นินายนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ และเป็นเรื่องราวสมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของผู้อ่าน
3 Z5 D$ Y8 {6 gไม่เจตนาอื่นใดเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ผู้เขียนให้ความเคารพและศรัทธาต่อสถานที่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์- J/ P1 i% a. g$ C0 T C
ณ ที่แห่งนี้เสมอ....... โปรดอ่านิยายเพื่อความบันเทิงเท่านั้น .....9 N* e& I; l# e+ z3 p9 d
; V0 p: u9 \- U: _8 Eแทนไท หนุ่มนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาประวัติศาสตร์และโบราณคดี/ T5 a9 S9 }7 T& g
ที่มีความหหล่อน่ารักในแบบบ้าน ๆ สไตล์หนุ่มอิสานลูกครึ่งไทย(บึงกาฬ)-เวียงจันทร์ เขาเป็น
+ P' |3 H- z8 ~+ ?+ `7 A8 Zคนที่ชอบศึกษาเรื่องราวเกียวกับโบราณคดี ตำนาน และความเชื่อเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ; G Y i; @; h& X
เรื่องราวเกี่ยวกับพญานาค ตำนานความรักระหว่างนาคกับมนุษย์ จนกระทั้งวันหนึ่งเขาและ
: s8 W/ s' e7 R) ]เพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ภูลังกาช่วงวันหยุด และโปรแจ็คเกี่ยวกับตำนานท้องถิ่นส่งอาจารย์2 N. ?, O( m' f, F k+ H( N
0 r2 {7 ] E9 l0 y( {+ D( _แทนไท เลือกที่จะมาที่ภูลังกา บ้านเกิดของเขา เมื่อมาถึง
+ ~0 b V7 Y9 E; r"สบายดี"
7 G7 i# @2 a9 t; t4 X# _0 `เสียงทักทายภาษาลาวเอ่ยดังขึ้น แน่นอนครับว่าแม่จำปา แม่ของแทนไทเอ่ยทักทายเพื่อน ๆ
) s* O) P' {: D, ~8 D5 @& pของลูก น้อยหน่าเลยตอบกลับว่า....
. F5 t% o8 p0 ]8 ~' N"โอ๊ยสบายดีจ่ะแม่ แม่สายดีไหม"1 \1 ^+ Z" l6 C) s; E, a% P* L
"เดี๋ยว ๆ มึงอีบักเขียบ สบายดีภาษลาวแปลว่าสวัสดี". W, b2 Y2 k* q+ }" L% D5 a M
โทนนี่ เลยเอ่ยขึ้นว่า...
: @& L7 m$ g9 U- K5 O"ปึกหลายคักน้อคนเฮา"- ?" ]% V% b* H" u
"นี่ ข่อยกะเย้าเล่นกะอีแม่ปะพวกสู ฮ้วย"
0 c4 I+ }; i" ]; e9 D: [น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แม่จำปาจึงพูดขึ้นว่า.....& ^( `+ S i) x1 c8 q% y3 {2 m: J5 {
"ไป ไป ไปพัก เเม่เตรียมห้องพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้ว น้อยหน่า โทนนี่ และต้นข้าว ส่วนเรา2 z* b" N: T7 f3 n) Y' B$ e
แทนไทจะค้างที่รีสอร์ทกับหมู่หรือว่าสิเมื่อบ้านกับแม่"& }( U' ^* S8 v8 G
"ข่อยอยู่กับหมู่กะได้แม่ แม่กลับฮอดเฮือนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรีสอร์ทข่อยดูแลต่อเอง"
. I& o" F3 n* k6 Z+ u9 T3 n7 M
3 v; ]% M2 n8 _. A* Uบ้านของแทนไท ทำธุรกิจรรีสอร์ทที่พักซึ่งบรรยากาศที่นี่ดีมาก ร่มรื่นร่มเย็นน่ามาพพักผ่อนมาก
7 }# U8 |) P: ?' Gในขณะที่เพื่อน ๆ แยกย้ายกันไปพักผ่อน% i& i' U g# O$ S
"แทนไท"7 X/ r' O. }- u" W2 y# `- k( [$ N; Y- n! y
"อิหยั่งแม่": E# {8 x9 h) D4 u$ q. h
"ลูกเชื่อเรื่องที่ขะจ้ำเพิ่นเคยเว้าเกี่ยวกับเจ้าของบ่"
. L7 x: E: q6 {, B7 o2 O"ก็เฉยๆนะแม่ ข่อยว่าเรื่องอิหยังที่เฮาพิสูจน์มันบ่ได้ เฮาก็อย่าใส่ใจไปเต็มฮ้อย เออแล้ว, L3 d! w2 U' ?- x# t
อิพ่อหละ ข่อยยังบ่ผ่อหน้าเพิ่นเลย"6 O% o# a6 H* w& o0 H4 D. W
"พ่อเจ้าก็นำทางนักท่องเที่ยวไปขึ้นภูลังกาไงลูก วันนี้วันพระใหญ่ขึ้น 15 ค่ำนักท่องเที่ยว' V0 _+ L5 G8 Q
มากันเยอะ"
8 E7 I; T9 i. B8 N# \7 x"นั้นข่อยขอไปหาอิพ่อเด้แม่"! B7 U* R/ y$ ?, l/ k1 W u0 H
"ระวังโตแน่เด้อ"
! x E+ h7 X \" U7 g. l5 ]"ครับแม่"& Z( D0 s, z5 i7 T' b
หลังจากที่แทนไทพูดคุยกับแม่เสร็จก็ขับมอไซต์ไปที่ภูตามลำพัง6 S* v a. B3 p( F) A: D! k
5 Q2 n6 O+ r# Y; T! j5 j5 @) ]% uเมื่อมาถึง แทนไทก็ได้เดินทางขึ้นภูไปหาพ่อของเขาแต่ระหว่างทางที่ขึ้นเขากลับไม่เจอผู้คน
+ Q3 B# H) A! ^ทั้งๆ ที่ยังไม่ใช่เวลาปิดให้ขึ้นชม "เอ๊...หรือว่าเราจะมาผิดทาง แต่มันก็ถูกเเล้วนี่" แทนไทเดินไป
9 L6 T) w. o/ P" y7 X2 \/ Vบ่นไปสักพักก็เจอกับชายหนุ่มรูปงามแต่งกายบ้าน ๆ แบบชาวบ้านทั่วไปกางเกงขาก๊วยเสื้อ( v+ {# I! ]3 _ Y, C; S @9 X
ม่อฮ่อม ผ้าขาวม้าโพกหัว
2 ^# `) z- G o8 _" l% N"คุณเป็นใครเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้"- U! f% ^# N) _3 I1 c
ชายหนุ่มเอ่ยถามแทนไท แทนไทเลยตอบไปว่า..... l/ x+ m+ ?9 x$ @
"ผมชื่อแทนไท ผมจะขึ้นไปบนภูรับนักท่องเที่ยวลงกลับที่พัก"; f: @" f9 b* Q& B2 f" p
"หือ คุณขึ้นผิดทางแล้วหละ"* h8 c$ b5 r* r7 Q/ B0 @, x: h ^
"ไม่นะผมจำได้ว่า นี่คือทางขึ้นที่ผมเคยขึ้น"
9 J- ^( N* j, D. U" \, V$ {แทนไทชักเริ่มงง จนชายหนุ่มพูดขึ้นว่า...
- E% `: u$ u d5 S- w"นั้น คุณไปพักที่บ้านผมก่อน อากาศใกล้จะมืดแล้วเดี๋ยวจะหลงป่า"# _2 o8 {; J3 ^1 v, i; X) N1 `
"แล้วผมจะกลับไงคุณ"4 E! q8 L8 a+ B* U3 ^7 b3 J( ^
"มันมีทางเข้าก็ต้องมีทางออก ไปพักกับผมก่อนเเถอะ"
( T2 G/ k7 n2 q( k"เดี๋ยวคุณชื่ออะไร"
! q I" Q* ^9 |$ G- i: ]- v"ผมชื่อ ภูผา ครับ คุณแทนไท"% Z9 o) [: c! `" w7 K: h/ z
: l$ z: x0 t6 g! f* _' O# sภูผาพาแทนไทเดินเข้ามาที่กระท่อมหลังหนึ่งที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้านหลังมีลำธารน้ำที่ใส: V) N5 F% g( Y) T! t
สะอาด น่าลงเล่น แทนไทเดินมากะจะลงเล่น " r N$ }% Z: A- D( x
"เดี๋ยวคุณอย่าเพิ่งลง"4 O5 `/ n0 T) r% w' v1 p/ L+ @! i
"มีอะไรเหรอ หรือว่านายหวง"
' @9 R5 o7 `4 j# `0 {"เปล่า ล้างเท้าก่อนลงลำธาร อะนี่ผ้าข้าวมาเปลี่ยนก่อนแล้วค่อยลง" Y- O) k4 Q* }
"เฮ้ย แต่ผมนุ่งไม่เป็นนะ หลุดมา อายแย่"
3 n6 o/ c1 k7 z6 ?& a"จะไปยากอะไรคุณ"
. n* s! R0 t2 @; D0 N: A9 Q"เดี๋ยว นายจะทำอะไร"# Z. v- a6 A2 U g
"อยู่เฉย ๆ"
: F H4 d" |' i$ Y. Fภูผาจับแทนไทถอดเสื้อยืดออกเผยให้เห็นบอดี้ที่บอบบางร่างน่าอุ้ม จากนั้นภูผาก็นุ่งผ้าขาวม้า# H6 h# q: d; u Y
ให้กับแทนไท 1 ]: a9 w, O8 j# g# v/ b
"แน่นพอไหมคุณ"' ?8 z! E( t6 @4 n! T5 j" q* j
"พอแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่หลุด") ]0 t9 r, h- ^1 I9 i
"ไม่"' U5 j0 C4 ]5 {' E- B
"ไม่หลุด"7 e3 M: d; W+ _4 }8 ?
"ไม่รู้ 555"
8 v' e0 }# ]. C: |2 J/ f( H"เฮ้ยยนาย"$ U% j9 h* Z- k2 o6 D# U
"ไม่หลุดหรอกคุณ ถอดกางเกงคุณออกทุกชิ้น"
! C3 q2 U7 X6 J( ~# @: n0 i' q" \"มันโหวงเหวงนะนาย"
3 ~; H% G e$ x- I8 }เมื่อถอดหมดเเล้ว ภูผาก็ตักน้ำให้แทนไทล้างเท้า ก่อนที่ภูผาจะเปลี่ยนเป็นผ้าข้าวผ้ามาลง' N" U$ s- [5 _/ ~5 j* v4 Y$ s
เล่นน้ำที่ลำธาร และแน่นอนครับว่าที่ที่แทนไทอยู่นี้ไม่ใช่ที่ของมนุษย์ แต่มันคือแดนลับแล
6 J' K( Q X0 w r( w1 lของเหล่าพญานาค
# [7 k5 b# I, J; i1 @ P$ u
4 r" [. e2 F B ]$ _ภูผา คือนาคหนุ่มที่แปลงกายเป็นมนุษย์ออกมาเพราะไม่อยากเจอคนที่ไม่ได้รัก นั่นก็คือ
8 \4 b& \4 ?' s- X6 q' M1 m4 `พญานาคสุกรี แต่ดูเหมือนภูผากับแทนไทจะมีใจต่อกันทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันอย่างสนุกสนาน
8 r$ m' U+ p" _! |& {2 S' Jและแล้วก็มีเสียงระฆังแก้วดังขึ้น; v& A# M E. o
"รีบขึ้นเถอะ เข้าไปในกระท่อม"( Z1 k( j# w4 ~, ]5 D
"ทำไมนาย มีอะไร"/ c% x z. Q$ |
"อย่าถามเร็ว"/ y; i/ a9 T2 p9 q4 M
แน่นอนครับว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงเรียกให้นาคทุกตนแปลงกายเป็นมนุษย์เเล้วเข้าฌาณ
$ w. c) C, ^9 A" F) Q5 v. [( c# jสมาธิบำเพ็ญเพียรเนื่องในคืนวันพระขึ้น 15 ค่ำ ภูผาที่ไม่อยากเข้าฌาณจึงแอบออกมา4 M! ~0 V$ e% p. N, l
และหลบอยู่กับแทนไทที่ในกระท่อมเนรมิตแห่งนี้
4 X2 Q9 F" d3 B8 E. q6 _. o5 x% z* }2 b7 H, j+ j
ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนและสิงสาราสัตว์ แทนไทก็ชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร, g3 \7 `4 y/ M4 F: `7 n
"หิวไหมคุณ"
, i% l8 I: h' ^1 v1 Z9 L: g) b"นิดหน่อยอะนาย"$ Y/ _' f( M% |' U. M0 W6 _" O
"อะนี่ ผลไม้กินไปก่อน เออที่หลังคุณมีรอยปานแดงรูปพญานาคด้วยหรือ"- } S. N; d d4 }+ `9 J/ M; D9 I+ |
"ใช่ครับ แม่บอกผมมีมาตั้งแต่เด็ก รักษาไงก็ไม่หาย"
$ E5 x' u+ _6 l" `$ k+ k"คงไม่หายหรอกครับ แทนไท"; }3 i1 o6 z* y9 e0 ?/ K
"เป็นหมอเหรอถึงรู้"
/ o" f) O8 x1 q+ q9 A& k" B( W4 G"ถึงเวลาคุณก็รู้เองเเหละ อิ่มยัง"
; K8 }; a) h, c& z"อิ่มแล้ว แปลกแท้ผลไม้ลูกไม่ใหญ่กินแค่คำเดียวทำไมอิ่มอย่างกินข้าวสามจาน"
+ |; E' R1 o+ l d"ผลไม้วิเศษหนะคุณ นอนเถอะเดี๋ยวเช้าคุณก็ต้องกลับบ้านเเล้ว"# B6 U. J+ ~" v8 ^
"จะได้กลับหรือเปล่า"
9 ?1 K7 g9 o; o% t, Y"ได้สิคุณ ยังไงผมก็ไมให้คุณมีอันตรายแน่นอน"
7 Y# r2 u( [& n3 |
* U8 r$ h8 Z$ d$ b* y" zแทนไท นอนหลับภายใต้อ้อมกอดของภูผา ภูผาจำแทนไทได้ว่านี่คือคนรักของเขาที่เขารอ# `( |- M# p4 x
คอย เพราะคำสาปรักที่ภูผาและแทนไทต้องเจอนาคกับมนุษย์ที่ห้ามรักกันแล้วยิ่งเป็นชายกับ- e5 Z& ^, y) Q4 @' [
ชายอีกแล้ว นับว่าผิดกฎมหันต์ ตอนนี้ภายนอกกำลังวุ่นวายตามหาแทนไททั่วไปทั้งภูโดยที่6 H) C1 ], J( f4 M- C+ i
ยังไม่รู้เลยว่าจะเจอหรือไม่เพราะไร้ซึ่งร่องรอยของแทนไท
: w9 N/ n2 ?3 G7 @( P, L- I% I# ^7 z, n# E
เมื่อได้เวลา 00.00 น. เข้าวันแรม 1 ค่ำ ภูผาจากร่างมนุษย์ก็หลายกลับเป็นพญานาคสีเขียว
' i7 h4 a& H2 n0 Q2 I5 sงามสง่าโดยที่เขาร่ายมนต์แทนไทไว้
8 s0 [# j8 c: j- W( |"แทนไท อ้ายจำต้องไปแล้วเด้อ อ้าฮักเจ้าเด้แทนไท" v" h2 Y8 I0 ^' O( p$ p7 R# t
ทันใดนั้นภูผาก็เลื้อยหายไปในลำธาร 5 }6 S, l# U& O# I' B5 A
"ภูผา ภูผา ภูผา"
+ Z+ ~, L1 a. ]% R2 n3 u$ ?แทนไทสะตุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ตรงทางขึ้นภูลังกาโดยที่เขายังอยู่ในชุดเดิมที่ใส่มา
7 I3 ?0 x( \7 X! O- Z2 m4 Gและมีผ้าขาวม้าของภูผาที่ห่มตัวเขาอยู่ ไม่ช้าพ่อของเขาชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็มาเจอตัว
, P7 G; D1 h) P; |; hในตอนเช้าตรู่ ! H/ t- V$ b) o0 n9 C0 S: b
"แทนไท แทนไทลูก เป็นหยังคือจังมาอยู่หม่องนี่ โถ่ลูกพ่อ ฮู้บ่พ่อกับเเม่ห่วงเจ้าขนาด"2 K/ u0 I3 I, D
"ข่อยขอโทษครับพ่อ ข่อยสิขึ้นไปหาเจ้าบนภูแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมข่อยจึงมาอยู่หม่องนี่"# r& v: W" T3 j% ?1 {) g
"แทน นี่ไม่ใช่ทางขึ้นภู นี่มันทางเข้าเมืองบังบดนาคา ปะกลับเฮือนเฮา ขวัญเอ๋ยขวัญมา"/ k- w; p U, h, A; ~6 R; h, ]! N
5 j8 R9 {2 W+ R. r
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแทนไทก็ตั้งข้อสงสัยว่าภูผานั้นเป็นใครกันแน่ เขาเฝ้ารอที่จะได้เจอ
2 E9 K, ^/ b7 Q, eแต่แล้วก็ไม่ได้เจอ มีเพียงผ้าขาวม้าแทนหน้าภูผา จนกระทั้งถึงวันที่ภูผาต้องกลับขอนแก่น
3 B+ ?4 _3 \4 y: ?ไปเรียนต่อในช่วงวันที่เปิดเรียน โดยข้อสงสัยในใจของเขาก็ยังแก้ไขหรือเฉลยไม่ได้7 H6 C% w, P5 H- y# v
"หรือว่าอ้าย หลงไปในเมืองบังบด+ s( D, H4 w. p; K+ M
ถืกแม่หญิงลับแลกำหนด ให้อยู่ตรงนั้นซั่นบ้อ" [+ u7 U F5 d% K; ]
ถ้าหากบ่แม่น ล่ะอ้ายเป็นหยังเงียบนานแท้น้อ"7 h( l- N/ [; j" a9 s
"โอ๊ยยยแทน แกฟังเพลงนี้มา 20 รอบแล้วนะ" น้อยหน่าเอ่ยขึ้น แทนไทเลยพูดว่า.... "ทำไมอ่า เพลงออกจะเพราะดี" "เพลงเพราะหรือมึงมีอะไรที่ภูลังกาไอ้แทน" "นั่นดิไอ้แทน ต้นข้าวพูดถูกนะ เพราะตั้งแต่เจอตัวมึง มึงก็เเปลกไปเหมือนรอใครสักคน" "รอใครหละไอ้โทนนี่ เออปิดเทอมรอบหน้าไปบ้านกูอีกป่ะ" "มึงเลี้ยงที่พักกูก็ไป" "ไม่งกเลยนะอีน้อยหน่า" "หรือมึงไม่ไปไอ้ต้นข้าว" "ไปสิ กูอยากรู้ว่าภูผผาคือใคร เมื่อคืนไอ้แทนละเมอชื่อนี่" "นี่มึงรูได้ไงว่ากูละเมอ" "แหม่..ลั่นห้องขนาดนั้น กูกะไอ้โทนนี่ไม่รู้เลยมั้ง" เอาหละสิครับแทนไท โดนเพื่อนจับได้แบบนี้ เรื่องราวของแทนไทกับภูผาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปในนิยายซีรีส์ เสน่ห์รักนาคราช
) N. k( `; }. V4 X- O& n7 B% N
ขอขอบคุณแนวคิดนิยายนี้ เพลง คิดฮอดจังภูลังกา - เวียง นฤมล สถานที่ที่นิยายกล่าวถึง อุทยานแห่งชาติภูลังกา จ.บึงกาฬ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-6-21 04:20:00
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-6-21 22:37:15
โพสต์ 2022-6-21 14:14:26
โพสต์ 2022-6-21 08:23:32