นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่าน
' t3 ], J. N* z8 H @ไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์" r9 ?+ R9 M$ B/ v6 D" p) q
ณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....( D% x) @' A) _4 @- P( p
) ]9 N: K4 H" h6 V
แทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี
; f" X, e: a# V3 ]ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์ เขาเป็น
+ B* P5 o) a2 w, f! w: y0 Pคนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ
# T4 X3 B+ {0 x- {เรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ2 i+ [0 ]) Y: E
เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์% l; P* c/ ~/ F6 R2 _2 X
! }! T% q a6 c* h1 Cแทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง" X# i) E1 L# [2 G' z5 c3 G
"สบายดี"8 S& W& O) N& \ r2 I' l
เสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ 4 e$ G& k V# k; ^
ของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....
) `" j+ X% G( H"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม"
: F$ I% `; ]9 ~" _1 P! ^"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี"0 X# s* l. q8 N7 b
โทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...
4 B% R) y9 z6 P; t& c, L"ปึกหลายคักน้อคนเฮา"
7 e7 @4 w$ v; k4 j"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"
9 D3 l, H# I5 U3 a0 E3 Zน้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....
( F' R+ z8 b9 z0 v; t"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา
8 h0 {3 a6 a5 M _ [+ jแทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"+ _! {7 m8 v) w, J/ g) @; \
"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"- O8 Z3 N5 ^5 n, N+ m+ r
( l* Z( P' h- u8 p9 pบ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก
& q/ L0 X3 q Z. W6 i1 v2 j" ^ในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน
+ Q" H$ V2 Q- D6 N"แทนไท"5 [6 T. ^4 |8 C: j! e Q
"อิหยั่งแม่", \. W6 U' l) P# m4 a
"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"( N( ?6 p8 {( S$ N
"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว8 L5 |7 q4 L' Z9 N4 g- g# u
อิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"; ?2 u' S, j0 @3 `$ y; O0 {, [
"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว0 e) h& ]6 ~. T0 Q! N
มากันเยอะ"9 h6 b6 X" |% X- f6 V& F/ ~
"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"
9 X ? x9 h0 z7 v6 H) e"ระวังโตแน่เด้อ"
- g. I1 E" G! i. r9 J/ R4 l/ e6 ?"ครับแม่"2 ]1 ]- f* ~0 h7 c3 `+ o
หลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง
: N0 m: [% a4 [1 _
! H: n3 ^7 W8 f5 A& Rเมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน
- J3 p0 N+ B O: Q" [; [- ?ทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป8 T# a3 J/ J U/ L/ L
บ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ
; z5 b" B9 S: Q( ?8 ~- mม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว # t2 q' ^# e1 i" G
"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"
, U0 y' ~2 D+ ^' S- a2 U( oชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า.....
8 C z T I1 R$ _2 }6 }" _"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"# c' ^1 m3 A1 d% j% S6 T
"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"
$ ?+ h1 x+ K; Z"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"
; T' U1 V7 u' ] r9 Sแทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...7 Y( y" ^. `% @1 a3 d( @3 H
"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า", H; a/ y) H5 S% w3 k8 k& V8 @
"แล้วผมจะกลับไงคุณ"
# l2 I4 e9 n* ~! |"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"! n# L/ K( j& |9 Q5 ]( v3 j" C: e
"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"2 k( t! j& f7 G; B, L
"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"
. u- s: T3 X, m
: M2 k9 Q, `$ @/ Q$ _ภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส
$ s9 g% j( r# }8 D! Bสะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น
- Z+ n$ @1 _* ?"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง"8 `4 n& C" D: W$ o5 ^
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"
1 }) [! A9 K0 g1 P4 w( G1 _* Z"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง"
$ \& z, i- n/ A4 r1 ]6 O; D- q"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"3 J# i: |; _7 ^
"จะไปยากอะไรคุณ" N3 G+ |1 _* p# \
"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"8 [- @! J2 K9 e* a
"อยู่เฉย ๆ"* t. i. T6 M- W& c" A
ภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า
: z2 ?- G5 ~" [( \: x2 Uให้กับแทนไท
: [6 I; n" ?& M) }"แน่นพอไหมคุณ"
8 l3 _- p% D9 h"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด"
9 @+ @* y# t, B; Z; `"ไม่", w3 E$ g" K8 i: c R* V) @
"ไม่หลุด"
$ L% ?2 |2 I5 x! x7 W"ไม่รู้ 555": U/ Z% g1 l1 v3 P! F7 X( I" ]& R
"เฮ้ยยนาย", Z6 i% i) X( \
"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"! v) y$ ~1 B2 N) H8 H6 C! |* Q
"มันโหวงเหวงนะนาย"
) }, s/ {( J$ B% y- Yเมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง
7 @- I" Q! c3 e, w$ ^2 vเล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
5 u! V$ P8 F# aของเหล่าพญานาค , m w4 b9 l. F
$ Z: i2 ^; H9 a: Qภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ
. g1 O: l0 e7 M9 G6 iพญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน & r; Y- y: Q( o, O: r
และแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น, d; m: z8 \; l* N
"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"
/ L( l0 X: E6 C"ทำไมนาย มีอะไร"
" I$ j% s6 u& b" e4 r"อย่าถามเร็ว"
" \1 q( Z5 R5 J L; xแน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ8 b+ w) h" [$ _' ^8 G
สมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา
- U. p$ \ W+ Z/ Q7 C# _& }' Pและหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้# U' F' J, J: F# [' f, _& J- x4 f5 C, ]
' C, l) n$ m8 Z! c4 f$ \7 x! e
ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร" z( r( ]& Z9 D" ]- v9 K [6 y
"หิวไหมคุณ"# M3 o9 x2 R. ~5 Y2 W
"นิดหน่อยอะนาย"& y4 ~6 z7 C& j+ E* I4 o1 D
"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"! P( C" o/ I- n: X2 d: }8 }
"ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย"
3 }: w) x) g+ N; |"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"8 ]5 ?, v9 J! g" O+ h
"เป็นหมอเหรอถึงรู้"
( v& v7 b! e* c2 B+ M% s' k+ M. W"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"5 ~; W4 r+ D5 o: l; @
"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"
$ \4 Q3 t; w$ W( Q"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"
3 H( y% Y( w* e* s"จะได้กลับหรือเปล่า"
( p8 S$ w5 w8 G9 e' S/ X1 ^6 I"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
# {. ~4 F# P1 w0 Z1 \: M6 d7 \* [4 O0 m" c2 N, O$ b2 l
แทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ
! q( a6 P0 `1 A; y& S- Tคอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ, J2 t4 W% D$ Q
ชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่
& [' i7 {* j9 }' z, o& i( Qยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท
! z+ w5 n( W( q7 a: G" V5 v: D3 A2 q, _
เมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว
, J! U2 Q3 b3 z5 k+ R2 a/ y2 wงามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้ " ~! L! Z( f1 A Z9 y2 v
"แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท"; `& y6 k8 g" E, w! E
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร
/ W1 w- _! B; i& i& [( W"ภูผา ภูผา ภูผา"
0 m; V; W& P; Xแทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา5 Z G8 [ B/ \/ Y; r- W1 A
และมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว4 Q& n) z% S/ I7 r5 H
ในตอนเช้าตรู่ / o( U# O# |# k( U# c
"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด"' @ C) f- x5 T: {
"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"
* I( o# I; d3 k% [9 b2 H( _8 G8 O"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา"* k) @( A. e! W6 O: ^2 D( C2 I' ]
! }4 W) H* h& [
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ
* }: m2 F( M7 n- Jแต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น9 y6 l+ m% l1 `+ i J: m
ไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้
4 p) i, s' R; p" o' C i7 j: l! ^7 Y"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด
' j3 }; j8 F+ I, k/ e, cถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ
; z/ a9 k8 X$ i6 y+ E5 R( uถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"1 L; Y# N# d7 T# K7 d" D6 ~2 V1 w
"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ" น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า.... "ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี" "เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน" "นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน" "รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ" "มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป" "ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า" "หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว" "ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่" "นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ" "แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง" เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช + s4 N7 D0 m9 a& p6 J4 C
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้ เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมล สถานที่ที่นิยายกล่าวถึง อุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-6-21 04:20:00
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-6-21 22:37:15
โพสต์ 2022-6-21 14:14:26
โพสต์ 2022-6-21 08:23:32