พยัคฆา เสือร้ายสุดที่รัก EP. 1

Maximam

นิยายซีรีส์นี้เขียนจากจินตนาการเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยมีละครเรื่อง อังกอร์เป็นต้นแบบ
ของงานเขียนนี้ หากไม่สนุกอย่างไรขออภัยด้วยครับ
............................................................................................................................................

ในยุคสมัยที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง  นายพลพยัคฆ์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุดที่กำลังจะโดนยึดอำนาจ
จากกลุ่มคนที่คิดปองร้าย ท่านนายพลพยัคฆ์ จึงได้ทำการอะไรบ้างอย่างที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถพิสูจน์ได้
นั้นก็คือไสยศาสตร์ที่พ่อครูเขมราช อาจารย์ด้านขมังเวทย์ที่ท่านนายพลนับถือได้แนะนำให้
"นายพลตอนนี้ท่านดวงตกอย่างหนัก กำลังชะตาถึงขาด สิ่งเดียวที่จะช่วยได้คือเขี้ยวเสือโคร่งขาว"
"อะไรนะท่านอาจารย์ เขี้ยวเสือโคร่งขาว"
"ใช่ นี่คือกระสุนอาคม มีเพียง 3 ดอกเท่านั้น นายพลต้องล่าเสือตัวนั้นและะเอาเขี้ยวมันมาเป็นเครื่องราง"
"แต่อาจารย์ เท่าที่ข้ารู้มาเสือตัวนี้มันอยู่ในป่าลึกที่ยากต่อการพบเจอ ข้า...."
"มานะเท่านั้นที่ท่านจะรอดพ้นทุกอย่าง เลือกเอา ตอนี้เมียนายพลก็กำลังท้องแก่ใกล้คลอด หากพวกมันบุค
เข้ามายึดอำนาจได้ นายพลอาจต้องเสียทั้งเมียและลูก"
"แต่เสือตัวนี้มันมีดวงจิตอาฆาตสูงนะท่าน หากดวงจิตมันไม่สลายพร้อมตัว ลูกข้า...."
"ทุกอย่างมันถูกกำหนดมาเเล้ว เด็กในท้องเมียนายพลเป็นชาย ชื่อของเขาคือพยัคฆา นายพลเปลี่ยนอะไร
ไม่ได้ทั้งนั้น ทุกอย่างลิขิตมาเเล้ว นายพลมีเวลาเพียง 7 วันเท่านั้นก่อนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ดวงจิตมันจะอ่อนล้า
หากถึงวันเพ็ญ 15 ค่ำ ดวงจิตมันจะมีแรงอาฆาตสูง"
"นั้นก็ตกลงตามนี้  พรานยอด หมู่พล เก็บกระสุนอาคมไว้คนละดอก หากข้าพลาด ท่านทั้ง 2 จะได้จัดการต่อ"
"ครับท่านนายพล"

ในค่ำคืนนั้น หลังจากที่ท่านนายพลพยัคฆ์เดินทางกลับจากสำนักอาจารย์มาที่บ้าน คุณหญิงศิลาณี ภรรยา
ของท่านนายพลซึ่งกำลังท้องแก่ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกรีดร้องด้วยความตกใจ
"อ๊ายยยยยยยอย่าาาาาาาาาาา"
"คุณหญิง คุณหญิงเป็นอะไรหรือคะ"
"แม่ปลายเราฝันร้าย เราฝันเห็นเสืองโคร่ง"
"ห๊ะ อะไรนะคะ คุณหญิงฝันเห็นเสือโคร่งอีกแล้วหรือ"
"ศิลาณี เป็นอะไรเสียงร้องดังไปถึงข้างล่าง"
"พี่พยัคฆ์ น้องฝันร้ายฝันว่าเสือโคร่งมันมาตะคุบและกัดท้องน้อง มันกินลูกของเราในท้องของน้องด้วย พี่..."
"ไม่มีอะไรหรอก น้องหญิงคิดมากอะไรหรือเปล่าช่วงนี้"
"พี่พยัคฆ์ มีอะไรที่ต้องทำเกี่ยวกับเสือหรือเปล่า น้องขอได้ไหมพี่ ปล่อยมันไปก่อน"
"ไม่ได้ ตอนนี้ชาวบ้านต่างหวาดกลัวไม่กล้าออกหาของป่ามาขาย"
"แต่น้อง...."
"นอนพักซะไม่ต้องอะไรมาก พี่ต้องทำเพื่อประชาชน แม่ปลายฝากดูศิลาณีด้วย"
"ได้คะท่านนายพล"


ท่านนายพลเดินออกไปจากห้องของเมีย แม่ปลายก็อยู่เป็นเพื่อนคุณหญิงจนกระทั้งคุณหญิงหลับไป
แม่ปลายจึงลงมาหาหมู่พล ลูกชายของตน
"เจ้าพล"
"แม่มีอะไร"
"ท่านนายพลมีงานใหญ่เกี่ยวกับเสือตัวนั้นใช่ไหม"
"แม่ไม่ต้องถามผมมาก ดูแลคุณหญิงและลูกชายผมด้วย"
"เจ้าพล"
"หน้าที่ของเราคือจงรักและภัคดีกับท่านนายพลไม่ใช่เหรอแม่"
"แม่ก็ขอให้ลุกของแม่โชคดี คุ้มกันท่านนายพลให้ดีนะลูก"
"ครับแม่"
ท่านนายพลกำชับทุกคนไม่ให้บอกคุณหญิงเรื่องการออกล่าเสือโคร่งขาว และเเล้วท่านนายพลกับทุกคน
ก็ออกเดินทางเข้าป่าในเช้าวันรุ่งขึ้น

นายพลพยัคฆ์ กับลูกน้องพร้อมด้วยชาวบ้านที่อาษาต่างก็เดินทางมุ่งหน้าเข้ามายังป่าต้องห้าม ระหว่างรอย
ต่อ ของป่ากับพื้นที่หากินของชาวบ้าน
"เอาหละทุกคนนอกจากพรานยอด หมู่พล และลูกน้องผมแล้ว ชาวบ้านคนไหนอยากไปก็ให้ตามมา ส่วนใคร
ที่ไม่กล้าเข้าไปจะกลับบ้าน ข้าก็ไม่ว่าขอบใจที่ทุกท่านมาส่ง"
"นายพล มาขนาดนี้ตายเป็นตาย ท่านเสี่ยงชีวิตเพื่อพวกเรามาเยอะ ถ้าสิ่งที่ท่านนายพลต้องการมันจะทำให้
ท่านนายพลมีอำนาจอยู่ต่อและปกครองพวกเราได้อย่างมีความสุข พวกเราก็ยินดีตายเพื่อท่าน"
"ขอบคุณ ขอบใขทุกคนมาก ๆ"
และแล้วทุกคนก็มุ่งหน้าเข้าไปในป่านั้น จู่ ๆ ก็เกิดพายุและปรากฎการณ์อาทิตย์ทรงกลด แต่ด้วยใจที่มุ่งมั่น
นายพลพยัคฆ์ก็ดั้นดลไปจนถึงหุบเขาศารทูล หุบเขาที่เชื่อว่าเป็นที่อยู่อาศัยของพญาเสือโคร่งขาว ภายใน
หุบเขานั้นดูเหยือกเย็นและน่ากลัวขนาดเป็นกลางวันที่ภายนอกร้อนจัดแต่ในนี้กับเย็นจนน่ากลัว
"พักก่อนไหมครับท่านนายพล ไว้เดินทางกันช่วงกลางคืนจะดีกว่า"
"บรรยากาศกลางวันยังน่ากลัว ถ้ากลางคืนคงจะนอนกันไม่หลับแน่ ๆ"
"พรานยอดกับหมู่พลถ้าเห็นว่าดีก็ตามใจข้าขอแค่ว่าไปให้ถึงและจัดการมันก่อนวันเพ็ญ 15 ค่ำ"

นายพลและพวกใช้เวลากัน 7 วันพอดีและในแต่ละคืนลูกน้องและชาวบ้านที่มาด้วยก็จะถูกเสือโคร่งที่แอบจู่โจม
ตะปบกินไปคืนละคนสองคน จนในที่สุดนายพลก็เจอกับพวกพรานป่าและ ตชด.ของประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งนั่น
ก็คือผู้พันไกรสีห์ หัวหน้าหน่วย ตชด.ที่เป็นเพื่อนของนายพลพยัคฆ์
"พี่พยัคฆ์"
"ไกรสีห์ อย่ายิง นั้นสหายข้า เป็นไงน้องมาที่นี่ได้"
"จุดประสงค์เราน่าจะเสือตัวดียวกัน"
"ถ้าเราร่วมมือกัน น้องจะยินดีไหม"
"ได้สิอย่างไรเราก็สนิทกันมากกว่าคำว่าสหาย อีกอย่างรีบกำจัดมันให้สิ้นผมจะได้กลับบ้านไปหาลูกเมีย"
ทั้งสองฝ่ายต่างร่วมมือและผนึกกำลังกันออกล่าเจ้าเสือโคร่งผู้ชะตาถึงฆาต

ในคืนวันเพ็ญ 15 ค่ำ คืนที่พระจันทร์เต็มดวง พญาเสือโคร่งขาวตัวใหญ่ก็ปรากฎตัวขึ้นและมันก็จู่โจมเข้ามาที่
นายพลพยัคฆ์ แต่อนิจจาหมู่พลเอาตัวเข้ากันเจ้านายของเขาเอาไว้ จึงทำให้พญาเสือโคร่งตัวนั้นกัดกินและฉีก
ร่างของพลอย่างสยดสยอง
"ไกรสีห์ รับปืน"
"ครับพี่"
"ท่านนายพลประจำการ"
"ได้ ผมจะเป็นนัดแรก นัดสองพรานยอด และนัดสามเป็นของไกรสีห์"
"ครับพี่นายพล"
"พร้อม ลุย"
นายพลยิงนัดนัดแรกเข้าที่อก พรานยอดและผู้พันไกรสีห์จึงยึงตาม ซึ่งผู้พันไกรยิงซ้ำที่เดียวกับนายลจนเสือร้าย
ตัวนั้นสิ้นฤทธิ์ ในที่สุดวิญญาณร้ายก็ออกจากร่างพญาเสือโคร่งและตรงไปที่บ้านของท่านนายพลพยัคฆ์
"กลับมากูอยู่นี้ อย่าไปทำร้ายลูกกู มาทำกู มาทำกูนี่ กลับมา กลับมาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
ท่านนายพลถึงกับเข่าทรุด เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามคำทำนายของอาจารย์เขมราช พรานยอดใช้กริชอาคม
เลาะเขี้ยวทั้ง 4 ออกมาให้นายพล
"นี่ครับท่าน ของดีที่ท่านต้องได้"
"เอ็งเก็บไว้ 1 เขี้ยวเถอะพรานยอดถือเป็นนำใจจากข้า อะนี่ไกรลูกเอ็งก็ต้องใช้สิ่งนี้ในการรักษา ส่วนอันนี้คือ
ของข้าเขี้ยวคู่หน้าของข้ากับของเอ็ง ส่วนชิ้นสุดท้ายเป็นของไอ้ภูมิลูกของไอ้พลที่มันสละชีวิตเพื่อกู"
"ตำรากล่าวไว้ เขี้ยวคู่หน้าคือเขี้ยวคู่ชีวิตข้าคงต้องให้เจ้าเก็บกริชนี้ไว้ เพราะอีก 20 ปีข้างหน้ากริชนี้แหละ
จะจบทุกเรื่องที่เกิดขึ้น"
"พรานยอดและวิญญาณร้ายมันไปบ้านท่านนายพลนะ ทำไมไม่ให้ท่านไป"
"ความรักของคุณหนูและลูกของท่านจะนำพาหากันจนเจอ เขี้ยวเสือคือเเผนที่ กริชคืออาวุธ ความรักคือ
ตัวทำลายวิญญาณร้ายนี้"
"แต่ลูกช้าเป็นชาย"
"ลูกผมก็เป็นชาย"
"ทุกอย่างกำหนดมาเเล้วมันคือข้อกำหนดของกรรมเปลี่ยนแปลงไม่ได้""นั้นรีบกลับเถอะ ข้าชักห่วงศิลาณีแล้ว พวกเอ็งเอาศพหมู่พลใส่หีบกลับไปที่อังกอร์วัด ข้าจะเป็นเจ้าภาพ
จัดงานให้มันเอง ส่วนลูกเสือ 2 ตัวนี้ข้าจะเอาไปเลี้ยง 1 ตัว ส่วนอีกตัวน้องพี่เอาไป"
"ได้ครับพี่พยัคฆ์ เราต้องได้เจอกันนะพี่"
"ใช่น้อง โชคดี"
"โชคดีพี่พยัคฆ์"

ย้อนมาที่บ้านของท่านนายพลในยาราตรีที่พระจันทร์เต็มดวงและทุกคนหลับกันอย่างมีความสุขจู่ ๆ ก็ต้อง
สะดุ้งตื่นเมื่อคุณหญิงศิลาณีเกิดเจ็บท้องและน้ำคล่ำเดินจะคลอดลูก ทุกคนและหมอที่มาประจำการต่างเร่ง
ทำคลอดให้คุณหญิง นาทีที่เสือโคร่งขาวตายคือนาทีที่คุณหญิงคลอดลูกชายออกมา อ๊ายยยยยยยยยยยย
"ได้ลูกชาย คุณหญิงได้ลูกชายนะคะ"
"ดีใจด้วยนะคะคุณหญิง"
"แม่ปลาย ข้าอยากกอดลูก"
หลังจากทำความสะอาดตัวเด็กจนเสร็จ แม่ปลายก็พาทารกน้อยมาให้คุณหญิงซึ่งดูท่าคุณหญิงจะอยู่ได้อีก
ไม่นานเพราะเสียเลือดมากในการคลอดลูก
"คุณหญิงคะ คุณหนูมาแล้วค่ะ"
"แม่ปลาย ลูกข้าน่าชังนักเชียว พยัคฆ์ แม่ขอตั้งชื่อลูกว่าพยัคฆานะลูก เสือที่องอาจของแม่ แม่บุญน้อยนัก
ที่ไม่ได้อยู่กับลูก อย่าดื้อ อย่างอแง กับพ่อนะลูก แม่ปลาย"
"คะคุณหญิง"
"ฝากเสือน้อยตัวนี้ของหญิงด้วยนะ หญิงคงไม่มีโอกาสอีกแล้วที่จะได้เลี้ยงเขา"
"ไม่นะคะ คุณหญิง คุณหญิงต้องอยู่ดูแลคุณหนูนะคะ คุณหญิง"
"หญิงไม่ไหว หญิงฝากลาพี่พยัคฆ์ด้วยนะคะ แม่ปลาย หญิงจะไม่มีแม่ปลายเลย แม่รักลูกนะ"
ทันทีที่คุณหญิงศิลาณีจูบหน้าผากลูกชายคุณหญิงก็สิ้นลมหายใจ ความโศกเศร้าจึงเกิดขึ้นมาในบ้านอีกครั้ง
แม่ปลายอุ้มคุณหนูออกมาเพื่อให้หมอเตรียมการส่งศพชันสูตร ระหว่างนั้นก็เกิดลมพายุโหมกระหน่ำ เสียงฟ้า
ร้อง ฟ้าผ่าดังสนั่นไปทั่วปฐพี คุณหนูพยัคฆาก็ร้องไห้งอแงเหมือนส่งเสียงให้วิญญาณร้ายของพญาเสือโคร่งขาว
ได้รับรู้ และแล้วเสียงหน้าต่างกระจกในห้องก็แตก แสงสว่างที่ส้มเลือดก็พุ่งเข้ามาสิงสู่ลงในร่างของคุณหนู
วิญญาณร้ายได้เข้าร่างทารกน้อยเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นพายุและเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าก็สงบลง คุณหนูก็นอนหลับ
ภายในอ้อมกอดของแม่ปลาย รอเวลาที่ท่านนายพลจะกลับมา......

ถ้าไม่น่าเบื่อก็ตามต่อใน EP.2 นะครับ EP.นี้จะเป็นเน้นบรรยายโครงเรื่องเริ่มต้นนะครับ ถ้าอ่านแล้วน่าเบื่อ
ขอโทษด้วยนะครับ...

Ezani434

ขอบคุณมากเลยครับ

Homealone

ขอบคุณครับ

good2022

ขอบคุณครับ

lx69l

สนุกคับ

Anavin

daisuke338

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณครับ

tajarak3

ขอบคุณครับ  

Homealone

ขอบคุณครับ

plus4

ขอบคุณครับ เขียนได้สนุกครับ

ta102

ขอบคุณครับ

ต้นIM

ขอบคุณครับ

tamu

ขอบคุณครับ

atten456

ขอบคุณ คราบ

lekthai

ตามครับตาม รอครับรอ ขอบคุณ

tan2

ขอบคุณมากครับ

2936

ขอบคุณครับ น่าติดตามมากครับ