ลมฝนกับสายฟ้า รักไร้ศักดินา ตอนที่ 4 ฝนคู่กับฟ้า

MaxKPC

เช้าวันต่อมา

โห่..............ฮิ้ววววววววววว  เสียงโห่สามลาพร้อมทั้งเสียงแห่แตรวงเท่งมงกลองยาว ก็ดังขึ้นที่หน้าของลมฝน
ซึ่งลมฝนก็ยังนอนอยู่กับสายฟ้าที่โซฟา
"เสียง อะไรดังลั่นแต่เช้าอ่ะนาย"
"มีคนมาขอคุณหละมั้ง"
"เฮ้ยย ใครจะมา"

ลมฝนตกใจพร้อมสะดุ้งตื่นขึ้นมา และแล้วนุ๊กนิ๊กก็วิ่งมาหน้าตาตื่น โดยมีเฮียฮ้อ เพลงแคน และโจโจ้วิ่งตาม
มาด้วย
"แย่แล้วค่ะ แย่แล้วค๊าาาาาาา คุณนายขา คุณผู้ชาย"
"อะไรของแกนางนุ๊กนิ๊ก เเล้วใครมาโหวกเหวกโวยวายที่หน้าบ้าน แล้วนี่พวกแกมาบ้านฉันทำไมแต่เช้า"
"ก็มาขอแม่น้อยสิจ๊ะ"
"ทะลึ่งละไอ้เฮีย...ฮ้อ"
"แม่น้อยก็ เว้นซะนาน"
"มีขบวนขันหมากคุณชายอะไรสักอย่างที่มากับลุงจันทร์หนวดเขี้ยวอะครับ บอกจะมาขอหมั้นคุณลมฝน"
"ห๊าาา บ้าไงใครจะหมั้น แม่ไปตกลงอะไรไว้หรือเปล่าครับ"
"บ้าเหรอเรื่องใหญ่ขนาดนี้ แม่ก็ต้องปรึกษาพ่อแกก่อนสิ แม่ว่าคุณชายลุงจัดการเองแน่นอน"
"นั้นเอาวิธีผมละกัน"
"วิธีอะไรว่ะไอ้โจโจ้"
"นั่นดิ"
เพลงแคนกับสายฟ้าเอ่ยถาม......

"ก็ในเมื่ออาตุ๊กกับน้าน้อยก็เปิดโอกาศให้ไอ้สายฟ้าคบกับคุณลมฝนแล้ว นั้นเราก็จัดฉากเลยสิครับว่าเมื่อคืน
ไอ้สายฟ้ากับคุณลมฝนมีอะไรกันแล้ว"
"ลูกฉันก็เสียหายสิ"
"มันเสียตั้งแต่นอนในอ้อมกอดไอ้สายฟ้าแล้วแม๊"
"แกไม่ต้องมาเล่นเสียงเลยตาตุ๊ก มันก็เป็นทางเดียวที่จะทำให้ทางนั้นเชื่อใจว่าลูกกับนายสายฟ้า โอ๊ยตามแผน"
"นั้นคุณลมฝนถอดเสื้อกับกางเกงออกเลยครับไอ้สายฟ้าด้วยเอาแบบกระจาย"
"ไม่ได้ ฝนไม่ได้ใส่บ็อดเซอรืทับในถอดเกงก็เกงในเลยนะ"
"นางนุ๊กนิ๊ก ขึ้นไปห้องตาฝนแล้วเอากางเกงลงมาให้ตาฝนเปลี่ยน ส่วนแกกับพวกเฮียออกไปขัดขวางไว้ก่อน
เดี๋ยวฉันกับตาตุ๊กจะตามออกไป"
"ได้เจ้าค่ะคุณนายขา"

ทั้งหมดต่างเตรียมแผนการพร้อม
"นายสายฟ้า นายถอดเกงออกมาทำไม"
"สมจริงไงคุณ ปกติก็ต้องใส่เเค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวนอนอยู่เเล้ว ผมว่าคุณยังไม่เนียนนะ แค่เสื้อเชิ้ดกับบ้อกเซอร์
มันต้องมีรอยแดงตรงคอ"
"แล้วเอ็งจะมีลูกปืนบนกระบาล ข้ากับแม่น้อยอนุญาตให้คบกันได้ก็ไม่ได้หมายความเอ็งจะเจาะไข่แดงลูกข้าได้
นะไอ้สายฟ้า"
"ขอโทษครับอา"
"ลมฝน แม่กับพ่อรักลูกมาก ๆ นะ ที่นี้ก็อยู่ที่ลูกสองคนแล้วหละว่าจะทำอย่างไรให้พ้นวิกฤตนี้ได้"
"ผมไม่ยอมเสียคุณลมฝนเเน่นอนครับ น้าน้อย"

ที่หน้าบ้าน
"หยู๊ดดดดดดดดดดดดดดหยุด"
"นี่อะไรของพวกแกฮะไอ้พวกจิ้งเหลนหนีน้ำเหนือ"
"แหม่....คุณชายลุงปากแบบนี้ตกตบด้วยจูบ"
"ฉันเพื่อนเล่นแกเหรอไอ้เฮียยยยยยยยย ฮ้อ"
"แหม่ ลากซะยาวเลยนะขอรับคุณชายลุง"
"คุณชายลุงค่ะ พวกนี้ใครค่ะ ดูกันดานจัง"
"นั่นสิค่ะคุณชายพี่ หม่อมปวดหัว"
"ชนชั้นล่างหนะคับคุณชาย อย่าสนใจเลยครับหม่อม นี่....หลีกทางไป ฉันจะเข้าบ้านน้องสาวฉัน"
"เดี๋ยวลุง ลุงจะมาทำอะไรบ้านนี้ไม่ทราบครับ"
"ยกขันหมากมาแบบนี้ ฉันคงมาไหว้บรรพบุรุษสาร์ทจีนมั้ง เออ... โง่จัง"

โจโจ้เจอคุณลุงตอบมาอย่างนี้ สงสัยต้องจัดกลับ....
"ตายละคุณลุง คุณลุงรู้จักขันหมากกด้วยเหรอครับ"
"ทำไมฉันจะไม่รู้"
"ก็เห็นอยู่มานานไม่มีคนเอา ผมก็นึกว่าลุงจะลืมคำว่าแต่งงานไปแล้วซะอีก เอ๊...ป่านนี้ฝ่อหมดแล้วมั้ง"
"แก... ไอ้เด็กปากหมา ลามปาม ฉันเพื่อนเล่นแกเหรอ"
"เอ๊ะอะโวยวายอะไรกันแต่เช้า อ้าวคุณชายพี่ คุณชายปฐวี หม่อมศิณี สวัสดีค่ะ"

แม่น้อยเดินออกมาจากทางหลังบ้านพร้อมกับพ่อตุ๊กพอดี ตีเนียนว่าทำกับข้าวอยู่
"มาแล้วเหรอแม่น้อย อะแล้วนี่ผัวเธอเขาทำไร"
"ป๊าดดดดดด คือสิปึกแท้ นี่ลุง อาตุ๊กใส่ผ้ากันเปื้อน ถือตะหลิวออกมาแบบนี้ ไปล้างป่าช้ามั้งครับ"
"แก ไอ้เด็กปากเสีย"
"เฮ้ย....ไอ้โจ้ พูดงั้นไม่ได้ คุณชายพี่เมียกูเขาผมบนผมล่างสองสีหมดแล้วนะ มึงต้องให้เกียรติ"
"อ้าว คุณชายเหน่งปกติย้อมบ่อยไม่ใช่หรือครับ"
"เฉลิมชัยมงคลกิจ(คนขับรถคุณชายปฐวี) ไม่หยาบคายกับคุณชายลุง เดี๋ยวชายจะไล่แกออก"
"ประทานโทษครับ"
"เอาหละ ๆ นั้นเชิญทุกคนเข้ามาในบ้านก่อนนะคะ เชิญค่ะเชิญค่ะ"

เมื่อเข้ามาถึงและเปิดประตู.....
"ว๊ายยยยย คุณพระ นี่มันอะไรกันเนี่ย น้อย...." ขบวนขันมากตากตกใจ เมื่อเห็นลมฝนนอนอยู่ในอ้อมกอด
ของสายฟ้าที่ใส่เพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว แถมยังมีเกงในลักษณะโยนทิ้งไว้ตรงประตู เสื้อผ้าทั้งคู่กระจายเต็ม
ไปทั้งห้องนั่งเล่น ส่วนลมฝนมีเพียงเสื้อกล้ามกับเกงบ็อกเซอร์ที่นุ๊กนิ๊กหยิบลงมาให้สร้างภาพ แม่น้อยเลยเล่น
ละครเวทีซักหน่อย.....

"ตายแล้วนี่มันอะไรกัน เมื่อคืนแกไม่ได้กลับบ้านายหรือ นายสายฟ้า เมื่อคืนแกกับตาฝน"
"ใช่ครับแม่ยาย เมื่อคืนน้ำฝนฉ่ำ หวาน และเย็นมากกกกกกครับ"
"โอ๊ะ ฉันจะเป็นลม"
"น้อย น้อย มาช่วยกันก่อนน้อยเป็นลม"
"ป๊าดดดด คือสิอยากเอารางวัลออสก้าปาใส่คุณนายน้อย เนียนจริง" นุ๊กนิ๊กกระซิบกับพวกพ่อตุ๊ก เมื่อ
แม่น้อยตีบทได้เนียนมาก

"นี่มันอะไรค่ะคุณลุง ชายงง ปวดหัวตรึบ ๆ ไปหมดละค่ะ"
"ลมฝน หลานทำตัวแบบนี้ได้ไง หลานรู้ไหมว่าพี่ชายปฐวีจะมาขอหมั้นหลาน แต่ดูหลานทำสิ อย่างกับนาย
โรมเมือง"
"เอ้า ลุง ไหงพูดงี้ เคยเป็นมาก่อนเหรอถึงรู้" โจโจ้พูดขึ้น คุณชายลุงจึงสวนกลับไปว่า....
"หุบปากไปเลยไอ้เด็กบ้านเช่า"
"ทำไมผมเด็กบ้าเช่าเเล้วไง"
"ใจเเย็นก่อนเพื่อน คุณลุงครับ ผมกับลมฝนรักกันมานาน เหตุใดต้องมาพรากความรักของผมทั้งคู่ด้วยครับ"
"ก็เพราะหลานฉันมันเป็นเพชรที่มีมูลค่าไง เพชรน้ำงามก็ต้องคู่กับมงกุฎเจ้าชาย ไม่ใช่ไปประดับเชือกล่าม
ควายอย่างแก"
"ฝนเป็นคนนะครับไม่ใช่สิ่งของที่จะประเมินค่า ถึงผมจะจนแต่ผมก็สามารถทำให้ฝนมีความสุขได้"

"น้ำหน้าอย่างแก แค่บ้านยังต้องเช่าเขาอยู่ รถก็แค่มอไซต์เก่า ๆ ทำงานเงินเดือนหลักหมื่น พิโธ่....เหมือนฉัน
ดูภาพยนต์เล่นซ้ำ ใช่ไหมน้อย"
"จะว่าใช่ก็ได้ค่ะคุณพี่ น้อยเองก็มีความสุขดีกับผู้ชายจน ๆ ที่ชื่อ ร.ต.อ.คมสัน อัครพิวุฒิ แต่งงานมาจนตาฝน
อายุ 28 ทุกวันน้องมีความสุขดีค่ะ"
"แกอย่าเอานามสกุลเจ้าคุณพ่อมาใส่ชื่อผัวแก่นะ"
"ทำไมหละค่ะคุณพี่ ในเมื่อเจ้าคุณพ่อประทานอนุญาตให้ใช้ได้ตามศักดิ์และสิทธิ์ของเขยคนเเรก"
"ได้น้อย ในเมื่อแกอยากลองดีกับพี่ก็ได้ นี่ไอ้บ้านนอก ฉันให้เวลาแก 5 นาที ไปหาญาติผู้ใหญ่มาขอตาฝนพร้อม
สินสอด"
"5 นาที พ่อผมอยู่ดอนเจดีย์นะครับ ไม่ใช่ดอนเมืองจะให้มาภายใน 5 นาที"
"ไม่ต้องห่วงเพื่อน 5 4 3  2 1........"

เมื่อสิ้นเสียงสัญญาณจากโจโจ้ พ่อกำนันพายุก็มาถึงพอดี โดยมีเพลงแคนขับรถไปรับ
"ไอ้หม่าาาา ป๋ามาเเล้วลูก ไหนเมียเอ็ง ป๋าได้ขอให้เลย"
"ป๋า มาทันเวลา ขอบใจมากเพื่อน ป๋าครับ นี่คุณลมฝนครับเมียหนู นั่นอาตุ๊ก น้าน้อย พ่อกับแม่ของคุณลมฝน"
"โอ้....คุณแม่ ยังสาวอยูเลยนะครับ ทำไม ผัวรีบแก่จัง"
"อ้าว ไอ้นี่ มาถึงก็ปากดีเลยนะ ไอ้สายฟ้าบ้านเองอยู่ที่ไหนนะ"
"ดอนเจดีย์ครับอา"
"เหรอ ข้าก็นึกว่าอยู่บางปากหมา เห็นมันวิ่งออกมาจากปากพ่อเอ็ง"
"พูดมากเดี๋ยวก็ให้หมากัดคอ ไหนไอ้หมาเอ็งมีปัญหาอะไร ให้ไอ้โจ้โทรหาป๋าแล้วบอกให้ป๋ารีบมา"
"คือ หนูจะให้ป๋า ขอคุณฝนกับอาตุ๊กและน้าน้อย ให้เป็นคู่หมั้นหนูอะจ้า ป๋าขอให้ได้ไหม"
"ได้สิ ไอ้หมาของป๋า เอ็งเป็นลูกคนเดียวของป๋า ทำไมป๋าจะให้เอ็งไม่ได้ ดีนะหยิบแหวนทองมาด้วยพอดี วงนี้ก็
5 บาท สร้อยทอง 10 บาทพร้อมพระเหลี่ยมทอง รวมกับก็หลายแสนอยู่ แม่น้อยกับมึงอ่ะ"
"ป๋าจ๋า เรียกแบบนั้นเขาจะยกให้ไหมเล่า....."
"อ่อ ป๋าลืมคนกันเองเนอะตุ๊กเนอะ แม่น้อยกับพ่อตุ๊กจะรับเป็นของหมั้นได้ไหม"
"อันนี้ ดิฉันเองก็เเล้วแต่ลมฝนเขาหนะค่ะ ปลูกเรือนก็ต้องตามใจคนอยู่ ผูกอู่ก็ต้องตามใจผู้นอน เรื่องคู่ครอง
น้อยกับตาตุ๊กก็เเล้วเเต่ลมฝนเขาจะเลือกเลยค่ะ"

ทันใดนั้นคุณชายลุงก็เบรกขึ้นมาทันที
"ไม่ได้นะน้อย แล้วคุณชายปฐวีเล่า ไม่เห็นแก่พี่ก็เห็นแก่โบท็อกส์บนหน้าหม่อมด้วย อุ้ย...ประทานโทษครับ
ชายลืม มันขึ้น"
"ไม่เป็นไรค่ะชายเหน่ง แค่สะเทือนถึงร้อยไหมทองคำ 555"
"ลมฝน ลุงขอยื่นคำขาดว่าหลานต้องเลือกคุณชายปฐวีเท่านั้น"
"ไม่ได้ครับ คุณลมฝนต้องเลือกไอ้สายฟ้าเท่านั้น"
โจโจ้เกทับกลับ เพื่อข่มคุณชายลุง เฉลิมชัยมงคลกิจ จึงช่วยคุณชายลุงอีกเเรง

กองเชียร์คุณชาย "เลือกคุณชาย"
กองเชียร์สายฟ้า   "เลือกไอ้ฟ้า"
กองเชียร์คุณชาย "เลือกคุณชาย"
กองเชียร์สายฟ้า   "เลือกไอ้ฟ้า"
กองเชียร์คุณชาย "เลือกคุณชาย"
กองเชียร์สายฟ้า   "เลือกไอ้ฟ้า"
กองเชียร์คุณชาย "เลือกไอ้ชายปฐวี"
กองเชียร์สายฟ้า   "เลือกคุณสายฟ้า"
"เฮ้ย....เฉลิมชัยมงคลกิจ ลามมากไปละ หม่อมแม่ค่ะ ชาย....อยากได้น้องลมฝน"
"แต่แม่ว่า น้องเขามีคนรักอยู่แล้วนะ หล่อ รวย อย่างลูกหาใหม่ง่ายกว่าไหม ดูสิน้องเขาเรียบร้อย งามล้ำค่า
ไม่เหมาะกับคนติ๊งต๊องอย่างลูกแม่เลย"
"หม่อมแม่พูดก็ถูก แต่เอ๊.........หม่อมแม่ไม่ได้หรอกด่าชายใช่ไหมค่ะ"
"เปล่าเลยค่ะลูก แม่รักลูกนะ"
"ค่ะคุณแม่"
"ไม่ได้นะหม่อม ลมฝนเธอต้องเป็นรจนาเลือกคู่แล้วหละ"
"คุณพี่ค่ะ รจนาก็ต้องเลือกเจ้าเงาะอยู่ดีเเหละค่ะ"
"หล่อนไม่ต้องมาเข้าข้างลูกหล่อน ตกลงเธอจะเลือกใคร ลมฝน"
"ฝนก็ต้องคู่กับฟ้า มีลมฝนก็ต้องมีสายฟ้า คุณชายลุงครับ ฝนเลือกพี่....."
"พี่ชายใช่ไหมค่ะน้องฝน"
"พี่สายฟ้า ครับ"
เฮ ............................... ทั้งบ้านต่างดีใจในการตัดสินยกเว้นคุณชายลุง และดูเหมือนว่าคุณลุงจะยังไม่ยอม
ที่จะจบง่าย ๆ งานนี้ต้องให้โจโจ้ปราบเซียนเเล้วหละ

mookk

ขอบคุณ​

Man100

อ่านแล้วมันเข้าข่ายบทละครหลังข่าวไปละ อิอิ ตอนนี้ดูวุ่นวายดีนะ 555

nuangnut1996

สนุกมากครับ

atten456

ขอบคุณ คราบ

lekthai

ขอบคุณครับ

4554

ขอบคุณครับ

freezz

555555  บ้านนี้ตลกจริงๆครับ

2936

ขอบคุณครับ

audiwoods

ชอบโจโจ้ครับ​ ต่อล้อต่อเถียงเก่งครับ

tajarak3

ขอบคุณครับ