|
มันบอกผมว่าเป็นชายแท้ (ตอนที่ 5) – ชมรมหนังสั้นแล้วมันมาทำอะไรที่นี่?
ชีวิตปีหนึ่งของผมดำเนินมาครบ 1อาทิตย์ในวันนี้แล้วครับ ทุกอย่างยังคงชิล ๆ ผมเริ่มรู้จักเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันแล้วก็พี่ปีสองมากขึ้นแล้วทุกวันนอกจากข้าวเช้าของพี่เฟมที่ซื้อมาฝากแบบไม่ขาดตกบกพร่อง ก็มีขนมจากพี่แตงโมพี่รหัสสุดเฟี้ยวที่ผมต้องทำเป็นไม่รู้มาให้ตลอดเรียกได้ว่าอิ่มหมีพีมันไม่มีอดอยากกันเลยแหละไอ้ฮาร์ทก็พลอยได้อานิสงส์ของกินไปจากผมด้วยเรื่องของมันกับพี่เยี่ยมเองผมก็ไม่รู้อะไรลึก ๆ หรอกครับแต่สังเกตอาการแล้วเพื่อนผมมันยังแฮปปี้อยู่ผมก็โอเค
แต่เรื่องที่ทำให้ผมตื่นเต้นที่สุดของวันนี้ก็คือเรื่องชมรมหนังสั้นครับ พี่ลินก็ทักไลน์มาแล้วว่าวันนี้ตอน 5โมงเย็นจะมีประชุมครั้งแรก ผมจะได้ทำในสิ่งที่ผมอยากทำมานานแล้วล่ะทุกคนแต่วันนี้ไม่ได้มีแค่ประชุมชมรมครับ เพราะช่วงบ่ายเองก็มีกิจกรรมเฉลยสายรหัสของเอกผมด้วยเหมือนกันแต่เรื่องนี้คนที่ตื่นเต้นที่สุดไม่ใช่ผมหรอก แต่เป็นไอ้ฮาร์ทที่มันเตรียมของขวัญเอาไว้ให้พี่เยี่ยมด้วย ผมเองก็เตรียมขนมเล็ก ๆ น้อย ๆตอบแทนพี่แตงโมที่เลี้ยงขนมผมมาหลายวันเหมือนกันครับ ฮ่าๆๆ
หลังจากเรียนคาบสุดท้ายที่หมดเอาตอนเที่ยงเสร็จไอ้ฮาร์ทก็กระตือรือร้นไปหาข้าวเที่ยงกินแล้วพวกผมก็รีบมานั่งรวมกันที่โต๊ะตัวเดิมของเอกผมเลยครับ พวกพี่ ๆปีสองเองก็อยู่รอกันครบ พร้อมหน้าพร้อมตากันสุด ๆในมือของแต่ละคนก็มีถุงของขวัญกันคนละอย่างสองอย่าง เด็ก ๆปีหนึ่งอย่างพวกผมนี่อดจะตื่นเต้นไม่ได้ พอทุกคนมารวมกันครบพี่เยี่ยมคนดีคนเดิมของน้อง ๆ ก็เริ่มพูดครับ
“สวัสดีครับน้อง ๆวันนี้ก็เป็นวันเฉลยสายรหัสแล้วนะ มีใครยังหาพี่รหัสไม่เจอบ้างครับ”
บรรดาเด็กปีหนึ่งก็พากันมองซ้ายมองขวามันก็มีแหละครับบางคนที่ยังหาไม่เจอ ผมเองก็คงเป็นหนึ่งในนั้นถ้าไม่ได้ไอ้พี่ฮัทที่ยืนทำหน้าแป้นแล้นยิ้มให้ผมช่วยเอาไว้
“ใครหาพี่รหัสไม่เจอขอเชิญข้างหน้าเลยครับ”พี่เยี่ยมจัดการเรียกเหล่าเพื่อนร่วมรุ่นผมที่น่าสงสารแล้วก็มีเพื่อน ๆ ลุกขึ้นเดินออกไป 4 – 5 คนครับบรรดาพวกพี่ปีสองเขาก็ตื่นเต้นกันใหญ่เลยที่ได้ทำโทษน้องกันแน่ ๆแล้วพี่เยี่ยมก็ควักอาวุธออกมา เป็นกระป๋องแป้งเด็กขนาดใหญ่ก่อนจะหันไปถามเพื่อนผมข้างหน้าว่ามีใครแพ้แป้งไหม? พอทุกคนตอบว่าไม่แพ้ ก็เริ่มต่อในทันที
“บทลงโทษของพวกเราก็ใส ๆ ครับไม่มีอะไรมาก พี่จะให้พี่รหัสของน้อง ๆ ที่หาไม่เจอออกมาตามหาน้องเองแล้วก็จัดการปะแป้ง ไม่ใช่ปะแป้งหน้าน้อง ๆ นะครับ แต่เราจะให้น้อง ๆปะแป้งหน้าของพี่รหัสแทน โทษฐานที่ดูแลน้องไม่เต็มที่ ทำให้น้องหาตัวไม่เจอ”
เสียงโห่ดังมาจากพวกพี่ปีสองและเสียงปรบมืออย่างดีใจก็ดังมาจากพวกปีหนึ่งอย่างพวกผมแบบไม่ต้องสืบงานนี้บรรดาพวกพี่ปีสองที่รู้กันอยู่แล้วเพื่อนของตัวเองที่กลายเป็นเหยื่อคือใครก็พากันดันเหล่าพี่ๆ ที่น่าสงสารพวกนั้นให้ออกไปหาน้องทันทีพี่เยี่ยมเองก็ทำหน้าที่แจกแป้งใส่มือน้อง ๆ กันแบบพูน ๆ พอพวกพี่เขาออกกันไปครบการแนะนำตัวระหว่างพี่รหัสน้องรหัสก็เริ่มขึ้น แล้วการลงโทษก็ตามมาพร้อมกับแป้งที่คลุ้งไปทั่ว บางคนก็ใจดีปะแก้มแบบเบา ๆขณะที่เพื่อนผมบางคนก็ไม่ยั้งมือ ชนิดที่เอาพี่คนนั้นไปทอดกลายเป็นทงคัตสึได้เลย
“ฮ่าๆๆ เอาล่ะได้เวลาเฉลยสายรหัสของจริงกันแล้ว ใครที่มั่นใจว่าหาพี่รหัสเจอแล้ว ยกมือเลยครับ”พี่เยี่ยมกลับมาเดินงานต่อ แล้วก็ไม่ต้องเดาอีกเช่นเคยว่าใครจะยกมือเป็นคนแรกทุกสายตาของปีหนึ่งมองตรงมาที่ไอ้หัวแดงที่นั่งข้าง ๆ ผมซึ่งมันเองก็ยกมืออย่างภาคภูมิใจพร้อมกับยิ้มกว้างทางฝั่งพี่เยี่ยมเองก็ยิ้มละมุนกลับมา
“เชิญเลยครับน้องฮาร์ท”
เสียงโห่ฮิ้วแซวดังลั่นมาจากทั้งปีหนึ่งปีสองคนที่เขินไม่ใช่เพื่อนผมหรอกครับ ดูยังไงมันก็ไม่มีทางเขินง่าย ๆแต่คนที่เขินกลับเป็นพี่เยี่ยมแทน ที่พยายามเก็บอาการสุดตัวแต่เก็บหน้าแดงหูแดงของตัวเองไม่มิด ดู ๆ ไปก็เข้ากันดีนะครับ คนหนึ่งผมแดงอีกคนหน้าแดง
“คำใบ้ของน้องคืออะไรครับ” “ดีที่สุดครับ”ไอ้ฮาร์ทพูดเน้นน้ำเสียงโดยสายตาจ้องไปที่พี่ฮาร์ทคนเดียว “แล้วน้องคิดว่าพี่รหัสคนนี้คือใครครับ” “คนที่ดีที่สุดในสายตาผมก็มีแค่พี่นี่แหละครับ”
ฮิ้วววววววววววววว
ผมหลุดหัวเราะออกมาทันทีไอ้เพื่อนผมนี่มันสุดตัวจริง ๆ พี่เยี่ยมเสียอาการไปเรียบร้อยจนมีพี่ปีสองตะโกนขึ้นมาว่า “ตอบน้องไปดิว่าใช่ไหม?”
“อ...อือ พี่เองครับ”
เสียงฮิ้วดังขึ้นมาอีกรอบพร้อมเสียงแว่วมาจากพวกพี่ ๆ ผู้ชายว่า จูบเลย จูบเลย จูบเลยเรียกเสียงฮาลั่นกว่าเดิมอีกจนพี่เยี่ยมต้องหันไปด่าแบบไม่ออกเสียงแต่อ่านปากได้ว่า ‘จูบพ่อง’
“นี่ของตอบแทนที่เป็นความสุขให้ผมครับ”ไอ้ฮาร์ทยื่นถุงของขวัญในมือมันให้พี่ฮาร์ทไปพี่ฮาร์ทขอบคุณแล้วรับไปพร้อมกับรอยยิ้ม จากที่ไม่มีอาการเขินอะไรพอโดนพี่เยี่ยมยิ้มใส่ ไอ้ฮาร์ทก็กลายเป็นคนเสียอาการไปแทน มันรีบก้มหน้าเดินงุด ๆกลับมานั่งข้างผม พร้อมกับจิกแขนระบายความเขินใส่ผมสุดฤทธิ์
มึงเขินแล้วมึงจะทำร้ายร่างกายกูทำไมเนี่ย?!
แล้วการเฉลยสายรหัสก็ดำเนินต่อไปอย่างครึกครื้นครับแต่คงไม่มีคู่ไหนจะครื้นเครงได้เท่ากับคู่ของไอ้ฮาร์ทกับพี่เยี่ยมอีกแล้วล่ะคู่นี้เขาตัวท็อปจริง ๆ ผมกับพี่แตงโมก็ไม่มีอะไรมากครับ พี่แตงโมเป็นผู้หญิงลุย ๆห้าว ๆ ในขณะที่พี่แกใจดีกับผมมาก ๆ ก็ชี้หน้าด่าไอ้พี่ฮัทที่เป็นตัวการให้การซ่อนตัวของพี่แตงโมไม่สำเร็จพี่แตงโมดึงผมเข้าไลน์กรุ๊ปสายรหัสที่มีพี่ ๆ รวม ๆ แล้วเกือบสิบรุ่นได้แล้วก็บอกว่าให้เตรียมตัวไว้ว่ามีเลี้ยงกันแน่ ๆแล้วก็จะมอมผมให้คลานกลับบ้านให้ได้
ผมล่ะไม่อยากจะโม้ว่าสถาปัตย์ที่ว่าแน่ยังเอาผมไม่ล้มเลยนะค้าบบบ
เฉลยสายรหัสเสร็จพี่เยี่ยมก็มาชวนไอ้ฮาร์ทไปหาอะไรกินครับ พี่แกก็ชวนผมด้วยนั่นแหละแต่ผมก็รู้ไงว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันไม่อยากให้ผมเสนอหน้าไปอยู่แล้วเลยบอกว่าจะรอประชุมชมรมหนังสั้นทีเดียวแล้วก็ปล่อยให้สองคนนั้นเขาไปสวีทกันให้เต็มที่ เพื่อนผมจะมีผัว (หรือเมีย?) แล้วผมก็ต้องสนับสนุนหน่อยส่วนไอ้พี่ฮัทก็เข้ามามาคุยกับผมตอนที่ผมอยู่กับพี่แตงโมนิดหน่อยพร้อมกับย้ำว่าอย่าลืมนัดดูหนังที่สัญญาไว้ แล้วก็แยกตัวไปยิมฟิตหุ่นพี่แกต่อไปแกชวนผมด้วยนะ แต่การออกกำลังกายกับผมมันเหมือนอยู่กันคนละมัลติเวิร์สอ่ะ
มันไม่มีทางมาเจอกันได้
.................................................................................................
พอใกล้ถึงเวลาประชุมชมรมผมก็เดินไปที่ตึกเอกการแสดง ไปแม่งคนเดียวนี่แหละครับตามที่พี่ลินบอกไว้ห้องชมรมมันก็น่าจะอยู่แถว ๆ นี้นี่หว่า...
ในขณะที่ผมกำลังมองซ้ายมองขวาแบบงง ๆอยู่นั่นเอง เสียงขี้เก๊กก็ดังขึ้น “มึงมาทำอะไรแถวนี้ไอ้เตี้ย”
กูจะพยายามชินกับคำว่าไอ้เตี้ยของมึงนะ
“มาประชุมชมรมหนังสั้นอ่ะแล้วพี่มาทำไร” ผมเองก็เริ่มไม่คร้งไม่ครับกับไอ้พี่เนทแล้วเหมือนกันครับ “ห๊ะ...มึงอยู่ชมรมนี้ด้วยเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไร?” “พี่ลินชวนอ่ะแล้วพี่แหละอยู่ชมรมนี้ด้วยรึไง” “เออดิวะไม่งั้นกูจะรู้จักลินได้ยังไง คิดสิคิด” ผมทำหน้ามุ่ยใส่มันที่ยังจะแว้งมากัดผมได้แต่สุดท้ายก็ต้องทำเสียงอ่อย ๆ ขอร้องมันไป “พี่รู้ทางไปห้องชมรมใช่ป่ะพาผมไปหน่อยดิ” มันยิ้มเยาะใส่ผมแล้วมองเหมือนได้รับชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ นิสัยเด็กขัดกับขนาดตัวจริง ๆ นะมึงเนี่ย
“ตามพี่มาเลยน้องเตี้ย” แล้วมันก็เดินนำผมไปโดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าไอ้เตี้ยคนนี้หมั่นไส้จนอยากจะกระโดดถีบมันให้หัวทิ่ม
....................................................................................
ผมมาถึงห้องชมรมหนังสั้นโดยสวัสดิภาพครับและดูเหมือนว่าพวกผมจะมากันเร็วเกินไปด้วย เพราะยังไม่มีใครมาเลยล่ะไอ้พี่เนทเลยจัดการเปิดไฟเปิดแอร์ แล้วเดินไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ในห้องผมมองซ้ายมองขวาอย่างตื่นเต้น ห้องนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับดูเหมือนมีไว้เก็บของพวกพร็อบ หรือเสื้อผ้า แล้วก็มีคอมพิวเตอร์วางไว้ตรงมุมหนึ่งกับกระดานไวท์บอร์ดที่ติดผนังไว้ แต่ไม่มีที่นั่งครับยกเว้นโซฟาที่ไอ้พี่เนทนั่งนั่นแหละ
“ยืนทำไม? มานั่งดิวะ”มันเรียกผมไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ มันผมที่ไม่มีทางเลือกก็เลยต้องไปนั่งข้างมันแล้วก็ไม่มีอะไรทำเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา “เรียนเป็นไงมั่งวะไหวป่ะ”พี่เนทมันพูดทำลายความเงียบขึ้นมาครับผมหันไปมองอย่างประหลาดใจที่คนอย่างมันสนใจเรื่องพวกนี้ด้วย “ก็ยังไม่มีอะไรมากอ่ะ เพื่อน ๆ ก็ดีรุ่นพี่ก็ดี” “ดีกว่ากูป่ะ” กล้าถามเนอะมึงเนี่ย “มีที่แย่กว่าพี่ได้ด้วยเหรอ?” ผมสวนกลับไปมันหันควับมาจ้องหน้าผมแล้วจัดการผลักหัวผมเอาคืนที่โดนผมด่าแบบอ้อม ๆ “ปากเก่งใหญ่แล้วนะมึง” “อย่างอื่นผมเก่งกว่าปากอีกเหอะ”ผมแกล้งแหย่กวนตีนมันไปครับไอ้พี่เนทนิ่งไปเลย ผมแอบเห็นมันหน้าแดงนิด ๆ ด้วยล่ะ ตลกอ่ะ ฮ่าๆๆ “ระวังตัวไว้ไอ้เตี้ยกูจะฟ้องแฟนมึง” “อีกละผมบอกแล้วว่าพี่เฟมไม่ใช่แฟนผม”
พอได้ยินผมตอบแบบนั้นมันก็วางโทรศัพท์แล้วหันมาพูดกับผม “อย่ามา...กูเห็นซื้อของกินให้กันทุกเช้าไม่ใช่แฟนแล้วจะเป็นอะไรอีกวะ” มึงนี่ขี้เสือกเหมือนกันนะพี่เนท“ผมไม่ได้บอกให้พี่เขาซื้อมาให้ซะหน่อย พี่เฟมเขาซื้อมาเองต่างหากแล้วอีกอย่างพี่จะยุ่งอะไรด้วย หืมมม” “ทำไมกูจะยุ่งไม่ได้ กูเป็นรูมเมทมึงนะเว้ย” “รูมเมทแล้วไงอ่ะ อีกอย่างพี่เกลียดพวกเกย์ พวกตุ๊ดไม่ใช่รึไง? ถ้าผมกับพี่เฟมเป็นแฟนกันพี่ไม่เกลียดพวกผมแย่เหรอ” มันนิ่งแต่ตายังดูโกรธ ๆ ผมอยู่ในหัวเหมือนกำลังคิดอะไรสักอย่าง ก่อนที่มันจะหลับตาลงเหมือนพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะลืมตาขึ้นมาจ้องผมนิ่ง กับท่าทางที่ทำเอาผมเผลอถอยหลังกลัว ๆ อย่างไม่รู้ตัวก่อนที่มันจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ผม “มึงเชื่อจริง ๆเหรอว่าที่กูเกลียดพวกเกย์จริง ๆ” “ผ...ผมจะรู้พี่ไหมอ่ะ จู่ ๆพี่ก็พูดแบบนั้นตอนเจอกันครั้งแรก ผมก็เชื่อดิ” “กูจะเกลียดสิ่งที่กูเป็นได้ยังไงวะอีกอย่าง กูรู้ว่ามึงเห็นหน้าจอคอมกูวันนั้น มึงรู้อยู่แล้วสินะ”
อึ้งแดกสิครับมันไม่ได้โง่แบบที่ผมคิดเลยง่ะ พอเห็นผมเงียบไปมันก็พูดต่อ
“ไงหายปากดีแล้วดิ”มันพูดพร้อมกับโน้มตัวเข้ามาใกล้ผมยิ่งกว่าเดิมจนหน้าแทบจะติดกันอยู่รอมร่อ “กูจะถามมึงครั้งสุดท้าย มึงเป็นแฟนกับพี่เฟมรึเปล่า” “ผมบอกแล้วว่าไม่ได้เป็นผมยังไม่ได้ชอบพี่เฟมแบบนั้น” “ยังไม่ได้ชอบแบบนั้นก็แปลว่าในอนาคตก็มีโอกาสดิ” “ผ...ผมจะไปรู้เรื่องอนาคตได้ไง” “งั้นกูจะเปลี่ยนอนาคตมึงเองเตรียมตัวไว้ไอ้เตี้ย กูจะจีบมึง”
ห๊ะ!... เหี้ยไรเนี่ย?! .
.
.
.
.
.................................................................................. เอาล่ะครับไอ้พี่เนทเริ่มเดินเกมแล้ว หลังจากปล่อยพี่เฟมทำคะแนนมานาน แต่ตอนนี้ผมมีคำถามครับคือในหมวดนี้ผมสามารถเขียนฉากเซ็กส์ได้มั้ยครับ ปกติอ่านเอาจากหมวดเรื่องเสียวอย่างเดียว55555555
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-7-4 21:05:57
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-7-4 21:24:34
โพสต์ 2022-7-4 21:32:08
โพสต์ 2022-7-4 22:01:33
