แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-5-2 01:16 ) N8 W! S9 h; I1 ]7 M
2 m- u. D5 \# }2 ]
% R7 b3 e/ S+ V" X9 a
ทศ เสียงโทรศัพท์ของทศที่วางอยู่ข้างหูดังขึ้นทำให้ทศสะดุ้งตื่น ทศควานมือหาโทรศัพท์ทั้งที่ตายังปิดอยู่ หยิบมากดรับสายโดยไม่ต้องดูก็รู้ว่าใครโทรมา ''ฮัลโหล'' ทศพูดเสียงงัวเงีย ''มึงตื่นยัง'' เสียงติณดังมาตามสาย ''ตื่นเพราะมึงนี่หและไอสัส'' ทศเกาหัว ติณขำ ''กูซื้อข้าวไว้ให้หน้าห้องอะ ไปแดกด้วย เดี๋ยวไม่ร้อน'' ''เออ'' ทศลุกขึ้นมานั่ง ''มึงไปมอแล้วหรอ'' ''เออ เดี๋ยวจะเข้าห้องละ'' วันนี้ติณมีสอบวันสุดท้าย ส่วนทศนั้นทำเรื่องขอไปสอบทีหลังช่วงปิดเทอมเพราะแผลถูกแทงยังไม่หายดี ''มึงโทรมาปลุกกูเเต่เช้าเพราะกลัวข้าวไม่ร้อนเนี่ยนะ'' ''เปล่า โทรมาขอกำลังใจด้วย'' ''กำลังใจเหี้ยอะไรมึง'' ''กำลังใจในการสอบไง'' ''กูไม่ด่ามึงก็บุญละนะ'' ทศเกลียดการตื่นโดยไม่เต็มใจมาก ซึ่งติณก็ไม่เคยจำสักที ติณหัวเราะชอบใจ ''เออๆ มึงนอนต่อเหอะ กูเข้าห้องละ'' ''ไอติณ'' ''ว่า'' ''ตั้งใจสอบนะ'' ทศกดวางสายไปก่อนที่ติณจะเวิ่นเว้อใส่อีก เลื่อนตัวลงมานั่งที่ขอบเตียง ค่อยๆยันดันตัวเองให้ลุกขึ้น มองแผลที่พันผ้าของตัวเอง โชคดีที่แผลของทศไม่ลึกมาก ไม่โดนแทงจุดที่อันตราย หลังจากที่เย็บและนอนพักรักษาอีกหน่อยหมอก็ให้กลับบ้านได้ แต่ก็ต้องดูแลทำความสะอาดแผลจนกว่าจะหาย ทศเดินเข้าไปในห้องน้ำ เอาผ้าชุบน้ำแล้วเช็ดไปตามตัว ตอนนี้แผลของทศยังไม่สามารถโดนน้ำได้ คงต้องรออีกสักพักถึงจะกลับมาอาบน้ำได้ตามปกติ ทศเอาผ้าไปตาก เดินไปหน้าตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อผ้าออกมาใส่ ออกไปหน้าห้อง เปิดประตูออกไปหยิบถุงข้าวที่ติณแขวนไว้ให้ตรงลูกบิดแล้วกลับเข้าห้องมา วางถุงลงบนเค้าเตอร์ เปิดออกหยิบถ้วยพลาสติกที่ยังอุ่นอยู่ออกมา ทศเปิดฝาดู เป็นข้าวต้มกุ้งที่ดูน่ากินมาก กลิ่นของมันทำเอาทศท้องร้อง ในถุงยังมีขนมปังและของกินเล่นอีกหลายอย่าง ทศเป็นคนที่กินจุมาก กินยังไงก็ไม่อิ่ม ติณรู้ว่าทศคงจะออกไปหาอะไรกินไม่สะดวก เลยซื้อของกินเข้ามาไว้ให้เยอะๆในช่วงที่ทศแผลยังไม่หาย ทศหยิบโน๊ตในถุงของติณออกมาอ่าน 'กินเยอะๆ ท้องอิ่มๆ จะได้ไม่ตาย มึงตายกูเหงาตายตามมึงไปแน่' ทศขำ ตรรกกะหมอที่ไหนกินให้อิ่มแล้วจะไม่ตายกัน ทศเอาโน๊ตของติณไปใส่ในลิ้นชักที่มีโน๊ตของติณอยู่ในนั้นทั้งหมด ทศยืนมอง ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ทศเก็บโน๊ตพวกนี้ รู้ตัวอีกทีทศก็เอามาใส่ไว้ในนี้ตลอด ถ้าติณเห็นคงน่าอายน่าดู ก็แค่ไม่อยากทิ้งเพราะเสียดายนั่นแหละ แล้วเสียดายทำไมนะ ทศเดินกลับมานั่งที่โซฟา เอาเครื่องเกมขึ้นมานั่งเล่น ปกติทศก็นั่งเล่นเกมอยู่ที่โซฟาเป็นประจำทุกวัน แต่พอป่วยทำอะไรไม่สะดวกแล้วทำไมถึงรู้สึกว่ามันน่าเบื่อกันนะ เวลาที่ทศขยับตัวแรงจะปวดแผล ทำให้ต้องระวัง ทศวางเครื่องเกมลง ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเบื่อที่ต้องอุดอู้อยู่ในห้อง ทศลุกขึ้น หยิบคีย์การ์ดเดินออกมาจากห้อง ลงมาข้างล่างคอนโด เดินมาข้างหลังซึ่งเป็นสวนพื้นที่ส่วมรวม ทศไม่ค่อยได้มาที่นี่เท่าไหร่แล้ว แต่นานๆทีมาก็ดีเหมือนกัน คนไม่ค่อยมาตรงนี้กันสักเท่าไหร่ไม่รู้ว่าทำไม ทศนั่งลง สูดอากาศหายใจหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย ผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เงยหน้ามามองทศเป็นระยะๆ ทศเองก็รู้่าโดนมองอยู่ จังหวะหนึ่งที่ผู้ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาก็สบตากับทศพอดี ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้ ทศก็ยิ้มตอบ จริงสิ ทศลืมไปว่าหลังคอนโดก็เป็นจุดนัดประจำของพวกเกย์เหมือนกันนี่นา ด้วยความที่เงียบและไม่ค่อยมีคนทำให้เป็นที่ที่เหมาะแก่การเอ้าท์ดอร์มาก แต่แผลของทศตอนนี้ถ้าเย็ดคงต้องไปเย็บใหม่อีกรอบแน่ แต่ทศเองก็ว่างๆแล้วเงี่ยนๆอยู่เหมือนกัน ทศยักคิ้วให้เป็นเชิงว่าให้ตามมา เดินอ้อมไปที่ด้านหลัง ผู้ชายคนนั้นเดินตามทศมา ทศกระชากคอเสื้อของผู้ชายคนนั้นดันไปติดผนัง ''เจ็บแผลอยู่ยังเย็ดไมไ่ด้ แต่ช่วยแก้ขัดให้หน่อยละกัน'' ทศกดไหล่ผู้ชายคนนั้นให้นั่งลงไป ควักควยออกมา ควยใหญ่ยาว11นิ้วโด่ชี้หน้าของผู้ชายคนนั้นอยู่ จนหมอกฟูดกดำ ผู้ชายคนนั้นมองควยตรงหน้าอย่างตกตะลึงในความใหญ่ ''อย่ามัวแต่จ้องสิ เรามีเวลาน้อยนะ'' ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า จับควยทศชักขึ้นลง เอาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''อาา'' ผู้ชายคนนั้นอมควยของทศอย่างหื่นกระหาย สอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้มเลียวนไปมา ถอกควยของทศลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา ผู้ชายคนนั้นแลบลิ้นออกมาแตะๆ ตวัดเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยของทศ เลียไปตามแง่งควย ทศจับหัวของผู้ชายคนนั้นไว้แล้วเด้งเอวเย็ดปากผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก ออก'' ควยทศใหญ่คับปากผู้ชายคนนั้นไปหมด ผู้ชายคนนั้นกระแทกควยเข้ามาในปากผู้ชายคนนั้นไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนผู้ชายคนนั้นสำลักน้ำตาเล็ด ทศดันควยเข้าไปสุดลำ กดค้างไว้อย่างนั้น ควยยาวๆของทศเข้ามาลึกจนถึงคอหอย ผู้ชายคนนั้นแทบจะอ้วกสำลักออกมา ทศถอนควยออก น้ำลายผู้ชายคนนั้นไหลเยิ้มติดควยทศมา ทศจับควยแฉะๆตีหน้าผู้ชายคนนั้นไปมารัวๆอย่างแรงจนหน้าสั่น ทศเอาควยยัดปากผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง เย็ดปากของผู้ชายคนนั้นเหมือนเย็ดหี ผู้ชายคนนั้นเอามือล้วงกางเกงตัวเองไปชักว่าวตาม มองดูหน้าของทศที่หื่นกามแล้วก็เงี่ยนไปหมด ทศกระแทกควยเข้ามาแรงเรื่อยๆ หัวของผู้ชายคนนั้นกระแทกกับผนังไปมาตามแรงกระแทกของทศ ผู้ชายคนนั้นสาวควยตัวเองเร็วขึ้นเรื่อยๆก่อนจะน้ำแตกออกมาคามือ ทศตอกควยเข้ามาในปากผู้ชายคนนั้นเร็วขึ้นอีก ''อ๊อก ออก อ๊อก'' ''อ้าาา จะแตก สัส อ้าา!'' ทศกระแทกควยเข้ามาสุดลำ ปล่อยน้ำควยกระฉูดลงคอของผู้ชายคนนั้นไป กลิ่นนำควยคาวเต็มปากผู้ชายคนนั้นไปหมด ทศถอนควยออก ละเลงหน้าของผู้ชายคนนั้นจนเลอะไปหมด ทศมองผลงานตัวเองแล้วยิ้มอย่างพอใจ ดึงกางเกงขึ้น มองให้แน่ใจว่าไม่มีใครแล้วเดินออกมา กลับเข้าไปในคอนโด ขึ้นลิฟท์กลับห้องไป ทศนั่งลงที่โซฟาอีกครั้ง มองดูเวลาบนนาฬิกา ตอนนี้จะบ่ายสองแล้ว 5 Q3 A$ p5 A7 J. `! n# `
ติณ ติณฝนคำตอบข้อสอบข้อสุดท้าย คว่ำกระดาษลง หันไปมองเพื่อนสนิทอย่างธันวาและนนท์ที่นั่งอยู่ไม่ไกล ธันวาเหมือนจะตั้งใจทำข้อสอบอยู่ ส่วนนนท์ฟุบพักสายตาไปแล้ว ติณหยิบกระเป๋าลุกขึ้น เดินออกมาจากห้องสอบ ในที่สุดการสอบปลายภาคก็สิ้นสุดลงสักที ติณทำข้อสอบได้อย่างง่ายดายเหมือนอย่างเคย ปี2นี้เกิดเรื่องต่างๆขึ้นมากมาย ปัญหาหนักๆหลายอย่างเข้ามาไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าติณยังมีเวลาอ่านหนังสือสอบ ถึงจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเยอะแต่ก็มีเรื่องดีๆเช่นกัน ความสัมพันธ์ของติณและทศตอนนี้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ทศอ่อนกับติณมากขึ้นแล้ว เริ่มไม่หงุดหงิดใส่ติณมากเท่าไหร่ แสดงออกสิ่งที่คิดมากขึ้น ซึ่งมันน่ารักมากสำหรับติณเวลาที่ทศพูดตรงๆ ถึงอย่างนั้นก็ยังพูดจาหยาบคายขี้โมโหตามสไตล์ทศนั่นแหละ ติณออกมานั่งรอเพื่อนข้างหน้าห่างจากห้องสอบมานิดหน่อย หยิบโทรศัพ์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา ติณมักจะทำข้อสอบเสร็จเป็นคนแรกอยู่เสมอจนเป็นภาพชินตาของเพื่อนๆ จริงๆระหว่างที่ทำข้อสอบติณไม่ค่อยมีสมาธิสักเท่าไหร่ เพราะระหว่างที่ทำคิดถึงแต่ทศที่อยู่ห้อง ทศชอบมีเรื่องชกต่อยจนเจ็บตัวอยู่บ่อยๆก็จริง แต่ครั้งนี้ทศเจ็บหนักที่สุด นึกถึงเรื่องนั้นทีไรก็โมโหขึ้นมาทุกที ถ้าตอนนั้นไม่มีทะเลอยู่ด้วยติณคงได้ฆ่าภามไปจริงๆแล้ว ติณไม่ได้คิดเลยว่าภามจะเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการทำร้ายทะเลและทศ คงเพราะติณไม่ได้สนใจภามมากนัก มองว่าเป็นแค่เพื่อนมหาลัยคนหนึ่ง หลังจากตอนนั้นติณก็ไม่ได้เจอภามอีกเลย ไปถามที่คณะเลยได้รู้ว่าลาออกไปแล้ว โซเชี่ยลทุกอย่างของภามก็ถูกปิด ทางมหาลัยก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนภามหายตัวไปดื้อๆเลย พวกเอกก็เหมือนกัน ชิงลาออกไปก่อนที่ติณจะได้ซัดหน้าพวกมันให้หายแค้น สักพักธันวากับนนท์ก็เดินมาพร้อมกัน ''เป็นไงบ้าง'' ติณถาม ''ก็ทำได้นะ ไม่ได้มีอะไรเกินบทเรียนไป'' ธันวาตอบ ติณหันไปหานนท์ที่ทำหน้าเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากแล้วก็ขำออกมา ''กูว่าต้องมีข้อที่ผิดแน่เลยว่ะ'' ''ข้อไหน'' ''จำไม่ได้อะดิ'' ''เพราะงี้ไงเลยผิด'' ธันวาดุ นนท์ทำหน้ายู่ ธันวากับนนท์เป็นเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวของติณเลยก็ว่าได้ ถ้านับเฉพาะคนที่อยู่เดียวกันน่ะนะ ช่วงนี้ติณไม่ได้ใช้เวลากับเพื่อนสักเท่าไหร่ เพราะเอาเวลาไปให้ทศหมด โชคดีที่กลุ่มนี้ปกติก็ไม่ได้ใช้เวลาด้วยักนบ่อยอยู่แล้ว ต่างคนต่างมีไลฟ์สไตล์ที่ต่างกัน เลยอยู่ด้วยกันได้อย่างไม่มีปัญหา ''จะกลับเลยมั้ย'' นนท์ถาม ''อืม พี่เป้รออยู่หน้ามอ'' นนท์เบะปาก ''เบื่อพวกขิงแฟนมารับว่ะ คิดว่าอิจฉาหรือไง เนอะ'' นนท์หันไปหาติณ ''อืม อิจฉา'' ''เอ้า'' ธันวาหัวเราะ ทั้งสามเดินลงมาจากอาคาร ''ไปละนะ'' ธันวาโบกมือให้ ''เออๆ'' ''ไปดีๆ'' ธันวาแยกออกไป นนท์กับติณเดินมาตามทางเรื่อยๆ ''ติณ'' ''ว่า'' ''ถ้าเกิดคนที่มึงชอบมีแฟนมึงจะทำไงวะ'' ''ห้ะ'' ติณหันมาหานนท์ ''ถามเฉยๆ ตอบมาดิ๊'' ''ก็ ไม่รู้ดิ ทำไงล่ะ เสียใจมั้ง แล้วก็รอ'' ''รอหรอ'' ''เออดิ ถ้ามึงชอบเค้าจริง มึงจะรอได้'' ''มึงดูถนัดเรื่องรอเนอะ'' ''กัดกูอีก'' นนท์ขำ ติณเหล่ตามอง ''ทำไม เป็นมึงจะแย่งหรือไง'' ''เปล่า'' นนท์ตอบ ''มึงชอบทะเลหรอ'' ''เออ'' ''ทะเลมีแฟนแล้วนะ'' ''กูรู้'' นนท์ถอนหายใจ ''พวกเราแม่งไม่มีดวงเรื่องความรักจริงๆว่ะ'' ติณขำ เอามือตบไหล่ปลอบใจเพื่อน ''ไปหาไรแดกกันปะ'' ''แดกไรวะ'' ''ไม่รู้ดิ'' ทั้งสองเดินมาจนถึงหน้าคณะ ''ไอติณ''
* c% ]! \+ O7 K) e/ o. r7 v9 }
ติณเงยหน้าไปมองตามเสียงแล้วก็ต้องตกใจตาโต ''ไอทศ'' ทศยืนอยู่ที่หน้าคณะ ติณเดินเข้าไปหาทันที ''มึงมาทำอะไรวะ ออกมาได้ไง ไม่เจ็บแผลหรอ'' ติณรัวคำถามใส่ทศ ''แผลแค่นี้ กูไม่ตายหรอกน่า'' ''แล้วมึงมาทำอะไรที่มอ มึงเลื่อนสอบไปไม่ใช่หรอ'' ติณถาม ทศนิ่งเหมือนคิดคำตอบอยู่ ติณยิ้มมุมปาก ''มึงมาหากูหรอ'' ''มาหาพ่อมึงอะ'' ''พ่อกูคุมสอบอยู่ เดี๋ยวกูพาไปหา'' ''ควย'' ติณหัวเราะชอบใจ ''ถ้างั้นมึงมาทำไม'' ''กู...'' ทศคิด ''กูมาซื้อข้าวแถวนี้'' ติณเลิกคิ้ว "แถวนี้'' ''เออ เลยแวะเข้ามา'' ''อ๋อ'' ติณทำเสียงสูง ทศจึ๊ปากมองบนอย่างรำคาญ แก้ตัวไปก็เท่านั้น ''กูเห็นว่าใกล้เวลาสอบเสร็จมึงพอดี หิว เลยแวะเข้ามา พอใจยัง'' ติณยิ้มกว้าง ''พอใจมากเลย งั้นไปหาอะไรกินกัน'' ทศมองไปที่นนท์ "นั่นใคร'' นนท์ส่งยิ้มโบกมือมา ทศไม่ได้สนใจ ''ไอนนท์ไง เคยเจอกันแล้วรอบนึง'' ''จำไม่ได้'' ''ไม่แปลกหรอก คนอย่างมึงจำใครได้ที่ไหนล่ะ'' ติณหันไปหานนท์ ''เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ ค่อยไปกินกันคราวหน้าละกัน'' ''เออๆ ก็ได้'' นนท์เดินไป ''ไปกินกัน?'' ''กินข้าว จะกินอะไรล่ะ หรือมึงอยากกิน'' ทศทำหน้าหงุดหงิดใส่แล้วเดินนำไป ติณขำเดินตามทศออกมา ทั้งคู่เดินมาที่ลานจอดรถ ''แล้วมึงมายังไง'' ''กูเอารถมา'' ''กูก็เอามา'' ''ก็แยกกันไป'' ติณยืนนิ่ง ''งั้นไปรถมึง'' ทศขมวดคิ้ว ''แล้วรถมึงล่ะ'' ''ค่อยมาเอาพรุ่งนี้ก็ได้'' ''จะลำบากทำไม'' ''ก็กูอยากไปกับมึงนี่'' ติณทำหน้าอ้อน ''ปัญญาอ่อน เอารถมึงนั่นแหละไป'' ติณทำหน้าหงอย ทศเห็นแล้วก็หงุดหงิด ''เออ เรื่องของมึงละกัน กูไม่มาเอากับมึงนะ'' ติณยิ้มพยักหน้ารัวๆ ทั้งคู่ขึ้นมาบนรถของทศ ติณเอากุญแจไปจากมือของทศ ''เดี๋ยวกูขับให้'' ทศไมไ่ด้ว่าอะไร เดินอ้อมไปนั่งฝั่งข้างคนขึบ ติณสตาร์ทรถ ขับออกมาจากมหาลัย ''มึงอยากกินอะไร'' ติณหันไปถามทศที่นั่งอยู่ข้างๆ "ไม่รู้'' ''อ้าว ไหนบอกหิวไง'' ''มึเลือกบ้าง'' ''หืม'' ''กูเลือกบ่อยแล้ว มึงเลือกบ้าง'' คำพูดธรรมดาๆของทศแต่ก็สามารถทำให้ติณใจเต้นได้ ''โอเค'' ติณขับรถไปจอดหน้าร้านข้าวแกงกะหรี่ที่ตอนนี้กำลังเป็นที่นิยม ''ที่นี่เค้าบอกอร่อยมาก มึงชอบแกงกะหรี่ใช่มั้ย'' ''อืม ชอบ'' ทศเปิดประตูรถลงไป ติณตามทศลงมา ทั้งคู่เข้าไปในร้าน พนักงานพาทั้งคู่ไปนั่งที่โต๊ะ ติณเอาเมนูขึ้นมาดู ''เอาแกงกะหรี่ไก่ละกันครับ'' ''เอาเหมือนกัน'' ทศบอกติณ ติณพยักหน้า ''เอา2ครับ แต่จานนึงพิเศษ'' ''ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ'' พนักงานเดินออกไป ''แผลเป็นไงบ้าง ยังเจ็บอยู่มั้ย'' ''ยังปวดอยู่นิดหน่อย'' ''แทนที่จะรอกูกลับไปก่อน จะออกมาทำไมก็ไม่รู้'' ''บ่นไรนักหนาวะ'' ทศมองแรงใส่ ถึจะบ่นแต่เอาจริงติณเองก็ดีใจที่ทศมาหาถึงมหาลัย ถึงตอนนี้ก็ยังดีใจไม่หาย ข้าวแกงกะหรี่มาเสิร์ฟ ''ขอบคุณครับ'' ติณรับมา ส่งจานหนึ่งให้ทศ ติณตักไก่ในจานตัวเองให้ทศ ทศมอง ติณทำแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่ไปกินข้าวด้วยกัน เพราะกลัวว่าทศจะไม่อิ่มเพราะเป็นคนกินเยอะ "มึงไม่กินหรือไง" "กูกินนิดเดียวก็อิ่มแล้ว มึงอะกินเยอะๆ" ติณพูดยิ้มๆ ติณดูแลทศดีมาก มากจนบางทีทศก็คิดว่ามากเกินไป ทศแอบกลัวว่า ถ้าวันนึงไม่มีติณอยู่ดูแลแบบนี้ทศจะอยู่ได้หรือเปล่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนทศคงตอบว่า อยู่ได้อยู่แล้ว ปกติทศก็อยู่คนเดียวมาตลอดก็ผ่านมาได้ แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าจะตอบแบบเดิมอยู่หรือเปล่า "ปิดเทอมนี้มึงว่างมั้ย" ติณเงยหน้าขึ้นมาถาม "ไม่ว่าง" "ไปไหนวะ" ติณงงเพราะปกติทศไม่ไปไหน "นอนเล่นเกม" "มึงนี่นะ"ทศหรี่ตามอง "มึงจะชวนกูไปไหน" ทศถามขึ้นมา ติณยิ้มออกมาทันที "ไปเที่ยวกัน" "ไม่ไป" "ทำไมอะ" "ขี้เกียจ ทะเลกูก็ยอมไปกับมึงแล้วไง" "มันไม่เหมือนกัน" "ไม่เหมือนกันยังไง" "อันนั้นมันไปหลายคน" "หลายคนก็ดีละนี่" "ไม่ดี กูอยากไปกับมึงไง" ติณทำเสียงอ้อนเหมือนเด็ก ฟุบลงกับโต๊ะ ยื่นมือมาจับมือของทศ คนในร้านหันมามองแล้วยิ้ม ทศรู้สึกเขินขึ้นมา "ไอควย ลุกขึ้นมานั่งดีๆ" ติณเลื่อนตัวขึ้นมานั่ง หน้ายังงอนๆอยู่ "ไปด้วยกันนะ" "ไปไหน" ทศรำคาญ ถอนหายใจอย่างหน่ายๆ เวลาติณอ้อนทีไรทศหงุดหงิดทุกที "ปีนเขา ไปปะ" "ปีนเขา" "อืม" ทศคิด จริงๆก็น่าไปอยู่เหมือนกัน "ดูก่อน" "ดูก่อนอะไร" "แผลกูไง" "จริงด้วย" ติณมีสีหน้าผิดหวัง ทศถอนหายใจ "ถ้าแผลกูหายจะคิดดู" ติณยิ้ม ถ้าทศตอบแบบนี้สุดท้ายต้องไปแน่ๆ "เดี๋ยวจะบอกวันเวลาอีกทีนะ" "กูยังไม่ได้ตอบเลยว่าจะไป" "เดี๋ยวเรื่องเอาไรไปบ้างเดี๋ยวกูบอก" "ได้ฟังกูหรือเปล่า" | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-5-2 01:16:35
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-5-2 06:12:36
โพสต์ 2022-5-2 01:30:14
