แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-9-18 04:45 ! U5 x+ N, [2 {" K5 ?) }8 e
0 d! Q$ N: x" j0 o Q# r
$ @; T7 }& E3 G; D+ {( k: ]/ T7 C4 w
หมี หมีกลับมาที่คอนโดหลังจากเลิกเรียน วางกระเป๋าลง ทิ้งตัวนั่งบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้หมีเรียนหนักมากจนปวดหัวไปหมด หมีหลับตาพักสมองอยู่สักพักก่อนจะลุกไปอาบน้ำล้างหน้าให้สดชื่น เปลี่ยนเสื้อผ้าเอาโน๊ตบุ๊คขึ้นมาทำงานที่ค้างไว้ หลังจากนั้นก็ไปรดน้ำต้นไม้ที่ซื้อมาจากจตุจักรในวันนั้นที่ระเบียง หมีไม่สนใจการเลี้ยงต้นไม้เลยสักนิด คิดว่าเป็นเรื่องยุ่งยากเสียด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับต้องมาดูแลต้นไม้ตั้งหลายต้นซะงั้น พอมองต้นไม้พวกนี้ทีไรหมีจะคิดถึงรอยยิ้มน่ารักของศศินวันนั้นตลอด นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้เจอกันตรงๆ หลังจากนั้นก็ยังไม่ได้เจอกันเลย เป็นเพราะทั้งสองเรียนกันคนละคณะ เวลาการใช้ชีวิตก็ต่างกัน หมีเองก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะใช้เป็นข้ออ้างในการไปเจอศศิน หรือจะต้องซื้อต้นไม้เพิ่มกันนะ หมีกลับเข้ามา นั่งลงที่โซฟา เอาโทรศัพท์ออกมาเล่น เลื่อนดูสตอรี่ของเพื่อนในไอจี อ๊อฟลงเรื่องที่ไปกินเหล้ากันเมื่อคืนไว้เยอะมากจนเป็นไข่ปลา หมีกดดูไปเรื่อยๆแล้วยิ้มออกมา นานมากแล้วที่หมีไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนสนุกๆแบบนี้ จนกระทั่งหมีเห็นน้ำในสตอรี่ น้ำยังคงน่ารักที่สุดเสมอในสายตาของหมี หมีจ้องหน้าของน้ำผ่านหน้าจอ แม้จะเศร้าที่ความรักของทั้งคู่ไปได้ไม่สวย แต่อย่างน้อยครั้งหนึ่งหมีก็ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของน้ำล่ะนะ มีรักก็มีเลิก เป็นเรื่องปกติของชีวิต ตอนนี้ทั้งคู่ต้องมูฟออนและแยกย้ายกันไปเติบโตตามเส้นทางชีวิตของตัวเอง ถ้าจะได้เจอกันอีกยังไงมันก็จะได้เจอกัน หมีอยากกลับไปเป็นหมีคนเดิมก่อนคบกับน้ำ หมีคนที่สดใสและมีรอยยิ้มที่ทำให้ทุกคนยิ้มตาม เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆและทำให้บรรยากาศดีอยู่เสมอ หมีไม่รู้วิธีที่จะกลับไปเป็นคนเดิมเหมือนแต่ก่อน ยังไงหมีก็ยังลืมน้ำไม่ได้อยู่ดี หมีเลื่อนจนไปเจอสตอรี่ในบาร์ที่หมีเคยไปล่าอยู่บ่อยๆ จริงสิ ถ้าหมีอยากกลับไปเป็นคนเดิมหมีก็แค่กลับไปทำอะไรเดิมๆก็ได้นี่ กลับไปเป็นคาสโนว่าล่าแต้มเหมือนตอนที่ยังโสดอยู่ ตั้งแต่คบกับน้ำหมีก็ไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืนอีกเลย เพราะหมีเป็นคนที่ติดแฟนมาก ตอนนี้หมีก็โสดแล้ว จะกลับไปเที่ยวบ่อยแค่ไหนนัดกับใครยังไงก็ได้ หมีฮึบขึ้นมา ส่งข้อความไปหาเพื่อนนัดให้ออกไปเที่ยวด้วยกันคืนนี้ เมื่อถึงเวลานัดตอนประมาณ1ทุ่ม หมีแต่งตัวซะหล่อ ฉีดน้ำหอมกลิ่นหรู มองตัวเองในกระจกแล้วยิ้มออกมา ไม่น่ามีอะไรยาก ก็แค่กลับไปเป็นหมีเพลย์บอยคนเดิม หมีขับรถออกมาจากคอนโด ไปทีบาร์ซึ่งเป็นจุดรวมแก๊งค์ทันตะของหมี เพื่อนของหมีมาจองโต๊ะรอกันอยู่ก่อนแล้ว เมื่อหมีมาถึงทุกคนก็ส่งเสียงต้อนรับกันถ้วนหน้า ''เป็นไงวะมึง ไม่ออกนานเลยนะ'' ''เออ อยู่ๆก็ทักมาชวน พวกกูนี่ตกใจเลย หายซึมแล้วเหรอวะ'' ''เออ หายละ'' ''ดีแล้ว ไอสัส หาใหม่ก็ได้มึงอะ หล่อชิบหาย ไม่รู้จะไปเศร้าทำไม'' ''นั่นดิ มึงหาดีกว่านั้นได้ง่ายจะตายไป'' หมีไม่ได้ตอบอะไรเพื่อน รับแก้วเหล้าที่เพื่อนชงให้มายกขึ้นดื่ม รสชาติขมที่คุ้นเคยมันช่างชื่นคอซะจริงๆ คนในร้านต่างมองมาที่หมีและส่งสายตามาให้ แน่นอนว่าหมีกลายเป็นจุดสนใจในร้านเหมือนอย่างทุกที หมีส่งยิ้มกลับไปให้ตามสไตล์หนุ่มเจ้าชู้ ''แหม กลับมาแพรวพราวแล้วนะมึง'' ''นึกว่าถอดเล็บไปแล้วซะอีกพ่อเสือ'' ''กูถอดตอนกูมีแฟนแค่นั้นแหละ'' หมีตอบยิ้มๆ หมีดื่มเหล้าคุยกับเพื่อนไปเรื่อยจนเวลาผ่านไปนาน ทุกคนเริ่มกรึ่มๆบางคนก็เมาล้มพับไปแล้ว ''วันนี้แดกสุดเลยว่ะ'' เพื่อนหมีพูดด้วยเสียงเมามาย มีหมีคนเดียวที่ยังนั่งอยู่ได้ดูปกติ ผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าบาร์ส่งสายตามาให้ ทั้งคู่มองกันไปมาสักพักแล้ว ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า มองไปทางห้องน้ำ ส่งสายตาที่รู้กันมาให้หมี หมียิ้มมุมปาก ยกเหล้าขึ้นมากระดกจนหมดแก้วก่อนจะลุกไปหาผู้ชายคนนั้น หมีพาผู้ชายคนนั้นเข้ามาในห้องน้ำ เข้ามาในห้องในสุดแล้วปิดประตูล๊อค ดันผู้ชายคนนั้นเข้าไปติดผนังแล้วประกบปากจูบทันที ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน ''อืออ'' ผู้ชายคนนั้นครางในลำคอ หมีสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับผู้ชายคนนั้นแลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ ยื่นหน้าไปเลียหูของผู้ชายคนนั้น จูบไปที่ซอกคอขาวๆ ''อ๊ะ'' ดูดคอของผู้ชายคนนั้นจนเป็นรอยแดง หมีเอามือลูบไล้ไปตามตัวของผู้ชายคนนั้นปลดกระดุมเสื้อของผู้ชายคนนั้นออก เผยให้เห็นหุ่นลีนๆของผู้ชายคนนั้นที่มีกล้ามเนื้อประปราย เอวบางๆและผิวขาวเนียนของผู้ชายคนนั้นยิ่งดูยั่วยวนจนหมีเงี่ยนไปหมด หมีก้มลงมาดูดหัวนมสีชมพูระเรื่อของผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อืออ'' ผู้ชายคนนั้นคราง หมีจูบไปทั่วตัวของผู้ชายคนนั้นกลิ่นตัวหอมๆของผู้ชายคนนั้นทำเอาอารมณ์หมีพลุ่งพล่านไปหมด ผู้ชายคนนั้นยิ้มดันหมีเข้าไปติดอีกฝั่ง ปลดกระดุมเสื้อของหมีออกบ้าง หุ่นหมีนั้นล่ำมาก กล้ามแขนเป็นมัดๆ อกแน่น ซิกแพคเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ ผู้ชายคนนั้นก้มลงไปดูดหัวนมของหมีเน้นๆ ''ซี้ดดด'' ผู้ชายคนนั้นตวัดลิ้นเลียหัวนมของหมีไปมา ลากลิ้นเลียลงไปตามร่องกล้ามหน้าท้องของหมี ลงไปนั่งคุกเข่า ขบกัดหมีนูนๆของหมีเบาๆ ถอดกางเกงของหมี ควยหมีแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงใน ผู้ชายคนนั้นดึงกางเกงในของหมีลง ควยใหญ่ยาว12นิ้วเด้งออกมาโด่ชี้หน้าผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นเอาควยหมีเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''อูยยย ซี้ดดด'' หมีคราง เอามือขยำผมของผู้ชายคนนั้นเพราะเสียว ผู้ชายคนนั้นอมควยของหมีอย่างหิวกระหาย เลียไปตามแง่งควยของหมี ถอกควยของหมีลงแล้วตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยจนหมีเสียวตัวงอไปหมด หมีกดหัวของผู้ชายคนนั้นจนหน้าติดหมอย เด้งเอวเย็ดปากผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''ซี้ดดด'' หมีกระแทกควยเข้ามาในปากของผู้ชายคนนั้นไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนผู้ชายคนนั้นสำลักน้ำตาเล็ด หมีถอนควยออกจากปากผู้ชายคนนั้น น้ำลายไหลเยิ้มติดควยหมีมา ผู้ชายคนนั้นจับลำควยของหมีตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาวๆ เลื่อนหน้าลงไปดูดเลียไข่ของหมีจนชุ่ม หมีเอาควยแฉะๆตีหน้าของผู้ชายคนนั้นอย่างแรงจนหน้าสั่น ผู้ชายคนนั้นยิ้มพอใจ หมียิ้ม ดึงผู้ชายคนนั้นขึ้นมาจูบต่อ จับผู้ชายคนนั้นหันหลังเอามือดันประตูไว้ ถอดกางเกงของผู้ชายคนนั้นลง ลงไปนั่ง ยื่นหน้าไปจูบตูดขาวเนียนของผู้ชายคนนั้นอย่างหลงไหล เอามือแหกตูดของผู้ชายคนนั้น รูหีสีชมพูของผู้ชายคนนั้นขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน หมียื่นหน้าไปเลียหีของผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อืออออ'' ผู้ชายคนนั้นคราง หมีตวัดลิ้นเลียหีของผู้ชายคนนั้นไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของหมีทำเอาผู้ชายคนนั้นเสียวหีไปหมด หมีเลียหีของผู้ชายคนนั้นอย่างมูมมามจนแฉะไปหมด หมียืนขึ้นมา เอาควยถูตรงรูหีของผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นยิ้มดึงหมีเข้ามาจูบ หมีดันควยเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้นจนสุดลำ ''อ๊ะ อึก'' ควยหมีแน่นคับหีของผู้ชายคนนั้นไปหมด เข้ามาลึกจนผู้ชายคนนั้นทั้งจุกทั้งเสียว หมีเด้งเอวเย็ดหีของผู้ชายคนนั้นเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด'' หมีจับเอวของผู้ชายคนนั้นไว้ กระแทกควยเข้ามาในหีผู้ชายคนนั้นไม่ยั้ง หีผู้ชายคนนั้นนั้นทั้งอุ่นทั้งแน่นตอดขมิบควยของหมีไม่หยุด เอามือตีตูดของผู้ชายคนนั้นไปมาจนตูดกระเพื่อม ควยหมีแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของผู้ชายคนนั้นจนเสียวไปหมด ควยผู้ชายคนนั้นแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเงี่ยน หมีดึงแขนของผู้ชายคนนั้นมาข้างหลังแล้วซอยหีผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ เด้าหีของผู้ชายคนนั้นอย่างเร็วและแรง ผู้ชายคนนั้นเอามือสาวควยตัวเองขึ้นลง ''อ๊ะ อาาา'' ผู้ชายคนนั้นน้ำแตกออกมาคามือ หมีซอยรัวๆ ''อ้าาา ซี้ดดด!'' หมีกระแทกควยเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้นจนสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้น หมีจับผู้ชายคนนั้นนอนหงายบนโถส้วม เอาควยยัดเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้นอีกรอบ ''อือออ'' น้ำควยอุ่นๆในหีของผู้ชายคนนั้นทำเอาหมีเสียวไปหมด หมีเด้งเอวเย็ดหีของผู้ชายคนนั้นอีกรอบทันที ''อะ อึก แรงๆเลย ซี้ดดด'' ผู้ชายคนนั้นพูดเสียวกระเส่า หมียิ้มก้มลงมาจูบผู้ชายคนนั้น เอวก็ซอยหีของผู้ชายคนนั้นไม่ยั้ง ''อื๊อ อือออ'' ผู้ชายคนนั้นคราง หมีตอกควยเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้นอย่างเร็วและแรง ซอยหีของผู้ชายคนนั้นอย่างเมามันส์ มีเสียงเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำ หมีเอามือปิดปากผู้ชายคนนั้นที่ร้องครางอยู่ แต่ก็ยังไม่หยุดเด้าหีของผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นพยายามกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ หมีเร่งซอยรัวๆ ''อื๊อ อึก'' ผู้ชายคนนั้นครางออกมา เสียงเปิดประตูห้องน้ำออกไป หมีซอยรัวๆเน้นๆ ผู้ชายคนนั้นสั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของหมี เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ ''อ๊ะ อาาา'' ผู้ชายคนนั้นควยกระตุกน้ำแตกออกมาเลอะอกตัวเอง หมีซอยรัวๆ ''อาาาา อูยยย!'' หมีตอกควยเข้ามาสุดแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของผู้ชายคนนั้นจนอุ่นไปหมด หมีถอนควยออกจากหีของผู้ชายคนนั้น หีผู้ชายคนนั้นบานเป็นรูร่องควยของหมี ขมิบหุบอ้าน้ำควยไหลเยิ้มออกมา หมีแต่งตัวให้เรียบร้อย เปิดประตูออกมาดูว่าไม่มีคน ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ กลับมานั่งที่โต๊ะของตัวเอง ทำไมกันนะ ทำไมถึงไม่รู้สึกสนุกตื่นเต้นเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้หมีก็โสดแล้วไม่ใช่เหรอ ควรจะกลับไปเป็นเสือนักล่าแบบเดิมสิ แล้วทำไมหมีถึงรู้สึกแย่แบบนี้กันนะ หมีลุกขึ้น จ่ายเงินแล้วออกมาจากบาร์ เดินโซเซมาเรื่อยๆ รู้สึกปวดหัวอย่างหนักเพราะแอลกอฮอลในร่างกาย หมีน่าจะดื่มหนักไปหน่อยหลังจากไม่ได้ดื่มมานาน ถึงจะมีสติยังทรงตัวเดินได้อยู่แต่คงขับรถไม่ได้แน่ หมีเดินไปตามทางเรื่อยๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนฟุตบาต เอามือกุมขมับก้มหน้า น้ำตาไหลออกมา ไหนบอกว่าบอกลาไปแล้วไง แล้วทำไมภาพน้ำมันถึงเข้ามาในหัวกันล่ะ คงเพราะฤทธิ์เหล้านี่แน่ๆ หมีเริ่มภาพเบลอ รู้สึกง่วงเหมือนจะหลับมันซะตรงนี้ให้ได้ มีมือหนึ่งแตะที่บ่าของหมี ''พี่หมี'' หมีหันไปมองเจ้าของเสียง ( q2 X5 b( N) f( o6 P9 O4 ]
ศศิน ศศินยืนจับบ่าของหมี ''พี่หมีโอเคมั้ยครับ'' ศศินถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นหน้าของหมี กลิ่นแอลกอฮอลแรงจนศศินย่นจมูก ''อ้าว ศศิน มาไงอะ'' หมีถามตาปรือ ''ผมอะต้องถามว่าพี่มานั่งอยู่หน้าบ้านผมได้ยังไง'' ''บ้าน'' หมีมองไปที่หลังศศิน ประตูบานพับเหล็กหน้าบ้านเปิดอยู่ บ้านของศศินอยู่ตรงนี้งั้นเหรอ ''กินเหล้ามาเหรอครับ'' ''อือ'' หมีตอบเสียงอ่อน ''ดื่มหนักมากเลยนะครับเนี่ย มีเรื่องอะไรหรือเปล่า'' หมีส่ายหัว เอนตัวจะล้มแต่ศศินเอามือคว้าไว้ได้ทัน ศศินมองซ้ายขวา ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านไปมาเท่าไหร่นอกจากคนเมาเหมือนกัน พยายามคิดว่าจะพยุุงหมีขึ้นมายังไงดี ศศินที่ตัวเล็กกว่าหมีมากไม่มีทางพยุงขึ้นได้คนเดียวแน่ ''ป๊าครับ!'' ศศินตะโกนเรียกพ่อ พ่อของศศินเดินออกมา ''อะไรเนี่ย แล้วไอตัวใหญ่นี่ใคร'' ''รุ่นพี่ที่มอน่ะครับ เค้าเมามาก ป๊าช่วยศินพาเค้าเข้าบ้านหน่อย'' ''แล้วทำไมถึงมาเมาอยู่ตรงนี้ล่ะ'' ''เค้าน่าจะมีเรื่องนิดหน่อยน่ะครับ ช่วยศินหน่อย'' พ่อที่ยังงงอยู่มาช่วยศศินพยุงหมีเข้าไปในบ้านอย่างทุลักทุเลแล้วปิดประตูหน้าบ้าน พาหมีขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ไม้ได้สำเร็จ ''แล้วจะเอายังไงต่อ'' พ่อถาม ''ป๊าไปนอนเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวศินจัดการเอง'' ''เราก็ต้องนอนด้วยล่ะ'' ''ครับป๊า ป๊าไปนอนเถอะ เดี๋ยวศินก็ไปนอนแล้ว'' ''โอเคๆ'' พ่อกลับเข้าไปในห้อง ศศินเขย่าตัวหมีเบาๆ ''พี่หมี ไหวมั้ยครับ'' ''อือ'' หมีเอาหน้าฟุบโต๊ะ ศศินลุกขึ้น เดินไปเอากาละมังรองน้ำและผ้ามา ''พี่หมี เช็ดหน้านิดนึงนะครับ'' ศศินพยายามดันให้หมีเงยหน้าขึ้นมา เอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆลูบไปตามแก้มของหมี ศศินไม่รู้ว่าหมีไปเจอเรื่องอะไรมา แต่คงจะหนักน่าดู หมีค่อยๆลืมตาขึ้นมา มองมาที่ศศินด้วยสายตาที่ทำให้ศศินรู้สึกเขิน ''พี่หมี ตื่นแล้วเหรอครับ'' หมียื่นมือมาจับแก้มของศศิน ศศินใจเต้นแรงไปหมด ''พี่หมี...พี่หมีโอเคมั้ยครับ'' ''น้ำ'' หมีพูดออกมา ''น้ำ พี่หมีหิวน้ำเหรอครับ เดี๋ยวผมไปเอามาให้นะ'' ศศินลุกขึ้นแต่หมีดึงชายเสื้อเอาไว้ สายตาที่มองมานั้นเศร้าจนศศินตกใจ ''คิดถึงน้ำจัง อย่าทิ้งไปไหนเลยนะ'' ดึงศศินจนเซล้มลงไป หมีกอดศศินไว้แน่น ศศินทำตัวไม่ถูกแต่ก็ปล่อยให้หมีกอดไปอย่างนั้น ตอนนี้ศศินพอจะเดาได้แล้วว่าหมีนั้นเศร้าเรื่องอะไร เอามือลูบหัวของหมีเบาๆ หมีหลับไปอีกครั้ง ศศินค่อยๆเลื่อนตัวออกมา นั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามกับหมีที่หลับตาพริ้ม ยื่นมือไปปัดผมที่ปิดหน้าหมีออก ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน หมีตื่นขึ้นมาด้วยอาการหนักหัว ไม่น่าดื่มไปหนักขนาดนั้นเลย สิ่งสุดท้ายที่หมีจำได้คือเดินออกมานั่งที่ฟุตบาต หมีตกใจเมื่อเห็นว่าตรงหน้าคือศศินที่นอนหลับฟุบโตีะอยู่ มองไปรอบๆว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วทำไมสศินถึงมาอยู่ตรงนี้ ศศินๆค่อยๆลืมตาขึ้นมา ''เอ้า พี่หมี ตื่นแล้วเหรอครับ'' ''อืม ที่นี่ที่ไหนอะ'' ''บ้านผมเองครับ'' ''แล้วพี่มานี่ได้ไง'' ''ก็พี่มานั่งเมาอยู่หน้าบ้านผมนี่ครับ จะให้ผมทิ้งไว้ตรงนั้นได้ยังไง'' ''พี่มานั่งเมาอยู่หน้าบ้านศศิน?'' ''ใช่ครับ'' หมีเอามือกุมขมับ รู้สึกอายมากที่ให้ศศินเห็นสภาพตัวเองแบบนี้ ''พี่ขอโทษนะที่ทำให้เราลำบาก'' ''ไม่ลำบากเลยครับ พี่ไม่ต้องคิดมากหรอก'' ศศินยิ้ม ลุกขึ้นไปเปิดต๔้เย็น เอาน้ำส้มคั้นมาให้ ''ดื่มก่อนสิครับ จะได้ดีขึ้น'' ''ขอบคุณนะ'' หมีรับมายกดื่ม ''พี่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ'' ''เรื่องอะไรเหรอ'' ''ผมเห็นพี่ดื่มหนัก เลยลองถามดูน่ะ'' ''ไม่มีอะไรหรอก แค่กินกับเพื่อนหนักไปหน่อย'' หมีเกาหัวแก้เขิน สศินยิ้มไม่ถามซักไซ้ต่อ หมีเหลือบตาขึ้นมามอง คงเพราะความเมาที่ทำให้หมีอยากเล่า ''พี่กำลังพยายามลืมแฟนเก่าอยู่น่ะ'' ''ด้วยการดื่มเหล้าแบบนี้เหรอครับ'' ''เปล่า พี่แค่กลับไปทำอะไรแบบแต่ก่อน อยากกลับไปเป็นพี่คนเดิมก่อนที่คบกับเค้าแค่นั้นเอง'' ศศินเอามือเท้าคาง มองตาของหมี ''พี่ไม่เห็นต้องกลับไปเป็นคนเดิมเลยครับ'' หมีทำหน้างง ''ทำไมล่ะ'' ''พี่มีประสบการณ์มากขึ้นใช่มั้ยล่ะครับ ผ่านความรักมาอีกครั้งหนึ่งแล้ว ได่เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย แทนที่จะกลับไปเป็นคนเก่า ผมว่าพี่เอาเรื่องที่เจอเป็นบทเรียน ปรับปรุงเรื่องที่ควรปรับ แล้วเป็นคนใหม่ที่แข็งแกร่งกว่าเดิมดีกว่ามั้ยครับ'' หมีนิ่งไปกัยบคำพูดของศศิน ''นั่นสินะ'' หมีดูนาฬิกา ''ตี4แล้วเหรอเนี่ย'' ''ใช่ครับ พี่หลับไปตั้งแต่ตีหนึ่งได้'' ศศินเอามือปิดปากหาว ''พี่ขอโทษนะ เราเลยต้องมาลำบากนั่งเฝ้าพี่แบบนี้'' ''บอกแล้วไงครับว่าไม่เป็นไร ยังไงพี่ก็เคยเป็นลูกค้าร้านต้นไม้พ่อผม'' ศศินยิ้มกว้างดูน่ารัก หมียังมึนอยู่หน่อยๆ ''น่ารัก'' หมีหลุดพูดออกมาโดยไม่ทันคิด ทำเอาศศินนั่งชะงัก หน้าแดงเพราะควมเขิน หมีที่รู้ตัวว่าพูดอะไรไปก็เขินเหมือนกัน ''พี่ขอโทษ พี่น่าจะเมาแหละ'' ''ผมเข้าใจครับว่าพี่เมา ไม่เป็นไรหรอก'' ศศินดูมีสีหน้าเศร้าแวบหนึ่ง ''พี่ว่าพี่กลับดีกว่า'' ''พี่ขับรถกลับไหวเหรอครับ จะนอนที่นี่ก็ได้นะ'' ''แค่นี้พี่ก็รบกวนเรามากแล้ว พี่กลับดีกว่า พี่เริ่มสร่างแล้ว'' ''แน่ใจนะครับ'' ''อืม'' ศศินพาหมีมาส่งที่หน้าบ้าน ''ขอบคุณจริงๆนะ'' ''ไม่เป็นไรครับผม อ้อ แปปนะครับ'' ศศินเดินกลับเข้าไปในบ้าน กลับออกมาพร้อมกับถุงใบหนึ่งยื่นมาให้หมี หมีรับมา ''ขนมปัง น้ำส้มคั้น แล้วก็ยาแกแฮงค์ ผมแวะไปซื้อมาให้ที่เซเว่นตอนพี่หลับน่ะครับ พี่กลับไปนอนตื่นมาแล้วอย่าลืมกินนะครับ จะได้ไม่ปวดหัวมาก'' หมีรู้สึกอบอุ่นใจแปลกๆ นึกถึงตอนที่ตัวเองดูแลน้ำ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเพราะหมีมักจะเป็นฝ่ายดูแลคนอื่นเสมอ ''ขอบคุณครับ'' ศศินยิ้ม ''กลับดีๆนะครับ ถ้าถึงแล้วส่งข้อความมาหาผมหน่อยก็ได้นะครับ ผมจะได้สบายใจว่าพี่ปลอดภัย'' ''เอ่อ อื้ม พี่จะทักหานะ'' ศศินโบกมือน้อยๆไปมา ''กลับดีๆครับพี่หมี'' ''อื้ม ฝันดีนะ'' ศศินชะงักไปแปปหนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา ''ฝันดีครับ'' หมีเดินกลับไปที่บาร์ ขึ้นมาบนรถ นั่งประมวลผลอยู่พักหนึ่ง นี่มันเกิดอะไรขึ้นบ้างกัน หมีเมาเละ จู่ๆก็ตื่นมาที่บ้านของศศิน ใบหน้าของศศินลอยเข้ามาในหัว หมีเอาหน้าฟุบพวงมาลัย ''น่ารักจังวะ'' ศศินกลับขึ้ามาบนห้อง ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง มองสติ๊กเกอร์ดาวและดวงจันทร์เรืองแสงในที่มืดบนเพดาน หยิบสร้อยจี้รูปดวงจันทร์มาจากใต้หมอน ''ศินมีเรื่องอยากขอม๊าหน่อยนะครับ ช่วยดูแลส่งพี่หมีให้ถึงห้องปลอดภัยด้วย ศินจะไปนอนแล้ว ฝันดีนะครับ'' หมีจูบสร้อยนั้นแล้ววางไว้ใต้หมอนเหมือนเดิม หมีขับรถกลับมาถึงคอนโด ขึ้นลิฟท์มาบนห้องโยนกระเป๋าไว้ที่พื้น เดินเข้าไปในห้องนอน ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง เอาโทรศัพท์ขึ้นมามอง ไม่เคยมีคนขอให้หมีรายงานแบบนี้มาก่อนเลย รู้สึกแปลกๆแต่ก็รู้สึกดีมากเช่นกัน ส่งข้อความไปหาศศิน 'ถึงห้องแล้วนะ' 'ครับผม' ศศินส่งข้อความมาอีก 'ผมเป็นกำลังใจให้พี่นะครับ' หมีอ่านแล้วอมยิ้มออกมา 'ขอบคุณนะครับน้องดวงจันทร์' 'ทำไมเรียกแบบนั้นล่ะครับ' 'ก็ชื่อเราแปลว่าดวงจันทร์ไม่ใช่เหรอ' 'เรียกแบบนั้นตลกออกครับ 555' 'ไม่ตลกหรอก น่ารักจะตาย' ศศินเหมือนจะพิมพ์อะไรมาแต่ก็เลิกพิมพ์ไป 'พี่ล้อเล่น ไม่ได้จะล้อเรานะ' 'ผมไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ แค่โดนชมแล้วไม่รู้จะพิมพ์อะไร' น่ารักอีกแล้ว แล้วจะไม่่ให้หมีชมได้ยังไง 'พี่นอนเถอะครับ พรุ่งนี้ผมมีเรียน ต้องนอนแล้วเหมือนกัน' 'โอเคครับ' หมีวางโทรศัพท์บนอก ถอนหายใจออกมา นึกถึงคำพูดของศศิน นั่นสิ หมีไม่เห็นจะต้องกลับไปเป็นคนเก่าเลย หมีเป็นคนใหม่เลยก็ได้นี่นา หมีคนใหม่ที่มีประสบการณ์มากขึ้น และมีความสุขมากขึ้นด้วย หมีหลับตาลง ก่อนจะผลอยหลับไป 3 }9 a% k3 X& ]. g. G- v
ธีร์ เสียงนกร้องจากหน้าต่างปลุกให้ธีร์ตื่นขึ้น ธีร์ค่อยๆลืมตา เลื่อนตัวขึ้นมานั่งบนเตียง หลับตาลงทำสมาธิสักพัก เลื่อนตัวลงจากเตียง เดินไปเปิดม่านให้แสงแดดยามเช้าตรู่ส่องเข้ามา ดูนาฬิกาที่หัวเตียงตอนนี้เป็นเวลา6โมงเช้า ธีร์ถอดเสื้อผ้าออกแล้วใส่ลงในตะกร้า หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำล้างหน้าให้รู้สึกสดชื่น เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ หยิบเสื้อผ้าในตู้ออกมาใส่ พร้อมจะเริ่มต้นวันหยุดที่มีน้อยนิดนี้ ธีร์เดินลงบันไดมาชั้นล่าง เปิดโทรทัศน์ที่ห้องนั่งเล่นไว้ เข้าไปในครัว กดเปิดเครื่องทำกาแฟ เปิดเตาหยิบกระทะลงมาตั้ง หยิบข้าวที่เหลือเมื่อคืนในตู้เย็นออกมาทำข้าวผัดแฮมเป็นอาหารเช้า หยิบแก้วใบโปรดมากดกาแฟ เดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวซึ่งสามารถมองเห็นทีวีในห้องนั่งเล่นที่กำลังฉายข่าวอยู่ ธีร์นั่งกินข้าวเช้าไปฟังข่าวไปอย่างสบายใจ ธีร์ย้ายจากที่อยู่เก่าซึ่งเป็นคอนโดกลับมาอยู่บ้านของธีร์สมัยเด็กซึ่งตอนนี้ไม่มีคนอยู่แล้วแทน อย่างที่ธีร์คิดไว้ อยู่บ้านนั้นสบายกว่าคอนโดจริงๆ ช่วงแรกที่ย้ายไปเพราะว่าอยากได้พื้นที่ส่วนตัว แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้วนอกจากธีร์ การกลับมาที่นี่เหมือนทำให้ธีร์มีพื้นที่เพิ่มขึ้น บรรยากาศก็ดีขึ้นไม่อุดอู้ ตอนนี้ธีร์จะอายุขึ้นเลข4แล้ว ความคิดความชอบย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ธีร์ใช้ชีวิตเป็นโสกมาตลอดหลังจากเลิกกับแฟนคนแรกตอนมหาลัย มันก็สบายดี อยากไปไหนก็ไป อยากกินอะไรก็ไปกิน ทำอะไรไม่ต้องรอหรือรายงานใคร นั่นมันคือความคิดสมัยหนุ่มของธีร์ ตอนนี้ธีร์กลับรู้สึกกว่าการอยู่คนเดียวนั้นเหงา ธีร์ไม่ได้ติดต่อกับญาติคนอื่นสักเท่าไหร่ หลานหลายคนคงลืมธีร์ไปกันหมดแล้ว ส่วนเรื่องรักๆใครๆนั้นแน่นอนว่าต้องมีคนเข้ามาคุยกับธีร์บ้าง แต่คนพวกนั้นก็ต้องการแค่ความสัมพันธ์แบบฉาบฉวย ธีร์เลยช่วงนั้นมาแล้ว ถ้าเป็นสมัยหนุ่มๆธีร์คงไม่ติดอะไรที่จะคุยเล่นด้วยสนุกๆ แต่ตอนนี้ธีร์ต้องการความสัมพันธ์ที่เรียบง่าย ไม่หวือหวา อยู่ด้วยแล้วสบายใจ คอยช่วยเหลือเป็นที่พักใจซึ่งกันและกันได้ก็พอแล้ว ธีร์เอาจานและแก้วไปล้างหลังจากกินเสร็จ หยิบโน๊ตบุ๊คมานั่งเคลียร์งานที่โซฟา ไลน์ของธีร์ที่มุมล่างของหน้าจอเด้งขึ้นมา ธีร์กดเข้าไปอ่าน 'พี่ธีร์ครับ' เปานั่นเอง 'ว่าไง ตื่นเช้าจังนะ' 'ผมตื่นเช้าตลอดนั่นแหละครับ' 'วันนั้นยังมาเข้าคลาสสายอยู่เลย' 'อดีตก็คืออดีตสิครับพี่ธีร์ ตอนนี้ผมเป็นเด็กดีแล้วนะ' 'เชื่อก็ได้ แล้วทักมามีอะไรเหรอ' 'ผมแค่คิดถึงพี่เฉยๆครับ' ธีร์รู้สึกเขินนิดหน่อย เปาเป็นคนที่ธีร์ไม่รู้ว่ามาสนิทกันขนาดนี้ได้ยังไง แค่รู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วธีร์รู้สึกเป็นตัวของตัวเองและสบายใจแค่นั้น หลังจากวันนั้นที่เปาขอจีบธีร์เปาก็รุกหนักมากขึ้นจริงๆ จากแต่ก่อนที่ไม่กล้าทักมาเพราะไม่ใช่เรื่องเรียนก็ทักมาหาทุกวัน ชวนไปนู่นไปนี่ ธีร์ปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่มีเปาเข้ามาป้วนเปี้ยนทำให้ชีวิตธีร์มีความสุขและสดใสขึ้นมาก แต่คิดดูอีกมุมธีร์ก็รู้สึกผิด เปาเป็นนักศึกษาในมหาลัยที่ธีร์เป็นอาจารย์ การที่อาจารย์กับนักศึกษามีความสัมพันธ์แบบนี้แน่นอนว่าถ้าคนอื่นรู้ต้องถูกมองว่าไม่ดีไม่เหมาะสมเป็นแน่ ธีร์มีโอกาสหลายครั้งที่จะปฏิเสธเปาแต่ก็ทำไม่ลง หรือไม่อยากทำกันแน่ก็ไม่รู้ 'ทำไมอ่านไม่ตอบผมล่ะครับ เขินอยู่เหรอ' 'เขินอะไรกันล่ะ วันนี้ไม่มีเรียนหรือไง' 'มีครับ แต่อาจารย์ยังไม่เข้า' 'ไปเตรียมตัวเรียนได้แล้ว' 'ค้าบ เย็นนี้ไปหาอะไรกินกันมั้ยครับ' ธีร์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพิมพ์ตอบ 'พี่มีธุระน่ะ วันอื่นได้มั้ย' 'ได้ครับ ผมรอพี่ธีร์ว่างได้ตลอดนั่นแหละ' ธีร์คิดดูแล้ว ธีร์ควรจะลดความสนิทกับเปาลงสักหน่อย คิดถึงเรื่องความสัมพันธ์นี้ให้มากขึ้นในฐานะอาจารย์และผู้ใหญ่คนหนึ่ง ธีร์นั่งทำงานต่อ ไม่ได้ตอบข้อความที่เปาส่งมาตลอดทั้งวัน แต่สายตานั้นมองไปที่ไลน์อยู่ตลอด อยากเปิดอ่านใจจะขาด มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า ธีร์พยายามห้ามใจตัวเองไว้ จนกระทั่งธีร์เคลียร์งานเสร็จ ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามโมง เปาน่าจะเรียนเสร็จแล้วหรือเปล่านะ แล้วมันยังไงล่ะ ทำไมธีร์ต้องไปสนใจด้วยว่าเปาเลิกคลาสหรือยัง ธีร์เอาโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก สักพักปลายสายก็รับ ''ฮัลโหล พี่หนุ่ม'' ''ว่าไงธีร์ มีอะไรเหรอ'' ''ผมมีเรื่องจะปรึกษาพี่หน่อยน่ะครับ'' ''เรื่องงานเหรอ'' ''เรื่องอื่นครับ'' ''เรื่องอะไรล่ะ'' ''คือ พี่จำเรื่องที่ผมบอกว่ามีเด็กมาจีบได้มั้ยครับ'' ''จำได้สิ'' ''ผมว่า ผมจะเลิกให้ความหวังเด็กครับ'' ''ทำไมงั้นล่ะ'' ''ผมเป็นอาจารย์ เค้าเป็นนักศึกษาที่ผมสอน ถ้าคนอื่นมองมามันจะไม่ดีน่ะครับ'' ''แล้วจะไปสนคนอื่นทำไมกัน อีกอย่าง ธีร์ไม่ได้ให้ความหวังเด็กนี่ ธีร์กำลังปฏิเสธตัวเองต่างหาก'' ''ผมยังไม่รู้เลยว่าผมชอบเค้าหรือเปล่า'' ''พี่ว่าธีร์รู้แล้ว ธีร์รู้'' ก็ใช่ ธีร์รู้ ''พวกเราแก่แล้วนะธีร์ อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ ถ้ามัวแต่เก๊กคงแก่เฉาตายไปแบบไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำ ใช่มั้ยล่ะ'' ธีร์เหลือบตาไปมองไลน์ที่ยังไม่ได้ตอบ ''เหรอครับ'' ''เอาที่ธีร์สบายใจนั่นแหละ'' ''ขอบคุณพี่หนุ่มนะครับ'' ''ไม่เป็นไร อย่าไปคิดอะไรเยอะ เลิกคิดว่าตัวเองเป็นอาจารย์แล้วเป็นแค่ ธีร์ ดู'' ธีร์วางสายจากหนุ่ม เปิดข้อความขึ้นมา 'วันนี้ผมทำข้อสอบเก็บคะแนนได้เยอะมากเลยนะ' 'วันนี้ผมส่งงานทัน' 'พี่กินข้าวหรือยังครับ?' 'พี่ยุ่งเหรอ' 'ถ้าพี่ว่างแล้วค่อยตอบผมก็ได้' ธีร์ถอนหายใจออกมา กดโทรไลน์ไปหาเปา เปารับสายอย่างรวดเร็ว ''ฮัลโหลครับพี่ธีร์'' เสียงเปาดูตื่นเต้นดีใจมากที่ธีร์โทรหา ''กลับห้องแล้วเหรอ'' ''ใช่ครับ อยู่ห้องแล้ว พี่ธีร์ล่ะครับ ทำงานอยู่เหรอ'' ''เสรีจแล้วน่ะ'' ''งานยุ่งเหรอครับ วันนี้วันหยุดแท้ๆ'' ''มีค้างไว้เยอะน่ะ'' ''เหนื่อยมั้ยครับ'' ''เหนื่อย แต่ตอนนี้หายเหนื่อยแล้ว'' ''ดีแล้วครับ'' ''แล้วเรื่องงานวันนี้เป็นยังไงบ้าง ส่งทันใช่มั้ย'' ''ระดับผมแล้วต้องทันดิ'' ธีร์ขำ ทอดตัวนอนบนโซฟา ''กินข้าวหรือยัง'' ''ยังเลยครับ รอไปกินกับพี่ธีร์'' ''แหม'' เปาหัวเราะ ''ล้อเล่นน่ะครับ วันนี้พี่ธี์มีธุระไม่ว่างนี่นา ผมเล่นเกมเสร็จก็จะไปหาอะไรกินแล้วครับ พี่ก็อย่าลืมหาอะไรกินด้วย'' ธีร์อึกอักนิดหน่อย ''คือ ธุระพี่แคนเซิลไปแล้วน่ะ พี่ว่างแล้ว'' ''จริงเหรอครับ'' ''อืม อยากไปหาอะไรกินด้วยกันมั้ย'' ''ไปสิครับ'' ''ไม่เห็นต้องตื่นเต้นขนาดนั้นเลย'' ธีร์ขำเบาๆ ''งั้นเดี๋ยวผมไปรับนะครับ'' ''อืม ถึงแล้วบอก'' ''ครับ'' ธีร์วางสาย ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ความคิดหลายอย่างตีกันในหัว ''ช่างแม่ง'' ธีร์ลุกขึ้นเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอเปามารับ
1 I. v& ]$ G9 ?. S! w
เปา ธีร์ยืนเล่นโทรศัพท์รอเปาอยู่หน้าบ้าน รถเก๋งสีขาวของเปาขับมาจอด ธีร์เปิดประตูขึ้นไปบนรถ ''สวัสดีครับพี่ธีร์'' เปาทักทายตาเป็นประกายดีใจเหมือนลูกหมาที่ได้เจอเจ้าของ ''รอนานมั้ยครับ'' ''ไม่นานหรอก พี่เพิ่งออกมานี่แหละ'' เปามองหน้าของธีร์ อยากจะดึงธีร์เข้ามาหอมแต่ก็ไม่กล้าเท่าไหร่ ถึงเปาจะบอกว่าจะรุกหนักจีบธีร์แต่ก็ไม่อยากล่วงเกินจนเกินไป กลัวว่าธีร์จะไม่ชอบ ธีร์ยื่นมือมาลูบหัวของเปาโดยที่เปาไม่ได้ตั้งตัว เงยหน้ามองธีร์ที่ส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ ''เป็นอะไร ทำไมทำหน้าเครียด ไหนบอกอยากเจอ'' เปาใจเต้นแรงเขินไปหมด เอาหัวถูมือของธีร์ไปมา ''คิดถึงพี่ธีร์มากเลยครับ'' ''เว่อ'' ธีร์ยีผมของเปาอย่างหมั่นเขี้ยวจนยุ่ง เปาอมยิ้มพอใจ ''พี่ธีร์อยากกินอะไรครับ'' ''อะไรก็ได้ เปาเลือกเลย'' ''ถ้าอย่างนั้น...'' เปาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหาร้านอาหาร ''ไปกินหม่าล่ากันครับ เพิ่งเปิดใหม่เลย ใกล้ๆนี่เอง'' ''แต่เปาไม่กินเผ็ดไม่ใช่เหรอ'' ''แต่พี่ธีร์ชอบกินเผ็ดนี่ครับ'' ''ใช่ แล้วเปาจะกินอะไรล่ะ'' ''ผมไม่เป็นไรหรอกครับ กินได้แหละ อยากให้พี่กินที่พี่ชอบ'' ''ไม่ล่ะ'' ''ทำไมล่ะครับ ไม่อยากกินเหรอ'' ''ก็บอกอยู่ว่าไปหาอะไรกินด้วยกัน ต้องหาอะไรที่กินด้วยกันได้สิจริงมั้ย'' ธีร์ยื่นมือมาลูบหัวเปาอีกครั้ง เปาชอบมากเวลาที่ธีร์ลูบหัว มันรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ธีร์หาร้านในโทรศัพท์ ''ไปกินสเต๊กกัน พี่อยากกินเนื้อ'' ''อยากเหมือนกันครับ'' ทั้งคู่ชอบกินเนื้อเหมือนกัน เปาขับรถไปตามทางที่ธีร์บอกจนมาถึงร้าน ทั้งคู่เข้าไปข้างใน นั่งลงที่โต๊ะ เอาเมนูมาสั่งอาหาร ทั้งคู่ไปหาอะไรกินด้วยกันจนชินเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วตั้งแต่ก่อนเปาเริ่มจีบธีร์เสียอีก อาหารมาเสิร์ฟ เปาดูตื่นเต้นมากที่ได้เห็นเนื้อเด้งๆ ''หิวเหรอ'' ''มากเลยครับ วันนี้ไม่ได้กินอะไรเลย'' ''อ้าว ทำไมล่ะ'' ''ก็พี่ธีร์ไม่ตอบข้อความผมอะ เลยไม่มีอารมณ์กินอะไรเลย'' ''เอ้า ไหงงั้น'' ''ผมล้อเล่นน่ะครับ ผมรู้ว่าพี่ยุ่ง'' เปายิ้ม เอามีดหั่นเนื้อยื่นมาให้ธีร์ ธีร์มองหน้าเปา รับส้อมมาแล้วยื่นไปป้อนเปาแทน เปามองอย่างประหลาดใจแต่ก็อ้าปากงับกิน ''ไว้คราวหน้าจะตอบเร็วกว่านี้นะ'' ''ผมไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ถ้าพี่ว่างเมื่อไหร่ค่อยตอบก็ได้ครับ ผมรอพี่ได้ตลอดแหละ เดี๋ยวคิดถึงพี่รอเอาฆ่าเวลา'' เปาพูดติดตลก ทั้งคู่นั่งกินข้าวกันไป ธีร์นั่งฟังเปาที่เล่าเรื่องวันนี้ให้ฟังอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ธีร์เป็นคนที่พูดไม่ค่อยเก่งมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว แต่ชอบฟังคนอื่นเล่า ส่วนเปานั้นเป็นคนที่คุยสนุก ธีร์นั่งฟังเปาได้โดยที่ไม่เบื่อเลย หน้าตาและท่าทางของเปานั้นน่ารักในสายตาธีร์ อย่างที่หนุ่มว่า เอาที่ธีร์สบายใจ ธีร์สบายใจแบบนี้นี่แหละ เปาขับรถมาส่งธีร์ที่หน้าบ้าน ''ขอบคุณนะครับ อิ่มเลย'' เปาลูบพุงตัวเอง ธีร์ขำ ''วันนี้ขอโทษนะที่ไม่ค่อยได้ตอบข้อความ'' ''ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ ผมไม่งี่เง่าหรอก พี่ตอบผมเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ'' เปายิ้ม ธีร์ปลดเข็มขัดรถ ยื่นตัวมาใกล้เปา เปานั่งนิ่งไม่ขยับ ''อะไรเหรอครับ'' ธีร์เอามือดึงเปาเข้ามาจูบเบาๆค้างไว้ เปาตาโตใจเต้นแรงไม่ทันตั้งตัว ปกติแล้วธีร์ไม่เคยรุกเปามาก่อน ธีร์ถอนริมฝีปากออก ''พรุ่งนี้จะทักมาปลุกใช่มั้ย'' เปายังค้างอยู่ ''คะ..ครับ'' ธีร์ยิ้ม เอามือลูบหัวเปา ''กลับดีๆ'' ธีร์ลงจากรถกลับเข้าไปในบ้าน เปามองตามหลังธีร์ ยิ้มกว้างดีใจ ''ผมชอบพี่นะพี่ธีร์!'' เปาตะโกนเข้าไปในบ้าน ก่อนจะขับรถกลับคอนโดไป ธีร์มองลงมาจากหน้าต่างชั้นบนแล้วส่ายหัว ''ไอเด็กนี่'' | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-9-18 04:45:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-9-18 06:29:17
โพสต์ 2022-9-18 06:48:44
