หลุดพ้นนรกกาม (ภาคต่อจากลูกเลี้ยง)

Maximam

วันเวลาผ่านไป จากสัปดาห์ก็มาเป็นเดือน คอปเตอร์หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แม่คิด
แม่ของคอปเตออรืก็แปลกใจมากที่ลูกหายตัวไปแบบไม่ติดต่อกลับมา ทุกทีที่จะออกตาม
หา หรือไปแจ้งความ ชาย ผู้เป็นพ่อเลี้ยงก็จะขัดขวางเอาไว้เสมอ
"พี่ชาย คอปหายไปเป็นเดือนเเล้วนะพี่ ฉันเป็นห่วงลูก"
"ห่วงมันทำไม ไม่เห็นว่ามันจะห่วงเธอเลย ปล่อยมันเหอะเดี๋ยวมันก็ซมซานกลับมาเอง"
"พี่พูดอย่างนี้ได้อย่างไร นี่มันลูกฉันนะ"
"โว๊ะ น่ารำคาญงั้นก็ไปหาเองไป"

ชาย รู้ดีเต็มอกว่าลูกเลี้ยงของเขานั้นอยู่ที่ไหน ทุกคืนในยามมืดค่ำ สมคิดจะถูก ชาย
วางยานอนหลับ จากนั้นชายก็ออกมาที่ท้ายสวนเพื่อเสพสังวาสและบำเรอกามจาก
คอปเตอร์
"เป็นไงอีหหนูของพ่อ สบายรูดีไหม"
"พ่อจ๋า ปล่อยหนูไปเถอะ"
"ปล่อยไปมึงก็เอาเรื่องกูไปแฉสิ อยู่อย่างนี้แหละผัวเป็นสิบ"
"อย่าครับ พ่อ ปล่อยผม ผมไม่ไหว ปล่อยโผมมมมมมม โอ๊ยยยยยยยยย"

ชายระเริงกามกับลูกเลี้ยงจนเกือบฟ้าสาง เด็กน้อยถูกพาไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวจน
สะอาดปราศจากคาวกาม ชายเอาเสื้อผ้ามาให้คอปเตอร์ใส่ นับเป็นครั้งเเรกที่คอปเตอร์
ได้ใส่เสื้อผ้า ซึ่งมันก็เป็นชุดนักเรียนเสื้อขาวกางเกงน้ำเงินเกงในได้ใส่
"พ่อจะให้หนูไปเรียนใช่ไหม"
"ใครบอก วันนี้พ่อจะรับบทเป็นคุณครูทำโทษเด็กดื้ออย่างเราไง"
"พ่อ....แต่หนูไม่ไหวเเล้วนะ"
"คิดดีดี จะเเค่พ่อคนเดียว หรือจะเอาไอ้สิบตัวข้างนอกมาด้วย"
ทันในนั้นลูกน้องของชายก็ร้องเรียก....
"นายครับ สารวัตรสมควรแวะมาหาคุณสมคิดครับ"
"คุณน้า"
คอปเตอร์เอ่ยขึ้น ชายจึงตอบลูกน้องไปว่า....
"นั้นพวกมึงเฝ้าลูกกูไว้ให้ดีดี เดี๋ยวทางนั้นกูจัดการเอง จำไว้นะมึงห้ามปริปากอะไรทั้งสิ้น
ไม่งั้นกูส่งมึงไปขายชายแดนแน่"
คอปเตอร์ไม่พูดอะไรนอกจากทำท่าหวาดกลัว เขาหลบอยู่ในมุมห้อง ชายออกไปพร้อมกับ
ล็อคห้องและขังคอปเตอร์ไว้เหมือนเดิม

ในบรรดาลูกน้องของชายทั้ง 10 คน มีเพียงหนึ่งคนที่ไม่เคยทำอะไรคอปเตอร์เลยสักครั้ง
นั้นก็คือ แชมป์ ลูกชายของชาย แชมป์เป็นลูกของเมียน้อยก่อนที่ชายจะมาได้กับแม่ของ
คอปเตอร์ ในยามที่เผลอแชมป์ก็แอบมาให้ความช่วยเหลือคอปเตอร์บ่อย ๆ
"คอปเตอร์ คอปเตอร์"
"พี่แชมป์"
"ไม่ต้องกลัวพี่ ตอนี้ไอ้พวกนั้นโดนยาสลบ คอปเตอร์เอาโทรศัพท์ของคอปเตอร์โทรไปหา
น้าสารวัตรให้ช่วยละกัน เชื่อพี่ใช้จังหวะนี้ในการหนี พี่จะหนีไปอีกทาง"
"ไม่พี่ หนีไปด้วยกัน ผมจะบอกกับน้าว่าพี่ไม่เคยทำร้ายผม"
"แต่พี่มีคดีเรื่องยาเสพติด ยังไงพี่ก็ไม่รอด หนีให้ได้นะไอ้น้องชาย"

แชมป์เอาโทรศัพท์ของคอปเตอร์ที่ขโมยมาจากพ่อของเขามาให้คอปเตอร์ คอปเตอร์จึง
ส่ไลน์หาน้าสมควร ก่อนที่พ่อเลี้ยงจะไปถึงบ้าน สารวัตรส่งลูกน้องไปรับและแอบพาหนี
ทันใดนั้นชายก็มาที่บ้านทันที......
"อ้าว สารวัตรมาก็ไม่บอกล่วงหน้า"
"สวัสดี ท่านนายศักดิ์ชาย ผมว่าจะมาเยี่ยมพี่สาวกับหลานชายสักหน่อยเลยไม่ได้บอก"
"พี่สารวัตรออกไปทำงานแต่เช้าเเล้วหละ ส่วนหลานชายก็ใจแตกหนีตามเพื่อนไป สมคิด
ก็บ่นคิดถึงลูกทุกวัน แต่ลูกก็ไม่คิดจะติดต่อกลับมา"
สารวัตรรู้สสึกเจ็บใจมากที่รู้ความจริงหมดแล้วแต่ก็ต้องแกลล้งไม่รู้เรื่องเพราะพี่สาวยังอยู่
ในมือของชาย สารวัตรเลยบอกไปว่า....
"แย่จริงเด็กสมัยนี้ ดีนะที่มันหนีไปกับเพื่อน ถ้ามันถูกลักพาตัวไปนี้พี่สมคิดแย่แน่เลย"
ศักดิ์ชายถึงกับหน้าซีด ๆ สารวัตรจึงขอตัวไปก่อน ทันทีที่สารวัตรกลับไป ชายก็ขึ้นไปดู
สมคิดที่โดนวางยานอนหลับ แต่หารู้ไม่ว่าสมคิดไม่ได้รับและรู้เรื่องจากสารวัตรแล้ว......

ตัดมาที่บ้านพักท่านสารวัตร
"หลานน้า โหทำไมบอบช้ำและโทรมขนาดนี้ โถ่หลาน"
สารวัตรถึงกับทรุดเมื่อเห็นหลานชายที่เคยหล่อ น่ารัก น่าถนุถนอม ต้องมาอยู่ในสภาพ
ไม่ต่างจากนักโทษเฉลยศึก และแล้วฟ้าก็ประทานเทพบุตรมาให้รักษา
"คุณพ่อเรียกผมมาด่วน เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"หมอครีม ช่วยน้องด้วยหมอ ช่วยน้องด้วย"
"เฮ้ยยยย คอปเตอร์ ใครทำมันเนี่ยพ่อ"
"ไอ้ศักดิ์ชาย พ่อเลี้ยงของมัน เรื่องมันยาว ครีมรีบช่วยน้องก่อนเถอะลูก"
"ต้องพาไปโรงพยาบาลแล้วหละครับ อาการหนัก เหมือนจะติดเชื้อ"

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล หมอครีมก็พาคอปเตอร์เข้าห้องฉุกเฉินเเละเร่งรักษาน้องชายอย่างไว
และดูแลน้องชายอย่างใกล้ชิดในฐานะพี่ชายดูแลน้อง แต่ดูเหมือนน้าชายจะห่วงหลานคนนี้
เป็นพิเศษ ....
"น้องเป็นไงบ้างหมอ"
"พ้นขีดอันตรายแล้วครับคุณพ่อ โชคยังดีที่มารักษาไวไม่งั้นน้องอาจไม่รอด ผมพบรอยช้ำ
ตามตัวน้องมากคาดว่าน้องคงโดนทำร้ายร่างกาย ทุบตี จับมัด แล้วก็โดนล่วงละเมิดทาง
ทวารหนัก ทวารน้องมีการฉีกขาดและก็เกิดการอักเสบจนติดเชื้อภายใน"
"กูไม่เอามันไว้แน่"
"ใจเย็นก่อนคุณพ่อ ทำไมคุณพ่อถึงดูรักน้องคอปเตอร์มากจัง"
"พ่อ กับ พ่อคอปเตอร์เราเคยรักกันมาก่อน"
"คุณพ่อกับคุณลุงเอก"
"ตอนที่เอกแยกทางกับพี่สมคิด เขาฝากให้พ่อดูแลคอปเตอร์ แต่พ่อก็ทำไม่ได้ พ่อทำเพื่อ
คนที่พ่อรักไม่ได้"
"คุณพ่อทำได้ นี่ไงครับ คุณพ่อพาน้องออกมาแล้วนี่ไง น้องปลอดภัยแล้วครับคุณพ่อ"

หมอครีมถึงแม้จะอึ้งกับความจริงแต่เขาก็รับได้ว่าพ่อของเขาเป็นLGBTQ+ เอกตัดสินใจ
แต่งงานกับสมคิดก็เพราะต้องการอยากจะได้อยู่ใกล้คนรักของเขานั้นก็คือสารวัตรสมควร
แต่แล้วความสุขแบบหลอก ๆ มันก็อยู่ได้ไม่นานเมื่อสมคิดรู้ความจริงว่าเอกราชรักกับสมควร
น้องชายเขามาตั้งแต่แรก เขาจึงลือกหลีกทางโดยการขอหย่ากับเอกราช แต่เอกราชก็เลือก
ที่จะเดินจากไปเพราะทนรับความผิดที่เกิดไม่ไหว โดยที่ฝากคอปเตอร์ไว้ให้สมควรช่วยเลี้ยง
ส่วนหมอครีมคือลูกที่เกิดจากการอุ้มบุญ สารวัตรสมควรยังซิงอยู่น๊าาาา

48 ชม.ผ่านไป
"ที่นี่ที่ไหนครับ"
"คอปเตอร์ หนูอยู่ที่ รพ.ลูก หนูปลอดภัยแล้วนะ"
"คุณน้า ขอบคุณนะครับ แล้ว....คุณแม่ผมหละ"
"แม่อยู่นี่ลูก คอปเตอร์ แม่ขอโทษที่แม่ไม่ดี แม่ควรให้หนูมาอยู่กับน้าตั้งแต่แรก แม่ขอโทษ
นะลูก"
สมคิดกอดลูกชายพร้อมกับร้องไห้โฮ ที่เขาปล่อยลูกไว้กับตะกวดจนลูกต้องเป็นแบบนี้
"พี่สมคิด พี่มาอยู่ที่บ้านผมก็ได้นะพี่ พี่ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น พี่กับหลานผมเลี้ยงได้"
"สมควร เธอไม่โกรธเคืองพี่ในเรื่องอดีตเหรอที่พี่...."
"อดีตมันผ่านมาเเล้วพี่ ผมมีพี่สาวเพียงคนเดียวนะ มาอยู่กับผมบ้านผมอยู่กัน 2 คน
มีพี่กับหลานมาอยู่ด้วยน่าจะอบอุ่นขึ้น หลานก็หลุดพ้นจากขุมนรกมาเเล้ว พี่ก็ออกมา
ได้แล้วจากบ้านนั้น เรามาอยู่ด้วยกันนะพี่"

ทันใดนั้นก็มีหนุ่มหล่อ เดินเข้ามาในห้องพักของคอปเตอร์
"คอปเตอร์ ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้"
เด็กหนุ่มเข้ามากอดคอปเตอร์พร้อมร้องไห้ที่เห็นสภาพคอปเตอร์
"อั๋น มาได้ไงแล้วนี่นาย"
"ไม่ต้องถามกูมากับครูและเพื่อนๆเรา กูใจร้อนอะเลยขึ้นมาหามึงก่อน"
"ขอบใจนะ"
"นี่เพื่อนสนิทมากสินะลูก"
แม่สมคิดเอ่ยถามลูกชาย คอปเตอร์เลยแนะนำเพื่อนให้ที่บ้านรู้จัก
"ทุกคนครับนี่อั๋นเพื่อนคอปเตอร์ครับ อั๋น นี่แม่เรา น้าเรา และนี่พี่ชายเราหมอครีม"
"สวัสดีครับทุกคน ผมอั๋นครับ"

ทุกคนต่างสังเกตว่าอั๋นกับคอปเตอร์ดูสนิทเกินเพื่อนและต่างจากเพื่อนคนอื่น ๆ ที่มาเยี่ยม
พร้อมกับครูที่ปรึกษา ดูท่าหนูคอปเตอร์จะมีคนดูแลอย่างอั๋นอยู่เเล้วหรือเปล่าเนี่ย........
"มึงรู้ไหมคอปว่ากูห่วงมึงมากขนาดลงประกาศตามหามึงเลยนะ"
"กูจะรู้ได้งกูก็เพิ่งพ้นแดนนรกมา"
"คอปเตอร์ กู....ยังรู้สึกเหมือนเดิมกับมึงนะ ไม่ว่ามึงจะเจออะไรมากูก็ไม่เปลี่ยนใจ"
"แต่คนอย่างกูมันมีตำหนิไปหมดแล้วนะ"
"ถ้ามึงเป็นน้ำตาลก้นแก้วหยดสุดท้าย กูขอเป็นคนสุดท้ายที่ได้ชิมน้ำตาลหยดนั้น"
ว๊าววววววเขาหอมกันแล้ว มองตากันแล้ว เขาจูบกันแล้ว คอปเตอร์+อั๋น

speedboy

ขอบคุณครับ

Woodykung370

ชื่อเรื่องไม่เหมือนกันอ่ะ ตามหาอ่าน

sakusakutaro

ขอบคุณครับ

หมีพงศ์

นึกว่าจะจบแล้วซะอีก รอตอนต่อไปละกัน
ปล. ตั้งกระทู้ชื่อเรื่องแต่ละตอนครับที่ไม่เหมือนกัน ทำให้ยากต่อการค้นหาติดตาม

HRHPrince

เอ้า

Netnotnet

ขอบคุณครับ

Trawan

จบดีครับ

fortunateth

ขอบคุณครับ

mokx

สนัุกๆๆ

Meenameena

มีต่อไหมเนี่ย

xoman

ขอบคุณ​มาก​ครับ

Pong-Peng

เนื้อเรื่องยังปรานี คอปเตอร์

Pokza

ขอบคุณ

Pong-Peng

ต้องไปหามาอ่านแต่ต้นเลย

Ejnn0226

ขอบคุณครับ

nineman

ขอบตุณครับ

ordyordy

ขอบคุณคับ สับสนมาก เลย เรื่องแปลใช่ไม๊ครับ

frek

ขอบคุณครับ

Pokza

ขอบคุณ