รุกร่านเพื่อนรัก PT56 เพื่อนหึงเพื่อน ชักว่าวให้กัน

Kantanaty

2 N6 V" U5 H# w  Z5 i% A, b7 J

ทศ

     ทศนั่งอยู่ที่โต๊ะใต้คณะหลังจากที่เรียนคลาสสุดท้ายเสร็จ เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น วันนี้ทศมาเรียนคลาสบ่ายคลาสเดียว ส่วนติณมีเรียนเช้าเลยมามอก่อนทศอีกเหมือนเคย แต่ก็ไม่ลืมที่จะซื้อข้าวเอาไว้ให้ ทศกินหมดแม้มันจะเย็นชืดตอนทศตื่นมาแล้วก็ตาม อาจารย์เดินมาที่โต๊ะ ''ทศพล กำลังหาตัวอยู่พอดีเลย'' ''ครับ?'' ''มีสโมสรบาสเค้าติดต่อมาผ่านครูน่ะ เค้าอยากจะทาบทามเธอไปเข้าสโมสรเค้า'' อาจารย์ส่งเอกสารมาให้ทศ ''ขอบคุณนะครับ'' ''ได้ตอบรับไปบ้างหรือยัง'' ''ยังครับ'' ''ฝีมืออย่างเธอเข้าที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องรีบ ตัดสินใจดีๆล่ะ'' ''ครับ'' อาจารย์เดินจากไป ทศโดนทาบทามตัวจากสโมสรกีฬาหลายแห่ง แต่ไม่ว่าที่ไหนทศก็ปฏิเสธแล้วบอกว่าขอคิดดูก่อน ทศยงไม่รู้เลยว่านี่มันคือเส้นทางที่ทศจะเดินไปจริงๆใช่มั้ย ใช่ ทศชอบเล่นบาส แต่ทศไม่ชอบการที่ต้องไปเล่นกับคนอื่น ทศเล่นกับใครก็หงุดหงิดไปซะทุกเรื่อง ทศเหมาะกับการเป็นนักกีฬาจริงๆงั้นหรอ คงเป็นเพราะตอนเด็กพ่อของทศยัดเยียดการเป็นหมอให้ทศมาโดยตลอด พอถึงเวลาที่ทศต้องทำตามฝันตัวเองเลยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วมันคืออะไร ทศแอบอิจฉาคนอื่น ตอนที่สอบติดมหาลัยทุกคนต่างก็โทรไปดีใจกับพ่อแม่ แต่ทศนั้นทำไม่ได้ พ่อไม่ได้อยากให้ทศเข้าคณะนี้ มีแต่ถากถางดูถูกทศ ทศเองก็อยากโทรไปเล่าให้ใครสักคนฟังความสำเร็จของทศบ้างเหมือนกัน มันไม่ได้มีบ่อยๆนี่นาที่ทศจะรู้สึกประสบผลสำเร็จ ทศทนกับคำดูหมิ่นของพ่อเรียนคณะนี้มาจนตอนนี้ปีสามแล้ว ทำผลงานได้ดีมาตลอด แข่งได้เหรียญทองระดับมหาลัยมาแล้วด้วย แต่ก็โทรไปดีใจกับใครไม่ได้ เหมือนเป็นเรื่องๆที่ธรรมดาไม่พิเศษ ก็แค่ชนะแข่งบาสเองนี่ใช่มั้ยล่ะ แล้วไอการแข่งขันบาสเขตที่กำลังจะมาเนี่ย ชนะไปแล้วมันยังไงกันล่ะ ชนะแล้วก็จบไป ทศลุกขึ้น รู้สึกหงุดหงิดเมื่อคิดถึงพ่อเลยกะว่าจะไปเล่นบาสระบายอารมณ์ที่โรงยิมสักหน่อย ทศเดินเข้ามาในโรงยิม คนยังไม่เยอะสักเท่าไหร่ ทศเปลี่ยนเสื้อผ้าลงไปที่สนามบาส ปกติเวลาที่ทศมาเล่นคนอื่นจะไม่เข้ามาเล่น จะไปเล่นอีกฝั่งแทน เป็นภาพที่ทุกคนเห็นเป็นประจำ เด็กปีสามวิทย์กีฬาหน้าตาโหดๆเล่นบาสได้โหดเหมือนหน้าตา ทศวิ่งเดาะลูกบาสชู้ตลงห่วงติดต่อกันหลายลูกเพื่อระบาอารมณ์ เสียงแป้นดังครั้งแล้วครั้งเล่า ท่าทีที่ดุดันและลีลาที่รวดเร็วว่องไวทำให้คนที่อยู่แถวนั้นต้องหันมาดู ทศฝึกซ้อมแบบนี้แทบทุกวันจนรู้สึกได้ว่าล่ำขึ้นและสูงขึ้นอีกหน่อยแล้ว ทศเหงื่อเต็มตัวไปหมด ''มึงไปโกรธใครมาเนี่ย''

ไททัน

     ''ยังไม่กลับอีกหรอวะ'' ไททันเดินเข้ามาหาในชุดเล่นกีฬา ในมือถือกระเป๋ากีฬาและไม้แบต ทศหมุนลูกบาสบนนิ้ว ''มึงก็เห็นกู จะถามทำไม'' ''ไม่เคยตอบดีๆได้เลยนะมึงเนี่ย'' ไททันขำ นั่งลงข้างสนาม ''แล้วทำไมมึงมาเล่นคนเดียวล่ะ'' ''กูแค่มาฝึกเฉยๆ ทำไมจะเล่นคนเดียวไม่ได้ล่ะ'' ''แล้วเรื่องลงแข่งกีฬาเขตมึงจะลงมั้ยตกลง'' ทศเดาะลูกตรงไปที่แป้นแล้วกระโดดชู้ตลงห่วงไปอย่างง่ายดาย ''กูยังไม่แน่ใจ'' ทศตอบเสียงเรียบ ''มึงต้องแน่ใจได้แล้วเพราะอีกแค่สองเดือนก็จะแข่งละนะ ทีมมึงอะมีหรือยัง'' ''ยัง'' ทศตอบอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว จริงๆแล้วทศยังไม่รู้เลยว่าจะไปหาคนร่วมทีมจากที่ไหน ''กูไม่รู้จะไปหาจากที่ไหน'' ''เฮ้ย คนในคณะที่อยากเล่นบาสมีเยอะแยะ มึงลองชวนดูแล้วหรือยัง'' ''ยัง'' ทศคิดว่ามันวุ่นวายและยุ่งยาก แม้จะรู้ดีว่ารอแบบนี้คงไม่มีทีมแน่ๆแต่การให้ไปชวนคนอื่นมาตั้งทีมบาสเป็นเรื่องที่ออกนอกคอมฟอร์ทโซนของทศเกินไป ไททันถอนหายใจ ''มึงนี่น้า'' ไททันลุกขึ้นเดินเข้ามาแย่งบาสไปจากมือทศ ทศมองตาขวางใส่ ''ทำเหี้ยอะไร'' ''กูจะท้ามึงแข่งไง'' ทศขมวดคิ้ว ''มึงจะหาเรื่องกูหรอ'' ไททันหัวเราะ ''กูล้อเล่นเฉยๆ กูเล่นบาสเป็นที่ไหนล่ะ'' ทศแย่งลูกกลับคืนมา ไททันยิ้ม "สอนกูเล่นหน่อยดิ'' ''ห้ะ'' ''สอนกูเล่นบาสหน่อย ยังไงมึงก็เล่นอยู่คนเดียวนี่'' "ไม่ กูขี้เกียจ'' ''น่า กูอยากลองดู นะๆ'' ทศถอนหายใจโยนลูกใส่ไททัน ไททันจับลูกไว้ระหว่างอก ''กูเลี้ยงลูกได้นะ นี่ไง'' ไททันทันเดาะลูกกับพื้น ทศมองแล้วก็ส่ายหัว เดินเข้ามาหาไททัน ''จับลูกแบบนี้'' ทศจับมือจัดท่าของไททัน ติณเดินเข้าในโรงยิมพร้อมกับถุงน้ำในมือ ทศบอกว่าเรียนเสร็จจะมาเล่นบาสอยู่ที่โรงยิม คลาสของติณวันนี้เสร็จเร็วเลยรีบมา ติณมองหาทศในโรงยิมจนเจอแต่ก็ต้องหุบยิ้มทันที ''แบบนี้หรอวะ'' ไททันโยนลูกบาสไปที่แป้น แน่นอนว่ามันไม่ลง ''พ่อมึงจับลูกโยนแบบนั้นหรอ'' ทศเดินไปเก็บลูกมาใส่มือของไททัน จับข้อมือของไททัน ''เน้นขยับตรงข้อมือส่งลูกให้ลอย ไม่ใช่ดันลูกไปข้างหน้า'' ''อ๋อ'' ไททันทำตามแต่มันก็ไม่ลงอยู่ดี ไททันหัวเราะ ทศส่ายหัวอย่างปลงๆ ''พอได้แล้ว กูปวดหัวกับมึง'' ทศเอาลูกไปเล่นคนเดียว ไททันหันไปตรงทางเข้าก็เห็นติณที่ยืนส่งสายตาน่ากลัวมาให้ ไททันยิ้มให้ ติณยิ้มตอบ เดินเข้ามาหาทั้งคู่ ทศโยนลูกลงไปในห่วงอีกครั้ง หันหลังมาก็เจอกับติณ ''ไงติณ'' ไททันทัก ''หวัดดี'' ''มึงมาไงวะ ไม่ได้มีเรียนหรอ'' ทศถาม ''ก็เรียนเสร็จเร็วเลยมาหา เห็นมึงบอกจะมาเล่นคนเดียว'' ติณเหล่ตาไปมองไททันแล้วยิ้ม ''กูชื่อไททันนะ เป็นเพื่อนไอทศมัน มังนะ หรือกูเป็นคนเดียวก็ไม่รู้'' ทั้งคู่หัวเราะ ''กูติณ เป็นเพื่อนสนิททศ'' น้ำเสียงติณดูเล่นๆแต่ไม่เล่นเลย ''กูรู้น่า เห็นมาหามันทุกวัน ทนมันได้ขนาดนี้ก็ต้องสนิทแล้ว'' ทศมองออกว่าที่ติณยิ้มอยู่นั้นกำลังอารมณ์ไม่ดี ถึงจะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็เถอะ ''ไอทัน!'' เพื่อนของไททันเดินเข้ามาในโรงยิม ''คู่ซ้อมกูมาละ'' ไททันเดินไปหาเพื่อน ''มึงเป็นอะไรหรือเปล่า'' ''เปล่านี่'' ''เปล่าควยอะไร'' ''ช่างแม่งเหอะ'' ทศหงุดหงิดขึ้นมา ทศกำลังจะด่าติณ ''ไอทศ ติณ เล่นแบตด้วยกันปะ ครบคู่พอดีเลย'' ''ไม่เ..'' ''เอาดิ'' ติณตอบแล้วเดินไป ทศจึ๊ปากอย่างรำคาญแล้วตามไปด้วย ติณกับทศยืนถือไม้แบตที่ไททันให้ยืนมาประจันหน้าอยู่กับไททันและเพื่อน ''มึงจะไปอารมณ์เสียอะไรมากูไม่รู้นะ แต่มันน่ารำคาญชิบหายเลย'' ''ไม่เห็นต้องสนใจเลยนี่ ปกติมึงก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว'' ทศมองติณตาขวาง ''เอาละนะ'' ไททันเสิร์ฟลูกมา ทศตีโต้กลับไป คู่ของไททันตีกลับมา ทศก็ตีกลับไป คราวนี้ไททันโต้มา ติณเข้ามาขวางทศแล้วตีกลับ ไททันและติณตีโต้กันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ไททันตีเก่งมากสมกับที่เป็นนักกีฬาไปแข่งมาหลายรายการ แต่ติณเองก็ต่อกรได้อย่างสูสี ไททันมองเห็นช่องว่าง ''ขอโทษนะ'' ไททันตีอย่างแรงจนติณมองไม่ทัน ติณวางไม้ลง หยิบกระเป๋าพาดบ่า ''ขอบคุณที่ชวนเล่นนะ ไปละ'' ติณโบกมือลาแล้วเดินออกไปทันที ''อ้าว อะไรวะ เออๆ'' ไททันโบกมือตอบ หันมามองทศที่ตอนนี้หน้าตาบอกบุญไม่รับ ทศโยนไม้ลงกับพื้นแล้วหยิบกระเป๋าเดินฟึดฟัดตามติณออกไป ''ไอสัสทศ ไม้กู'' ไททันรีบวิ่งไปดูไม้แบตที่ทศโยน

ติณ

     ติณขึ้นมานั่งบนรถ เอามือทุบพวงมาลัยอยางแรง ติณไม่ชอบที่ตัวเองงี่เง่าแบบนี้เลย แต่ติณหึงทศนี่นา ประตูรถอีกข้างเปิดออก ทศตามขึ้นมานั่ง มองมาที่ติณด้วยสายตาที่เรียบเฉย ติณเหลือบตามามอง "เล่นเสร็จแล้วหรอ'' ''เออ ไม่มีอารมณ์เล่นละ'' ทศโยนลูกกับกระเปาไปที่เบาะหลัง ''ตกลงมึงเป็นอะไร'' ติณเงยบไปครู่หนึ่ง ''กูขอโทษนะ'' ''ขอโทษเรื่องอะไร อยู่ๆก็มาหงุดหงิดใส่กู เป็นเหี้ยอะไรของมึง'' ''กูไม่ชอบ'' ''ไม่ชอบ?'' ''กูไม่ชอบที่มึงทำตัวสนิทแบบนั้นกับคนอื่น'' ทศขมวดคิ้ว ''อะไรของมึงวะ มึงไม่ใช่หรอที่อยากให้กูมีเพื่อน อยากให้กูเข้าสังคม กูผิดอะไร ห้ะ'' ''เปล่า มึงไม่ได้ผิดอะไร ดีแล้วที่มึงมีเพื่อน มีสังคม'' ติณเอาหน้าฟุบกับพวงมาลัย ''แต่กูแม่ง ไม่ชอบเลยว่ะเวลาเห็นมึงสนิทกับคนอื่น กูอะนะใช้เวลานานเท่าไหร่กว่ากูจะเปิดใจมึงได้ กว่ากูจะได้พูดคุยกับมึง กว่ามึงจะยอมตอบแชทกู กินข้าวกับกู ออกไปเที่ยวกับกู แล้วมันเป็นใครวะ ไม่เห็นต้องทำเหี้ยอะไรแบบที่กูทำเลย ทำไมมึงถึงไปสนิทกับมันล่ะ กูก็ไม่ต่างอะไรจากเพื่อนคนนึงแบบพวกนั้นหรือเปล่า!'' ติณพูดสิ่งที่คิดออกมาเสียงดัง ''กูขอโทษทศ กูงี่เง่า ไม่รู้กูเป็นอะไร'' ทศดึงติณเข้ามากอด ติณกอดทศแน่นเอาหน้าซบอกของทศ ''กูต้องขอบคุณมึงนะ ที่ทำให้กูดีขึ้นแบบนี้ ก่อนหน้านี้กูต้องคอยทำตัวโมโห หงุดหงิดใส่ทุกคนตลอดเพราะกูไม่อยากไว้ใจใครเลย แต่มึงเป็นคนแรกนะติณที่ทำให้กูรู้จักคำว่าไว้ใจ มึงอาจจะเห็นกูคุยกับคนอื่นมากขึ้น แต่คนที่กูไว้ใจจริงๆมีแค่มึงนะ ถ้ากูไม่ใส่ใจมึงจริงๆเห็นมึงเป็นแค่เพื่อนคนนึงแบบคนอื่นไม่ได้พิเศษ กูจะตามมึงมาถึงบนรถทำไม'' ติณพยักหน้า ทศเอามือลูบหลังของติณไปมาแล้วถอนหายใจ ยิ่งผ่านไปเท่าไหร่ทศยิ่งรู้สึกว่าตัวเองแคร์ความรู้สึกติณมากขึ้นเท่านั้น แล้วทำไมทศถึงไม่โกรณที่ติณหึงทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตัวเองกันล่ะ น่าหงุดหงิดจริงๆเลย ทศบีบคอของติณเบาๆ ''แต่ถ้ามึงทำหงุดหงิดแบบนั้นใส่กูอีกกูอัดมึงแน่'' ติณขำแล้วก็รีบหุบยิ้ม ''เออ ขอโทษ''
     ทศจับคางของติณให้เงยขึ้นมามองหน้า ติณเบะปากใส่ ทศยื่นหน้ามาจูบติณเบาๆ ติณตอนแรกก็ไม่จูบตอบแต่ทศค้างไว้อย่างนั้น สุดท้ายติณก็จูบตอบ ทศกดหน้าติณให้เข้ามาชิดมากขึ้นอีก ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างนุ่มนวล ''อืออ'' ติณที่เริ่มเคลิ้มครางเสียงต่ำในลำคอ ทศขบกัดริมฝีปากล่างของติณแล้วดึงเบาๆ บีบแก้มของติณไว้ สอดลิ้นเข้ามาพัวพัน ลิ้นของทศรุกล้ำไปทั่วช่องปากของติณ ลีลาการจูบของทศทำเอาติณแทบจะละลาย แต่ติณก็ไม่ยอมแล้วจูบสู้ตอบ ทั้งสองแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเร่าร้อน ติณกำคอเสื้อทศเอาไว้แล้วจูบทศอย่างหนักหน่วง ทศเอามือสางผมของติณแล้วจิกไว้อย่างเบามือ ทศดึงผมให้ติณเงยหน้า ยื่นหน้าไปเลียหูของติณ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอหนา ดูดคอขาวๆของติณจนเป็นรอยจ้ำแดงหลายจุด ''อาา'' ติ๊คราง เอามือดันหน้าผากทศออก ''มึงคิดว่าง้อกูแบบนี้แล้วกูจะหายหรอ'' ''มึงงอนกูไม่ได้หรอกติณ'' ทศยื่นหน้ามาหอมแก้มติณทั้งสองข้างๆเบา สายตาของทศทำเอาติณใจเต้นแรงไปหมด ''มึงทำไม่ได้หรอก'' ''มึงแม่งขี้โกงชิบหาย'' ทศขำ ประกบปากจูบกับติณอีกครั้ง ติณเอามือโอบเอวดึงทศเข้ามาชิดตัว บรรยากาศในรถร้อนไปหมด ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของทั้งคู่ ติณกดทศใให้นอนลงไปแล้วขึ้นมานอนคร่อม จับขาทศให้เกี่ยวเอวตัวเองไว้แล้วโน้มหน้าลงมาจูบทศต่อ ติณกัดริมฝีปากของทศแล้วดึง ทศยิ้มมุมปากแล้วกัดคืน ชันเข่าขึ้นมาถูตรงเป้าของติณจนมันนูนขึ้นมา ติณเลื่อนมือลงไปบีบเป้าที่แข็งเป็นลำของทศ ปลดกางเกงของทศรูดซิปลง ล้วงมือเข้าไปบีบคลำควยทศที่แข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน ใช้นิ้วถูตรงหัวที่มีน้ำหล่อลื่นเยิ้มออกมา ติณถอดกางเกงของตัวเองออก จับมือของทศให้ล้วงเข้าไปในกางเกงใน ทศยิ้ม ''เงี่ยนหรอมึงอะ'' ทศถามกวนๆ ''มึงก็ควยแข็งเหมือนกันนั่นแหละ'' ทั้งคู่ลูบไล้ควยในกางเกงในของกันและกัน ทศยื่นมือไปหยิบบุหรี่ไฟฟ้าที่หน้ารถลงมาดูด เอามือโน้มหน้าติณลงมาประกบปากจูบ พ่นควันเข้าไปในปากของติณ ติณอมควันเอาไว้แล้วพ่นรดหน้าทศเบาๆ มือของทั้งสองกำควยของกันและกันแล้วชักขึ้นลง ติณเอาบุหรี่มาจากมือติณแล้วดูดบ้าง ประกบปากจูบทศแล้วพ่นควันเข้าไปในปาก ทศกดหัวติณลงมา ริมฝีปากของทั้งคู่แนบชิดกัน ควันบุหรี่ลอดออกมาผ่านทางช่องว่างเล็กๆระหว่างปากของทั้งคู่ที่จูบกันอยู่ กลิ่นควันบุหรี่ยิ่งทำให้อารมณ์ของทั้งคู่พลุ่งพล่านขึ้นไปอีก ทั้งคู่สาวควยของอีกฝ่ายเร็วขึ้นเรื่อย ติณเอามือช้อนเอวทศกอดไว้แน่น ยื่นหน้าไปข้างหูทศ ''กูไม่ชอบให้มึงไปทำดีกับใครเลย'' ทศขำ เอามือสางผมของติณ ชักว่าวติณเร็วขึ้นอีก ''หึงกูหรือไง'' ''เออ'' ทศดึงติณมาจูบ สาวควยติณรัว ติณเร่งจังหวะมือตัวเองที่จับควยทศอยู่ ''ซี้ดดด กูจะแตก'' ติณคราง ''อีกแปป'' ทศดึงติณเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม เด้งเอวสวนมือของติณไปด้วย ''ซี้ดดด อ้าาา!'' ''โอยย เย็ดแม่!'' ทั้งคู่แตกออกมาคามือของอีกฝ่ายพร้อมๆกัน ถอนมือออกมาจากกางเกงใน มือของทั้งคู่เลอะน้ำควยของอีกคน ทศยื่นมือไปที่ปากของติณ ติณเลยกินน้ำควยตัวเองและน้ำควยของทศที่มือด้วย กระชากคอเสื้อทศให้นั่งขึ้นมา ''มึงแม่งกวนตีน'' ทศยักคิ้วใส่ ทั้งคู่แต่งตัวให้เรียบร้อย ติณขับรถกลับไปที่คอนโดพลางบ่นเรื่องไททันไปตลอดทาง
     ทั้งคู่ลงมานั่งกินข้าวเย็นด้วยกันที่ร้านอาหารตามสั่งป้าเจ้าประจำใต้คอนโดเหมือนอย่างเคย ''ตกลงมึงกับมันสนิทกันมั้ย'' ''เมื่อไหร่มึงจะเลิกพูดถึงมันสักทีวะ'' ตั้งแต่กลับมาถึงติณก็ยังไม่หยุดบ่นเรื่องของไททันเลย ''เอ้า ก็ถ้าเกิดวันนึงมันสนิทกับมึงมากกว่ากูขึ้นมาทำไงอะ'' ''เหมือนจะมีใครทำได้อะสัส'' ทศตอบแบบไม่คิดอะไรแต่มันทำให้ติณนั้นยิ้มกว้าง ตักข้าวคำใหญ่ขึ้นมากิน ทศขมวดคิ้วมองติณ ''ท่าจะบ้านะมึงอะ'' ''บ้ารักมึงไง'' ''ไอควย คนเยอะ'' ติณขำ ทศเท้าคางมองหน้าของติณ สีหน้าเดียวของติณที่ทศมองแล้วไม่รู้สึกหงุดหงิดคือหน้าของติณตอนที่ยิ้มนี่แหละ มันอาจจะกวนตีนอยู่บ้างแต่ก็ดีกว่าตอนเศร้าหรือรู้สึกไม่ดีล่ะนะ ''ติณ'' ''หืม'' ''กูว่ากูจะลงแข่งบาสเขต'' ติณตาโต ''จริงดิ'' ''เออ เดี๋ยวจะลองชวนคนในคณะดู'' ติณดูตื่นเต้นยิ่งกว่าทศซะอีก ''เอาดิ'' ''มึงอยากให้กูลงแข่งหรอ'' ''เออดิ กูรู้ว่ามึงอยากเล่นบาสขนาดไหน'' ''ถ้ากูชนะ มึงจะดีใจมั้ย'' ''ดีใจดิ ทำไมถามงั้นวะ'' ''เปล่าหรอก'' ''เรื่องฟอร์มทีมเดี๋ยวกูช่วยประกาศก็ได้นะถ้ามึงไม่อยากทำ'' ''ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูจัดการเอง แต่มีข้อแม้'' ''ว่า'' ''กูต้องเป็นกัปตันทีม'' ''อยู่แล้วล่ะไอสัส มึงตั้งทีมนี่'' "และมึงต้องไปแข่งกับกูด้วย'' ''ได้ดิ'' ติณตอบตกลงทันทีอย่างไม่ลังเล ''มึงไหวหรอ เรียนหนักไม่ใช่หรือไง'' ''ใช่ แต่เพื่อมึงกูไหวอยู่แล้ว'' ''กูจะอ้วกละ'' ''อย่าอ้วก เสียดายข้าว'' ''สัส'' ติณขำ ยื่นมือไปจับมือของทศ ''กูดีใจที่มึงเลือกทำตามสิ่งที่มึงฝันนะ'' ติณพูดยิ้มๆ ทศรู้สึกเขินนิดหน่อย ชักมือออก ''เออ'' หลังจากกินเสร็จก็จ่ายเงินน ทศหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมาเปิดหยิบเงินแต่ก็เจอกับกระดาษโน๊ตเมื่อเช้าของติณที่ทศใส่ไว้ในนี้แต่ยังไม่ได้อ่าน 'เดี๋ยวคลาสเสร็จแล้วไปหานะ แดกให้หมดก่อนไปด้วย ปล.รอกัปตันเรียกตัวอยู่นะครับ' ทศยิ้ม ลืมไปได้ยังไงนะ คนที่คอยเคียงข้างยินดีกับความสำร็จของทศในทุกๆก้าวก็คือติณคนตรงหน้านี้ไง ''มึง'' ติณเรียก ทศสะดุ้งนิดหน่อยรีบเก็บโน๊ตนั้นใส่กระเป๋า ''ห้ะ'' ''ไปยัง'' ''เออ'' ทั้งคู่ขึ้นลิฟท์มาข้างบน เดินมาหยุดที่หน้าห้องของทั้งคู่ ''ทศ'' ''อะไร'' ''วันนี้กูขอโทษมึงจริงๆนะ กูรู้ว่ากูกับมึงยังไม่ได้เป็นอะไรกัน กูไม่ควรทำแบบนั้น'' ติณหน้าเศร้า ''มึงจะหวงกูหึงกูมันก็เรื่องของมึง'' ''มึงอนุญาตหรือไง'' ทศยักไหล่แล้วเดินกลับเข้าห้องไป ติณขำ กลับเข้าห้องของตัวเองที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
+ h$ n1 ~- H) U# G  [

wiput

ขอบคุณครับ

Boyzx

ขอบคุณคับ

Kantanaty

{:7_323:}

montree254

เพื่อนกันหึงกันได้หรอ อิอิ

atten456

ติณ หึง เป็น เหมือนกัน

Kantanaty

{:7_295:}

guys4

ไททัน งง 2 คนนี้เป็นอะไรของมัน ไม้แบตพังหมดแล้ว 5555
: [! p* ~8 j4 t
ขอบคุณครับ

{:4_112:}

Kantruk

ขอบคุณครับ

lekthai

แค่เพื่อนแต่กินเพื่อน

Kantanaty

{:7_295:}

Yud6565

ขอบคุณครับ

Somsak1461

เสียวมากคาับ

Kantanaty

{:7_305:}

audiwoods

หึงหวง​ ง้องอน​ จบลงที่เสียวด้วยกัน​ ดีครับ​ ชอบครับ

4554

น่ารัก

kuminum

ขอบคุณมากครับ

Kantanaty

{:7_295:}

jumboa

ขอบคุณ​ครับ​

sky1234

ขอบคุณค้าบ เลิฟเรื่องนี้

nuangnut1996

สนุกมากครับ