! \" x4 S, \" B g3 }- D/ F, ^3 h
ราคาน ราคานนั่งเคลียร์งานอยู่ที่บริษัทของพ่อ แบรนด์น้ำหอมของตระกูลกำลังจะเปิดตัวกลิ่นใหม่และต้องการหานาแบบมาถ่ายรูปโปรโมท ราคานมีเอเจนซี่ที่ทำงานร่วมกันอยู่เป็นประจำอยู่แล้วซึ่งก็ไม่ใช่ใครไกลตัวที่ไหน ค่ายนายแบบของบ้านอาร์ทนั่นเอง ราคานกำลังจะกดเลือกนายแบบที่เคยใช้แต่สายตาไปสะดุดเข้ากับรูปคนคุ้นหน้าคุ้นตา ราคานกดเข้าไปดูก็เห็นว่าเป็นพสุ ราคานขำเพื่อนตัวเอง คงจะอยากให้อยู่ในสายตาล่ะมั้งเลยลากไปอยู่ด้วยแถมยังให้ทำงานที่บ้านอีก หลังจากเคลียร์งานต่างๆเสร็จเรียบร้อย เก็บของใส่กระเป๋าเดินออกมาจากห้องทำงาน พนักงานที่เดินผ่านไปมาทักทาย ราคานทักกลับอย่างเป็นกันเอง บรรยากาศเวลาราคานเข้าบริษัทกับพ่อของราคานนั้นต่างกันมาก พ่อของราคานนั้นจะดูดุและเคร่งขรึม ส่วนราคานนั้นเป็นมิตรมากกว่า แต่สิ่งที่ทั้งสองคนมีเหมือนกันคือความน่าเกรงขามและจริงจังกับงาน ราคานขับรถกลับมาที่บ้าน ขึ้นมาบนห้อง เปลี่ยนชุดเป็นชุดลำลอง นั่งลงที่โต๊ะเปิดโน๊ตบุ๊คขึ้นมา เช็คดูตารางกิจวัตรของฝูง รวมไปถึงคอบอัพเดตข้อมูลของฝูงอยู่ตลอดทุกคนตอนนี้นั้นเก่งขึ้นมาก ราคานเลยต้องจดบันทึกพัฒนาการของแต่ละคนอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้ง่ายต่อการวางแผนครั้งต่อๆไป ราคานนั่งทำอะไรต่างๆจนฟ้ามืด เงยหน้าไปมองนาฬิกา รู้สึกเบื่อๆ เดินลงมาข้างล่าง บอกคนใช้ที่เดินผ่ามาพอดี ''บอกพ่อว่าผมไม่ทานข้าวนะ'' ''ได้ครับคุณราคาน'' ราคานมาที่โรงจอดรถ ซึ่งมีรถหรูราคาแพงมากหมายหลายแบรนด์จอดเรียงรายอยู่ ขับดูคาติสีดำคู่ใจเข้ามาในสนามแข่ง Hell Racing ที่นี่เป็นสนามแข่งที่โด่งดังและเป็นที่รู้จักมากที่สุด ราคานเป็นสมาชิกของที่นี่และมีโรงจอดรถส่วนตัวอยู่ด้วย งานอดิเรกของราคานที่ไม่ค่อยมีคนรู้คือการแข่งรถ ความเร็วและอันตรายมันทำให้ราคานได้ปลดปล่อยให้หายเครียด ราคานมักจะมาขับรถเล่นตอนกลางคืนที่นี่อยู่เป็นประจำ แต่หลังจากที่เข้าฝูงราคาก็ไม่ได้มาที่นี่สักเท่าไหร่เพราะยุ่งกับหลายๆเรื่อง ทั้งการทำให้ฝูงเข้าที่เข้าทาง ศัตรูที่มาโจมตีไม้เว้นวัน แถมตอนนี้ฝูงยังโดนตามล่าอยู่อีกด้วย นี่ก็ผ่านมาเกือบจะอาทิตย์แล้วหลังจากการโค่นล้มฝูงพิภพปักษา ไม่มีวี่แววหรือการลอบโจมตีจากพวกBlack Spiderมาอีกเลย พวกมันคงกำลังหาทางเล่นงานฝูงROMEอยู่นั่นแหละ ยังไงก็ประมาทไม่ได้ ราคานขับมาจนถึงโรงรถของตัวเอง ใช้กุญแจไขเปิดขึ้น เปิดไฟข้างในให้สว่าง เอารถเข้ามาจอดข้างใน ปกติงานแข่งจะจัดที่สนามนี้เสมอ ราคานก็จะใช้ที่นี่เป็นจุดพักเตรียมตัว ราคานเอากระเป๋าใส่ล๊อคเกอร์ เปิดตู้หยิบชุดนักแข่งของตัวเองออกมา ไม่ได้ใส่มาสักพักใหญ่รู้สึกคิดถึงมันเหมือนกัน หยิบหมวกกันน๊อคลงมาสวม เข็นรถออกมาที่สนาม ราคานขึ้นไปนั่งคร่อมรถแล้วสตาร์ท เร่งเครื่องอุ่นเครื่องยนต์สักนิด ก่อนที่จะพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง ในสนามนี้มีเพียงราคานแต่เพียงผู้เดียว เสียงของางรถที่เคลื่อนที่ไปบนถนนในสนามดังไปทั่วราคานเร่งเครื่องอย่างไม่กลัวตาย หักเลี้ยวตรงมุมได้อย่างสวยงาม ราคานขับวนอยู่อย่างนั้นอีกหลายรอบก่อนจะมาจอดที่หน้าโรงรถ เหมือนได้เคาะสนิมความเร็วของตัวเองสักหน่อย ยังดีเหมือนเดิมไม่ผิด ราคานเหลือบไปเห็นบอร์ดประชาสัมพันธ์ เดินเข้าไปดู มีใบปลิวติดอยู่ มันคือประกาศการแข่งรถที่จัดโดยอัลฟ่าที่ชื่อฟา ฟาเป็นอัลฟ่ามหาเศรษฐีที่ชอบการดูแข่งรถเป็นชีวิตจิตใจ จัดแข่งเพื่อความบันเทิงของตัวเองเป็นประจำ โดยใช้ชื่อรายการแข่งขันว่า Hell Racing ตามชื่อของสนามแข่ง การแข่งนี้ถูกจัดขึ้นมา3ครั้งแล้ว ราคานเคยลงแข่งครั้งที่1และครั้งที่3 ซึ่งได้แชมป์มาทั้งสองรอบ การแข่งขันนี้ไม่ว่าใครก็สามารถลงแข่งได้ การจะมีรถเอามาแข่งแน่นอนว่าต้องใช้เงินมาก พวกนักแข่งเลยจะเป็นพวกอัลฟ่ามีฐานะที่รักการแข่งรถซะส่วนใหญ่ การแข่งนี้นั้นอันตรายมาก เพราะกฏการแข่งคือเข้าเส้นชัยเป็นคนแรกซึ่งระหว่างทางสามารถใช้พลังจัดการคู่แข่งได้ตามสบาย โดยมีกฏข้อเดียวคือห้ามให้ถึงตาย ถึงการแข่งนี้จะดูเป็นเหมือนการแข่งรถทั่วๆไปแต่จริงๆแล้วราคานรู้เบื้องหลังทั้งหมดว่าการแข่งนี้ก็แค่การเล่นพนันของพวกคนรวยเท่านั้น พนันกันว่าใครจะชนะด้วยการเดิมพันเงินก้อนใหญ่ การแข่งขันนี้จึงแปลกๆและไม่ค่อยใสสะอาด นักแข่งหลายคนมักจะบาดเจ็บก่อนแข่งทำให้ลงแข่งไม่ได้อย่างไม่ทราบสาเหตุ คงพอจะเดาได้ว่าเกิดจากอะไร ทุกคนที่เล่นพนันย่อมทำทุกทางให้นักแข่งที่ตัวเองแทงไว้ชนะ แม้แต่การกำจัดคู่แข่งก็ตาม ยังไงช่วงนี้ก็ยังไม่มีอะไร ลงแข่งสักหน่อยก็คงจะดี ราคานดูกำหนดการสมัครก็เห็นว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการลงทะเบียน และพรุ่งนี้จะเป็นวันแข่งแล้ว คงเพราะไม่ได้ติดตามข่าวสารนานเลยไม่รู้เรื่องการจัดแข่งนี้เลย คู่แข่งรอบนี้ก็ไม่รู้มีใครมั่ง แต่จากครั้งที่ผ่านๆมามักจะเห็นแต่พวกหน้าเดิมๆ บางคนก็เคยเจอพูดคุยกันที่งานเลี้ยงอยู่บ่อยครั้ง ราคานเอาโทรศัพท์ขึ้นมาลงทะเบียน ยังทันเวลาก่อนเที่ยงคืนพอดี ให้ตัวเองได้สนุกบ้างหลังจากการทำภารกิจใหญ่ติดๆกันบ้างก็ดีเหมือนกัน ราคานกำลังจะกลับแต่จู่ๆก็สัมผัสได้ถึงดวงจิตใกล้ๆ ราคานระวังตัวทันที เจ้าของจิตนั้นโผล่หน้ามาที่ประตู ''ขอโทษนะครับ'' เป็นโอเมก้าหน้าตาน่ารักคนหนึ่งที่ปิดหน้าส่วนบนเอาไว้เห็นแค่ปาก ''มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ'' ''เปล่าหรอกครับ พอดีผมมาแล้วเห็นไฟมันเปิดอยู่ เลยเดินมาดูน่ะครับ'' โอเมก้าคนนั้นเปิดผ้าปิดตาออก เผยให้เห็นใบหน้าสวย ''อ๋อ ครับ'' ราคานพยักหน้า โอเมก้าคนนั้นยิ้ม ''ผมเบลดนะครับ'' ''ราคานครับ'' ''คุณลงแข่งรายการพรุ่งนี้ใช่มั้ยครับ'' ''ใช่ครับ คุณก็ลงเหรอ'' ''เปล่าหรอกครับ ผมแค่มาขับเล่นเฉยๆน่ะ ไม่กล้าไปลงแข่งหรอก เห็นว่าอันตรายมากนี่ครับ'' ''นั่นแหละครับคือสเน่ห์ของมัน'' เบลดยิ้ม เดินไปรอบๆรถของราคาน ใช้นิ้วลากไปตามเบาะ ''แต่ผู้ชายที่ชอบความอันตรายแบบคุณนี่..ก็มีสเน่ห์เหมือนกันนะครับ'' ราคานยิ้ม กลิ่นฟีโรโมนของเบลดปล่อยออกมาแรงขึ้นอีก ''จริงเหรอครับ'' ''ใช่สิครับ'' เบลดส่งสายตายั่วยวนมาให้ กลิ่นของเบลดปลุกอารมณ์ของราคาน ราคานหยิบรีโมทมากดปิดโรงรถ ''ผมยังมีสเน่ห์มากกว่านี้อีกนะครับ''
/ p5 J, w; j6 ~
เบลด ราคานดึงเอวเบลดเข้ามาชิดตัว ราคานปล่อยฟีโรโมนออกมาที่ยิ่งทำให้เงี่ยนขึ้นไปอีก กดไหล่ของเบลดให้ลงไปนั่ง เบลดเอาหน้าซุกเป้าของราคานที่แข็งนูนขึ้นมา เบลดสูดดมกลิ่นควยของราคานเข้าไปเต็มปอด ราคานรูดซิปชุดนั่งแข่งของตัวเองลง ถอดด้านบนออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของราคาน อกหนาไหล่กว้าง กล้ามแขนเป็นมัดๆ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ ควยราคานแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาว เบลดขบกัดเบาๆไปตามลำควยของราคาน กลิ่นอัลฟ่าของราคานนั้นทำเอาเบลดแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ เอามือขยำเป้าของตัวเองไปมา ราคานดึงกางเกงในลง ควยขาวใหญ่ยาว13นิ้วเด้งอออกมาตีหน้าของเบลด เบลดมองควยตรงหน้าอย่างตะลึงในขนาดของมัน จับควยของราคานชักขึ้นลง เอาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อาา'' เบลดอมควยของราคานอย่างหิวกระหาย สอดลิ้นเข้าไปเลียวนๆใต้หนังหุ้ม ถอกควยของราคานลง หัวควยบานโผล่ออกมา น้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มอยู่ตรงปลาย เบลดเลียกินน้ำที่ติดตรงปลายควยราคาน เลียไปตามแง่งควย ตวัดลิ้นเลียรัวๆ ดูดหัวควยของราคานเน้นๆ ราคานจับหัวของเบลด ยัดควยเข้ามาในปากแล้วเด้งเอวเย็ดอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก อออก'' ควยราคานใหญ่คับปากเบลดไปหมด ราคานกระแทกควยเข้ามาในปากของเบลดไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนเบลดสำลักน้ำตาเล็ด ราคานดันเข้ามาสุดลำแล้วกดหัวของเบลดค้างไว้ เบลดพยายามเอามือดันเอวของราคานแต่ก็สู้แรงไม่ได้ ''ฮ้าา'' ราคานถอนควยออก น้ำลายเบลดไหลเยิ้มติดควยราคานมา ราคานจับควยแฉะๆตีหน้าของเบลดรัวๆอย่างแรงจนหน้าสั่น เบลดยิ้มพอใจ ราคานดึงตัวเบลดขึ้นมา จับหันหลังเอามือยันกำแพงไว้ ถอดกางเกงของเบลดออก นั่งลงแหดตูดของเบลด รูหีสีชมพูระเรื่อขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน กลิ่นตัวของเบลดแรงขึ้นเรื่อยจนราคานแทบจะควบคุมตัวเองไว้ไม่ไหว ยื่นหน้าไปเลียหีของเบลดอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อาา'' ราคานตวัดลิ้นเลียหีของเบลดไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของราคานทำเอาเบลดเสียววาบไปทั้งตัว ราคานเลียหีของเบลดอย่างมูมมามจนแฉะชุ่ม ยืนขึ้นมาเอาควยถูตรงรูของเบลด ค่อยๆดันควยเข้ามาจนสุดลำ ''งึก อ๊ะ'' ควยราคานแน่นคับหีของเบลดไปหมด แทงเข้ามาลึกจนเบลดทั้งจุกทั้งเสียว ราคานเด้งเอวเย็ดหีของเบลดเป็นจังหวะ ''อะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด แน่น'' หีเบลดนั้นทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของราคานอย่างบ้าคลั่ง ราคานจับเอวเบลดไว้ กระแทกควยเข้าไปไม่ยั้ง ตีตูดของเบลดไปมาอย่างแรงจนแดงเป็นรอยมือ ราคานดึงแขนของเบลดมาข้างหลังแล้วซอยหีของเบลดอย่างเมามันส์ สอดควยเข้าออกหีของเบลดอย่างเร็วและแรง ''อะ อาาา อือออ'' หมวกกันน๊อคของเบลดกระแทกกับกำแพงไปมา ควยราคานแทงเข้าไปลึก กระแทกจุดเสียวของเบลดไปมา ควยของเบลดแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว ราคานกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ ฟีโรโมนของทั้งคู่แผ่ออกมาปนกันลอยอยู่ในอากาศไปทั่วบริเวณ ความเงี่ยนของราคานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เส้นเอ็นตามแขนและขมับปูดขึ้นมา ราคานซอยเร็วขึ้นอีก ''อืออ อ๊ะ'' เบลดควยกระตุกน้ำแตกออกมา ราคานซอยรัวๆ ''โอยยย อ้าาา!'' ราคานกระแทกเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของเบลดจนอุ่นไปหมด ควยของราคานกระตุกฉีดน้ำควยอยู่ในหีของเบลด ดวงตาของราคานเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน กลิ่นความเงี่ยนของราคานยิ่งแรงขึ้นกว่าเดิมทำเอาเบลดแค่ได้สูดดมเข้าไปก็หัวหมุนไปหมด ราคาอุ้มเบลดขึ้นเอาขาเกี่ยวเอวตัวเองไว้ โก้งโค้งเย็ดหีของเบลดต่ออีกรอบทันที ''อะ อึก อ๊ะ อาาา แรงๆเลยครับ ซี้ดดด'' ราคานกระแทกควยเข้าไปในหีของเบลดอย่างบ้าคลั่ง ทำเสียงฟึดฟัดเหมือนสัตว์ป่า เด้งเอวเด้าหีของเบลดอย่างเมามันส์ บีบคอของเบลดไว้แล้วตอกควยเข้าไปในหีเบลดอย่างเร็วและแรง ''อึก อืออออ'' เบลดคราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของราคาน เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่ว ควยราคานแทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของเบลดย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยเบลดแข็งขึ้นมาอีกครั้ง ''โอยยยย แน่นดีชิบหาย ซี้ดดด'' เสียงของราคานนั้นแหบกร้านต่างจากปกติ เด้าหีของเบลดเร็วและรัวขึ้นเรื่อยๆ เงื่อของราคานกระเซ็นไปทั่ว ''อะ อึก อือออ'' เบลดตาเหลือก ควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด ราคานเด้ารัวๆ ''อ้าาาาา!'' ราคานตอกควยเข้าไปสุดแรง ควยราคานขยายตัวเกาะติดกับหีของเบลด ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในหีของเบลด น้ำควยมากมายไหลเข้ามาจนทะลักออกมาข้างควยราคาน ราคานกอดเบลดไว้แน่น รอจนควยเริ่มสงบลงแล้วถอนควยออก ปล่อยเบลดนอนลงกับพื้น หีเบลดบานเป็นรูร่องควยราคาน ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา ราคานช่วยพยุงให้นักเเข่งคนนั้นลุกขึ้น ทั้งสองแต่งตัวให้เรียบร้อย ''พรุ่งนี้ก็สู้ล่ะครับ'' เบลดยิ้มให้แล้วเดินจากไป ราคานเดินไปดูที่รถของตัวเอง ก้มลงไปดูล้อที่โดนเจาะจนรั่ว ราคานยิ้มมุมปาก ขับรถกลับไปที่บ้านฝูง 3 i& I& S. f6 f* I
เลิฟ เลิฟวางไม้ถูพื้นลงหลังจากที่ทำความสะอาดเสร็จ เดินไปที่ครัว เปิดตู้หยิบขนมที่โฬมซื้อไว้ให้เอามานั่งกินที่โซฟา พรุ่งนี้เป็นวันหยุดทำให้เลิฟไม่ต้องรีบนอน เลิฟเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ในเว็บโรงเรียนตอนนี้กำลังเปิดให้เสนอชื่อคนเข้าร่วมชิงเป็นจตุรเทพอยู่ และสิ่งที่เลิฟกลัวันก็เป็นจริง ชื่อของเลิฟนั้นอยู่ในอันดับต้นๆเลยทีเดียว น่าจะเป็นเพราะข่าวการออกปฏิบัติการกับฝูงROMEนั่นแหละที่ทำให้ชื่อเสียงของเลิฟพุ่งกระฉูดขนาดนี้ เลิฟไม่มั่นใจพอที่จะขึ้นไปถึงจตุรเทพ ที่ทุกคนเห็นว่าเก่งก็เพราะช่วยกันสู้เป็นทีมทั้งนั้น เลิฟรู้สึกกดดันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมาจากการเสนอชื่อของทุกคน ได้แต่หวังว่าก่อนปิดเสนอจะมีชื่อของคนอื่นแซงเลิฟขึ้นไป เสียงรถขับมาจอดหน้าบ้าน เลิฟเดินไปเปิดประตูก็เจอกับราคานที่กำลังเดินขึ้นบันไดมา ''พี่ราคาน'' ''เอ้า เลิฟ ยังไม่นอนอีกเหรอ'' ''ยังครับ พี่มาทำอะไรเหรอครับ'' ''นี่บ้านฝงพี่นะ มาไม่ได้เหรอ'' ''ไม่ใช่แบบนั้นครับ'' ปกติแล้วไม่ค่อยมีคนมาบ้านฝูงตอนกลางคืนสักเท่าไหร่ ราคานขำ ''ล้อเล่นน่ะ พี่แค่หิวเลยแวะมานี่ก่อน กะจะทำอะไรกินสักหน่อย'' ทั้งคู่เข้ามาในบ้าน ราคานวางกระเป๋าลงและเดินไปที่ครัว เปิดตู้เย็นดูว่าพอมีอะไรทำของกินได้บ้าง ''เราจะกินด้วยมั้ย'' ''ก็ได้ครับ'' ราคานเส้นสปาเกตตี้และกุ้งที่เหลืออยู่ออกมาทำอาหาร จากนั้นก็ยกมาที่โตีะ กลิ่นหอมของมันทำให้เลิฟหิวขึ้นมาแม้จะกินข้าวไปแล้ว ''ขอบคุณครับ'' เลิฟรับจานมาจากราคาน ใช้ส้อมตักเส้นกินแล้วทำตาโต ''อร่อยมากครับ'' ราคานยิ้ม ตักขึ้นมากินบ้าง เลิฟมองเสื้อผ้าของราคาน ''ไปไหนมาเหรอครับ'' ''ไปขับรถน่ะ ไม่ได้ขับมานานแล้ว เออใช่ พรุ่งนี้เราหยุดใช่มั้ย'' ''ใช่ครับ'' ''อยากไปดูพี่แข่งรถมั้ย'' ''พี่ลงแข่งเหรอครับ'' เลิฟทำหน้าประหลาดใจแต่ก็ตื่นเต้นด้วย ''ใช่ ว่างหรือเปล่า'' ''ว่างสิครับ'' เลิฟตื่นเต้นเพราะจะได้ออกไปเที่ยวในวันหยุดบ้าง ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ ''งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับนะ'' ''ได้ครับ'' ราคานกินจนหมดจาน ''แต่พี่ราคานแข่งรถด้วยเหรอครับ ผมไม่รู้เลย'' ''ใช่ แต่ไม่แปลกหรอกที่จะไม่รู้ ช่วงนี้ยุ่งๆกันพี่เลยไม่ได้กลับไปขับรถเลย จริงสิ อยากออกไปนั่งรถเล่นด้วยกันมั้ย'' ''ได้เหรอครับ'' ''ได้สิ ปะ เก็บจานก่อน'' ''ครับ'' เลิฟเอาจานไปล้าง ขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้วเดินลงมาหาราคานที่หน้าบ้าน นานแล้วที่เลิฟไม่ได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์ของราคาน เลิฟขึ้นมานั่งซ้อนท้าย ราคานส่งหมวกกันน๊อคให้ เลิฟเอามาใส่ ''จับแน่นๆล่ะ'' ''ครับ'' เลิฟเอื้อมมือไปโอบกอดเอวของราคานไว้ ราคานมองมือของเลิฟแล้วยิ้ม ขับรถออกไปจากบ้าน ราคานขับมาเรื่อยๆตามถนน วิวยามค่ำคืนนั้นแตกต่างไปจากตอนกลางวันมากทีเดียว ราคานขับลงมาที่ถนนใหญ่ซึ่งมีรถขับอยู่บ้างประปราย เลี้ยวมาเรื่อยๆจนถึงนนเส้นหนึ่งซึ่งเลิฟคุ้นเคยเป็นอย่างดี มันคือเส้นที่ไปร้านสะดวกซื้อที่เลิฟเคยทำงานอยู่ ''จำได้มั้ย เราเจอกันครั้งแรกที่นี่'' เลิฟนึก ''จริงด้วย'' ทั้งคู่เจอกันที่ถนนเส้นนี้เพราะราคานเเวะเข้าไปในร้านสะดวกซื้อที่เลิฟนั้นทำงานกะดึกอยู่ เลิฟจำความรู้สึกแรกนั้นได้ดี กลิ่นอัลฟ่าที่ดูแข็งแกร่งน่าเกรงขามแต่เป็นมิตรมากจนน่าแปลกใจ ใบหน้าหล่อที่ดูใจดีนั้นด้วย พอนึกถึงอดีตแล้วเลิฟก็คิดถึงสมัยก่อนเหมือนกัน แต่ก็ดีแล้วที่ก้าวผ่านตรงนั้นมาได้ เก็บไว้เป็นความทรงจำว่าเคยเติบโตมาแล้วก็พอ ''พี่จะเร่งเครื่องละนะ'' ''ครับ'' เลิฟกอดเอวราคานแน่นกว่าเดิม ราคานขับรถพุ่งออกไป ถนนเส้นนี้ไม่ค่อยมีคนใช้ ราคานจึงมักจะมาเร่งเครื่องเล่นที่นี่ ความเร็วของลมที่พัดผ่านตัวทำให้รู้สึกสบาย เลิฟเคลิ้มจนเผลอซบหลังของราคาน ราคานขับมาจนสุดทางแล้วจอด ถอดหมวกกันน๊อคออก ''เป็นยังไงบ้าง'' ''เร็วมากเลยครับ แน่ใจเหรือครับว่าแข่งพรุ่งนี้จะไม่อันตราย'' ''มันอันตรายอยู่แล้วแหละ แต่นั่นแหละมันถึงได้สนุก'' ราคานยิ้ม เลิฟมองที่ต้นคอของราคาน ''ตรงคอพี่ราคานเป็นอะไรเหรอครับ'' ''หืม ทำไมเหรอ'' เลิฟเอานิ้วลูบตรงรอยแผลเป็นจางๆที่คล้ายกับไม้กางเขนกลับหัว ''น่าจะเป็นแผลเป็นนะครับ'' ''พี่มีแผลเป็นด้วยเหรอ ไม่เห็นรู้เลย'' ''คงจะไปโดนอะไรมาโดยไม่รู้ตัวล่ะมั้งครับ'' เลิฟเอานิ้วแตะไว้ ดวงตาของเลิฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว ใช้พลังรักษาให้ แต่แผลเป็นนั้นนอกจากจะไม่จางลงแล้วยังเห็นชัดมากขึ้นอีก ราคานรู้สึกร้อนขึ้นมาที่ต้นคอ เลิฟผละออก ''รักษาไม่ได้อะครับ'' ''เดี๋ยวมันก็หายเองแหละมั้ง คงได้มาจากการต่อสู้นั่นแหละไม่เป็นไรหรอก'' ''ครับ'' ราคานมองดวงจันทร์ ''พระจันทร์สวยดีนะวันนี้'' เลิฟเงยหน้าขึ้นไปมอง ดวงตาของเลิฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว 'คืนนี้ดวงจันทร์ช่างงดงามจริงๆ' เสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในหัวแต่มันไม่ใช่เสียงของราคาน เป็นเสียงทุ้มต่ำฟังดูน่ากลัว ''เลิฟ'' เสียงเรียกของราคานทำให้เลิฟได้สติ ''ครับ'' ''เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเงียบล่ะ'' ''ผม..เผลอหลับน่ะครับ'' ราคานขำ ''ดึกแล้วนี่เนอะ'' ราคานใส่หมวกกันน๊อค ''กลับกันเถอะ'' ''ครับ'' ราคานขับมาส่งเลิฟที่บ้านฝูง ''เจอกันพรุ่งนี้นะ'' ''ครับ ขับกลับดีๆนะครับ'' ราคานโบกมือให้แล้วขับออกไป เลิฟเก็บกวาดข้างล่างแล้วขึ้นมาบนห้องนอน ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ภาพที่เเวบเข้ามาในหัวเลิฟเมื่อตอนนั้นมันคือภาพอะไรกันนะ จำได้แค่ว่ามันแดงไปหมด เลิฟคงจะง่วงจริงๆนั่นแหละ ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มแล้วหลับไป % j7 _* `8 }. F4 k) H
ราคาน เช้าวันรุ่งขึ้น เลิฟลงมานั่งรอราคานอยู่ที่โซฟา สักพักก็มีเสียงรถขับมาจอด เลิฟเดินออกไปดู ราคานใส่เสื้อหนังกางเกงยีนส์ ถอดหมวกกันน๊อคสีแดงออก ลุควันนี้ดูต่างจากปกติที่จะดูเนี้ยบอยู่ตลอดเวลา ''มองอะไรขนาดนั้น'' ''วันนี้พี่หล่อมากเลยครับ'' เลิฟชมออกไปตรงๆ ราคานเขินนิดหน่อย ''ชมอะไรตรงๆแบบนั้นล่ะ'' ราคานหยิบหมวกกันน๊อคส่งให้เลิฟ เลิฟใส่แล้วขึ้นไปนั่งซ้อนราคาน ราคานขับมาจนถึงสนามแข่ง Hell Racing มีผู้คนหลั่งใหลมากันมากมาย เลิฟไม่เคยมาที่นี่มาก่อน ''คนเยอะจังเลยครับ'' ''ใช่ เยอะทุกรอบแหละ'' ราคานขับเข้ามาข้างใน ไปจอที่โรงรถของตัวเอง ทั้งคู่ลงมาจากรถ บนอัฒจันทร์รอบสนามแข่งมีผู้คนมากมายนั่งอยู่ ข้างล่างซึ่งเป็นจุดพักรถก็มีนักแข่งและทีมงานอยู่ด้วย กำลังเตรียมตัวเพื่อลงแข่ง ''ยังมีเวลาเหลืออยู่ เข้าไปข้างในก่อนเถอะ'' ราคานเปิดประตูโรงรถขึ้น มันดูเท่เหมือนที่เลิฟเคยเห็นในหนังเลย มีมอเตอร์ไซค์คันใหญ่จอดอยู่ข้างในหลายคัน ''ทำไมมอเตอร์ไซค์ถึงเยอะจังล่ะครับ'' ''มันเกิดปัญหาได้ตลอดน่ะ เลยต้องมีสำรองไว้ อีกอย่างก็แล้วแต่อารมณ์ด้วยว่าวันนั้นอยากขับคัยไหน'' เลิฟพยักหน้าเข้าใจ ราคานนั่งลงเช็คความเรียบร้อยของรถตัวเอง ทุกอย่างดูเรียบร้อยดี ราคานไม่ได้มีทีมมาคอยดูแลเหมือนคนอื่น ทำทุกอย่างด้วยตัวเองแล้วสบายใจกว่า ''อีกเดี๋ยวก็จะแข่งแล้ว เลิฟไปหาที่นั่งก่อนก็ได้นะ'' ''ครับ'' ''พี่ว่าพี่พาไปดีกว่า'' ราคานเดินพาเลิฟขึ้นมาบนอัฒจันทร์ เบียดเสียดกับคนที่เข้ามาดูเหมือนกัน จนกระทั่งมาถึงแถวหน้า ''ช่วยเขยิบไปหน่อยได้มั้ยครับ'' ราคานขอดีๆแต่ฝ่ายตรงข้ามดูหวาดกลัว รีบลุกเดินหนีไป ราคานรู้สึกงงนิดหน่อย เมื่อกี๊รุนแรงเกินไปหรือเปล่านะ ''นั่งตรงนี้นะ'' ''ครับ'' เลิฟนั่งลง ''ดูแลตัวเองด้วย ถ้ามีอะไรให้หนีไปที่โรงรถล่ะ'' ราคานเอากุญแจให้ ''โอเค พี่ไปเตรียมตัวก่อนนะ'' ''เดี๋ยวครับ'' เลิฟจับมือของราคานไว้ ราคานหันมามอง ''สู้ๆนะครับ ผมจะรอดู'' ราคานยิ้ม ''ขอบคุณนะ'' ราคานเดินกลับมาที่โณงรถอีกครั้ง เอามอเตอร์ไซค์คันที่จะแข่งออกมาเตรียมพร้อม เปลี่ยนชุดเป็นชุดนักแข่ง มองไปรอบๆสนาม ราคานรู้สึกแปลกๆตั้งแต่ที่เข้ามาแล้ว ทำไมนักแข่งรอบนี้ถึงได้ไม่คุ้นตาราคานเลยสักนิดเดียว ปกติคนในวงการนี้นั้นมีไม่เยอะทำให้พอจำกันได้ แต่รอบนี้ไม่มีใครที่ราคานจำได้เลย พวกลูกคนรวยที่มาแข่งกันบ่อยๆก็ไม่มา เจ้าประจำหลายคนก็ไม่มีวี่แวว แถมพวกนักแข่งคนอื่นยังมองมาที่ราคานด้วยสายตาแปลกๆอีก ราคานยิ้ม ถอนหายใจออกมา ท่าทางงานนี้คงจะเหนื่อยอีกแล้ว สัญญาณประกาศบอกให้นักแข่งทุกคนนำรถมาเตรียมพร้อมที่จุดเตรียม สายตาของราคานเหลือบไปเห็นคนที่ดูตคุ้นหน้า แต่คงจะคิดไปเองล่ะมั้ง ''สวัสดีครับ'' ราคานทักทายนักแข่งข้างๆ ''สวัสดีครับ'' ''ไม่เคยเห็นหน้าเลย มาแข่งใหม่เหรอครับ'' ''อ๋อ ครับ มาบ่อยเหรือครับ'' ''ก็บ่อยอยู่มั้งครับ'' ราคานยิ้ม นักแข่งคนนั้นยิ้มตอบ แต่เป็นรอยยิ้มที่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่ ทางด้านบนห้องแก้วเป็นที่นั่งของพวกผู้จัดและคณะกรรมการ ฟา อัลฟ่ามหาเศรษฐีที่เป็นเจ้าภาพใหญ่งานนี้กำลังนั่งจิบบรั่นดีในแก้วอยู่ ''ครั้งนี้ก็มาลงอีกแล้วงั้นเหรอ'' ฟาถามลูกน้อง มองไปที่รายชื่อของราคาน ''ใช่ครับ'' ครั้งที่แล้วราคานทำให้ฟาต้องเสียเงินพนันไปมหาศาลเพราะดันชนะนักแข่งที่ฟาจ้างมา ปกติฟาจะจ้างนักแข่งฝีมือดีให้มาแข่งแล้วแทงนักแข่งคนนั้นเพื่อฮุบเงินเอาไว้คนเดียวเสมอ ''ไม่เห็นเป็นไรเลย ครั้งนี้คุณไม่ได้ลงพนันอะไรอยู่แล้วนี่'' เสียงหนึ่งดังขึ้นจากทางด้านหลัง ''ต้องขอบคุณคุณเนตรนะครับที่ให้โอกาสผมได้ทำงาน ผมจ้องจะเล่นมันมาได้สักพักแล้ว'' ''ไม่เป็นไร ผมก็ชอบดูแข่งรถเหมือนกัน'' ทั้งคู่ยิ้ม เสียงสัญญาณบอกให้นักแข่งทุกคนเตรียมตัว ราคานใส่หมวกกันน๊อคขึ้นไปนั่งคร่อมรถ เตรียมพร้อมออกตัว
. Z% h6 V4 F8 t4 {' `# _, V v
ราคาน หลังสิ้นเสียงสัญญาณปืน นักแข่งทุกคนออกตัวไปทันที ผู้คนส่งเสียงเชียร์กันอย่างล้นหลาม เลิฟพยายามมองหาราคาน ราคานนั้นขับนำคนอื่นไปได้ตั้งแต่ออกตัว นักแข่งหลายต่างพยายามตีตื้นแซงให้ทันราคาน แต่ประสบการณ์ของนักแข่งบวกกับประสิทธิภาพของตัวรถนั้นทำให้เห็นถึงความห่างชั้น ราคานรู้สึกใจเต้นแรงและเลือดสูบฉีด เหมือนได้กลับมาทำในสิ่งที่รักอีกครั้ง ราคานวนรอบสนามได้เป็นคนแรก ผู้คนส่งเสียงเชียร์รวมถึงเลิฟด้วย ปกติราคานก็เป็นคนที่เท่อยู๋แล้ว แต่พอมาเห็นแบบนี้แล้วยิ่งเท่ไปกันใหญ่ นักแข่งคนอื่นเริ่มขับตามมาทัน ราคามองกระจกข้าง เริ่มสังเกตเห็นอะไรแปลก จากการขับของพวกนั้นแล้วไม่เหมือนการขับเพื่อลงแข่งหรือแซงราคาน เหมือนพยายามจัดแถวประจำตำแหน่งล้อมราคานเอาไว้มากกว่า รวมไปถึงชุดที่ใส่อยู่ มันดูเหมือนกันทุกคนเลย ฟาดูมอนิเตอร์แล้วยิ้มออกมา ''น่าจะได้แล้วนะ'' หยิบไมค์มาประกาศ ''เริ่มเดธแมชได้'' ราคานตกใจ มันเร็วไปมั้ยนะ ปกติต้องเริ่มที่รอบสามซึ่งเป็นรอบสุดท้ายไม่ใช่หรือไง เดธแมชคือการที่ผู้เข้าแข่งขันสามารถใช้พลังกำจัดคู่ต่อสู้ได้แต่ห้ามให้ถึงตาย มีมีดยาวพุ่งเข้ามาใส่ราคาน ราคานหลบได้ทัน บิดคันเร่งเร่งความเร็วพุ่งออกไป พวกนั้นตามมาติดๆ ผู้คนดูกันอย่างตื่นเต้น แต่เลิฟนั้นตกใจมากเพราะไม่รู้ว่ามันอันตรายขนาดนี้ ธนูไฟพุ่งเข้ามาที่หลังหัว ราคานก้มหลบ มีโซ่พุ่งเข้ามาที่ล้อรถของราคานหมายจะขัดให้ล้มแต่ราคานก็เอี้ยวหลบได้อีก อะไรกัน พวกนั้นไม่โจมตีกันเองเลย เหมือนเป้าหมายของพวกมันมีคนเดียวก็คือราคาน ราคานจึ๊ปาก ขับเร็วขึ้นอีก พวกมันก็เร่งตาม ตอนนี้นักแข่งทุกคนเร็วจนมองแทบไม่ทัน มีสองคนขับขึ้นมาขนาบข้างราคาน เปิดหมวกกันน๊อคแล้วส่งยิ้มมาให้ ราคานเห็นเข็มกลัดรูปแมงมุมสีดำที่หน้าอกของพวกมัน พวกBlack SpIderสินะ อย่างที่คิดไว้ ประมาทไม่ได้เลยจริงๆ ''เก่งจังเลยนะที่ยังเอารถมาแข่งได้ ทั้งที่เจาะยางไปแล้ว'' ''ผมเปลี่ยนยางตลอดก่อนแข่งนะครับ'' ''ไม่เป็นไร ผมเจาะใหม่ก็ได้นี่'' ราคานหันไปมองอีกฝั่งจงเห็นว่าเป็นเบลดที่เจอเมื่อคืน ว่าแล้วว่าต้องไม่ใช่คนดีแน่ถึงได้มาเจอะยางของราคานเมื่อคืน เบลดเปลี่ยนแขนของตัวเองเป็นหอกแหลมยาว แทงมาที่ล้อรถของราคาน ราคานเร่งเครื่องหนีได้ทัน ใบมีดของเบลดขูดไปกับถนนจนเกิดประกายไฟ พวกมันตามราคานไปติดๆ เลิฟเองก็เห็นว่าราคานกำลังโดนรุม ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ยังไง ได้แต่ยืนเชียร์อยู่ติดขอบสนาม พวกมันคนหนึ่งควักปืนออกมายิงแต่พลาด รอบก่อนกติกาคือไม่ให้ใช้อาวุธนอกเหนือจากพลังไม่ใช่เหรอ ราคานมองดีๆก็เห็นว่าปืนนั้นคือมือของมันเอง นับว่าเป็นพลังสินะ ราคานถูกโซ่เข้ามารัดแจนไว้ทั้งสองทาง กำลังจะถึงหัวเลี้ยวพอดี ''พี่ราคาน!'' เลิฟตะโกน ราคานกระชากจนคนที่ใช้โซ่สองคนล้มไถไปกับถนน ยืนขึ้นบนเบาะเตะรถของตัวเองให้ไม่ชนกับหัวเลี้ยว กระโดดสูงขึ้นไปนอากาศ พวกมันเงยหน้ามองตามจนเผลอชนไปหลายคัน ลงไปนั่งคร่อมคอของพวกมันคนหนึ่ง ถีบมันตกรถไปแล้วใช้รถของมันแทน เลี้ยวได้ทันพอดี ผู้คนส่งเสียงเชียร์กันอย่างเมามันส์ การแข่งรอบนี้ดุเดือดกว่ารอบก่อนๆมาก ''ทำไมคนนั้นถึงไม่ใช้พลังเลยนะ'' ''นั่นสิ'' คนดูเริ่มพูดกัน จนถึงตอนนี้ราคานก็ยังไม่ใช้พลัง เลิฟเองก็สงสัยเหมือนคนอื่นว่าทำไมราคานถึงไม่ใช้พลัง ที่ผ่านมาราคานก็ไม่เคยใช้พลังให้เห็นเลย เห็นแต่การต่อสู้ธรรมดา ''อะไรวะ กระจอกนี่หว่า'' พวกมันพูดเยาะเย้ยใส่ราคาน ดวงตาของราคานเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน หันมาด้านหลัง พวกมันทุกคนที่สบตาของราคานเบี่ยงรถพุ่งเข้าชนขอบสนามไป ผู้คนส่งเสียงฮือฮาที่จู่ๆนักแข่งก็พุ่งชน ยังเหลือพวกมันอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง ทั้งปืนและมีดยิงเข้าใส่ราคานไม่ยั้ง ราคานโดนปักเข้าที่ไหล่และหลังหลายแผล ใกล้จะถึงเส้นชัยแล้ว ''ตายซะไอสัส!'' เบลดเปลี่ยนแขนของตัวเองเป็นใบมีดขนาดใหญ่แล้วฟันเข้าที่คอของราคาน ราคานนั้นเร็วกว่า กระโดดขึ้นมายืนบนมีดของเบลด วิ่งเข้าไปเตะที่หน้าจนเบลดตกรถไป กระโดดเข้าถีบที่หน้าของอีกคนหนึ่ง เหวี่ยงใส่คนข้างหลังจนรถล้ม ขับรถคันนั้นพุ่งเข้าเส้นชัยไปท่ามกลางเสียงเชียร์ลั่นสนาม เลิฟถึงกับเหงื่อออกเพราะลุ้นมาก ทำไมการแข่งรถถึงได้ทำร้ายกันขนาดนี้นะ ''และผู้ชนะของ Hell Racing ครั้งที่4ก็คือ ราคาน!'' ผู้คนปรบมือเสียงดังสนั่นรวมถึงเลิฟด้วย ราคานนั้นเท่มากจริงๆ แต่พอเห็นเลือดที่ไหล่แล้วเลิฟก็อดเป็นห่วงไม่ได้ รอที่จะไปรักษาให้ไม่ไหว ฟา คนจัดงานถือถ้วยรางวัลเดินมาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจนัก ''ยินดีด้วยนะครับ ชนะติดกันเลย'' ''สีหน้าดูไม่ยินดีเลยนะครับ'' ''ก็ไม่ได้ยินดีไงครับ'' ฟายิ้มก่อนจะเดินจากไป ''ขอบคุณทุกคนที่มาชมด้วยนะครับ เจอกันอีกครั้งในการแข่งรอบหน้า'' ผู้คนเริ่มลุกเดินออกไป เลิฟมองไปรอบๆ มีคนใส่ชุดสีดำพยายามเดินแทรกฝูงคนเข้ามาอย่างเนียนๆ และไม่ใช่แค่คนเดียว มีอีกหลายคนกระจายอยู่ทั่วทั้งอัฒจันทร์ เลิฟรีบหาอะไรมาบังหน้าเอาไว้ ลุกขึ้นเดินออกมาจากอัฒจันทร์โดยเลี่ยงจากคนพวกนั้น ปัง! เกิดเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนบนอัฒจันทร์แตกตื่นร้องโวยวาย วื่งหนีกันจ้าละหวั่น ไม่รู้ว่าต้นตอของเสียงมาจากไหน จิตสังหารหลายดวงผุดขึ้นมา เลิฟเบียดกับคนอื่นจนลงมาจากอัฒจันทร์ได้สำเร็จ เฮ้ย นั่นไง! คนชุดดำกลุ่มหนึ่งชี้มาทางเลิฟ เลิฟออกวิ่งทันที พวกมันวิ่งมาแต่ก็โดนฝูงคนสกัดเอาไว้ เลิฟวิ่งมาที่โรงรถของราคาน ใช้กุญแจไขเข้าไปแล้วล็อค ปิดไฟทั้งหมด คนพวกนั้นเป็นใครไม่รู้แต่ต้องไม่ได้มาดีแน่ เลิฟกดโทรศัพท์ไปหาราคาน เสียงโทรศัพท์ของราคานดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเลิฟ จริงสิ ราคานแข่งรถจะพกโทรศัพท์ได้ยังไง ราคานที่ยืนอยู่บนแท่น พยายามมองหาเลิฟในฝูงชนที่ดำลังแตกตื่นด้วยความเป็นห่วง เสียงปืนเมื่อกี๊คืออะไรกัน เลิฟได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า ใบมีดขนาดใหญ่แทงเข้ามาแต่หลบได้ทัน พวกนักแข่งที่ตอนนี้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงแล้วว่าเป็นนักฆ่าของแก๊งBlack Spiderยืนล้อมราคานอยู่ ''ลุกกันเร็วจังเลยนะ'' ราคานกระโดดข้ามหัวพวกมันแล้ววิ่งหนี ล่อพวกมันออกจากผู้คนให้ไกลที่สุด จนกระทั่งมาไกลพอแล้วจึงหยุด หันไปหาพวกมัน ''แน่ใจจริงๆหรอว่าส่งมาแค่นี้แล้วจะจัดการผมได้'' ''มึงจะเก่งกันสักแค่ไหนเชียว ข้อมูลในฐานก็บอกไม่เคยเห็นใช้พลัง'' ''หรือเป็นอัลฟ่าที่ไม่มีพลังวะ'' ราคานยิ้ม ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน จิตสังหารดวงใหญ่แผ่กระจายไปทั่วบริเวณจนพวกมันขนลุก กล้องวงจรปิดทุกตัวที่อยู่ในสนามเลนส์แตกกระจายทุกตัว ราคานพุ่งใส่พวกมันคนหนึ่ง ต่อยเข้าที่หน้ามันเต็มๆ พวกมันพุ่งเข้ามารุมราคานทันที ใช้มีดและปืนสาดใส่ราคานไม่ยั้ง ราคานไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด แขนของราคานเกิดประกายสีแดงขึ้น ก่อนที่มันจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นแขนขนาดใหหญ่สีดำตะปปุ่มตะป่ำดูน่าเกลียด ที่มือมีกรงเล็บแหลมยาวขนาดใหญ่ พวกมันตกใจกันมาก ราคานกวาดมือหนึ่งครั้ง ตัวของพวกมันขาดครึ่งไส้ไหลลงไปกองกับพื้น พวกมันที่เหลืออยู่เห็นอย่างนั้นก็วิ่งหนี ราคานตามมาติดๆ เตะเข้าที่กลางลำตัวมันจนกระเด็นไปกระแทกเข้ากับเสาตัวหักครี่ง '''หนีก็ตาย รุมแม่งเลย!'' พวกมันคนหนึ่งตะโกน พวกที่เหลือใจดีสู้เสือพุ่งเข้าใส่ราคานพร้อมกับใช้พลังพุ่งเป้าไปที่ราคาน ราคานไม่ขยับหนีเลยสักนิด มีรอยยิ้มน่ากลัวอยู่บนหน้า เลิฟที่แอบอยู่ในโรงรถได้ยินเสียงของพวกมันวิ่งมา ''แม่งหายไปไหนวะ'' ''พวกมึงลองจับจิตสัมผัสหาดิ๊'' เลิฟนั่งให้เงียบที่สุด ดับจิตของตัวเองไว้ เลิฟหันไปข้างหลังก็ตกใจ มีดวงตาดวงหนึ่งลอดเข้ามาจากช่องตรงหน้าต่าง ''มันอยู่ในนี้!'' เลิฟหยิบประแจฟาดไปที่ตานั่น ปีนหน้าต่างกระโดดลงมาเหยียบหัวมันแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ถ้าให้เกิดการต่อสู้ที่นั่นของราคานอาจจะเสียหายได้ เลิฟพยายามจับจิตสัมผัสหาราคาน วิ่งไปเรื่อยๆไม่หยุด จนมาถึงทางตัน พวกมันตามมาล้อม ''หึหึ มึงจะหนีไปไหนได้อีก เรียกเพื่อนมึงมาช่วยสิ'' ''ผมไม่เรียกใครมาหรอก'' เลิฟคิดว่านี่คือแผนล่อให้พวกคนในฝูงแยกกันออกมาที่นี่ เลิฟควักมีดสั้นในกระเป๋าออกมาแล้วตั้งท่าพร้อมสู้ ''จะสู้ก็ได้ จัดให้มันหน่อย'' พวกมันพุ่งเข้าใส่เลิฟทันที เลิฟหลบดาบของพวกมันแล้วแทงเข้าที่สีข้าง มันคนหนึ่งเตะเข้าที่หน้าท้องของเลิฟจนจุกลงไปกองกับพื้น แทงดาบลงมา เลิฟกลิ้งตัวหลบ ดวงตาของเลิฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว มีดของเลิฟยาวออกมา เลิฟดีดตัวพุ่งขึ้นไป ใช้ดาบแทงทะลุอกของพวกมันคนหนึ่ง ก่อนจะดึงดาบออก ''ไอเหี้ยนี่'' เลิฟถูกอะไรบางอย่างรัดมือไว้กับพื้น มันใช้จังหวะนี้เปลี่ยนมือเป็นหอกแทงเข้าที่ท้องของเลิฟ แลของเลิฟรักษาตัวเองได้อย่างรวดเร็ว ''มาดูกันว่ามึงจะรักษาย้ำได้สักกี่รอบ'' มันแทงย้ำเรื่อยๆไม่หยุด แม้เลิฟจะรักษาได้เร็วเพียงใดแต่ความเจ็บปวดนั้นยังอยู่ จู่ๆหัวของคนที่แทงเลิฟอยู่ก็หลุดออกจากบ่า เสียงคำรามทุ้มต่ำดังกังวาลไปทั่ว จู่ๆเลิฟก็เวียนหัว เหมือนสติกำลังจะวูบ ภาพสุดท้ายที่เลิฟเห็นคือร่างสีดำขนาดใหญ่ที่มีปีดแห้งกรังแผ่กว้าง ดวงตาสีแดงคู่นั้นน่ากลัวไปถึงกระดูก ก่อนที่ภาพจะดับไป ''เลิฟ...เลิฟ'' เลิฟลืมตาตื่นขึ้นมาก็เจอกับราคานที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล ชุดนักแข่งของราคานขาดวิ่น ''พี่ราคาน'' เลิฟรีบลุกขึ้นมา ''มันเกิดอะไรขึ้นครับ'' ''พวกเราโดนเล่นงาน เลิฟล่ะ เป็นยังไงบ้าง'' ''ผมกำลังโดนแทง แต่จู่ๆก็มีคน...อะไรบางอย่างมาช่วยไว้ครับ'' ''จำได้มั้ยว่าใครมาช่วย'' ''ผมจำไม่ค่อยได้น่ะครับ เห็นได้แปปเดียวภาพก็ตัดไปเลย'' ''ช่างมันเถอะ ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย'' ''ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ พี่ราคานนั่นแหละเป็นอะไรหรือเปล่า'' เลิฟเอามือจับที่ตัวของราคาน ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีเขียว แผลตามตัวของราคานค่อยๆสมานเหลือเป็นแผลเป็นจางๆ ''กลับไปที่บ้าน ต้องเรียกประชุม'' |