แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nakintr เมื่อ 2022-7-6 17:15
พ่อที่ดีที่สุดของผม ตอนที่ 1 ลูกกะหรี่ [สะกดจิต]
สวัสดีครับ กรนะครับ เป็นนักธุรกิจ ถึงผมจะอายุเข้าเลขสี่แล้ว แต่ผมก็ยังดูแลตัวเองอยู่ตลอด ออกกำลังกายเป็นประจำ กล้ามผมเลยค่อนข้างชัด ประกอบกับผิวขาวจากเชื้อสายจีน และหน้าตาที่ทำให้หลายคนเหลียวหลัง ผมก็เลยยังมีสาวๆ คราวลูกมาติดพันอยู่ตลอด อ๋อ ผมมีลูกแล้วครับ เรียนอยู่ปีสอง ลูกผมเนี่ยเรียกได้ว่าเชื้อไม่ทิ้งแถว ทั้งหน้าตาดี หุ่นดี เรียนเก่ง เรียกได้ว่าถ้ามายืนข้างกับผมนี่หลายคนเข้าใจผิดว่าเป็นพี่น้องได้เลยทีเดียว
วันนี้ ผมกำลังนั่งจิบไวน์ดูทีวีอยู่ที่คฤหาสน์ของผม ก่อนที่จะมีเสียงกดกระดิ่งประตูดังขึ้น น่าจะเป็นพัสดุที่ผมสั่งไว้แน่ๆ เลย แต่พอเดินออกไป กลับเป็นชายแก่วัยห้าสิบ รูปร่างอ้วน หัวล้าน ผิวคล้ำ ใส่เสื้อผ้าซอมซ่อ สภาพดูไม่ได้เลยเมื่อเทียบกับผมที่ถึงจะสี่สิบแล้วแต่ยังดูแลตัวเองอยู่ตลอด ใครเห็นนี่คงนึกว่าผมกำลังคุยกับคนรับใช้หรือสักอย่างอยู่
“สวัสดีครับ มีธุระอะไรไหมครับ?” ผมที่หงุดหงิดเพราะเดินมาเสียเที่ยวฟรีถามกลับไป
“มึงไม่คิดจะเชิญกูเข้าไปเหรอ?” คนแปลกหน้าถามผมกลับด้วยน้ำเสียงยียวน
“ขอโทษนะครับ คุณเป็นใคร มาทำอะไรที่หน้าบ้านของผม ออกไปจาก...” ผมเริ่มหมดความอดทนกับคนไร้มารยาทคนนี้ ผมกำลังจะไล่เขาออกไปจากหน้าบ้านผม ก่อนที่เขาจะพูดอะไรขึ้นมา
“มึงคิดจะไล่กูเหรอ ไอ้ลูกทรพี กูพ่อมึงนะ” แล้วเขาก็จ้องมาที่ตาของผม
ทันใดนั้นเอง ผมรู็สึกเหมือนมีฟ้าผ่าแปลบขึ้นมาในหัวผม ผมมึนไปชั่วขณะ ก่อนจะกลับมาจดจ่อกับคนตรงหน้าได้อีกครั้ง และพบว่า คนตรงหน้านี้ไม่ใช่คนอื่นใด แต่เป็น พ่อ ของผมเอง
“พ่อ! ผมขอโทษครับ ผมมันแย่เองที่จำพ่อไม่ได้ ยกโทษให้ลูกคนนี้ด้วย เชิญพ่อเข้ามาข้างในก่อนครับ” ผมรีบกุลีกุจอพาคนที่ผมคิดว่าเป็นพ่อของผมเข้ามาในบ้าน
“มึงนี่น้า ไม่เจอพ่อหน่อยเดียวทำเป็นลืม” พ่อผมพูดแล้วอมยิ่ม อย่างน้อยก็ดีที่พ่อไม่โกรธล่ะวะ
“ขอโทษครับพ่อ” ผมรีบพูดพร้อมทำหน้าสำนึกผิด ก่อนที่พ่อผมจะนั่งบนดซฟาอิตาลี และผมยืนอยู่ข้างหน้า”
“ไม่เป็นไรมึง ถ้ามึงอยากขอโทษกูมาก มานั่งตักกูนี่” แม้จะรู้สึกแปลกนิดหน่อยที่คนอายุสี่สิบยังต้องมานั่งตักพ่อ แต่เพราะพ่อบอก ผมก็เลยทำตาม
“ว่าแต่พ่อ พ่อชื่ออะไรนะครับ” ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมยังไม่รู้จักชื่อของพ่อเลย ผมนี่มันเป็นลูกที่แย่จริงๆ
“มึงไม่ต้องรู้หรอก เรียกกูว่า พ่อ อย่างเดียวก็ได้” พ่อ พูดด้วยน้ำเสียงที่ก้องกังวาน ดังเข้าไปในโสตประสาทของผม
“ได้ครับ พ่อ”
“ว่าแต่มึงชื่ออะไรนะ”
“กร ไงครับ?” ผมงงกับคำถามพ่อ
“ไม่ใช่ ก-ร นั่นมันชื่อย่อของมึง ส่วนชื่อเต็มของมึงน่ะ คือ กะ-หรี่ จำไว้” นั่นสิ กะหรี่ ก็เป็นชื่อของผมมาตั้งนานแล้ว ทำไมผมต้องให้พ่อมาคอยย้ำให้อยู่เรื่อยเลย
“ขอโทษครับพ่อ ผมชื่อกะหรี่ครับ อย่าถือสาลูกกะหรี่คนนี้เลยนะครับพ่อ”
“ไม่เป็นไรมึง ต่อจากนี้เวลามีใครเรียกมึงผิดมึงก็แก้ด้วยละกัน” ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมรีบรับสาย
“สวัสดีครับ กะหรี่พูดครับ”
“เอ่อ สวัสดีครับ ใช่คุณกรหรือเปล่าครับ มีพัสดุมาส่งครับ”
“อ๋อ เดี๋ยวผมออกไปรับครับ ส่วนกรนั่นชื่อย่อผมครับ ชื่อเต็มผมคือกะหรี่ วันหลังรบกวนเรียกให้ถูกด้วยนะครับ” ทำไมพนักงานส่งของมันโง่จังนะ ใครๆ ก็รู้ว่า ก-ร ก็คือ กะ-หรี่ ต้องให้พูดซ้ำอยู่เรื่อยเลย
“เก่งมากกะหรี่” พ่อชมผม ทันใดนั้นเอง ควยผมที่นอนอยู่ก็ลุกตั้งขึ้นมา พร้อมกับผมที่รู้สึก เสียว อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“ถ้ามึงอยากให้กูชมมึงอีก ก็ทำตัวให้สมกับเป็นกะหรี่หน่อย”
“ได้ครับพ่อ ผมจะตั้งใจเป็นกะหรี่ที่ดีของพ่อครับ” ผม นายกะหรี่ พูดด้วยความจริงใจกับพ่อ ก่อนจะออกไปรับพัสดุหน้าบ้าน
--------------------------------------------
สวัสดีครับ นาคินทร์ครับ อันนี้เป็นเรื่องแรกของที่ผมแต่งลงเว็บ ส่วนกระทู้เมื่อหลายปีก่อนเป็นคุณนักสะกดจิตยืมไอดีล็อกอินเข้ามา แต่ปัจจุบันไม่ได้เขียนแล้ว เรื่องนี้ผมตั้งใจแบ่งให้เป็นตอนสั้นๆ ผมคิดตอนจบไว้บ้างแล้ว แต่ไม่รู้จะเขียนถึงหรือเปล่า (ฮ่า) ถ้าใครมีไอเดียอะไรก็พิมพ์บอกไว้ได้เลยนะครับ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-7-6 17:05:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-7-6 20:14:39
โพสต์ 2022-7-6 18:14:30
โพสต์ 2022-7-6 21:36:54