แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Glazia เมื่อ 2022-8-19 20:23
8 }) ]/ g; C4 Y$ Y; I' S7 Y6 m
4 U [6 }. B( B) r( K* G" Z0 b" H1 k“ผมไม่ได้แค่ฝันร้าย” ! n% n( v7 e+ X
ใช่ครับมันคือเรื่องจริง! ( q* E7 O- V6 T" ~ c/ X
ผมไม่ได้ฝันแต่อย่างใดหลังจากเหตุการณ์เลวร้ายวันนั้นผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์กว่าๆแล้วเกิดการเปลี่ยนแปลงไปหลายอย่าง
7 i! l6 D! x. Z! I
; q8 g& V( F- pอันดับแรกคือ“ใจของผม”
2 ?- E; o$ g6 e
ที่มันไม่เหมือนเดิมมีแต่ความหม่นหมองและความหวาดกลัวทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากับมัน“ไอ้ซอง” อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะเรียนคณะเดียวกันเรียนรุ่นเดียวกัน
1 d7 s; O) l. _8 x' z2 e0 [* e2 d& m# i , }9 x, [2 z$ ^) y: m2 x
อันดับสอง“ไอ้ซอง”
p i" C: \' Y/ n, Y+ v$ S
มันย้ายไปเป็นรูมเมทกับไอ้ดิมเพื่อนในคณะชั้นปีหนึ่งเหมือนกันกับพวกผมหอพักหลังเดิมแต่พวกมันอยู่ชั้นหนึ่งขณะที่ผมอยู่ชั้นสี่ $ V. G0 G: Q: Q0 |8 Y( h- r
U( U" m+ X# o5 l$ \ {
อันดับสาม บรรยกาศภายในห้อง
) s) q& d9 m" A3 H
ผมพยายามเคลื่อนย้ายสิ่งต่างๆภายในห้องที่อยู่ฟากของไอ้ซองไม่ว่าจะเป็นการพลิกที่นอนเตียงเหล็กให้พิงชิดกับผนังห้องทำให้ขนาดของห้องดูกว้างขวางขึ้นและที่สำคัญคือทำให้ผมไม่ต้องสะเทือนความรู้สึกในวันวานที่เกิดขึ้นเมื่อต้องมองไปยังจุดๆนั้น & K+ L0 G' ?( Y8 J, }% G0 w7 |; }
0 ]& N) F& ]- U' P! O+ e
และสิ่งสุดท้ายที่เปลี่ยนไปคือ“ความสัมพันธ์ของผมกับพี่อู๋” ! o8 p( }! a. ~! |8 y' O# r* z
. d1 E6 ~! ?$ k6 b) l/ _# G8 W
ผมเลี่ยงที่จะไม่พูดไม่บอกกับพี่เขาตรงๆแต่ทำได้เพียงการไม่อ่านไลน์ไม่รับสายและเลี่ยงไม่เจอหน้า 0 F( w! J# j; }5 X* Y% w* d
ให้เวลามันค่อยๆพาความสัมพันธ์นี้จบลงไปเองและอีกอย่างเราก็เพิ่งคบเพิ่งคุยได้แค่ไม่กี่วันเอง # C3 y$ Y8 S9 [# ?% R p
: ]9 ~+ d* v& T. M7 q. |
ผมกลัวนะครับกับคำขู่ของไอ้เหี้ยซองวันนั้นแม้ว่าตอนนี้ผมกับมันจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยหลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น + b, [( M, Y0 r
และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เหนื่อยทั้งกายและใจหลังจากเลิกเรียนห้าโมงเย็นพี่ๆสายรหัสปี 4 ของผมนัดเลี้ยงสายกันต่อที่ร้านเหล้านั่งชิล 5 [1 G7 j0 {% v# u9 l1 W* }6 x1 \/ R
แต่ด้วยความบังเอิญว่าสายรหัสพี่ปี 4 ของไอ้ดิมเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับพี่รหัสผมทำให้ผมต้องมานั่งเลี้ยงสายข้างๆไอ้ดิม
. k, R3 y, d7 s7 T* ?
& U" g8 T& y% ~ C6 d4 I“พี่แก้วๆ อย่าว่าผมอย่างนู้นอย่างนี้เลยพี่”
( d. h" z' m6 m( ^
“พี่กับไอ้ซอง ทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า”
- h! A% P0 z: }% ^( Z
4 ^! J: T4 I0 g h- j% ?ไอ้ดิมมันกระซิบถามผมเบาๆอย่างใคร่รู้ท่ามกลางเสียงหัวเราะและเสียงคุยมากมายบนโต๊ะเลี้ยงสายรหัสที่แทรกกันไปมา
. i1 v6 T8 W: d( N0 N
4 W/ ]. g, I+ c% G2 } d- n“ไม่นะ” j) `3 q" T1 _9 K+ S
' o9 M. Q- R2 r
ผมเลือกที่จะไม่พูดบอกไอ้ดิมพร้อมกับยิ้มให้มันเพื่อยืนยันว่าไม่มีอะไร 3 R* J( X: z1 v& S
7 B8 Y; p5 \0 U5 T5 V4 t
“ไม่จริงอ่ะ! พี่!” 0 b) ^4 N0 ~, W, E4 { r, B. y
“วันแรกที่มันย้ายมาอยู่กับผม ไอ้ซองมันเป็นบ้าเป็นบออะไรก็ไม่รู้” : {# K' Q/ ~& p0 [/ K
“กินเหล้าไป บ่นไป ผมฟังไม่ได้ศัพท์” ' _8 _& V: p0 u, C' H3 Y
“ได้ยินแต่มันพูดถึงพี่...ไอ้พี่แก้ว...อะไรสักอย่าง” . W& Z1 L, F6 Z
“ระ..เหรอ ไม่มีอะไรหรอก” 5 f Y' g7 O8 d' l. L
“มันคงเมาแล้วพูดไปเรื่อย...แล้วซองมันบอกเหตุผลที่ย้ายห้องให้ดิมฟังไหม” 1 v7 {& f' w" q. F6 u+ Z
“มันบอกผมว่า ขี้เกียจเดินขึ้นชั้น4” 9 \. i+ z, D, K/ ?( @$ N& ^
“อ่อ...อืมม...ก็ตามนั่นแหล่ะ พี่กับมันไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน” 1 O& b1 Z" ]0 v) ~3 j
“นี่ๆ ดิมกับแก้ว คุยอะไรกันคะ”
( C1 Z7 Z2 r' p4 Y z7 O
“ซุบซิบๆ กันสองคน”
- Z4 I+ ?0 O4 ~( ?# k% }( R. q& p ! _' w( S: W0 v
เสียงของพี่ปี 4 สายรหัสไอ้ดิมแทรกขึ้นเบรคบทสนทนาเมื่อสักครู่ ทำให้ผมรอดตัวจากความสงสัยของไอ้ดิมไปแบบหวุดหวิด % A. \% S- ~" r
ล่วงเลยเวลาจนถึงสี่ทุ่มกว่าที่ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านกลับหอ ซึ่งเป็นจังหวะที่ผมกับไอ้ดิมกลับมาถึงหน้าหอพักพร้อมกันพอดี เลยได้ราตรีสวัสดิ์กันนิดหน่อย ( r7 U. ~6 w& G6 q* B8 ^
กว่าจะอาบน้ำเสร็จเตรียมเข้านอนก็ปาไปห้าทุ่มครึ่งแล้ว
8 O+ A' o0 P! k; c. j: r
ด้วยความเหนื่อยล้าทำให้ผมหลับไปอย่างรวดเร็ว เมื่อหัวแตะถึงหมอน
# A, `* v$ s2 `! R4 x7 ]
แต่นอนผ่านไปสักพักก็รู้สึกตัวขึ้นมา เพราะกำลังมีอะไรบางอย่างวุ่นวายบริเวณหน้าอกผม 7 H0 {4 R E7 Z" B# X
0 Z* E B4 M" l3 ` c“ไอ้เอี้ย...อุ๊บส์ อ๊อย อู” 5 ?, M, K- R% ], ?4 n# Z
9 _ A6 o2 v0 fแม้ในความมืด แต่แสงสว่างจากหลอดไฟข้างๆ หอที่สะท้อนเข้ามาผ่านหน้าต่างส่องให้ผมเห็น “ไอ้เหี้ยซอง”
+ k( v2 V9 q9 G# N" {6 z
ที่มันกำลังใช้มือข้างหนึ่งปิดปากผม และอีกข้างกำลังปัดป่ายมือของผมที่พยายามดันหัวของมันออกจากหน้าอก
$ Z5 K& X7 }9 S% c5 x6 [% O
ภาพที่ผมกำลังเห็นมันทำให้ตัวผมสั่นชา และหัวใจเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว $ B, A6 `8 O+ R! J8 x
เพราะมันกำลังจะทำสิ่งเชี่ยๆกับผมซ้ำ เหมือนที่มันเคยทำ ในเช้าวันโหดร้ายนั้น
' O& Q, K: F8 i/ w; L
มันไม่สนใจเสียงของผมที่พยายามสั่งให้มันหยุดการกระทำ ที่พยายามเปล่งผ่านอุ้งมือของมันที่กำลังปิดปากผมอยู่ ; T( M: q% l9 e- ~4 \1 Y
ผมกำลังรู้เจ็บบริเวณที่หน้าอก เพราะมันทั้งกัดทั้งเลีย แต่ผมไม่มีความรู้สึกตอบสนองใดๆ กับสิ่งที่มันทำเลยสักนิด นอกจากความเจ็บ
% W' e+ `& M( }
ทันใดนั่น ไอ้ซองมันเงยหน้าขึ้นจ้องมองที่ผมอย่างตาเขม็ง
+ h( m+ M) H7 z! e3 g9 {“ไอ้แก้วหยุด!” : [- [+ F/ E- h. Q4 x! `5 l9 b
“เงียบซะ! ถ้าไม่อยากดังใน twitter นอนนิ่งๆ ให้กูเอาซะ” 9 p5 ?: u8 p; ^# }' g, O9 ?
- `9 @8 o1 H1 Fคำพูดมันทำให้ผมนิ่งและเวทนาตัวเอง
9 ?/ I1 P4 a" w. ~$ E
แม้แต่จะปกป้องป้องกันตัวเองยังทำไม่ได้ พร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลออกมาร่วมกับเสียงสะอื้น
! w5 E8 a, o' b; G* v
* n% r% _2 i/ o2 tทั้งๆที่คิดว่า “มันคงผ่านพ้นไปแล้ว” . W/ R" r9 D+ v: t
แต่ในความเป็นจริงคือ“ไม่เลย”
, I# k& J: [+ l: _6 ^* l7 Z% S! K
. c P- i9 C1 m7 ]
ตอนนี้มันกลับมาวนเวียนทำร้ายความรู้สึกและร่างกายอีกครั้ง
& W$ @! N' }9 X8 Q* @ 0 O- q9 z; ^, x9 E
“เลิกร้องไห้ได้แล้ว กูรำคาญว่ะ”
5 b5 t4 I0 Y) X
“อยากได้กูไม่ใช่หรือไง ได้กูเป็นผัว มึงควรดีใจนะ ไอ้พี่แก้ว”
5 |" u; _! @6 Z$ k
; P8 ]5 V/ E' U; b8 S: S
มันพูดพร้อมกับรอยยิ้มชั่วๆ บนใบหน้าที่แดงกล่ำของมัน จนผมได้กลิ่นเหล้ามาจากตัวมันอย่างชัดเจน " R9 z/ X3 p4 u
ตอนนี้มันเลิกควบคุมร่างกายผมแล้ว หลังจากเห็นผมนอนนิ่งไปจากคำข่มขู่ของมัน
2 i& v/ Y( g4 ]! u% O6 a
กางเกงยีนสีเข้มและบ๊อกเซอร์ของมันถูกโยนทิ้งไปทางฝั่งที่เคยมีเตียงนอนของมันอยู่ ) G- M! S% J5 ~5 s$ m# V
0 ?8 c* `2 S; I% {/ b“อ้าปากแล้วอมให้กูซะ” 8 D& a; q# R+ Y2 S# M2 C# i
“กู-บอก-ให้-อ้า-ปาก” ) F# L9 }6 J* g) K
3 B5 t, t2 \ a# fมันใช้มือมาบีบกรามบังคับให้ผมอ้าปาก พร้อมใบหน้าของผมที่พยายามส่ายหน้าปฏิเสธ
8 M& |( c" v6 c7 b
อ้อนวอนให้มันหยุดการกระทำเชี่ยๆนี้
N$ a% {' U3 y% q/ D
จนท้ายที่สุดผมต้องค่อยๆอ้าปากออก เพื่อหวังให้มันปล่อยมือออกจากกรามที่เริ่มเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ
4 ^, K3 F9 m$ N3 v
ปากและฟันของผมกำลังถูกอาวุธสีชมพูของมัน ทำสิ่งเชี่ยๆ ด้วยการถูไถไปมา
7 C2 a# l. H8 |+ s2 @( T
พร้อมทั้งความพยายามของมันที่จะยัดอาวุธของมันลงในช่องปากของผม
" L- b- }) i: _- z& ] q
จนในที่สุดตัวผมเองต้องยอมแพ้ ปล่อยให้มันขยับเอวเข้าออกเป็นจังหวะนานนับหลายนาที : O y$ q+ Q9 w w
ทำให้ผมทั้งเจ็บและสำลักหลายรอบ แต่ปราศจากการเห็นใจจากมัน ที่ได้แต่แสดงสีหน้าสุขสมบนความทุกข์ของคนอื่น 6 p; C V/ \0 K6 \7 c+ C$ b2 C) b
ผมจึงทำได้เพียงแค่หลับตาเฝ้ารอให้มันพึ่งพอใจ และเลิกทำเชี่ยๆกลับห้องมันไป 7 r z* I3 Q* }0 Y
/ j9 w6 T$ ~: }* O4 w“อั่ก...”
4 X- x/ U9 m( O& |9 E
6 y5 u1 b: x0 J6 I, Kจู่ๆ ไอ้ซองมันเอาอาวุธของมันออกจากปากผม แล้วพลิกตัวให้ผมนอนคว่ำหน้าลงกับหมอน * r# G( Z' E2 p+ Y; k
7 C7 G0 g8 H4 l0 l* D. T9 Z, {“อ้ากก...เจ็บ...ไอ้ซอง...เอาออกไปพี่เจ็บๆ”
8 |2 r8 G' j2 u7 k / _, j. r5 ?1 }1 |, D) R1 x
มันจับยัดอาวุธที่แข็งเต็มที่ของมัน ยัดเข้ามาที่ด้านหลังของผม ปราศจากสารหล่อลื่นหรือแม้แต่อุปกรณ์ป้องกันใดๆ 7 w& ^' q2 A- l$ j- ]) L% N
" C9 ?: O4 R1 J3 u' t1 H* f
“ไม่เอา...ซองอย่าทำๆพี่เจ็บ” ) l' k) `9 |' x/ c" f
“พี่ยอมทุกอย่างแล้วอย่าทำพี่เลยฮึก” - a+ V4 A+ ~! |7 B. T2 K: y3 D/ K
ผมทั้งพูดขอร้องมัน ทั้งพยายามดิ้นหนี แต่ก็ถูกมันใช้มือกดที่ด้านหลังศีรษะของผมเข้ากับหมอน
8 o1 m" t- k+ R& V: `7 {& @+ B ) [) S( q; w& D, W# C
“อึก..”
# b8 e7 T9 y6 A* u" l6 W& r5 H
“โคตรเสียวว่ะแน่นๆเชี่ยๆ” + o1 Y+ D8 G2 m6 y8 I: D, d" c v
“เจ็บ..ซอง...พี่เจ็บ” 6 N' l) g" ^! M9 U% o( @
“สัด...แม่งเอ้ย!...โคตรเสียว เกือบจะแตก เชี่ยเอ้ย!”
( t( s9 E) s$ W0 e, _5 z s M7 o& G. J u+ M
ไอ้ซองมันไม่สนใจเชี่ยใดๆ เลยตอนนี้ มันขยับเอวรัวๆ และหยุดในบางจังหวะพร้อมสบถไปด้วย & e" |! \8 _* {# a) o! k$ c
ร่างกายของผมทำได้เพียงแค่นอนนิ่งๆ รับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ตามการขยับและจังหวะแรงโยกของมัน ' y3 M' e/ r; l, w- Q
* y4 X- ]: d5 x0 E0 [1 d( @- B
“ป๊าบๆๆ..”
) m8 J7 Z) H' K& r) Q
“เสียวไหม..พี่แก้ว” , h9 W8 S8 Q4 x( N3 x* g
“ตอบผัวหน่อยซิครับ”
& G) {" f% z( x7 N( z- M& Q
% ]1 ]6 T# r; Rเสียงของเนื้อที่กระทบกัน พร้อมกับคำพูดยียวนของมันที่เข้าโสตประสาทของผม
; Y6 ^6 i) l8 @- Z2 T/ V
จนในที่สุด / h f# o+ h$ x3 d: L
: V7 x) \% {9 B. I2 ]0 k: a6 A1 i
“แม่ง...ไอ้พี่แก้ว...เอากับมึงแล้วโคตรเสียว”
+ X, ]/ v4 m% c9 r" |2 B) r" h
“ใกล้แล้วๆจะแตกแล้วๆ”
4 z# a+ }4 X: p1 s) f
“แตกแล้วๆๆ” 6 v4 J% @0 M9 e. H
# c* }7 C# ^% y0 i/ |แรงกระแทกหนักๆสองสามทีของไอ้ซองพร้อมกับแรงพุ่งของของเหลวอุ่นๆที่เกิดขึ้นบริเวณด้านหลัง 2 ]) s* N* ?6 Z4 s% O
. c1 v( ^, J1 Z8 V! i9 y& u5 I/ M
“ฟอด..”
& j" U, L5 @3 h @
4 N1 C ]0 g9 N# N3 ?เสียงหอมแก้มดังๆเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมรับรู้ก่อนที่สติของผมจะหลุดลอยไปพร้อมนิทรา + J' P7 }1 R( E' `8 ]9 y0 R
- [4 n3 [- }; G* |3 Y
ป.ล.1 ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและ comment ให้กำลังใจกัน รบกวนติดตามอ่านตอนต่อๆ ไป ด้วยนะ จะพยายามมาลงต่อให้ได้อ่านกัน ทุกๆ 1-2 วัน ป.ล.2 ในส่วนของฉาก NC คนเขียนไม่ถนัดสักเท่าไร แต่จะพยายามให้มากขึ้น % n8 z6 `+ A3 ?0 U
|