เรื่องเสียวในวรรณคดี พระอภัยมณี ตอน สินสมุทรกับสุวรรณมาลี 2

Palm16727

วันต่อมาทั้งหมดจึงได้อำลาฤาษีขึ้นเรือจากเกาะแก้วพิสดารโดยทั้งพระอภัยมณีและสินสมุทรได้ร่วมเดินทางไปด้วย และยังมีผู้คนที่เคยเรือแตกและมาติดยังเกาะแก้วพืสดารตามไปด้วย
ตามท้องเรื่องจริงๆพระอภัยตอนนี้ยังถือบวชกับฤาษีอยู่เลยปต่ฤาษีคงไม่ใช่พระคงมีเมียได้ จึงสามารถจีบผู้หญิงได้
สินสมุทรเมื่อนางสุวรรณมาลีรับเป็นลูกแล้วก็ยิ่งทำให้ใกล้ชิดกลับนางสุวรรณมาลีมากขึ้น ถึงขนาดให้มาร่วมนอนในห้องด้วย จึงยิ่งทำให้สินสมุทรุ้งซ่านขึ้น ต้องรอให้นางนอนหลับก่อนแล้วสินสมุทรก็แอบมาชมใบหน้านางตอนหลับ ยิ่งพิศมองยิ่งฟุ้งซ่านแอบชักว่าวรูดกระเจี้ยวจนลมออกมาทุกครั้งถึงนอนหลับได้
ระหว่างนี้พระอภัยต้องการหยั่งเชิงนางสุวรรณมาลีโดยให้สินสมุทรไปขอสไบมาจากนางแล้วนำมาให้พระอภัยมณี สินสมุทรพาซื่อทำตาม
พอนางสุวรรณมาลีรู้ว่าแท้จริงพระอภัยมณีหลอกให้สินสมุทรเอาสไบจากตัวเองไปให้ก็แกล้งทำเป็นโกรธสินสมุทร จนสินสมุทรเสียใจและโกรธบิดาที่มาหลอกใช้ตน จึงพูดไปตามที่พระอภัยสอนว่าบิดามาเอาผ้าสไบไปเพราะว่าเมื่อถึงเมืองผลึกจะลาสิกขาบทและจะขอแต่งงานเป็นคู่กับนางสุวรรณมาลี
“โอ้...ลูกของแม่อย่าร้องไห้ แม่ไม่ได้โกรธเจ้าจริงๆหรอก”
นางสุวรรณมาลีเห็นสินสมุทรเสียใจจึงปลอบประโลม
“เพียงแต่นึกชังที่พ่อเจ้าว่าไฉนไม่มาขอเอง หากแม่ถึงเมืองแล้วก็ต้องแต่งงานกับคู่หมั้นแล้วนะซิ”
“แต่งงานคืออะไรหรือแม่ สินสมุทรไม่เข้าใจ”
“อา..ก็คือแม่ก็ต้องไปเป็นเมียคนอื่นที่ไม่ใข่พ่อเจ้า”
นางสุวรรณมาลีตะขัดตะขวงใจที่จำต้องพูดให้สินสมุทรเข้าใจ
“ถ้าแม่ไปเป็นเมียคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ สินสมุทรก็ไม่ได้อยู่ด้วยนะซิ ข้าไม่ยอม..”
“เจ้าไม่ยอมแล้วจะทำอะไรได้ละ” นางสุวรรณมาลีถามอย่างขบขัน
“ลูกก็จะไปฆ่ามัน เพื่อให้แม่เป็นเมียพ่อคนเดียว”
“อย่าทำอย่างนั้นนะลูก”
นางสุวรรณมาลีตกใจไม่น้อยกับคำพูดที่จริงจังของเด็กน้อยสินสมุทร
“ข้าต้องไปบอกพ่อ”
สินสมุทรว่าแล้วจึงวิ่งไปหาพระอภัยมณี แต่เมื่อพระอภัยมณีรู้ข่าวกลับรู้สึกใจหายและก็นึกเสียดาย คิดสาระตะในใจ แต่ด้วยความอ่อนแอมากกว่าที่คิดจะต่อสู้กับใคร
เช่น เราชิงลงมือรวบจับนางสุวรรณมาลีทำเมียก่อนถึงฝั่งดีไหม
แล้วก็พานางหนีไปไกล ๆ เพราะหากไปสู้รบกันก็จะมีเรื่องเดือดร้อนเปล่า
เอ..ถ้าหากนางไม่ยินยอมพร้อมใจทำบุ่มบ่ามไปก็จะเสียชื่อเสียงเปล่าๆ
เห็นท่าจะต้องหลอกสินสมุทรอีกครา
พระอภัยมณีคิดแล้วจึงบอกสินสมุทรไปว่า
“สินสมุทรเอ่ย จริงๆแล้วแม่เจ้าคนนี้(นางสุวรรณมาลี) อาจไม่ได้มีใจกับเราอาจเพียงแค่เอ็นดูเจ้า พอถึงฝั่งแล้วนางก็คงทิ้งเราไปอยู่กับคนอื่นมากกว่า”
“เป็นไปได้ไง ลูกไม่เชื่อว่าเป็นอย่างนั้น”
“เอายังงี้ เจ้ากลับไปบอกแม่เจ้านะ ว่าพ่อรู้สึกผิดหวังและเสียใจเมื่อได้ยิน หากแม้แม่เจ้าไม่ได้ชื่นชอบอะไรในตัวพ่อ ด้วยนางรักกับคนอื่นอยู่ ก็จะขอลาตายดีกว่าที่จะอยู่อย่างคนที่ต้องทุกข์ทรมานเพราะความรักที่มีอย่างบริสุทธิ์ใจ ตอนนี้พ่อกำลังเตรียมจะปลิดชีพตัวเองแล้ว ให้นางรีบมาห้ามหน่อยช้าจะไม่ทันการ”
สินสมุทรจึงต้องวิ่งไปวิ่งมานำความไปบอกนางสุวรรณมาลีอีกครั้ง นางจึงคิดว่าจริงหลงกลพระอภัยมณี รีบวิ่งมากาพระอภัยมณีด้วยความตกใจ พอมาถึงเห็นพระอภัยมณีทำท่าเงื้อง้าจะเอาพระขรรแทงตัวเองเข้ามาห้าม
“อย่านะอย่าทำเช่นนั้น จะคิดสั้นทำไม”
“ปล่อยให้ข้าตายเถอะ อยู่ไปก็ไร้ค่า ในเมื่อนางไม่รักข้าอยู่ไปมีความหมายอะไร”
นางสุวรรณมาลีตกใจตรงเข้ายื้อแย่งตรงเข้าไปกอดเพื่อกันไม่ให้พระอภัยมณีไปหยิบพระขรรค์กลับมาใหม่ได้ พระอภัยมณีก็ท้ำป็นยื้อยักดิ้นรน เอามือกอดนางสุวรรณมาลีเช่นกัน เลยกลายเป็นต่างคนต่างยืนกอดกันไปมากลางห้อง พระอภัยมณีเลยถือโอกาสสูดดมกลิ่นแก้มนางไปด้วยโดยที่นางสุวรรณมาลีไม่รู้ตัว
เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้มีโอกาสได้สัมผัสกัน นานเข้าต่างเกิดอารมณ์วาบหวิวด้วยกันทั้งคู่  จนในที่สุดนางสุวรรณมาลีต้องยอมเปิดเผยความในใจต่อพระอภัยมณีว่าตนนั้นมีใจต่อพระอภัยมณีเช่นกันจึงบอกข่าวให้ทราบเพื่อพระอภัยมณีจะได้หาทางแก้ไข
พระอภัยมณีเมื่อรู้จึงถอดแหวนตัวเองให้กับนางสุวรรณมาลีเพื่อเป็นการสัญญาหมั่นหมายโดยให้นางสุวรรณมาลีถอดสร้อยสังวาลย์ประจำตัวมามอบให้พระอภัยมณีเช่นกันเหมือนต่างก็รับหมั่นหมายไว้แล้ว
สินสมุทรเห็นเรื่องจบลงด้วยดี ทำท่าว่าทั้งคู่คงจะลงเอยกันได้แล้ว
พระอภัยมณีก็ถือโอกาสพร่ำพรอดรักกับนางสุวรรณมาลี
สินสมุทรเห็นใจหนึ่งนึกดีใจอีกใจรู้สึกเจ็บแปลบๆ ไม่อาจฝืนทนดูได้จึงออกมาข้างนอก
บังเอิญได้ยินพวกแขกที่ร่วมอาศัยเดินทางมากับเรือคุยกันเรื่องนางสุวรรณมาลีจึงแอบฟังแม้ว่าจะคุยกันเป็นภาษาแขกแต่สินสมุทรฟังเข้าใจทุกถ้อยคำ
“อีนี้ พวกท่านว่าราชธิดาเจ้าเมืองแสนสวย ต่อไปจะเสร็จดาบสรูปนั้นหรือไม้”
“อีนี้ ฉานก็ว่าแน่นอนยิ่งกว่าแน่” อีกคนเสริม
“อีนี้ แต่ได้ข่าวว่านางมีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่ใช่หรือกลับถึงเมืองก๋ต้องแต่งงานกันนะนายจ๋า”
“เป็นคู่หมั้นกันยังไง ปล่อยให้คนที่จะมาเป็นเมียตัวเองมาเที่ยวลำพังได้ ดูเหมื่อนตัวพ่อ(เจ้าเมืองผลึก)จะเต็มใจด้วยซิ”
“อีนี้ เห็นดาบสนั้นก้อร้อก้อติ๊กอยู่อย่างนั้น คงต้องเสร็จก่อนถึงฝั่งคู่หมั้นคงแห้วแล้ว”
“โอ้พระอัลร่านางช่างงดงาม ใครได้เป็นเมียคงต้องจับเย็ดทั้งวัน”
“อีนี้ เจ้าพูดแล้วคงอยากซิ ควยถึงลุกขนาดนั้น 555”
ทั้งหมดพูดแล้วหัวเราะอย่างชอบใจ แม้สินสมุทรจะฟังไม่เข้าใจทั้งหมดแต่ก็รู้สึกหน้าร้อนชาวูบบๆวาบๆ ทั้งมีอารมณ์ใคร่ปะทุขึ้นมาทั้งไม่พอใจระคนกัน
“ข้าห่างเมียมานานไม่ได้เย็ดกับนางมาเป็นปี ต้องอาศัยชักว่าวแก้เครียดบ่อย”
“ตั้งแต่ตอนเห็นนางข้าก็เก็บเอานางไปชักว่าวบ่อยๆ คนอะไรทั้งสวยที่งขาว หอมอะไรอย่างนี้”
“ระหว่างคู่หมั้นกับดาบสเจ้าว่านางจะโดนใครเย็ดก่อนกัน”
ทั้งหมดยิ่งพูกยิ่งหยาบคายจนสินสมุทรไม่พอใจ ขณะจะเตรียมออกไปเล่นงานพวกแขกทั้งหมดที่ปากเสียวิจารณ์นางสุวรรณมาลีถึงเพียงนี้
อยู่ๆก็รู้สึกเรือโคลงเคลงเอียงกระเร่เท่ สินสมุทรคว้าจับเชือกที่กราบเรือได้ทัน พวกแขกเหล่านั้นกลับร้องลั่นไหลเอียงกำลังจะตกจากเรือ ก็ปรากฎมีมือยักษ์เข้ามาคว้าจับเอาไปใส่ปากกัดกินหัวหลุดออกจากร่างเสียงดังกร้อบๆ
คนที่ยังไม่โดนจับกินพยายามหนีแต่ก็ไม่พ้น ต่างส่งเสียงร้องอย่างตกใจ
“อัลเลาะห์ช่วยด้วย ยักษ์ ๆ มา “
ที่แท้เป็นนางผีเสื้อสมุทรตามมาทันภายหลังจากที่พวกสมุนผีพรายไปแจ้งข่าวว่าพระอภัยมณีได้ออกจากเกาะแก้วพิสดารมากับเรือ จึงรีบออกติดตามมาทันที
สินสมุทรได้สติรีบวิ่งกลับไปที่ห้องเห็นพระอภัยมณีกับนางสุวรรณมาลีกำลังแต่งตัวอย่างทุลักทุเล ทั้งคู่เหมือนผมเผ้ายุ่งเหยิง ยิ่งนางสุวรรณมาลีเหมือนสไบที่คาดบ่าจะหายไป ผ้าซิ่นไหมที่นุ่งด้านล่างตอนนี้กลับถูกยกขึ้นมาคาดไว้บนอกด้วยเสื้อด้านบนยังใส่ไม่เรียบร้อย
ด้วยเมื่อสินสมุทรไปแล้วพระอภัยจึงปลอบประโลมนางพร่ำพรอดรัก จากมือที่ไปเรือนผมลูบไล้ไปมา ค่อยก้มศรีษะไปหอมแก้มนางก่อนประทับปากตัวเองไปที่ริมฝีปากนางอย่างแผ่วๆ นางสุวรรณมาลีพยายามห้ามปรามดีดดิ้นเป็นพิธี จากแข็งขืนก็อ่อนลงถูกดันไปนอนกับที่นอน เสื้อด้านบนถูกถอดไปเมื่อไรไม่รู้ มารู้สึกตัวก็ตอนพระอภัยก้มลงไปดูดปทุมถันเต้านมอย่างอร่อยลิ้น นางทนเสียวไม่ไหวต้องจับศรีษะพระอภัยขยุ้มจนผมยุ่งเหยิง พระอภัยกำลังแก้ปมผ้าด้านล่างออกเพื่อล้วงมือเข้าไปสัมผัสภายใน ก็ปรากฎเรือเอียงวูบราวกับจะพลิกล่มลงในทะเลทั้งคู่ถึงกลับกระเด็นตกจากเตียงด้วยแรงเหวี่ยงได้ยินเสียงผู้คนส่งเสียงร้องกันอย่างอึกทึกคึกโครมลั่น
ทั้งคู่จึงรีบลุกขึ้นแต่งตัวยังไม่เสร็จดี สินสมุทรก็พอดีเข้ามา หากไม่มีปรากฎการณืนี้นางสุวรรณมาลีคงได้เสร็จพระดาบสอภัยมณีตามปากพวกแขกก็เป็นได้
“เกิดอะไรขึ้น สินสมุทร”
“แม่ผีเสื้อสมุทรมาแล้ว”
“หา “
เสียงของพระอภัยมณีกับนางสุวรรณมาลีร้องด้วยความตกใจรีบวิ่งออกมาจากห้อง นางผีเสื้อสมุทรมองเห็นพระอภัยมณีกับสินสมุทรออกมาทำท่าดีใจ แต่เมื่อเห็นมีผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งกำลังจับมืออยู่กับพระอภัยมณีผู้เป็นสามีของตน ก็เกิดความหึงหวงอาฆาต
“ปล่อยมือจากผัวข้าเดี๋ยวนี้”
นางผีเสื้อสมุทรตวาดเสียงลั่น พร้อมกับคว้ามือจะเข้ามาจับนางสุวรรณมาลีไปกิน สินสมุทรเห็นตกใจรีบออกแรงดันมือนางผีเสื้อสมุทรไว้ทันก่อนจะถึงตัวนางสุวรรณมาลี
”ท่านแม่อย่านะ”
นางผีเสื้อสมุทรเห็นสินสมุทรลูกชายเข้ามาขวางจึงชงัก
“เจ้าลูกทรพี เห็นคนอื่นดีกว่าแม่หรือไง”
ว่าแล้วนางผีเสื้อสมุทรก็เอามือฟาดไปที่ลำเรืออย่างแรงทำเอาพื้นเรือแตกด้วยแรงมหาศาลของนาง น้ำทะเลทะลักเข้ามามากมาย ทำให้ผู้คนต่างตกลงไปในทะเลตามกัน รวมถึงนางสุวรรณมาลีที่โดนกระแสน้ำพลัดตกลงไปในทะเล
เป็นสินสมุทรที่เห็นดังนั้นรีบกระโดดลงไปตามหาร่างนางสุวรรณมาลีที่กำลังจมน้ำ
เสียงผู้คนร้องกันอย่างโกลาหล
“พวกเราหนีลงจากเรือเถอะ เรือจะจมแล้ว”
ต่างคนต่างกระโดดลงจากเรือหนีตายกันอย่างโกลาหล นางผีเสื้อสมุทรแสนคลั่งแค้น ขณะจะจับพระอภัยมณีก็เห็นพระอภัยมณีวิ่งหนีโดดลงน้ำทะเลไปอีกทางหนึ่ง
นางผีเสื้อสมุทรโมโหมากด้วยติดที่เรือขวางทางจึงอาละวาดทุบเรือจนแตกจมหายไปในทะเล
ฝ่ายสินสมุทรโดดลงน้ำลงไปช่วยนางสุวรรณมาลีได้ทัน ด้วยสินสมุทรมีกำลังเรี่ยวแรงมหาศาลเลยจับยกตัวนางสุวรรณมาลีขึ้นบ่าพาขึ้นมาจนเหนือน้ำได้และพาว่ายน้ำหนีออกไป โดยไม่รู้พระอภัยมณีไปทางไหน มองเห็นนางผีเสื้อสมุทรพยายามควานหาพระอภัยมณีกับสินสมุทร พอไม่ใช่ก็จับผู้คนกินอย่างน่าอนาถ
สินสมุทรพานางสุวรรณมาลีแบกติดหลังถึงเจ็ดวันเจ็ดคืนจนพาเข้าฝั่งไปยังเกาะร้างแห่งหนึ่ง พอเห็นว่าปลอดภัยดีด้วยความเหนื่อยสินสมุทรจึงสลบไป

สินสมุทรกับนางสุวรรณมาลีไปติดอยู่บนเกาะร้างตามลำพังจะเป็นไงบ้างหนอ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

ball3225

ขอบคุณมากครับ

anukun243

ขอบคุณครับ

nuvo

ขอบคุณคับ

lekthai

ขอบคุณครับผม

tidchoo2

เขียนดี เขียนต่ออีกนะครับ

dothai

มาต่อครับ

idororo

สนุกมากครับ

y00t

ขอบคุณครับ

nuvo

ขอบคุณคับ

atatar45

ขอบคุณครับ

ปวันรัต

ขอบคุณคร้าบบ

oasawin

ขอบคุณครับ

jakaro

ขอบคุณ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

ton2534

ขอบคุณ