน้าทั้งคู่ หมุนตัวไปมาทำท่าน่ารัก ใช้มือสางผมรับลม อ๊อฟหันมาหาปิ่น ''มึงบอกให้เค้ามาถ่ายรูปหรือโฆษณายาสระผม'' ปิ่นหลุดขำ ''มึงก็ไปว่าน้องเค้า ไอสัสนี่'' ''เด็กใหม่มึงหรือไง'' ''ใช่ที่ไหนล่ะ แค่รุ่นน้อง'' ''ให้มันจริงเหอะ'' ''เด็กกูก็มีแล้วอยู่นี่ไง'' ปิ่นจิ้มแขนอ๊อฟ อ๊อฟเขินนิดหน่อย ''เด็กพ่อมึงอะดิ'' ปิ่นขำ อ๊อฟเบะปาก ความสัมพันธ์ระหว่างอ๊อฟกับปิ่นตอนนี้ ถ้าจะให้จำกัดความก็คือพี่น้อง เพื่อนสนิท คู่นอนครั้งคราวล่ะมั้ง อ๊อฟเองก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้มันเรียกว่าอะไร รู้แค่ว่าตอนนี้ที่เป็นอยู่ก็ดีแล้ว แค่ตอนนี้น่ะนะ ''พี่ปิ่น ถ่ายรูปให้หน่อยสิคะ'' ''ได้สิ'' นุ๊กยื่นโทรศัพท์ให้ปิ่น ปิ่นยกขึ้นมาถ่ายรูปนุ๊ก อ๊อฟเอากล้องของตัวเองขึ้นมา หันไปถ่ายวิวอีกทาง อ๊อฟหันไปทางปิ่นที่กำลังยืนถ่ายรูปให้นุ๊ก อ๊อฟกดถ่ายรูปปิ่น ปิ่นหันมามองพอดี ''ไอเหี้ยอ๊อฟ มึงอย่าตอนเผลอดิ'' ''หน้าตลกชิบหาย'' ''ลบเลยอ๊อฟ'' ''ไม่ลบ'' ปิ่นเดินไล่อ๊อฟจนอ๊อฟต้องยอมให้ปิ่นดูรูป ''มึงไปยืนดีๆดิ'' ''ได้'' ปิ่นเดินไปยืน ''รอนุ๊กด้วยสิคะ'' นุ๊กรีบเดินเข้ามาเกาะแขนปิ่น อ๊อฟเหล่ตามอง ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ เกะกะ อ๊อฟยกกล้องขึ้นมากดถ่าย ค่อยไปครอปมันออกแล้วกัน ทั้งสามเดินต่อ นุ๊กนั้นกระหนุงหระหนิงเกาะแกะปิ่นตลอดทาง ไม่รู้ทำไมอ๊อฟมองแล้วต้องหงุดหงิดด้วย คงเพราะนุ๊กน่ารำคาญล่ะมั้ง ''เดี๋ยวพี่ไปซื้อน้ำก่อนนะ เอาอะไรกันมั้ย'' ''นุ๊กขอน้ำเปล่าแล้วกันค่ะ'' นุ๊กบอก ปิ่นหันมามองอ๊อฟแล้วเดินไป เหลือแค่นุ๊กอยู่กับอ๊อฟ ''พี่อ๊อฟสนิทกับพี่ปิ่นมั้ยคะ'' อยู่ๆนุ๊กก็ถาม ''ก็สนิทนะ ทำไมหรอ'' นุ๊กถอนหายใจอย่างโล่งอก ''ดีจัง จะได้มีคนช่วย'' อ๊อฟทำหน้างง ''ช่วยอะไรหรอ'' ''หนูชอบพี่ปิ่นค่ะ กำลังจีบอยู่ แต่พี่เค้าดูจะไม่สนใจหนูเลย เลยอยากให้พี่ที่เป็นผู้ชายเหมือนกันช่วยพูดเปิดทางให้หน่อย'' อ๊อฟนิ่งไปสักพัก "ทำไมถึงชอบปิ่นมันหรอ'' ''ก็พี่เค้าหล่อ นิสัยดี แล้วก็รวยด้วย ใครก็ชอบใช่มั้ยล่ะคะ'' ยังไม่ทันที่อ๊อฟจะพูดอะไรปิ่นก็เดินกลับมาพอดี ''นี่น้ำเปล่าครับน้องนุ๊ก อ๊อฟ อะ'' ปิ่นยื่นโค้กมาให้อ๊อฟ อ๊อฟยิ้ม ''ทำไมซื้อมาถูกวะ'' ''ก็มึงกินแต่โค้กทุกทีนี่นา ทำไม อยากเปลี่ยนหรอ'' ''เปล่า ขอบคุณนะพี่ที่จำได้ว่าชอบอะไร'' อ๊อฟพูดยิ้มๆ น้ำเสียงนุ่มๆของอ๊อฟทำให้ปิ่นรู้สึกแปลกๆ ปกติอ๊อฟพูดจาเพราะขนาดนี้เลยหรอ อ๊อฟเปิดกระป๋องโค้กยกขึ้นเดื่ม เหล่ตาไปมองนุ๊กที่ยืนถือขวดน้ำเปล่าอยู่ ตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว ''ไปหาอะไรกินกันมั้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง'' ''ได้ค่ะ'' ''อยากกินอะไรดีครับ'' ''อะไรก็ได้เลยค่ะ พี่ปิ่นเลือกเลย นุ๊กกินได้หมด อ้อ แต่ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงคุมน้ำหนัก ขออะไรที่ไม่หนักมากละกันนะคะ'' ปิ่นหันมาหาอ๊อฟ ''มึงอยากกินไร'' ''อยากกินชาบู'' ''งั้นไปกินชาบูกัน'' ปิ่นตอบทันที นุ๊กหันมามองอ๊อฟ อ๊อฟไม่ได้สนใจเดินนำไป ทั้งสามมานั่งกินชาบูด้วยกันบนห้างใกล้ๆ หม้อแบ่งออกเป็นสองฝั่ง นุ๊กสั่งผักมาเยอะมาก กำลังจะเอาลงหม้อ ''น้องนุ๊กเอาใส่ฝั่งนี้ฝั่งเดียวพอนะ'' ''ทำไมล่ะคะ'' ''อ๊อฟมันไม่กินผัก เดี๋ยวน้ำมีกลิ่นผักแล้วจะไม่อร่อย'' ปิ่นบอก นุ๊กหันมามองอ๊อฟ อ๊อฟยิ้มให้ นุ๊กใส่ผักลงไปมากมาย เป็นเต่าหรือไง อ๊อฟคิดในใจ ''นี่ค่ะ'' นุ๊กตักหมูให้ปิ่น ''ขอบคุณครับ'' ปิ่นยิ้ม อ๊อฟมองอย่างไม่พอใจนัก ปิ่นเอาหมูลงไปต้มเองบ้าง แต่พอต้มเสร็จแล้วเอาไปใส่จานของอ๊อฟ อ๊อฟเงยหน้าขึ้นมามอง "หน้าบึ้ง โมโหหิวหรือไง'' ปิ่นขำ ''พี่ปิ่นเอาให้นุ๊กบ้างสิคะ'' ''ได้ครับๆ'' อ๊อฟตักหมูเข้าปาก ทั้งคู่งุ้งงิ้งกระหนุงหระหนิงกันมาก ปิ่นก็ไม่ปฏิเสธนุ๊กที่คอยเกาะแกะเลย หลังจากทีกินเสร็จทั้งสามก็เดินห้างกันต่ออีกนิดหน่อย อ๊อฟเดินตามทั้งคู่ที่เดินนำอยู่ รู้สึกหงุดหงิดและน้อยใจหน่อยๆ ปิ่นชวนอ๊อฟออกมาแท้ๆแต่สนใจแค่นุ๊กอย่างเดียว ''พี่'' อ๊อฟเรียก ปิ่นหันมา ''ว่า'' ''แยกกันตรงนี้เลยนะ'' ''เอ้า ทำไมวะ'' ''ต้องกลับไปทำอะไรที่ห้องนิดหน่อย'' ''เดี๋ยวกลับกันเลยก็ได้เนี่ย'' ''ไม่ต้องหรอก พี่ไปเดินต่อเถอะ ผมกลับรถตัวเองอยู่แล้ว'' อ๊อฟเดินออกมาโดยไม่สนใจเสียงเรียกของปิ่น มาที่ลานจอดรถแล้วขับกลับไปที่คอนโด อ๊อฟทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ถอนหายใจออกมา อารมณ์เริ่มเย็นลง อ๊อฟก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมวันนี้หงุดหงิดง่ายจัง อ๊อฟเอามือจับท้องที่ร้อง ตอนอยู่ที่ร้านอ๊อฟกินไปไม่เยอะเท่าไหร่เพราะไม่มีอารมณ์กิน อ๊อฟลุกขึ้นจะเดินไปเข้าห้องน้ำ เสียงออดดังขึ้น เปามางั้นหรอ อ๊อฟเดินไปเปิดประตู ปิ่นยืนส่งยิ้มมาให้ อ๊อฟทำหน้าแปลกใจ ''มึงมาทำไรพี่'' ปิ่นยกถุงไก่ร้านโปรดของทั้งคู่ขึ้นมา ''กินไก่ไง'' ''แล้วน้องนุ๊กมึงล่ะพี่'' ''ก็กลับไปละไง'' ''มึงไม่ไปส่งหรอ'' ปิ่นส่ายหน้า ''กูให้กลับไปเองแล้วรีบมาง้อมึงไง'' ''ง้อทำไม กูงอนหรอ'' ''ใช่'' ''กูจะงอนเรื่องอะไร'' ''ไม่รู้ มึงงอนกูเรื่องอะไรล่ะบอกมาดิ จะได้ขอโทษถูก'' ''ไม่มีอะไรหรอก'' อ๊อฟให้ปิ่นเข้ามาในห้อง ปิ่นวางถุงไก่ นั่งลงบนโซฟา อ๊อฟเดินมานั่งขางๆ ปิ่นมองหน้าอ๊อฟที่ไม่ยอมสบตาแล้วก็ขำ ''ขำอะไร'' ''เด็กขี้น้อยใจหรอมึงอะ'' ''น้อยใจเรื่องอะไร'' ''ตัวมึงยังไม่รู้เลย กูจะรู้หรอ'' ปิ่นหัวเราะ อ๊อฟหันไปอีกทาง ปิ่นจับอ๊อฟให้หันหน้ามามอง ''ตกลงน้อยใจใช่มั้ย'' สายตาของปิ่นที่ทองมาทำให้อ๊อฟใจเต้นแรง อ๊อฟพยักหน้า ปิ่นยิ้มกว้าง เอานิ้วบีบจมูกของอ๊อฟอย่างหมั่นเขี้ยว ''ปะ กินไก่กัน กูเห็นมึงกินไม่เยอะ ไม่อิ่มหรอกคนตะกละแบบมึงอะ'' ปิ่นแกะถุงไก่ อ๊อฟจับปิ่นหันกลับมา สายตาของอ๊อฟที่จ้องานั้นดูเปลี่ยนไป อ๊อฟดันให้ปิ่นลงไปนอนบนโซฟา ขึ้นมานอนคร่อม ''ไออ๊อฟ เดี๋ย..'' อ๊อฟโน้มหน้าลงมาจูบปิดปากปิ่นทันที ปิ่นตกใจนิดหน่อย เอามือดันอกของอ๊อฟ อ๊อฟกดข้อมือทั้งสองของปิ่นลงกับโซฟา ผละปากออก สายจาของทั้งคู่ประสานกัน ''มึงเป็นอะไรปะเนี่ยอ๊อฟ'' อ๊อฟส่ายหน้า ก้มลงมาจูบปิ่นอย่างแผ่วเบา ปิ่นถึงจะงงๆแต่ก็เริ่มเคลิ้ม เอามือทั้งสองข้างโอบคออ๊อฟแล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันเน้นๆ อ๊อฟขบกัดริมฝีปากของปิ่นแล้วดึงเบาๆ มือเลื่อนลงไปขยำเป้าของปิ่น สอดลิ้นเข้ามาพัวพัน แลกลิ้นแลกน้ำลายกับปิ่นอย่างเร่าร้อน ใบหน้าของปิ่นร้อนผ่าว ลมหายใจของทั้งคู่รดกัน อ๊อฟปลดเข็มขัดของปิ่นถอดกางเกงออก ควยปิ่นแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน อ๊อฟเอามือถูเป้าของปิ่นไปมา ลิ้นของอ๊อฟรุกล้ำเข้ามาในปากไม่หยุดจนปิ่นเริ่มรู้สึกหัวหมุน อ๊อฟดึงกางเกงในของปิ่นลง ควยใหญ่ยาว11นิ้วที่หัวยังไม่เปิดดีเด้งออกมา อ๊อฟจับควยของปิ่นชักขึ้นลง เลื่อนตัวลงไป ปิ่นดันหัวของอ๊อฟไว้ ''เดี๋ยวก่อนอ๊อฟ'' อ๊อฟเงยหน้าขึ้นมามอง ''ทำไม พี่ไม่อยากให้ผมทำให้หรอ'' ''เปล่า แต่ว่า'' ปิ่นเอามือก่ายหน้าผาก ไม่รู้ว่าจะพูดว่าอะไรเหมือนกัน อ๊อฟเอาควยของปิ่นเข้าปากแล้วดูเน้นๆ ''อาา'' ปิ่นคราง อ๊อฟสอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้ม เลียวนไปมา กินน้ำหล่อลื่นของปิ่นที่เยิ้มตรงปลาย ถอกควยของปิ่นลง หัวควยบานแดงโผล่ออกมา อ๊อฟเลียไปตามแง่งควยของปิ่น ตวัดลิ้นเลียหัวควยของปิ่นรัวๆเน้นๆ ''ซี้ดด'' ปิ่นเอามือจับแก้มของอ๊อฟ สายตาของอ๊อฟที่มองขึ้นมาทั้งที่ควยปิ่นยังคาปากอยู่นั้นเซ็กซี่มาก ไม่รู้ทำไมวันนี้อ๊อฟถึงได้ร้อนแรงขนาดนี้ขึ้นมา ปิ่นเอามือจับหัวของอ๊อฟไว้ เด้งเอวเย็ดปากอ๊อฟเป็นจังหวะ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อาาา'' ควยปิ่นใหญ่คับปากอ๊อฟไปหมด ปิ่นกระแทกควยเข้ามาในปากอ๊อฟไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนอ๊อฟสำลักน้ำตาเล็ด หน้าของปิ่นตอนเสียวนั้นเป็นใบหน้าที่อ๊อฟชอบมาก อ๊อฟก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปิ่นมีดีอะไร อ๊อฟนั้นรับได้แต่ก็น้อยคนมากที่จะยอม ยิ่งเรื่องอมควยถ้าไม่ใช่ปิ่นแล้วอ๊อฟก็คงไม่ทำ แต่กับปิ่นอยากทำให้ซะงั้น ปิ่นถอนควยออก น้ำลายอ๊อฟไหลเยิ้มติดควยปิ่นมา อ๊อฟจับควยปิ่นสาวขึ้นลง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของปิ่นจนแฉะชุ่ม ปิ่นจับควยแฉะๆตีหน้าของอ๊อฟรัวๆจนหน้าสั่น อ๊อกชักว่าวปิ่นเร็วขึ้นอีก เลียวนไปมาตรงหัวควยจนปิ่นเสียวตัวงอ ''โอยยย ซี้ดด'' ปิ่นขยำผมของอ๊อฟ อ๊อฟชักเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''กูจะแตก อะ อ้าาา!'' ปิ่นตัวกระตุกน้ำแตกออกมา อ๊อฟรีบเอาปากไปครอบควยของปิ่น ปิ่นปล่อยน้ำกระฉูดเข้ามาในปากอ๊อฟ กลิ่นคาวคละคลุ้งเต็มปาก อ๊อฟดูดน้ำควยของปิ่นที่ค้างอยู่ตรงหัว กลืนลงไปจนหมด ปิ่นนอนหอบมองลงมาที่อ๊อฟ ''เป็นอะไรของมึงวะอ๊อฟวันนี้'' อ๊อฟเอามือปาดน้ำควยที่เลอะปากออก ''ก็กูไม่อิ่มไง'' อ๊อฟพูดยิ้มๆ 5 f2 V" L) _/ E
เหนือ เหนือเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ นั่งลงบนเตียงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น กดดูสตอรี่ไอจีไปเรื่อยจนเจอกับสตอรี่ของวายุ วายุลงคลิปตอนที่ตัวเองร้องเพลงที่บาร์หลังมอ 'วันนี้มีความสุขมากเลยครับ' เหนือยิ้ม วายุนั้นชอบการเล่นดนตรีมากแต่ต้องเล่นแบบหลบๆซ่อนๆเพราะที่บ้านไม่สนับสนุน ในเฟสบุ๊คไม่สามารถลงได้เพราะแม่จะเห็น เลยต้องาลงในไอจี เหนือเองก็ช่วยสนับสนุนวายุเต็มที่ ทั้งช่วยปิดเรื่องนี้ ทั้งช่วยเป็นผู้ฟังให้ ช่วงนี้ชีวิตของเหนือมีชีวิตชีวาขึ้นมากเพรามีวายุ เหมือนวายุมาช่วยเติมความสดใสให้กับชีวิตที่น่าเบื่อของเหนือ 'มาดูสตอรี่ผมด้วย' วายุส่งข้อความมา เหนือยิ้มกดวิดิโอคอลไปหา สักพักวายุก็รับ แต่กล้องแพนขึ้นบนเพดาน ''ทำอะไรอยู่'' ''นอนเล่น คอลมาทำไมเนี่ย วายังไมไ่ด้อาบน้ำเลย'' ''ซกมกอีกละนะ'' ''วันหยุดขอขี้เกียจหน่อยสิครับ'' เหนือขำ ''ไหน ขอดูหน้าหน่อย'' ''ไม่เอา ไม่น่ารัก'' ''พี่ยังโชว์หน้าได้เลย'' ''ก็พี่หล่อนี่'' ''พูดไปเรื่อย ไหน เร็ว'' วาตั้งกล้องให้เห็นหน้า สภาพเหมือนคนนอนมาทั้งวันอย่างที่บอกไม่มีผิด แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี เหนือหลุดขำออกมา วาทำหน้ายู่ ''พี่ลมเหนือขำอะ ปิดแล้ว'' ''อย่าเพิ่ง พี่ขอโทษๆ'' เหนือพูดทั้งที่ยังขำอยู่ วาทำหน้างอนๆ ''แล้ววันไหนจะไปร้องเพลงอีกหรอ'' ''ไปทุกจันทร์กับพุธครับ'' ''เอ้า ไม่ใช่เฉพาะกิจแล้วหรอ'' วายิ้ม ''เค้าจ้างวาแล้วล่ะ เพราะนักดนตรีตอนนี้ไม่พอด้วย'' ''ข่าวดีนี่'' ''ใช่'' ''ไม่เห็นบอกพี่เลย'' ''ก็กะจะบอกนั่นแหละ แต่พี่ถามก่อนนี่ไง'' เหนือไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะวันนั้นที่ไปดูวาเหมือนคนจะถูกใจวากันมากเลยทีเดียว ''แล้วพี่ทำอะไรอยู่หรอครับ'' ''พี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ'' เหนือไม่รู้ตัวแพนกล้องลงไปเห็นซิกแพคที่เปียกน้ำหมาดๆ ทำเอาวาเขินจนหน้าแดง เหนือที่นึกขึ้นได้ก็รีบแพนกล้องขึ้น ''โทษทีๆ'' ''พี่ลมเหนือลามก'' ''พี่ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย'' เหนือเองก็เขินเหมือนกัน ''งั้นพี่ไม่กวนแล้ว เดี๋ยวต้องไปทำงานต่อ ยังไม่เสร็จเลย เราก็อย่าลืมอาบน้ำล่ะ'' ''ครับ ว่าแต่ วันจันทร์นี้พี่อยากมาดูวาเล่นมั้ยครับ'' ''อยากให้ไปมั้ยล่ะ'' เหนือพูดยิ้มๆ วาพยักหน้า ''พี่จะไปนะ'' วายิ้มดีใจ ''งั้นเจอกันนะครับ'' ''เจอกัน'' วากดวางสายไป เหนือวางโทรศัพท์ลง เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วกลับมานั่งบนเตียง โทรศัพท์ของเหนือดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นสายเรียกเข้าที่ไม่ได้เห็นมาพักใหญ่ๆ เหนือกดรับสายวิดิโอคอล ''ว่าไงน้ำ'' น้ำในชุดนอนส่งยิ้มมาให้ ''แค่เบื่อเฉยๆน่ะ'' ก่อนหน้าที่น้ำจะคบกับหมีเหนือมักจะคอลไปหาน้ำบ่อยๆแล้วบอกว่าเบื่อ ซึ่งเป็นข้ออ้างล้วนๆ แปลกใจนิดหน่อยที่คราวนี้น้ำโทรมาหาตัวเอง ''ทำไมถึงโทรมาหาเราได้ล่ะ ปกติหมีไม่ให้โทรมาไม่ใช่หรอ'' ''เราโทรหาเพื่อนไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อยนี่ใช่มั้ยล่ะ'' ''นั่นสินะ'' เหนือมองน้ำ ''ไม่ได้คอลกันแบบนี้นานแล้วเนอะ'' ''อื้ม'' ถึงจะรู้สึกแอบดีใจที่ได้คอลกับน้ำอีกครั้ง แต่กลับไม่รู้ว่าจะคุยอะไรซะงั้น ''ทำงานเสร็จแล้วหรอ'' น้ำถาม ''กำลังจะไปทำต่อนี่แหละ น้ำเสร็จแล้วอะดิ'' ''เรียบร้อยไปแล้ว'' น้ำตอบยิ้มๆ รอยยิ้มของน้ำยังคงสวยหเมือนเดิม ''งั้นเหนือไปทำงานเถอะ เดี๋ยวหมีจะกลับมาละ'' ''โอเค'' น้ำโบกมือให้แล้ววางสายไป เหนือนั่งนิ่งจ้องมองโทรศัพท์ ดีใจนะที่น้ำโทรมา แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าไม่โทรมาคงจะดีกว่านี้ เหนือรู้สึกสับสนกับตัวเอง พยายามไม่คิดอะไร ลุกขึ้นไปนั่งทำงานต่อ 2 T, x0 h- y' t$ H; `
วา
( X7 }' v* ?, @5 j
น้ำ |