แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-10-2 21:33
' h$ a: Y" q: D( o' z8 s
1 A' ~ N! v+ o% Y
4 i$ [2 v' ^7 D8 s
เจแปน บ่ายวันเสาร์ที่แดดไม่แรงนัก เจแปนนอนเล่นเกมอยู่กับเพื่อนบนเตียงมาตั้งแต่ตื่นนอนแล้ว วันนี้เป็นวันหยุดไม่มีเรียนเลยไม่ต้องรีบลุกไปอาบน้ำ ''โห่ มึงกากว่ะเจ'' ''กากอะไร พวกมึงนั่นแหละไม่ตามกู'' เจแปนด่ากับเพื่อนผ่านโทรศัพท์ตามปกติเวลาเล่นเกมด้วยกัน ''เมื่อวานนี้แป้งมันโทรมาตามหาตัวมึงด้วยนะ'' เจแปนมองบนด้วยความรำคาญ ''ยังไม่จบอีกเหรอวะ ไหนมึงบอกมึงกับน้องเค้าจบกันแล้วไง'' ''ก็จบแล้วไง บอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่จริงจัง น้องก็ยอมกู ได้กันแล้วก็จบปะวะ'' ''มึงนี่ใจร้ายจังเลยนะ'' ''กูไม่ได้ใจร้าย ใครใช้ให้มาชอบกูล่ะ ได้กับกูแล้วน่าจะพอใจได้แล้วนะ'' เจแปนเป็นเด็กนักเรียนอายุ17ที่หน้าตาดี เฮฮาเข้ากับคนเก่ง เป็นที่ชื่นชอบของคนในโรงเรียนมาก แต่เจแปนก็มีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่ง คือเป็นคนเจ้าชู้ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร เมื่อเจอคนถูกใจมักจะจีบจะหยอดจนอีกฝ่ายมีใจให้ หลังจากที่มีอะไรกันแล้วก็จะตัดความสัมพันธ์กันเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แม้คนจะรู้นิสัยนี้ของเจแปนแต่ก็ยังมีคนมาเสนอให้เจแปนอยู่ตลอด จนเจแปนทำติดเป็นนิสัย ''เออ ว่าแต่มึงติวเสร็จแล้วใช่มั้ยวะ'' ''เออ ทำไมวะ'' ''พี่คนนั้นเป็นยังไงบ้างล่ะ'' เจแปนนึกถึงน้ำ น้ำตอนสอนนั้นดูจริงจังไปนิด แต่ก็สอนเข้าใจง่าย ไม่ดุไม่ว่ายกเว้นตอนที่เจแปนซนไม่สนใจฟัง น้ำเป็นคนที่ยิ้มแล้วสวยมาก แต่รอยยิ้มของน้ำนั้นมักจะปนไปด้วยความเศร้าหมองนิดๆเสมอซึ่งเจแปนก็ไม่รู้สาเหตุ น้ำใจดีมากและมักจะเลี้ยงน้ำเลียงขนมเจแปนอยู่เสมอ ''ก็ดีนะ กูถือว่าดีกว่าติวเตอร์คนก่อนๆกูมาก'' ''เออ แต่มึงลืมอะไรไปหรือเปล่า'' ''ลืมอะไรวะ'' ''มึงบอกจะจัดพี่เค้าภายในอาทิตย์นึงไง'' ''เออว่ะ'' เจแปนลืมเรื่องนี้ไปเลย คงเป็นเพราะเวลาที่อยู่กับน้ำนั้นเจแปนสนุกจนลืมคิดเรื่องหลอกฟันน้ำไป ''มึงนี่กากทั้งในเกมทั้งในชีวิตจริงเลยนะ'' เจแปนที่ได้ยินเพื่อนดูถูกก็โมโห ''กากเหี้ยอะไร แค่ไม่มีเวลาเฉยๆเว้ย ถ้ากูจะได้พี่เค้ากูอ่อยนิดหน่อยพี่เค้าก็อ้าขาให้กูละ'' ''ไม่ต้องมาพูดหรอก มึงทำไม่ได้แบบที่พูดไว้นี่หว่า'' เจแปนขึ้นกว่าเดิม ''กูจัดพี่เค้าวันนี้ยังได้เลย'' ''โห ทำทรงนะพ่อเจแปน'' ''อะ เดี๋ยวมึงคอยดูเลย'' ''เออ จะรอดูครับพ่อเจ'' เจแปนนั่งเล่นเกมกับเพื่อนต่อไปจนถึงเย็น ก่อนจะวางสายเพื่อน ยืดแขนสุดบิดขี้เกียจ วันนี้ใช้วันหยุดได้คุ้มซะจริงๆ ในหัวเจแปนคิดว่าจะทำยังไงให้ได้เจอกับน้ำอีก หลังจากติวเสร็จก็ไม่มีเหตุผลที่จะเจอกันแล้วนี่นา เจแปนปิ๊งไอเดียบางอย่างขึ้นมา กดโทรไลน์ไปหาน้ำ สักพักน้ำก็รับสาย ''พี่น้ำครับ'' ''ว่าไงเจแปน'' ''พอดีผมลืมสมุดติวไว้ที่พี่อะครับ'' ''เหรอ พี่ไม่เห็นเลยนะเมื่อวานตอนเอาของออกจากกระเป๋า'' 'ผมหาไม่เจออะครับ คิดว่าน่าจะอยู่กับพี่แหละ'' ''ถ้างั้นเดี๋ยวพี่หาเจอแล้วจะฝากให้ฟีมเอาไปคืนให้นะ'' ''ผมต้องใช้วันนี้อะครับพี่'' ''ถ้างั้นเดี๋ยวพี่หาแล้วเอาไปคืนให้นะ'' ''ไม่ต้องหรอกครับพี่ เดี๋ยวผมไปเอาที่ห้องพี่เลยดีกว่า'' ''เอางั้นเหรอ'' ''ครับ'' ''โอเค เดี๋ยวพี่ส่งโลให้นะ'' ''ได้ครับพี่ เจอกันครับ'' เจแปนวางสาย กำมือด้วยความดีใจเหมือนผู้ชนะ ถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เซ็ตผมหล่อแต่งตัวดูดี ลงมาชั้นล่างของบ้าน ''ไปไหนวะ แต่งตัวซะหล่อ'' ฟีมพี่ชายเพื่อนของน้ำทัก ''เสือกน่ะพี่'' ''เอ้า ไอเหี้ยนี่ นัดใครไว้อีกอะดิ'' ''ผมจะนัดใครมันก็เรื่องของผมปะพี่'' ''ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะมึงเรื่องนี้นะ หักอกเค้าไปทั่ว กี่ครั้งแล้วที่มีคนมาร้องไห้หน้าบ้านน่ะ'' ''ช่วยไม่ได้ ก็มาผูกพันธ์กันเองนี่'' ''เออ ปากดีเข้าไปเถอะ ขอให้มึงเจอคนแบบมึงดูบ้างแล้วกัน อยากจะรู้ว่าพ่อคาสโนว่าอายุน้อยแบบมึงยังจะเก่งแบบนี้อยู่มั้ย'' เจแปนไม่ได้สนใจพี่ชาย ออกมานอกบ้าน ขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจออกไปยังจุดหมายบนจีพีเอส ! z+ r" H' R8 s
น้ำ น้ำหาสมุดติวที่เจแปนบอกว่าลืมบนโต๊ะอยู่พักใหญ่แต่ก็ไม่เจอ น้ำแน่ใจว่าวันนั้นที่แยกกันเจแปนไม่ได้ลืมอะไรไว้นี่นา แต่ช่วงนี้น้ำก็เบลอๆ อาจจะติดมาจริงๆก็ได้ น่ำเลิกหา รอเจแปนมาหาด้วยดีกว่า น้ำเดินเข้าไปในห้องน้ำ วันนี้หลังเรียนเสร็จน้ำก็กลับมาอ่านหนังสือต่อที่ห้องเพื่อเตรียมตัวเรียนคลาสต่อไป เหมือนเดิมอย่างทุกวัน ซ้ำซากจำเจ ช่วงนี้น้ำรู้สึกปลงๆ เหมือนชีวิตไม่มีความหมายอะไร ใช้ชีวิตไปวันๆอย่างนั้นโดยไม่มีจุดหมาย คงเพราะสมัยก่อนมีคนพาไปนู่นนี่ มีเป้าหมายใหม่ๆที่เข้ามาให้น้ำได้ลองทำร่วมกัน แต่ตอนนี้น้ำกลับมาอยู่คนเดียว กลับมาเป็นน้ำที่น่าเบื่อคนเดิม อย่างน้อยการได้กลับมาล่าเย็ดไปทั่วก็ทำให้น้ำรู้สึกสนุกขึ้นมาบ้าง แต่มันก็สนุกแค่ช่วงเวลาเดียวเท่านั้น แล้วก็กลับมาน่าเบื่อเหมือนเดิม น้ำมองหน้าตัวเองในกระจก หน้าน้ำดูโทรมลงหรือเปล่านะ น้ำเอามือจับขอบตาตัวเอง ไม่มีคนมาคอยขัดไม่ให้น้ำเรียนเยอะเกินอีกแล้ว ทำให้หักโหมไปหน่อยบางวัน น้ำออกมาจากห้องน้ำ ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา มองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มเหมือนฝนจะตก โทรศัพท์ของน้ำสั่น น้ำเอาขึ้นมาดู 'ถึงแล้วครับพี่' น้ำลงไปข้างล่าง เจแปนยิ้มโบกมือมาให้ตรงหน้าทางเข้า ''สวัสดีครับพี่น้ำ'' ''ไง เป็นยังไงบ้าง'' ''สบายดีครับพี่'' ''ปะ ขึ้นไปข้างบนก่อนเถอะ'' น้ำพาเจแปนขึ้นไปบนห้อง ห้องของน้ำนั้นสะอาดและเป็นระเบียบมาก ตรงข้ามกับห้องของเจแปนลิบลับ ''เดี๋ยวนั่งก่อนนะ'' ''ครับ'' เจแปนนั่งลง วางกระเป๋าไว้บนโต๊ะ มองไปรอบๆห้องของน้ำ น้ำเดินกลับมาพร้อมกับแฟ้มในมือ ''พี่ลองหาดูแล้วแต่ไม่เจอเลยอะ'' น้ำเปิดดูทีละเล่มๆแต่ก็ไม่เจอสักที เจแปนนั่งมองน้ำเปิดหาสมุด นิ้วมือของน้ำนั้นเรียวสวยมาก สวยยันเล็บเลยทีเดียว ''ให้ผมลองหาดูดีกว่าครับ'' เจแปนยื่นมือไปจับมือของน้ำแล้วเปิดหาด้วยคน น้ำเหลือบตาขึ้นมามองเจแปนก่อนจะค่อยๆถอนมือออก เจแปนยิ้ม ''เดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำกก่อนนะ'' น้ำลุกไป เจแปนเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อคลุม หยิบสมุดติวออกมาแล้วสอดเข้าไปในแฟ้ม น้ำกลับมาพร้อมกับน้ำสองแก้ว ''เป็นไง หาเจอมั้ย ไม่ใช่ว่าลืมไว้ที่คาเฟ่นะ'' ''อยู่ที่พี่นี่แหละ ผมจำได้'' เจอแปนทำเป็นเปิดหาก่อนจะหยิบสมุดโน๊ตออกมา ''นี่ไง'' น้ำถึงกับขมวดคิ้ว ''แต่เมื่อกี๊พี่เทออกมาหายังไม่เจอเลยนะ'' ''ผมเทพไงพี่เลยหาเจอ'' ''ไม่เกี่ยวละ'' เจแปนขำ ''หาเจอแล้วจะกลับเลยมั้ย'' ''อย่ารีบไล่ผมสิครับ'' ''ไม่ได้ไล่'' ''ขอนั่งเล่นอยู่ห้องพี่ก่อนไม่ได้เหรอ'' ''ห้องพี่ไม่มีอะไรให้เล่นหรอก'' ''มีสิ'' เจแปนยิ้ม เอานิ้วจิ้มที่อกของน้ำ ''พี่ไง'' น้ำมองหน้าเจแปน ''ล้อเล่นน่ะพี่ ผมซื้อนี่มา'' เจแปนเดินไปเอาถุงโวจูกับขนมมา ''พี่ไม่กินแอลกอฮอล'' ''อ้าว เหรอ'' ''อืม'' ''เสียดายจัง ผมไม่รู้'' เจแปนทำหน้าเศร้า น้ำถอนหายใจ ''แต่ก็พอกินได้ ไหนๆก็ซื้อมาแล้วนี่'' เจแปนยิ้มกว้าง รีบหยิบออกมาเปิดแล้วยื่นให้น้ำ น้ำรับมายกดื่มนิดหน่อย เจแปนยิ้มมุมปากก่อนจะกระดกบ้าง ''พี่ย้ายออกมาอยู่คนเดียวนานหรือยังเหรอครับ'' ''ก็พอขึ้นมาหาลัยพี่ก็ออกมาเลย'' ''ผมก็ว่าจะย้ายออกเหมือนกัน ไว้พี่ช่วยแนะนำหอหรือคอนโดให้ผมหน่อยสิครับ'' ''ได้สิ แต่พี่ก็ไม่รู้ที่มากหรอกนะ'' ''หรือผมจะมาอยู่คอนโดเดียวกับพี่ดีนะ'' ''ที่นี่ก็ดีนะ ครบครันอยู่ สะดวกด้วย รถไฟฟ้าก็อยู่ไม่ไกล'' ''ใช่ครับ ที่นี่ดีอยู่ สวยมากด้วย'' ''วิวอะเหรอครับ'' ''ใช่ครับ วิวตรงหน้าผมเนี่ย'' น้ำมอง ''อะไรเล่า'' น้ำยกดื่ม ''แล้วพี่มีแฟนมั้ยครับ'' ''ถามทำไม'' ''แค่อยากรู้เฉยๆครับ'' ''ยังหรอก'' ''จริงเหรอครับ'' ''ทำไม ดูไม่น่าเชื่อเหรอ'' ''ก็คนหน้าตาน่ารักแบบพี่โสด มันดูแปลกๆนะครับ'' ''หน้าตาไม่ได้บอกว่าจะโสดหรือไม่โสดสักหน่อย'' ''แต่แบบพี่เนี่ย ผมคงไม่ปล่อยให้โสดแน่ครับถ้าเป็นผม'' น้ำขำเบาๆ ''พี่ว่าพี่โสกนั่นแหละดีแล้ว เจแปนเถอะ โสดมั้ย'' ''ผมอะเหรอ ครับ โสด ไม่มีข้อผูกมัด'' เจแปนเลื่อนตัวมานั่งใกล้น้ำมากขึ้น น้ำเหลือบตาไปมองแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เจแปนเห็นแบบนั้นก็ได้ใจ เอามือวางบนขาอ่อนน้ำ ''พี่ล่ะครับ ชอบแบบไม่ผูกมัดมั้ย'' ''หมายถึงอะไรล่ะ'' ''ก็...'' เจแปนลูบต้นขาน้ำ ''แบบมีอะไรกัน แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันไงครับ'' เจแปนยิ้ม ''หรือพี่ยังไม่เคย'' ''เคยสิ'' ''นั่นสินะ อย่างพี่คงมีคนเข้าหาเยอะน่าดู'' ''บอกตัวเองเถอะ ดูจะมืออาชีพนะเรา'' ''ก็มีบ้างตามประสาเด็กผู้ชายแหละครับ'' เจแปนยื่นหน้ามาใกล้ ''แล้วพี่ชอบเด็กมั้ยครับ'' น้ำจ้องตาโดยไม่หนี ''พี่ชอบเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซนครับ'' ''งั้นพี่ก็คุยถูกคนแล้วครับ ผมอะเด็กดี๊เด็กดี'' ''ใช่เหรอ'' ''หมายถึงลีลาดีน่ะครับ'' น้ำยิ้ม น้ำเองก็ไม่ได้ติดอะไรอยู่แล้ว เจแปนเองก็น่ารักตรงสเปคน้ำอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวก็คงไม่ได้เจอกันอีก สนุกกันครั้งนึงคงไม่เสียหายอะไร ยื่นมือไปจับต้นขาของเจแปน ''แบบนั้นพี่ก็ชอบเหมือนกัน'' น้ำเอามือเกี่ยวคอเสื้อดึงเจแปนเข้ามาใกล้ ตาของทั้งสองประสานกัน น้ำยื่นหน้าไปจูบเจแปนเบาๆ เจแปนเครื่องติดดึงน้ำเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม มือไม้ลูบไล้ไปตามตัวของอีกฝ่าย ทั้งคู่บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ต่างมีลีลาการจูบที่ช่ำชองกันทั้งคู่ เจแปนบีบแก้มของน้ำให้อ้าปาก ถุยน้ำลายใส่ปากน้ำแล้วประกบปากจูบต่อ สอดลิ้นเข้ามาในปากของน้ำ ลุกล้ำไปทั่วช่องปาก น้ำเองก็ไม่ยอม ลิ้นของทั้งคู่พัวพันกันไปมา แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเมามันส์ น้ำเลื่อนตัวขึ้นไปนั่งตักเจแปน เจแปนขยำตูดกลมกลึงของน้ำอย่างมันส์มือ สอดมือเข้ามาในเสื้อ ลูบไปตามแผ่นหลังของน้ำ น้ำกัดริมฝีปากล่างของเจแปนแล้วดึง ยื่นหน้าไปขบกัดใบหูของเจแปน เจแปนอุ้มน้ำขึ้น เดินเข้าไปในห้องนอน วางน้ำลงแล้วขึ้นไปนอนคร่อม ก้มลงมาซอกไซร้ซอกคอขาวของน้ำ ''อะ อาา'' ดูดคอของน้ำจนเป็นรอยแดง เจแปนถอดเสื้อของน้ำออก เผยให้เห็นหุ่นลีนๆของน้ำที่มีกล้ามเนื้อพอเหมาะ ผิวขาวดูยั่วยวน เจแปนยื่นหน้าไปดูดหัวนมสีชมพูระเรื่อของน้ำ ''อ๊ะ'' เจแปนตวัดลิ้นเลียหัวนมของน้ำไปมา จูบไปทั่วตัวของน้ำ กลิ่นตัวหอมๆของน้ำยิ่งทำให้เจแปนเงี่ยนขึ้นไปอีก เจแปนลากลิ้นเลีย่านหน้าท้องของน้ำลงไป นั่งขึ้นมาถอดเสื้อของตัวเองออก หุ่นของเจแปนนั้นล่ำมาก อกหน้าไหล่กว้าง กล้ามเป็นมัดๆเห็นชัด ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพดูเซ็กซี่ รอยสักที่แขนดูเท่น่าดึงดูด เจแปนขึ้นมานั่งครอมหน้าของน้ำ ถอดกางเกงออก ควยเจแปนแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาว น้ำขยำเป้าของเจแปนไปมา ขบกัดไปตามลำควยของเจแปน ดึงกางเกงในของเจแปนลง ควยใหญ่ยาว12นิ้วเด้งออกมาตีหน้าของน้ำ น้ำจับควยของเจแปนชักขึ้นลง อาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดด อาา'' น้ำอมควยเจแปนอย่างหิวกระหาย สอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้มเลียวนไปมา ถอกควยของเจแปนลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา น้ำเลียไปตามแง่งควยของเจแปน ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควยของเจแปนดูดกินน้ำหล่อลื่นที่เยิ้มอยู่ตรงปลายควย เจแปนจับหัวเตียงไว้ เด้งเอวเย็ดปากของน้ำอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อาาา'' ควยเจแปนใหญ่คับปากน้ำไปหมด เจแปนกระแทกควยเข้ามาในปากน้ำไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนน้ำสำลักน้ำตาเล็ด เจแปนมองหน้าของน้ำที่กำลังโดนตัวเองเย็ดปากอยู่อารมณ์ยิ่งพลุ่งพล่าน เจแปนกระแทกเข้ามาสุดลำแล้วกดหัวน้ำค้างไว้ น้ำเอามือตีเอวของเจแปน เจแปนถอนควยออก น้ำลายน้ำไหลเยิ้มติดควยเจแปนมา หน้าของน้ำตอนนี้นั้นร่านมากจนเจแปนแทบจะทนไม่ไหว เชยคางน้ำขึ้นมาจูบอย่างเร่าร้อน ดันน้ำลงไปนอนยกขาน้ำขึ้น ถอดกางเกงน้ำออก เผยให้เห็นรูหีสีชมพูที่ขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน ''หีพี่สวยจังครับ'' เจแปนยื่นหน้าไปเลียหีน้ำอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อืออ'' น้ำคราง เอามือขยำผมของเจแปน เจแปนตวัดลิ้นเลียหีของน้ำไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของเจแปนทำเอาน้ำเสียวหีไปหมด เจแปนเลียหีของน้ำอย่างมูมมามจนแฉะชุ่ม นั่งขึ้นมาเอาควยถูรูของน้ำไปมา โน้มตัวลงมามองหน้าของน้ำ ''ผมจะเย็ดพี่แล้วนะครับ'' น้ำกัดริมฝีปาก ''เร็วๆสิ'' น้ำพูดเสียงกระเส่า เจแปนดันควยเข้าไปทีเดียวสุดลำ ''อึก อ๊ะ'' ควยเจแปนใหญ่คับหีน้ำไปหมด แทงเข้ามาลึกจนน้ำทั้งจุกทั้งเสียว เจแปนเด้งเอวเย็ดหีของน้ำเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา'' ''ซี้ดดด แน่นชิบ'' หีน้ำนั้นทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของเจแปนไม่หยุด เจแปนจับเอวของน้ำไว้แล้วกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ''อ๊ะ อาาา อือออ'' เจแปนดึงแขนของน้ำมาข้างหน้าแล้วซอยหีของน้ำอย่างเมามันส์ สอดควยเข้าออกหีของน้ำอย่างเร็วและแรง ควยเจแปนแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของน้ำไปมา ควยน้ำแข็งกระดกขึ้นลง เจแปนเอามือช้อนเอวน้ำกอดไว้แน่นแล้วซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆ น้ำกำควยตัวเองสาวขึ้นลง ''งึก อ๊ะ อาาา'' น้ำน้ำแตกออกมาคามือ เจแปนเอามือน้ำขึ้นไปเลียกินน้ำควย เอวก็ยังไม่หยุดเด้า "อ้าาาา ซี้ดดด จะแตก อะ อ้าา!'' เจแปนกระแทกควยเข้ามาสุดลำ น้ำแตกเข้ามาในหีของน้ำ เจแปนอุ้มน้ำขึ้นอย่างง่ายดาย เอาขาเกี่ยวเอวของเจแปนไว้ โก้งโค้งลงแล้วเด้งเอวเย็ดหีน้ำอีกรอบทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา เสียวว แรงๆเลยเจแปน อาา'' ''อูยยย เสียวโคตร'' เจแปนกระแทกควยเข้ามาในหีน้ำอย่างเมามันส์ ซอยหีของน้ำไม่ยั้ง จิกผมของน้ำไว้แล้วดึงเข้ามาจูบ ตอกควยเข้าไปในหีน้ำอย่างเร็วและแรง ''อึก อือออ'' น้ำคราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเจแปน เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้อง เหงื่อไหลไปตามกล้ามของเจแปน เจแปนซอยเร็วขึ้นอีก ''อืออออ อาาา'' ควยเจแปนแทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของน้ำย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยน้ำแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เจแปนเอามือจับแก้มของน้ำ จ้องหน้าน้ำแล้วเด้าเร็วขึ้นอีก ''อะ อ๊ะ อาาา'' น้ำควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด เจแปนเด้ารัวๆ ''อ้าา เย็ดแม่ ซี้ดดด!'' เจแปนตอกควยเข้ามาเต็มแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีน้ำจนอุ่นไปหมด เจแปนถอนควยออก หีน้ำบานเป็นรูร่องควยเจแปนขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา เจแปนทิ้งตัวนอนลงข้างน้ำ ''สุดยอด'' พูดด้วยเสียงเหนื่อยหอบ น้ำยิ้ม ''ไม่เบาเลยนะเราเนี่ย'' ''อยู่แล้วครับพี่ พี่ก็สุดยอดเลย'' เจแปนเอื้อมมือมากอดน้ำ ''แล้วจะกลับหรือยัง'' น้ำพูดขึ้น เจแปนมองด้วยความฉงน ''ครับ?'' ''ก็ได้ชีทแล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวมันจะดึกนะ กลับได้แล้วล่ะ เดี๋ยวพี่ลงไปส่ง'' ''เอ่อ ครับ'' ทั้งคู่แต่งตัว น้ำลงมาส่งเจแปนข้างล่างคอนโด ''ขอบคุณพี่น้ำที่ติวให้ผมนะครับ'' ''สอบก็สู้ๆล่ะ ยังไงก็ติดอยู่แล้ว'' น้ำยิ้ม เจแปนยังคงยืนมองหน้าน้ำเหมือนไม่อยากกลับ ''ผมไปแล้วนะครับ'' ''อืม กลับดีๆล่ะ'' น้ำโบกมือให้ก่อนจะกลับเข้าไปในคอนโด เจแปนสะพายกระเป๋าขึ้นมานั่งบนมอเตอร์ไซค์ ในหัวยังคงสับสน ทำไมน้ำดูไม่ได้อะไรกับเจแปนเลยล่ะ หรือเจแปนทำได้ไม่ดีงั้นเหรอ แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงก็คงไม่ได้ติดต่อกันอีกแล้ว แถมเป้าหมายที่จะฟันน้ำก็สำเร็จแล้วด้วย เจแปนไม่เห็นต้องคิดมากอะไรเลย เจแปนขับกลับมาที่บ้าน พี่ชายเจแปนนั่งดูทีวิเมื่อเห็นน้องชายเดินเข้ามาก็ทัก ''ไปไหนมาวะ'' ''ไปเอาชีทมาพี่'' เจแปนกลับขึ้นมาบนห้อง นั่งลงบนเตียง มองดูชีทเรียนที่น้ำให้มา ใบหน้าของน้ำลอยเข้ามาในหัว รอยยิ้มบนใบหน้านั้นดูงดงามแต่กลับดูเศร้าเหลือเกิน เจแปนเอาโทรศัพท์ขึ้นมา กดค้างที่โปรไฟล์ไลน์ของน้ำเพื่อเตรียมลบออกเหมือนกับติวเตอร์คนอื่นๆที่ผ่านมา เจแปนมองหน้าจอค้างอยู่สักพักก่อนจะปล่อยมือออก พิมพ์ข้อความไปหาน้ำแทน 'พรุ่งนี้พี่ว่างมั้ยครับ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย ผมเลี้ยงเอง'
. g# I0 X# N% K4 I, I! ~
6 T: I4 F, i$ q; u5 G8 J* e
หมี ; ?' m- g9 k3 T+ a3 l/ ]
ศศิน หมีตื่นขึ้นมาในตอนเช้า วันนี้ดูมืดกว่าปกติ หมีเปิดประตูห้องดูก็เห็นว่าฝนตกหนัก โชคดีที่วันนี้หมีไม่มีเรียน หมีเอามือปิดปากหาว หยิบโทรศัพท์มาเลื่อนดูอะไรเรื่อยเปื่อย ดูสตอรี่ของเพื่อนไปเรื่อย จนกระทั่งเลื่อนไปเจอสตอรี่ของศศินที่ใส่ชุดเอี๊ยมพรวนดินให้ต้นไม้อยู่ หมียิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ศศินนั้นน่ารักมากจริงๆ ทั้งตัวเล็ก ใจดีขี้เล่น สดใสร่าเริง สเปคหมีเลยแหละ ทั้งคู่ไม่ค่อยได้เจอกันเลย หมีอยากจะหาเรื่องไปเจอแต่ก็นึกไม่ออกอยู่ดีว่าเด็กทันตะจะไปเจอกับเด็กเกษตรได้ยังไง หรือแค่ไปหาเฉยๆเลยดีนะ ก็อยากเจอนี่นา นั่นคงเป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้ว หมีต้องตกใจเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ''ชิบหายละ'' หมีออกไปที่ระเบียง กระบองเพชรที่หมีเอามาวางรับแดดโดนฝนสาดซะจนชุ่ม หมีเอามันเข้ามาในห้อง มันเป็นต้นไม้ต้นสำคัญซะด้วย หมีเอาผ้ามาเช็ดซับน้ำ เอาไดร์เป่าผมมาเป่าให้แห้งแต่ก็เหมือนจะไม่ช่วยอะไร หมีโกรธตัวเองที่ขี้ลืมแบบนี้ ถ้าศศินรู้จะโกรธหมีมั้ยนะที่ดูแลมันไม่ดี กมีถ่ายรูปจะส่งไปให้ศศินช่วยดูให้แต่ก็ไม่กล้า หมีวางต้นกระบองเพชรชุ่มน้ำนั้นไว้บนโต๊ะแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัว รอจนฝนหยุดตก หมีขับรถออกมาที่สวนจตุจักร หมีเดินด้อมๆมองๆอยู่แถวโซนขายต้นไม้ ''ขอบคุณนะครับ'' ชายวัยกลางคนขายต้นไม้ให้กับลูกค้าในร้านศศินพฤกษา น่าจะเป็นพ่อของศศินล่ะมั้ง หมีลังเลว่าจะเข้าไปในร้านดีมั้ย จะบอกว่ามาทำอะไรดี ''พี่หมีครับ'' เสียงเรียกด้านหลังทำให้หมีตกใจ หมีหันหลังไปก็เจอกับสศินที่มองมาด้วยดวงตากลมโตเป็นประกาย พร้อมกับรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า ''อ้าว ศศิน'' ''พี่มาเที่ยวเหรอครับ'' ''เอ่อ..ใช่ พี่มาซื้อของกับเพื่อน แต่เพื่อนพี่กลับไปละ เลยลองเดินมาโซนนี้เพราะอยากได้ต้นไม้เพิ่ม บังเอิญจังเนอะ เจอพอดีเลย'' ''นั่นสิครับ พี่มาถูกวันแล้ว วันนี้ผมมาช่วยพ่อน่ะครับ'' ''อ๋อ ดีจังเลยเนอะ'' หมีทำตัวไม่ถูกเพราะรู้สึกเขินกับรอยยิ้มของศศินที่เหมือนจะดูออกว่าหมีนั้นโกหก ศศินแอบขำ ''เข้าไปที่ร้านก่อนมั้ยครับ'' ''อ่า อื้ม'' หมีเดินตามศศินเข้ามาในร้าน ''ป๊าครับ พี่หมีมานะครับ'' ''เอ้า ว่าไงหนุ่ม'' หมียกมือไหว้พ่อของศศิน ''สวัสวดีครับพ่อ'' ''วันนั้นเป็นยังไงบ้างล่ะ'' ''ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้ลำบากวันนั้น'' หมีรู้สึกผิดมากจริงๆ ''ไม่เป็นไรหรอก แต่ทีหลังก็อย่ากินหนักแบบนั้นอีกล่ะ อกหักมาหรือไงกัน'' หมีหัวเราะแห้งกลบเกลื่อน ''ไม่เอาน่าป๊า เดี๋ยวศินพาพี่หมีไปดูต้นไม้ก่อน'' ''ตามสบายนะ'' ''ครับ ขอบคุณครับ'' หมีเดินตามหลังศศินมาต้อยๆ ต้องคอยก้มหัวหลบไม้ตลอดเพราะหมีนั้นตัวสูงมาก สศินเงยหน้าขึ้นมามองหมี ''พี่หมีอยากได้อะไรเพิ่มเหรอครับ'' ''คือว่า'' หมีเอาต้นกระบองเพชรชุ่มน้ำออกมาจากถุง ''พี่ลืมเอามันเข้าห้องน่ะ ตากฝนนานเลย'' ศศินรับมันมาดูด้วยสีหน้าเศร้า ''พี่ขอโทษนะ'' ''ไม่เป็นไรครับพี่ ผมแค่เสียดายนิดหน่อย'' ''เสียดาย'' ''ครับ ก็ต้นนี้ผมเป็นคนปลูกเอง'' หมียิ่่งรู้สึกผิดไปกันใหญ่ ''พี่หมีไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ผมไม่ได้คิดอะไรมากหรอก ต้องเสียดายเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว'' ''พี่ผิดเองที่ลืม แต่พี่ตั้งใจดูแลมันจริงๆนะ'' ''ผมเชื่อพีครับ'' ศศินยิ้มกว้าง เดินเข้าไปในร้าน หยิบต้นใหม่ที่เล็กกว่าเดิมออกมาให้หมี ''พี่เอาต้นนี้ไปนะครับ'' ''พี่กลัวจะทำมันตายอีกน่ะสิ'' ''พี่อย่าไปยึดติดกับอดีตสิครับ อย่าให้อดีตที่ไม่ดีมาขัดขวางอนาคตใหม่ที่อาจจะสดใสกว่าเดิมสิครับ คนเราผิดพลาดได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะผิดพลาดตลอดนี่จริงมั้ยครับ'' ''นั่นสินะ'' ''ถ้ามันตายอีก ผมก็จะปลูกให้พี่ใหม่อีก'' ''รบกวนแย่เลยนะแบบนั้น'' ศศินส่ายหัว ''แค่นี้เอง ผมยินดีครับ'' รอยยิ้มของศศินทำให้หมีใจเต้นจนเผลอมองหน้าศศินนานไปหน่อย ''พี่หมีครับ'' หมีได้สติ ''ห้ะ'' ''แล้วตกลงพี่มาซื้อต้นไม้อะไรครับ'' ''นั่นสิ พี่มาซื้ออะไรนะ'' ''เอ๊า'' สศินขำ เสียงหัวเราะศศินยังน่ารักเลย ''งั้นถ้าอยากได้อะไรคิดได้ก็บอกผมนะครับ'' ''อะไรก็ได้เหรอ'' ''ครับ'' ''งั้นไปกินข้าวกัน พรุ่งนี้'' ศศินทำหน้างง ''ผมหมายถึงต้นไม้น่ะครับ'' หมีที่รู้ว่าพูดอะไรออกไปก็รีบแก้ตัว ''พี่แค่หิวๆน่ะเลยพูดออกไป'' ศศินหัวเราะเบาๆ คิดว่าหมีนั้นน่ารักดี ''ได้ครับ พรุ่งนี้กี่โมงพี่ก็บอกผมนะครับ'' หมีถึงกับเขิน เอามือเกาหัว ''ถ้างั้นไว้คุยกันนะ พี่ไม่กวนแล้ว'' ''ครับพี่หมี ผมให้ไปใหม่แล้ว ดูแลให้ดีด้วยนะครับ'' ''สาบานว่ามันจะไม่ตาย'' ''ผมเชื่อพี่ครับ'' ศศินยกนิ้วโป้งให้ หมีหลุดยิ้มออกมา ''เจอกันนะครับ'' ''เจอกัน'' หมีโบกมือให้ ศศินโบกมือกลับแล้วกลับเข้าไปในร้าน หมีกลับมาที่รถ วางต้นกระบองเพชรไว้หน้ารถ มองมันแล้วยิ้มออกมา พรุ่งนี้จะไปไหนดีนะ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-10-2 21:33:35
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-10-3 02:31:26
โพสต์ 2022-10-3 03:16:31
โพสต์ 2022-10-3 04:49:54
