รอเธอที่สุสาน EP.5

Maximam

หลายวันต่อมา..... วันเวลาผ่านไปการฝึกของไผ่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้จะมีอุปสรรคอย่างผู้กองดอกดินที่คอยแทะโลมอยู่บ้าง แต่ไผ่ก็ไม่เคยหวั่นไหวและไม่เคยเล่นด้วย และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ม่อนจะขับรถ
มาหาไผ่ที่ค่ายทหาร
"ม่อน ทำไมมาคนเดียว ไม่ชวนเพื่อนมาด้วย"
"ก็ม่อนห่วงพี่นี่ครับ วันนี้พี่ต้องออกฝึกรบภาคสนาม พี่ไผ่ดูแลตัวเองดีดีนะ"
"ม่อนไม่ต้องห่วงพี่นะ อย่างไรพี่ก็จะกลับไปหาม่อนแน่นอน"
"สัญญานะ"
"สัญญาครับ เเล้วนี่กินอะไรมายัง จะกลับหรือค้างที่นี่"
"กลับครับ พรุ่งนี้เข้าม่อนมีสอบ เอ่อพี่ไผ่ครับ"
"ครับ"
"ม่อนขอกอดพี่หน่อยดิ"
"ได้ดิ"

ม่อนกอดกับไผ่โดยที่ดอกดินแอบเห็นภาพบาดใจ ความริษยาในใจของเเขาจึงทำให้เขาคิดจะกำจัดม่อน
ออกไป ดอกดินให้ลูกน้องตัวเองไปแอบตัดสายเบรกรถเก๋งของม่อน และแล้วดวงชะตาแห่งการพลัดพราก
ก็มาถึง.... ไผ่เดินมาส่งม่อนที่รถ
"พี่ไม่อยากให้ม่อนกลับเลยอ่ะ ค้างที่นี่ได้ไหม"
"เป็นอะไรไปพี่ อย่าคิดมากดิพรุ่งนี้พี่ก็ออกฝึกภาคสนามเเเล้วนะ ตั้งงใจฝึกนะพี่"
"ม่อน ไม่กลับได้ไหม"
ไผ่ดึงตัวม่อนมากอดไว้แน่น เพราะเขามีรางสังหรว่านี่จะเป็นการกอดครั้งสุดท้าย เมื่อม่อนขับรถออกไป
ด้วยความเร็ว และทางข้างหน้าเป็นทางโค้งอันตราย ม่อนพยายามเหยียบเบรก แต่ก็....
"เฮ้ย อะไรว่ะเนี่ย ทำไม่เบรกไม่อยู่ ไม่ ไม่นะ ไม่ พี่ไผ่......................................" ม่อนตัดสินใจหักพวงมาลัย
ลงข้างทางแต่อนิจจารถเกิดการเสียหลัก พุ่งชนกับต้นไม้ใหญ่ที่โค้งข้างทาง ม่อน.....เสียชีวิตทันทีในที่เกิด
เหตุการณ์ แต่ดวงจิตสุดท้ายของเขานั้นยังผูกพันอยู่กับไผ่ เขาจึง..........
"ท่าน ท่านมัจจุราช"
"เจ้าหนุ่ม อายุไขยของเจ้าหมดลงแล้วในโลกนี้ไปกับข้าเถอะ"
"ไม่ท่าน ผมยังไม่อยากไป ผมขออยู่กับคนรักผมก่อนได้ไหม"
"ไม่ได้ กฎแห่งกรรมกำหนดไว้เเล้ว เจ้าต้องไป"
"ไม่ ผมไม่ไป ....."
"ได้ ถ้าดวงจิตเจ้าไม่อยากไปเกิดเจ้าก็จะวนเวียนอยู่อย่างนี้ กรรมดีที่เจ้าทำมันส่งให้เจ้าได้ไปเกิด แต่ถ้า
เจ้ายังติดในอาวรณ์ข้าก็จะไม่ขัด"
"ขอบคุณครับท่าน ...."

เมื่อท่านมัจจุราชหายไป วิญญาณของม่อนก็เห็นทุกอย่างคุณพ่อกอดศพร่ำไห้ คุณแม่ก็เป็นลมล้มพับ
โดยมีคิมกับบอมช่วยประครอง.....
"อย่างเพิ่งบอกไผ่เรื่องนี้นะ ให้ไผ่ผ่านการฝึกภาคสนามครั้งนี้ก่อน" ท่านนายพลพูดกับทุกคน
"ครับท่าน แล้วเรื่องนี้เราจะจัดการอย่างไรดีครับ" หมวดอ๊อด เด็กของท่านนายพลเอ่ยขึ้น
"ฉันมั่นใจว่าเรื่องนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุ มันเป็นการฆาตกรรม"
"ใช่ครับท่าน ผลการตรวจสภาพรถพบว่ารถยนต์คุณหนูถูก.....เอ่อ..."
"มีอะไรผู้กองภีม"
"รถคุณหนุถูกตัดสายเบรกครับ ต้องมีคนไม่หวังดีกับคุณหนูครับท่าน"
"ใคร ใครทำลูกฉัน ใครทำลูกฉันนน ม่อน ม่อนลูกแม่ ม่อนลูกแม่ ทำไมมาอายุสั้นแบบนี้ลูก......."
"คุณแม่ คุณแม่ คุณแม่ครับ"

ดวงวิญญษณของม่อนพยายามจะสื่อสารแต่ก็ไม่มีใครเห็น จิตของม่อนตอนนี้ชักอยากรู้แล้วสิว่า
มันเกิดอะไรขึ้นกับเขาก่อนหน้านี้ เมื่อกู้ภัยนำร่างที่ไร้วิญญาณของม่อนขึ้นรถไปชันสูตรที่โรงพยาบาล
วิญญาณของเขาก็ย้อนกลับมาที่ค่ายทหารอีกครั้ง บู๊ว บู๊ว บู๋...........เสียงหมาหอนกันระงมเมื่อม่อนมาถึง
หน้าค่าย
"เดี๋ยวหนู เจ้าเป็นดวงวิญญาณผีตายโหง จะะเข้าในค่านี้ไม่ได้"
"คุณตาคุณยาย ผมลูกชายท่านนายพลไงครับ"
"ตาจำเอ็งได้ เอ็งมาก็ไหว้ศาลทุกครั้ง แต่การตายของเอ็งไม่ปกติ ถ้าปล่อยเข้าไป ท่านเจ้าที่เล่นงานตาแน่"
"เอาอย่างนี้ ถ้ามีคนอนุญาตเอ็งก็เข้าได้"
"แน่นะตา"
"เออสิว่ะ"

ทันใดนั้น ไผ่ก็ออกมายืนเวรพอดียามสามพอดี
"ไอ้ไผ่ มึงจะไปไหนว่ะหมาหอนแบบนี้กูว่ามันต้องมีเรื่องอะไรหว่ะ ใช่ไหมไอ้ต็อท"
"อะอะเออ มึงอย่าออกไปไหนเลยอยู่เวรเรือนนอนนี่แหละ"
"เฮ้ยได้ไง คืนนี้กูต้องอยู่เวรป้อมยามตรงศาลพระภูมิ"
"แต่มึง...."
"เออ กูอยู่ได้ ม่อนยังไม่โทรหากูเลยไม่รู้ถึงบ้านยัง" แพร๊งงงง ต็อทเผลอทำแก้วน้ำหลุดมือ
"ไอ้ต็อท ตกใจหมด กูได้กลิ่นอะไรหอม ๆ"
"มึงก็อย่าทักดิไอ้นนท์ เข้าเวร"
เมื่อไผ่เดินออกมาเข้าเวร ต็อทจึงตัดสินใจบอกนนท์เรื่องที่ม่อนตายเเล้ว
"ไอ้ต็อท กุไม่ตลกนะเว้ยมึง"
"ตลกห่าไร ดูนี่ เฟสท่านนายพลลงรูป นี่ไงศพม่อน"
"นั้นกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นชินเมื่อกี๊ก็...."
"ม่อนมันคงห่วงไผ่หนะ มึงก็อย่าหลุดปากไปหละ"
"เออ ว่าแต่ม่อนคงเฮี้ยนน่าดูนะเนี่ย หมั้นไว้ยังไม่ได้แต่ง แถมยังมาถูกลอบฆ่าแบบนี้อีก"
"นั้นดิ กูว่าไอ้คนทำมันต้องเหี้ยจริง ๆ หว่ะ"
"สู่สุขคตินะน้อง ไม่ต้องอห่วงอะไรนะไอ้ไผ่นะ ขนาดอีดอกดินอ่อยเท่าไหร่มันยังไม่เล่นด้วยเลย"

ที่ป้อมยาม....
"ม่อน ไหนว่ากลับบ้านไง มาทำไรนี่ แล้วหัวไปโดนอะไรมา"
"พี่ไผ่มองเห็นม่อนเหรอ"
"เอ้าก็ม่อนยืนอยู่นี่ไม่เห็นได้ไง"
"ม่อนขอเข้าได้ไหม"
"อืมได้ดิแค่ม่อนคนเดียวนะ"
"ขอบคุณนะครับ"
"แหม่ยาย ไอ้หนุ่มนี่ก็ฉลาดดีนะ"
"นั่นสิเด็กเดี๋ยวนี้หัวไว ไอ้หนูมีคนอนุญาตแล้วเอ็งก็เข้าออกได้ตามสบายนะ"
"ขอบคุณครับ อุ๊ย..."
"ม่อนขอบคุณอะไร"
"อ่อ ขอบคุณพี่ไงครับ"
"มาพี่ซับเลือดให้"
"โอ๊ยยยพี่ไผ่...... ม่อนร้อน"

ม่อนลืมไปว่าไผ่แขวนตะกรุดและพระที่คอ เขาต้องอยู่ห่างจากพี่ไผ่สินะ
"ม่อนเป็นไรไป ร้อนอะไร"
"อ่อ ๆ เปล่า ๆ ครับ เข้าใจชีวิตผี"
"ม่อนบ่นไรแปลก ๆ"
"เปล่าฮะ เออพี่ไปคืนนี้ม่อนขอนอนข้างพี่ได้ไหมฮะ"
"ได้ดิฮะ อยู่ใกล้พี่ หลวงพ่อได้คุ้มครองม่อนด้วยไง หลวงพ่อครับดูแลเมียผมด้วยนะ"
ไผ่ดึงแขนม่อนมากอด ม่อนถึงกับร้องลั่น แต่ก็.......
"อย่าพี่.....ม่อน...... หือไม่ร้อนแล้วนี่"
"ร้อนอะไรม่อน อาบน้ำไหม"
ไผ่เปิดทางให้ม่อนทุกอย่างเพื่อให้ม่อนได้อยู่ข้าง ๆ เขา โดยที่เขาจะรู้หรือไหมว่าสิ่งที่เห็นคือวิญญาณของ
เมียรักของเขา ร่างของม่อนตอนนี้ถูกเก็บรักษาอย่างดีเขาสวมชุดเจ้าบ่าวอีกครั้งในร่างที่ไร้วิญญาณชุด
สูทสีกรม กางเกงขาสั้น รองเท้าหนังสีดำ หากเขายังไม่ตายเขาคงได้แต่งงานจริง ๆ กับไผ่แน่นอน
"มึง อีคิม"
"ว่าไงบอม"
"มึงไม่เอาชุดลำลองมาให้มันด้วย อีนี่มันนี่ร้อนเดี๋ยวมันจะด่าเอา"
"เออ กูลืม เดี๋ยวพรุ่งตอนไปเก็บศพที่สุสานค่อยเอาไปให้มัน มึงหลับให้สบายนะม่อนกูสองคนจะดูแลลุงกับป้า
แทนมึงเองเพื่อน พวกเรารักมึงนะอีม่อน อีเหี้ย บอกไม่ทิ้งพวกกู จะแต่งงานพร้อมกัน 3 คู่ หลอกกูอีดอก"
"คิม ใจเย็นมึง มันก็คงไม่อยากทิ้งพวกเราไปหรอก จริงไหมม่อน"
ทันใดนั้น ไฟในห้องดับจิตเกิดดับและก็ติดขึ้นมาทุกคนถึงกับสะดุ้ง คิมจึงพูดขึ้นว่า....
"อิดอกอย่าเล่นแบบนี้พวกกูตกใจ เยี่ยวราดมากูอายนะ"
ดวงจิตของม่อนตอนนี้รับรู้ถึงทุกสิ่งที่ทุกคนมีให้ แต่เรื่องราวมันยังไม่จบนะครับหากความจริงยังไม่ปรากฎ
งานนี้ยังคิดไม่ออกเลยครับว่าถ้าม่อนรู้ตัวฆาตกร ม่อนจะอาฆาตและเฮี้ยนหนักหรือเปล่า......

ShangHai

สงสารม่อนอ่ะ

daisuke338

ขอบคุณครับ

hydrangea

ดอกดินคนชั่วววววสนุกมากครับติดตาม

nuvo

ขอบคุณคับ

Tra

ขอบคุณครับ

topzaapasin

เลวมากดอกกกกกกกกดิน

wiput

ขอบคุณครับ

Maximam

2936 ตอบกลับเมื่อ 2022-4-17 22:37
ผมชอบแนวเรื่องมากครับ ไม่ใช้เรื่องเสียวเกินไป และเป็นเรื่องที่น่าติดตามค้นหาครับ

ขอบคุณในคำแนะนำติชมนะครับ
ดีมาก ๆ เลย คนเขียนได้วางโครงเรื่อง
ได้ถูก ขอบคุณนะครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

2936

ผมชอบแนวเรื่องมากครับ ไม่ใช้เรื่องเสียวเกินไป และเป็นเรื่องที่น่าติดตามค้นหาครับ

supawa

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณนะครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ