แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-5-8 02:58 + l4 T- I, O' _/ q
! H- X6 q' m5 _7 @ F* M( I1 p
เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของติณดังไปทั่วห้อง ติณสะดุ้งตื่นขึ้นมา ควานมือหยิบโทรศัพท์มากดปิดเสียง ลุกขึ้นมานั่งอย่างสะลึมสะลือ ดูเวลาในโทรศัพท์ 6โมงครึ่ง ติณเลื่อนตัวลงมาจากเตียง ถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ออก หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำล้างหน้าให้สดชื่น เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าผมให้แห้ง เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นไปพลาง ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมหลังจากผ่านสัปดาห์สอบไฟนอล เพื่อนหลายคนกลับบ้านต่างจังหวัดไม่ก็ไปเที่ยวกัน ติณเป็นคนที่เฟรนด์ลี่และเข้าได้กับทุกกลุ่มแต่ไม่ได้สนิทจริงจัง ติณเป็นคนเชื่อใจคนยากเลยมีเพื่อนสนิทที่เป็นเพื่อนจริงๆน่อย ติณเองก็ถูกหลายกลุ่มชวนเหมือนกันแต่บอกไปว่ามีนัดแล้ว แต่คนที่ติณนัดนี่สิ จะลืมนัดไปหรือยังนะ ติณเปิดเข้าไปดูข้อความที่คุยกับทศ ติณรอให้แผลของทศหายดีก่อนแล้วค่อยนัดวันเวลา ติณบอกวันเวลานัดไปแล้วแต่ทศอ่านไม่ตอบ เป็นเรื่องปกตินั่นแหละ แต่แบบนี้ติณเลยไม่รู้ว่าตกลงทศจะไปหรือไม่ไป รายนั้นทำตามอารมณ์ตัวเองซะด้วย แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนตอนนี้ทศดีกับติณมากขึ้นมากๆ ติณยังคงต้องตื๊อซ้ำๆเวลาชวนไปกินข้าวหรือชวนไปเที่ยวไหนแต่ก็น้อยกว่าแต่ก่อนมาก ทุกครั้งทศมักจะปฏิเสธตามสไตล์ทศ แต่สุดท้ายก็ยอมติณอยู่ดี ติณเดินไปหน้าตู้เสื้อผ้า เอาชุดออกมาใส่ หยิบกระเป๋าเดินทางที่เตรียมไว้มาวางตรงประตู นั่งลงใส่รองเท้าผ้าใบ ปิดห้องหยิบกระเป๋าเดินออกมา มองไปยังห้องตรงข้าม ลังเลว่าจะไปปลุกดีมั้ย ติณเลือกที่จะลงลิฟท์มาข้างล่าง อยากรู้ว่าทศจะจำนัดได้หรือเปล่าและจะไปหรือไม่ ถ้าสุดท้ายทศไม่ลงมาติณคงเสียใจนั่นแหละ แต่เดี๋ยวก็ขึ้นไปตามถึงห้องอยู่ดี ติณเดินมาที่ลานจอดรถ เอากระเป๋าใส่ท้ายแล้วยืนรอข้างรถ เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา ตอนนี้7โมงกว่า ติณนัดทศให้มาเจอกันที่รถตอน8โมง ระหว่างที่รอติณมองไปที่ประตูตลอด ในใจแอบหวั่นว่าทศจะไม่ลงมา ติณรอไปเรื่อยๆจนตอนนี้เลย8โมงไปแล้ว ยังไม่เห็นวี่แววของทศเลยสักนิดเดียว ติณถอนหายใจ เปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง เช็คความเรียบร้อยภายในรถไปพลาง ประตูด้านหลังเปิดออกทำให้ติณตกใจรีบหันไปมอง ทศเอากระเป๋าโยนเข้าไปไว้ที่เบาะหลัง หันมามองติณที่ทำหน้าตกใจ ''วางกระเป๋าไว้นี่ใช่มั้ย'' ''อะ..เออ ไว้นั่นแหละ ควย มาไม่ให้สุ้มให้เสียง กูตกใจหมด'' ''ก็มึงบอกเจอกันที่รถ8โมง มึงจะตกใจทำไม'' ''เออเนอะ'' จากตอนแรกที่ติณเศร้าก็กลายเป็นมีความสุขขึ้นมาทันที นอกจากจะดีใจที่ทศยอมไปด้วยแล้ว ที่ดีใจกว่านั้นคือทศจำนัดได้ด้วยโดยที่ติณไม่ต้องขึ้นไปตามหรือลากลงมาเลย ทศขึ้นมานั่งข้างคนขับ ''กูไปเลยนะ'' ติณถาม ทศพยักหน้า ติณสตาร์ทรถแล้วขับออกมาจากคอนโด มุ่งสู่ถนนใหญ่ ทศเอาเครื่องเกมขึ้นมาเล่นระหว่างทางเหมือนอย่างเคย ส่วนติณก็ขับรถมองทางสลับกับมองทศ ''กูนึกว่ามึงจะไม่มาแล้วนะเนี่ย'' ติณพูดขึ้น ทศเหลือบตามามอง ''ก็แผลกูหายพอดี เลยไปได้'' ''อ๋อ กูนี่โชคดีเนอะ'' ติณยิ้ม ทศกลับไปเล่นเกมต่อ จริงๆทศตั้งใจจะมากับติณอยู่แล้ว ทศรู้สึกดีกับติณมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งจากเหตุการณที่ทศโดนยิงที่ผ่านมายิ่งทำให้ทศรู้สึกผูกพันธ์กับติณมากขึ้น ติณไปหาทศที่โรงพยาบาลคอยซื้อข้าวซื้อน้ำไปให้ทุกวัน พอกลับมาแล้วก็ดูแลเรื่องแผลของทศอยู่ตลอด ขนาดครอบครัวของทศรู้ว่าทศเข้าโรงพยาบาลยังไม่โผล่หน้ามาเลยสักครั้ง ตอนแรกที่รู้จักกัน ติณเป็นนักเรียนที่ย้ายเข้ามาตอนม.6เทอม2และอยู่ห้องคิง เรียนดี หล่อ เพอร์เฟค ส่วนทศเป็นเด็กหลังห้องที่มักจะมีเรื่องจนต้องเข้าห้องปกครอองอยู่บ่อยๆ ทศเกลียดพวกเด็กเรียนดีเอาหน้าอย่างติณเป็นที่สุด แต่วันหนึ่งขณะที่ทศนั่งสูบบุหรี่ติณก็เดินเข้ามาสูบด้วย ติณเป็นคนที่แปลก ทศไม่เคยเจอคนแบบติณมาก่อน มีที่ไหนกันอยู่ๆก็มาขอดูดดบุหรี่แล้วขอเป็นเพื่อนด้วย ช่วงแรกๆที่ติณตามติดทศรำคาญมากๆ ไล่ให้ไปติณก็ไม่ไป ไล่ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบม.6จนมาถึงมหาลัยติณก็ยังตามทศมาอยู่ดี ทศไม่เข้าใจเลยว่าทำไมติณถึงได้มาทำดีคอยดูแลทศอยู่ตลอด จนถึงตอนที่ติณสารภาพรักกับทศเมื่อตอนปีใหม่ ตอนนั้นทศตกใจมาก ทศไม่เคยโดนใครรักมาก่อน รักที่มากกว่าเซ็กส์ รักที่คอยดูแลเป็นห่วงกันโดยไม่หวังอะไรตอบแทน ทศมักจะคิดอยู่บ่อยๆว่ามันเหมาะสมแล้วหรอที่คนแบบติณมาชอบทศ แต่การกระทำของติณที่ชัดเจนมาตลอดทำให้ทศนั้นรู้วาติณจริงจัง ช่วงหลังทศเริ่มรู้สึกสบายใจกับติณมากขึ้น เริ่มปล่อยตัวเองลดกำแพงลงให้ติณเข้ามาเรื่อยๆ มาถึงตอนนี้ดูเหมือนว่าติณจะเข้ามาในชีวิตทศอย่างสมบูรณ์ไปซะแล้ว ถ้าอยู่ๆติณหายไปทศคงจะรู้สึกโหวงน่าดู ''มึงคิดอะไรอยู่หรอ'' ติณถามเมื่อเห็นสีหน้าของทศที่เหม่อมองออกไปข้างนอก ''คิดถึงมึง'' ติณเขินกับคำตอบของทศ ทศหันหน้ามามอง ''คิดว่ามึงว่ารำคาญ'' ''ไอสัส'' ติณขำ ทศมองหน้าของติณ คนแบบติณน่ารำคาญชิบหาย ทั้งขี้ตื๊อ พูดมาก จู้จี้ แต่ไม่รู้ทำไมทศถึงมีความรู้สึกว่าอยากให้ติณอยู่ให้รำคาญแบบนี้นี่แหละ ทศพยายามยอมรับความรู้สึกตัวเองว่าคิดยังไงกับติณ คิดแบบเดียวกับติณหรือเปล่า ด้วยการทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ แสดงออกแบบที่ตัวเองอยากแสดงจริงๆ ไม่ใช้ท่าทางอารมณ์หงุดหงิดที่ใช้เป็นเหมือนกำแพงกันคนเข้ามาแบบแต่ก่อน ถึงจะยากแต่เมื่อทศเห็นความพยายามของติณแล้วทศเองก็อยากพยายามบ้าง เพราะอยากพิสูจน์ความรู้สึกตัวเองเลยยอมมาทริปนี้กับติณนี่แหละ ''มึงหิวมั้ย'' ''หิว'' ทศตอบ "เดี๋ยวใกล้จะถึงที่ที่จะไปละ เดี๋ยวแวะกินข้าวก่อนแล้วกัน'' ''อืม'' ทศนั่งเล่นเกมต่อ หลังจากแวะกินข้าวและเติมน้ำมันที่ปั๊มแล้วติณก็ขับมาต่อ ขึ้นเขามาเรื่อยๆ ข้างทางมีแต่ทุ่งหญ้ากว้างๆ ไม่ค่อยมีบ้านเรือนสักเท่าไหร่ สัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยมีเช่นกัน ติณขับมาจนถึงสำนักงานแห่งหนึ่ง ติณจอดรถ ทั้งคู่เปิดประตูลงมา ''มึงเอาบัตรประชาชนมาใช่มั้ย'' ''เอามา'' ''โอเค ปะ ไปกัน'' ทศเดินตามติณเข้าไปข้างใน มีเจ้าหน้าที่อยู่ตรงเค้าท์เตอร์ ติณเดินไปติดต่อกับเจ้าหน้าที่แล้วกลับมาหาทศที่ยืนรออยู่ ''กูเอาวิทยุสื่อสารมาแล้ว ไปกัน'' ''ไปไหนวะ'' ''ขึ้นเขาไง'' ติณยิ้ม ''เออ แปป'' ติณเดินกลับไปซื้อน้ำและขนมใส่กระเป๋า ทั้งคู่เดินไปตามทางเดินข้างในสำนักงานจนทะลุออกมาข้างนอก วิวเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมด ทั้งคู่อยู่ตรงจุดเริ่มต้น มีนักท่องเที่ยวคนอื่นอยู่บ้างเล็กน้อย ทศอยากมาเที่ยวภูเขาแบบนี้มานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้มาสักที ทศดูตื่นเต้น ติณที่แอบมองอยู่ก็อดยิ้มไม่ได้ ''ไปเลยมั้ย'' ''เออ'' ทั้งคู่เดินไปตามทางเดิน บรรยากาศรอบๆนั้นเงียบสงบ มีเพียงเสียงแมลงที่ร้องกันระงม แดดไม่ค่อยร้อนมาก ลมพัดเย็นสบาย ทศหยิบกล้องออกมาจากกระเป๋า ''มึงเอากล้องมาด้วยหรอ'' ''อืม'' งานอดิเรกของทศที่คนไม่ค่อยรู้คือการถ่ายรูป ในไอจีของทศที่ไม่ค่อยอัพมีแต่รูปวิวอยู่เต็มไปหมด แล้วก็สวยซะด้วย ติณเข้าไปส่องอยู่บ่อยๆแม้จะรู้ดีว่าทศคงไม่อัพอะไร ทศยกกล้องขึ้นมาถ่ายวิวไปตามทางโดยมีติณเดินนำอยู่ข้างหน้า ติณเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตัวเอง แอบเขยิบถ่ายให้ติดทศที่กำลังถือกล้องอยู่ข้างหลัง ติณมองรูปที่ถ่ายแล้วก็ยิ้มออกมา ยิ่งเดินเข้ามาลึกเส้นทางก็ยิ่งลำบากมากขึ้น ทั้งหินทั้งพื้นต่างระดับทำให้ต้องเดินอย่างระมัดระวัง ทศเดินถ่ายรูปไปเรื่อยเหมือนจะไม่สนจติณจนเดินเลยติณไป ติณเดินตามอยู๋ข้างหลัง มองดูทศที่ถ่ายรูปไม่หยุด รอยยิ้มของทศตอนที่ดูรูปที่ถ่ายนั้นเป็นอะไรที่ดูดดีมาก ติณก้าวขายาวขึ้นไปบนหิน ''เหี้ย!'' ติณก้าวพลาดจนจะล้มลงไปแต่ทศเอามือคว้าไว้ได้ทัน ดึงติณขึ้นมา ''เหม่ออะไรของมึงวะ'' ทศดุ ''ก็มันสวยเกินจนกูมองเพลิน'' ''ดูวิวแล้วก็ดูทางด้วย'' ''หึ ไม่ได้หมายถึงวิว หมายถึงมึง'' ทศขมวดคิ้วแล้วผลักติณออก ''เอ้ย ไอสัส เดี๋ยวกูก็ตกลงไปจริงๆหรอก'' ''ตกๆไปเถอะมึงอะ'' ทศเดินฟึดฟัดหนี ติณหัวเราะชอบใจวิ่งตามทศไป ตามทางไม่ค่อยมีคนเดินกันสักเท่าไหร่ คงจะไปถึงสุดทางกันหมดแล้วล่ะมั้ง ติณเดินไปเรื่อยอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ในใจรู้สึกโล่งและมีความสุข หันไปมองทศที่เดินอยู่ข้างหลัง อยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้นี่ดีจริงๆ ทศเลื่อนดูรูปในกล้อง ถ่ายไปเยอะมากจริงๆ ทั้งคู่เดินจนมาถึงจุดชมวิวซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง นักท่องเที่ยวมารวมกันอยู่ที่นี่นั่นเอง ''โห โคตรสวย'' ข้างบนนี่เป็นทุ่งหญ้าเขียวขจีที่มีดอกหญ้าสีขาวขึ้นอยู่มากมาย แสงแดดช่วงบ่ายสาดส่องจนทั้งทุ่งกลายเป็นสีทอง ติณเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปละอัพสตอรี่ ทศยกกล้องขึ้นมากดถ่ายภาพอันงดงามนี้ ตรงด้านข้างของกล้องมีติณติดอยู่ในเฟรม ทศยิ้ม เลื่อนกล้องไปที่ติณ ซูมเข้าไปแล้วกดถ่าย ทศมองรูปของติณที่โดนลมพัดโกรกหน้าจนผมปลิว ''มึง มานั่งนี่ดิ'' ติณเรียก ทศเดินไปนั่งข้างติณ ''คุ้มกับที่เดินปะ'' ติณหันมามอง ''อืม'' รอบๆมีแต่นักท่องเที่ยวที่มากันเป็นคู่รัก ติณมองทศ ถึงจะยังไม่ใช่คู่รักติณก็อยากมาที่นี่กับทศอยู่ดี ทศมองไหล่ของติณเหมือนคิดอะไรสักอย่าง ก่อนจะเขยิบไปใกล้ติณมากขึ้น เอียงตัวเอาหัวซบไหล่ของติณ ติณตกใจนิดหน่อยเพราะไม่ทันตั้งตัวแต่ก็ไม่ว่าอะไร หัวใจของติณเต้นแรงเพราะความเขิน ''มึงชอบมั้ย'' ''ชอบ'' ''ชอบภูเขาหรอ'' ทศเงยหน้าขึ้นมามองติณ ''อืม'' ติณผิดหวังกับคำตอบของทศนิดหน่อย ''ชอบมึงด้วย'' ทศพูดต่อ ทำเอาติณใจฟูไปหมด ติณยิ้มกว้าง เอนหัวไปข้างหลัง ''มีความสุขจังวะ'' ติณหันมาหา ''มึงชอบกูจริงหรอ'' ''เออ ทำไมวะ'' ''ชอบแบบไหน'' ทศนิ่ง ''ก็ก็ยังไม่รู้'' ''แค่นี้กูก็ดีใจแล้ว'' ติณเอามือโอบไหล่ของทศ ทศก็โอบตอบ ติณเอนหัวมาพิงหัวของทศ มองดูวิวที่งดงามเบื้องหน้า ''อยากอยู่แบบนี้ตลอดไปเลยว่ะ'' ''ไม่เอาหรอก เมื่อยแขน'' ''กูไม่ได้หมายถึงต้องโอบไว้แบบนี้ โว้ย ควย'' ทศก็คือทศ ไร้ซึ่งความโรแมนติคซะจริงๆ ทศขำเบาๆ ถึงจะเมื่อยหน่อยแต่อยู่แบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ''ถ่ายรูปกัน'' ติณยื่นโทรศัพท์ออกไป ทศถอยหนี ''ไม่ถ่าย'' ''เหอะน่า'' ''กูไม่ชอบถ่ายรูปตัวเอง'' ''นี่ไง กูถ่ายเป็นเพื่อน'' ''มึงเข้าใจที่กูพูดมั้ย'' ติณทำหน้าหงอย ''อุตส่าได้ออกมาเที่ยวด้วยกันกูเลยอยากถ่ายเก็บเอาไว้ ไม่รู้ว่าจะได้มาแบบนี้อีกเมื่อไหร่ แต่ช่างเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ปะ กลับกัน'' น้ำเสียงกับท่าทางของติณทำเอาทศรู้สึกหงุดหงิดไปหมด ทศมองบนจึ๊ปากอย่างรำคาญ ''จะถ่ายก็รีบถ่าย'' สีหน้าของติณเปลี่ยนไปทันที ติณโอบทศเข้ามาใกล้ ''เอานะ 1 2...'' ติณยื่นหน้ามาประกบปากจูบทศโดยไม่ทันตั้งตัวแล้วกดถ่าย ทศผลักติณออก ''ทำเหี้ยอะไรเนี่ย'' ติณดูรูป ''โอเค พอใจละ'' ติณลุกเดินหนี ''ไอสัสติณ มึงเอารูปมาให้กูดู ห้ามลงนะไอเหี้ย'' ทศวิ่งไล่ติณไป ทั้งคู่ลงมาจากเขา เดินกลับมาขึ้นรถ ''ปวดขาชิบหาย'' ติณบีบนวดขาของตัวเอง ตอนขึ้นไปมันมีความสุขจนติณลืมความเหนื่อยล้าไปหมด แต่ขาลงนี่สิที่ต้องกลับมาเจอกับความจริง ทศมองติณที่บีบขาตัวเองอยูู่ ''มานี่'' ทศปัดมือของติณออก เขยิบตัวเข้าไปใกล้แล้วนวดขาให้ติณเหมือนตอนที่นวดให้ตัวเองหลังจาการซ้อมบาส ''โอ๊ย'' ติณร้อง ''เจ็บหรอ'' ''เออ'' ''ทนไป'' ''เอ้า กูนึกว่าจะเบาๆให้ โอ๊ย ไอสัส เบาๆ'' ทศบีบนวดขาของติณโดยไม่สนใจเสียงร้อง แต่หลังจากที่ทศนวดให้ติณก็รู้สึกดีขึ้นทันที ''ร้องห่าอะไรนักหนา'' ''ก็มึงบีบหมือนจะฆ่ากูอะสัส'' ถึงจะบ่นแต่ในใจติณนั้นแอบยิ้ม ตอนนี้เย็นมากแล้ว ''หาซื้อของกินแล้วไปเช็คอินกัน'' ''อืม'' ติณขับรถลงมาจากเขา ทศเอากล้องขึ้นมายื่นตัวออกไปนอกรถแล้วกดถ่าย ติณขับไปคอยระวังให้ทศไปด้วย ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านสักเท่าไหร่ ทศเอาตัวกลับเข้ามาในรถ ''มึงนี่ชอบถ่ายรูปจริงๆเนอะ แต่ไม่ค่อยเห็นลงรูปเลย'' ''ก็กูไม่ได้ถ่ายไปให้ใครดูนี่ กูถ่ายไว้ดูเอง'' ทศยกกล้องขึ้นมากดถ่ายติณที่กำลังขับรถ ติณหันมามอง ''มึงถ่ายหรอ ให้กูเก๊กก่อนดิ'' ''เปล่า กูลองกล้องเฉยๆ'' ''เอ้า อุตส่าจะเป็นนายแบบ'' ติณหัวเราะ ติณขับรถมาจนถึงตลาดกลางคืนแห่งหนึ่ง ตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว ร้านค้าต่างๆทั้งอาหารเสื้อผ้าตั้งอยู่เรียงราย ทั้งสองลงมาจากรถ เดินเข้าไปในตลาด ''อยากกินนมตราหมีปั่นว่ะ'' ติณชี้ไปที่ร้านขายน้ำแต่คนต่อแถวเยอะมาก ''ช่างแม่ง ไปที่อื่นกัน'' คนเดินเยอะมากจนเบียดเสียด ทศเกลียดที่ที่คนเยอะ มันทำให้รู้สึกอึดอัดและหงุดหงิด ''มึง'' ''หือ'' ''ไปรอข้างนอกมั้ย อยากกินอะไรก็บอกกู เดี๋ยวกูซื้อให้'' ติณเองก็รู้ว่าทศไม่ชอบที่ที่คนเยอะ ''เออ'' ทศที่ทนไม่ไหวแล้วตอบตกลงแล้วเดินไปรอด้านนอก ติณเดินฝ่าฝูงคนเข้าไปในตลาด ทศมองตามหลังของติณไป ทำไมทศถึงรู้สึกไม่ค่อยดีกันนะ ติณเดินมาหยุดหน้าร้านขายไก่ทอดเฟร้นฟรายส์ ''เอา2ชุดครับ'' ติณสั่งแล้วยืนรอ มีคนมาดึงชายเสื้อของติณ ทศหันไปมองก็เจอกับทศที่ยืนจับชายเสื้ออยู่ ''เอ้า ไม่รอข้างนอกล่ะ'' ''เดี๋ยวมึงซื้อผิด'' ''โห เพราะของกินล้วนๆเลยว่างั้น'' เพราะมึงนั่นแหละ ทศคิดว่ามันยังไงๆอยู่ถ้าจะปล่อยให้ติณมาเบียดคนอยู่คนเดียวโดยตัวเองยืนรออยู่ข้างนอก ทศรับของแล้วจ่ายเงิน ''มึงไม่หงุดหงิดหรอ'' ''กูก็หงุดหงิดอยู่ตลอดนั่นแหละ'' ''เออ ก็จริง'' ติณขำ ทั้งคู่เดินซื้อของกินกันต่อ แวะไปทุกร้านที่ทศอยากกิน ติณจ่ายให้หมดแถมถือให้ด้วย ติณหันไปมองทศที่จับชายเสื้อตัวเองอยู่เป็นระยะๆ อดคิดในใจไม่ได้ว่าทศนั้นน่ารักชิบหายเลย ทั้งคู่กลับมาที่รถ ''เดี๋ยวกูมา'' ทศเปิดประตูลงไปจากรถ ติณมองอย่างงงๆ แต่ก็นั่งรอ เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น เลือกดูภาพที่ถ่ายมาวันนี้ ติณอยากจะลงรูปคู่กับทศมากๆ แต่สุดท้ายก็ไม่ลงแล้วลงแค่รูปตัวเองพอ 'รูปคนเดียวแต่ไม่ได้มาคนเดียว' ติณยิ้ม กดโพสท์ไป ทศกลับขึ้นมาบนรถ ยื่นนมสดปั่นมาให้ ''ให้กู?'' ติณรับมาอย่างงงๆ ''ขากลับเห็นว่าคนน้อยแล้ว'' ทศดูดแก้วของตัวเอง ติณมองแก้วในมือแล้วก็ยิ้มออกมา ''ขอบคุณนะ'' ติณดูดกิน วางแก้วลงแล้วขับรถไปที่โรงแรมที่จองไว้ หลังจากที่เช็คอินเสร็จทั้งคู่ก็เอากระเป๋าเข้ามาในห้อง ในห้องมีเตียงแค่เตียงเดียว ทศมองติณ ติณยิ้มให้ ''มันมีเตียงแยกแต่กูไม่เอา'' ติณชิงบอกก่อนที่ทศจะพูดอะไร ทศมองบนวางกระเป๋าลง ติณวางถุงของกิน ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ''ปวดตัวชิบหาย'' ทศถอดเสื้อออก เดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดเครื่องทำน้ำอุ่นหมุนฝักบัว ปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่างกายชำระความเหนื่อยล้า นานๆทีได้ออกมาสัมผัสกับธรรมชาติแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ช่วงที่ผ่านมาเกิดเรื่องขึ้นมากมายไม่ให้ทศได้พัก ยังไงก็ต้องขอบคุณติณนั่นแหละที่ตื๊อทศมา ถ้าไม่มีติณทศก็คงจะนอนอยู่ห้องไม่ทำอะไร เหมือนติณรู้ว่าทศนั้นต้องการอะไรแต่ไม่ทำ เลยพยายามเป็นตัวผลักดันให้ทศได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ทศเดินออกมาจากห้องน้ำ ติณที่นอนเล่นโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นมา ทศพันผ้าเช็ดตัวแค่ท่อนร่าง เผยให้เห็นหุ่นล่ำของทศ กล้ามแน่นเห็นชัดแม้จะไม่ใหญ่จากการเล่นกีฬา ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพ ''มองห่าอะไรนักหนา'' ''ไม่มองอย่างเดียวได้ปะละ'' ''มึงนี่นะ'' ทศนั่งลง ติณลุกขึ้นเข้าไปอาบน้ำต่อ ติณรู้สึกมีความสุขมากที่ได้ออกมาเที่ยวสบายๆแบบนี้กับทศ พอเห้นว่าทศเอ็นจอยกับทริปนี้ก็รู้สึกดีใจ ติณอยากพาทศออกมาพักผ่อนเพราะทศชอบบ่นว่าเบื่ออุดอู้อยู่แต่ในห้องเพราะเจ็บแผล นึกแล้วก็ขำ บ่นว่าเบื่อทั้งๆที่ปกติทศก็อยู่แต่ห้องนอนเล่นเกมแท้ๆ ติณเดินออกมาจากห้องน้ำ อาหารถูกจัดวางไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว ติณมองอย่างงงๆ เพราะปกติติณจะเป็นคนจัดการทั้งหมดตลอด ทศนั่งเล่นเกมอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง ''มึงหิวหรอ'' ''เออ มึงอาบน้ำนาน'' ''โทษๆ'' ติณใส่เสื้อผ้า ลงมานั่งกินของกินที่ซื้อมาข้างเตียงกับทศ ''วันนี้มึงสนุกมั้ย'' ทศเหมือนคิดคำตอบสักแปป ''อืม สนุก'' ทศเลือกที่จะตอบตรงๆ ทำเอาติณยิ้มกว้าง ''แผลมึงโอเคแล้วใช่มั้ย'' ''มันจะหายอยู่แล้ว'' ''อืม ดีละ'' ติณพยักหน้า เอาไก่เข้าปาก ''แปปเดียวแม่งขึ้นปี3ละ เร็วชิบหายเลย'' ''อืม'' ''เออว่ะ พอคิดดูแล้ว กูตามจีบมึงมาตั้งแต่ปี1 จนตอนนี้ปี3แล้วหรอเนี่ย'' ติณขำ ทศมองหน้าติณ ''มึงเหนื่อยมั้ย'' ''หืม วันนี้อะหรอ เหนื่อยดิไอสัส'' ''เปล่า หมายถึงที่ผ่านมาเนี่ย มึงเหนื่อยมั้ย'' ติณมองเมื่อเห็นว่าทศนั้นจริงจัง ''อะไรของมึงเนี่ย'' ''กูถามก็ตอบสิวะ'' ติณเอนหลังเอามือยันพื้นไว้ ''เหนื่อยดิ เหมือนกูกำลังวิ่งตามอะไรสักอย่างที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะคว้ามันได้'' ''แล้วทำไมมึงไม่หยุดวิ่งตามล่ะ'' ติณขำ ''มีบางครั้งแหละที่กูคิดจะตัดใจ แต่พอเห็นหน้าหงุดหงิดของมึงทีไรกูก็ตัดใจไม่ได้สักที'' ''มึงนี่โชคดีนะ'' ''โชคดีเรื่อง?'' ''โชคดีที่มึงยังไม่หยุดไง ตอนนี้มึงเกือบจะคว้าได้แลว'' ติณอึ้งไปนิดหน่อย ทศเลื่อนตัวขึ้นไปบนเตียง ''เดี๋ยว มึงจะมาพูดแบบนั้นกับกูแล้วหนีไปนอนไม่ได้'' ติณตามทศขึ้นไปบนเตียง ทศเอาขายันอกของติณที่จะกระโจนใส่ไว้ ''ไปไกลๆ ไอสัส'' ทั้งคู่เก็บขยะแล้วเข้านอน ทั้งคู่อยู่บนเตียง ไฟในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงจันทร์เล็กน้อยที่ลอดผ่านม่านเข้ามา ''ทศ หลับยังวะ'' ''มีอะไร'' ติณหันหน้าไปทางทศที่หันหลังให้ ''ขอบคุณที่มากับกูนะ'' ''ขอบคุณกูทำไม'' ''ไม่รู้ กูแค่คิดว่ากูโชคดีที่มึงยอมมาเที่ยวกับกู'' ทศหันมา ทั้งคู่มองหน้ากัน ''กูก็ขอบคุณที่ชวนกูมา'' ติณยิ้ม ''ไม่เป็นไร'' ทศเอามือยื่นไปเชยคางของติณแล้วดึงเข้ามา ประกบปากจูบติณเบาๆ ติณหลับตาพริ้มเลื่อนตัวขึ้นไปนอนคร่อมทศแล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างไม่ยอมกัน ทศเอามือขยำผมของติณไปมา ''อืออ'' ติณครางในลำคอ ติณสอดลิ้นเข้ามาในปากของติณ ชอนไชไปทั่วโพรงปากของติณ พัวพันแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเร่าร้อน ติณขบกัดริมฝีปากล่างของทศแล้วดึง ทศกัดคืนแล้วกดริมฝีปากจูบติณต่อ ลมหายใจอันร้อนผ่าวของทั้งคู่รดกัน ทศพลิกขึ้นมานอนคร่อมตัวติณแทน ยื่นหน้าไปเลียหูของติณ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอหนา มือสอดเข้าไปใต้เสื้อลูบไล้ร่างกายอันกำยำของติณไปมา ''ซี้ดด'' ดูดคอของติณจนเป็นรอยแดงหลายจุด ทศถอดเสื้อของติณออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของติณ อกหนาไหล่กว้างกล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ ทศก้มลงไปดูดหัวนมของติณเน้นๆ ''อาาา'' ติณคราง ทศตวัดลิ้นเลียหัวนมของติณสลับข้างไปมา ลากลิ้นเลียผ่านหน้าอกกว้างลากลงไปผ่านร่องกล้ามหน้าท้องที่มีไรขนอ่อนๆ ติณตรงข้ามกับสเปคของทศทุกอย่าง ทั้งตัวใหญ่ หุ่นล่ำ แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้เซ็กซี่ขนาดนี้ ควยติณแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงขาสั้น หัวเลยขอบกางเกงออกมานิดหน่อย ทศถลกขากางเกงของติณขึ้น ควยใหญ่ยาว14นิ้วของติณโด่เด้งขึ้นมา ทศจับควยของติณชักขึ้นลง ตรงปลายมีน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้ม ทศนั้นไม่อมควยให้ใครสักเท่าไหร่ แต่กับติณแล้วอยากช่วยทำให้เสร็จ ทศใช้ลิ้นแตะๆตรงปลาย เอาควยติณเข้าปากแล้วค่อยๆดูด ''ซี้ดด ทศ'' ติณคราง เอามือสางผมของทศแล้วกดเบาๆ ทศอมควยของติณอย่างช้าๆ สอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้มเลียวนไปมา ถอกควยของติณลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา ทศเลียไปตามแง่ง ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยของติณ หน้าของทศตอนที่อมควยติณทำเอาติณเงี่ยนไปหมด ทศชักควยของติณขึ้นลงพร้อมกับอมไปด้วย ติณเด้งเอวเป็นจังหวะช้าๆสวนกับทศที่กำลังอมควยตัวเองอยู่ ทศเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยจนติฌสียวไปหมด ''อาา ซี้ดดด กูใกล้ละ'' ติณเด้งเอวเร็วขึ้น จับหัวของทศไว้ ''อะ อ้าา! จะแตก อะ'' ทศถอนปากออกแล้วชักควยของติณรัวๆ ติณเด้งตัวควยกระตุกน้ำแตกพุ่งกระฉูดออกมาเลอะอกตัวเอง มือของทศเปื้อนน้ำควยของติณ ทศยื่นมือไปให้ติณ ติณเลียกินน้ำควยของตัวเอง ทศยิ้มพอใจ เลื่อนตัวขึ้นไปนั่งคร่อมหน้าของติณ ถอดกางเกงออก ควยใหญ่ยาว11นิ้วเด้งออกมาตีหน้าของติณ ติณจับควยทศเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' ทศจับหัวของติณไว้แล้วเด้งเอวเย็ดปากติณอย่างเมามันส์ ''ออก ออก อ๊อก'' ''อูยยย'' ใบหน้าของติณตอนนี้นั้นยั่วยวนทศเป็นอย่างมาก ควยทศใหญ่คับปากติณไปหมด ทศกระแทกควยเข้ามาในปากติณไม่ยั้ง ควยทศแทงเข้ามาลึกจนติณสำลักเอามือจับเอวของทศที่ยังไม่หยุดเด้าปากของตัวเองไว้ ทศกดข้อมือของติณกับเตียงแล้วซอยปากตณเร็วขึ้นอีกจนติณหัวสั่นไปหมด ''อาาา เย็ดแม้ อะ อ้าา!'' ทศกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในปากของติณ ไหลลงคอจนติณกลืนแทบไม่ทัน ทศถอนควยออก น้ำควยไหลเยิ้มติดควยทศมา ทศทิ้งตัวนอนลงข้างติณ ติณเขยิบเข้ามาใกล้ ทศดึงตัวติณเข้ามาชิดตัวเอง นอนซบอกของติณ ก่อนที่จะผลอยหลับไป ติณนอนยิ้ม กอดทศไว้ ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มตัวของทั้งคู่ก่อนจะผลอยหลับไปอีกคน | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-5-8 02:27:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-5-8 05:59:20
โพสต์ 2022-5-8 03:03:41
โพสต์ 2022-5-8 03:36:11
โพสต์ 2022-5-8 04:06:42