; ]6 m3 n0 z+ c0 R9 y5 _( v- b
ติณ ''อื้อ!'' ติณสะดุ้งตื่นขึ้นเพราะแรงฟาดบนหน้าอก หันไปมองข้างๆ ทศเอื้อมมือมากอดติณเอาไว้นี่เอง ช่วงนี้ทั้งคู่นอนด้วยกันบ่อยขึ้นเพราะหลังจากซ้อมบาสเสร็จก็จะมากินข้าวเย็นกันที่ห้องของติณ พออิ่มแล้วขี้เกียจกลับห้องทศก็จะนอนที่นี่เลย ซึ่งเป็นสิ่งที่ติณต้องการมากอยู่แล้ว ยิ่งได้อยู่กับทศมากเท่าไหร่ติณยิ่งมีความสุข ติณเอามือลูบหัวทศอย่างเอ็นดู ยื่นหน้าไปจูบทศเบาๆ ค่อยๆยกแขนของทศออกวางไว้ดีๆ ลุกขึ้นจากเตียง ยืดแขนบิดขี้เกียจ หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป เปิดน้ำให้ไหลลงมาล้างตัว ฮัมเพลงไปพลางอย่างสบายใจ ล้างหน้าล้างตาแปรงฟันให้สดชื่น เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ หยิบโทรศัพท์มากดปิดนาฬิกาปลุก เพราะทศทำให้ติณตื่นก่อนที่นาฬิกาจะดังซะอีก ที่ติณตื่นเช้าขนาดนี้เพราะว่าวันนี้ติณต้องไปสอบมิดเทอมเป็นวันสุดท้าย คณะแพทย์มีวิชาที่สอบเยอะกว่าวิทย์กีฬาทำให้ทศสอบเสร็จและปิดเทอมก่อนติณ แต่ก็เป็นแค่ปิดเทอม1อาทิตย์สั้นๆเท่านั้น ติณหยิบชุดนักศึกษาที่รีดไว้มาใส่ ทำผมให้เรียบร้อย เดินไปที่ครัว เปิดเตาตั้งกระทะ ตอกไข่ลงไปทอดไข่ดาวไม่สุก ใส่จานพร้อมกับเบคอนและขนมปัง ติณวางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ หยิบโน๊ตในกระเป๋ามาเขียนแล้ววางไว้ใต้จาน กลับเข้าไปในห้องนอน ทศยังคงนอนหลับอยู่ ติณยิ้ม โน้มหน้าลงไปหอมแก้มทศแล้วกระซิบเบาๆ ''กูไปสอบแล้วนะ'' ก่อนจะเดินออกมา หยิบกระเป๋าลงมาข้างล่างคอนโด ขับรถออกไปมหาลัย สักพักก็มาถึง ติณจอดรถ หยิบของเดินตรงไปที่คณะแพทย์ มองหาโต๊ะที่ว่างอยู่แล้วนั่งลง เอาโน๊ตขึ้นมานั่งอ่านก่อนสอบ กินนมและขนมปังที่แวะซื้อก่อนเข้ามาไปพลาง ''ติณ!'' เสียงอันสดใสที่คุ้นเคยดังมาจากข้างหลัง ทะเลโบกมือพร้อมกับส่งยิ้มให้ นั่งลงข้างๆติณ ฉลามที่เดินตามมานั่งลงฝั่งตรงข้าม ''มาเช้าจัง'' ''ไอทศมันทำสะดุ้งตื่นอะดิ'' ''เดี๋ยวนี้นอนด้วยกันบ่อยนะ'' ''ก็มันบอกว่าเล่นบาสเหนื่อยขี้เกียจกลับห้อง'' ''สงสัยต้องบูชาลูกบาสแล้วล่ะ'' "อย่าแซวดิ'' ทะเลขำ ล้วงกระเป๋าหยิบคุกกี้ทำเองที่ชอบพกมาให้เพื่อนส่งให้ติณ ติณรับมาแกะกิน ''วันนี้รสอะไรอะ'' ''แครอท'' ''ทำไมชอบทำแต่รสผักนะ'' ''ก็มันอร่อยดีนี่นา แถมเวลากินเยอะก็ไม่รู้สึกผิดด้วย คิดซะว่ากินผักอยู่'' ''ไม่ใช่ละ'' ทะเลหัวเราะ เอาโน๊ตของตัวเองขึ้นมาอ่านบ้าง ''เออ แล้วเรื่องนั้นล่ะว่ายังไง'' ทะเลพูดขึ้น ''เรื่องอะไรเหรอ'' ''เรื่องครบรอบสองเดือนไง'' ''อ๋อ ใช่ เราเตรียมๆไว้บ้างแล้วแหละ'' ติณยิ้มกว้างทันที วันนี้เป็นวันครบรอบสองเดือนที่ติณและทศคบกัน ติณคิดมาตลอดหลายวันว่าจะให้อะไรทศดี โทรศัพท์ของติณดังขึ้น ''ตายยากชิบหาย'' ติณรับสายของทศ ''ตื่นแล้วเหรอมึง'' ''เออ มึงไปไหน'' ''กูมาสอบอีกวันไง'' ''เออ กูลืม'' ''ข้าวอยู่บนโต๊ะอะ แดกด้วย'' ''เออ'' ''ไอทศ วันนี้ไม่ซ้อมบาสนะ งดวันนึง'' ''ทำไมวะ'' ''วันนี้วันอะไร'' ''วันศุกร์ไง'' ''ไม่ใช่ วันนี้วันอะไร'' ''อะไรของมึง กูเพิ่งตื่น อย่ามากวนตีนกูได้มั้ย'' ติณขำแล้วถอนหายใจ ''ช่างแม่งเหอะ เจอกันตอนเย็น'' ''เออๆ'' ทศวางสายไป ทะเลเห็นว่าติณทำหน้าหงอย ''เป็นอะไรหรือเปล่า ทศโทรมาเหรอ'' ''อืม ไม่ได้เป็นอะไรหรอก'' ''ทศจำวันครบรอบไม่ได้เหรอ'' ''ใช่ แต่คนแบบมันจำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก'' ติณหัวเราะแต่ข้างในก็แอบน้อยใจนิดหน่อย ติณเป็นคนที่จำได้ทุกเรื่องและรายละเอียดเล็กๆน้อยของคนที่ตัวเองรักได้ ไม่ใช่ว่าติณต้องการให้ทศจำเรื่องของติณได้หมด แต่ถ้าจำได้บ้างก็คงดีเหมือนกัน แต่ติณก็เข้าใจว่าคนอย่างทศคงไม่สนใจอะไรพวกนี้หรอก ติณไม่อยากเก็บเอามาคิดมากให้ปวดสมอง ''ทศอาจจะไม่ได้ลืมก็ได้นะติณ'' ทะเลบีบไหล่ของติณ ติณยิ้ม ''นั่นสิเนอะ แต่ถึงจำไม่ได้เราก็ไม่ว่าอะไรมันหรอก เราเป็นคนจำคนให้ก็มีความสุขละ ขึ้นห้องกันเถอะ'' ''อืม'' ติณหยิบกระเป๋าเดินขึ้นอาคารเรียนไป ทะเลหันมาหาฉลาม ''ถ้าสมมุติเราลืมวันสำคัญของเราบ้าง ฉลามจะน้อยใจปะ'' ฉลามส่ายหน้า ''ถ้าทะเลลืมเราก็จำได้อยู่ดี'' ทะเลยิ้ม ยื่นมือไปให้ฉลาม ฉลามจับมือของทะเลแล้วลุกขึ้น เดินตามติณขึ้นอาคารเรียนไป
4 R/ z" C4 H. I1 s# c$ ^
ธันวา 3 ^2 u" z- {: P, G6 u' Z; H
ทะเล ''ติณ...ติณ!'' ''หืม'' ติณสะดุ้ง ''วันนี้เหม่อๆนะ เป็นอะไรหรอเปล่า'' ''เปล่า แค่คิดอะไรนิดหน่อย'' ''อยู่ด้วยกันมาทำไมจะดูไม่ออก มีอะไรก็พูดมาเถอะ'' ติณกับธันวานั้นสนิทกันมาก ธันวาเป็นเพื่อนคนแรกของติณตอนที่ติณย้ายไปเรียนกลางเทอมม.6 ธันวาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก เจ้าระเบียบ ภายนอกดูเหมือนเด็กเนิร์ดทั่วๆไป แต่มีความอบอุ่นเอาใจใส่คนอื่นมาก ช่วงหลังมานี้ทั้งคู่ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันหรืออยู่ด้วยกันสักเท่าไหร่เพราะต่างคนก็ต่างมีธุระของตัวเอง แต่ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม ''ถามอะไรหน่อยดิ'' ''ว่า'' ''ปกติแล้วจำวันครบรอบกันได้ปะ'' ''เราจำได้ตลอดนั่นแหละ แต่พี่เป้จำไม่ค่อยได้'' ''แล้วธันน้อยใจบ้างปะ'' ''ก็มีบ้างนะ มันก็ปกติไม่ใช่เหรอที่จะน้อยใจ แต่ไอที่น้อยใจก็เข้าใจ ว่าพี่เป้เค้าทำงานหนัก แค่เค้ากลับมาอ้อนทุกเย็นแค่นั้นก็ดีมากแล้ว หน้าที่จำและดูแลเราทำเองก็ได้ ทำตัวน่ารักกับเราก็พอ'' เวลาธันวาพูดถึงพี่เป้ทีไรบรรยากาศเปลี่ยนไปทุกที ''พอ ไม่ต้องมาอวยยศพี่เป้เลย'' ''ไม่ได้อวยสักหน่อย พูดไปตามความจริง เวลาติณอวยทศเรายังไม่บ่นเลย'' ''อวยอะไร ก็พูดความจริงตลอด'' ''ไอที่บอกว่าน่ารักเหมือนลูกแมวอะนะ'' ''เออดิ น่ารักจะตาย'' ''ลูกแมวหรือพิตบูล'' ''อย่านะ'' ติณขำชี้หน้าธันวา ธันวาหัวเราะ ''แล้วทำไม ทศจำวันครบรอบไม่ได้เหรอ'' ''ใช่ แต่เราก็ไม่ได้อะไรหรอก'' ''ถ้าไม่ได้อะไรจริงๆจะมานั่งทำหน้าแบบนี้อยู่เหรอ'' ติณถอนหายใจ ''ก็แค่น้อยใจนิดหน่อย คิดว่ามันจะจำได้ แต่ไม่ได้โกรธอะไรมันนะ'' ''ถึงจำไมไ่ด้ แต่ถ้าติณบอก ทศก็น่าจะทำอะไรให้นะ จำไม่ได้ก็แค่เตือน ใช่มั้ยล่ะ'' ติณยิ้ม ''อืม นั่นสินะ'' ''แล้วจะให้อะไรทศเหรอ'' ''ยังไม่ค่อยแน่ใจ แล้วเวลาวันครบรอบธันทำอะไรเหรอ'' ''อย่างแรกเราเตรียมตกแต่งห้องก่อน แล้วก็ทำอาหารที่พี่เป้ชอบก่อนพี่เป้กลับมาจากทำงาน ซื้อของขวัญให้ ประมาณนี้แหละ'' ''ไอทศมันไม่ชอบเซอไพร้ส์ใหญ่ๆ คิดว่าให้แค่ของขวัญก็พอ'' ''อื้ม คนเราน่ะไม่เหมือนกันหรอก ติณเป็นคนที่รู้ว่าทศชอบอะไรไม่ชอบอะไรที่สุดอยู่แล้วนี่'' ติณยิ้ม เริ่มรู้สึกดีขึ้น อาจารย์เดินเก็บกระดาษคำตอบหลังจากสอบเสร็จ ''งั้นไปก่อนนะ เจอกัน'' ''เจอกันๆ'' ธันวาโบกมือให้แล้วเดินออกไป ติณเก็บของลงกระเป๋า ''ไปยัง'' ทะเลกับฉลามเดินมาหาที่โต๊ะ ''อื้ม ไปสิ'' ทั้งสามลงมาจากอาคาร ตรงไปที่ลานจอดรถ ''งั้นเรากลับก่อนนะ'' ฉลามบอก หันไปหาทะเล ''เสร็จแล้วบอก เดี๋ยวเราไปรับ'' ''โอเค กลับดีๆอะ จะกินอะไรบอกไว้ในไลน์นะ'' ฉลามพยักหน้า ขับบิ๊กไบค์สีดำคันโตออกไป ทั้งสองขึ้นมาบนรถของติณ ติณขับไปที่ห้างAใกล้มหาลัย ขึ้นบันไดเลื่อนมาเรื่อยๆ ''จะให้อะไรเหรอ'' ติณไม่ตอบแต่ชี้ไปที่ร้านขายกล้องฟิล์ม ''ปะ'' ติณพาทะเลเดินเข้าไปในร้าน ''ทศชอบถ่ายรูปเหรอ'' ''ใช่'' ''ไม่เห็นรู้เลย'' ''มันไม่ค่อยบอกใครหรอก'' ทศนั้นชอบถ่ายรูปวิวทิวทัศน์มากแถมถ่ายสวยซะด้วย แต่ถ่ายแล้วไม่ค่อยชอบลง โดยให้เหตุผลว่ารูปพวกนั้นทศถ่ายเอาไว้เป็นความทรงจำของตัวเอง ไม่จำเป็นจะต้องให้คนอื่นดูด้วย ''ทะเลว่าสีไหนดี'' ทะเลมองบนชั้นวาง ''เราว่าทศไม่น่าชอบอะไรเยอะมั้ง สีดำเรียบๆก็โอเคแล้วนะ'' ''เราก็ว่างั้นเหมือนกัน'' ติณเดินไปหาพนักงาน ''ที่จองไว้น่ะครับ'' ''เดี๋ยวเชิญทางนี้เลยครับ'' ติณเดินไปทำเรื่องกับพนักงาน สักพักก็เดินกลับมาหาทะเลพร้อมกับถุงกล้อง ''ได้ละ'' ''ดีจัง'' ทั้งคู่เดินลงบันไดเลื่อน ''ทศต้องชอบมากแน่เลย'' ''อยู่แล้วแหละ'' ติณดูมีความสุขมาก ทั้งคู่กลับมาที่ลานจอดรถ ''จะให้ฉลามมารับเหรอ ให้เราไปส่งที่คอนโดมั้ยล่ะ ฉลามจะได้ไม่ต้องออกมา'' ''ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราต้องไปทำธุระต่ออยู่แล้วน่ะ ติณกลับเถอะ'' ''โอเค ถ้างั้นเจอกันนะ ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อน'' ''ไม่เป็นไร กลับดีๆอะ'' ''บาย'' ''บาย'' ติณขับรถกลับไปที่คอนโด ขึ้นมาบนห้อง ถือถุงกล้องเดินมายืนหน้าห้องทศ คิดว่าจให้ยังไงดี ให้ไปตรงๆนั่นแหละ ติณกดออดแต่ทศก็ไม่ออกมาเปิด เลยใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปแต่ทศก็ไม่อยู่ห้อง ปกติถ้าไม่มีเรียนทศก็จะอยู่ห้องเล่นเกมตลอดนี่นา แล้วนี่ไปไหนกัน ไม่บอกติณด้วย ติณทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา เอาถุงกล้องวางไว้ข้างๆ เอาโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความไปหาทศ 'มึงอยู่ไหน' 'ออกมาธุระ' 'ธุระอะไร ให้กูไปรับมั้ย' 'ไม่ต้อง รออยู่นั่นแหละ' 'เออ' ติณวางโทรศัพท์ หลับตาลง วันนี้ทั้งสอบทั้งคิดเรื่องอะไรต่างๆมากมาย งีบแก้เหนื่อยสักหน่อยละกัน ทะเลยืนเล่นโทรศัพท์อยู่ที่ลานจอดรถ มีสายโทรไลน์เข้ามา ทะเลกดรับ ''ฮัลโหล'' ''ถึงแล้ว'' ''เราอยู่ที่ลานจอดรถอะ มาเลย'' ''โอเค'' ปลายสายวางไป สักพักก็มีคนเดินมาสะกิดหลังของทะเล
$ n; i6 r4 `9 a [! [! p ทศ ทศยืนมองมาด้วยสายตาเคอะเขินนิดหน่อย ''ไอติณรู้มั้ย'' ''ไม่รู้เลยสักนิดเดียว เราปิดมิด'' ทะเลทำท่ารูดซิปปาก ''ดีละ รีบไปจะได้รีบกลับ'' ''โอเค'' ทศไม่ได้ลืมวันครบรอบ แล้วก็รู้ด้วยว่าติณต้องซื้อของให้แน่ เมื่อเช้าที่ติณถามทศเองก็รู้แต่แกล้งทำเป็นลืมไป ถ้าติณรู้ว่าทศจำวันครบรอบได้คงน่าอายน่าดูเลย ทศไม่เคยให้ของขวัญอะไรใครมาก่อน แต่กับติณแล้วอยากลองให้ดู ถึงจะรู้ว่าให้อะไรไปติณก็ดีใจแต่คิดสักหน่อยคงดี เลยตัดสินใจที่จะปรึกษาทะเลแม้จะอายก็ตาม ทะเลเองก็ไม่ได้ล้อหรืออะไรและรับปากว่าจะช่วยทศเลือกของขวัญ ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้าง ''ได้คิดไว้มั้ยว่าจะให้อะไร'' ''ถ้าคิดได้กูจะปรึกษามึงเหรอ'' ''ขอโทษ ลืม'' ทะเลคิด ''เคยให้อะไรติณปะ'' ทศนึก จับไปที่คิ่หูของตัวเอง ''เคยให้ต่างหูข้างนึง'' ทศเคยให้ต่างหูคู่โปรดประจำตัวกับติณไปข้างหนึ่ง ซึ่งทั้งสองก็ยังใส่มันอยู่จนถึงปัจจุบัน ''แล้วติณชอบอะไร รู้มั้ย'' ทศส่ายหัว นั่นสิ ติณชอบอะไรกันนะ ที่ผ่านมาทศจำไม่ได้เลยว่าติณชอบอะไรเป็นพิเศษ นอกจากชอบทศ ''งั้น ถ้าเคยให้ต่างหูไปแล้วติณยังใส่อยู่ ลองให้เครื่องประดับอีกดีมั้ยล่ะ เพราะติณใส่นี่'' ''ก็ได้'' ทะเลพาทศขึ้นบันไดเลื่อนไปที่ร้านขายเครื่องประดับ มีเครื่องประดับมากมายอยู่ในตู้ ทศยังคงรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งทศจะมาเลือกซื้อของขวัญให้ใครแบบนี้ ''เป็นอะไรหรือเปล่า'' ''กูขนลุกตัวเอง'' ทะเลขำ ''เลือกซื้อของขวัญให้แฟนไม่เห็นจะน่าขนลุกเลย ถ้าติณรู้นะติณคงลงไปดิ้นแน่ๆ'' ทศนึกภาพออกเลย เพราะงี้ไงเลยไม่อยากบอกว่าจำได้ ''จะให้อะไรล่ะ'' ''ทศต้องเป็นคนเลือกสิ'' ''กูเลือกไม่ได้ กูควรให้อะไรอันไหน'' ''ทศชอบอันไหนล่ะ'' ทศเดินดูไปเรื่อยๆ สะดุดตากับแหวนเงินเรียบๆวงหนึ่ง ''กูชอบอันนี้'' ''ก็เรียบดีนะ ใส่ได้บ่อยด้วย ก็เอาอันนี้แหละ'' ''เลือกง่ายจังวะ'' ''ถ้าเลือกยาก ก็ใช้ความรู้สึกถูกใจแรกนี่แหละ'' ''แล้วซื้อให้มันไม่ซื้ออันที่มันชอบให้เหรอ'' ''อะไรที่ทศชอบติณก็ชอบด้วยไม่ใช่เหรอ'' ก็จริงอย่างที่ทะเลว่า ทะเลยิ้ม เรียกพนักงานมา ''เอาวงนี้แหละครับสองวง ขนาดนิ้ววัดของคนนี้เลย'' ''ตามมาทางนี้นะคะ'' ทศเดินตามพนักงานไปอย่างเก้ๆกังๆ ทะเลเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้ สักพักทศก็กลับมาพร้อมกับถุงแหวนในมือ ''แล้วต้องทำอะไรอีกวะ'' ''ก็เอาไปให้ไง'' ''ให้ไปเลยอะนะ'' ''ใช่ ไม่ต้องคิดเยอะหรอก ทำเลย'' ทั้งคู่กลับมาที่ลานจอดรถ ''ถ้างั้นเรากลับแล้วนะ สู้ๆอะ'' ทะเลโบกมือให้ หันหลังจะเดินจากไป ''เดี๋ยว'' ทศเรียกไว้ ทะเลหันกลับมา ''หืม'' ''ขอบใจ'' ทะเลยิ้มกว้าง ''ไม่เป็นไร เพื่อนกันต้องช่วยกันสิ เนอะ'' ทศยิ้มอ่อน ''เออ'' ทศขับรถกลับมาที่คอนโด ขึ้นลิฟท์ไปบนห้อง ถอดรองเท้าเดินไปที่ห้องนั่งเล่นก็ต้องรู้สึกประหลาดใจ ติณนอนหลับอยู่บนโซฟา ทศเดินไปนั่งลงข้างๆ เอานิ้วปัดผมตรงหน้าผากติณออก มองไปที่ถุงข้างตัวของติณ หยิบมาเปิดดู หยิบกล้องข่างในออกมา มองหน้าของติณแล้วยิ้ม นั่งเอาหลังพิงโซฟาตั้งค่ากล้องจนเสร็จ ยกขึ้นมาลองถ่ายวิวตรงหน้าต่าง มันเป็นรุ่นที่ทศอยากได้อยู่นานแล้วแต่ไม่ได้ไปซื้อสักที ทศหันกล้องมาทางติณแล้วกดถ่าย ดูรูปแล้วยิ้มออกมา เก็บกล้องลงในถุงตามเดิม ขึ้นไปนั่งบนโซฟาตรงปลายเท้าของติณ เขย่าตัวติณ ''อืออ'' ติณตื่น ค่อยๆลืมตาขึ้น ''เอ้า มึง'' ติณเลื่อนตัวขึ้นมานั่ง ''กลับมาเมื่อไหร่'' ''เพิ่งมา มึงมานอนในห้องกูได้ไง'' ''ห้องแฟนทำไมกูจะมานอนไม่ได้'' ติณกอดเอวของทศไว้แล้วเอนตัวซบ ''แล้วสอบมึงเป็นไง'' ''ก็โอเค'' ''ทำไมแค่โอเควะ'' ''เพราะมึงนั่นแหละ'' ''เพราะกู ทำไมวะ'' ''มึงจำไม่ได้จริงๆเหรอว่าวันนี้วันอะไร'' ''ก็วันศุกร์ไง'' ติณขมวดคิ้ว ''วันอะไร มึงนึกดิ๊'' ''วันที่4'' ''ควย'' ติณต่อยแขนของทศแล้วทำหน้างอน หยิบถุงกล้องส่งให้ทศ ''วันครบรอบสองเดือน ไอควาย'' ''ขอบใจ'' ทศรับไป ''อะ'' ติณหันไป ทศส่งถุงเล็กใบหนึ่งมาให้ ''ของกูเหรอ'' ตาของติณลุกวาวขึ้นมา ''เปล่า ของกู'' ''ไอสัส'' ติณทำหน้างอนต่อ ทศหยิบแหวนวงหนึ่งมาใส่ ''แล้วก็ของมึงด้วย'' ติณตาโต รีบรับถุงไป หยิบแหวนออกมามองแล้วสวม ''มึงจำได้เหรอ'' ''เออ ไม่เห็นต้องตื่นเต้นขนาดนั้นเลย'' ติณหัวเราะอย่างโล่งใจ ''แล้วกูน้อยใจอะไรทั้งวันวะเนี่ย'' ทศยิ้ม ดึงติณเข้ามา เชยคางติณดึงเข้ามาจูบ ''ทำไม มึงคิดว่าแฟนมึงจะจำวันครบรอบไม่ได้เหรอ'' ''เออ เพราะแฟนกูเป็นมึงนี่ไง'' ''หึ แล้วเป็นไง กูจำได้'' ''น่ารักที่สุดเลยครับ'' ''ขนลุก ไอเหี้ย'' ทศผลักติณออก ติณขำ ติณกอดเอวของทศไว้ ''ขอบคุณนะ ที่จำได้'' ทศเอามือสางผมของติณ ''มึงขอบคุณตัวเองเถอะ'' ทศลุกขึ้น ''กูหิวละ'' ''อยากแดกอะไรล่ะ'' ''กูให้มึงเลือก'' ''ถ้างั้น...'' ติณลุกขึ้นมา เดินเข้ามาหาทศ ทศถอยออก ''กินมึงได้ปะล่ะ'' ''พูดเหี้ยอะไร'' ''พูดตามมึงเป๊ะๆเลยครับพี่ทศ'' ''ขี้ก๊อปชิบหาย'' ''ทำไมอะ กินไม่ได้เหรอ'' ทศยิ้มมุมปาก กระชากคอเสื้อดึงติณเข้าไปในห้องนอน ผลักติณนอนลงไปบนเตียง ''มึงนี่มันกวนส้นตีนจริงๆเลยนะ'' ติณยิ้มกวนๆ ''มึงชอบ กูรู้'' ''เออ ชอบ'' ติณพลิกตัวเอาทศลงไปนอนข้างล่าง ''กูอะต้องอยู่ข้างบน'' ทั้งคู่มองหน้ากัน ทศยิ้มอ่อนๆ ติณโน้มหน้าลงไปจูบทศเบาๆ ทศเอามือจับท้ายทอยของติณกดลงไปแล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากของทั้งคู่เบียดกันอย่างแผ่วเบา ทศใช้นิ้วสางผมของติณ สอดลิ้นเข้ามารุกล้ำในปากของติณ ติณก็สู้กลับ ลิ้นของทั้งคู่พัวพันกันไปมา แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเร่าร้อน ลมหายใจอันร้อนผ่าวของทั้งคู่รดหน้ากัน ติณกัดริมฝีปากของทศแล้วดึง ทศกัดปากของติณตอบ พลิกติณลงมานอนด้านล่าง กดข้อมือของติณไว้กับที่นอน ก้มลงมาประกบปากจูบติณอย่างหนักหน่วงมากขึ้น ติณสอดมือเข้าไปใต้เสื้อ ลูบไล้แผ่นหลังกว้างของทศ ทศยื่นหน้าไปเลียใบหูของติณ ''อาา'' ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอหนา ดูดคอของติณจนเป็นรอยแดง เลิกเสื้อของติณขึ้น เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของติณ อกหนาไหล่กว้าง กล้ามแขนเป็นมัดๆ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพเซ็กซี่ ทศก้มหน้าลงไปดูดหัวนมของติณเน้นๆ "ซี้ดด'' ติณคราง ทศกัดหัวนมของติณแล้วดูดเน้นๆ ติณจิกผมของทศเพราะความเสียว ทศตวัดลิ้นเลยหัวนมของติณสลับข้างไปมา ลากลิ้นเลียลงไปตามร่องกล้ามหน้าท้องของติณ เอามือขยำเป้าของติณที่ตอนนี้แข็งเป็นลำ ดึงกางเกงขาสั้นของติณลง ควยใหญ่ยาว14นิ้วของติณที่แข็งเต็มที่เด้งออกมา จับควยของติณชักขึ้นลงใช้นิ้ววนตรงหัวควยที่มีน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้ม ทศเลื่อนตัวลงไป เอาควยติณเข้าปากแล้วดูด ''อูยยย'' ติณคราง เอามือจับหัวของทศไว้ ทศสอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้มเลียวนไปมา ถอกควยของติณลง เลียไปตามแง่งควย ตวัดลิ้นเลียหัวควยของติณรัวๆเน้นๆจนติณเสียวตัวงอ ทศตอนนี้ดูดควยเก่งขึ้นแล้วเพราะทำให้ติณ สายตาของทศที่มองช้อนขึ้นมานั้นเซ็กซี่จนติณเงียนไปหมด ทศจับลำควยของติณตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว ดูดเลียไข่ของติณจนชุ่ม ติณพลิกเอาทศลงมานอนข้างล่าง ไซร้ซอกคอของทศ ''อืออ'' ทศครางเสียงต่ำในลำคอ ติฯเลื่อนน้าลงไปขบกัดเป้าของทศ ถอดกางเกงของทศออก ควยใหญ่ยาว11นิ้วของทศแข็งโด่ ติณดูดควยของทศเน้นๆ ''อาา'' ทศครง จิกผมของติณไว้ เด้งเอวเย็ดปากติณอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก'' ควยทศใหญ่คับปากติณไปหมด ทศกระแทกควยเข้ามาในปากติณไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนติณสำลัก หน้าของติณที่มีควยตัวเองสอดเข้าออกปากทำเอาทศอารมณ์พลุ่งพล่าน ติณใช้ลิ้นเลียวนตรงหัวควย ทศเด้งเอวเย็ดเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''อ๊อก ออก'' ติณถอนปากออก น้ำลายไหลเยิ้มติดควยทศมา ติณเลื่อนตัวขึ้นมา เอาควยยัดตรงหว่างขาของทศ จับขาทศชิดกันบีบควยของติณแน่น ก้มลงมาจูบทศ เอามือจับควยทศชักว่าวไปด้วย ขยับเอวเย็ดช่องหว่างขาของทศ ''อืออ'' ติณครางในลำคอ เอวก็ยังไม่หยุดเด้าขาของทศ มือก็สาวควยของทศไม่หยุด ทั้งคู่จูบกันไปจ้องหน้ากันไป ใบหน้าหื่นๆของติณทำให้ทศมีอารมณ์ไปด้วย ติณเด้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''ซี้ดดด เสียวสัส'' ทศดึงติณลงมาจูบ เด้งเอวเย็ดมือของติณด้วย ทั้งคู่เหงื่อแตกไปทั้งตัว บรรากาศในห้องเองก็อบอ้าว ''อะ อ้าา!'' ''ซี้ดดด อูยยย!'' ติณน้ำแตกออกมาเลอะหว่างขาของทศ ทศเองก็แตกคามือของติณเช่นกัน ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วหลุดขำออกมา ''เหมือนโดนกูเย็ดมั้ย'' ติณถาม ''ไม่'' ทศดันหน้าของติณจนหน้าหงาย ติณทิ้งตัวลงมานอนข้างทศ ดึงทศเข้าไปกอดแน่น จูบหัวไหล่ของทศเบาๆ ทศลูบหัวของติณอย่างเอ็นดู มองดูแหวนของตัวเองและติณ ก่อนทั้งคู่จะผลอยหลับไป |