นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่าน
+ ]/ X5 M2 C9 [. H, Q, Xไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์
0 U4 w+ F* e3 M, @* S) Mณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....
% j3 {& t" Z4 y
- G6 H( j0 Q/ t% f7 gแทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี% d( f9 @2 t# z& s
ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์ เขาเป็น0 y7 d' A2 L6 m. }; D2 n
คนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ/ N" n. K0 q6 k4 r3 ?% Q
เรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ
7 ?# Y* W# V/ i0 Fเพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์
+ Y. X/ Q5 {7 }
" f$ q2 x0 V' K+ B, Oแทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง
* Y6 r) B* h* C' e, r. c' k"สบายดี"8 k5 B, [$ s1 y h* q/ [
เสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ
8 w( o: @9 x2 L, f5 O) zของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....5 \4 X+ l9 I9 D. C. |
"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม"( p) [) e* c! s, g' _, Q0 H. H& g! r
"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี"# g4 G( `6 f/ o1 Y
โทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...' c9 G, u5 Q! W* G- W9 j4 Q
"ปึกหลายคักน้อคนเฮา"% j2 W8 l$ e( B# u1 C( r# j* L
"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"* h# D' y2 i0 D) @9 }- A
น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....4 P' s! a* x; n3 x
"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา* ~" O1 j- u& I/ u: x" h C
แทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"
: ?: H# K' \6 f" z) g"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"
4 \0 B8 v+ @$ M% h2 o* S. H5 W4 ^
' Q: J+ X! j1 J' @6 wบ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก. C( D& e8 |8 x: H V: O
ในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน
: k4 I7 F* S. u* L; x"แทนไท"" f( ]$ Z" n+ s" u i, f4 a. k
"อิหยั่งแม่"
% B7 G) |* H' M5 ~9 M4 L1 ^/ y% C"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"5 O, z+ v3 R3 e, i" l* I& `! Q6 o
"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว
" P9 w1 c5 k& O+ o1 k( hอิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"% p1 E( Y" w) m1 F% G: }
"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว
; K7 p0 L1 b ?$ Aมากันเยอะ"
' H1 u: w8 P/ ]5 }; r"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"4 A0 m* ^7 v: C
"ระวังโตแน่เด้อ"; x4 z, p# z. l- \4 ^
"ครับแม่"
$ j, D% a3 Q; I& v# w3 t) q& Eหลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง3 f! I& x" q0 z1 C4 @* w
" q% x* I$ v4 a4 S6 `1 Z- P$ xเมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน2 @. `, i& W! g2 J& }. Y
ทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป: I5 E3 X. g. N/ _' }
บ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ
: j/ `3 c0 r$ g0 E' d' Z: `" _ม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว
: ^4 G) |6 Q) R- R"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"& j S8 z Y; T/ A- x, g+ f
ชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า.....; u2 z0 s3 J y
"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"+ j; @, r, D( |9 O) P$ M$ a- z
"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"/ t8 p# ?3 _& i
"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"
0 P) t4 p( b# U' G5 g% Lแทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...
5 K6 d# W O! r"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า"1 f+ O0 q+ q% H u" l1 {
"แล้วผมจะกลับไงคุณ"
5 m5 k* v2 B5 ^"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"
" Y: u7 U" O! t7 |7 J' m"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"
* h: n# U7 L. y- A"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"
; x- j2 g* x9 S) ?
8 e1 G5 h8 {" c+ D* w% \- aภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส
: y# I4 t. X" Qสะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น ! E! x- I- v: c5 G: O# y
"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง"6 s. {) U# [9 o9 e' G# `. B. K+ Y
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"+ D7 F% P: [- _/ {' L6 f' P, j
"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง"
1 I# G8 O* b) S, _# x"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"7 D2 |* d& Z. {& ?8 B" c; d
"จะไปยากอะไรคุณ"# ^5 g7 h% a' J. r! ~0 r1 z. A6 s
"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"
& P( k7 M. g3 a/ J, ^"อยู่เฉย ๆ"% E2 ^2 j8 w" [
ภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า
3 J/ Q0 ]2 a) F( Iให้กับแทนไท
* Z" S+ c, [7 {; u" p1 E"แน่นพอไหมคุณ" v |* e* m. G: d+ K( F5 {
"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด"% c. i1 x) X$ h( H9 I2 D
"ไม่"
B& w4 {/ D2 P# I5 x/ O8 z6 D/ Y"ไม่หลุด"
7 h7 i, ]+ L' [8 q9 |" B"ไม่รู้ 555"3 n! b6 P3 d7 K+ Z' O' m4 `6 F4 Q
"เฮ้ยยนาย"5 y/ c7 k7 ?( |$ `! Y1 c/ e0 B; c
"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"
1 Y8 H' G8 w) U"มันโหวงเหวงนะนาย"
& n$ v7 \! M6 ?* aเมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง
, X# a$ b* L" Dเล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
% c% Y+ g/ y' Wของเหล่าพญานาค
5 ~( \' H: M+ C7 G/ |
; i! w* \/ h0 ^1 `ภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ& U7 ^0 A! a7 U/ F
พญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน
! r( [+ w" w: f' Q Qและแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น
- o |1 e% d m4 Y' y"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"
! F2 T l: n2 e) t* f% O% Q"ทำไมนาย มีอะไร"7 H) H4 {" @* V' L6 O A5 o* i
"อย่าถามเร็ว"7 I; ~& K& O# y- {0 ~
แน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ
9 H1 B2 S# K- d+ d: [สมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา
o4 V$ m+ g1 H/ Z! Q( F% Dและหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้" m- N9 }6 B; l0 r, h! b" W
K; h, ^! M0 O0 yในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร; o/ W6 I0 P3 F c, C! T# F' j
"หิวไหมคุณ"9 \7 H& a. V# N. {3 r! N5 b( |' l1 s8 c0 t
"นิดหน่อยอะนาย"1 \, i' `* `! _. m1 x" l
"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"
+ c* W3 r" Q3 O$ ^6 m# }; l4 x4 ["ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย". b( [4 _$ W9 j2 Z
"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"
) M* [# t$ S. u% y/ V2 [# f"เป็นหมอเหรอถึงรู้"" {; k% D* y+ G/ @+ r; s Q5 ^
"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"- r5 l# }9 p' F: i
"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"4 j5 D5 b4 |1 p# y7 M
"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"
" l+ W$ G# {+ B" F" E8 W"จะได้กลับหรือเปล่า") r! ^/ p: k8 d/ x% X( A8 A
"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
; h, K* ~& v7 _( j& U) ?/ u
; b0 Z1 R4 `/ ], v; k3 D5 cแทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ) t% {6 w7 G7 O: ]+ \) H% Z/ Q& |
คอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ
2 X, F) M$ }* Q% g2 m/ {ชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่
; A& |; X3 w5 m0 d7 dยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท& t, z8 h5 ]9 M- m0 U% P: I i U( c
0 ^9 I/ ^! y& ~( o$ c
เมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว
L" P, b) q6 o' n, N ~1 S! \งามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้
$ C5 x* s, G# l"แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท"# h8 o# j" y( f3 @4 i3 S0 `; c ?
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร 4 C- B- ?3 _9 f. z$ q8 a# d& \
"ภูผา ภูผา ภูผา"
5 w+ x# d% P2 v$ e* I' Wแทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา
+ d- _& E* p( D8 J/ `5 {& j8 Qและมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว
: z& J0 ]# p; ~4 l! Mในตอนเช้าตรู่
( B) @! }& ^; k' ^% [! f/ p"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด"! S$ ]% N( K [2 T' [% q8 O6 e
"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"
0 B+ X2 k, r) G' n* X' D+ y1 {) ^"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา" F; D2 k! W' K. Z7 u) g" N- O
, |9 I( j7 e! p7 N3 D8 l3 C
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ
7 X# e- e* i! O, \0 I) g: hแต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น
# c) i- Q0 I+ Q; G4 N) @ไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้; D N/ j1 v- E& r. c
"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด d* Y4 _- h/ t3 ~" d1 I
ถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ
+ a) b6 ~8 w" p5 Iถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"# j' R7 [: @* T! Q8 V4 L. N2 O
"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ" น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า.... "ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี" "เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน" "นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน" "รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ" "มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป" "ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า" "หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว" "ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่" "นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ" "แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง" เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช 0 P+ M" W: `9 Q
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้ เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมล สถานที่ที่นิยายกล่าวถึง อุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-6-21 04:20:00
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-6-21 22:37:15
โพสต์ 2022-6-21 14:14:26
โพสต์ 2022-6-21 08:23:32