หมาป่าขี้เงี่ยน PT49 ลากรุ่นพี่ไปเย็ดกันหลังต้นไม้ (เลิฟ)

Kantanaty

$ G3 m6 T3 ?) i! [  {  j
0 `# r. v3 o2 u. l

) r: X6 [4 U& R& J' Y

เลิฟ

4 u/ P+ N2 `9 B5 @/ u

เดซี่

     เลิฟเดินมาโรงเรียนด้วยความรู้สึกกังวลในใจ ยังคงเครียดเรื่องจตุรเทพจนแสดงออกมาทางใบหน้า ชุดก็ร้อนและอึดอัด ไม่รู้ว่าทำไมวันนี้ถึงให้ใส่ชุดนักเรียนทางการมา เหมือนครูจะบอกแต่ว่าตอนนั้นเลิฟเอาแต่คิดเรื่องการประลองจนไม่ได้ตั้งใจฟัง ''เลิฟ!'' เลิฟตกใจเมื่อมีคนมาสะกิดจากด้านหลัง หันไปก็เจอกับเดซี่ที่ส่งยิ้มสดใสมาให้ ''อ้าว เดซี่'' ''หน้าเครียดแต่เช้าเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า'' เลิฟถอนหายใจ ''ก็เรื่องเดิมนั่นแหละ'' ''ยังไม่เลิกเครียดเรื่องประลองจตุรเทพอีกเหรอ'' ''อือ เราไม่ค่อยมั่นใจเลยน่ะ'' ''ทำไมล่ะ เลิฟออกจะเก่งนี่นา กลัวอะไร ยังไงก็ชนะอยู่แล้ว'' ''เดซี่ก็เว่อเกินไป เราไม่ได้เก่งขนาดนั้นหรอก'' ''ไม่เอาน่า ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ไม่สมกับเป็นเลิฟเลยนะ'' เดซี่ล้วงเอาดอกไม้ดอกเล็กสีขาวออกมาส่งให้เลิฟ เลิฟรับมาปักไว้ที่หน้าอก ''ทำไมเดซี่ถึงชอบดอกไม้นี้เหรอ'' ''มันคือดอกเดซี่เหมือนชื่อเรา อีกอย่างมันเป็นดอกไม้ที่เรียบง่าย สื่อถึงหัวใจที่ขาวบริสุทธิ์เหมือนกลีบของมันไงล่ะ'' ''ความหมายดีจัง'' ''เหมาะกับเลิฟดีออก'' เดซี่ดีดนิ้ว ดอกไม้นั้นขดก้านกลายเป็นเข็มกลัด เลิฟมองแย่างประหลาดใจ ''ทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ'' ''เราใช้พืชทำได้ทุกอย่างแหละ'' เดซี่ยิ้ม ทั้งคู่เดินไปตามทางเดินหินอ่อนจนถึงหน้าโรงเรียน มีรถบัสสีขาวจอดอยู่หลายคัน นักเรียนในชุดทางการหลายคนออกมายืนกันข้างหน้า ''วันนี้มีอะไรกันเหรอ'' เลิฟหันไปถามเดซี่ ''เลิฟลืมเหรอ วันนี้เรียนประลองนอกสถานที่ไง'' ''จริงด้วย'' เลิฟมองหาเพื่อนห้องตัวเอง แต่กลับพบว่าไม่ได้มีแค่เกรด10เท่านั้น ''พวกรุ่นพี่มาทำอะไรกันเหรอ'' ''เราไปกันทั้งเกรด10 11 เลย'' ''อ้าว เหรอ'' ''ใช่ คงเพราะเรื่องจตุรเทพนั่นแหละมั้ง เค้าเลยอยากให้ลองเรียนประลองด้วยกันดู'' ''ถ้าจะยืนคุยกันก็อย่าขวางทางคนอื่นสิ'' เสียงเรียบดังขึ้น ทั้งคู่หันไปมองก็เจอกับอัลฟ่าร่างสูงโปร่ง ใบหน้าเย็นชา มองมาที่ทั้งคู่ด้วยสายตาเย็นยะเยือก เลิฟจำได้ว่าคนคนนี้คือเกรด 11 ฟรอสท์ ผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อเป็นจตุรเทพเช่นเดียวกัน ''ขอโทษครับ'' เลิฟหลีกทางให้ แต่เดซี่เดินเข้าไปยืนประจันหน้ากับฟรอสท์ ฟรอสท์มองเหยียดเดซี่ ''ที่ก็มีตั้งเยอะแยะ เดินอ้อมพวกผมไปไม่ได้หรือไง'' เลิฟดึงชายเสื้อของเดซี่ ''แล้วทำไมต้องเดินอ้อมล่ะ พวกชั้นต่ำกว่าต้องหลบให้คนที่สูงกว่าสิ'' ''พวกชนชั้นสูงกว่ามันพิการกันหรือไงถึงเดินอ้อมไม่ได้'' ฟรอสท์ดูมีสีหน้าที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่ ''อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลยจะดีกว่า ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน'' ''กลัวมากเลยครับรุ่นพี่ ดูสิผมตัวสั่นไปหมดแล้ว'' เดซี่สั่นแขนล้อเลียน ใบหน้าท้าทาย ดวงตาของฟรอสท์ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีฟ้า เกิดไอเย็นขึ้นที่มือ เถาวัลย์เลื้อยออกมาจากเสื้อพันรอบแขนของเดซี่ ''พวกเธอตรงนั้นน่ะ! รีบมาขึ้นรถได้แล้ว!'' ครูตะโกนมาทำให้ฟรอสท์ปลดพลัง เดินชนไหล่เดซี่ไปที่รถ ''พวกอัลฟ่านี่มันน่าขยะแขยงจริงๆ'' เดซี่สบถ ''ไม่เอาน่า อัลฟ่าไม่ได้แย่ไปซะทุกคนหรอก เราไปซื้อขนมกันมั้ย'' ''อืม ไปสิ'' ทั้งสองเดินไปที่ร้านขายของในโรงเรียนซึ่งมีขายทุกอย่างตั้งแต่อุปกรณ์การเรียน เสื้อผ้านักเรียน อาวุธของมีคม แน่นอนว่าต้องมีขนมขายอยู่แล้ว เลิฟซื้อขนมที่ตัวเองชอบกินไปหลายอย่าง ราคานชอบบ่นว่าเลิฟกินขนมมากเกินไปไม่ดีต่อร่างกาย แต่ทำยังไงได้ ก็เลิฟชอบกินนี่นา ยังไงราคานก็คงไม่รู้หรอกเนอะ ''ซื้อมาเยอะจัง'' เดซี่ยกถุงของตัวเองขึ้นมาดูซึ่งเล็กกว่าของเลิฟมาก ''ซื้อมาเผื่อเพื่อนคนอื่นกินด้วยน่ะ'' ''ใกล้ได้เวลารถออกแล้ว เรารีบไปขึ้นรถเถอะ'' ''โอเค'' ทั้งคู่เดินไปที่รถบัสของเกรด10 เลิฟและเดซี่นั้นอยู่คลาสAซึ่งมีรถบัสพิเศษส่วนตัวซึ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันและดูหรูกว่าคันอื่นอย่างเห็นได้ชัด แต่ทั้งคู่เลือกที่จะนั่งรถบัสธรรมดาไปกับเพื่อนคลาสB ถึงทั้งคู่จะได้เลื่อนเป็นคลาสAแต่ก็ยังชอบสังคมในคลาสBมากกว่าอยู่ดี คนมานั่งกันอยู่เต็มคันรถแล้วจนไม่มีที่นั่งคู่เหลืออยู่เลย ''อะไรเนี่ย อดนั่งข้างกันเลย'' เดซี่บ่น ''ค่อยเจอกันตอนลงรถก็ได้ ไปหาที่นั่งใกล้ๆกันเถอะ'' ทั้งคู่เดินเข้าไปข้างใน มีที่นั่งเดี่ยวว่างอยู่ประปราย ''เดซี่!'' เบต้าคนหนึ่งเรียก เป็นเพื่อนในห้องที่มาคุยเล่นกับทั้งสองอยู่บ่อยๆ ''มานั่งนี่ดิ'' ''ได้ๆ'' เดซี่หันมาหาเลิฟ เลิฟยิ้มให้ ''ไปนั่งเถอะ เดี๋ยวเราหาที่นั่งเอง'' ''งั้นถึงแล้วรอหน้ารถนะ'' ''อื้ม'' เดซี่เดินไปนั่งกับเพื่อนคนนั้น ส่วนเลิฟเดินหาที่นั่งต่อ รถบัสคันนี้มองจากข้างนอกดูเป็นรถบัสธรรมดา แต่ข้างในกลับยาวกว่าที่คิดไว้มาก ยิ่งเดินเลิฟก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด เพราะคนบนรถไม่ได้มีแค่เพื่อนในห้องเท่านั้น มีเพื่อนห้องอื่นด้วย เลิฟตกเป็นเป้าสายตาของคนบนรถ คงเพราะชื่อเสียงของเลิฟที่ดังไปทั่วโรงเรียนด้วยนั่นแหละ ''นั่งด้วยกันมั้ยครับคนสวย'' ''มานั่งตรงนี้ดีกว่า'' พวกอัลฟ่าหุ่นล่ำต่างแย่งกัน บางคนก็จับแขนของเลิฟเลยก็มี เลิฟไม่ชอบเวลาถูกลวนลามจับเนื้อต้องตัวโดยไม่เต็มใจ เพราะทำให้เลิฟนึกถึงตอนที่ตัวเองยังไม่มีฝูงและโดนพวกอัลฟ่าข่มเหงอยู่ตลอด ''ไม่เอาน่า นั่งกับพวกเราสนุกแน่รับรองได้'' พวกนั้นดึงให้เลิฟลงไปนั่งกลางวงล้อม เลิฟพยายามที่จะลุกหนีแต่ก็ไม่กล้า ''เลิฟ''

หิน

     เลิฟหันไปมองตามเสียงเรียก หินโบกมือส่งยิ้มมาให้ ''ไปนั่งด้วยกันมั้ย'' ''ไปสิ'' เลิฟรีบลุกขึ้นเดินตามหินไป พวกอัลฟ่ามองหินด้วยสายตาไม่พอใจ ''เข้าไปนั่งข้างในเลย เดี๋ยวเรานั่งข้างนอกให้ ไม่งั้นพวกนั้นก็เดินมาอีก'' เลิฟพยักหน้าแล้วเข้าไปนั่งข้างในตามที่หินบอก ส่วนหินนั้นนั่งด้านนอกตรงทางเดิน หินเป็นเบต้า เรียนอยู่เกรด10คลาสBด้วยกันกับเลิฟก่อนที่เลิฟจะได้เลื่อนคลาสเป็นA หินเป็นคนที่เฟรนด์ลี่ เข้ากับคนอื่นได้ง่าย คอยสร้างเสียงหัวเราะให้กับคนในห้อง เรียกว่าเป็นความสบายใจของคนรอบข้างก็ได้ นอกจากนั้นยังเป็นผู้ชายที่ขี้เล่น แต่อบอุ่นชอบดูแลเอาใจใส่คนอื่น ''ขอบคุณนะหิน'' ''ไม่เป็นไรหรอก คงเบื่อแย่เลยเนอะ'' เลิฟยิ้มแห้ง ''ทำไงได้ล่ะ'' ''แต่เลิฟก็สวยจริงๆนั่นแหละ'' เลิฟที่เก็บกระเป๋าอยู่เลยไม่ทันฟัง ''หืม'' ''เปล่า ไม่มีอะไร เอาอะไรมามั่งเหรอ'' ''เราซื้อขนมมาด้วยอะ กินมั้ย'' ''เอาสิ'' เลิฟแกะขนมแล้วส่งให้หิน ''ทำไมหินไม่ใส่ชุดนักเรียนล่ะ'' ''อ๋อ เราไปซ้อมบอลมาน่ะ'' ''แล้วครูไม่ว่าเหรอ'' ''เค้าบอกใส่ชุดทางการหรือถ้ามีความจำเป็นก็ไม่ต้องใส่ก็ได้'' ''งี้เราไม่ใส่ก็ได้สิ'' ''ใช่'' ''โธ่ เราก็อุตส่าแต่งมาเต็ม รู้งี้ใส่ชุดธรรมดามาดีกว่า ร้อนมากเลย'' หินขำ ''ถอดเสื้อออกก่อนมั้ยล่ะ น่าจะใช้เวลาสักพักกว่าจะไปถึงนะ'' ''ก็ดี'' เลิฟถอดเสื้อคลุมตัวนอกของตัวเองอก เหลือแค่เสื้อยืดสีขาวบางๆ หินแอบมองลแกเข้าไปในเสื้ออย่างอดไม่ได้แต่ก็รีบหลบสายตา หยิบขนมยื่นให้เลิฟ เลิฟยื่นหน้ามากินจากมือของหินทำให้หินใจเต้นแรงนิดหน่อย เลิฟเงยหน้าขึ้นมามองหิน ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของเลิฟกระทบกับแสงแดดที่ส่องเข้ามาจนเป็นประกาย ''ร้อนเหรอหิน'' ''ห้ะ'' ''ทำไมหน้าแดงล่ะ'' หินเอามือจับหน้าตัวเอง ''สงสัยเราเล่นบอลมาแล้วเหนื่อยล่ะมั้ง'' ''เดี๋ยวก็เป็นลมแดดเอาหรอก'' เลิฟล้วงมือหยิบขวดน้ำเย็นในกระเป๋าออกมาแนบที่ข้างแก้มของหิน ''ให้ เราซื้อมาหลายขวด รีบกินก่อนเดี๋ยวมันไม่เย็น'' ''ขอบคุณนะ'' เลิฟยิ้ม เอาขนมขึ้นมานั่งกินบ้าง ''เป็นยังไงบ้างเหรอ โอเคขึ้นมั้ย'' หินชวนคุย ''หืม เรื่องอะไรเหรอ'' ''ก็เห็นช่วงนี้เครียกเรื่องจตุรเทพนี่'' ''อ๋อ ก็ยังกังวลอยู่นิดหน่อยแหละ แต่โอเคขึ้นมากแล้ว คงแค่ประหม่านั่นแหละ ก็แต่ละคนเก่งๆกันทั้งนั้น แถมเป็นรุ่นพี่ด้วย'' ''ไม่เห็นต้องกังวลเลย เลิฟเองก็เก่งนี่ เก่งกว่าเราด้วยซ้ำ'' ''ไม่หรอก ว่าแต่หินทำอะไรได้บ้างเหรอ'' ''ไม่ใช่พลังที่น่าสนใจมากหรอก สู้พลังเท่ๆของคนอื่นเค้าไม่ได้'' ''พลังทุกพลังน่าสนใจทั้งนั้นแหละ ทุกพลังต่างก็มีประโยชน์ของมันเองทั้งนั้น'' ''นั่นสินะ'' ''ใช้ให้ดูหน่อยสิ'' ''อื้ม'' หินหลับตาลง ลืมตาขึ้นมา ดวงตาของหินเปลี่ยนเป็นสีส้มสว่าง ''เฮ้ย!'' ''โอ๊ย!'' จู่ๆรถก็กระตุกอย่างแรงจนบางคนลอยจากเบาะ เลิฟเกาะไหล่ของหินเอาไว้ รถเคลื่อนไปต่อได้อย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ''ไม่มีอะไร แค่สะดุดหินเฉยๆ!'' คนขับตะโกนบอก หินหัวเราะเบาๆ ''หินทำเหรอ'' หินชี้ให้เลิฟมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่พื้นมีหินก้อนใหญ่มากมายเรียงกันอยู่ก่อนที่พวกมันจะค่อยๆหดตัวลง ''เราควบคุมหินได้ดั่งใจน่ะ'' ''เท่ดีออก ใช้หินทำอะไรก็ได้'' ''มันไม่พื้นฐานเกินไปเหรอ พลังควบคุมสรรพสิ่งเนี่ย'' เลิฟส่ายหัว ''เราว่าเท่ดีออก ดูแข็งแรงดีด้วย'' หินเกาหัวแก้เขิน ''อยากดูอะไรมั้ย'' ''อะไรเหรอ เอาสิ'' เลิฟตั้งใจมอง หินเอากรวดก้อนหนึ่งวางไว้บนมือ กำมือแล้วขยำไปมา ดวงตาของหินส่องแสงสีส้ม ก่อนจะแบมือออก กรวดก้อนนั้นกลายเป็นพลอยสีเขียวเม็ดเล็กส่องประกายสวยงาม ''สวยจังเลย มันคืออะไรเหรอ'' ''เค้าเรียกว่ากรีนแซฟไฟร์ อัญมณีแห่งสันติสุข'' ''หินสร้างมันขึ้นมาเหรอ'' ''เราแค่ขัดเกลาหินจนมันกลายเป็นอัญมณีเท่านั้นแหละ ไม่ได้สร้างขึ้นมาหรอก มันหาได้ง่าย แต่ก็สวยเหมือนสิ่งล้ำค่าหายาก'' หินยื่นให้เลิฟ ''เราให้'' ''เรารับไว้ไม่ได้หรอก'' ''ไม่ต้องเกรงใจ เราว่ามันเหมาะกับเลิฟดีนะ เลิฟชอบสีเขียวนี่'' ''รู้ได้ยังไง'' ''ก็เลิฟตาสีเขียว กระเป๋าที่เลิฟใช้ก็สีเขียว ของใช้หลายอย่างของเลิฟก็สีเขียว เราเลยนึกว่าเลิฟชอบสีเขียว ไม่ใช่เหรอ'' ''ใช่ เราชอบสีเขียวมาก ขอบคุณนะ จะเก็บไว้อย่างดีเลย'' เลิฟเอาพลอยนั้นใส่ไว้ในกระเป๋าเงิน เลิฟหันมามองหน้าหินแล้วขำ ''ยังไม่หายร้อนอีกเหรอ'' เลิฟยื่นมือมาจับหน้าของหินทำให้หินเขินจนทำอะไรไม่ถูก เลิฟทำจมูกฟุดฟิด ''แปลกแฮะ'' ''อะไรแปลกเหรอ'' ''ก็ปกติเบต้าจะมีกลิ่นเบาบางจนแทบไม่ได้กลิ่นเลยนี่ แต่เราได้กลิ่นหินนะ'' ''คงเพราะเหงื่อออกมั้ง แล้วมันเป็นกลิ่นอะไรเหรอ'' ''ขนมปังปิ้ง'' หินขมวดคิ้ว ''แล้วมันดีหรือเปล่า'' ''เราชอบนะ'' เลิฟพูดยิ้มๆทำเอาหินไปไม่เป็น ''หน้าแดงเชียวนะมึง'' เพื่อนที่เบาะหลังเกาะเบาะแซวหิน ''เสือกน่า'' หินดันให้เพื่อนกลับลงไปนั่งแต่เหมือนจะออกแรงมากไปหน่อยจนเพื่อนทะลุเบาะลงไป ''ไอเหี้ยหิน!'' ''เฮ้ย ขอโทษๆ'' หินรีบดึงเพื่อนขึ้นมา เลิฟพยายามกลั้นหัวเราะไว้ สักพักรถก็จอดที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ติดป่า ทั้งหมดลงไปข้างล่าง ''เราไปหาเดซี่ก่อนนะหิน'' ''เอ่อ อ่า'' ไม่ทันที่หินจะเรียกไว้เลิฟก็วิ่งไปแล้ว หินถอนหายใจอย่างเสียดาย เลิฟมาหาเดซี่ที่ยืนรออยู่ตรงหน้ารถ ''ไปนั่งกับใครมา'' ''นั่งกับหินน่ะ'' ''อ๋อ'' เดซี่มองไปที่หินที่ส่งยิ้มมาให้ เดซี่ยิ้มตอบ ''หินนี่น่ารักดีนะ'' เลิฟหันไปมองบ้าง ''อื้ม น่ารักดี'' ''เดี๋ยวจะให้ทุกคนเดินเล่นกันก่อนนะ ขอพวกครูเตรียมสถานที่ก่อน อย่าไปไกลกันนักล่ะ'' ครูประกาศ ''เราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ'' ''โอเค'' เดซี่แยกตัวไป เลิฟเริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆ ครั่นเนื้อครั่นตัวแปลก เลิฟรู้ทันทีว่ามันคือสัญญาณของอะไร รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นให้ไกลจากผู้คนมากที่สุดทันที เข้ามาในดงต้นไม้ใหญ่ ดีที่เลิฟนั้นฉีดยาคุมมาก่อนแล้ว แต่อาการฮีทก็ยังมีอยู่ดี คงจะวนมาถึงรอบเดือนแล้วสินะ เลิฟเอายาที่พกมาด้วยออกมากิน กลืนน้ำลายตามลงไป ยาตัวนี้เริ่มจะใช้ไม่ได้ผลแล้ว ต้องใช้เวลานานมากกว่ายาจะแสดงผล เลิฟเริ่มรู้สึกกางเกงในเปียก เริ่มหายใจแรงขึ้น ลมหายใจร้อนผ่าว จะทำยังไงดี ''อ้าว น้องเลิฟคนดังนี่นา''

ธันเดอร์

     อัลฟ่าร่างใหญ่กำยำเดินเข้ามา หน้าตาคุ้นๆเหมือนเลิฟเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ''เราน่าจะรู้จักพี่อยู่แล้วนะ'' เลิฟพยายามตั้งสติมองจึงเห็นว่าคือธันเดอร์เกรด11 ซึ่งได้รับการเสนอชื่อจตุรเทพเช่นเดียวกัน ''คนสวยมายืนลับๆล่อๆในป่าแบบนี้ ไม่กลัวโดนฉุดหรือยังไง'' ''ผมแค่ มาฉี่น่ะครับ'' เลิฟพยายามพูดไม่ให้เสียงสั่น แต่สายตาเอาแต่มองร่างกายล่ำๆของธันเดอร์ รูหีของเลิฟขมิบไปมาเหมือนกับว่าต้องการการเติมเต็มเดี๋ยวนี้ กลิ่นฟีโรโมนของเลิฟเริ่มแรงขึ้นและกระจายออกเป็นวงกว้าง กลิ่นหอมเหมือนมิ้นท์ลอยเข้าจมูกของธันเดอร์ ธันเดอร์มองเลิฟเมื่อเห็นอาการจึงรู้ว่าเลิฟนั้นกำลังฮีท ธันเดอร์ยิ้มมุมปาก ''พี่รู้ว่าใครๆเห็นพี่ก็อดใจกันไม่ได้ทั้งนั้นแหละ แต่ไม่คิดเลยว่าจะขนาดนี้'' ธันเดอร์เดินเข้ามาใกล้ กลิ่นตัวของอัลฟ่ายิ่งเร่งปฏิกิริยาความเงี่ยนของเลิฟขึ้นไปอีกจนทนไม่ไหว หน้าของเลิฟตอนนี้นั้นเยิ้มมาก ธันเดอร์เห็นเลิฟแบบนั้นก็เงี่ยนขึ้นมาเหมือนกัน ควยในกางเกงเริ่มตั้งตามสัญชาตญาณ ''ถ้าต้องการขนาดนั้นจะสนองให้ก็ได้นะ เห็นว่าน่ารักหรอกนะเนี่ย'' ''ดีครับ'' เลิฟเกี่ยวคอเสื้อลากธันเดอร์มาหลังต้นไม้ "โห ใจเย็นๆสิ ไม่คิดว่าจะร้อนแรงขนาดนี้นะเนี่ยหนูเลิฟ" เลิฟเงยหน้าขึ้นมามอง ใบหน้าของเลิฟตอนนี้ช่างยั่วยวนซะเหลือเกิน ใบหน้าและหูแดงผ่าวบวกกับสายตาหยาดเยิ้มทำเอาธันเดอร์เงี่ยนขึ้นมาทันที "พูดอะไรก็ไม่รู้" น้ำเสียงอ้อนของเลิฟนั่นอีก เลิฟดึงธันเดอร์ลงมาประกบปากจูบ ธันเดอร์เองก็สนอง เอามือโอบเอวของเลิฟเข้ามาประชิดตัวแล้วจูบตอบ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ธันเดอร์สอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับเลิฟ เลิฟเองก็สู้กลับ ลิ้นของทั้งสองฟาดฟันกันไปมา แลกลิ้นปลกน้ำลายกันอย่างเร่าร้อน ธันเดอร์ถอดเสื้อของเลิฟออก กลิ่นฟีโรโมนหอมเหมือนทิ้นท์สดชื่นฟุ้งกระจายไปทั่ว ปลุกความเป็นอัลฟ่าในตัวของธันเดอร์ เมื่อสูดเข้าไปก็รู้สึกเงี่ยนไปหมด ไหนจะเอวบางๆและผิวขาวอมชมพูเนียนนุ่มของเลิฟอีก ธันเดอร์ยื่นหน้าไปเลียหูของเลิฟ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอ เลื่อนลงมาที่ซอกคอขาว "อึก อืออ" ดูดคอของเลิฟจนเป็นรอยจ้ำแดง เลื่อนหน้าลงไปดูดหัวนมสีชมพูระเรื่อของเลิฟ กลิ่นตัวของเลิฟยิ่งทำให้ธันเดอร์อารมณ์พลุ่งพล่าน ธันเดอร์เลื่อนตัวขึ้นมา ดึงเลิฟเข้าไปจูบอีกครั้ง เลิฟดันธันเดอร์หลังชนต้นไม้ เลื่อนตัวลงไป ถอดกางเกงของธันเดอร์ ควยธันเดอร์แข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาว กลิ่นสาปอัลฟ่าทำเอาเลิฟเงี่ยนหัวหมุน เลิฟดึงกางเกงในของธันเดอร์ลง ควยยาวใหญ่12นิ้วเด้งออกมาโด่ชี้หน้าเลิฟ ลำของมันอวบโตมีเส้นเลือดปูดโปน หัวควยแดงโผล่ออกมาจากหนังหุ้มเล็กน้อย เลิฟเอาควยธันเดอร์เข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ "ซี้ดดด" ธันเดอร์คราง เลิฟสอดลิ้นเข้าไปเลียวนใต้หนังหุ้ม ลิ้มรสน้ำหล่อลื่นที่เยิ้มตรงปลายหัว ถอกควยของธันเดอร์ลง หัวควยบานแดงโผล่ออกมา เลิฟเลียไปตามแง่งควย จับควยตั้งตรงลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ธันเดอร์จนชุ่ม ธันเดอร์จับหัวเลิฟไว้ เด้งเอวเย็ดปากเลิฟไม่ยั้ง "อ๊อก ออก ออก" ควยธันเดรอ์ใหญ่คับปากเลิฟไปหมด แทงเข้ามาลึกจนเลิฟสำลักน้ำตาเล็ด "ฮ้าา" ธันเดอร์ถอนควยออก น้ำลายเลิฟไหลเยิ้มติดควยธันเดอร์มา ธันเดอร์จับควยแฉะๆตีหน้าเลิฟจนสั่น เลิฟยิ้มพอใจ "ร่านเหมือนกันนี่นา" ธันเดอร์จับเลิฟยืนขึ้น โก้งโค้งจับต้นไม้ไว้ เอาควยถูไปมาตรงรูของเลิฟที่น้ำเยิ้ม ธันเดอร์ดันเข้าไปได้สุดลำอย่างง่ายดาย "อาา" ควยธันเดอร์ทั้งใหญ่และยาว แทงเข้ามาลคกจนเลิฟทั้งจุกทั้งเสียว จับเอวของเลิฟไว้แล้วเด้งเอวเย็ดเป็นจังหวะ "อะ อาาา อืออ" "ซี้ดดด แน่นดีชิบ" รูหีเลิฟทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของธันเดอร์อย่างบ้าคลั่ง ธันเดอร์เร่งจังหวะ ซอยหีเลิฟอย่างเมามันส์ ควยธันเดอร์แทงเข้ามาลึกกระแทกจุดเสียวของเลิฟจนเสียวไปหมด กลิ่นฟีโรโมนของทั้งสองผสมปนกัน เร่งอารมณ์ความเงี่ยนของทั้งคู่ขึ้นไปอีก ธันเดอร์กระแกควยเข้ามาไม่ยั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า ควยเลิฟแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว ธันเดอร์กระแทกแรงและเร็วขึ้นอีก "อ๊ะ อึก อือออ!" เลิฟควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด ธันเดอร์ซอยไม่ยั้ง "อาาาา ซี้ดดดด!" ธันเดอร์ตอกควยเข้ามาสุดลำ ควยขยายใหญ่ขึ้นล็อคกับหีของเลิฟ น้ำควยขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเข้ามา ธันเดอร์อุ้มเลิฟขึ้นเอาขาเกี่ยวเอวตัวเองไว้ โก้งโค้งแล้วเด้าอย่างเมามันส์ทันที "อ๊ะ อา อึกกก" "อูยย" ธันเดอร์ตอกควยเข้าทาอย่างเร็วและแรง กระทุ้งจุดเสียวของเลิฟซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเสียวแทบขาดใจ "อ๊ะ อาาา" เลิฟควยกระตุกน้ำแตกออกมาเลอะหน้าตัวเอง ธันเดอร์ซอยรัวขึ้นอีก "ซี้อออ อ้าาาาา!" ธันเดอร์ควยขยายใหญ่ขึ้น ปล่อยน้ำควยมากมายเข้ามาในหีของเลิฟจนอุ่นไปหมด ค้างอยู่อย่างนั้นสักพักจึงถอนควยออกได้ รูหีเลิฟบานเป็นรูร่องควยของธันเดอร์ ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นทะลักออกมาเลอะพื้นหญ้า เลิฟดันธันเดอร์ออก เริ่มได้สติมากขึ้น เอาผ้าเช็ดทำความสะอาดตัวเอง ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย "ขอบคุณที่ช่วยนะ" "ไม่เป็นไรหรอก แต่ไม่นึกเลยว่าเลิฟจะลามกขนาดนี้" "เราเลือกได้ที่ไหนล่ะ มันเป็นไปตามสัญชาตญาณนี่นา" เลิฟพูดยิ้มๆ ธันเดอร์จับข้อมือของเลิฟไว้ "เราคิดไว้แล้วว่าเลิฟเองก็ชอบเรา ใครก็ชอบเราทั้งนั้นแหละ ถ้างั้นวันเสาร์นี้..." "เราไม่ได้ชอบธันเดอร์แบบนั้นหรอก แค่ช่วยๆกันแบบเพื่อนเท่านั้นเอง" ธันเดอร์งงมาก ปกติแล้วโอเมก้าต้องไม่ขัดอัลฟ่าไม่ใช่หรือไง "แต่เลิฟเป็นโอเมก้านี่" "แล้วยังไงเหรอครับ" "แล้วยังไง?" "ไปกันเถอะ เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะรอนะ" "เอ่อ อ่า โอเค" ธันเดอร์แต่งตัวเดินตามเลิฟไปอย่างงงๆ

     เลิฟเดินกลับมาหาเดซี่ที่รออยู่ที่เดิมกับหิน ''อ้าว เลิฟ ไปไหนมา เราหาตั้งนาน'' ''เดินไปไกลนิดหน่อยน่ะ เลยหลง'' ''แล้วเป็นยังไงบ้าง'' หินถามด้วยความเป็นห่วง ''เราโอเค'' ครูเรียกให้นั่งเรียนทุกคนไปนั่งรวมกันเป็นวงกลมล้อมสนามประลองขนาดย่อมที่ครูเซ็ตอัพขึ้นมา ''อย่างที่เรารู้กัน การคัดเลือกจตุรเทพรอบแรกจะจัดขึ้นในอีก4วันเท่านั้น'' นั่นสินะ เหลือเวลาอีกแค่4วันก็จะถึงการประกาศคู่ประลองแล้ว เลิฟไม่รู้เลยว่าจะได้สู้กับใคร อีกฝ่ายใช้พลังแบบไหน ''การประลองถูกจัดขึ้นข้ามสายชั้น วันนี้เลยอยากจะพานักเรียนทุกคนมาลองประลองกันข้ามสายชั้นดูบ้าง เพื่อให้รู้ว่าความสามารถและทักษะการต่อสู้ไม่ได้วัดกันแค่ที่เกรด คลาส หรืออายุ แต่อยู่ที่ประสบการณ์ของคนคนนั้นต่างหาก เอาล่ะ ครูขอตัวแทนจากเกรด11หนึ่งคน'' อัลฟ่าคนหนึ่งที่ครึ่งตัวเป็นจักรกลก้าวออกมายืนบนสนาม ''เอส เกรด11'' ครูประกาศชื่อของอัลฟ่าคนนั้น เพื่อนๆต่างส่งเสียงเชียร์กันใหญ่ ''แล้วตัวแทนจากเกรด10ล่ะ'' ทุกคนเงียบ ไม่มีใครกล้าไปสู้กับอัลฟ่าเกรดที่สูงกว่ากันหรอก ''ไปสิ'' เดซี่ดันหลังเลิฟ ''เราไม่อยากสู้น่ะ อยากดูมากกว่า'' ''เลิฟ ไปสิ'' ''นั่นสิ ต้องเลิฟแล้วแหละ'' เพื่อนในห้องเริ่มกดดันเลิฟ เพราะเลิฟนั้นได้เป็นตัวแทนแข่งจตุรเทพด้วยนั่นแหละ แต่เลิฟนั้นไม่อยากสู้ ไม่ใช่ว่าทุกครั้งเลิฟจะต้องเป็นคนสู้สักหน่อย แต่เลิฟเองก็ไม่อยากให้เพื่อนผิดหวัง แม้จะไม่อยากสู้แต่ก็ดันตัวลุกขึ้น ''หิน เกรด10'' หินดันเลิฟให้นั่งลงแล้วเดินตัดหน้าออกไปก่อน พวกเกรด11เห็นเบต้าเดินออกมาก็ขำหัวเราะเยาะกันใหญ่ ''วู้ววว'' เดซี่ปรบมือส่งเสียงดังเชียร์ เพื่อนคนอื่นจึงปรบตาม เลิฟเองก็ปรบด้วย หินยิ้มให้ หินเองก็ไม่ได้อยากออกมาเหมือนกัน แต่พอเห็นเลิฟทำหน้าแบบนั้นแล้วตัวมันก็ขยับไปเอง ''กฏยังคงเป็นแบบเดิม ห้ามถึงแก่ชีวิต สู้ให้เต็มที่ เริ่ม!'' เอสติดเครื่องยนต์แล้วพุ่งใส่หินทันที หินหลบได้อย่างคล่องแคล่ว หินนั้นแม้จะเป็นแค่เบต้าแต่ก็เป็นนักกีฬาฟุตบอลประจำโรงเรียนที่ไปแข่งคว้าชัยชนะมาแล้วหลายรายการ ทักษะทางด้านร่างกายถือว่าเป็นเลิศไม่แพ้พวกอัลฟ่าเลย เอสยื่นแขนออกมาแล้วยิ้งเลเซอร์ใส่หิน หินปากรวดออกไป มันขยายใหญ่รับกระสุนนัดนั้นไว้แล้วแตกกระจายก่อให้เกิดควันฟุ้ง หินพุ่งทะลุควันออกมา แขนข้างหนึ่งถูกหุ้มด้วยหินแกรนิตสีดำ ซัดเข้าเต็มหน้าของเอสจนเอสไถลไปกับพื้น ''ไอสัสนี่'' เอสลุกขึ้น ขาติดไอพ่นพุ่งเข้าเตะที่สีข้างของหินอย่างแรง หินที่ไม่ทันตั้งตัวรับแรงนั้นเข้าไปเต็มๆจนเสื้อขาดเกิดรอยแผลไหม้ตรงเอวจากแรงเตะ เลิฟมองอย่างเป็นห่วง สีหน้าของหินแสดงออกชัดเจนว่าเจ็บมาก พวกเกรด11โห่ร้องใส่หิน ดวงตาของหินเปลี่ยนเป็นสีส้ม หินใช้ฝ่ามือตบที่พื้นสนาม สนามประลองแตกออกเป็นเสี่ยงๆทำให้เอสตกลงไปข้างล่าง เศษหินมากมายลอยขึ้นไปบนฟ้า ขยายจนใหญ่บังแสงจนมิด หินชี้ไปที่เอสแล้วตบพื้น หินพวกนั้นพุ่งเข้าใส่เอสอย่างจังจนจมดินท่ามกลางพวกเด็กเกรด11ที่มองอย่างตกตะลึง ''ไม่ตายหรอก เล็งแล้ว'' หินบอก เอามือจับเอวที่เจ็บแสบ ''หิน เกรด10 ชนะ'' เด็กเกรด10ส่งเสียงดีใจกันใหญ่ เข้าไปตบบ่าห้อมล้อมหิน เลิฟจับมือดึงหินออกมาจากผู้คน ''เมื่อกี๊เป็นไง เท่ปะ'' หินถามยิ้มๆ ''เท่มาก'' เลิฟยื่นมือไปจัดผมที่ยุ่งให้หิน ''เจ็บมั้ย'' เลิฟดูแผลที่เอว ''ก็นิดหน่อย'' ''ไม่นิดละมั้ง เลือดออกด้วย อยู่นิ่งๆนะ'' เลิฟเอามือจับที่แผลของหินเบาๆ ''ซี้ด เจ็บ'' ''แปปเดียว'' ดวงตาของเลิฟเปลี่ยนเป็นสีเขียวส่องสว่าง รอยแผลของหินค่อยๆจางลง จนมันหายไปเหลือทิ้งไว้แค่แผลเป็นบางๆ สัมผัสจากมือของเลิฟนั้นนุ่มมากจนหินเสียวท้องน้อย ''เดี๋ยวเย็นนี้รอยแผลเป็นก็น่าจะหายไปแล้ว'' ''ขอบคุณนะ'' ''ขอบคุณหินมากกว่า'' ''ขอบคุณเราทำไม'' ''ไม่บอก'' เลิฟแลบลิ้นใส่ ''เอ๊า'' ''ไปกินข้าวกันเถอะ'' ''อื้ม'' ทั้งคู่เดินกลับไปรวมตัวกับเดซี่ก่อนจะไปนั่งกินข้าวด้วยกัน มีการเรียนการสอนศิลปะป้องกันตัวอีกนิดหน่อยก่อนที่ทุกคนจะขึ้นรถกลับ คราวนี้เดซี่กับเลิฟได้นั่งด้วยกันแล้ว หินเดินตามขึ้นมาทีหลังทำให้ไม่มีที่นั่ง ''หินจะไปนั่งไหนเหรอ'' เลิฟถาม ''คงจะไปหานั่งกับคนอื่นเอานั่นแหละ'' เดซี่มองหินแล้วลุกขึ้น ''เรานึกขึ้นได้ว่าลืมของไว้กับเพื่อนอะ เดี๋ยวเราไปเอาก่อนนะ หินนั่งตรงนี้เลยก็ได้ เจอกันที่โรงเรียนนะ'' ''อ้าว เดซี่'' เดซี่เดินออกไป แต่ก็ตบไหล่หินเบาๆด้วย ''เรานั่งได้มั้ย'' ''ได้สิ นั่งเลย'' เลิฟเอากระเป๋าออกให้หินนั่งด้วย หินนั่งลง เอาน้ำออกมากิน ''ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย'' หินส่ายหัว ''ได้เลิฟรักษาจะไปเจ็บได้ยังไงล่ะ อยากเป็นแผลอีกเลยเนี่ย'' ''พอเลย เจ็บตัวมันสนุกนักหรือไง'' หินขำ ''เดียววันประลอง เราจะไปเชียร์นะ'' ''เรายังไม่แน่ใจเลยว่าตัวเองอยากได้ตำแหน่งนี้หรือเปล่า'' ''ทำไมล่ะ'' ''เรา ไม่รู้สิ'' ''ถึงคนอื่นจะมั่นใจในตัวเลิฟเป็นร้อยคน ถ้าเลิฟไม่มั่นใจในตัวเองมันก็เท่านั้นนะ ใช่มั้ยล่ะ'' หินเอามือแตะบ่าของเลิฟ ''ถ้าเลิฟได้ตำแหน่งนั้นมามันแปลว่าเลิฟเหมาะสมกับมัน ไม่เห็นต้องคิดมากเลย'' หินเอาก้อนหินเล็กๆออกมา มันค่อยๆบิดเบี้ยวจนกลายเป็นรูปหัวใจ ''เห็นมั้ย ขนาดหินยังบอกว่าเลิฟเหมาะสมเลย'' เลิฟหัวเราะ เอาหินก้อนนั้นมาถือไว้ ''ขอบคุณนะ'' หินยิ้ม ระหว่างทางเลิฟเริ่มเครียดน้อยลงแล้ว กังวลเรื่องการเตรียมตัวแทนว่าจะต้องฝึกหนักก่อนการประลอง กินขนมไปด้วย พอท้องอิ่มก็เริ่มง่วง บวกกับวิวตอนพระอาทิตย์ตกนอกหน้าต่างอีก เลิฟนั่งสัปหงกจนหินที่เล่นเกมอยู่สังเกตได้ ลังเลนิดหน่อยก่อนที่จะยื่นมือมาจับหัวเลิฟให้ไปซบไหล่ของตัวเอง เอามือปัดผมที่ปรกหน้าของเลิฟออก ยื่นหน้าไปใกล้หูของเลิฟ ''ชอบนะ'' หินถอนหายใจออกมา หินแอบชอบเลิฟตั้งแต่เห็นครั้งแรกตอนวันประลองคัดคลาสแล้ว พอได้อยู่ห้องเดียวกันหินดีใจมาก คอยแอบมองเลิฟอยู่ตลอด จดจำทุกรายละเอียดของเลิฟ แต่หินรู้ตัวดีว่าเลิฟคงไม่ชอบหินหรอก คนอย่างเลิฟเหมาะสมกับคนอื่นที่ดีกว่าหิน เป็นพวกอัลฟ่าที่ปกป้องดูแลเลิฟได้ และแข็งแกร่งเหมาะสมกับเลิฟ อย่างน้อยก็ขอให้เป็นอัลฟ่าที่นิสัยดีหน่อยละกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าหินต้องเลิกชอบนี่นา หินเอนหัวซบกับเลิฟ นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวไปตลอดทาง

Kantruk

ขอบคุณครับ

Kantanaty

{:7_299:}

teecga25341991

ตอนหน้าขอ อาทพสุพนะ

Kantanaty

{:7_295:}

Kantanaty

{:7_311:}

audiwoods

ชอบหินครับ​ ความคิดความอ่านดีครับ

Kantanaty

{:7_295:}

hello_lovestory

ตอนนี้มุ้งมิ้งไปหมด

lekthai

เลิฟอะไรกัน ก่ากั้นไปแล้ว ราคานต้องตีก้นแล้ว

Kantanaty

{:7_307:}

youfme

นึกว่าจะกับหิน ปรากฎเป็นอีกคน 555 หินจะมีบทบาทอะไรในอนาคตอีกไหม รู้สึกเป็นคนดีกับเลิฟคนหนึ่ง

Kantanaty

{:7_299:}

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

ten.nxxvx

เลิฟ ฮอตเกิ๊นนนน ตาลุงสองคนที่ฝูง หึงตายละมั้ง 555555 หินระวังตัวดีๆ
ธันเดอร์ ฟรอตมั่นมาก เดซี่จัดการ

Kakaonine

คิดถึงเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

Kantanaty

{:7_295:}

tazman

แอบรักข้างเดียว สงสารหินอ่ะ

Kantanaty

{:7_295:}

montree254

หิน ระวังพี่ใหญ่ในฝูงเล็งนะ55555