นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่าน
) j8 ^* V, [! r, Xไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์
7 R0 _" _) [: S- c- x" C2 T m6 cณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....
+ Q5 w0 }. ]! V* O* y
% V$ c' ~$ x: _6 Dแทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี
* ]. C; U3 L' `6 } ~% C1 q1 [ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์ เขาเป็น
+ _- B: Q( X3 r# j/ qคนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ. c$ g- ^. z% W( \8 d
เรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ
# B8 O8 p$ F6 I9 R' _เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์
) v) I2 b" W: d0 J/ t
$ J; p; g0 O; K9 i5 X. F4 @1 Oแทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง0 d0 J1 c5 k4 w2 N! k, j
"สบายดี"
3 ]! e8 w; J" \. \% iเสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ 8 Y# u1 L6 v# s
ของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....$ ?/ `( x! k8 G: l, Y
"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม"
+ ^2 |* d* j( R8 V( m6 f# n/ z; m"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี"( K" K4 d; ]0 E" B8 G" K+ [
โทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...
& d( v8 |. h; m' w# L6 [& O"ปึกหลายคักน้อคนเฮา" e# F$ w" d8 [4 K0 {7 ^
"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"
9 |6 `9 e! ?( {1 i- m* bน้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....# P% t% s9 [" J0 Q# H4 J
"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา
3 K4 @7 b H& Iแทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"' M! [: U* @7 {6 \
"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"7 ~: P! u _2 g3 ?, q! I) x
9 w8 e$ B! A$ { k& r
บ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก: I( a( ?* f) a6 y6 g' l9 ]
ในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน
" `7 N" n0 }8 U; `5 G"แทนไท"
# q1 ^8 w" Y7 k$ j+ z"อิหยั่งแม่"/ I) I& X! X! ^. t, Z4 t
"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"
& k7 ~5 X8 w: |# {& ]; ~% s"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว
d2 S" Q* Y ^8 X7 O- Jอิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"8 R3 x3 g5 x0 e6 \4 \3 ?
"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว, E4 P9 P& ^3 Z: E8 K3 L3 t, L2 q3 J5 v
มากันเยอะ"
* B' w4 n+ F/ s/ j. u! ~"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"9 m' O* H: U) V7 W$ b' a& y
"ระวังโตแน่เด้อ"
9 t# V: a/ V! i( k/ U: L; c+ Y"ครับแม่"
9 Z# V2 m1 j- r$ v8 ^; Pหลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง1 G7 n' \; d/ x" u
6 V; _ F& T. a% a; C" A! Q
เมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน
4 b+ O% z6 X) y Nทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป
' H1 t7 V! ], D+ L0 b# Hบ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ
$ K2 P% Y1 B7 {4 Yม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว
, y% `2 w* X- b% w+ `2 y) v"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"
: y* \4 v1 u/ `ชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า.....0 p% |# s' J# Y1 F$ j5 M9 G
"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"
7 T7 T9 D" P& x, ^$ x"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"4 |5 i. `7 g" f- {& J K
"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"
# M" g8 o- O& b0 uแทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...
" U3 C# B( g! d% A, c9 _"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า"
; k5 i7 h. O8 B7 ]. G"แล้วผมจะกลับไงคุณ"* a+ |! X( O( ?; L
"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"
6 @4 U2 F, J! \, H8 B6 u4 G"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"( l! g9 O4 T5 t+ G5 q8 p9 Q
"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"
3 @5 u) [8 p8 @5 s* f9 q- l9 d& m0 A, l/ D
ภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส" Q S8 \5 S* u7 ]9 O4 x s9 v' j* d
สะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น * X) b1 ?6 ~3 k/ p7 b
"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง"3 j! l, y1 E# i2 j
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"
* h; i: E6 _5 _, _5 J( G0 e/ {"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง"4 F7 f0 Z2 e: a- b
"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"
( r* t6 o- }. k* p' s W"จะไปยากอะไรคุณ" i# B+ Z2 F: H6 C' U7 B$ q% j
"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"
3 s6 G& s9 |; K7 G- T+ ?"อยู่เฉย ๆ"8 a. o! f3 j) Y; }8 F4 w* g4 P1 d
ภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า2 [$ d% N9 T5 c$ R5 w# J1 R
ให้กับแทนไท & f* K. _3 F: _' Z. M+ c
"แน่นพอไหมคุณ"
3 y# ]8 c5 x `" d. ~"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด"& r) [9 I1 P! Z
"ไม่"
+ D. h5 l5 f" ^/ J"ไม่หลุด"! T3 J' B* i- P6 i, Q+ R
"ไม่รู้ 555" y0 X7 Z) q3 ]
"เฮ้ยยนาย"
* {1 u! t' n$ `; f" |% V7 R7 Z"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"+ ?% e: ]) \" {8 A3 B! Z# e/ e
"มันโหวงเหวงนะนาย", i( n) M$ X6 P# _
เมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง' K+ a3 B% l; ^
เล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
% V& k* [0 @, @' i* qของเหล่าพญานาค
3 {" F1 O* k5 q5 N; R1 N% q. o4 R4 D9 P( M: D8 W9 e& v
ภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ
; X! J- b. f5 [6 rพญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน 2 w- M, A8 e% I: K* N& i5 p1 Y# ]
และแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น3 Z4 K _7 r. H" S& B" M2 S) m% ]# b
"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"7 `6 d3 e3 ^0 f9 D: J$ Q* O
"ทำไมนาย มีอะไร"3 Z8 D! T R& ]4 |
"อย่าถามเร็ว"
) F, ^! y( i5 F; A, o( _0 fแน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ
3 `$ z1 }. R- c2 \" sสมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา5 h: U: `/ J5 C: z: M
และหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้8 p: h+ |8 l% s' R" z" O
3 g* `: a* W' m2 hในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร
/ Z" H' [" G/ w( s3 V$ H"หิวไหมคุณ"* D# X; O+ l& O, k' H/ Z
"นิดหน่อยอะนาย"
8 q( \5 C% T3 P+ `' \' r"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"# q/ ^: v0 B+ M6 n, g
"ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย"
1 B& p* d7 p5 w" h" m* ]% z"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"% Q! L1 }( j1 D! f/ u, \( e \3 H
"เป็นหมอเหรอถึงรู้"
( d& ` `8 f4 p"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"
9 _4 ~% }! }$ a& x. Y"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"
! b5 d# h% S4 j8 A g Q Q"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"( `* n4 [$ O, I( }8 x6 p. G
"จะได้กลับหรือเปล่า"
$ W! h! Y1 v, j* l"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
: y% P& X y# e* Y* z8 C7 z' L1 X' K* Y( W m1 p0 Y0 a( f* u
แทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ: W# q0 Q, x6 M/ D& v
คอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ
1 F; G* J4 b* _8 e0 h& Y1 Z' qชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่
8 t4 N' }) y6 hยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท
# ^1 u6 p' D2 |0 A
6 s3 Z8 Q/ ?6 A, y9 J" l0 d8 gเมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว
. k; P; P9 B2 l: N2 Rงามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้
6 I+ H3 d. }' D9 W8 Q) ["แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท", `( a' T+ d) w7 f$ G
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร ( x- Q( j" K1 R5 [* l
"ภูผา ภูผา ภูผา"7 |+ y( v/ s; K
แทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา
" t. A# L1 d$ qและมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว9 b$ c3 I# m) R
ในตอนเช้าตรู่ + l8 i3 @+ G. v2 W( E" S
"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด"
6 M5 S2 @5 u& L" h0 b" a6 D"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"
8 g9 O8 J- i, }7 _7 B"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา"
4 ]( a- \" U/ n0 \5 k( f, @0 {& i% X3 z
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ5 B0 i* E, I' s- x
แต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น
! D J* @& x8 s, e [$ Dไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้
; q" A) I8 A) u d% i x& j"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด5 m4 J9 X- z- P C1 I
ถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ' z2 V) [6 p0 p
ถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"
/ }" s9 b, i3 S" f9 C$ X1 O"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ" น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า.... "ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี" "เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน" "นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน" "รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ" "มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป" "ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า" "หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว" "ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่" "นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ" "แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง" เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช 7 M* W2 ?1 k+ I2 _9 J2 v* w) c
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้ เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมล สถานที่ที่นิยายกล่าวถึง อุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ |